Welk album heb je geluisterd? #2

Mede dankzij al het nieuwe werk van Mauro Pawlowski de laatste tijd, weer eens een oudje van hem in de speler gestopt. Love Is Okay van Evil Superstars. Met achterop de hoes een piepjonge Tim Vanhamel met rood geverfd haar. 1996.

Een zeer gevarieerd werkstuk. Tegendraadse, rafelige rocksongs en poppareltjes wisselen elkaar af, de teksten zijn bij vlagen krankzinnig, de refreintjes zijn vrijwel altijd catchy en het speelplezier spat van de plaat af.

Satan! is in my ass... He's working on a puzzle and he sings the jazz....

Ongetwijfeld een van de hoogtepunten uit de Vlaamse pophistorie.

quote:

Op donderdag 24 april 2014 20:57 schreef belsen het volgende:

[..]

Ik ben nog altijd fan van de Sad planet EP erna, MM.

Ook zeker niet slecht, evenals het album Boogie-Children-R-Us. Maar dit vind ik toch hun beste plaat.

Overigens is de opener van Love Is Okay wel direct een mooi voorbeeld van het album:


En deze vind ik ook geweldig:






Ja, sorry... Is inderdaad al bijna het complete album.

Heerlijk album, nog nooit zoiets eerder gehoord .

Vierde studioplaat van 16 Horsepower. Slechts tien songs, speeltijd amper 40 veertig minuten. Onder die tien nummers bevinden zich grotendeels bewerkte folktraditionals en covers, maar ook een paar eigen composities. Die mogen zich meten met het beste uit het oeuvre en dan bedoel ik vooral Hutterite Mile en Flutter. Bezwerend en donker als altijd.

Pixies - Come On Pilgrim



Lekker album, kende het nog niet

Apart album van The Fiery Furnaces, dit Rehearsing My Choir. Muzikaal bevat het alles dat je kunt verwachten: abrupte wendingen, fijne refreintjes, rare geluiden. Alleen doet nu ook oma mee op deze plaat. Ze heeft nogal een opmerkelijke zangstem.

Vanmorgen in de auto:


The Future Sound of London - Lifeforms

Magistraal dubbel album van FSOL, baanbrekend in 1994, maar nu nog steeds erg fijn om naar te luisteren. Het is een soort van ambient techno, maar ondanks dat het allemaal elektronische muziek is klinkt het enorm organisch. Het klinkt alsof je aangekomen bent op een buitenaardse planeet, waarvan dit toevallig de omgevingsgeluiden zijn. Wat dat aan gaat zou dit een mooie soundtrack kunnen zijn voor die Myst spellen


Leuk feitje: FSOL waren ook de eerste artiesten die een concert live gingen streamen over het toen nog vrij jonge internet. Die later als plaat uitkwam onder de naam "ISDN"

Hoewel de helaas veel te vroeg overleden Elliott Smith eigenlijk alleen maar goede platen heeft gemaakt, zie ik dit XO nog altijd als zijn meesterwerk. De treurnis van de eerste albums hoor je nog altijd terug, maar nu nog meer dan eerst verpakt in Beatlesque-songs.

Staat eigenlijk geen zwak nummer op, vind ik.

Heerlijk psychedelisch schijfje van de band rond Stephen McBean. Ook J Mascis speelt gitaar in deze band. McBean, het creatieve brein van deze Pink Mountaintops, noemt zelf de volgende invloeden: "Alleys, curbs, walls, and cigarette-stained gig flyers. An island on the Pacific coast. Fake British towns. Slayer posters. The beauty of youth. It’s about listening to ‘Driver’s Seat’ and ‘Guns of Brixton’ and hotboxing The Duster."

En zo is het!

eyehategod - eyehategod

goede cd

quote:

Op dinsdag 6 mei 2014 16:56 schreef methodmich het volgende:
[ afbeelding ]

Heerlijk psychedelisch schijfje van de band rond Stephen McBean. Ook J Mascis speelt gitaar in deze band. McBean, het creatieve brein van deze Pink Mountaintops, noemt zelf de volgende invloeden: "Alleys, curbs, walls, and cigarette-stained gig flyers. An island on the Pacific coast. Fake British towns. Slayer posters. The beauty of youth. It’s about listening to ‘Driver’s Seat’ and ‘Guns of Brixton’ and hotboxing The Duster."

En zo is het!

die stephen mcbean is toch ook van black mountain, ik moet deze nog eens uitchecken.

quote:

Op woensdag 14 mei 2014 08:56 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

die stephen mcbean is toch ook van black mountain, ik moet deze nog eens uitchecken.

Klopt, daar is hij inderdaad ook van. Dit is een fijne schijf hoor, zeker eens luisteren!

Goede indie-folk band uit Duitsland
Vooral Brother is een erg goed nummer.

Klinkt erg lekker. Sinds het vorige album is de muziek van de black keys natuurlijk een stuk strakker, maar zeker niet stom. De sound zit er zeker nog wel in hier en daar. Heerlijke muziek voor op een zaterdag of zondagmiddag. Heerlijk.

Vorig jaar een half jaar door Australië gereisd en in Melbourne de ''Jazz scene'' ontdekt. Ben er op onderzoek uitgegaan en sindsdien helemaal verliefd op dit album.

Speak no evil van Wayne Shorter



Vooral dit nummer:
Heerlijk te beluisteren tijdens een zwoele zomerse avond buiten.

Nieuwste album van Benny Zen & The Syphilis Madmen, genaamd Go Out And Love The People. Is de band van Peter Houben (Nemo, Mitsoobishy Jacson). In nog geen half uurtje komt een verzameling fijne popsongs met een folk- / rootsrandje langs.

Omdat ik dit een te tof topic vind om dood te laten lopen, geef ik 'm even een schop omhoog.

De laatste cd die ik geluisterd heb:

Linkin Park - Meteora



Aangezien ik vandaag besloot al mijn cd's weer eens te gaan beluisteren en Linkin Parks Meteora (de special edition mét dvd) bovenop lag, ben ik daar maar mee begonnen. Dat ik de cd als brugklasser helemaal grijs heb gedraaid, blijkt wel uit het feit dat ik ook na ruim tien jaar nagenoeg alles nog kan meezingen/-rappen. Vooral Breaking The Habit en Easier To Run waren emotionele hoogtepunten, meen ik mij te herinneren.


In de bonus de cd die ik als een-na-laatste geluisterd heb:

The Liberty Balance - Diamonds We Trade



Afgelopen week kwam het tweede album uit van het Deense The Liberty Balance, dat bestaat uit een zanger met een enorme fijne stem en een andere man die ongeveer vijfhonderd verschillende instrumenten bespeelt (en dat ook laat horen op de plaat). Live spelen ze met leden van onder meer Broken Twin en Choir Of Young Believers, en niemand minder dan de band Efterklang heeft (toen ze nog niet waren gestopt of pauze hadden genomen of wat 't ook is) een positieve tweet aan het nummer In America gewijd. Oh, en Nils Frahm zou ook nog fan zijn. Volgens mij heb ik nu alle name-dropping in de gelezen recensies wel gehad, en kan ik nu verder gaan met het vertellen dat dit dus een Heel Erg Goede cd is. Muziek in hokjes plaatsen en vergelijkingen maken is stiekem één van mijn slechtere kanten, maar 't doet me een beetje aan The National en Phosphorescent denken. Wie behoefte heeft om vijf minuten naar een spelletje Pong te kijken en ondertussen nog een goed nummer te horen ook, moet vooral titelnummer Diamonds We Trade opzetten (en daarna gewoon de rest van de cd, omdat het kan).

Nieuwste van Wovenhand. Precies wat je mag verwachten. Onheilspellende teksten met veel religieuze verwijzingen, vaak ook naar Bijbelverzen. Alleen is de muzikale omlijsting deze keer vaak nog wat steviger dan normaal.

Een liveplaat van Ben Harper. Uitgebracht in 2001, de tijd vliegt. Staat vol gloedvolle uitvoeringen van zijn eerdere werk en bevat ook een paar fijne covers van o.a. Marvin Gaye en The Verve. Het is een dubbelaar, waarvan schijf twee me net iets meer aanspreekt. Al zit er weinig verschil tussen, maar dat komt vooral door de aanwezigheid van Pleasure And Pain, Roses From My Friends, Please Bleed, Walk Away, Not Fire Not Ice en de recht uit het hart afkomstige protestsong Like A King / I'll Rise.