Opmerkelijk
Volkskrant stukje kreeg ik net in de mail:
quote:
Tv-recensie: Femke Halsema over Topgear
Het is zo mogelijk het meest milieuvervuilende programma dat de publieke omroep produceert. Toch kijkt Femke Halsema graag naar Topgear.
Als je een professionele tv-kijker bent zoals Jean-Pierre Geelen dan hang je waarschijnlijk zorgvuldig een gordijn tussen de dagelijks verplichte tv-kost die schreeuwt om commentaar en je meer particuliere interesses.
Maar als je, zoals ik, plotseling je ongeoefende kijkgedrag mag delen met het grote publiek, is het alsof de gordijnen worden opengetrokken en een kleine menigte door het raam meestaart naar je tv-scherm. En wat zich daarop afspeelt is meestal niet zo verheffend.
Ik ben een ongeorganiseerde en wisselvallige zapper, die alleen 's avonds laat nog wel eens blijft hangen, en dan te vaak bij commerciële freakshows met verwende Amerikaanse meisjes, overspannen koks of tot God bekeerde criminelen.
Goed tv-kijken vereist voorbereiding, rust en orde - zaken die ik meestal ontbeer. Dus huur en koop ik films en series waar ik op oneigenlijke tijdstippen naar kijk, en pluk ik het nieuws vooral van internet.
Er zijn maar een paar programma's die in mijn hoofd zijn geprogrammeerd en waarvoor ik op het werkelijke uitzendtijdstip ook af en toe tijd neem. Op zondagavond mag ik bijvoorbeeld graag onderuitzakken bij Topgear op BBC 2.
Voor de enkeling die het niet kent: Topgear (dat op een later tijdstip ook door Veronica wordt uitgezonden) is een autoprogramma. Of beter: het is een programma van en voor middelbare mannen die over hun liefde voor auto's praten. Auto's die zij testen, opblazen, in ravijnen storten, harder willen laten rijden dan een straaljager, luchtpost, de tgv enzovoort.
Topgear is zonder twijfel het meest milieuvervuilende programma dat een publieke omroep produceert, zoals ook de invloed van de drie presentatoren op de auto-industrie en -verkoop op zijn minst twijfelachtig is. Vooral presentator Jeremy Clarkson, die Topgear groot heeft gemaakt en op wie het programma drijft, weet met regelmaat relletjes en demonstraties te veroorzaken omdat hij een ongegeneerde propagandist is van te hard en onveilig rijden. Er gaat ook geen uitzending voorbij zonder dat hij Duitsers, Italianen of Amerikanen belachelijk maakt, en vooral natuurlijk hun auto's.
Inmiddels kijken er 350 miljoen mensen, verspreid over zo'n 100 landen naar Topgear. De opbrengsten uit de verkoop van het programma, de merchandising, reclame en sites lopen in de honderden miljoenen. Topgear is niet alleen een televisieprogramma maar zelfstandige industrie van een bedenkelijke signatuur.
Maar alle politiek correcte bezwaren kunnen niet verhinderen dat het een zeldzaam leuk programma is: hobbytelevisie met een vleugje Monty Python, pretentieloos entertainment dat met hartstocht wordt gemaakt. Ik heb niets met auto's en kan de ene nauwelijks van de andere onderscheiden, maar het ongegeneerde plezier, het absurdisme en - juist - de politieke incorrectheid maken het programma onweerstaanbaar.
Televisiemakers worstelen met onrustige tv-consumenten zoals ik, die de afstandsbediening altijd in de aanslag hebben en de kijkcijfers van mooie, met liefde gemaakte programma's dramatisch laten dalen. Wat maakt televisie soms zo verleidelijk, terwijl tegelijkertijd interessante, verrijkende programma's achteloos worden weggedrukt? Ik zal mijn zapgedrag eens beheersen in de komende druilerige zomerweek, en kijken of ik een antwoord vind.
Had heel wat anders verwacht te lezen.