W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
14-03-2012
Donkere materie in cluster in kaart gebracht
Twee teams van astronomen hebben, met behulp van gegevens van diverse telescopen in de ruimte en op aarde, de ruimtelijke verdeling van de donkere materie in de cluster Abell 383 onderzocht. Deze grote verzameling van sterrenstelsels bevindt zich op een afstand van ongeveer 2,3 miljard lichtjaar.
Donkere materie is onzichtbaar spul dat geen licht uitzendt of absorbeert, maar wel een aantrekkende kracht uitoefent. Er zijn verschillende aanwijzingen dat er in het heelal ongeveer zes keer zoveel donkere materie als 'normale' materie aanwezig is.
Astronomen proberen meer inzicht te krijgen in de aard van de donkere materie door clusters als Abell 383 te bestuderen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van het feit dat dergelijk grote massaconcentraties het licht van verder weg gelegen objecten afbuigen (het 'zwaartekrachtlenseffect').
Opmerkelijk genoeg komen de beide onderzoeksteams, die niet precies dezelfde meetresultaten en wiskundige modellen hebben gebruikt, niet tot hetzelfde resultaat. Het team onder leiding van astronomen van twee Californische instituten komt tot de conclusie dat het centrum van Abell 383 relatief weinig donkere materie bevat, wat in strijd zou zijn met het meest gebruikte theoretische model.
Een team onder leiding van astronomen uit Israël, Frankrijk en Denemarken vindt juist wel de verwachte massaconcentratie in het centrum van de cluster. Ook heeft dit team vastgesteld dat de donkere materie die zich in Abell 383 verschuilt niet volmaakt bolvormig is verdeeld, maar de vorm van een rugbybal heeft aangenomen. Vanaf de aarde kijken we bijna recht tegen de smalle kant van deze kolossale 'bal' aan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Donkere materie in cluster in kaart gebracht
Twee teams van astronomen hebben, met behulp van gegevens van diverse telescopen in de ruimte en op aarde, de ruimtelijke verdeling van de donkere materie in de cluster Abell 383 onderzocht. Deze grote verzameling van sterrenstelsels bevindt zich op een afstand van ongeveer 2,3 miljard lichtjaar.
Donkere materie is onzichtbaar spul dat geen licht uitzendt of absorbeert, maar wel een aantrekkende kracht uitoefent. Er zijn verschillende aanwijzingen dat er in het heelal ongeveer zes keer zoveel donkere materie als 'normale' materie aanwezig is.
Astronomen proberen meer inzicht te krijgen in de aard van de donkere materie door clusters als Abell 383 te bestuderen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van het feit dat dergelijk grote massaconcentraties het licht van verder weg gelegen objecten afbuigen (het 'zwaartekrachtlenseffect').
Opmerkelijk genoeg komen de beide onderzoeksteams, die niet precies dezelfde meetresultaten en wiskundige modellen hebben gebruikt, niet tot hetzelfde resultaat. Het team onder leiding van astronomen van twee Californische instituten komt tot de conclusie dat het centrum van Abell 383 relatief weinig donkere materie bevat, wat in strijd zou zijn met het meest gebruikte theoretische model.
Een team onder leiding van astronomen uit Israël, Frankrijk en Denemarken vindt juist wel de verwachte massaconcentratie in het centrum van de cluster. Ook heeft dit team vastgesteld dat de donkere materie die zich in Abell 383 verschuilt niet volmaakt bolvormig is verdeeld, maar de vorm van een rugbybal heeft aangenomen. Vanaf de aarde kijken we bijna recht tegen de smalle kant van deze kolossale 'bal' aan.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-03-2012
Precisiewaarnemingen van donkere energie
Met een telescoop in New Mexico zijn precisiemetingen verricht aan de mysterieuze donkere energie van de lege ruimte, die verantwoordelijk gehouden wordt voor de versnellende uitdijing van het heelal. De ontdekking van die versnellende uitdijing, in 1998, leverde in 2011 de Nobelprijs Natuurkunde op.
In de afgelopen zes jaar is van ruim een miljoen sterrenstelsels in het heelal, tot op afstanden van zo'n zes miljard lichtjaar, de positie en de afstand gemeten met de 3,5-meter telescoop van de Sloan Digital Sky Survey. Op die manier kon de driedimensionale verdeling van de sterrenstelsels worden vastgelegd. Die ruimtelijke verdeling bevat een soort 'vingerafdruk' van de omstandigheden die kort na de geboorte van het heelal heersten, zoals de relatieve hoeveelheden zichtbare materie, donkere materie en donkere energie.
Vandaag worden op de Brits/Duitse National Astronomy Meeting in Manchester de resultaten gepresenteerd van de eerste anderhalf jaar van dit BOSS-programma, met informatie over een kwart miljoen sterrenstelsels. Details zijn te vinden in zes vakpublicaties die vandaag gepubliceerd worden op internet.
De precisiemetingen laten zien dat er kort na de oerknal een soort 'dichtheidsgolven' in het heelal zijn geweest, met als resultaat dat de huidige verdeling van sterrenstelsels en clusters niet volstrekt willekeurig is, maar een voorkeur vertoont voor een afstandsschaal van ca. 500 miljoen lichtjaar.
De resultaten van het BOSS-programma zijn goed in overeenstemming met eerdere waarnemingen, maar ze reiken tot veel grotere afstanden in het heelal. Op die afstanden kijken sterrenkundigen terug tot het moment waarop de invloed van de donkere energie op de uitdijing van het heelal groter begon te worden dan de invloed van de zwaartekracht - anders gezegd: de periode waarin de uitdijing van het heelal begon te versnellen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Precisiewaarnemingen van donkere energie
Met een telescoop in New Mexico zijn precisiemetingen verricht aan de mysterieuze donkere energie van de lege ruimte, die verantwoordelijk gehouden wordt voor de versnellende uitdijing van het heelal. De ontdekking van die versnellende uitdijing, in 1998, leverde in 2011 de Nobelprijs Natuurkunde op.
In de afgelopen zes jaar is van ruim een miljoen sterrenstelsels in het heelal, tot op afstanden van zo'n zes miljard lichtjaar, de positie en de afstand gemeten met de 3,5-meter telescoop van de Sloan Digital Sky Survey. Op die manier kon de driedimensionale verdeling van de sterrenstelsels worden vastgelegd. Die ruimtelijke verdeling bevat een soort 'vingerafdruk' van de omstandigheden die kort na de geboorte van het heelal heersten, zoals de relatieve hoeveelheden zichtbare materie, donkere materie en donkere energie.
Vandaag worden op de Brits/Duitse National Astronomy Meeting in Manchester de resultaten gepresenteerd van de eerste anderhalf jaar van dit BOSS-programma, met informatie over een kwart miljoen sterrenstelsels. Details zijn te vinden in zes vakpublicaties die vandaag gepubliceerd worden op internet.
De precisiemetingen laten zien dat er kort na de oerknal een soort 'dichtheidsgolven' in het heelal zijn geweest, met als resultaat dat de huidige verdeling van sterrenstelsels en clusters niet volstrekt willekeurig is, maar een voorkeur vertoont voor een afstandsschaal van ca. 500 miljoen lichtjaar.
De resultaten van het BOSS-programma zijn goed in overeenstemming met eerdere waarnemingen, maar ze reiken tot veel grotere afstanden in het heelal. Op die afstanden kijken sterrenkundigen terug tot het moment waarop de invloed van de donkere energie op de uitdijing van het heelal groter begon te worden dan de invloed van de zwaartekracht - anders gezegd: de periode waarin de uitdijing van het heelal begon te versnellen.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-04-2012
Fermi-ruimtetelescoop vindt geen spoor van donkere materie
Het raadsel van de donkere materie in het heelal lijkt steeds groter te worden. De aanwezigheid van grote hoeveelheden donkere materie wordt afgeleid uit de waargenomen zwaartekrachteffecten, maar niemand weet waar de mysterieuze donkere materie uit bestaat. Een populaire kandidaat is een tot dusver onbekend elementair deeltje, dat tot de WIMP-categorie zou behoren ( weakly interacting massive particle ). Nieuwe resultaten van de Amerikaanse Fermi-ruimtetelescoop laten echter geen spoor van zulke deeltjes zien.
Fermi heeft de gammastraling bestudeerd van tien kleine dwergsterrenstelsels in de omgeving van ons eigen Melkwegstelsel. Dwergstelsels bevatten veel donkere materie. Als die uit WIMPs bestaat, moeten de donkeremateriedeeltjes elkaar regelmatig annihileren, waarbij energierijke gammastraling wordt geproduceerd. Die is echter niet gevonden. Op basis van de Fermi-resultaten kunnen veel potentiële WIMP-kandidaten dan ook worden uitgesloten.
De resultaten van het onderzoek zijn eind vorig jaar al gepubliceerd in Physical Review Letters , en worden vandaag gepresenteerd op het congres van de American Physical Society in Atlanta.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Fermi-ruimtetelescoop vindt geen spoor van donkere materie
Het raadsel van de donkere materie in het heelal lijkt steeds groter te worden. De aanwezigheid van grote hoeveelheden donkere materie wordt afgeleid uit de waargenomen zwaartekrachteffecten, maar niemand weet waar de mysterieuze donkere materie uit bestaat. Een populaire kandidaat is een tot dusver onbekend elementair deeltje, dat tot de WIMP-categorie zou behoren ( weakly interacting massive particle ). Nieuwe resultaten van de Amerikaanse Fermi-ruimtetelescoop laten echter geen spoor van zulke deeltjes zien.
Fermi heeft de gammastraling bestudeerd van tien kleine dwergsterrenstelsels in de omgeving van ons eigen Melkwegstelsel. Dwergstelsels bevatten veel donkere materie. Als die uit WIMPs bestaat, moeten de donkeremateriedeeltjes elkaar regelmatig annihileren, waarbij energierijke gammastraling wordt geproduceerd. Die is echter niet gevonden. Op basis van de Fermi-resultaten kunnen veel potentiële WIMP-kandidaten dan ook worden uitgesloten.
De resultaten van het onderzoek zijn eind vorig jaar al gepubliceerd in Physical Review Letters , en worden vandaag gepresenteerd op het congres van de American Physical Society in Atlanta.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-04-2012
Wetenschap met handen in haar over donkere materie
epa.
Het mysterie van de beruchte donkere materie in het heelal blijft ondoorgrondelijk. Een team van astronomen analyseerde de afstand tussen meer dan 400 sterren in de Melkweg, maar in de buurt van de zon vonden zij geen enkele aanwijzing voor het bestaan van 'dark matter'.
Donkere materie wordt geacht kosmische materie te zijn die niet met optische middelen zichtbaar is en dus niet te detecteren valt via de elektromagnetische straling die ons op de aarde bereikt.
Berekening
De vorsersgroep rond Christian Moni Bidin van de Universiteit van Chili berekende de totale massa van die sterren, die tot 13.000 lichtjaar van onze zon verwijderd zijn. "De door ons gevonden gezamenlijke massa komt precies overeen met de massa van alle zichtbare materie -sterren, stof en gas- in de omgeving van de zon", zo citeert de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) Bidin in een communiqué. "Dat laat geen ruimte voor extra materie - de donkere materie - en dat verraste ons. Zij had zich bij onze waarnemingen duidelijk moeten tonen, maar zij is er gewoon niet".
Invloed
Donkere materie laat zijn bestaan enkel vermoeden door zijn invloed op andere nabije (en wel zichtbare) materie. Met het begrip donkere materie hopen vorsers het bestaan van een resem kosmische fenomenen te verklaren, bijvoorbeeld het feit dat de Melkweg veel sneller roteert als door normale materie te verklaren valt.
(HLN)
Wetenschap met handen in haar over donkere materie
epa.
Het mysterie van de beruchte donkere materie in het heelal blijft ondoorgrondelijk. Een team van astronomen analyseerde de afstand tussen meer dan 400 sterren in de Melkweg, maar in de buurt van de zon vonden zij geen enkele aanwijzing voor het bestaan van 'dark matter'.
Donkere materie wordt geacht kosmische materie te zijn die niet met optische middelen zichtbaar is en dus niet te detecteren valt via de elektromagnetische straling die ons op de aarde bereikt.
Berekening
De vorsersgroep rond Christian Moni Bidin van de Universiteit van Chili berekende de totale massa van die sterren, die tot 13.000 lichtjaar van onze zon verwijderd zijn. "De door ons gevonden gezamenlijke massa komt precies overeen met de massa van alle zichtbare materie -sterren, stof en gas- in de omgeving van de zon", zo citeert de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) Bidin in een communiqué. "Dat laat geen ruimte voor extra materie - de donkere materie - en dat verraste ons. Zij had zich bij onze waarnemingen duidelijk moeten tonen, maar zij is er gewoon niet".
Invloed
Donkere materie laat zijn bestaan enkel vermoeden door zijn invloed op andere nabije (en wel zichtbare) materie. Met het begrip donkere materie hopen vorsers het bestaan van een resem kosmische fenomenen te verklaren, bijvoorbeeld het feit dat de Melkweg veel sneller roteert als door normale materie te verklaren valt.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ik vind het hele "donkere materie/energie" verhaal nogal raar, het klinkt gewoon als een niet gigantisch goed bewezen theorie die inspeelt omdat anders de huidige theorieën mbt zwaartekracht niet kloppen.
When I get sad, I stop being sad and just be awesome instead.
25-04-2012
Begeleiders Melkweg ondermijnen bestaan donkere materie
Astronomen van de universiteit van Bonn (Duitsland) hebben een omvangrijke structuur van satellietstelsels en sterrenhopen rond onze Melkweg ontdekt, die zich over een miljoen lichtjaar uitstrekt. De ontdekking lijkt in strijd te zijn met het bestaan van donkere materie, de onwaarneembare substantie die volgens de geldende inzichten meer dan tachtig procent van alle massa in het heelal voor zijn rekening neemt.
Ons Melkwegstelsel bestaat uit een platte schijf van enkele honderden miljarden sterren en grote hoeveelheden gas en stof. Om deze schijf, die een middellijn van ongeveer 100.000 lichtjaar heeft, cirkelen een aantal kleinere stelsels en zogeheten bolvormige sterrenhopen.
De conventionele modellen voor ontstaan en evolutie van het heelal gaan ervan uit dat het heelal aanzienlijke hoeveelheden donkere materie bevat. Volgens deze modellen zou ons Melkwegstelsel echter veel meer kleine begeleiders moeten hebben dan er daadwerkelijk worden waargenomen.
De astronomen uit Bonn hebben aan de hand van opnamen van de Sloan Deep Sky Survey een zo compleet mogelijke inventarisatie gemaakt van de entourage van de Melkweg. Die inventarisatie heeft een compleet nieuw beeld van onze kosmische achtertuin opgeleverd. De verschillende begeleiders, sterrenstelsels zowel als sterrenhopen, zijn verdeeld over een vlak dat loodrecht op de schijf van het Melkwegstelsel staat. Ze lijken onderdeel uit te maken van één kolossale structuur.
Volgens de astronomen zouden alle begeleiders van de Melkweg zijn ontstaan na de botsing met een ander groot sterrenstelsel, die 11 miljard jaar geleden heeft plaatsgevonden. En dat zou betekenen dat het Melkwegstelsel zijn begeleiders niet stuk voor stuk heeft ingevangen, zoals de conventionele, op het bestaan van donkere materie gebaseerde theorieën voorspellen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Begeleiders Melkweg ondermijnen bestaan donkere materie
Astronomen van de universiteit van Bonn (Duitsland) hebben een omvangrijke structuur van satellietstelsels en sterrenhopen rond onze Melkweg ontdekt, die zich over een miljoen lichtjaar uitstrekt. De ontdekking lijkt in strijd te zijn met het bestaan van donkere materie, de onwaarneembare substantie die volgens de geldende inzichten meer dan tachtig procent van alle massa in het heelal voor zijn rekening neemt.
Ons Melkwegstelsel bestaat uit een platte schijf van enkele honderden miljarden sterren en grote hoeveelheden gas en stof. Om deze schijf, die een middellijn van ongeveer 100.000 lichtjaar heeft, cirkelen een aantal kleinere stelsels en zogeheten bolvormige sterrenhopen.
De conventionele modellen voor ontstaan en evolutie van het heelal gaan ervan uit dat het heelal aanzienlijke hoeveelheden donkere materie bevat. Volgens deze modellen zou ons Melkwegstelsel echter veel meer kleine begeleiders moeten hebben dan er daadwerkelijk worden waargenomen.
De astronomen uit Bonn hebben aan de hand van opnamen van de Sloan Deep Sky Survey een zo compleet mogelijke inventarisatie gemaakt van de entourage van de Melkweg. Die inventarisatie heeft een compleet nieuw beeld van onze kosmische achtertuin opgeleverd. De verschillende begeleiders, sterrenstelsels zowel als sterrenhopen, zijn verdeeld over een vlak dat loodrecht op de schijf van het Melkwegstelsel staat. Ze lijken onderdeel uit te maken van één kolossale structuur.
Volgens de astronomen zouden alle begeleiders van de Melkweg zijn ontstaan na de botsing met een ander groot sterrenstelsel, die 11 miljard jaar geleden heeft plaatsgevonden. En dat zou betekenen dat het Melkwegstelsel zijn begeleiders niet stuk voor stuk heeft ingevangen, zoals de conventionele, op het bestaan van donkere materie gebaseerde theorieën voorspellen.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
23-05-2012
Niet minder maar méér donkere materie in omgeving zon
Een maand geleden maakten astronomen van de universiteit van Chili en de Europese Zuidelijke Sterrenwacht bekend dat zich in de buurt van de zon geen noemenswaardige hoeveelheden donkere materie bevinden. Een nieuwe analyse door wetenschappers van het Institute for Advanced Study in Princeton trekt deze conclusie echter in twijfel. Er zou zelf méér donkere materie in de zonsomgeving aanwezig zijn dan aanvankelijk werd gedacht.
De astronomen baseerden zich op nauwkeurige metingen van de bewegingen van vierhonderd sterren op afstanden van 5000 tot 13.000 lichtjaar van de schijf van ons Melkwegstelsel. Dat bracht hen tot de conclusie dat zich in de omgeving van de zon niet veel meer aantrekkende materie kan bevinden dan we in de vorm van sterren en gaswolken waarnemen.
Volgens de Amerikaanse wetenschappers zijn hun collega's er echter ten onrechte van uitgegaan dat de snelheid waarmee sterren om het centrum van ons Melkwegstelsel draaien onafhankelijk is van hun afstand boven of onder het centrale vlak van de Melkweg. Bovendien zou het onderzochte gebied te klein zijn voor een uitputtende analyse van de sterbewegingen.
Na weglating van deze 'onjuiste' elementen komen de Princeton-onderzoekers op basis van dezelfde meetresultaten tot de conclusie dat de sterbewegingen in de omgeving van de zon wel degelijk op de aanwezigheid van aanzienlijke hoeveelheden donkere materie wijzen. Sterker nog: in het centrale vlak van de Melkweg zou de dichtheid van de donkere materie ongeveer twintig procent hoger zijn dan tot nu toe werd gedacht.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Niet minder maar méér donkere materie in omgeving zon
Een maand geleden maakten astronomen van de universiteit van Chili en de Europese Zuidelijke Sterrenwacht bekend dat zich in de buurt van de zon geen noemenswaardige hoeveelheden donkere materie bevinden. Een nieuwe analyse door wetenschappers van het Institute for Advanced Study in Princeton trekt deze conclusie echter in twijfel. Er zou zelf méér donkere materie in de zonsomgeving aanwezig zijn dan aanvankelijk werd gedacht.
De astronomen baseerden zich op nauwkeurige metingen van de bewegingen van vierhonderd sterren op afstanden van 5000 tot 13.000 lichtjaar van de schijf van ons Melkwegstelsel. Dat bracht hen tot de conclusie dat zich in de omgeving van de zon niet veel meer aantrekkende materie kan bevinden dan we in de vorm van sterren en gaswolken waarnemen.
Volgens de Amerikaanse wetenschappers zijn hun collega's er echter ten onrechte van uitgegaan dat de snelheid waarmee sterren om het centrum van ons Melkwegstelsel draaien onafhankelijk is van hun afstand boven of onder het centrale vlak van de Melkweg. Bovendien zou het onderzochte gebied te klein zijn voor een uitputtende analyse van de sterbewegingen.
Na weglating van deze 'onjuiste' elementen komen de Princeton-onderzoekers op basis van dezelfde meetresultaten tot de conclusie dat de sterbewegingen in de omgeving van de zon wel degelijk op de aanwezigheid van aanzienlijke hoeveelheden donkere materie wijzen. Sterker nog: in het centrale vlak van de Melkweg zou de dichtheid van de donkere materie ongeveer twintig procent hoger zijn dan tot nu toe werd gedacht.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wat moet ik me eigenlijk voorstellen bij onzichtbare (donkere) materie in de praktijk? Dus als je je in de nabije omgeving bevindt?
De aanwezigheid van donkere materie is afgeleid uit de bewegingen van sterren in ons melkwegstelsel en van melkwegstelsels in clusters.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 00:46 schreef Cockwhale het volgende:
Wat moet ik me eigenlijk voorstellen bij onzichtbare (donkere) materie in de praktijk? Dus als je je in de nabije omgeving bevindt?
Ik denk dat we nog te weinig weten over de aard van donkere materie om vast te stellen welk effect het heeft op iemand in de nabije omgeving
Het schijnt dat de aarde ongeveer zeven centimeter bji de zon vandaag wordt geduwd. Er zijn bijvoorbeeld Italiaanse fysici die dit effect toeschrijven aan donkere materie
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-06-2012
UPDATE: ‘Donkere materie bestaat toch wel’
De nauwkeurigste zoektocht ooit naar donkere materie in de omgeving van de zon, wijst uit dat er geen enkel zwaartekrachtseffect van donkere materie is. Dit terwijl donkere-materiemodellen deze wel voorspellen. Astronomen en natuurkundigen ziten nu met de handen in het haar. Alleen afwijkingen in de zwaartekrachtstheorie – of een totaal nieuwe natuurkunde – lijken nog soelaas te bieden.
De Melkweg wordt omringd door een onzichtbare halo van donkere materie. Deze moet het vreemde rotatiegedrag van de Melkweg verklaren. bron: ESO
Bizarre snelle draaiing
Met sterrenstelsels zoals de Melkweg is wat merkwaardigs aan de hand. Het buitenste deel lijkt in verhouding veel sneller te draaien dan het binnenste deel. Dit is niet wat je zou verwachten. Immers, de zwaartekracht in het binnenste deel van het sterrenstelsel is veel sterker dan in de buitenste delen. Je zou dus verwachten dat het binnenste deel veel sneler zou draaien dan het buitenste deel. Dat blijkt niet het geval. De reden is, vermoeden astronomen, een grote onzichtbare halo van ‘donkere materie’: materie die niet reageert op zichtbare materie, maar wel zwaartekracht uitoefent. Het binnenste deel van het Melkwegstelsel merkt niets van de donkere materie in het buitenste deel, omdat de zwaartekracht daarvan zichzelf opheft. Sterren en andere objecten aan de rand van het sterrenstelsel merken die invloed uiteraard wel, waardoor ze veel sneller rond het centrum van de Melkweg draaien dan verwacht kan worden als er geen donkere materie zou zijn.
Door nauwkeurige metingen te doen aan sterren en hun bewegingen, kunnen astronomen een globale indruk krijgen van de zwaartekrachtsvelden waardoor deze sterren worden beïnvloed en dus de donkere-materieverdeing in bijvoorbeeld onze eigen Melkweg. Deze heeft veel weg van een bolvormige halo, die in het centrum veel dichter is dan aan de randen.
Op zoek naar de zwaartekracht van donkere materie
Volgens het gebruikelijke donkere-materiemodel bevindt zich ongeveer vier keer zoveel donkere materie als zichtbare materie in het heelal (en ongeveer ook in die verhouding in de Melkweg). Dit betekent ook, dat er de nodige donkere materie moet zijn in het gebied rond de zon. De invloed daarvan moet merkbaar zijn op de bewegingen van sterren. Precies dat is nu onderzocht. Een team astronomen gebruikte de (vrij kleine) MPG/ESO 2.2-meter telescoop op ESO’s La Silla Observatory, in combinatie met andere telescopen. Hierbij maten ze zeer precies de bewegingen van meer dan 400 sterren tot op 13 000 lichtjaar afstand van de zon. Met behulp van deze nieuwe data berekenden ze de massa van het materiaal in de nabijheid van de zon, een volume dat vier keer zo groot is als in eerdere onderzoeken. Volgens de donkere-materietheorie zweeft er in een volume zo groot als de aarde rond een kilogram donkere materie. Niet veel, maar gezien de enorme omvang van het bestudeerde volume, is het totaaleffect toch enorm.
Spoorloos
Naar bleek, was de hoeveelheid massa, afgeleid van de gemeten zwaartekracht, precies gelijk aan wat verwacht kon worden aan de hand van de massa van bekende sterren, stofwolken en gaswolken in dit gebied. Er bleek geen spoor van donkere materie aanwezig, aldus teamleider Christian Moni Bidin (Departamento de Astronomía, Universidad de Concepción, Chili). Volgens de berekeningen moest de donkere materie opduiken en sterbewegingen verstoren. Dit bleek niet te gebeuren: de sterren gedroegen zich precies zoals verwacht kon worden aan de hand van de bekende zwaartekrachtsbronnen. Dit is heel vervelend voor astronomen, want donkere materie vervult nu al een glansrol in allerlei theorieën die het ontstaan van sterrenstelsels beschrijven. Die kunnen dus waarschijnlijk de prullenbak in. Ook onze hoop om donkere materie door middel van zeer gevoelige ondergrondse deeltjesdetectoren te ontdekken, is waarschijnlijk tevergeefs.
Andere verklaring
Als donkere materie de waargenomen effecten niet verklaart, moet er wat anders aan de hand zijn. Een klein aantal natuurkundigen gelooft dat de zwaartekracht zich op zeer grote afstanden anders gaat gedragen: MOND (MOdified Newtonian Dynamics). Interessant is dat dit een (miniem) effect op de baanbewegingen van de ruimtesondes Pioneer 10 en Pioneer 11 moet hebben. Hierover is dan ook een vinnig debat aan de gang: volgens de meeste natuurkundigen worden de afwijkingen veroorzaakt door warmtestraling, die de ruimtesondes een zetje geeft. Zoals Sir Arthur Conan Doyle zijn held Sherlock Holmes al liet zeggen: als het onmogelijke is uitgesloten, wordt het onwaarschijnlijke waarschijnlijk. We zullen dus dit soort verklaringen – of nog veel verder gaande verklaringen, zoals die van Erik Verlinde of Arto Annila – serieus moeten gaan onderzoeken.
UPDATE: Fout in berekeningen
Zoals vaker in de wetenschap is ook dit resultaat niet zo solide als het oorspronkelijk leek. Toen een andere groep onderzoekers de berekening naliep bleek er wel degelijk donkere materie aanwezig. Wordt vervolgd.
Bron
Moni Bidin C., Carraro, G., Méndez, R.A., & Smith, R., Kinematical and chemical vertical structure of the Galactic thick disk II. A lack of dark matter in the solar neighborhood, arXiv:1204.3924 (2012)
(Visionair.nl)
UPDATE: ‘Donkere materie bestaat toch wel’
De nauwkeurigste zoektocht ooit naar donkere materie in de omgeving van de zon, wijst uit dat er geen enkel zwaartekrachtseffect van donkere materie is. Dit terwijl donkere-materiemodellen deze wel voorspellen. Astronomen en natuurkundigen ziten nu met de handen in het haar. Alleen afwijkingen in de zwaartekrachtstheorie – of een totaal nieuwe natuurkunde – lijken nog soelaas te bieden.
De Melkweg wordt omringd door een onzichtbare halo van donkere materie. Deze moet het vreemde rotatiegedrag van de Melkweg verklaren. bron: ESO
Bizarre snelle draaiing
Met sterrenstelsels zoals de Melkweg is wat merkwaardigs aan de hand. Het buitenste deel lijkt in verhouding veel sneller te draaien dan het binnenste deel. Dit is niet wat je zou verwachten. Immers, de zwaartekracht in het binnenste deel van het sterrenstelsel is veel sterker dan in de buitenste delen. Je zou dus verwachten dat het binnenste deel veel sneler zou draaien dan het buitenste deel. Dat blijkt niet het geval. De reden is, vermoeden astronomen, een grote onzichtbare halo van ‘donkere materie’: materie die niet reageert op zichtbare materie, maar wel zwaartekracht uitoefent. Het binnenste deel van het Melkwegstelsel merkt niets van de donkere materie in het buitenste deel, omdat de zwaartekracht daarvan zichzelf opheft. Sterren en andere objecten aan de rand van het sterrenstelsel merken die invloed uiteraard wel, waardoor ze veel sneller rond het centrum van de Melkweg draaien dan verwacht kan worden als er geen donkere materie zou zijn.
Door nauwkeurige metingen te doen aan sterren en hun bewegingen, kunnen astronomen een globale indruk krijgen van de zwaartekrachtsvelden waardoor deze sterren worden beïnvloed en dus de donkere-materieverdeing in bijvoorbeeld onze eigen Melkweg. Deze heeft veel weg van een bolvormige halo, die in het centrum veel dichter is dan aan de randen.
Op zoek naar de zwaartekracht van donkere materie
Volgens het gebruikelijke donkere-materiemodel bevindt zich ongeveer vier keer zoveel donkere materie als zichtbare materie in het heelal (en ongeveer ook in die verhouding in de Melkweg). Dit betekent ook, dat er de nodige donkere materie moet zijn in het gebied rond de zon. De invloed daarvan moet merkbaar zijn op de bewegingen van sterren. Precies dat is nu onderzocht. Een team astronomen gebruikte de (vrij kleine) MPG/ESO 2.2-meter telescoop op ESO’s La Silla Observatory, in combinatie met andere telescopen. Hierbij maten ze zeer precies de bewegingen van meer dan 400 sterren tot op 13 000 lichtjaar afstand van de zon. Met behulp van deze nieuwe data berekenden ze de massa van het materiaal in de nabijheid van de zon, een volume dat vier keer zo groot is als in eerdere onderzoeken. Volgens de donkere-materietheorie zweeft er in een volume zo groot als de aarde rond een kilogram donkere materie. Niet veel, maar gezien de enorme omvang van het bestudeerde volume, is het totaaleffect toch enorm.
Spoorloos
Naar bleek, was de hoeveelheid massa, afgeleid van de gemeten zwaartekracht, precies gelijk aan wat verwacht kon worden aan de hand van de massa van bekende sterren, stofwolken en gaswolken in dit gebied. Er bleek geen spoor van donkere materie aanwezig, aldus teamleider Christian Moni Bidin (Departamento de Astronomía, Universidad de Concepción, Chili). Volgens de berekeningen moest de donkere materie opduiken en sterbewegingen verstoren. Dit bleek niet te gebeuren: de sterren gedroegen zich precies zoals verwacht kon worden aan de hand van de bekende zwaartekrachtsbronnen. Dit is heel vervelend voor astronomen, want donkere materie vervult nu al een glansrol in allerlei theorieën die het ontstaan van sterrenstelsels beschrijven. Die kunnen dus waarschijnlijk de prullenbak in. Ook onze hoop om donkere materie door middel van zeer gevoelige ondergrondse deeltjesdetectoren te ontdekken, is waarschijnlijk tevergeefs.
Andere verklaring
Als donkere materie de waargenomen effecten niet verklaart, moet er wat anders aan de hand zijn. Een klein aantal natuurkundigen gelooft dat de zwaartekracht zich op zeer grote afstanden anders gaat gedragen: MOND (MOdified Newtonian Dynamics). Interessant is dat dit een (miniem) effect op de baanbewegingen van de ruimtesondes Pioneer 10 en Pioneer 11 moet hebben. Hierover is dan ook een vinnig debat aan de gang: volgens de meeste natuurkundigen worden de afwijkingen veroorzaakt door warmtestraling, die de ruimtesondes een zetje geeft. Zoals Sir Arthur Conan Doyle zijn held Sherlock Holmes al liet zeggen: als het onmogelijke is uitgesloten, wordt het onwaarschijnlijke waarschijnlijk. We zullen dus dit soort verklaringen – of nog veel verder gaande verklaringen, zoals die van Erik Verlinde of Arto Annila – serieus moeten gaan onderzoeken.
UPDATE: Fout in berekeningen
Zoals vaker in de wetenschap is ook dit resultaat niet zo solide als het oorspronkelijk leek. Toen een andere groep onderzoekers de berekening naliep bleek er wel degelijk donkere materie aanwezig. Wordt vervolgd.
Bron
Moni Bidin C., Carraro, G., Méndez, R.A., & Smith, R., Kinematical and chemical vertical structure of the Galactic thick disk II. A lack of dark matter in the solar neighborhood, arXiv:1204.3924 (2012)
(Visionair.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-07-2012
Donkere materie blijft onvindbaar
Het Xenon100-instrument, een gevoelige ondergrondse detector in het Italiaanse San Grasso National Laboratory, heeft tot nu toe geen aanwijzingen gevonden voor het bestaan van donkere materie. Dat het heelal met mysterieuze donkere materie gevuld moet zijn, blijkt uit zwaartekrachts- en snelheidsmetingen van sterren en sterrenstelsels.
Volgens deeltjesfysici en kosmologen bestaat de donkere materie vermoedelijk uit zogeheten WIMPs: weakly interacting massive particles . Zulke zware deeltjes zouden echter héél af en toe toch een interactie met gewone materie te zien moeten geven.
De Xenon100-detector is ontworpen om zulke WIMP-interacties te registeren. Tot nu toe echter zonder succes, zo meldden de onderzoekers vorige week op een congres over donkere materie in Ascona, Zwitserland. Dat zou kunnen betekenen dat de WIMPs lichter zijn dan tot dusver werd aangenomen, of dat ze toch nog minder vaak in wisselwerking treden met gewone materie.
(allesoversterrenkunde)
Donkere materie blijft onvindbaar
Het Xenon100-instrument, een gevoelige ondergrondse detector in het Italiaanse San Grasso National Laboratory, heeft tot nu toe geen aanwijzingen gevonden voor het bestaan van donkere materie. Dat het heelal met mysterieuze donkere materie gevuld moet zijn, blijkt uit zwaartekrachts- en snelheidsmetingen van sterren en sterrenstelsels.
Volgens deeltjesfysici en kosmologen bestaat de donkere materie vermoedelijk uit zogeheten WIMPs: weakly interacting massive particles . Zulke zware deeltjes zouden echter héél af en toe toch een interactie met gewone materie te zien moeten geven.
De Xenon100-detector is ontworpen om zulke WIMP-interacties te registeren. Tot nu toe echter zonder succes, zo meldden de onderzoekers vorige week op een congres over donkere materie in Ascona, Zwitserland. Dat zou kunnen betekenen dat de WIMPs lichter zijn dan tot dusver werd aangenomen, of dat ze toch nog minder vaak in wisselwerking treden met gewone materie.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-08-2012
Melkweg omringd door donkere materie?
© epa.
De hoeveelheid donkere materie nabij de zon is aanzienlijker dan totnogtoe gedacht, zo stellen vorsers van de Universiteit van Zürich. Hun vaststelling is mogelijk het eerste bewijs dat ons sterrenstelsel geheel omgeven is door donkere materie.
Verscheidene astronomen hebben al de dichtheid van donkere materie berekend, maar hun resultaten lopen ver uiteen. De wetenschappers uit Zürich zijn de eersten die een dankzij simulaties systematisch verifieerbare methode hebben gebruikt , aldus de Universiteit van Zürich.
Donkere materie is niet zichtbare en dus ook niet detecteerbare materie. Haar bestaan is hypothetisch, en geeft wetenschappers de kans om te verklaren waarom de sterrenstelsels van de kosmos gegroepeerd blijven.
(HLN)
Melkweg omringd door donkere materie?
© epa.
De hoeveelheid donkere materie nabij de zon is aanzienlijker dan totnogtoe gedacht, zo stellen vorsers van de Universiteit van Zürich. Hun vaststelling is mogelijk het eerste bewijs dat ons sterrenstelsel geheel omgeven is door donkere materie.
Verscheidene astronomen hebben al de dichtheid van donkere materie berekend, maar hun resultaten lopen ver uiteen. De wetenschappers uit Zürich zijn de eersten die een dankzij simulaties systematisch verifieerbare methode hebben gebruikt , aldus de Universiteit van Zürich.
Donkere materie is niet zichtbare en dus ook niet detecteerbare materie. Haar bestaan is hypothetisch, en geeft wetenschappers de kans om te verklaren waarom de sterrenstelsels van de kosmos gegroepeerd blijven.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Donkere materie bestaat niet, de meeste argumenten voor dark matter berust op onwetendheid over de werking van het heelal.
"When people stop believing in God, they don't believe in nothing -- they believe in anything." - GK Chesterton
Idd... De huidge modellen/berekeningen tonen aan dat de massa van melkwegen groter is dan gedacht en eigenlijk kan, maar in plaats van uit te zoeken waar de modellen en berekeningen fout zitten wordt er donkere materie bijgegoocheld om het kloppend te makenquote:
Donkere materie bestaat niet, de meeste argumenten voor dark matter berust op onwetendheid over de werking van het heelal.
Zo werd de Aether bedacht omdat men niet begreep hoe lichtgolven zich door het niets konden voortbewegen.quote:
[..]
Idd... De huidge modellen/berekeningen tonen aan dat de massa van melkwegen groter is dan gedacht en eigenlijk kan, maar in plaats van uit te zoeken waar de modellen en berekeningen fout zitten wordt er donkere materie bijgegoocheld om het kloppend te maken
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Heeft donkere materie eigenlijk een verbintenis met donkere energie? Of gooien de natuurkundigen voor alles wat ze (nog) niet begrijpen maar het bijvoeglijk naamwoord "donkere"?
En nu baseren we al onze metingen op licht en sommige andere vormen van straling (omdat dat voor ons waarneembaar is), terwijl we waarschijnlijk iets fundamentelers missen.quote:
[..]
Zo werd de Aether bedacht omdat men niet begreep hoe lichtgolven zich door het niets konden voortbewegen.
(Net zoals we paarden wel kunnen dresseren, maar ze zullen nooit onze taal kunnen leren.)
Ik las in de Kijk van deze week dat donkere materie waar te nemen is dmv zwaartekrachtlenswerking. Dit werd bij de Kogelcluster waargenomen. Toen 2 groepen sterrenstelsels op elkaar botste en zo 1 groot cluster vormde, kon donkere materie worden gescheiden van gewone materie. Gewone materie blijft in het midden van een botsing hangen, terwijl de halo's van donkere materie door blijven bewegen. Resultaat is een groot samengevoegd cluster met 2 halo's aan de zijkanten.
Hoe het kan dat een halo donkere materie zich ook tussen 2 clusters kan bevinden, zoals bij de Train Wreck Cluster (
), weten ze nog niet...
Er is ook nog veel onbekend over de verdeling van koud waterstofgas door het heelal en dus dit kan ook nog een verklaring zijn.
Hoe het kan dat een halo donkere materie zich ook tussen 2 clusters kan bevinden, zoals bij de Train Wreck Cluster (
), weten ze nog niet...Er is ook nog veel onbekend over de verdeling van koud waterstofgas door het heelal en dus dit kan ook nog een verklaring zijn.
13-08-2012
Gammastraling Melkwegcentrum kan bewijs zijn van donkere materie
Het centrum van ons Melkwegstelsel zendt gammastraling uit die afkomstig kan zijn van deeltjes donkere materie die elkaar vernietigen. Dat schrijven wetenschappers van de Universiteit van Californië in Irvine in het tijdschrift Physical Review D.
Deze inschatting is gebaseerd op gegevens die de afgelopen vier jaar zijn verzameld met NASA's gammasatelliet Fermi. Uit een analyse van die gegevens blijkt dat er meer gammastraling uit het melkwegcentrum afkomstig is dan vooraf werd verwacht. Gammastraling is een zeer energierijke vorm van elektromagnetische straling, die vrijkomt bij radioactief verval en andere hoogenergetische deeltjesprocessen.
De eigenschappen van de waargenomen gammastraling zijn in goede overeenstemming met de theoretische voorspellingen van het gedrag van donkere materie. Deze materie, die vermoedelijk ongeveer 85 procent van de totale massa van het heelal voor haar rekening neemt, zendt normaal gesproken geen waarneembare vorm van straling uit. Maar de hypothetische deeltjes waaruit de donkere materie bestaat, de zogeheten WIMPs, kunnen met elkaar in botsing komen.
Wanneer twee van die deeltjes op elkaar stuiten, annihileren ze elkaar. Bij dat proces komen allerlei andere deeltjes vrij, waaronder gammafotonen.
Hoewel de gammastraling uit het Melkwegcentrum van botsende WIMPs afkomstig kán zijn, kan daarover nog geen zekerheid worden verkregen. De waargenomen straling kan ook van andere bronnen afkomstig zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Gammastraling Melkwegcentrum kan bewijs zijn van donkere materie
Het centrum van ons Melkwegstelsel zendt gammastraling uit die afkomstig kan zijn van deeltjes donkere materie die elkaar vernietigen. Dat schrijven wetenschappers van de Universiteit van Californië in Irvine in het tijdschrift Physical Review D.
Deze inschatting is gebaseerd op gegevens die de afgelopen vier jaar zijn verzameld met NASA's gammasatelliet Fermi. Uit een analyse van die gegevens blijkt dat er meer gammastraling uit het melkwegcentrum afkomstig is dan vooraf werd verwacht. Gammastraling is een zeer energierijke vorm van elektromagnetische straling, die vrijkomt bij radioactief verval en andere hoogenergetische deeltjesprocessen.
De eigenschappen van de waargenomen gammastraling zijn in goede overeenstemming met de theoretische voorspellingen van het gedrag van donkere materie. Deze materie, die vermoedelijk ongeveer 85 procent van de totale massa van het heelal voor haar rekening neemt, zendt normaal gesproken geen waarneembare vorm van straling uit. Maar de hypothetische deeltjes waaruit de donkere materie bestaat, de zogeheten WIMPs, kunnen met elkaar in botsing komen.
Wanneer twee van die deeltjes op elkaar stuiten, annihileren ze elkaar. Bij dat proces komen allerlei andere deeltjes vrij, waaronder gammafotonen.
Hoewel de gammastraling uit het Melkwegcentrum van botsende WIMPs afkomstig kán zijn, kan daarover nog geen zekerheid worden verkregen. De waargenomen straling kan ook van andere bronnen afkomstig zijn.
© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-09-2012
Radiostraling uit Melkwegkern afkomstig van donkere materie?
De Europese Planck-kunstmaan, die in 2009 is gelanceerd en onderzoek doet aan de kosmische achtergrondstraling, heeft radiostraling uit het centrum van ons eigen Melkwegstelsel ontdekt die mogelijk indirect afkomstig is van donkere materie. Dat beweren wetenschappers van het Deense Niels Bohr Instituut in een artikel dat gepbubliceerd is op de preprint -server arXiv.org, maar dat overigens nog niet geaccepteerd is voor publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift.
Het gaat om zogeheten synchrotronstraling, die ontstaan wanneer elektrisch geladen deeltjes door een magnetisch veld bewegen. Die deeltjes zijn negatief geladen elektronen en hun antideeltjes, de positief geladen protonen. Omdat antimaterie geen lange levensduur heeft (zodra antideeltjes in botsing komen met gewone deeltjes treedt wederzijdse annihilatie op), moet de voorraad elektronen en positronen voortdurend worden aangevuld. Dat gebeurt volgens de Deense onderzoekers als gevolg van onderlinge botsingen van donkere-materiedeeltjes.
Het bestaan van grote hoeveelheden donkere materie in het heelal wordt afgeleid uit zwaartekrachtmetingen. De donkere materie bestaat vermoedelijk uit zeer zware onbekende elementaire deeltjes, maar hun ware aard is nog steeds een raadsel. De Planck-metingen vormen mogelijk een belangrijke aanzet tot de oplossing van het mysterie.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Radiostraling uit Melkwegkern afkomstig van donkere materie?
De Europese Planck-kunstmaan, die in 2009 is gelanceerd en onderzoek doet aan de kosmische achtergrondstraling, heeft radiostraling uit het centrum van ons eigen Melkwegstelsel ontdekt die mogelijk indirect afkomstig is van donkere materie. Dat beweren wetenschappers van het Deense Niels Bohr Instituut in een artikel dat gepbubliceerd is op de preprint -server arXiv.org, maar dat overigens nog niet geaccepteerd is voor publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift.
Het gaat om zogeheten synchrotronstraling, die ontstaan wanneer elektrisch geladen deeltjes door een magnetisch veld bewegen. Die deeltjes zijn negatief geladen elektronen en hun antideeltjes, de positief geladen protonen. Omdat antimaterie geen lange levensduur heeft (zodra antideeltjes in botsing komen met gewone deeltjes treedt wederzijdse annihilatie op), moet de voorraad elektronen en positronen voortdurend worden aangevuld. Dat gebeurt volgens de Deense onderzoekers als gevolg van onderlinge botsingen van donkere-materiedeeltjes.
Het bestaan van grote hoeveelheden donkere materie in het heelal wordt afgeleid uit zwaartekrachtmetingen. De donkere materie bestaat vermoedelijk uit zeer zware onbekende elementaire deeltjes, maar hun ware aard is nog steeds een raadsel. De Planck-metingen vormen mogelijk een belangrijke aanzet tot de oplossing van het mysterie.
© Govert Schilling
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-02-2013
"Belangrijke aankondiging over donkere materie op komst"
© afp.
Er is groot nieuws op til inzake de zoektocht naar de donkere materie, zo heeft wetenschapssite space.com gemeld. Op de jaarlijkse bijeenkomst van de Amerikaanse Vereniging voor de Bevordering van de Wetenschap zei Samuel Ting van het Massachusetts Institute of Technology dat er binnen zowat twee weken een eerste paper aan een wetenschappelijk magazine wordt voorgelegd. De Nobelprijswinnaar is hoofdonderzoeker van de Europese AMS, of de 'Alpha Magnetic Spectrometer' die in mei 2011 aan het Internationaal Ruimtestation ISS is bevestigd.
Ting zei niet wat het anderhalf miljard euro kostende experiment heeft gevonden. Maar de ontdekking was volgens hem belangrijk genoeg dat de wetenschappers de paper dertig keer hebben herschreven vooraleer ze er tevreden over waren. Anderzijds voegde hij eraan toe dat de vondst nog maar een "kleine stap" in het ontrafelen van het mysterie van de donkere materie is en mogelijk nog niet het sluitend antwoord.
Het zeven ton wegende instrument speurt de kosmos met een nooit geziene gevoeligheid af in het weinig geëxploreerde domein van de hoog energetische kosmische straling, op zoek naar sporen van antimaterie en de donkere materie. Het is in feite een deeltjesdetector met 38 camera's, die de inkomende geladen deeltjes traceert die doorlopend onze planeet bombarderen. In het instrument sturen magneten de inkomende deeltjes in kringlopen. Uit de kromming ervan kunnen de wetenschappers de elektrische lading en energie afleiden.
Naar schatting bestaat ongeveer 90 procent van de massa van het universum uit donkere materie, maar die is nog nooit rechtstreeks waargenomen
(HLN)
"Belangrijke aankondiging over donkere materie op komst"
© afp.
Er is groot nieuws op til inzake de zoektocht naar de donkere materie, zo heeft wetenschapssite space.com gemeld. Op de jaarlijkse bijeenkomst van de Amerikaanse Vereniging voor de Bevordering van de Wetenschap zei Samuel Ting van het Massachusetts Institute of Technology dat er binnen zowat twee weken een eerste paper aan een wetenschappelijk magazine wordt voorgelegd. De Nobelprijswinnaar is hoofdonderzoeker van de Europese AMS, of de 'Alpha Magnetic Spectrometer' die in mei 2011 aan het Internationaal Ruimtestation ISS is bevestigd.
Ting zei niet wat het anderhalf miljard euro kostende experiment heeft gevonden. Maar de ontdekking was volgens hem belangrijk genoeg dat de wetenschappers de paper dertig keer hebben herschreven vooraleer ze er tevreden over waren. Anderzijds voegde hij eraan toe dat de vondst nog maar een "kleine stap" in het ontrafelen van het mysterie van de donkere materie is en mogelijk nog niet het sluitend antwoord.
Het zeven ton wegende instrument speurt de kosmos met een nooit geziene gevoeligheid af in het weinig geëxploreerde domein van de hoog energetische kosmische straling, op zoek naar sporen van antimaterie en de donkere materie. Het is in feite een deeltjesdetector met 38 camera's, die de inkomende geladen deeltjes traceert die doorlopend onze planeet bombarderen. In het instrument sturen magneten de inkomende deeltjes in kringlopen. Uit de kromming ervan kunnen de wetenschappers de elektrische lading en energie afleiden.
Naar schatting bestaat ongeveer 90 procent van de massa van het universum uit donkere materie, maar die is nog nooit rechtstreeks waargenomen
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Was een tijdje terug een docu op de BBC waar een Duitse onderzoeker vertelde en liet zien hoe hij donkere materie indirect kon waarnemen. Kan me alleen niet meer herinneren hoe hij dat deed maar dat het erg slim was.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
|
|
