Al mijn caafjes waren zo tam.
Bijna vanaf het moment dat ze hier binnenwaren met ze lopen tutten. Verschillende keren per dag oppakken, lekkere dingetjes uit m'n hand laten eten, gewoon voor de kooi gaan zitten tot ze daaraan gewend zijn, later met het favorietje snackje mn hand de kooi in (en ondertussen hele verhalen tegen ze vertellen natuurlijk
), zodra ze dat gewoon zijn zonder snackje.
Het kost een beetje tijd,maar het resultaat is zo leuk dat het het allemaal waard is.
Al hoeft schootje zitten niet zo van Rock, die houd niet zo van gepruts aan zn lijf. Als hem je wilt oppakken gromt hij meestal eventjes
. Pak je hem toch op blijft ie je aanstaren "
Moet dit nou?"
Maar bang is hij absoluut niet.
Roll zit dan weer reuze graag op schoot. Schoot is DE plek om even lekker te tukken (nadat je neus eerst grondig is afgelikt natuurlijk).
Al zijn dit wel de brutaalste caafs die ik ooit heb gehad. Ze lopen hier wel los op de grond, Mn moeder was hier en de heren besloten dat haar voeten een prima zitplaatsje waren.