Zwanger... en dan gaat het mis #14

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 12:44 schreef zandsculptuur het volgende:

[..]

Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.

Die pillen kan ook nog inderdaad. Maar dat vind ik een beetje te eng om die in te nemen denk ik. Ben sowieso niet voor pillen. Die foliumzuur slikte ik al met tegenzin elke dag. Dus die optie viel voor mij eigenlijk meteen al af.
Mijn man weet nog niet of hij maandag mee kan want er staat al heel lang een afspraak dat er mensen aan het huis komen werken. Zal je net zien. Hij mag er van mij wel bij zijn. Maar als hij niet kan ga ik liever alleen. Wil mijn moeder of een van mijn vriendinnen er liever niet bij hebben. Dat vind ik toch iets wat te intiem is. En ik zal toch de beslissing zelf moeten maken wat ik zelf het minst erg vind om door te maken. En ik heb het er met mijn man nu ook wel veel over. Dat helpt ook wel.

Het is inderdaad moeilijk om je dromen los te laten, maar die had ik nog niet zo veel gehad. Misschien ook een deel uit zelfbescherming. Alleen maar dingen in de toekomst waar je dan rekening mee moest houden omdat ik dan zwanger zou zijn. Vrienden van ons gaan 9 augustus trouwen en mijn uitgerekende datum zou 10 augustus geweest zijn. Dus dan was het de vraag of ik daar bij zou kunnen zijn. Meer dat soort praktische dingen. Maar we hadden het nog niet gehad over spullen voor de babykamer of iets dergelijks. Daar zijn we allebei te nuchter voor denk ik. Eerst wilden we zeker weten of alles goed was. Dus dat is wel goed geweest.

Ik ben nog aan het twijfelen om het aan mijn moeder te vertellen. Maar om meteen te vertellen dat we bezig zijn met een kind, dat ik zwanger was, en dat het niet goed is gegaan vind ik nogal wat om in een keer te vertellen. Dus ik weet nog niet zo goed hoe ik daar mee om wil gaan. Denk dat het beter is om het eerst zelf te verwerken. Dan kan ik er ook beter over praten denk ik.

De pillen worden vaginaal ingebracht, dus die hoef je niet te slikken .
Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om .

Oh nee, Zomerzon, wat doe jij nou hier? Wat vervelend! Ik herken wel veel in wat je schrijft, al was ik natuurlijk nog minder ver tijdens mijn miskraam...

Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing Mijn moeder heeft nogal veel aan d'r hoofd op het moment, dus ik ben blij dat ik het zo heb gelaten..

Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over Collega heeft me naar huis gebracht en met twee paracetamol lijkt de pijn een beetje verdoofd.. vaag

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 13:27 schreef zandsculptuur het volgende:
De pillen worden vaginaal ingebracht, dus die hoef je niet te slikken .
Verder doen waar je jezelf prettig bij voelt, daar gaat het nu om .

Ow dat wist ik niet. Weer wat geleerd. Dan ga ik er nog eens over nadenken.
Maar heb ook een beetje het gevoel dat als ik mijn lichaam dit zelf laat doen dat dan mijn cyclus misschien ook weer beter opstart. Met een currettage heb ik het idee dat je lichaam nog denkt dat je zwanger bent en je het dan van slag brengt. Maar misschien denk ik er morgen helemaal anders over.

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 13:55 schreef Babbel1 het volgende:
Oh nee, Zomerzon, wat doe jij nou hier? Wat vervelend! Ik herken wel veel in wat je schrijft, al was ik natuurlijk nog minder ver tijdens mijn miskraam...

Ook hier heb ik getwijfeld om het aan mijn moeder te vertellen, maar ik heb het niet gedaan en ik ben nu wel blij dat ik dat niet heb gedaan. Heb ik hopelijk snel alsnog een leuke verrassing Mijn moeder heeft nogal veel aan d'r hoofd op het moment, dus ik ben blij dat ik het zo heb gelaten..

Ik heb sinds de miskraam nog geen nieuwe eisprong gehad, ondanks de 150mg Clomid die ik heb geslikt.. Vandaag ineens erg buikpijn, ik was erg wit en het zweet brak me uit, echt een soort steek bij mijn rechter eierstok.. Heel vaag allemaal, want een ovulatie kan bijna niet, omdat ik afgelopen maandag nog geen eitjes had (volgens de echo) en het is te vroeg voor mijn menstruatie.. Dus hoewel ik er wel overheen ben, denkt mijn lijf daar geloof ik nog anders over Collega heeft me naar huis gebracht en met twee paracetamol lijkt de pijn een beetje verdoofd.. vaag

Ik wil inderdaad ook liever mijn moeder verrassen met goed nieuws dan met slecht nieuws. Dat lijkt me voor haar ook fijner. Dus dat ga ik ook maar doen denk ik.

Die pijn lijkt inderdaad wel op ovulatiepijn. Maar is wel raar als je inderdaad nog geen eitjes hebt volgens de echo. Het is toch ingrijpend voor je lichaam om daarna weer terug een cyclus op te bouwen inderdaad. Ik hoop dat het snel weer op orde is voor je. Misschien kunnen we dan weer bijna tegelijk streepjes plassen!

Veel sterkte Zomerzon, succes maandag bij de gyn.

Zomerzon wat een rotnieuws.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 09:08 schreef Zomerzon01 het volgende:
Ik kom me helaas ook bij dit subforum melden.
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...

Zomer . Ik was net weer eens aan het spieken in Z&G, want daar word ik eigenlijk altijd blij van.. Maar toen zag ik jouw berichtje daar voorbij komen. Wat klote Zomer, echt . Knuffel..

Sterkte Zomerzon. Laat het de komende dagen allemaal goed bezinken, dan kan je je wensen meenemen naar de gyn maandag. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust of lees wat topics. Of je je moeder wel of niet informeert, het is jouw keuze.

Zomer, vind het zo klote voor jullie . Neem de tijd, volg je gevoel en ik hoop dat jullie er vrede in kunnen vinden. Sterkte!

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 14:47 schreef _NIKKI_ het volgende:
Zomerzon wat een rotnieuws.
Verder moet je gewoon doen waar jij en je man je prettib bij voelen. Je mag op zich best een poos afwachten als je dat zou willen, dus als je je daar goed bij voelt gewoon doen. Ondanks dat je iets tegen pilen hebt zou ik het toch in overweging nemen. De pillen kun je gewoon thuis doen en een curretage is toch een chirurgische ingreep. Heel veel sterkte.

Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .

Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon maar als je vragen hebt, wij zijn hier

Bedankt voor jullie lieve berichtjes!

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 21:15 schreef MaLo het volgende:

[..]

Ik vond de pillen voor mij ook de meest passende manier om de miskraam te ondergaan. Toen na een week na de foute echo de miskraam nog niet op gang kwam (en het vruchtje al twee weken niet meer leefde) voelde het voor mij goed om het op te wekken.
Inderdaad gewoon thuis, met je partner erbij, en het voelde 'natuurlijk' .

Kan me voorstellen dat je het nu nog te vroeg vindt om na te denken over zulke zaken Zomerzon maar als je vragen hebt, wij zijn hier

Ik denk inderdaad dat ik nog even ga afwachten en dan toch voor de pillen ga als het niet vanzelf komt. Ik voel wel dat mijn zwangerschapsklachten minder worden. Mijn borsten zijn minder gevoelig en mijn buik minder opgezet. Ben nog wel misselijk maar heb er nu hoofdpijn bij gekregen. Dus ik denk wel dat mijn lichaam zelf bezig is om het af te stoten.

Hoe lang duurt het met die pillen dan ongeveer voordat het op gang komt en hoe lang duurt het voordat het zware bloeden stopt?

Bij mij begon ongeveer een uur na het inbrengenvan de pillen de buikpijn, na twee uur begon het bloeden en ruim 3 uur na inbrengen ben ik het vruchtje verloren. Het echt zware bloeden stopte bij mij vrij vlot na het verlies van het vruchtje, daarna was het bloedverlies nog een dag of twee als een flinke menstruatie.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2013 09:07 schreef MaLo het volgende:
Bij mij begon ongeveer een uur na het inbrengenvan de pillen de buikpijn, na twee uur begon het bloeden en ruim 3 uur na inbrengen ben ik het vruchtje verloren. Het echt zware bloeden stopte bij mij vrij vlot na het verlies van het vruchtje, daarna was het bloedverlies nog een dag of twee als een flinke menstruatie.

Dat valt op zich nog mee. Als je het op internet leest staan er wat ergere verhalen dat het veel langer duurt. Denk dat ik het dan afwacht tot volgende week en als het dan nog niet spontaan is gekomen in het weekend de pil ga proberen. Dan ben ik lekker thuis en kan ik vaak naar het toilet.
Ik vind het wel vervelend dat je geen tampons mag gebruiken, maar dat is op zich ook wel logisch. Heb gelukkig nog ergens van dat dikke lange maandverband voor 's nachts liggen thuis. Dat zal goed van pas komen.

En hoe lang duurde het daarna voordat je cyclus weer op gang kwam? En was je toen meteen weer regelmatig?

Ik ben denk ongesteld geworden vandaag. Nog ff afwachten of het doorzet , maar het zou mooi zijn.

(Al komt het me nu eigenlijk helemaal niet uit want ik ga een weekendje weg.)

Wat fijn Nikki! Beetje jammer van je weekendje, dat wel!

Zomerzon, bij mijn eerste miskraam kreeg ik de pillen voor de curretage maar deze hebben de miskraam al doorgezet, ik hoefde dus niet meer onder narcose! Bij mij deden ze al heel snel iets, al had ik al wel lichte bloedingen voor ik ze inbracht . Volgens mij een goed uur na het inbrengen kreeg ik heftige krampen en verloor ik veel bloed. En ik verloor de hele boel minder dan 6 uur na het inbrengen.
Ik was iets verder zwanger dan jij, 8w4d en de vruchtzak is blijven groeien tot ongeveer 14 weken, de miskraam zette door bij 15 weken.

Bij mij begon het bloeden een uurtje na het inbrengen van de pillen, en na ongeveer 3 uur verloor ik het vruchtje, net als bij MaLo eigenlijk. Helaas moest ik later nog een curretage ondergaan omdat ik nog niet schoon was na de miskraam, er zat nog een stukje placenta wat er niet uit wilde.
Nu 11 weken later wacht ik nog steeds op een cyclus .

Nikki wat fijn .

Wat een heftig verhaal Sparkling! Dan zette de miskraam wel erg laat door nadat het vruchtje was gestopt met groeien.

Aan jullie verhalen te horen lijkt het me inderdaad wel een goede optie om de pillen te proberen als het niet vanzelf komt. Als er daarna nog een currettage nodig is dan zien we dat wel. Als het niet nodig is dan is dat mooi meegenomen.

Ik was altijd super regelmatig met mijn cyclus. Zelfs als ik de pil door wilde slikken werd ik alsnog gewoon ongesteld op de dag dat mijn lichaam het gewend was. Dus ik hoop dat mijn lichaam dat nu ook weer snel oppikt.
Ik snap heel goed dat je dan daarna heel blij kan zijn met je ongesteldheid. Dat klinkt wel raar, maar is wel het teken dat je lichaam weer verder gaat en hersteld is.

Dus Nikki; gefeliciteerd!
En zandsculptuur; geef de moed niet op!

Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2013 11:50 schreef Zomerzon01 het volgende:
Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?

Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2013 12:24 schreef zandsculptuur het volgende:

[..]

Ik iig niet, mag me binnenkort weer bij de huisarts melden als ik nog niet ongesteld ben geworden.
Volgens mij is het ook niet standaard om bij een gyn te blijven, omdat een miskraam meestal een kwestie van pech is, en het niet betekent dat er bij een volgende zwangerschap weer iets mis hoeft te gaan.

Dat is ook waar. Het is nu gewoon afwachten allemaal. Dat is best wel moeilijk.
Maandag eerst de afspraak bij de gyn en dan kijken we even verder. Lekker dit weekend nog even bijkomen van de schrik en dan de volgende stap zetten.
Ik ben wel blij dat ik ben gaan werken gisteren en vandaag. Een beetje afleiding helpt wel. Ook al heb ik niet veel gedaan. En iedereen "de beste wensen" te geven de dag nadat je hebt gehoord dat het vruchtje niet levensvatbaar is, is ook niet echt gezellig. Maar helaas wel de harde realiteit...

quote:

Op vrijdag 4 januari 2013 11:50 schreef Zomerzon01 het volgende:
Wat een heftig verhaal Sparkling! Dan zette de miskraam wel erg laat door nadat het vruchtje was gestopt met groeien.

Zijn jullie wel onder controle van een gyn gebleven na de miskraam?

Inderdaad, mijn gyn stelde alleen de keus afwachten of curettage voor. Ik durfde dat laatste niet en dacht: hoe lang kan het duren?
Vergissing en hoe langer ik aan het wachten was, hoe meer ik vond dat ik wel nog langer kon wachten. Iedere echo zagen we weer dat de vruchtzak groter werd en het vruchtje kleiner. Gelukkig is het uiteindelijk los gekomen zonder narcose, een hele opluchting!

Ik ben wel bij de gyn gebleven maar niet vanwege de miskramen.
We hadden na 2 miskramen wel recht op verder onderzoek maar de maand erop werd ik direct weer zwanger en dan kan het niet.

Veel sterkte in ieder geval! Het blijft een klap

Zand wat klote dat je nog steeds zit te wachten op een cyclus.

Zomerzon, gaat het een beetje met je?

Oh en over die pillen. Bij mij kwam het vruchtje pas twee weken na de pillen los. Dat kan dus ook nog.

Nikki wat fijn dat je dan eindelijk ongesteld bent...alleen de timing hè.

Hobbesje, sorry, vorige keer niet op je gereageerd. Vervelend dat er nog steeds iets te zien is op de echo. Hopelijk gaat het vanzelf weg.

Zomerzon, fijn dat je nog wat afleiding had aan je werk, maar inderdaad zijn nieuwjaarswensen dan niet heel goed voor je gevoel. Volgens mij krijg je best al een aardig beeld van wat je zou willen. Wees er op bedacht dat de pillenoptie niet altijd wordt geboden. Vraag er zelf naar. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar het was wel mijn keus geweest als ik een missed abortion had gehad. Dat ging dus niet door. Hou er wel rekening mee dat de pillen lang niet altijd voldoende zijn en er dan nog gecuretteerd moet worden zoals bij Zandsculptuur.

Ik begin nu toch wel zenuwachtig te worden voor m'n NOD (de 8e)..wat als het gelijk gelukt is...gewoon al aan het bedenken dat ik de echo dan heel spannend ga vinden enzo. En hoe reageer ik op een positieve test. Dat ik m'n bekken nu (al?) wat voel vind ik maar lastig. Wat zegt het?

Een echo bij een volgende zwangerschap lijkt me ook ontzettend spannend... Ik denk niet dat echo's en ik dikke vriendjes gaan worden in de nabije toekomst, maar wie weet wordt dat wel anders als het daadwerkelijk zo ver is...
Spannend hoor, Kursor!

Wanneer zouden jullie trouwens in mijn geval de huisarts bellen? Ik vind het zo lang duren, maar vind 11 weken ook weer niet bizar lang klinken...

Zand, je had toch van de week een positieve ovutest? Dat is in ieder geval al een begin. Normaliter wordt je zo'n twee weken daarna ongesteld. Vanwege gemiddeldes enzo zou ik er nog een marge op doen en lijkt me drie weken vanaf die positieve test wel reëel. Maar dit is puur op kennis hè, ik sta niet in jouw schoenen. Sterkte.