Het grote rammelaarstopic deel 43

@mignonne: ik vind dat alleen maar logisch Ik zou er precies zo over denken...

Ja, zie je!

Oh en makkelijk is natuurlijk anders, zeker met 2 meisjes in huis, maar niet onmogelijk. Tegen de tijd dat je bijna klaar bent met je opleiding gaat het zichzelf wel wijzen denk ik. Kan je je eigen afstudeerbaby op de wereld zetten

En qua 'bijgeloof' snap ik je heel goed, ik ben zelf echt een doos wat dat soort dingen betreft (lees: ik wilde gister niet dat m'n schoonouders savonds op visite kwamen omdat het bloedverlies begonnen is nadat zij weggingen na een zondagavondbezoekje. Helloooo ratio! ). Voor mij zou 1 en 1 dus ook 2 zijn haha

Mogen jullie dan ook allemaal op haar oefenen?

Haha tof mignonne! Ik weet nooit zo of ik vks in opleiding de boel zou willen laten draaien (want onervaren), maar op een of andere manier zou ik het wel tof vinden om zon madame zoals jou te treffen.

volgens mij is het in een vk-opleiding ook wel erg verleidelijk om zwanger te worden met al dat kleine grut.

quote:

Op maandag 6 januari 2014 23:07 schreef mignonne het volgende:
Haha wat lief!

en ja, ik ben echt niet de enige met klepperende eierstokken Bovendien krijg je wel gelijk de hele package. Niet alleen die schattige baby maar ook de hele ervaring van hoe mooi een bevalling kan zijn.
Ja je ziet ook dingen die als ernstig goeie anticonceptie werken maar toch, zo'n mooie bevalling, daar kun je een hele tijd op teren.

Das de natuur the Good wint het van the Bad. Anders waren we al lang en breed uitgestorven denk ik.

Ben wel echt ontzettend nieuwsgierig naar de reactie van mijn lichaam op het stopen van de pil
Krijg ik hoofdpijn, gewichtsverandering etc! En dan vooral natuurlijk wanneer komt de eerste echte ongesteldheid weer!

Jeej, meer rammelaars!

quote:

Op zondag 5 januari 2014 13:25 schreef silliegirl het volgende:
Ik meld me hier maar even! Situatie: vriend en ik zijn 27, hebben beide vaste contracten, koophuis, spaargeld op orde.. Eigenlijk voldoen we aan al onze (eigen gestelde) voorwaarden voor het beginnen met kinderen. We hebben het er steeds vaker over en zeker bij mij is er wel sprake van gerammel (om nog maar niet te spreken over momenten dat vriend met kids van familieleden bezig is, dan smelt ik!).

Hoe dichter we bij de start komen, hoe meer mn vriend gaat twijfelen. Hij weet niet of hij wel vader kan zijn, of 'ie baby's wel echt leuk vindt etc. Hij geeft zelfs aan dat het vooral mijn kinderwens is die hem wel over kinderen laat nadenken; voor zichzelf wil hij het niet. Dat is nieuw overigens, voorheen wilde hij wel altijd al kids.. Kortom; iemand tips in deze? Is dit gewoon koudwatervrees? Als vriend zegt eigenlijk geen kinderen te willen schiet ik in de stress, ik wil ze namelijk duidelijk wel, maarja ik vind ook dat ik mijn wil niet mag opdringen..

Ik kan natuurlijk niet bij jouw vriend in z'n hoofd kijken, maar ik heb precies hetzelfde gehad met mijn vriend. Toen het voor ons allebei nog 'ooit' was, was het bijna vanzelfsprekend dat er kinderen zouden komen, liefst een stuk of 3.
Totdat ik afgestudeerd was en aan het werk ging (en dus flink kon gaan sparen) en ik het over een soort termijn/planning wilde hebben. Toen kwam er opeens een hele hoop twijfel naar boven. Hij wilde het er liever helemaal niet over hebben, ik het liefst zoveel mogelijk. Dat heeft ook tot de nodige discussies/ruzies geleid hier. Maar ik wist -net als wat jij aangeeft- vrijwel zeker dat hij wel wil, maar het gewoon eng vindt. Dus daar hebben we het ook een paar keer over gehad.

Wat de rest zegt: goed blijven praten! En jouw mening inderdaad niet opdringen, maar je mag 'm best een beetje pushen om erover te praten, zodat jij weet waar je aan toe bent.

Hier ook nog steeds flink aan de rammel. Al die überschattige neefjes/nichtjes/kleintjes in de omgeving helpen daar natuurlijk niet bij! Om nog maar niet te spreken over iedereen die constant vraagt wanneer wij nou eens kinderen krijgen
Inmiddels ook aan de drie laatste pilstrippen bezig; begin maart zijn die ongeveer op. Dan bewust eerst nog een paar maanden condooms gebruiken, omdat ik eerst wil weten wat m'n cyclus doet. Rond mei/juni staat er nog een flinke trip naar het buitenland op de planning en dan gaan we ervoor
_{Hoewel vriendlief dat nog steeds niet hardop uit durft te spreken}

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 08:35 schreef Danaa het volgende:
Ben wel echt ontzettend nieuwsgierig naar de reactie van mijn lichaam op het stopen van de pil
Krijg ik hoofdpijn, gewichtsverandering etc! En dan vooral natuurlijk wanneer komt de eerste echte ongesteldheid weer!

Dat heb ik ook ja, ben heel benieuwd hoe dat gaat na 10 jaar de pil geslikt te hebben. Was altijd heel regelmatig en gelukkig nooit echt heel veel last (vond het vooral onhandig en irritant), maar wie weet hoe dat straks is...

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 10:15 schreef twist02 het volgende:
Jeej, meer rammelaars!

[..]

Ik kan natuurlijk niet bij jouw vriend in z'n hoofd kijken, maar ik heb precies hetzelfde gehad met mijn vriend. Toen het voor ons allebei nog 'ooit' was, was het bijna vanzelfsprekend dat er kinderen zouden komen, liefst een stuk of 3.
Totdat ik afgestudeerd was en aan het werk ging (en dus flink kon gaan sparen) en ik het over een soort termijn/planning wilde hebben. Toen kwam er opeens een hele hoop twijfel naar boven. Hij wilde het er liever helemaal niet over hebben, ik het liefst zoveel mogelijk. Dat heeft ook tot de nodige discussies/ruzies geleid hier. Maar ik wist -net als wat jij aangeeft- vrijwel zeker dat hij wel wil, maar het gewoon eng vindt. Dus daar hebben we het ook een paar keer over gehad.

Wat de rest zegt: goed blijven praten! En jouw mening inderdaad niet opdringen, maar je mag 'm best een beetje pushen om erover te praten, zodat jij weet waar je aan toe bent.

Hier ook nog steeds flink aan de rammel. Al die überschattige neefjes/nichtjes/kleintjes in de omgeving helpt daar natuurlijk niet bij! Om nog maar niet te spreken over iedereen die constant vraagt wanneer wij nou eens kinderen krijgen
Inmiddels ook aan de drie laatste pilstrippen bezig; begin maart zijn die ongeveer op. Dan bewust eerst nog een paar maanden condooms gebruiken, omdat ik eerst wil weten wat m'n cyclus doet. Rond mei/juni staat er nog een flinke trip naar het buitenland op de planning en dan gaan we ervoor
_{Hoewel vriendlief dat nog steeds niet hardop uit durft te spreken}

Fijn te horen dat ik niet de enige ben.

Inmiddels (ik denk dat vriend dit topic heeft gelezen... ) wist hij me te verassen. Ik moet binnenkort naar de gynaecoloog voor iets heel anders, maar hij zei ineens "goh, misschien kan je spiraal (ik heb een mirena ipv dat ik de pil slik) er dan meteen uit".
Reactie aan mijn kant: . Toen ik vervolgens reageerde met "he? maar jij twijfelt toch.." volgde er wel een goed gesprek. Uiteindelijk is er nu een soort van voorlopige planning over wanneer we er voor willen gaan.

_{maar tot die tijd houd ik de dialoog maar wel gaande} .

Voor de met de pil stoppende dames: Ik ben 3 jaar geleden overgegaan op Mirena. Niet helemaal hormoonvrij dus, maar wel veeeeeeel minder hormonen dan in de pil. Wat een belachelijk effect heeft dat op m'n lijf gehad! Ik had voordien 9 jaar de pil geslikt. Ik ben na het stoppen 10 kilo afgevallen (!!), maar nog belangrijker; ik zit veel beter in mijn vel. Ik voel me vrolijker, minder prikkelbaar etc. Kan dus ook heel positief uitpakken.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 10:23 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Fijn te horen dat ik niet de enige ben.

Inmiddels (ik denk dat vriend dit topic heeft gelezen... ) wist hij me te verassen. Ik moet binnenkort naar de gynaecoloog voor iets heel anders, maar hij zei ineens "goh, misschien kan je spiraal (ik heb een mirena ipv dat ik de pil slik) er dan meteen uit".
Reactie aan mijn kant: . Toen ik vervolgens reageerde met "he? maar jij twijfelt toch.." volgde er wel een goed gesprek. Uiteindelijk is er nu een soort van voorlopige planning over wanneer we er voor willen gaan.

_{maar tot die tijd houd ik de dialoog maar wel gaande} .

Voor de met de pil stoppende dames: Ik ben 3 jaar geleden overgegaan op Mirena. Niet helemaal hormoonvrij dus, maar wel veeeeeeel minder hormonen dan in de pil. Wat een belachelijk effect heeft dat op m'n lijf gehad! Ik had voordien 9 jaar de pil geslikt. Ik ben na het stoppen 10 kilo afgevallen (!!), maar nog belangrijker; ik zit veel beter in mijn vel. Ik voel me vrolijker, minder prikkelbaar etc. Kan dus ook heel positief uitpakken.

Mannen en dan vinden ze vrouwen ingewikkeld..!
Haha, maar blijkbaar kriebelt het dus inderdaad bij hem net zo, wat fijn voor je/jullie!

Hoop dat het stoppen met de pil bij mij ook zo positief uitpakt! Ik ben niet te zwaar, maar de afgelopen jaren zijn er toch wel wat kilootjes bijgekomen, dus zou mooi zijn als ik die weer kwijt raak.

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 10:50 schreef twist02 het volgende:

[..]

Mannen en dan vinden ze vrouwen ingewikkeld..!
Haha, maar blijkbaar kriebelt het dus inderdaad bij hem net zo, wat fijn voor je/jullie!

Hoop dat het stoppen met de pil bij mij ook zo positief uitpakt! Ik ben niet te zwaar, maar de afgelopen jaren zijn er toch wel wat kilootjes bijgekomen, dus zou mooi zijn als ik die weer kwijt raak.

Soms snap ik er ook helemaal niks van. Maar goed, als hij ook wil hoor je mij niet klagen .

Ik was opzich ook niet "te zwaar"; toen ik met de pil begon was ik eigenlijk veel te licht (woog toen 42 kg ). In die 9 jaar heb ik er 25 kilo bij verzameld en verloor er dus weer 10 na het stoppen met... Nu ben ik ook maar 1.63, maar toch..

Een voorzichtige Meld!

@ Silliegirl: Dat is positief! Houd het gesprek gaande

@ twist02: Leuk! Stoppen we ongeveer gelijk......

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 13:06 schreef SilverSjoiis het volgende:
Een voorzichtige Meld!

Voorzichtige hoi!

@Danaa: inderdaad leuk! Gaan jullie er vanaf maart dan ook meteen voor, of niet? Wij vanaf juni ongeveer denk ik

Hoi SilverSjolis !

@ twist02: Ja dat wel inderdaad, maar gezien je cyclus op gang moet komen zoals jij ook al zei zal het ook wel later echt gaan starten. Eerst maar eens zien of mijn cyclus net als voor de pil weer netjes op 28 uitkomt.

Even kort de situatie hier
Vriendlief en ik zijn 2,5 jaar samen. Schelen 9 jaar in leeftijd. Ik studeer nog en vriendlief werkt. Er liggen nog 7 pilstrippen en ik hoef geen nieuwe meer te halen. Als t goed is ben ik dan ook afgestudeerd en ik ben druk bezig met solliciteren.

Het is dus niet echt een voorzichtige meld als in "ik rammel, maar vriendlief niet", maar als in dat ik nog geen fanatieke poster ben haha

Ook al concrete plannen dus, leuk!

Tsja, soms is er ook niet meer te zeggen dan dat je rammelt, maar nog eventjes moet wachten, haha. Dan valt er ook niet zo fanatiek te posten eigenlijk

Zucht. Nu is/lijkt vriendlief om en nu kom ik zelf wat hobbels tegen. Even van me af schrijven:

Ik ben astmapatiënt, altijd al geweest, ben er mee geboren. Ik heb daar als kind en puber heel erg veel last van gehad; mijn astma is vrij onvoorspelbaar en 9 van de 10 medicijnen pakten niet. Inmiddels vonden ze een middel wat wel aansloeg en sinds ik dat gebruik gaat het met mij eigenlijk heel goed.

Nu had ik een afspraak bij mijn longarts ter controle en ik (ik zit daar eens per jaar) gaf mijn kinderwens aan en dat ik daar toch wel op korte termijn wat mee wil gaan doen. Het medicijn wat ik gebruik kan echter weer schadelijk zijn voor een ongeboren kindje, dus daar moet ik mee stoppen en over op wat anders.. Maar... er pakte nooit iets goed.. Nu maak ik me daar wel zorgen om.
Daarnaast moest longarts ook nog even aankaarten dat astma soms flink erfelijk kan zijn, dus dat ik daar wel rekening mee moest houden.. Zucht.

Och Sillie!

Dat is weer stof om overna te denken .
Ze zeggen weleens dat sommige 'ziektes' rustiger worden wanneer je zwanger bent, met astma niet het geval?

En dat erfelijke doe je jammer genoeg niets aan, fijn om te weten dat dat zo is. Wanneer jullie kindje er dan ooit mag zijn kan je daar wel al evt rekening mee houden .