R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hmm verschillende antwoorden geloof ik. Wat jij zegt herken ik deels. 1 op 1 raak ik zelf vaker in een ratelmodus, in een groep kan ik afstand nemen van het gesprek (dat gaat immers ook wel door zonder mij) en even tot mezelf komen. Kost me daarom niet zoveel energie.quote:Op woensdag 19 oktober 2011 13:07 schreef Crapbag het volgende:
1 op 1 vind ik trouwens het meest vervelend omdat ik dan mijn volledige aandacht op 1 persoon moet richten en hij/zij dat op mij doet waardoor het vaak spaak loopt. In een groep kun je meer opgaan, hoewel ik dan sneller mijn concentratie verlies. Maar dat compenseert zich dan weer door het feit dat niet de hele tijd alle aandacht naar mij toe gaat.
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Ik ben juist onbereikbaar als ik tv / film kijk. Heeft ineens iedereen een vers glas drinken voor z'n neus staan en dan denk ik HEE waar is die van mij nou? En dan nou we hebben het wel 10 x aan je gevraagd maar je reageerde nietquote:Op zaterdag 22 oktober 2011 22:14 schreef afraid_tech het volgende:
[..]
Idem hier, komt zeer zelden voor dat ik naar een bios ga. Al die geluidjes kan mij dan echt niet concentreren. Ook als ik tv kijk en aan de andere kant van de kamer word gepraat dan houdt het bij mij ook opzwaar frustrerend
En potverdomme wat word ik de laatste tijd weer geleefd door mn gedachte waardoor ik werkelijk niets uit handen krijg.
O dat klinkt echt precies zoals ik!!quote:
Ik kom ook even lurken in dit topic.
*knip*
Sorry voor deze enorm lange post! Maar ik heb me nog nooit écht in de materie verdiept en jullie zijn ervaringsdeskundigen. Ik ben gewoon erg benieuwd of jullie veel dingen herkennen; zo ja dan ga ik me wellicht wat verder verdiepen in ADD/ADHD bij volwassenen. Misschien heb ik er wat aan/helpt het me....
Ook die gesprekken, ik begin vaak een zin en maak hem niet eens af en heb dat dan niet eens door, gewoon hup volgende onderwerp, zijspoor etc.
Ben vorig jaar bij een psycholoog geweest voor andere dingen en die wilde mij laten testen op adhd, maar ik had zo iets van: als dat zo is dan was het er al eerder uitgekomen?
Alleen belemmert hoe ik ben mij nu een beetje in het dagelijks leven, dus even een tvp om mee te lezen aangezien ik van meerdere kanten te horen krijg dat ik een beetje 'adhd-erig' ben maar heb ook het idee dat dat heel erg snel geroepen wordt..
Worry is a misuse of imagination
Oh, ik word de laatste dagen echt gek van de totale chaos in mijn agenda. Hoewel als ik het daadwerkelijk in mijn agenda zou hebben staan zou het misschien een stuk minder chaotisch zijn 
Het kan altijd, een diagnose rond het 18de of 21ste levensjaar is niks vreemds aan. Sommige mensen krijgen het nog veel later.quote:
[..]
O dat klinkt echt precies zoals ik!!
Ook die gesprekken, ik begin vaak een zin en maak hem niet eens af en heb dat dan niet eens door, gewoon hup volgende onderwerp, zijspoor etc.
Ben vorig jaar bij een psycholoog geweest voor andere dingen en die wilde mij laten testen op adhd, maar ik had zo iets van: als dat zo is dan was het er al eerder uitgekomen?
Alleen belemmert hoe ik ben mij nu een beetje in het dagelijks leven, dus even een tvp om mee te lezen aangezien ik van meerdere kanten te horen krijg dat ik een beetje 'adhd-erig' ben maar heb ook het idee dat dat heel erg snel geroepen wordt..
Het belangrijkste is dat je actie onderneemt als je er echt in de problemen mee begint te raken.
Als ik naar mezelf kijk: zeer slim, veel dingen vergeten, altijd slordig, huiswerk/leren lukte altijd moeilijk, altijd afwezig en dromerig.
Van bovenstaande heb ik nooit veel last van gehad, want dat "ben ik gewoon". Totdat ik HBO ging doen en op mezelf ging wonen: Administratie niet doen en in de problemen raken met belasting, elke week schimmel op de afwas, ook voor vakken waar ik me voor interesseerde krijg ik helemaal niks aan gedaan. Op een gegeven moment was ik gewoon twee uur bezig om mijn lichaam/hoofd te dwingen om te beginnen met de afwas maar het lukte gewoon niet.
Toch maar een afspraak gemaakt met de huisarts -> naar neuropsycholoog -> naar psychiater = tijdelijke A.D.D. diagnose.
Als je niet zo veel hinder hebt van je klachten kan je misschien toch een test laten doen (misschien is het iets heel anders?). De psychiater zal pas iets aan je klachten gaan/willen doen zodra jij aangeeft veel hinder in het dagelijkse leven te hebben.
[ Bericht 6% gewijzigd door lennd op 26-10-2011 00:44:52 ]
Ja, dat beeld heb ik ook, ook een onderdeel van mijn aarzeling. Maar jij hebt je dus niet laten onderzoeken uiteindelijk?quote:
[..]
O dat klinkt echt precies zoals ik!!
Ook die gesprekken, ik begin vaak een zin en maak hem niet eens af en heb dat dan niet eens door, gewoon hup volgende onderwerp, zijspoor etc.
Ben vorig jaar bij een psycholoog geweest voor andere dingen en die wilde mij laten testen op adhd, maar ik had zo iets van: als dat zo is dan was het er al eerder uitgekomen?
Alleen belemmert hoe ik ben mij nu een beetje in het dagelijks leven, dus even een tvp om mee te lezen aangezien ik van meerdere kanten te horen krijg dat ik een beetje 'adhd-erig' ben maar heb ook het idee dat dat heel erg snel geroepen wordt..
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Herkenbaarquote:
[..]
Het kan altijd, een diagnose rond het 18de of 21ste levensjaar is niks vreemds aan. Sommige mensen krijgen het nog veel later.
Het belangrijkste is dat je actie onderneemt als je er echt in de problemen mee begint te raken.
Als ik naar mezelf kijk: zeer slim, veel dingen vergeten, altijd slordig, huiswerk/leren lukte altijd moeilijk, altijd afwezig en dromerig.
Nouja, hoewel, huiswerk leren kón ik wel goed, maar het ook doen was een groter probleem. Misschien was mijn aanpak ook niet zo handig, ik was altijd tegelijk huiswerk aan het maken en tv aan het kijken en aan het luisteren naar de mensen om mij heen 
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Ook herkenbaarquote:
[..]
Ik ben juist onbereikbaar als ik tv / film kijk. Heeft ineens iedereen een vers glas drinken voor z'n neus staan en dan denk ik HEE waar is die van mij nou? En dan nou we hebben het wel 10 x aan je gevraagd maar je reageerde niet
En potverdomme wat word ik de laatste tijd weer geleefd door mn gedachte waardoor ik werkelijk niets uit handen krijg.
Maar dat had ik vooral als klein kind eigk.Vervelend dat je zo geleefd wordt door je gedachten! Heb je maniertjes om daarmee om te gaan?
[ Bericht 4% gewijzigd door cinnamon_M op 26-10-2011 01:00:57 ]
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Nog een vraagje btw, als dat ok is... Ik ben de laatste tijd erg bezig met mijn concentratie (ik moet een thesis gaan schrijven...er al mee bezig zijn eigenlijk), en ik heb het idee dat de kern van het probleem eigenlijk gewoon is dat het me niet lukt om te kiezen wat ik nu ga doen. En even rustig gaan zitten, adem happen, daarover nadenken en beslissen lukt ook niet. Ik ben in mijn hoofd met alles tegelijk bezig en fysiek daardoor uiteindelijk met niets. Is dat iets wat jullie herkennen? Zo ja, hoe gaan jullie ermee om?
Ik kon eergisteren toen alles vast zat toevallig even klagen tegen een vriend die onverwacht langskwam, en dat bracht wat rust. En nu heb ik echt beslissingen gemaakt (het is een keer gelukt!): vandaag hele dag werken, morgen artikel schrijven en als ik tijd over heb studie, overmorgen werk. Als het me lukt me daaraan te houden en de rest ook écht uit mijn hoofd te zetten gaat het goed, merk ik. Maar dat lukt me meestal niet omdat ik onbewust aan het stressen ben, en bij voorbaat al panikeer bij de gedachte aan mijn plan, uit angst dat het me toch niet gaat lukken. En daardoor lukt het dus ook niet (stomme cirkel).
Ik kon eergisteren toen alles vast zat toevallig even klagen tegen een vriend die onverwacht langskwam, en dat bracht wat rust. En nu heb ik echt beslissingen gemaakt (het is een keer gelukt!): vandaag hele dag werken, morgen artikel schrijven en als ik tijd over heb studie, overmorgen werk. Als het me lukt me daaraan te houden en de rest ook écht uit mijn hoofd te zetten gaat het goed, merk ik. Maar dat lukt me meestal niet omdat ik onbewust aan het stressen ben, en bij voorbaat al panikeer bij de gedachte aan mijn plan, uit angst dat het me toch niet gaat lukken. En daardoor lukt het dus ook niet (stomme cirkel).
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
ik heb precies hetzelfde, ik moet al zes weken beginnen met mn afstuderenquote:
Nog een vraagje btw, als dat ok is... Ik ben de laatste tijd erg bezig met mijn concentratie (ik moet een thesis gaan schrijven...er al mee bezig zijn eigenlijk), en ik heb het idee dat de kern van het probleem eigenlijk gewoon is dat het me niet lukt om te kiezen wat ik nu ga doen. En even rustig gaan zitten, adem happen, daarover nadenken en beslissen lukt ook niet. Ik ben in mijn hoofd met alles tegelijk bezig en fysiek daardoor uiteindelijk met niets. Is dat iets wat jullie herkennen? Zo ja, hoe gaan jullie ermee om?
Ik kon eergisteren toen alles vast zat toevallig even klagen tegen een vriend die onverwacht langskwam, en dat bracht wat rust. En nu heb ik echt beslissingen gemaakt (het is een keer gelukt!): vandaag hele dag werken, morgen artikel schrijven en als ik tijd over heb studie, overmorgen werk. Als het me lukt me daaraan te houden en de rest ook écht uit mijn hoofd te zetten gaat het goed, merk ik. Maar dat lukt me meestal niet omdat ik onbewust aan het stressen ben, en bij voorbaat al panikeer bij de gedachte aan mijn plan, uit angst dat het me toch niet gaat lukken. En daardoor lukt het dus ook niet (stomme cirkel).
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Ik begrijp hem. Het klinkt gek maar ik heb altijd het idee dat ik aan een héél project in een keer denk. Nog voor het beginnen aan de 1e pagina had ik al bedacht wat er op de laatste pagina moest komen te staan of wat ik als conclusie ging schrijven of waar ik de afbeeldingen ging zoeken of welke bronnen ik ging gebruiken en of ik misschien iemand kon bellen die me ergens meer over kon vertellen en dan was het ook nog is zo dat ik dat binnen 5 minuten weer een ander idee of onderwerp in gedachten had omdat ik daar misschien weer een hoger cijfer mee kon halen of omdat het grappiger is of omdat het onderwerp me meer aanspreekt of omdat het schokkender is etc etc etc.quote:
Nog een vraagje btw, als dat ok is... Ik ben de laatste tijd erg bezig met mijn concentratie (ik moet een thesis gaan schrijven...er al mee bezig zijn eigenlijk), en ik heb het idee dat de kern van het probleem eigenlijk gewoon is dat het me niet lukt om te kiezen wat ik nu ga doen. En even rustig gaan zitten, adem happen, daarover nadenken en beslissen lukt ook niet. Ik ben in mijn hoofd met alles tegelijk bezig en fysiek daardoor uiteindelijk met niets. Is dat iets wat jullie herkennen? Zo ja, hoe gaan jullie ermee om?
Ik kon eergisteren toen alles vast zat toevallig even klagen tegen een vriend die onverwacht langskwam, en dat bracht wat rust. En nu heb ik echt beslissingen gemaakt (het is een keer gelukt!): vandaag hele dag werken, morgen artikel schrijven en als ik tijd over heb studie, overmorgen werk. Als het me lukt me daaraan te houden en de rest ook écht uit mijn hoofd te zetten gaat het goed, merk ik. Maar dat lukt me meestal niet omdat ik onbewust aan het stressen ben, en bij voorbaat al panikeer bij de gedachte aan mijn plan, uit angst dat het me toch niet gaat lukken. En daardoor lukt het dus ook niet (stomme cirkel).
Ik heb het express zonder leestekens gezet om aan te geven wat voor chaos het is
Maar goed. Als ik dan begin heb ik het gevoel dat ik me zit te vervelen... alsof ik er nog liever over nadenk dan dat ik echt de dingen doe terwijl het laatste zó ontzettend belangrijk is.Het maken van lijstjes werkt wel. En dan echt in de zin van
- Inhoudsopgave ( )
- 1e Alinea ( )
- Voorpagina ( )
- Hoofdstuk 1 ( )
- Hoofdstuk 1.1 ( )
Het is dan in ieder geval overzichtelijk waar ik uit kan kiezen en op een of andere mysterieuze wijze lukt het dan wel... Waarom kan ik niet echt aangeven.
Klinkt dit ook een beetje bekend trouwens?
Ik kan gewoon slecht kiezen welk onderwerp ik doe. Als ik dan bezig ben met bedenken wat een leuk onderwerp is dan kijk ik tegenwoordig eerst naar wat is ook daadwerkelijk haalbaar.
Daarmee probeer ik dan de meest ingewikkelde dingen die je lekker moet doen als het je baan is al te filteren (mislukt vaak) en vervolgens schrijf ik alle overgebleven onderwerpen op briefjes, gooi ik ze in de hoed. En dan 1 kiezen he. Werkt inmiddels perfect zorgt ervoor dat ik in ieder geval weet wat het onderwerp word.
Maar daarna word ik een spons. Alle randinfo opzuigen en dan moet ik nog een vertaalslag maken en dat punt duurt gewoon lang. Daarom werk ik soms dus liever in een groep dan alleen want dan maak je die vertaalslag sneller al vind ik vaak dat in een groep de onderwerpen wat minder uitdagend zijn omdat mijn ideeen vaak te ingewikkeld zijn voor een ander..
Daarmee probeer ik dan de meest ingewikkelde dingen die je lekker moet doen als het je baan is al te filteren (mislukt vaak
) en vervolgens schrijf ik alle overgebleven onderwerpen op briefjes, gooi ik ze in de hoed. En dan 1 kiezen he. Werkt inmiddels perfect zorgt ervoor dat ik in ieder geval weet wat het onderwerp word.Maar daarna word ik een spons. Alle randinfo opzuigen en dan moet ik nog een vertaalslag maken en dat punt duurt gewoon lang. Daarom werk ik soms dus liever in een groep dan alleen want dan maak je die vertaalslag sneller al vind ik vaak dat in een groep de onderwerpen wat minder uitdagend zijn omdat mijn ideeen vaak te ingewikkeld zijn voor een ander..
Attentie attentie letten wij even op... [kerst] Creatieve FOK!kers voor een fijne kerst voor FOK!kers
Ja inderdaad pas bij het HBOquote:
[..]
Het kan altijd, een diagnose rond het 18de of 21ste levensjaar is niks vreemds aan. Sommige mensen krijgen het nog veel later.
Het belangrijkste is dat je actie onderneemt als je er echt in de problemen mee begint te raken.
Als ik naar mezelf kijk: zeer slim, veel dingen vergeten, altijd slordig, huiswerk/leren lukte altijd moeilijk, altijd afwezig en dromerig.
Van bovenstaande heb ik nooit veel last van gehad, want dat "ben ik gewoon". Totdat ik HBO ging doen en op mezelf ging wonen: Administratie niet doen en in de problemen raken met belasting, elke week schimmel op de afwas, ook voor vakken waar ik me voor interesseerde krijg ik helemaal niks aan gedaan. Op een gegeven moment was ik gewoon twee uur bezig om mijn lichaam/hoofd te dwingen om te beginnen met de afwas maar het lukte gewoon niet.
Toch maar een afspraak gemaakt met de huisarts -> naar neuropsycholoog -> naar psychiater = tijdelijke A.D.D. diagnose.
Als je niet zo veel hinder hebt van je klachten kan je misschien toch een test laten doen (misschien is het iets heel anders?). De psychiater zal pas iets aan je klachten gaan/willen doen zodra jij aangeeft veel hinder in het dagelijkse leven te hebben.
Inderdaad administratie wegdenken terwijl ik eerder juist super gestructureerd was (maar ja als je nog thuis woont en maar 1 brief per jaar krijgt is dat makkelijk)
belastingachterstrand, huurachterstand etc
Had wel genoeg geld maar dan toch 6 brieven krijgen met dwangbevelen van de koningin 
Snap het ook niet helemaal.Ging het eerste jaar HBO op kamers, veel te veel nieuwe dingen jaar ook niet gehaald. Teveel afleiding met alle dingen er omheen (dus niet eens het uitgaan maar de dagelijkse dingen!) en had al moeite met een dag door te komen. Nu na 4 jaar falen heb ik eindelijk een beetje m'n plekje gevonden
Zit nu al een week bij mijn ouders voor de ultieme rust lekker in m'n witte kamertje op zolder zonder teveel afleiding studeren. Gaat ook maar amper maar ja ik doe m'n best
Maar dat was nog niet eens wat ik bedoelde met dagelijks hinder.
Ben blij dat ik niet de enige 'sukkel' ben die hier moeite mee heeft (add adhd of niet)
Worry is a misuse of imagination
Hmm weet ik even niet. Ergens wel, ergens ook niet. Sowieso helpt het me idd wel heel erg als ik mijn hoofdstukindeling heb, dan ga ik als een tierelier. Ik blijf altijd hangen in de voor-fase. Moet hier eens op gaan kauwen denk ik, of dat bij mij ook speelt.quote:
[..]
Ik begrijp hem. Het klinkt gek maar ik heb altijd het idee dat ik aan een héél project in een keer denk. Nog voor het beginnen aan de 1e pagina had ik al bedacht wat er op de laatste pagina moest komen te staan of wat ik als conclusie ging schrijven of waar ik de afbeeldingen ging zoeken of welke bronnen ik ging gebruiken en of ik misschien iemand kon bellen die me ergens meer over kon vertellen en dan was het ook nog is zo dat ik dat binnen 5 minuten weer een ander idee of onderwerp in gedachten had omdat ik daar misschien weer een hoger cijfer mee kon halen of omdat het grappiger is of omdat het onderwerp me meer aanspreekt of omdat het schokkender is etc etc etc.
Ik heb het express zonder leestekens gezet om aan te geven wat voor chaos het is
Het maken van lijstjes werkt wel. En dan echt in de zin van
- Inhoudsopgave ( )
- 1e Alinea ( )
- Voorpagina ( )
- Hoofdstuk 1 ( )
- Hoofdstuk 1.1 ( )
Het is dan in ieder geval overzichtelijk waar ik uit kan kiezen en op een of andere mysterieuze wijze lukt het dan wel... Waarom kan ik niet echt aangeven.
Klinkt dit ook een beetje bekend trouwens?
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Nee ik zat er toen geestelijk helemaal doorheen om het zo maar te zeggen en het klikte totaal niet met die psycholoog. Ik kwam voor heel iets anders (waarom het met m'n studie niet lukte keer op keer en middelbare school enz. Waarom ik mij er gewoon niet toe kan zetten simpele dingen te doen. Als ik uitdaging zie, moeilijke dingen lukt het wel) en was net aan de kant gezet na een relatie van een paar jaar en het ging alleen daar over (hoefde niet, gaat wel weer over hoorquote:
[..]
Ja, dat beeld heb ik ook, ook een onderdeel van mijn aarzeling. Maar jij hebt je dus niet laten onderzoeken uiteindelijk?
en ja natuurlijk moet ik huilen als je daar over door blijft gaan ) en toen wist hij het niet zo goed en dacht aan adhd oid. Dus toen dacht ik ja.. Ik hoef niet per se een aandoening.. En als het zo is dan zouden ze er toch wel eerder achter gekomen zijn? Mijn moeder werkt o.a. met adhd kinderen voor haar werk [ Bericht 5% gewijzigd door Probability op 26-10-2011 12:27:01 ]
Worry is a misuse of imagination
Heel herkenbaar! Ik moet vandaag dus een artikel schrijven en ik blijf eeuwig twijfelen over mijn onderwerp. Omdat ik dat weet onbewust raak ik stiekem in paniek (o nee het gaat weer mis) en ga ik ontwijkgedrag vertonen. En dat ontwijkgedrag is ook weer heel prominent aanwezig, omdat ik eigenlijk ook niet echt kan kiezen of ik nu vandaag dat artikel moet schrijven of toch aan mijn paper of toch... Dat zijn allemaal onbewuste gedachtes trouwens. Het helpt dat ik er nu bij stil sta. Ik ga vandaag gewoon aan dat artikel werken, of het nu lukt of niet. Die harde keuze helpt.quote:
Ik kan gewoon slecht kiezen welk onderwerp ik doe. Als ik dan bezig ben met bedenken wat een leuk onderwerp is dan kijk ik tegenwoordig eerst naar wat is ook daadwerkelijk haalbaar.
Daarmee probeer ik dan de meest ingewikkelde dingen die je lekker moet doen als het je baan is al te filteren (mislukt vaak
Maar daarna word ik een spons. Alle randinfo opzuigen en dan moet ik nog een vertaalslag maken en dat punt duurt gewoon lang. Daarom werk ik soms dus liever in een groep dan alleen want dan maak je die vertaalslag sneller al vind ik vaak dat in een groep de onderwerpen wat minder uitdagend zijn omdat mijn ideeen vaak te ingewikkeld zijn voor een ander..
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Heb ik sowieso vaak met gewoon dagelijkse dingen of studeren wat ik ga doen en wanneer en dan ben ik alleen maar daar mee bezig, met het geheel in plaats van gewoon te beginnenquote:
Nog een vraagje btw, als dat ok is... Ik ben de laatste tijd erg bezig met mijn concentratie (ik moet een thesis gaan schrijven...er al mee bezig zijn eigenlijk), en ik heb het idee dat de kern van het probleem eigenlijk gewoon is dat het me niet lukt om te kiezen wat ik nu ga doen. En even rustig gaan zitten, adem happen, daarover nadenken en beslissen lukt ook niet. Ik ben in mijn hoofd met alles tegelijk bezig en fysiek daardoor uiteindelijk met niets. Is dat iets wat jullie herkennen? Zo ja, hoe gaan jullie ermee om?
Ik kon eergisteren toen alles vast zat toevallig even klagen tegen een vriend die onverwacht langskwam, en dat bracht wat rust. En nu heb ik echt beslissingen gemaakt (het is een keer gelukt!): vandaag hele dag werken, morgen artikel schrijven en als ik tijd over heb studie, overmorgen werk. Als het me lukt me daaraan te houden en de rest ook écht uit mijn hoofd te zetten gaat het goed, merk ik. Maar dat lukt me meestal niet omdat ik onbewust aan het stressen ben, en bij voorbaat al panikeer bij de gedachte aan mijn plan, uit angst dat het me toch niet gaat lukken. En daardoor lukt het dus ook niet (stomme cirkel).
en het dan vervolgens ook nog af te maken haha.
Worry is a misuse of imagination
Ja! Waar ik dus enorm rusteloos van wordt trouwens, dus voorheen ging ik dan altijd planningen maken en alles uitzoeken zodát ik kon beginnen. En dan het huis opruimen, zodat ik rustig kon zitten. En dan als ik toch bezig was dan kon ik net zo goed ook even de ramen doen. Dan voelde ik me aan het eind van de dag helemaal voldaan: ik heb op een rijtje wat ik moet doen, alles is opgeruimd, morgen komt het helemaal goed! Maar het komt nooit goed morgenquote:
[..]
Heb ik sowieso vaak met gewoon dagelijkse dingen of studeren wat ik ga doen en wanneer en dan ben ik alleen maar daar mee bezig, met het geheel in plaats van gewoon te beginnen
Want dan ga ik weer andere dingen doen. Of raak ik in paniek omdat het niet meteen lukt.Wat ik wel misschien herken in het verhaal van Fes1-2, of wat misschien enigszins gerelateerd is: ik ben altijd heel erg gefocussed op wat het moet worden. Niet dat ik het zo concreet op een rijtje heb zoals Fes (totaal niet), maar wel heel erg vast in mijn hoofd hoe het schrijven eraan zou móeten gaan en hoe goed het moet worden. Als het dan niet meteen zo loopt dan zie ik meteen alles in het water vallen (en dacht ik eerder: ik begin morgen wel, dán gaat het vast wel lukken! En denk ik nu eigenlijk gewoon niet meer maar vlucht ik in iets anders. Alsof ik mijn hersenen probeer uit te schakelen *ignore* *ignore*).
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Mmm ja dan snap ik je aarzeling wel ja. Niet echt een toffe situatie. Ben je naar een andere psych gegaan of gewoon gestopt met naar de psych gaan?quote:
[..]
Nee ik zat er toen geestelijk helemaal doorheen om het zo maar te zeggen en het klikte totaal niet met die psycholoog. Ik kwam voor heel iets anders (waarom het met m'n studie niet lukte keer op keer en middelbare school enz. Waarom ik mij er gewoon niet toe kan zetten simpele dingen te doen. Als ik uitdaging zie, moeilijke dingen lukt het wel) en was net aan de kant gezet na een relatie van een paar jaar en het ging alleen daar over (hoefde niet, gaat wel weer over hoor
Denn was schwer ist, ist auch schön, gut, groß (Beethoven)
// wandelende paradox //
// wandelende paradox //
Gewoon gestopt, hij zou nog terug mailen voor een vervolg afspraak na overleg met zijn collegeas maar is nooit gebeurd, en vond ik wel prima op zich..quote:
[..]
Mmm ja dan snap ik je aarzeling wel ja. Niet echt een toffe situatie. Ben je naar een andere psych gegaan of gewoon gestopt met naar de psych gaan?
Worry is a misuse of imagination
Haha dat is gewoon een formaliteit een dwangbevel heeft een executoriale titel en daarin staat altijd o.a. " in naam van de koningin" . Koningin zelf zal het (denk ik) worst wezen of iemand zijn huur oid heeft betaaldquote:
[..]
Ja inderdaad pas bij het HBO
Inderdaad administratie wegdenken terwijl ik eerder juist super gestructureerd was (maar ja als je nog thuis woont en maar 1 brief per jaar krijgt is dat makkelijk)
belastingachterstrand, huurachterstand etc
Ging het eerste jaar HBO op kamers, veel te veel nieuwe dingen jaar ook niet gehaald. Teveel afleiding met alle dingen er omheen (dus niet eens het uitgaan maar de dagelijkse dingen!) en had al moeite met een dag door te komen. Nu na 4 jaar falen heb ik eindelijk een beetje m'n plekje gevonden
Zit nu al een week bij mijn ouders voor de ultieme rust lekker in m'n witte kamertje op zolder zonder teveel afleiding studeren. Gaat ook maar amper maar ja ik doe m'n best
Maar dat was nog niet eens wat ik bedoelde met dagelijks hinder.
Ben blij dat ik niet de enige 'sukkel' ben die hier moeite mee heeft (add adhd of niet)
It's fun, it's different and no one else has a name like that.
If you need an easy way to remember it, just think of a bag of crap.
If you need an easy way to remember it, just think of a bag of crap.
Zó herkenbaar. Ik heb eigenlijk met alles wel het eindproduct/eindsituatie in mijn hoofd. Ik weet hoe ik het wil, hoe het eruit moet zien, e.d. maar de uitwerking, de invulling en de details zijn bij mij altijd een grote chaos en weet dan niet waar ik moet beginnen (waardoor ik het dus ga uitstellen of niet meer doe).quote:
[..]
Ja! Waar ik dus enorm rusteloos van wordt trouwens, dus voorheen ging ik dan altijd planningen maken en alles uitzoeken zodát ik kon beginnen. En dan het huis opruimen, zodat ik rustig kon zitten. En dan als ik toch bezig was dan kon ik net zo goed ook even de ramen doen. Dan voelde ik me aan het eind van de dag helemaal voldaan: ik heb op een rijtje wat ik moet doen, alles is opgeruimd, morgen komt het helemaal goed! Maar het komt nooit goed morgen
Wat ik wel misschien herken in het verhaal van Fes1-2, of wat misschien enigszins gerelateerd is: ik ben altijd heel erg gefocussed op wat het moet worden. Niet dat ik het zo concreet op een rijtje heb zoals Fes (totaal niet), maar wel heel erg vast in mijn hoofd hoe het schrijven eraan zou móeten gaan en hoe goed het moet worden. Als het dan niet meteen zo loopt dan zie ik meteen alles in het water vallen (en dacht ik eerder: ik begin morgen wel, dán gaat het vast wel lukken! En denk ik nu eigenlijk gewoon niet meer maar vlucht ik in iets anders. Alsof ik mijn hersenen probeer uit te schakelen *ignore* *ignore*).
Lijkt wel een beetje op sommen maken op basis-/middelbare school: de uitkomst wist ik wel en had ik ook goed, maar vertellen hoe ik er aan kwam: geeeeen idee hoe ik dat uit moest leggen
It's fun, it's different and no one else has a name like that.
If you need an easy way to remember it, just think of a bag of crap.
If you need an easy way to remember it, just think of a bag of crap.
ik heb dan nog wel geen diagnose maar ik heb het gevoel dat jullie allemaal zo op mij lijken in waar ik tegenaan loop
zo ben ik nu al een halve dag een berg tentamens aan het negeren waar ik echt aan moet beginnen.. en dat praat ik dan voor mezelf goed door andere dingen te doen "ja ik heb wel de was, boodschappen, afwas, een ander vak ect gedaan, ik ben goed bezig vandaag" maar dat grote waar ik tegenaan zit te hikken dreigt nog steeds vanuit mn ooghoeken
zo ben ik nu al een halve dag een berg tentamens aan het negeren waar ik echt aan moet beginnen.. en dat praat ik dan voor mezelf goed door andere dingen te doen "ja ik heb wel de was, boodschappen, afwas, een ander vak ect gedaan, ik ben goed bezig vandaag" maar dat grote waar ik tegenaan zit te hikken dreigt nog steeds vanuit mn ooghoeken
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Ik heb de laatste tijd vervelende buien als ik bv ergens naar toe moet en ik heb nog minstens twee uur de tijd, dan moet ik in het laatste half uur mij nog douchen etc... Opzich wel te doen, maar dan ineens weer bezig met mijn telefoon, en wil ik bv mijn haar doen maar dan nog ff dit op de laptop, ondertussen is mijn plaat afgelopen en moet ik die omdraaien, dan wil ik mijn schoenen aantrekken etc etc etc, maar wat ik wou doen (mijn haar) is dan nog steeds niet gedaan.
Moet de laatste tijd minimaal een half uur extra inplannen.
Ernstig frustrerend, maar kan er niets aan veranderen, maar heb ook periodes dat het goed gaat.
Of dingen moeten doen zoals rekeningen betalen bijvoorbeeld, dan wil ik het doen, maar dan komt er iet tussen en dan is de rekening allang weer vergeten, zelfde ben al weken bezig om een film te branden voor een collega
Moet de laatste tijd minimaal een half uur extra inplannen.
Ernstig frustrerend, maar kan er niets aan veranderen, maar heb ook periodes dat het goed gaat.
Of dingen moeten doen zoals rekeningen betalen bijvoorbeeld, dan wil ik het doen, maar dan komt er iet tussen en dan is de rekening allang weer vergeten, zelfde ben al weken bezig om een film te branden voor een collega
if you go chasing rabbits, And you know you're going to fall, Tell 'em a hookah smoking caterpillar, Has given you the call
