Klopt en dat doe ik ook zeker. Maar ik ben eigenlijk nu al op zoek naar antwoorden. Dingen wat mijn vrienden en familie ook niet weten. Hoe lang duurt het voor ik het een plaatsje kan geven bijvoorbeeld.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 22:13 schreef SpiekerJozef het volgende:
Allereerst sterkte met het verlies van je vader.
Je gevoelens kan je beter delen met mensen die je vader ook gekend hebben omdat die ook meestal wel weten wat voor een band jij met je vader had. En in jou geval was het plotseling en ongewenst en in mijn geval was het niet plotseling en zeer gewenst omdat hij al vijf jaar leed. Maar ookal is het voor mij tien jaar geleden, mis ik hem nog steeds en heb nog steeds vragen aan hem te stellen of bevestiging te vragen voor de dingen die ik doe.
Nogmaal sterkte maar praat met je familie, vrienden en kennissen . . .
Sja. Zoals je zelf al zegt, het wisselt enorm sterk van persoon tot persoon - hoe zit je zelf in elkaar, wat voor band had je met je vader, etc. etc.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 22:24 schreef Bill_E het volgende:
[..]
Klopt en dat doe ik ook zeker. Maar ik ben eigenlijk nu al op zoek naar antwoorden. Dingen wat mijn vrienden en familie ook niet weten. Hoe lang duurt het voor ik het een plaatsje kan geven bijvoorbeeld.
Natuurlijk is dat van persoon tot persoon verschillend.
Mooie verhalen en herinneringen heb ik al een paar dagen gehoord. We hebben gehuild en gelachen.
En daar vind ik ook veel steun in. Maar ik wil ook door met me leven. En doorgaan met de dagelijkse gang van zaken. Wanneer ga je weer naar je werk. Ga je een paar dagen later weer naar een feestje van vrienden. Enz enz enz
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 22:24 schreef Bill_E het volgende:
[..]
Klopt en dat doe ik ook zeker. Maar ik ben eigenlijk nu al op zoek naar antwoorden. Dingen wat mijn vrienden en familie ook niet weten. Hoe lang duurt het voor ik het een plaatsje kan geven bijvoorbeeld.
Natuurlijk is dat van persoon tot persoon verschillend.
Mooie verhalen en herinneringen heb ik al een paar dagen gehoord. We hebben gehuild en gelachen.
En daar vind ik ook veel steun in. Maar ik wil ook door met me leven. En doorgaan met de dagelijkse gang van zaken. Wanneer ga je weer naar je werk. Ga je een paar dagen later weer naar een feestje van vrienden. Enz enz enz
Kanker ? Mijn vader is ineens gestorven, hartstilstand. Reanimatie hielp niet. Maar de manier hoe hij gestorven is is wel een mooie manier. Gewoon aan het werk wat hij het liefste deed. Zonder ook nog maar iets te voelen. Alleen dan een jaar of 30 te vroeg. Ik heb geen afscheid kunnen nemen, maar vind wel troost in de manier hoe hij gestoven is. Geen lang ziekte bed ofzoquote:Op dinsdag 6 oktober 2009 22:41 schreef Cocktailprikker het volgende:
Zon topic lijkt mij een goed idee Ik ga binnekort namelijk mijn moeder verliezen en het kan fijn zijn om wat van je af te tikken en vooral het te delen met mensen die weten wat je door maakt.
Wowquote:Op dinsdag 6 oktober 2009 22:41 schreef Cocktailprikker het volgende:
Zon topic lijkt mij een goed idee Ik ga binnekort namelijk mijn moeder verliezen en het kan fijn zijn om wat van je af te tikken en vooral het te delen met mensen die weten wat je door maakt.
Voor 2 maanden terug is ma opgenomen met trombose in haar voet, benen waren ook erg dik. Sindsdien is ze er alleen op achteruit gegaan. Diagnose kanker kwam zon 4 5 weken terug. Tumor in de lever, uitzaaingen naar haar borst, lymfeklieren. Toen een dag voor ze een punctie zou krijgen vanwege de enorme hoeveelheid vocht in haar lichaamm, kreeg ze een hartaanval. Met ambu naar ziekenhuis. Volgende dag weer een hartaanval. Pompfunctie blijkt sterk verminderd, en er zit ook "iets" in haar hart. Verdere behandeling is zinloos en dus krijgt mama alleen nog pijnbestrijding. Op dit moment is haar situatie stabiel, maar erg slecht. Ze kan haar benen niet meer bewegen zoveel vocht, van alles krijgt ze een blauwe plek of bloeding. Ze slaapt erg veel. Gelukkig is ze thuis en is er 24/7 iemand bij haar, een tante die lang in de zorg heeft gewerkt neemt dat deel op zich, en dat is vooral voor mama erg prettig dat alles op haar eigen tempo kan.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 23:08 schreef Bill_E het volgende:
[..]
Kanker ? Mijn vader is ineens gestorven, hartstilstand. Reanimatie hielp niet. Maar de manier hoe hij gestorven is is wel een mooie manier. Gewoon aan het werk wat hij het liefste deed. Zonder ook nog maar iets te voelen. Alleen dan een jaar of 30 te vroeg. Ik heb geen afscheid kunnen nemen, maar vind wel troost in de manier hoe hij gestoven is. Geen lang ziekte bed ofzo
Sjees... heel veel sterkte zeg.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 23:29 schreef Cocktailprikker het volgende:
[..]
Voor 2 maanden terug is ma opgenomen met trombose in haar voet, benen waren ook erg dik. Sindsdien is ze er alleen op achteruit gegaan. Diagnose kanker kwam zon 4 5 weken terug. Tumor in de lever, uitzaaingen naar haar borst, lymfeklieren. Toen een dag voor ze een punctie zou krijgen vanwege de enorme hoeveelheid vocht in haar lichaamm, kreeg ze een hartaanval. Met ambu naar ziekenhuis. Volgende dag weer een hartaanval. Pompfunctie blijkt sterk verminderd, en er zit ook "iets" in haar hart. Verdere behandeling is zinloos en dus krijgt mama alleen nog pijnbestrijding. Op dit moment is haar situatie stabiel, maar erg slecht. Ze kan haar benen niet meer bewegen zoveel vocht, van alles krijgt ze een blauwe plek of bloeding. Ze slaapt erg veel. Gelukkig is ze thuis en is er 24/7 iemand bij haar, een tante die lang in de zorg heeft gewerkt neemt dat deel op zich, en dat is vooral voor mama erg prettig dat alles op haar eigen tempo kan.
Er is niet echt een prognose, eigenlijk elk moment kan ze een hartaanval krijgen en ze heeft ons laten weten, dat er dan niks gedaan hoeft te worden. Alles wat er geregeld moest worden is inmiddels geregeld, dat is wel fijn.
Ik post er veel over in het Nijmegen SC topic, waar ik meer rondhuis Helpt toch wel om even op een rijtje te zetten hoe en wat... merk ik
Als het kan, probeer dan toch nog wat dingen te bespreken met je moeder, zelfs al botert het niet tussen jullie. Besef dat als je het nu niet doet, het straks nooit meer kan.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 23:37 schreef Cocktailprikker het volgende:
Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.
Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...
De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.
Jep dat verhaal van die film werd ook verteld op de crematie van me pa.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 23:37 schreef Cocktailprikker het volgende:
Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.
Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...
De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.
Wat je zegt, herken ik vanaf de andere kant zeg maar. Mijn beste vriend en een goede vriendin hebben beide in korte tijd een van hun ouders verloren en zaten met een hoop vragen waar ze niets mee konden omdat je eigenlijk alleen maak over kan spreken wanneer je het zelf mee maakt.quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 23:37 schreef Cocktailprikker het volgende:
Ik heb niet echt dingen die ik nog wil / moet bespreken geloof ik met mijn moeder... Boterde laatste tijd niet zo tussen ons en dat is er nu niet echt beter op geworden.
Mja ik vind een topic met "lotgenoten" wel een goed idee, want ik merk, dat veel mensen niet weten wat ze er mee aan moeten. En dat begrijp ik ook wel, maar toch, het is heel raar hoe je de dingen ervaart die gebeuren. Pas omschreef iemand het redelijk goed, het is alsof je een film zit te kijken waar je zelf in mee speelt. Het is zo onwerkelijk...
De echte gevoelens zullen straks wel komen, als mama overleden is, de begrafenis geweest, en de bloemen in de kliko, en de mensen weer thuis.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |