Zwanger... en dan gaat het mis #14

Zand

En ik wil toch even reageren op je opmerking dat dit soort dingen liefst niet genoemd worden in WOHTS. Ik vind het juist goed als het wel genoemd wordt. 1 op de 5 krijgt een miskraam! Naïviteit hoeft niet verward te worden met positiviteit - het is goed om te weten wat er ook mis kan gaan.

Overigens heb ik de echo staan op 31 december en ik was me er toen ik de afspraak maakte van bewust dat het mis kan zijn. Maar dat is dan zo, dat ga ik toch niet leuk vinden, welke datum ook. Dat maakt voor mijn gevoel niet uit.

Dank je, ik voel me inderdaad wat rustiger.
Sorry voor mijn gezeur .

Je zeurt niet . Het is heel logisch dat het moeilijk is

Fijn dat je wat geruststelling hebt kunnen krijgen zand, de weken wachten vond ik ook zo rot toen! En je zeurt helemaal niet, je wil graag verder en dat lukt maar niet zo

Het niet erover willen praten in WOHTS.. Ik had best een beetje een zwaar gevoel met de streepjesregen daar. Er eindigen zoveel zwangerschappen in een miskraam en het was te verwachten dat 1 of meer dames daar dat mee zouden maken. En Babbel is hier al
Dat is zo verdrietig! Maar het hoort ook bij het leven en bij een kindje willen krijgen..

Oh Babbel, dat is wel een confronterend kado...

Wij zijn vanmorgen weer naar Nijmegen geweest. Alles was ok, alleen mijn baarmoeder was nog niet helemaal schoon. Er zit nog een bloedprop van zo'n 2 cm doorsnede bovenin mijn baarmoeder. Maar ik voelde me daar al zo'n beetje ongesteld en ondertussen ben ik dat ook. Ik moest me maar voorbereiden op een flinke menstruatie... ("en je mag rustig pijnstillers gebruiken hoor" - dus dat belooft nog wat ben ik bang, ik heb er normaal gesproken al zo'n last van...). En als de echo 2 januari goed is bij mijn eigen gyn kunnen we ons aanmelden voor een cryo terugplaatsing. We hebben er nog 1x2 liggen gelukkig voordat we weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Maar dat is voor dan volgens de gyn: bij beide terugplaatsingen ben ik zwanger geweest, dat geeft goede moed volgens haar. Dus ik ben wel een beetje blij en opgelucht.

Hobbesje, ik duim voor je dat de echo goed is op 2 januari Hoe lang duurt het dan voordat je een nieuwe tp kunt hebben?
En wat betekent 1x2, is dat één rietje met twee cryo's er in? Heb je dan kans dat het een tweeling wordt?

Zandsculptuur: ik hoop het ook. Ik vond het ongesteld zijn wel meevallen... heb zelf het gevoel dat er niet echt troep uit is. Maar dat zullen we zien op 2 jan. En dan zou ik me half januari weer aan kunnen melden, zodat er eind jan/begin feb weer 1 of 2 embryootjes teruggeplaatst kunnen worden. Hoeveel is nog niet duidelijk ivm de nieuwe wetgeving. Maar als het mag en ze ontdooien allebei gaan er weer 2 terug, dus dan is er idd kans op een tweeling (dat was bij beide terugplaatsingen tot nu toe ook, maar dat was beide keren een 1ling).

Nog reageren op de oude berichten is een beetje te laat, maar ik vroeg me af hoe het met iedereen gaat nu.

Merk bij mezelf dat er wel een last van me afgevallen is sinds het follow-up traject van de mola klaar is. Nog steeds erg bang voor een nieuwe zwangerschap, maar dat was ik vorige keer ook. Wel veel overgesproken, ook met professionals, dus soms wel een spoortje vertrouwen. Hopelijk gaat het allemaal heel snel, ik wil het achter me hebben.

Hier gaat het goed hoor Kursor. Ik ben aan het wachten op mijn menstruatie. We zijn er nog niet uit of we nogmaals het pgd-traject in gaan, daar denken we nu ook even niet over na, het is een mooi vraagstuk voor 2013. Eerst maar eens ongesteld worden.

Ik hoop dat jij ook snel meer vertrouwen krijgt in het hele 'proces'. En natuurlijk dat je snel naar z&g mag verhuizen.

Hier gaat het prima . Maar, heel stom, wel twijfels of we tóch niet nog voor een tweede zullen gaan . Ik neig opeens richting ja (had ik nooit gedacht ) maar voor vriend is het nog een dikke nee.

Lastig hè een kinderwens, maar inderdaad zelfs m'n psycholoog vond dat de wens boven de angst moest staan. (Als de wens heel groot is).

Knap Nikki dat je het echt een tijd van je af kunt zetten. Hopelijk heb je snel weer je eigen cyclus. Het is geen eenvoudig traject waar je in stapt.

MaLo, pfff. Lastig dat zo'n ervaring je nog verder door elkaar schudt.

Hobbesje, hoe was je echo vandaag?

Lief dat je er naar vraagt zandsculptuur.
De echo was nog niet schoon... Maar als we het goed hebben gezien is het 'ding' wel kleiner geworden. Nu bellen als ik ongesteld wordt en dan op dag 6 of 7 weer terug. En als het er dan nog zit is de kans groot dat het toch iets van een verkleving is. Maar wat dat voor gevolgen heeft/kan hebben, dat zien we dan wel weer (ikzelf heb niet het idee dat ik echt goed ongesteld ben geweest de vorige keer).

He balen dat het nog niet schoon is... Hebben ze gezegd hoe lang het kan duren voor je ongesteld wordt? Ik duim voor je dat het vanzelf weg gaat!

Mijn eerste ongesteldheid is al geweest en ik ben uit voorzorg aan de pil (omdat mijn cyclus in het verleden ook al wel eens heeft gevarieerd tussen de 28 en 42 dagen). Dus volgende week moet ik het weer worden denk ik. Morgen de laatste pil en ik ben kwijt hoe lang het dan duurt voordat ik normaliter ongesteld wordt. Maar lang kan dat niet duren gelukkig!

Ik kom me helaas ook bij dit subforum melden.
Gisteren eerste echo gehad op 8 weken en 3 dagen. De meting gaf echter 7 weken en 4 dagen aan en er was geen hartje te zien. Het vruchtje is dus op tweede kerstdag gestopt met groeien en ontwikkelen. Maandag heb ik mijn eerste afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken hoe en wat nu verder.
Het is echt stom, maar mijn lichaam had het wel een beetje aangegeven. Was best wel misselijk vanaf tweede kerstdag en daarvoor niet, maar dacht dat het gewoon door de zwangerschap kwam. Blijkbaar kwam het dus doordat het vruchtje niet meer groeide.
Nu ben ik nog steeds misselijk, heb super opgezetten en gevoelige borsten en begin steken te voelen in mijn baarmoeder... Bah!
2013 begint heel slecht...

Wat een rot begin van het nieuwe jaar, zomerzon .
Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis! .

Wat verdrietig Zomerzon, heel veel sterkte!

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 09:24 schreef zandsculptuur het volgende:
Wat een rot begin van het nieuwe jaar, zomerzon .
Heb je je al een beetje verdiept in hoe nu verder? Sterkte meis! .

Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 10:14 schreef Limone het volgende:
Wat verdrietig Zomerzon, heel veel sterkte!

Dank je!

Sterkte zomerzon

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 11:42 schreef Zomerzon01 het volgende:
Ja dacht eerst aan currettage, maar als ik het zo zie op internet wil ik het liever eerst even afwachten denk ik. Voel sinds vandaag ook wel wat steken in mijn buik dus misschien komt het vanzelf wel al. Maandag hoor ik meer bij de gyn.
Er zijn veel verhalen over een rouwproces en een band met het kindje, maar ik zie het na 7 weken nog niet echt als een kindje maar meer als een vruchtje. Er heeft nooit een hartje geklopt dus het heeft ook niet geleefd voor mijn gevoel. En het is ook beter dat je lichaam het nu afstoot want waarschijnlijk zat het genetisch niet goed. Dus dan was het kindje toch niet gezond ter wereld gekomen. Dus denk dat ik me er mentaal wel goed overheen zal kunnen zetten.
Maar het blijft een klap in je gezicht als je al aan het plannen was wanneer we het iedereen gingen vertellen enzo. Gelukkig verder nog niks gekocht of iets dergelijks. En ook nog niemand die wist dat ik zwanger was. Dus dan hoeven we ook niet om te gaan met het te moeten vertellen aan anderen. Nu kunnen we het er samen over hebben en dat is voor nu even genoeg.

Je kunt ook voor pillen kiezen die het opwekken, maar dat zal de gyn vast allemaal met je doorspreken. Gaat er iemand met je mee?
Ik was er zelf ook vrij nuchter onder in het begin, maar vond het toch lastig om de toekomstdromen en plannen los te laten. Je stelt je er toch op in dat er op een bepaald moment een kindje komt, en dat verandert nu weer in onzekerheid.
Wij hadden het wel al verteld aan onze families, maar ik was daar wel blij om, ze hebben ons erg gesteund.