ADD&ADHD #56 - Sluiten is openen

Probeer te lezen maar de tv staat aan dus dat lukt niet Ben benieuwd hoe dat gaat met medicatie..

Kwam een artikel tegen, herkenbaar:
http://www.psyq.nl/Progra(...)e-artikelen/CVS-ADHD

quote:

"Door een slecht concentratievermogen heb je meer tijd nodig voor taken, waardoor je overspannen kunt raken; en wanneer je voortdurend je onrust en impulsiviteit moet onderdrukken raak je lichamelijk gespannen, wat nek- en rugklachten en RSI-achtige beelden kan geven. Volwassenen proberen met hun klachten om te gaan en zich te beheersen, maar dat heeft zijn prijs. Het is belangrijk bij al dit soort aandoeningen de ADHD'ers eruit te halen en te behandelen."

quote:

Op woensdag 24 april 2013 15:32 schreef piepkuiken21 het volgende:

[..]

Jawel ik ben vaak te depressief om het op ADHD te gooien.

Daar worstel ik dus ook mee. Stemmingswisselingen en een ietwat afgefikt wereld- en zelfbeeld.

Hoi,

Ik loop al een tijdje rond met het idee dat ik wel eens adhd/add kan hebben. Het idee begon een beetje te dagen toen ik op een blog een artikel had gelezen van een jongen met adhd die naar een IKEA ging op spitsuur zonder medicatie. Hierbij beschreef hij hoe hij zich van moment tot moment voelde en waarom hij 'flipte'. Heel veel van wat hij beschreef kwam me bekend voor. Toen ben ik wat meer onderzoek gaan doen.

Heel veel van de kenmerken zoals concentratie problemen, voor mijn beurt praten, tikken en bewegen en nog vele andere kenmerken kwamen me heel bekend voor.

Ook heb ik meerdere van dit soort tests gemaakt:
http://www.de-poort.be/cgi-bin/Vragensessie.pl
Resultaat: Zeer hoge kans op adhd

&

http://psychcentral.com/cgi-bin/addquiz.cgi
Score van 51 bij het volgende score diagram:

36 & up Adult ADHD
17 - 35 Moderate ADHD
12 - 16 Mild ADHD
8 - 11 Possible ADHD
0 - 7 No ADHD likely

De kans is dus wel aanwezig dat ik ADHD heb. Echter heb ik het geluk dat ik vrij makkelijk kan leren. Ik doe universiteit en kan altijd 1 dag van te voren beginnen met leren, en meestal haal ik alles dan. Op de middelbare school is het ook altijd zo gegaan. Omdat de resultaten altijd redelijk tot goed waren heb ik ook nooit echt gedacht aan ADHD.

Nu loop ik echter sinds 2 maanden stage, en word ik helemaal gek van mezelf. Ik ben echt totaal niet productief, kan niet stilzitten en ben constant afgeleid.

Ik moet nog 2 maanden stage lopen, daarna ga ik weer verder met mijn studie. Aangezien ik dat tot nu toe allemaal makkelijk haal, zie ik het niet zo zitten om nu ineens medicatie te gaan gebruiken, omdat ik las dat het best wel heftig is? Maar dan zit ik weer met het probleem, van wat doe ik na mijn studie? En waar ik nu cijfers van rond de 6/7 haal op mijn studie, zou dat met een goede concentratie misschien wel veel hoger kunnen zijn?

Nu vraag ik me af of het zinvol is een hele procedure voor de diagnostiek te gaan beginnen? Wat denken jullie?

Ik zou het wel na laten kijken. Ik heb me ook lang gered. Tot het raamwerk wegviel. Toen werd alles anders. En hoe.

Hoe ouder ik word hoe meer ik me ook realiseer dat ik bepaalde absoluut abnormale zaken jaren niet heb herkend als de ziekelijke afwijkingen die ze zijn...

Kan alleen voor mezelf spreken natuurlijk, maar ergens is dat ook geruststellend omdat ik ergens diep van binnen twijfel(de) of ik me niet gewoon enorm aanstel. Maar daarvoor zijn er teveel van dat soort dingen.

Wat ik maar zeggen wil: ben kritisch. Op jezelf, op de diagnostiek, op de behandeling.

De wereld gaat niet zomaar veranderen, dus zul je met een afwijking meer moeite en fuck-ups moeten doorstaan. En iedereen vindt het zielig, tot het ze te veel gezeik wordt.

Dus je moet vooral achterhalen waarom het niet lukt, en dan hard zoeken naar een plek waar de omgeving welgevallig is voor je specifieke karaktertrekken en wensen.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 10:44 schreef NomanIW het volgende:
Ik zou het wel na laten kijken. Ik heb me ook lang gered. Tot het raamwerk wegviel. Toen werd alles anders. En hoe.

Hoe ouder ik word hoe meer ik me ook realiseer dat ik bepaalde absoluut abnormale zaken jaren niet heb herkend als de ziekelijke afwijkingen die ze zijn...

Kan alleen voor mezelf spreken natuurlijk, maar ergens is dat ook geruststellend omdat ik ergens diep van binnen twijfel(de) of ik me niet gewoon enorm aanstel. Maar daarvoor zijn er teveel van dat soort dingen.

Wat ik maar zeggen wil: ben kritisch. Op jezelf, op de diagnostiek, op de behandeling.

De wereld gaat niet zomaar veranderen, dus zul je met een afwijking meer moeite en fuck-ups moeten doorstaan. En iedereen vindt het zielig, tot het ze te veel gezeik wordt.

Dus je moet vooral achterhalen waarom het niet lukt, en dan hard zoeken naar een plek waar de omgeving welgevallig is voor je specifieke karaktertrekken en wensen.

Daar zit ik dus zelf ook een beetje mee: Wat verandert het als de diagnose gesteld wordt?
Misschien een stukje rust omdat ik weer waardoor sommige dingen komen, maar dan val je al snel weg in het als excuus gebruiken.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 10:35 schreef Silentalarm het volgende:

De kans is dus wel aanwezig dat ik ADHD heb. Echter heb ik het geluk dat ik vrij makkelijk kan leren. Ik doe universiteit en kan altijd 1 dag van te voren beginnen met leren, en meestal haal ik alles dan. Op de middelbare school is het ook altijd zo gegaan. Omdat de resultaten altijd redelijk tot goed waren heb ik ook nooit echt gedacht aan ADHD.

Ik had een heel verhaal getypt maar je wordt nu 2 maanden gek van jezelf? Als je pas 2 maanden van deze shit last heb heb je zeer zeker geen ADHD neem dat maar van mij aan.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 11:14 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Ik had een heel verhaal getypt maar je wordt nu 2 maanden gek van jezelf? Als je pas 2 maanden van deze shit last heb heb je zeer zeker geen ADHD neem dat maar van mij aan.

Ik zeg niet dat ik er pas 2 maanden mee te maken heb, maar dat ik er pas 2 maanden echt last van heb. Op school nooit problemen gehad met cijfers. Wel met gedrag o.a. in het eerste jaar zo'n 40 keer uit de les gestuurd, overgrote deel door onrustigheid. De jaren daarna wel iets meer onder controle kunne houden, maar sowieso nog wel elke week een bezoekje aan een recotor oid. Mijn cijfers waren echter prima.

Maar nu ik sinds 2 maanden voor het eerst van mijn leven 'gedwongen' wordt om stil te zitten en te werken, merk ik pas dat ik dit echt niet kan. Dit kon ik hiervoor ook al niet, maar toen hoefde het niet.

Snap je wat ik bedoel?

quote:

Op donderdag 25 april 2013 11:14 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Ik had een heel verhaal getypt maar je wordt nu 2 maanden gek van jezelf? Als je pas 2 maanden van deze shit last heb heb je zeer zeker geen ADHD neem dat maar van mij aan.

Overigens word ik al jaren gek van mijn vergeetachtigheid en concentratie problemen in sociaal opzicht. Maar ik heb altijd gedacht dat ik gewoon 'vergeetachtig & slordig' was. Maar in mijn omgeving worden mensen al zolang ik me kan herrineren gek van de chaos in mijn hoofd. Onder andere een relatie van 2 jaar die mede daardoor over is gegaan.

Geen last is dus niet echt waar, maar in ieder geval nog nooit aan ADHD gedacht.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 11:18 schreef Silentalarm het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat ik er pas 2 maanden mee te maken heb, maar dat ik er pas 2 maanden echt last van heb. Op school nooit problemen gehad met cijfers. Wel met gedrag o.a. in het eerste jaar zo'n 40 keer uit de les gestuurd, overgrote deel door onrustigheid. De jaren daarna wel iets meer onder controle kunne houden, maar sowieso nog wel elke week een bezoekje aan een recotor oid. Mijn cijfers waren echter prima.

Maar nu ik sinds 2 maanden voor het eerst van mijn leven 'gedwongen' wordt om stil te zitten en te werken, merk ik pas dat ik dit echt niet kan. Dit kon ik hiervoor ook al niet, maar toen hoefde het niet.

Snap je wat ik bedoel?

Ik snap wat je bedoelt. Ik lees echter dat je 1 dag van te voren begint met leren. Hoe lang leer je dan? Het is mij sowieso al bijna nooit gelukt om 1 dag van te voren (of uberhaupt) te beginnen met leren. Ik moest altijd kotsen van mensen die zeiden dat ze niet geleerd hadden en dan toch 15 minuten in het boeken hadden zitten bladeren. Van jaloezie welteverstaan. Ik heb nooit begrepen waarom mij dat niet lukte. Gelukkig mijn HAVO eenvoudig gehaalt omdat ik behoorlijk goed was in wiskunde en natuurkunde en scheikunde incl. een binas boekje niet heel veel anders is dan pure wiskunde.
HBO lukte vervolgens al helemaal niet omdat ik dan zelf alle afspraken moest maken en moest gaan leren voor dingen. Afspraken met projectgroepjes? 50% van de tijd was ik er niet? Oh moesten we zelf een rooster op zoeken? Had ik niet gedaan dus ik had weer weet ik veel hoeveel % afwezigheid.

Feit dat ik dit allemaal tegen je zeg. Toen ik de diagnose ADD / ADHD heb gekregen ben ik in een redelijk diepe periode terecht gekomen. Heel mijn leven heb ik gedacht dat als ik iets zou doen wat ik echt leuk vond dat alles wel goed zou komen. Op de basisschool zei ik dat mn gedrag omtrend huiswerk / opdrachten wel zou veranderen op de middelbare school omdat dat waarschijnlijk leuker / uitdagender was. Op de middelbare school zei ik hetzelfde over het HBO. Na het verneuken van mn HBO zei ik hetzelfde over werk. Totdat ik weer in de shit kwam en niks uitvoerde en toen die diagnose kreeg. Op dat moment had ik in mijn ogen geen enkele hoop meer en moest ik er maar mee leren leven dat ik het de rest van mn leven moet doen met een fucked up stel hersenen zonder enige vorm van concentratie en/of motivatie. Die diagnose is nu denk ik 2 of 3 jaar geleden en geloof me er zijn tijden (en ja op dit moment ook) dat ik het er echt nog héél heel moeilijk mee heb. Je wilt echt geen ADD of ADHD.

Om die redenen zeg ik dat als je er echt pas 2 maanden 'last' van hebt en altijd je vakken hebt gehaald (zeker op de uni) je in mijn ogen waarschijnlijk geen ADHD hebt. Op die testen scoort immers iedereen hoog en de criteria voor ADHD zijn hetzelfde als die van studie ontwijkend gedrag waar iedere student 'wel eens' last van heb.

Wil je het zeker weten? Laat je dan zeker testen maar weet dat de diagnose ook nadelen met zich mee brengt en zeker niet alleen is "oh ik weet nu waar het vandaan komt". Sorry voor het lange verhaal. Ik moest denk ik ook even mijn eigen ei kwijt

Hoi allemaal,
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen maar,
Ik ben er dus sinds een paar dagen achter dat ik (vrijwel zeker) ADD heb. Ik heb gedurende mijn hele schoolcarriere eigenlijk gekampt met zitten blijven, afstromen, etc.

Afspraken vond ik belangrijk maar ik kon er niet tegen. Ik krijg er gewoon enorme stress van als er iets gepland staat (Mits ik het heel interessant vind). Ik zit met constante stress die onnodig is en onplaatsbaar. Ik lieg makkelijk zonder dat het nodig is en dat ik het wil. Ik kan er niet tegen als alles goed gaat in mijn leven, ik moet iets hebben om over te piekeren. Ik slaap niet omdat ik vaak de halve nacht lig te denken, over alles wat je maar kan bedenken.
En ik maar denken dat ik gewoon een nietsnut was die niet op tijd kon komen.

Toch zie ik vaak dingen die andere niet zien, en kom ik vaak met oplossingen waar blijkbaar niemand anders aan dacht. Er zitten ook wel voordelen aan. Maar ik mis nog altijd structuur en heb nooit alles op een rij. Niets gaat ooit hoe ik het gepland had in mijn hoofd.

Toch zou ik niet zonder willen. Ik vind het heerlijk om me te verliezen en verdiepen in de eindeloze rivier van gedachten.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 11:37 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Ik snap wat je bedoelt. Ik lees echter dat je 1 dag van te voren begint met leren. Hoe lang leer je dan? Het is mij sowieso al bijna nooit gelukt om 1 dag van te voren (of uberhaupt) te beginnen met leren. Ik moest altijd kotsen van mensen die zeiden dat ze niet geleerd hadden en dan toch 15 minuten in het boeken hadden zitten bladeren. Van jaloezie welteverstaan. Ik heb nooit begrepen waarom mij dat niet lukte. Gelukkig mijn HAVO eenvoudig gehaalt omdat ik behoorlijk goed was in wiskunde en natuurkunde en scheikunde incl. een binas boekje niet heel veel anders is dan pure wiskunde.
HBO lukte vervolgens al helemaal niet omdat ik dan zelf alle afspraken moest maken en moest gaan leren voor dingen. Afspraken met projectgroepjes? 50% van de tijd was ik er niet? Oh moesten we zelf een rooster op zoeken? Had ik niet gedaan dus ik had weer weet ik veel hoeveel % afwezigheid.

Feit dat ik dit allemaal tegen je zeg. Toen ik de diagnose ADD / ADHD heb gekregen ben ik in een redelijk diepe periode terecht gekomen. Heel mijn leven heb ik gedacht dat als ik iets zou doen wat ik echt leuk vond dat alles wel goed zou komen. Op de basisschool zei ik dat mn gedrag omtrend huiswerk / opdrachten wel zou veranderen op de middelbare school omdat dat waarschijnlijk leuker / uitdagender was. Op de middelbare school zei ik hetzelfde over het HBO. Na het verneuken van mn HBO zei ik hetzelfde over werk. Totdat ik weer in de shit kwam en niks uitvoerde en toen die diagnose kreeg. Op dat moment had ik in mijn ogen geen enkele hoop meer en moest ik er maar mee leren leven dat ik het de rest van mn leven moet doen met een fucked up stel hersenen zonder enige vorm van concentratie en/of motivatie. Die diagnose is nu denk ik 2 of 3 jaar geleden en geloof me er zijn tijden (en ja op dit moment ook) dat ik het er echt nog héél heel moeilijk mee heb. Je wilt echt geen ADD of ADHD.

Om die redenen zeg ik dat als je er echt pas 2 maanden 'last' van hebt en altijd je vakken hebt gehaald (zeker op de uni) je in mijn ogen waarschijnlijk geen ADHD hebt. Op die testen scoort immers iedereen hoog en de criteria voor ADHD zijn hetzelfde als die van studie ontwijkend gedrag waar iedere student 'wel eens' last van heb.

Wil je het zeker weten? Laat je dan zeker testen maar weet dat de diagnose ook nadelen met zich mee brengt en zeker niet alleen is "oh ik weet nu waar het vandaan komt". Sorry voor het lange verhaal. Ik moest denk ik ook even mijn eigen ei kwijt

No problem, hoor juist graag ervaringen van anderen.
Ja ik kijk mijn boeken wel even in ja. En dat kan ik ook wel een kwartier. En daarna ga ik rondlopen en moet ik mijn energie kwijt, en dan kan ik weer een kwartiertje. Dingen vergeten gebeurd me constant. Meest random shit, dat ik al 3 weken om 9 uur werkgroep heb, en dan de 4e week ineens om 11 uur aan kom zetten omdat ik dacht dat het om 11 uur was.

Maar ik doe het wel allemaal zo dat ik het net haal. Het gaat ook wel eens verschrikkelijk mis met een 2 tot gevolg, maar het grootste deel van de tijd kan ik een gebrek aan concentratie wel compenseren met logisch nadenken.

Maar wil jij zeggen dat niemand die adhd heeft kan presteren op school? Wat als dat het criterium is, dan kom ik niet in aanmerking.

Als het criterium is dat je last moet hebben van de kenmerken die ik op internet terug lees, kan ik me haast niet voorstellen dat het niet zo is. Maar dan zit ik weer met het probleem of ik een diagnose moet laten stellen of niet, en of ik daar iets aan heb. Zoals jij zegt, is het ook niet zo leuk als het wel vastgesteld wordt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 12:08 schreef Silentalarm het volgende:

[..]

No problem, hoor juist graag ervaringen van anderen.
Ja ik kijk mijn boeken wel even in ja. En dat kan ik ook wel een kwartier. En daarna ga ik rondlopen en moet ik mijn energie kwijt, en dan kan ik weer een kwartiertje. Dingen vergeten gebeurd me constant. Meest random shit, dat ik al 3 weken om 9 uur werkgroep heb, en dan de 4e week ineens om 11 uur aan kom zetten omdat ik dacht dat het om 11 uur was.

Maar ik doe het wel allemaal zo dat ik het net haal. Het gaat ook wel eens verschrikkelijk mis met een 2 tot gevolg, maar het grootste deel van de tijd kan ik een gebrek aan concentratie wel compenseren met logisch nadenken.

Maar wil jij zeggen dat niemand die adhd heeft kan presteren op school? Wat als dat het criterium is, dan kom ik niet in aanmerking.

Als het criterium is dat je last moet hebben van de kenmerken die ik op internet terug lees, kan ik me haast niet voorstellen dat het niet zo is. Maar dan zit ik weer met het probleem of ik een diagnose moet laten stellen of niet, en of ik daar iets aan heb. Zoals jij zegt, is het ook niet zo leuk als het wel vastgesteld wordt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik weet sinds kort dat ik adhd heb en ga binnenkort afstuderen.. Dus kan wel.
Maar een eis is wel dat je er in je dagelijks leven door belemmerd wordt (dus hoeft niet school te zijn.. kan ook relatie/vrienden/werk etc.

Diagnose an sich levert idd weinig constructiefs op kan ik bevestigen

quote:

Op donderdag 25 april 2013 10:35 schreef Silentalarm het volgende:
..

Ik loop er ook al een tijdje mee rond. Op die quiz scoor ik 35 dus... Ik zelf ondervind er veel hinder van, wordt tijd voor een professionele diagnose

**edit: typo

quote:

Op donderdag 25 april 2013 14:05 schreef NomanIW het volgende:
Diagnose an sich levert idd weinig constructiefs op kan ik bevestigen

Hm lastig. Ik weet niet echt wat ik moet.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 14:27 schreef BlikjeFris het volgende:

[..]

Ik loop er ook al een tijdje mee rond. Op die quiz scoor ik 35 dus... Ik zelf ondervind er veel hinder van, wordt tijd voor een professionele diagnose

**edit: typo

Hm ik scoor nog wel een stukje over dus misschien maar overgaan op diagnose.
Overigens hebben mijn ouders laatst om een andere reden een gesprek bij Jellinek. Daar zeiden ze naar aanleiding van het gesprek met mijn ouders waar ik zelf niet bij ben dat het wel raadzaam was om diagnose te laten stellen. Maar ik vraag me nog steeds af wat ik er dus mee bereik.

Is het niet zo dat de combinatie van ADD met cannabis ervoor zorgt dat je al helemaal niet meer in staat bent dingen te onthouden of te ondernemen? Je hebt toch al een verminderde functie van je korte termijn geheugen? Of praat ik nu poep?

quote:

Op donderdag 25 april 2013 12:01 schreef GekkeGerrit489 het volgende:
Hoi allemaal,
Ik weet niet echt waar ik moet beginnen maar,
Ik ben er dus sinds een paar dagen achter dat ik (vrijwel zeker) ADD heb. Ik heb gedurende mijn hele schoolcarriere eigenlijk gekampt met zitten blijven, afstromen, etc.

Afspraken vond ik belangrijk maar ik kon er niet tegen. Ik krijg er gewoon enorme stress van als er iets gepland staat (Mits ik het heel interessant vind). Ik zit met constante stress die onnodig is en onplaatsbaar. Ik lieg makkelijk zonder dat het nodig is en dat ik het wil. Ik kan er niet tegen als alles goed gaat in mijn leven, ik moet iets hebben om over te piekeren. Ik slaap niet omdat ik vaak de halve nacht lig te denken, over alles wat je maar kan bedenken.
En ik maar denken dat ik gewoon een nietsnut was die niet op tijd kon komen.

Toch zie ik vaak dingen die andere niet zien, en kom ik vaak met oplossingen waar blijkbaar niemand anders aan dacht. Er zitten ook wel voordelen aan. Maar ik mis nog altijd structuur en heb nooit alles op een rij. Niets gaat ooit hoe ik het gepland had in mijn hoofd.

Toch zou ik niet zonder willen. Ik vind het heerlijk om me te verliezen en verdiepen in de eindeloze rivier van gedachten.

Dat is wel herkenbaar. Lastige is alleen dat die rivier van eindeloze gedachten niet constructief is voor de opbouw van je (sociale) leven. Wat eigenlijk heel frustrerend is. Hierdoor kom je uiteindelijk tot stagnatie, want in deze samenleving verwachten mensen nou eenmaal iets van jou.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 15:06 schreef Reuzelbek het volgende:
Is het niet zo dat de combinatie van ADD met cannabis ervoor zorgt dat je al helemaal niet meer in staat bent dingen te onthouden of te ondernemen? Je hebt toch al een verminderde functie van je korte termijn geheugen? Of praat ik nu poep?

Het zal niet helpen nee.

Maar mijn verstrooidheid is al net zo grillig als.de rest. Als ik een.tijdje teveel blow merk ik wel dat ik wat apathisch word, maar dat is zowel positief als negatief te noemen.

Maar mijn ervaring is dat blowen met mate me helpt. Probleem is alleen maat houden. Dat volgt een vaste cyclus van stoppen/enorm minderen - weinig blowen maar met regelmaat - teveel blowen - het zat zijn - repeat.

Waarom helpt blowen? Een klein beetje wiet in een jointje is als de spreekwoordelijke zon die doorbreekt. En dat kan ik vaker wel dan niet gebruiken na een dag lang geen toekomst meer zien. Het ontspant, relativeert en laat me genieten van kleine simpele dingen met een glimlach op mn gezicht.

God wat klinkt dat zwaarmoedig maar het is vaak wel de realiteit.


On a different note: ik ga wss naar PsyQ. Daar wilde mn vorige instelling me al naar doorverwijzen, maar de verzekeraar komt daar nu ook mee aankakken.
Ik probeer het wel, maar hou de regie in eigen hand. Als ik merk dat men denkt er te komen met een standaard behandelingetje stap ik direct op.

Maar misschien kom ik juist goed terecht. Wie zal het zeggen?

Ik weet hoe belangrijk het is om wat 'spreekwoordelijke zon' in je leven te krijgen, maar dat is in feite escapisme. Dat hebben we denk ik wel nodig op zijn tijd maar het vervelende van blowen lijkt me de verslavende factor en de negatieve lichamelijke bijwerkingen.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 15:36 schreef Reuzelbek het volgende:
Ik weet hoe belangrijk het is om wat 'spreekwoordelijke zon' in je leven te krijgen, maar dat is in feite escapisme. Dat hebben we denk ik wel nodig op zijn tijd maar het vervelende van blowen lijkt me de verslavende factor en de negatieve lichamelijke bijwerkingen.

Lichamelijke bijwerkingen van blowen zijn niet zo heftig hoor. Dat valt reuze mee. Geestelijke verslaving lijkt me gevaarlijker, zeker icm met een vorm van depressiviteit/het leven niet meer zien zitten.

quote:

Op donderdag 25 april 2013 16:01 schreef Silentalarm het volgende:

[..]

Lichamelijke bijwerkingen van blowen zijn niet zo heftig hoor. Dat valt reuze mee. Geestelijke verslaving lijkt me gevaarlijker, zeker icm met een vorm van depressiviteit/het leven niet meer zien zitten.

Wat ik bij een van mijn vrienden merkte is wel dat hij zwaar ging onderpresteren naarmate hij meer blowde en dat was verrekte zonde. Afspraken vergeten, studievertraging, apathie, etc. voor iemand die juist altijd zeer ondernemend was. Lijkt me dat het voor iemand die al moeite heeft met structuur en regelmaat al helemaal funest.