Zo wat was dit ontzettend goed zeg!
Het begon eigenlijk al ver voordat het concert was begonnen. De Monkeys-shirts waren niet meer bij tehouden en het festivalpubliek was bij elke artiest ontzettend enthousiast en zelfs bij Bloc Party (die me alles meevielen) ging het al goed los. Al was die modderpoel wel vrij irritant
.
Na drie kwartier wachten opende ze natúúrlijk met DIWK, en wat was de reactie daarop goed zeg
. Voorin kende iedereen de tekst en de riffjes werden al lekker meegeschreeuwd
. Daarna gewoon direct doorknallen in Brian en toen ging het pas echt goed los. Je hoort zelfs op de opname duidelijk hoe veel zin het publiek er in had. Daarna het blokje Dancing Shoes-Don't Sit Down-Teddy Picker-Crying Lightning (met de overgang tussen Teddy en Crying) dat gewoon heel erg goed werkte. Dancing Shoes live was echt
.
Daarna de eerste lichte teleurstelling: Thunderstorms. Al kon het publiek daarbij wel even bijkomen van het knallende beginsalvo. Vervolgens nog een SIAS nummer: Brick by Brick. De reactie van het publiek was goed, maar voor beide nummers geldt eigenlijk: er zijn zoveel betere van SIAS. Daarna echter wel weer een hoogtepuntje met Old Yellow Bricks, mooi dat die in de set zit
.
Het volgende hoogtepunt was voor mij persoonlijk R U Mine. Wat reageerde het publiek hier ontzettend goed op zeg, alsof het een vergeten klassieker van het eerste album was. Op zich logisch want dit nummer knalt zo lekker live zeg! Vervolgens door naar Mad Sounds. Op de opname die we al hadden vond ik het niet zo'n bijzonder nummer, maar live werkte die echt ontzettend goed. Het klinkt allemaal héél clean en dit gaat een goede festival-meezinger worden als iedereen m kent.
Daarna Fluorscent, het zal nooit m'n live favoriet worden. Toen zag ik de bui al hangen: nu komt 505 en we zullen dus heel wat nummers (Fake Tales bijv.) missen. Maar toen kwam Alex met z'n befaamde "We wanna play an old one we haven't played for a long time". Zal het dan toch. Nee dat kan niet, hij zal wel gewoon Fake Tales bedoelen, die hebben ze ook al lang niet in Nl gespeeld. En toen: Mathhew, take it away. En toen kwam het o zo bekende drum-into erin
. Ik kon het niet geloven dat ze die hier live speelden. De reactie was enorm al had ik het idee dat niet iedereen door had hoe exclusief het was
.
Ze hadden nu afgesloten met Certain Romance hoe kan die encore daar nog overheen.. Het begon goed met Cornerstone op de akoestische gitaar die ook goed werd meegezongen. Daarna hield ie z'n akoestische gitaar om, dan zal het wel SIAS worden dacht ik. Maar niks was minder waar, het werd nog een "old one we haven't played for a long time". Dan krijgen we dus ook nog Mardy Bum erbij dacht ik. Het was echter een compleet nieuwe versie, het intro herkende ik nog niet direct maar toen ie de akkoorden in zette reageerde het hele publiek hier direct op: Sing-alongs zoals je ze kent van de Engelse festivals.
Daarna ook nog fan-favourite When the Sun Goes Down waar het veld nog een keer helemaal ontplofte. En ten slotte natuurlijk de verplichte afsluiter 505 die het toch altijd goed blijft doen
Daarna Aisumasen weer tegengekomen en we konden het allebei niet geloven wat we net hadden meegemaakt. Later beseft we ook pas dat ze The View voor het eerst in jaren niet hadden gespeeld. Maar als ze zo'n set spelen, merk je het niet eens
.
We hebben de 'proper Glasto warm-up' gehad. Voor mij iig de beste van de 5 keer dat ik ze heb gezien