Samen zijn hoeft dan wat mij betreft niet per se in bed. Ik ben wel erg blij dat we de avonden weer voor ons hebben. S op tijd naar bed en dan kunnen wij de avond inrichten zoals wij willen. En of ze dan gedurende de nacht als we allemaal slapen en meteen ook weer verder slapen, bij ons in bed komt liggen, maakt me dan niet uit.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:42 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dat is in tegenspraak met je conclusie dat er best veel mensen met kleine kinderen uit elkaar gaan, vind ik.
Juist omdat je zo moe, prikkelbaar en/of sexloos bent is het (voor ons) heel belangrijk wel 'samen' te zijn. Omdat je zo snel van elkaar afdrijft. Dus lekker samen in bed. Bijslapen. Dat je op z'n minst genegenheid voor elkaar kan voelen. Daardoor is het ook makkelijker compassie te voelen voor die ander als ie meer bijslaap nodig heeft of voor algemeen chagrijn.
Alhoewel het nooit als hard werken heeft gevoeld. Ik loop graag een stapje harder voor hem, en hij voor mij. Dat vind ik wel een gelukje.
Ja ook.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:41 schreef Claudia_x het volgende:
En het is niet alleen slaapgebrek, maar ook nog eens slaapgebrek in combinatie met een eeuwig moeten. Je moet naar je werk en/of de zorg voor de kinderen gaat door. Ik geloof dat ik het er een jaar of twee beter vanaf bracht dan nu. Ik moet nu echt op tijd naar bed.
Maar waarom "moeten" jullie veel? van jullie zelf? of van je man/vriend? of van anderen?quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:44 schreef Lenaatje het volgende:
Dat is dus de reden claudia dat ik niet meer overdag werk! Ik moest zoveel, een leuke moeder zijn, als vrouw gezellig zijn, het huishouden en weet ik wat niet meer! Was het helemaal kwijt, dan functioneer ik dus nergens meer! Het is zo'n goede keus geweest om in de avonduren te gaan werken! Als Ninthe naar school is en haar draai gevonden heeft kijk ik wel weer eens rond voor overdag!
Ik moet daarbij denken aan een stel uit generatie 2010: zo ontzettend bezig met het idee dat ze elkaar vooral leuk moeten blijven vinden en dingen samen moeten blijven doen dat ze zichzelf niet toestaan om het zwaar te vinden en een nieuw evenwicht te vinden.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:42 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
dat is in tegenspraak met je conclusie dat er best veel mensen met kleine kinderen uit elkaar gaan, vind ik.
Klopt! dat maakt zo veel uit..quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:46 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Samen zijn hoeft dan wat mij betreft niet per se in bed. Ik ben wel erg blij dat we de avonden weer voor ons hebben. S op tijd naar bed en dan kunnen wij de avond inrichten zoals wij willen. En of ze dan gedurende de nacht als we allemaal slapen en meteen ook weer verder slapen, bij ons in bed komt liggen, maakt me dan niet uit.
Ik denk wel dat dat van jullie beiden de juiste instelling is om deze vermoeide tijd door te komen!quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:48 schreef bitterend het volgende:
[..]
Maar waarom "moeten" jullie veel? van jullie zelf? of van je man/vriend? of van anderen?
Ik maak het mijzelf zo makkelijk mogelijk als ik moe ben..ik moet alleen voor mijn kind zorgen en dan nog blijven we vaak thuis en laat ik haar rustig spelen op de grond of kijken we filmpjes..soms komt mijn man thuis en heb ik niks gedaan bijna maar dat geeft niet zegt hij. Dan bestellen we eten of haalt hij iets makkelijks...
Ooit als ze beter gaat slapen dan word ik weer een leuke/gezellige/mooie vrouw
Wij lagen vaak al om 9 uur in bed en ik werkte 's avonds dus dat zijn de enige uren aan een stuk dat we samen waren.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:46 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Samen zijn hoeft dan wat mij betreft niet per se in bed. Ik ben wel erg blij dat we de avonden weer voor ons hebben. S op tijd naar bed en dan kunnen wij de avond inrichten zoals wij willen. En of ze dan gedurende de nacht als we allemaal slapen en meteen ook weer verder slapen, bij ons in bed komt liggen, maakt me dan niet uit.
Ik denk van mezelf, voor de buitenkant! Je wilt op je werk je werk goed doen, thuis wil je het netjes en gezellig hebben, en ook nog eens lief en leuk voor man en kinderen! Tegenwoordig kan ik het moeten ook wel los laten hoor! Jammer als het hier rommelig is en het eten niet op tijd op tafel staat! maar daar moest eerst die rust voor komen denk ik.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:48 schreef bitterend het volgende:
[..]
Maar waarom "moeten" jullie veel? van jullie zelf? of van je man/vriend? of van anderen?
Ik maak het mijzelf zo makkelijk mogelijk als ik moe ben..ik moet alleen voor mijn kind zorgen en dan nog blijven we vaak thuis en laat ik haar rustig spelen op de grond of kijken we filmpjes..soms komt mijn man thuis en heb ik niks gedaan bijna maar dat geeft niet zegt hij. Dan bestellen we eten of haalt hij iets makkelijks...
Ooit als ze beter gaat slapen dan word ik weer een leuke/gezellige/mooie vrouw
Oh, dat zwaar en nieuw evenwicht was er zeker. En we deden juist veel minder samen. Daarom juist. Maar goed, het werkte voor ons juist heel goed. Het was zwaar, het was heftig, en niks was meer hetzelfde. En dat was ons rustpunt.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:49 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik moet daarbij denken aan een stel uit generatie 2010: zo ontzettend bezig met het idee dat ze elkaar vooral leuk moeten blijven vinden en dingen samen moeten blijven doen dat ze zichzelf niet toestaan om het zwaar te vinden en een nieuw evenwicht te vinden.
Nadeel is wel dat wij (soms te) laat naar bed gaan, maar wij functioneren best aardig zonder veel slaap. En ik ben niet hele dagen alleen met S samen, want ik werk ook drie dagen. Er zal ook een verschil zitten tussen 1 of 3 kinderen. Wij doen ook heel veel met drietjes, altijd eigenlijk. En die paar uurtjes op een avond voor ons samen of ieder voor zich, voor ons is het voldoende.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:53 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Wij lagen vaak al om 9 uur in bed en ik werkte 's avonds dus dat zijn de enige uren aan een stuk dat we samen waren.
Maar dan nog, ik was ( ben) de hele dag samen met de jongens. Die nachten en die 4m2 zijn echt heilig. Ik zou me helemaal opgeconsumeerd voelen als ik het anders zou doen. Verzwolgen door de kinderen.
En dat is waarom ik echt wel graag een eigen kamer wil voor O. en ik best met onze woonsituatie in mijn maag zit.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:53 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Wij lagen vaak al om 9 uur in bed en ik werkte 's avonds dus dat zijn de enige uren aan een stuk dat we samen waren.
Maar dan nog, ik was ( ben) de hele dag samen met de jongens. Die nachten en die 4m2 zijn echt heilig. Ik zou me helemaal opgeconsumeerd voelen als ik het anders zou doen. Verzwolgen door de kinderen.
Erg herkenbaar. Mijn vent is net zo en wij hadden ook een huilbaby.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:51 schreef becky27 het volgende:
Het eeuwige moeten leggen wij hier bij elkaar op. Man kan niet tegen de rommel in huis dus blijft maar ruimen, dat 'moet' hij van zichzelf. We hebben weer een huilbaby dus ik kan weinig anders dan met haar tegen me aangeplakt zitten. Maar omdat hij werkt en ik verlof heb 'moet' ik er voor zorgen dat hij in een schoon en opgeruimd huis komt. Wat ammenevernooitniet lukt. Dus hebben we weer onenigheid. Ik ben ook klaar met dat moeten, maar helaas wordt het alleen maar erger als ik straks weer aan het werk ben.
quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:51 schreef becky27 het volgende:
Het eeuwige moeten leggen wij hier bij elkaar op. Man kan niet tegen de rommel in huis dus blijft maar ruimen, dat 'moet' hij van zichzelf. We hebben weer een huilbaby dus ik kan weinig anders dan met haar tegen me aangeplakt zitten. Maar omdat hij werkt en ik verlof heb 'moet' ik er voor zorgen dat hij in een schoon en opgeruimd huis komt. Wat ammenevernooitniet lukt. Dus hebben we weer onenigheid. Ik ben ook klaar met dat moeten, maar helaas wordt het alleen maar erger als ik straks weer aan het werk ben.
Wat ontzettend zwaar, een huilbaby. Ik had er geen idee vanquote:Op woensdag 23 januari 2013 13:51 schreef becky27 het volgende:
Het eeuwige moeten leggen wij hier bij elkaar op. Man kan niet tegen de rommel in huis dus blijft maar ruimen, dat 'moet' hij van zichzelf. We hebben weer een huilbaby dus ik kan weinig anders dan met haar tegen me aangeplakt zitten. Maar omdat hij werkt en ik verlof heb 'moet' ik er voor zorgen dat hij in een schoon en opgeruimd huis komt. Wat ammenevernooitniet lukt. Dus hebben we weer onenigheid. Ik ben ook klaar met dat moeten, maar helaas wordt het alleen maar erger als ik straks weer aan het werk ben.
Haha, dat doen wij dus 's avonds ook wel eens, hoor Vooral na het avondeten probeer ik 'moeten' zoveel mogelijk te negeren. Dan is het tijd om rustig aan te doen, niets te doen, tv te kijken, internetten, breien, wat dan ook, maar alleen waar ik zin in heb. Werkt primaquote:Op woensdag 23 januari 2013 14:02 schreef Claudia_x het volgende:
Wat wij tegenwoordig vaker doen is een dag in het weekeinde zonder gêne alleen maar op de bank liggen. Kindjes naar opa en oma, en het is weer een beetje zoals tijdens m'n studententijd, toen het eeuwige moeten nog niet bestond. (Er was wel wát moeten, maar niet eeuwig moeten.)
Een jaar geleden gingen we tijdens zo'n dag nog naar de Ikea, aan de slag in het huis, of iets anders nuttigs doen. Nu staan we het onszelf eindelijk toe om het soms allemaal even los te laten. En ik hoop dat we over een tijdje zover zijn dat we op zo'n dag samen gaan lunchen of zo. Maar voor nu vind ik het sporadisch kunnen lamballen geweldig.
Het is nu voor ons ook heel anders natuurlijk. De oudste is sowieso op tot 21.30, de kinderen hebben ons minder nodig en we kunnen bijvoorbeeld best een stuk wandelen zonder de jongens. Plus dat we 's nachts er niet meer uit hoeven.quote:Op woensdag 23 januari 2013 13:58 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nadeel is wel dat wij (soms te) laat naar bed gaan, maar wij functioneren best aardig zonder veel slaap. En ik ben niet hele dagen alleen met S samen, want ik werk ook drie dagen. Er zal ook een verschil zitten tussen 1 of 3 kinderen. Wij doen ook heel veel met drietjes, altijd eigenlijk. En die paar uurtjes op een avond voor ons samen of ieder voor zich, voor ons is het voldoende.
Oh, maar er is voor mij echt een verschil tussen 's avonds uitpuffen en een dag lamballen! Bij een dag lamballen denk ik aan de hele dag Investigation Discovery kijken omdat er niks op tv is. Heerlijk.quote:Op woensdag 23 januari 2013 14:07 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Haha, dat doen wij dus 's avonds ook wel eens, hoor Vooral na het avondeten probeer ik 'moeten' zoveel mogelijk te negeren. Dan is het tijd om rustig aan te doen, niets te doen, tv te kijken, internetten, breien, wat dan ook, maar alleen waar ik zin in heb. Werkt prima
Ik snap dat heel goed. Even jezelf zijn, geen moeder. Ik hoopndat t gauw lukt!quote:Op woensdag 23 januari 2013 14:01 schreef laziness het volgende:
[..]
En dat is waarom ik echt wel graag een eigen kamer wil voor O. en ik best met onze woonsituatie in mijn maag zit.
Ik wil graag de ruimte in mijn slaapkamer voor whatever ik daar wil doen. Lezen, tv kijken, praten, intiem zijn. Maar momenteel begint O. al te kreunen als ik de slaapkamer binnen kom en lig ik er dus alleen maar heel stil te zijn.
Voor onze relatie zou het heel goed zijn als O. na twee jaar naar een eigen kamer kan.
Dat begrijp ik echt heel goed!quote:Op woensdag 23 januari 2013 14:01 schreef laziness het volgende:
[..]
En dat is waarom ik echt wel graag een eigen kamer wil voor O. en ik best met onze woonsituatie in mijn maag zit.
Ik wil graag de ruimte in mijn slaapkamer voor whatever ik daar wil doen. Lezen, tv kijken, praten, intiem zijn. Maar momenteel begint O. al te kreunen als ik de slaapkamer binnen kom en lig ik er dus alleen maar heel stil te zijn.
Voor onze relatie zou het heel goed zijn als O. na twee jaar naar een eigen kamer kan.
Dat doe ik 's avonds: tv aan (en vaak is er niets, dus inderdaad Investigation Discovery), ipad bij de hand en mijn breiwerk. soms nog een boek. En dan maar een beetje switchen. Hoezo onnuttige, lege avond?quote:Op woensdag 23 januari 2013 14:12 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Oh, maar er is voor mij echt een verschil tussen 's avonds uitpuffen en een dag lamballen! Bij een dag lamballen denk ik aan de hele dag Investigation Discovery kijken omdat er niks op tv is. Heerlijk.
Ik snap het wel, hoor, zeker. En als het voor jullie werkte, is het toch goed? Dat is wel een van de belangrijkste lessen die ik de laatste 3,5 jaar geleerd heb: iedereen doet maar hoe hij/zij het wil, maar laat mij nou mij ding doen. Als iedereen het dan doet zoals het voor hen het beste voelt, is er toch niets aan de hand? Dan hoeft niemand zich te verdedigen enzo, scheelt ook een hoop frustratie.quote:Op woensdag 23 januari 2013 14:11 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Het is nu voor ons ook heel anders natuurlijk. De oudste is sowieso op tot 21.30, de kinderen hebben ons minder nodig en we kunnen bijvoorbeeld best een stuk wandelen zonder de jongens. Plus dat we 's nachts er niet meer uit hoeven.
Ik krijg het gevoel niet helemaal onder woorden merk ik. Het heeft namelijk niks te maken met sex. Maar met nabijheid. Maar ook met elkaar accepteren met ook lelijke kanten ofzo? Dat in alle overweldigendheid ( is dat een woord?) de basis er nog steeds was. ook moe en chagrijnig. Ook met de hele dag een huilbaby aan je vastgeplakt. Ik ging echt helemaal op in de kinderen. Er was geen ruimte voor nog iets anders. Dus die afstand moest er 's nachts echt zijn. We sliepen wel op een matrasje bij de jongens als ze dat nodig hadden. Veiligheid creëren op hun eigen kamer en onze slaapkamer was van ons.
Nou ja, t werkte voor ons iig heel goed.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |