Zwanger... en dan gaat het mis #10

Warrige verhalen horen erbij Al vind ik het prima te volgen. Same level of warrigheid?

Ik denk dat het een momentopname is trouwens hoor.. mijn laatste ziekenhuiservaring bedoel ik dan. Ik ben bijna 2 jaar geleden in hetzelfde ziekenhuis bevallen, en toen was ik ontzettend tevreden over alles. Het was toen een ingeleide bevalling, dus ziekenhuis vanaf het begin ('melden bij de verloskamers' net als bij de curettage, ik wist iig waar ik moest zijn ) Toen we 's ochtends daar gebeld werden door mijn schoonzusje dat mijn schoonvader was overleden, waren ze allemaal heel begripvol, en iedereen leek ervan te weten en hield er rekening mee.

Ik heb nog niet besloten of ik er iets mee ga doen. Ik wil het sowieso allemaal eens uitschrijven (schrijven helpt anyway) en dan zie ik nog wel of ik het ook daadwerkelijk doormail ofzo.
Heb ook eigenlijk helemaal geen tijd om er lang bij stil te blijven staan nu... komend weekend gaan we een weekendje Centerparcsen met mijn ouders, en de week erop is mijn kleine blonde kerel alweer jarig en ik moet er nog een boel voor regelen...

Succes met beslissen!

(btw, ik lees nu pas over dat Asherman syndroom... hmm... heb ik niet meegenomen in mijn beslissing dus)

Morgenmiddag bij een vriendin op kraamvisite... Ben benieuwd hoe ik me daar doorheen ga slaan.
Maar misschien is het wel heel gezellig enzo. Ze is in ieder geval van mijn gerammel en de miskraam op de hoogte....

Moeilijk Amoriel. Gelukkig is je vriendin op de hoogte.

Gisteravond had ik weer best wat bloedverlies. Moet zeggen dat ik er flink nerveus van werd. Wat nu als het ineens doorzet. Was bij m'n ouders thuis en manlief was heel de dag weg. Wat dan?

Verder nog wat oude topics zitten lezen, naast doelloos spullen in huis verplaatsen, maar wat is dat moeilijk. Veel herkenning...in jezelf zitten, er anders mee omgaan dan je man. Voor komende donderdag heb ik een afrondende groepsevaluatie van een traject bij de psycholoog. Vonden ze niet zo'n goed plan (in ieder geval kwam dat op mij zo over), het zou voor mezelf beter zijn omhet goed af te ronden en afscheid van iedereen te nemen. Ben hier best door van slag. Het is toch normaal dat ik m'n kringetje nu klein hou? (dat ik dat altijd doe is wel weer minder, maar dit lijkt me nu niet echt de geschikte gelegenheid om dat te doorbreken)

Amoriel sterkte hoor. Fijn dat ze op de hoogte is.

Kursor bedoel je praktisch gezien wat je dan moet doen? Ik had een noodnr van de verloskundige, dat moest ik bellen bij hevig bloedverlies. Gezien jouw situatie is dat misschien verstandig? En zorgen dat je niet alleen bent misschien... Of dat er iig iemand snel bij je kan zijn.

Ik snap dat je geen zin hebt in groepsgedoe nu... Als afzeggen goed voelt, vooral doen. Jammer dan dat zij dat geen goed idee vinden. Ik durfde zelf de deur niet eens uit voor boodschappen, wat als het op gang komt??

Nogmaals veel sterkte en een knuffel

KV streepje is bijna onzichtbaar

Fieder wat fijn

Amoriel: Lijkt me ook niet niks om nu zomaar op kraamvisite te gaan, succes en hopelijk ook een beetje plezier

En voor Kursor ook

Fijn Fieder! Succes om het streepje nu weer zichtbaar te krijgen

De kraamvisite vanmiddag was erg gezellig. Sowieso zien we elkaar veel te weinig, dus ben weer vertrokken vol goede voornemens om dit snel weer over te doen. Ze wist van de miskraam, maar nog niet van de curettage enzo, dus we hebben er wel over gesproken vanmiddag. En uiteraard ook over haar zwangerschap en de geboorte van de kleine meid. Maar verder hebben we vooral genoten van het kijken naar onze twee dreumessen die met elkaar aan het spelen waren en eigenlijk toch ook weer niet Samenspelen is best lastig als je nog geen twee bent...

Ik ben vanochtend ook wezen zwemmen met de kleine man. (incl tampon, dus dubbel in overtreding eigenlijk) Maar ik voel me (nog steeds) prima, dus het zal wel geen kwaad hebben gedaan. Ik bedoel maar, als ik er niet naar gevraagd had, hadden ze überhaupt niets gezegd over niet zwemmen en geen tampons, dus zo levensbedreigend zal het na bijna twee weken ook niet meer zijn, toch?

Wanneer moest je nu weer naar het ziekenhuis Kursor? Heb je al een beslissing genomen? Sterkte!

Kursor, ikvind het helemaal niet gek dat je tijd voor jezelf wilt hoor. Dit is een hele emotionele gebeurtenis en ik vind het niet meer dan logisch dat je je kringetje nu klein houdt. Eerst alles voor jezelf op een rijtje zetten, dan komt de rest wel weer

Yay Fieder

Amoriel, wat fijn dat de visite zo goed verlopen is! Heel knap van je

Amoriel, fijn om te horen dat alles goed is gegaan! Ook fijn dat je er met je vriendin gewoon over hebt gepraat.
Wb het zwemmen en de tampons, jij kunt het beste inschatten of je lichaam en jijzelf daar aan toe zijn. En als je daarna gewoon meteen de tampon weer hebt verwijderd en je lekker hebt gedoucht, dan komt het vast wel goed lijkt mij Ontspannen is ook minstens zo belangrijk, dus als het voor jou een ontspannende bezigheid was, dan is dat over het algemeen ook gewoon oké voor je lichaam.

Heh.. zwemmen met een dreumes is vooral ín-spannend... maar ook heel leuk!
En dan weet ik meteen dat het komend weekend ook goed gaat in Centerparcs. Ik zou zelfs bijna durven beweren dat het vloeien vandaag ineens een stuk minder is so far... zou het einde dan toch eindelijk in zicht zijn?

Hehe, nou ja, dat je het leuk hebt is volgens mij wel 'ontspannen' voor je lichaam
Ik duim mee dat het einde in zicht is!

Fieder, wat fijn dat het streepje bijna weg is! Ik blijf het een gek idee vinden dat we eerst zo hoopten op dat ene streepje en nu hopen dat hij zo snel mogelijk weg is.

Amoriel, wat fijn dat de kraamvisite goed is gegaan en wat goed dat je er ook eventjes over kon praten. Het blijft dubbel natuurlijk
Je hebt gelijk dat je even lekker bent gaan zwemmen hoor! Het is wat Bellelena zegt, je voelt zelf wel of het kan of niet.

Kursur, tuurlijk is het logisch dat jij je kringetje klein houdt. Ik denk dat we dat allemaal herkennen hier. Als jij je goed voelt bij niet gaan, moet je dat ook niet doen. Het draait nu eventjes om jou en niet om wat andere mensen vinden dat je moet doen. Het is misschien inderdaad wel slim om iemand te hebben die snel bij je kan zijn mocht er ineens toch wat gebeuren. Het zou niet fijn zijn als je dan alleen bent.

Amoriel, fijn om te horen dat t (naar omstandigheden) goed met je gaat!
Wat goed dat ook jij je verhaal mocht doen op de kraamvisite. Was wel even slikken zeker, zo'n verse baby?
En lekker gezwommen ook nog met je kleine ventje! Als het goed voelt zal het denk ik geen kwaad kunnen.

Ja Sparkling, wat je zegt! Van streepjes, naar geen streepjes, naar hopelijk weer streepjes.
Het gaat opeens heel snel, van knalpositief naar nog heel vaag in een week ofzo. Schijnt wel dat dat laatste beetje vrij lang kan duren nog. We zien het wel.
Voor de zekerheid, en nav verhalen in streepjstopic ook nog een ovutest gedaan. Die was ook wit.

Heb vandaag wel wat vervelende scherpe steken gevoeld onderin mn buik en wat bruinverlies. Ik maak me wel zorgen om complicaties... (Asherman bijv) Maar nog niet zo erg dat ik erover durf te bellen.
Hoop dat ik snel rood bloed zie, dan kan ik ervan uitgaan dat het goed zit...

Maar weer een ego-bericht van mij...heb flink moeite om m'n hoofd erbij te houden.

Vanmiddag in het ziekenhuis geweest en daar is een nieuwe echo gemaakt. Deze keer inwendig. M'n man en ik herkenden er niets in ook al hadden we donderdag nog een echo gezien. Ook de arts-assistent wist niet wat ze zag. Gynaecoloog erbij gehaald (ze herkende me nog, maar waarvan ook alweer, o ja placentaverwijdering op de verloskamer). Zij kwam met een verdenking van een mola-zwangerschap (zie Wikipedia voor verdere uitleg). Het zou ook nog een enorm stolsel kunnen zijn, maar ze gaan voor de behandeling uit van het ergste scenario. Absoluut geen keuzemogelijkheden: curretage onder volledige narcose zonder medicatie voor verweking. Ze houden erg rekening met heel veel bloedverlies. Het weefsel gaat op de pathologie onderzocht worden en bij mij gaan ze wekelijks op hcg-levels prikken tot er een echte uitslag is. Ehmm...het duizelt! We hopen erg op het gunstige scenario, want een mola-zwangerschap kan een flinke nasleep hebben.

Morgen naar de intake anesthesie en dan hoor ik ook of het gelukt is om me voor vrijdag in te plannen op de ok. Zie er enorm tegenop. De vk komt van het weekend nog langs, wel een prettig idee.

Jeetje Kursor.
Sterkte meis.

Ow Kursor... ben er stil van...

'Voordeel' is wel dat jouw curettage nu echt ingepland wordt, dus dat je waarschijnlijk niet zoals ik kans hebt dat je heel lang moet wachten. En de ingreep zelf valt reuze mee, echt!
Ik ga heel hard voor je duimen dat het alleen bij een verdenking blijft en dat het 'gewoon' een enorm stolsel is. De nasleep van zo'n mola-zwangerschap ziet er inderdaad niet fijn uit..

BE: ik heb jouw verhaal niet meegekregen dus ik schrok even van je posts hier.
Sterkte.

Alle dames hier:
Ik hoop dat jullie wens weer snel een vervolg krijgt.

[ Bericht 5% gewijzigd door Kolonia op 18-04-2012 09:34:41 ]

Oh, Kursor.. Wat een verhaal.. Ik weet even niet zo goed wat te zeggen. Heel erg veel sterkte! Ik duim voor je dat het uiteindelijk toch een stolsel blijkt te zijn en geen mola zwangerschap..

even wat anders dames...


tomorrow is never promised

wordt eind dit jaar mijn tattoo

wilde ik even delen met jullie

Kursor ik ben even sprakeloos...

Kursor wat heftig he. Of een miskraam al niet heftig genoeg is, nu ook nog dit erbij. Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik duim voor je dat het een stolsel is.

Voor alle anderen hier ook sterkte.

Kursor, wat een heftig bericht! Veel kracht en licht toegewenst. Ik duim ook mee dat het allemaal heel erg mee valt en dat het gewoon een stolsel is.

Dolfina-Chica: Ohh dat wordt vast een hele mooie tattoo!

Pfff Kursor wat heftig zeg. Heel veel sterkte en succes!

Het gaat naar omstandigheden erg goed met me, komt ook omdat mijn lichaam gewoon weer het oude is. Kinderen en werk en andere leuke dingen helpen ook goed als afleiding. Af en toe flitst het door mn hoofd, maar het is niet meer leading aanwezig.

Ik heb dan ook besloten om hier niet meer te posten, ik wil het graag afsluiten: opstaan en weer verdergaan.

Ik wil iedereen heel veel sterkte en succes wensen met de verwerking en hopelijk dat de lichamen ook weer gaan doen wat ze moeten doen. Dikke knuffel

Dank voor het medeleven.

Een uurtje geleden belde het ziekenhuis: morgen al opname. Flink in de stress, wij gingen uit van vrijdag. Opvang geregeld voor m'n dochter en man vrij geregeld op z'n werk. Bellen ze net weer op: het wordt toch vrijdag. Voor morgen hebben we wel ruimte op de ok, maar geen bed voor je. Excuses. Weer een flinke huilbui. Zometeen weer naar het ziekenhuis voor intake anesthesie. Vrijdag om 10 uur melden en waarschijnlijk begin van de middag naar de ok. Ga straks al wel aangeven dat ik er vreselijk tegenop zie en graag zou willen dat m'n man zoveel mogelijk bij me mag blijven (soort van trauma overgehouden aan m'n bevalling).

Knap Diaan dat je het gevoel hebt al echt verder te kunnen.

Kursor, sterkte!

_{( En alle anderen die het nodig hebben natuurlijk ook, maar dat heb ik niet bijgelezen, sorry )}

Dolfina, zou je plaatje misschien iets kleiner kunnen? Hij is echt behoorlijk groot....

En Kursor, wat een verhaal zeg, verschrikkelijk
Ik weet echt even niet wat ik moet zeggen. Heel veel sterkte gewenst, ook voor je man