Dank voor jullie lieve reacties!
Het is inderdaad heftig geweest, en heel eerlijk: vaak nog steeds. Soms vragen mensen wel eens hoe ik het volhoud. Tja. Je hebt geen keus, je krijgt het voor je kiezen. Maar het gaat met vallen en opstaan. Wij komen er wel, waar "er" dan ook mag zijn
Sinterklaas vieren gaan we met het gezin doen, en evt anderen die mee willen doen. Ik hoop dat we wat meer Nederlanders leren kennen hier (er zijn er best wat) zodat we dat samen zouden kunnen doen. Ik heb eerder nooit de meerwaarde van NL'se vrienden hier ingezien, maar nu met O zie ik dat belang wel.
Ik zie dat ik trouwens een linkje ben vergeten toe te voegen.
heb ik ooit met zangles gezongen, en het raakte me enorm. Over hoe mensen voortleven. "Those who have died, have never never left
The dead have a pact with the living, They are in the woman's breast, they are in the wailing child". Ergens voelt het voor mij ook zo. Toen ik zwanger was, en nu ik bv geef.