De kunst van het loslaten van je ex #229

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 13:02 schreef mitchelll0181 het volgende:

[..]

Time will heal you ... it will..

Dunno. Ik heb het uitgemaakt omdat ik er zelf aan onderdoor ging en ook geen vooruitgang zag. Kwam voor hem best als een schok omdat hij blijkbaar niet begrepen heeft hoe serieus het was voor mij, wat mij dan weer stak, want ik ben er vaak zat over begonnen. En inmiddels ben ik zo aan het twijfelen of ik hem inderdaad nog een kans had moeten geven, zoals hij vroeg, of dat ik er gewoon goed aan heb gedaan om nu voor mezelf te kiezen. Maar ik vind ook niet dat ik het kan maken om hem dat te vertellen, want hij was er helemaal kapot van en niets zo naar als valse hoop. Dat ik me kut voel is mijn probleem en logisch want ik houd van 'm. Maar 't doet wel tyfuszeer.

Dat is idd het laatste wat je moet doen.. dan maak je hem kapot ja.

Kom even tot jezelf en denk goed na wat je wil...

Mijn ex deed precies hetzelfde als jouw.. nu bijna 1 jaar verder geeft ze aan niet verder te kunnen en mij toch niet kan loslaten

Arrrghhhh...

Overigens vanavond samen naar een lounge bar...

Tot mezelf komen... Het ene moment lig ik jankend in de badkamer en het volgende moment ben ik gewoon opgelucht. Het blijft gewoon malen dat hij me vroeg of ik gelukkiger zou zijn zonder hem dan met hem, en dat ik ja zei. Zo voelt het nu namelijk niet echt. Ik wil weer wat we in het begin hadden, niet wat we de laatste maanden hadden en niet wat het nu is, maar die keuze is er niet.

Het is alleen zo verrekte moeilijk om me gewoon stil te houden naar hem toe nu... Ik wil er voor hem zijn als hij zich kut voelt en dat kan nu niet, daar ben ik nu niet de persoon voor. Maar het voelt momenteel alsof ik nooit meer zoveel van iemand zal kunnen houden en ik kan het me ook niet voorstellen een andere relatie te hebben. En als ik eraan denk dat hij iemand anders zoent, draait mijn maag om.

Iedereen zegt wel dat het overgaat en alles, maar fuck.

Klinkt als een moeilijke situatie! Ik weet niet precies hoe het tussen jullie zit, maar het klinkt een beetje als wat er tussen mij en mijn ex speelt. Hij spreekt zijn twijfels over zijn beslissing wel naar mij uit en dat is echt zo klote om te horen. Je doet er denk ik beter aan om dat voor jezelf te houden, omdat het inderdaad valse hoop oproept. Op dit moment lijkt het me dat het jullie allebei meer rust geeft om die gevoelens en twijfels (nog) niet uit te spreken.

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 13:41 schreef IGotMine het volgende:
Klinkt als een moeilijke situatie! Ik weet niet precies hoe het tussen jullie zit, maar het klinkt een beetje als wat er tussen mij en mijn ex speelt. Hij spreekt zijn twijfels over zijn beslissing wel naar mij uit en dat is echt zo klote om te horen. Je doet er denk ik beter aan om dat voor jezelf te houden, omdat het inderdaad valse hoop oproept. Op dit moment lijkt het me dat het jullie allebei meer rust geeft om die gevoelens en twijfels (nog) niet uit te spreken.

Ja, ik las het al. En dat wil ik hem ook niet aandoen. Bovendien weet ik ook vrij zeker dat ik weer weg wil als ik eenmaal weer bij hem ben... Ik moet hier gewoon doorheen denk ik.

Inderdaad, tijd.... ik vond zelf heel veel tijd. Heeft me 5 maanden gekost. Maar ik kan nu zeggen dat ik weer helemaal vrij en blij ben!

In die vijf maanden kwam de emotie en gemis echt als golven of dikke mist over me heen. Maar het is letterlijk weggeëbd nu.

Ze heeft net mijn laatste spullen teruggebracht. Het ging tot nu best goed, maar nu ze langskwam is het toch wel weer hard.

Ik verwijt haar niks, ben niet boos en ook nooit geweest. Maar het is gewoon zo kut allemaal .

Vandaag zouden we 2,5 jaar samen zijn.

Ga niet thuis zitten.. Ga vanavond ff weg met vriendinnen oid..

Mja, binnenkort tentamens, dus de hele dag geleerd. Maar ik ben dit weekend sowieso bij m'n ouders, dat scheelt al wel. Vanavond lekker koken en dan achter de tv kruipen met chocomel ofzo.

Ugh weer gevoel van terug bij af . Liedje gehoord in de auto en ik brak gelijk als een rietje .
Alle pijn en emoties kwamen weer boven

Tijd voor p... Nou ja, voor wat eigenlijk .

Het is nu bijna 1,5 jaar geleden maar denk er nog best vaak over.

Ik voel me na 1 maand al een stuk beter.
Nooit verwacht, de eerste week voelde ik me zo ontzettend kut, dacht dat het nooit meer over ging.
Maar het gaat wel vanzelf over.

En natuurlijk heb ik weleens een rotdag maar het valt me best wel mee eigenlijk.
Ik besef me nu wel dat ik beter af ben zonder hem, zijn egoïsme, zijn oneerlijkheid en zijn leugens.
2 weken geleden dacht ik nog dat ik nooit meer zonder hem kon maar toen dacht ik alleen nog aan alle leuke dingen van onze relatie en wilde ik de slechte dingen wegstoppen omdat ik zo'n verdriet had om hem en onze weggevallen toekomst.

De zomer komt eraan en ik heb leuke plannen gemaakt met al mijn lieve vrienden en vriendinnen.
In zulke tijden zijn die mensen echt goud waard en ik ben ze ontzettend dankbaar voor alle dagelijkse appjes, gesprekken, telefoontjes, het langskomen als ik het moeilijk had, me meesleuren naar avondjes film kijken, spelletjes doen enz. Zonder hen had ik zeker nog in een dip gezeten.

Ik zie nu een lege toekomst voor me, ik kan zelf beslissen hoe die wordt gevuld, zonder hem maar wie weet, straks met iemand anders. Maar voorlopig niet. Ook geen dates. Geen behoefte aan. Binnenkort wordt ik 30. Single en 30! Dat had ik 10 jaar geleden wel anders voor me gezien maar nu is het prima. Ik heb een leuke baan, top familie en vrienden, genoeg hobby's en plannen.

quote:

Op zaterdag 22 maart 2014 17:47 schreef PowerLoungen het volgende:
Ugh weer gevoel van terug bij af . Liedje gehoord in de auto en ik brak gelijk als een rietje .
Alle pijn en emoties kwamen weer boven

Dat is inderdaad het enige waar ik het nog wel moeilijk heb, muziek.
Bepaalde nummers hebben zoveel herinneringen...

Ik draai gelijk weg naar een ander radiostation en ga niet zitten luisteren en denken, dat helpt zeker niet mee. Vooral dat denken, analyseren, wat als en als ik dit en dat ... Niet doen!

Hmm ik wilde editten maar ging niet helemaal top zo op de vroege zondagochtend ....

Wilde nog even toevoegen dat ik fijn naar Pinkpop ga en Down the Rabbit Hole

quote:

Op maandag 24 februari 2014 12:31 schreef Buffell het volgende:

[..]

Misschien is juist gaan werken wel goed. Aandacht verleggen. Hoe meer je thuit zit en alleen, hoe meer je erover gaat malen en dat werkt juist averechts.

Is het andersom misschien niet beter? Ik ben destijds gekapt met werk. Want ik dacht, dan ga ik me na het werk continu thuis kut voelen. Als ik nu eerst begin met het niet meer alleen thuis kut voelen, kan ik daarna het werk weer oppakken en sta ik dan ook direct meer open voor sociale connecties.

Hier ik ben juist lekker mijn eigen dingetjes aan het doen en begin gewoon het vrijgezellenleven heerlijk te vinden , lekker mijn eigen gang gaan , stappen in de vroege uurtjes zonder enige verantwoording.
Ik fietste gisteren dus door het door dorp naar de kroeg waar ik uitging, en daar stond bij de pinautomaat hij in een auto met zijn vriendin die met haar neus in haar mobiel zat en niets zag hij daar en tegen staarde me in shock aan dat ik fietste en durfde niet eens te zwaaien ofzo.

Ik vond het ergens een overtrokken reactie, ik ben veel verder ik ga uit en heel eerlijk wormerveer is klein , je weet dat je daar een ex tegen kan komen je zegt gedag en gaat weer verder.
Aan de andere kant kan ik zijn dilemma ook voorstellen hij heeft het nooit uitgemaakt alleen gedacht door niets meer van zich te laten horen dat het over was en gewoon ineens een status op facebook aan te maken dat die van het probleem af was, en daar had ik hem toen opaangesproken en ook heel erg duidelijk gemaakt dat dat niet kon.

Ik vermoedde eigenlijk toen ik hem nog zag hij van 2 walletjes at , maar kon dat niet bevestigen tot de status van de relatie want ja degene die hele slijmerige vriendinnen berichtjes stuurde naar hem publiekelijk ten tijde van mij was zij dus dan is het puzzeltje al gelegd en hem daarop ook aangesproken en hij zei dat het niet zo is maar wilde toen eigenlijk dus gewoon dat we als we elkaar zagen gewoon tegen elkaar deden (vrienden enzo kon ik goed mee omgaan en zij hadden het zelfde met mij als we in de kroeg waren) .
Hij doet er zelf heel geheimzinnig over dat je eigenlijk al gaat denken van het is een kwestie van tijd want heel eerlijk je kan ook gewoon zeggen he dat is een ex van me gedag zeggen en klaar is kous . Ik denk namelijk dus niet dat zij weet dat wij tegelijkertijd waren en of dat ik een ex ben maar dat juist
zijn gedrag als hij mij ziet heel erg raar.
Dat komt omdat die eigenlijk gewoon met een grote leugen zijn eigen relatie in gegaan is.

Ik moet zeggen dat ik eigenlijk voor mezelf juist daarna ook in de kroeg een hele leuke avond met bekenden heb gehad en het me eigenlijk niet veel deed om hem met zijn vriendin te zien , juist ook omdat ik dus dit soort dingen lekker kan doen stappen tot in de vroege uurtjes , en uit mijn dak gaan bij blues bandjes.

quote:

Op zondag 23 maart 2014 08:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is het andersom misschien niet beter? Ik ben destijds gekapt met werk. Want ik dacht, dan ga ik me na het werk continu thuis kut voelen. Als ik nu eerst begin met het niet meer alleen thuis kut voelen, kan ik daarna het werk weer oppakken en sta ik dan ook direct meer open voor sociale connecties.

Weet ik niet. Ik vond het wel fijn om als er een huilbui aan kwam, gewoon bij mijn moeder even lekker te janken ('woon' al een week bij mijn ouders nu). Nu pad heb ik eigenlijk het idee dat ik de afleiding wel zou kunnen gebruiken, maar ik heb ook gewoon momenten voor mezelf nodig om me even ronduit kut te voelen.

quote:

Op zondag 23 maart 2014 08:29 schreef Bilderberger het volgende:

[..]

Dat is inderdaad het enige waar ik het nog wel moeilijk heb, muziek.
Bepaalde nummers hebben zoveel herinneringen...

Ik draai gelijk weg naar een ander radiostation en ga niet zitten luisteren en denken, dat helpt zeker niet mee. Vooral dat denken, analyseren, wat als en als ik dit en dat ... Niet doen!

Hielp ook niet echt mee dat degene die naast me zat het nog even een slagje harder zette.. Had hem inderdaad om moeten draaien ja . Muziek kan mooi zijn , maar bepaalde nummers zijn puur vergif.

quote:

Op zondag 23 maart 2014 14:39 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Weet ik niet. Ik vond het wel fijn om als er een huilbui aan kwam, gewoon bij mijn moeder even lekker te janken ('woon' al een week bij mijn ouders nu). Nu pad heb ik eigenlijk het idee dat ik de afleiding wel zou kunnen gebruiken, maar ik heb ook gewoon momenten voor mezelf nodig om me even ronduit kut te voelen.

Ik vond het verschil tussen na het werk thuiskomen, en gewoon echt even 'vakantie' hebben toch wel erg groot. Werken en stappen in die zin waren puur het wegdringen van emoties. Toen ik opeens alles liet klappen was ik 2 week overstuur en daarna ging het wel weer.

quote:

Op zondag 23 maart 2014 16:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik vond het verschil tussen na het werk thuiskomen, en gewoon echt even 'vakantie' hebben toch wel erg groot. Werken en stappen in die zin waren puur het wegdringen van emoties. Toen ik opeens alles liet klappen was ik 2 week overstuur en daarna ging het wel weer.

Mja ik vind het toch ook wel fijn dat het leven een beetje doorgaat. Maar dat zal persoonlijk zijn.

quote:

Op zondag 23 maart 2014 19:20 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Mja ik vind het toch ook wel fijn dat het leven een beetje doorgaat. Maar dat zal persoonlijk zijn.

Had jij dan geen last van emotionele hangovers? Feestje, stappen, misschien een ONS, of naar het werk. Je denkt er dan even niet aan. Toen had ik al snel zoiets van, feest! gaaf!. Maar na thuiskomst toch weer dat gezeik van die gevoelens. Dus toen maar alles losgekapt, en toen was ik er toch nog best snel over heen.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 11:38 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Had jij dan geen last van emotionele hangovers? Feestje, stappen, misschien een ONS, of naar het werk. Je denkt er dan even niet aan. Toen had ik al snel zoiets van, feest! gaaf!. Maar na thuiskomst toch weer dat gezeik van die gevoelens. Dus toen maar alles losgekapt, en toen was ik er toch nog best snel over heen.

ONS is sowieso niets voor mij. Ik heb de afgelopen week vooral lekker rustig aan wat series gekeken, beetje aan school gewerkt en één avond naar de bioscoop geweest en daarna de kroeg in, maar inmiddels was ik bekaf dus dat hield ik ook niet lang uit. Af en toe een huilbui, prima, lekker laten lopen. Dat wordt al wel minder, ik huil niet meer bij alles en zaterdag was mijn eerste huilvrije dag.

quote:

Op maandag 24 maart 2014 12:48 schreef Sarasi het volgende:

[..]

ONS is sowieso niets voor mij. Ik heb de afgelopen week vooral lekker rustig aan wat series gekeken, beetje aan school gewerkt en één avond naar de bioscoop geweest en daarna de kroeg in, maar inmiddels was ik bekaf dus dat hield ik ook niet lang uit. Af en toe een huilbui, prima, lekker laten lopen. Dat wordt al wel minder, ik huil niet meer bij alles en zaterdag was mijn eerste huilvrije dag.

Ik kreeg plots ontzettend veel huilbuien toen ik stopte met werk. Toen zonk het echt in. 2 week volledig van de kaart en toen werden de huilbuien echt minder. Helaas werd ik wel behoorlijk cynisch en bitter door de break up. Probeer dit dus te vermijden!