Basisschool kiezen deel 2

Ja, ik vond de combinatie tussen vrijheid en begeleiding heel aangenaam. Deze school in Noord is heel nieuw en de directrice is ontzettend bevlogen. Ze heeft alles alleen opgezet. Momenteel is ze met iemand uit St. Petersburg bezig om daar het daltononderwijs te introduceren.

Ik vind dat ook wel wat tricky, hoor, dat een school zo steunt op één persoon. En de school is in ontwikkeling, dus er zullen klassen en ook nieuwe docenten bijkomen. Maar alles was er zo fijn. De materialen, het gebouw, de buurt (met uitzicht op de binnenstad).

We hebben Ivan nu aangemeld op de eerder genoemde Wouter Bosschool. We zijn daar nog niet eens wezen kijken, maar over het algemeen is het zo moeiljik om er een plek te krijgen dat we het meteen gedaan hebben. Op de school waar we afgelopen week zijn wezen kijken mag je je kind alleen inschrijven als je definitief voor die school kiest. Een plek is dan ook nu nog gegarandeerd. We willen dus eerst op de andere school kijken en dan een beslissing nemen zodat we maar één inschrijving nodig hebben.

Ik heb ook nog gevraagd hoe gemengd de school is omdat ik dat wel belangrijk vind. Er zitten best veel verschillende nationaliteiten op deze daltonschool, maar het zijn toch ook weer de kinderen van hoogopgeleide ouders.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 22:33 schreef miss_sly het volgende:
Gestructureerd? Maar ook veel vrijheid en zelfstandigheid, dat was eigenlijk meer wat wij eruit opgepikt hebben

Ons gesprek ging er vooral over in hoeverre dalton verschilt van bijvoorbeeld montessori en jenaplan. Wat de directrice benadrukte is dat daltononderwijs gestructureerder is. Montessori gaat bijvoorbeeld meer van het kind zelf uit (het kind doet iets als het er zelf aan toe is) terwijl bij daltononderwijs de leerkracht het wel alvast aanbiedt. Nou ja, dat is dus wat zij zei. En het viel me op dat de lokalen ontzettend georganiseerd waren met nette mapjes en bakjes en zo. Ik houd ervan.

Een van mijn zorgen is dat het soort onderwijs waarin een kind vrijgelaten wordt mischien niet geschikt is voor elk kind. Deze directrice is van mening dat daltononderwijs bij elk kind past. Er is voor elk niveau plaats namelijk. Dat stond me heel erg aan, dat elk kind op een eigen niveau onderwijs krijgt.

Bleie, ken je deze opvang eigenlijk al? Het wordt nog opgezet maar klinkt zo leuk.

Noord wordt sowieso heel leuk, merk ik.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 23:13 schreef Claudia_x het volgende:
Een van mijn zorgen is dat het soort onderwijs waarin een kind vrijgelaten wordt mischien niet geschikt is voor elk kind. Deze directrice is van mening dat daltononderwijs bij elk kind past. Er is voor elk niveau plaats namelijk. Dat stond me heel erg aan, dat elk kind op een eigen niveau onderwijs krijgt.

Dit zei de Montessori juf ook!
En tegenwoordig hebben ze die citotoetsen ed al vanaf heel vroeg, de Montessori-dame zei dat kindjes al heel snel 2 keer per jaar getest worden. (volgens mij is dat op alle scholen zo) Dus dat betekent dat elk kind in principe wel ong op hetzelfde niveau moet zitten toch? Met variabelen erin.

We zijn ook op een behoorlijk chaotische school wezen kijken. Toch had die ook enorm veel charme. Je voelde dat de kinderen en de leerkrachten echt samen op die school zaten. Alsof het helemaal van hen was. Hoe zeg je dat goed?
De sfeer was erg leuk, een beetje fame-achtig. Maar toch te chaotisch voor ons. Alhoewel we nog steeds in twijfelstand staan. Gelukkig is de druk er een beetje af doordat het wachtlijsten systeem is afgeschaft.

Dat 2 keer per jaar toetsen schijnen ze te doen voor de onderwijsinspectie? Maar de kinderen hoeven natuurlijk niet op hetzelfde niveau te zitten. In principe zou je op een basisschool vmbo- tot gymnasiummateriaal bij elkaar moeten kunnen hebben.

Nee, precies. Niet hetzelfde niveau, maar wel hetzelfde materiaal. Toch?
Ik bedoel het wordt dus blijkbaar wel aangeboden, anders kun je er niet op testen. Of denk ik nu te moeilijk?

Op deze daltonschool ook niet hetzelfde materiaal. Kinderen die op een lager of hoger niveau zitten werken met andere taken. Wat ze ook doen is dat ze leerlingen zich laten verdiepen in één onderwerp en er dan een presentatie over laten geven. Daar werken ze veel mee, al vanaf groep 3.

Ik heb vragen gesteld als "Hoe worden topografie/de tafels geleerd?" en daar was ik heel blij mee. Ik kreeg er interessante antwoorden op.

He, ik krijg het niet verwoord. Ik geloof dat doordat de scholen aan de toetsen moeten voldoen, ze het zich niet kunnen veroorloven om kinderen iets niet te leren. Dus gewoon aardrijkskunde overslaan omdat het kind er geen interesse in toont.
Zoals de Montessori directrice zei, als het kind niet geinteresseerd is in aardrijkskunde is het de taak van de leerkracht om de interesse van het kind te wekken. Al kan dat op een andere manier zijn, dan het kind ernaast.

Oh, zo! Sorry, ik begreep je niet goed. Ik weet niet hoe montessori daar tegenwoordig precies mee omgaat, maar ik weet wel dat de onderwijsinspectie er bovenop zit. Dat "een kind in zijn/haar eigen tempo laten leren" vindt de inspectie maar verdacht, geloof ik.

Bij dalton wordt er met weektaken gewerkt, dus een kind kan sowieso niet helemaal geen aandacht besteden aan een bepaald vak. Wat ik ook mooi vond om te zien is dat kinderen al heel jong wordt geleerd om te plannen. Ze hebben een mapje met taken en 2 vakjes eronder die ze in moeten kleuren (elke dag heeft een kleur). Het eerste vakje is voor de geplande dag, het tweede vakje voor de dag waarop ze de taak daadwerkelijk hebben gedaan.

Ook leuk vond ik het daltonblokje dat op elk bankje ligt: groen betekent "ik sta open voor hulp", rood voor "ik ben bezig" en een vraagteken voor "ik heb een vraag". De kinderen van tegenwoordig zitten dus niet meer tijdenlang met de ene arm een vermoeide andere arm te ondersteunen.

dat bedoel ik, er is volgens mij steeds minder vrijheid juist door de onderwijsinspectie. Niet dat ik dat slecht vind hoor, juist positief.

Ja, dat deden ze allemaal op de dalton waar wij waren gaan kijken ook. En het grappige is dat ik dat inderdaad wel leuk vond die kaartjes, maar dat mijn vriend daar echt al helemaal doodmoe van werd. Alles zo enorm gestructureerd.
Zelfs het creatieve deel van onderwijs leek gestructureerd.
Mijn vriend vond het een winkelcentrum.
Grappig hoe het echt per persoon verschilt wat je aantrekkelijk vind. zelfs tussen P. en mij.

Ik ben Miss Gestructureerd, dus mij doen ze erg een plezier met al die mapjes, kastjes en doosjes. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat anderen, vooral vrijgevochten zielen , dat niet zo aantrekkelijk vinden. Het verbaasde me ook om zo'n gestructureerde omgeving te zien in een vernieuwingsschool. Dit had ik geloof ik niet helemaal verwacht.

In mij zit dus juist iemand die heel graag alles gestructureerd wil hebben, maar het lukt gewoon niet. Miss Chaos neemt steeds over!
Dus vandaar ook mijn twijfel. Is structuur niet beter voor Ko? Met de Montessori hebben we een mooie middenweg. Ook fijne kasten en speciaal mooi lesmateriaal.
En de school was zo heerlijk rustig. Dat vonden we heel aantrekkelijk!

De daltonmevrouw zei ook erg onder de indruk te zijn van het montessorimateriaal. Jammer dat er geen montessorischool bij ons in de buurt zit.

Ik houd trouwens ook van rustige omgevingen!

Dat blokje wordt inmiddels ook op veel niet-daltonscholen gebruikt. Gewoon omdat het ontzettend handig is

Claudia: die opvang ziet er geweldig uit! Maar ze werken niet samen met een van de scholen waar wij voor gaan, helaas. Ik hoop gewoon zo dat ons kdv als ze straks beginnen met een bso (dat gaat in elk geval gebeuren) ook met de montessorischool gaan samenwerken. Ze zitten midden tussen allemaal sportvelden, en willen die ook gaan gebruiken met de kinderen, lijkt me heerlijk!

Oh, en hoe meer ik hier lees over Dalton, hoe meer ik weet dat ik dat eigenlijk net iets leuker vindt dan montessori, maar helaas vind ik de Daltonschool dan weer te ver weg. Btw Claudia, de dependance van de montessori is voor jullie niet zo ver weg toch? Zit op de Azaleastraat. Ik begreep dat het idee is dat kinderen die daar in de buurt wonen, ook daar naartoe gaan.

Aanstaande maandag moeten wij Seb in gaan schrijven voor de basisschool. Gisteren hebben we een informatieavond gehad. Naar welke school hij gaat is al duidelijk. Dat is die bij ons in de wijk. Maar daar hebben ze dus twee soorten onderwijs.

We wisten van tevoren zeker wat we zouden kiezen want ik had van vrienden verhalen gehoord over waarom zij voor de zogenaamde '1e stroming' hadden gekozen. Namelijk bij de tweede zijn ouders verplicht 2 keer in de week te komen helpen en om iedere ochtend een kwartier mee te doen in de klas. Praktisch voor ons onhaalbaar dus.

Maar ja dan ga je naar zo'n avond, blijkt die verplichtingen toch niet zo te zijn zoals uit de verhalen en ineens ligt alles weer open. En dan heb je dus in principe vier dagen om je beslissing te maken. Wat past bij Seb. Het manneke is net drie geworden.

Een illustratie van de twee types onderwijs:
stroming 1: Een georganiseerde rondreis waarbij de gids je alles laat zien: Samen op weg naar je toekomst is het motto. De leerkracht neemt je bij de hand.
stroming 2: Backpacken, aan het einde van de reis heb je ook alles gezien. Op eigen gelegenheid en soms met een gids. Jij bepaalt wanneer je wat wil zien, in welk tempo. (natuurlijk tot op zekere hoogte, want de stof die je moet kennen staat vast) Samen leren is motiveren is hier het motto. Het gaat uit van de natuurlijke behoefte van kinderen om te leren.

Mijn man spreekt de tweede stroming het meest aan.
En ik denk alleen maar 'help, mijn kleine manneke in de grote boze wereld...' Kan hij dat vrije wel aan, is het niet beter en duidelijker voor hem om gewoon iemand te hebben die zegt en nu doe je dat en klassikaal.

Je kan 1 keer switchen overigens. Dus vanuit die gedachte neig ik meer naar het proberen van de tweede stroming. Mocht het niks zijn dan kunnen we altijd nog terug naar het onderwijs zoals we kennen.

maar man wat is dit moeilijk!

Goeie kick, wij hebben deze week de knoop doorgehakt, en ingeschreven op de montessorischool, en de andere school afgezegd. Hoop zo dat we er goed aan doen...

Estrys: moeilijke keuze hè? Ik weet trouwens niet zo goed hoe ik dat voor me moet zien: twee stromingen in één school. Zijn het dan aparte klassen, of werken de kinderen in één klas op verschillende manieren?

quote:

Op vrijdag 13 januari 2012 11:07 schreef Bleie het volgende:
Goeie kick, wij hebben deze week de knoop doorgehakt, en ingeschreven op de montessorischool, en de andere school afgezegd. Hoop zo dat we er goed aan doen...

Estrys: moeilijke keuze hè? Ik weet trouwens niet zo goed hoe ik dat voor me moet zien: twee stromingen in één school. Zijn het dan aparte klassen, of werken de kinderen in één klas op verschillende manieren?

Het is echt apart het zit ook verdeeld over twee gebouwen. het hoofdgebouw heeft stroming 1: is een standaard school met klaslokalen.
Stroming twee zit aan de andere kant van de weg in de zogenaamde schoolwoningen. Daar proberen ze zoveel mogelijk met open ruimtes te werken. De kinderen hebben ook een continurooster en blijven dus allemaal op school tussen de middag en zijn eerder uit.

Eigenlijk zijn het dus gewoon twee scholen nu ik er over nadenk Maar in verband met ruimtegebrek in het hoofdgebouw zitten er ook klassen van stroming 1 in het andere gebouw. Maar ze doen ook wel dingen gezamenlijk. En de MR en OR is ook 1.

Nog een groot verschil met andere scholen: ze spreken niet van leerkrachten maar coach.
En die coach blijft jouw coach vanaf het moment dat je binnenkomt op je vierde tot je naar de middelbare school gaat. Dus als dat een enorm K** wijf is dan ben je daar mooi klaar mee

Het is maar een naampje, maar ik vind dat een tikkie geforceerd klinken.
Wel moet ik zeggen dat de tweede stroom zoals jij hem beschrijft mij wel aan trekt, maar dat komt ook omdat ik er wel de montessori gedachte in herken. Het kind volgen in zijn interesse en hem aanbieden waar hij op dat moment om vraagt.

Ik krijg echt énorme jeuk van het woord coach.

Dat alleen zou voor mij al genoeg reden zijn om er níet voor te kiezen. Ik ben inmiddels de mening toegedaan: het is de basisschool daar waar je de basis van je kennis legt. En daar moet je dan van je kind uitgaan, wat het beste aansluit. uiteindelijk kunnen ze aan het eind allemaal rekenen, redelijk foutloos schrijven en weten ze de basis van aardrijkskunde, geschiedenis en biologie. Ik zou dus kijken naar de citoscores, de uitstroom, en verder erg afgaan op mijn eigen gevoel.

Whahaha, dat was dus ook mijn eerste ingeving buuf! Alleen daarom al zou ik het niet doen!
_{Moeder van een ex van mij zette ooit haar ideeen voor ouderschap uiteen: eerst ben je moeder, dan coach, en uiteindelijk hoop ik dat we vrienden worden. Brrrrr, coach.}

_{Vrienden met je kinderen worden vind ik ook eng. Met mijn vrienden bespreek ik toch echt dingen die ik niet mijn kinderen bespreek}

quote:

Op vrijdag 13 januari 2012 11:37 schreef snoopy het volgende:
_{Vrienden met je kinderen worden vind ik ook eng. Met mijn vrienden bespreek ik toch echt dingen die ik niet mijn kinderen bespreek}

_{True that! Ik geloof dat ze ook wat terug kwam op die wens toen haar zoon haar vertelde dat hij van SM hield en hij als dominant zijn vriendin regelmatig onder handen nam. Haar reactie: 'Maar je slaat toch niet echt hard he?'}

Volledig off-topic! [/]

Sorry Estrys!
Moeilijke keuze lijkt me. Ik zie wel veel in het idee om een kind de kans te geven zelf te ontdekken wat er is en hoe je dat aanpakt ipv op maandag te moeten rekenen omdat het nou eenmaal maandag is...