Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2

quote:

Op woensdag 8 april 2009 21:16 schreef Handschoen het volgende:
Dat is de 'kracht' van alcohol

Dat maakt niet veel uit toch? Het is gewoon het besef opeens en ik dacht dat het hier mee te maken had maar dat is dus niet zo.

quote:

Op woensdag 8 april 2009 20:52 schreef elcastel het volgende:
Ik vind het negatief. Toen ik het boek las verwarde ik mijn stonede of aangeschoten avondjes met het loslaten; het voelt hetzelfde, maar het komt niet van binnenuit, die connectie heb je dan niet. Om het maar een beetje wazig te zeggen. Als je echt een overtuigend gevoel van binnenuit wil bereiken, zul je dit nuchter moeten kunnen bereiken in mijn ogen.

Toegegeven, drank en of drugs geven je inderdaad een soort van zelfde gevoel, alleen in mijn ogen schijn.

Dat is exact verwoord hoe ik het nu ook zie. Ik dacht eerst dat het makkelijker zou worden met, maar dan 'mis' ik iets, die connectie...

quote:

Op woensdag 8 april 2009 23:18 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb de laatste 3 jaar bijna elk weekend veel gedronken of drugs gebruikt (af en toe). Daar leefde ik ook nogal naar toe, uitgaan was het hoogtepunt van de week en even lekker bijkomen. Eigenlijk hoefde ik me ook nooit zorgen te maken dat het niet gebeurde want dat gebéurde gewoon. Ik ga het eens uitgebreid met mijn psycholoog over hebben. Die doet veel met mindfullness enzo, ik ga deze week wat vragen maken van de kracht van het nu om het een en ander op een rijtje te zetten

Dat was bij mij tot 1 januari dit jaar, 10 jaar lang het geval.

Dat begrijp ik dus niet. Niet denigrerend naar jullie toe bedoeld hoor, maar als ik toch elke week alleen maar naar het weekend toe zou leven om vervolgens weer een week te beginnen waarin ik naar het weekend toe leef ... Ik zou depressief worden.

quote:

Op maandag 6 april 2009 00:06 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik heb me ook gerealiseerd dat ik de laatste 2 jaar teveel drink, ik was gister bijna nuchter en toen merkte ik vooral dat mijn verstand mij enorm aan het overnemen was.

Ook ben ik de laatste jaren eigenlijk meestal aan het uitkijken naar het weekend. Om uit te gaan en mensen te zien maar vooral om lekker te zuipen, liefst 2 dagen in de week. Ik ben ook redelijk vaak dronken geweest de laatste tijd. Een enorme afleiding.

Ik herken mezelf hier ook wel in. Ik kijk ook echt altijd weer uit naar het weekend, maar vaak dan is het eenmaal zover en denk ik ook wel eens "is dit alles?" Ook dat zonder alcohol vaak niet kunnen genieten van het moment herken ik, dan vind ik alles belachelijk om me heen en dan gaan m'n gedachten echt alle kanten op. Gelukkig ging het vorige week bij het concert van Metallica in Ahoy wel goed, vaak ben ik bij zoiets al aan het bedenken hoe ik weer van de parkeerplaats af kom, hoe laat ik dan thuis ga zijn enz. Doordat ik de technieken aan het toepassen was de dagen ervoor zat ik ook makkelijker in die vibe van het nu en heb ik ook echt elke seconde van het concert genoten. Als ik uitga komt het ook vrij weinig voor dat ik het rustig aan doe qua alcohol (behalve als ik de Bob ben, maar dat vermijd ik zoveel mogelijk) het gaat eigenlijk altijd door tot ik niets meer op kan (nee, dan ga ik nog lang niet kotsen, mijn lichaam waarschuwt mij op tijd dat het genoeg is geweest ) maar dat zit ook wel een beetje in onze vriendengroep... Alcohol helpt in elk geval om even (als is het maar tijdelijk) van zoveel gedachtes af te komen en dat is toch ook wel even heel lekker. Het is alleen niet zo dat ik niet meer weet wat ik doe, zover is het nog nooit gekomen. Het werkt overigens wel alleen in gezelschap lijkt het, alleen drinken vind ik niets en dan heb ik juist het idee dat het erger wordt.

quote:

Op donderdag 9 april 2009 19:43 schreef JJ.Johnson het volgende:
Dat begrijp ik dus niet. Niet denigrerend naar jullie toe bedoeld hoor, maar als ik toch elke week alleen maar naar het weekend toe zou leven om vervolgens weer een week te beginnen waarin ik naar het weekend toe leef ... Ik zou depressief worden.

Mwah, wat noem je depressief? Ik vind dat mensen zich het stempel "depressief" soms wat makkelijk op laten plakken bijvoorbeeld. En als je maar met genoeg dingen bezig bent doordeweeks heb je niet eens tijd om depressieve gevoelens te hebben. Maar iedereen heeft toch wel eens wat minder positieve gevoelens? Het ligt eraan of je ze kunt relativeren en dat kan ik vrij goed. Maar toch moet ik zeggen dat vooral de zondagen mij vaak vrij zwaar vallen, dan ben ik meestal alleen en weet ik niet echt wat ik moet gaan doen, met als resultaat veel nadenken.

quote:

Op donderdag 9 april 2009 23:24 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ik herken mezelf hier ook wel in. Ik kijk ook echt altijd weer uit naar het weekend, maar vaak dan is het eenmaal zover en denk ik ook wel eens "is dit alles?" Ook dat zonder alcohol vaak niet kunnen genieten van het moment herken ik, dan vind ik alles belachelijk om me heen en dan gaan m'n gedachten echt alle kanten op. Gelukkig ging het vorige week bij het concert van Metallica in Ahoy wel goed, vaak ben ik bij zoiets al aan het bedenken hoe ik weer van de parkeerplaats af kom, hoe laat ik dan thuis ga zijn enz. Doordat ik de technieken aan het toepassen was de dagen ervoor zat ik ook makkelijker in die vibe van het nu en heb ik ook echt elke seconde van het concert genoten. Als ik uitga komt het ook vrij weinig voor dat ik het rustig aan doe qua alcohol (behalve als ik de Bob ben, maar dat vermijd ik zoveel mogelijk) het gaat eigenlijk altijd door tot ik niets meer op kan (nee, dan ga ik nog lang niet kotsen, mijn lichaam waarschuwt mij op tijd dat het genoeg is geweest ) maar dat zit ook wel een beetje in onze vriendengroep... Alcohol helpt in elk geval om even (als is het maar tijdelijk) van zoveel gedachtes af te komen en dat is toch ook wel even heel lekker. Het is alleen niet zo dat ik niet meer weet wat ik doe, zover is het nog nooit gekomen. Het werkt overigens wel alleen in gezelschap lijkt het, alleen drinken vind ik niets en dan heb ik juist het idee dat het erger wordt.

Kleng.... herkenbaar.

quote:

Op donderdag 9 april 2009 23:29 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Mwah, wat noem je depressief? Ik vind dat mensen zich het stempel "depressief" soms wat makkelijk op laten plakken bijvoorbeeld. En als je maar met genoeg dingen bezig bent doordeweeks heb je niet eens tijd om depressieve gevoelens te hebben. Maar iedereen heeft toch wel eens wat minder positieve gevoelens? Het ligt eraan of je ze kunt relativeren en dat kan ik vrij goed. Maar toch moet ik zeggen dat vooral de zondagen mij vaak vrij zwaar vallen, dan ben ik meestal alleen en weet ik niet echt wat ik moet gaan doen, met als resultaat veel nadenken.

Het gaat niet om het begrip depressief, het gaat erom dat ik niet eraan moet denken om op die manier te leven. Je kunt alles wel weg relativeren, maar je leven is niet erg boeiend als je alleen maar het weekend toeleeft.. Waarom niet gewoon zorgen dat je door de week ook interessante en leuke dingen te doen hebt? Zowel tijdens als na je werk? Natuurlijk is werken niet vaak echt een hobby, maar het is wel zo slim om het zo leuk mogelijk te maken. Gewoon boeiend werk.

Zo dit gaat lekker offtopic hier inmiddels zie ik.

Met alcohol is het gewoon allemaal schijn, het schakelt als ware je frontale kwabben uit:

De frontale kwabben spelen een rol bij het aansturen van willekeurige bewegingen. Ook zijn ze betrokken bij veel mentale functies, zoals impulscontrole, beoordelingsvermogen, probleemoplossing, planning, sociaal gedrag, taal (via de gebieden van Broca en Wernicke) en geheugen.

Met andere woorden, je kan minder goed oordelen, je wordt losser etc. maar dat weten jullie ook allemaal wel Ik zelf vind dat af en toe wel leuk, maar je wordt er ook behoorlijk door beperkt en de volgende dag is meestel niet heel fijn Ik had de laatste tijd een periode met veel feestjes, waar het er hard aan toe ging, nu wil ik ook weer wat rustiger aan doen, want alcohol maakt mij eigenlijk ook alleen maar meer depri..

Daarnaast denk ik trouwens ook dat we in deze maatschappij te veel op zoek zijn naar geluk. Door de zoektocht vinden we het juist niet, en wat is geluk? Je mag je toch af en toe wel kut voelen? Zolang je maar tevreden bent, tevreden zijn, daar gaat het naar mijn idee om.... Tegenwoordig zijn veel mensen, waaronder ik, eigenlijk een beetje het echte bewustzijn verloren... dat besefte ik opeens 2 jaar terug(ben nu 19), sinds dien ben ik er ook veel mee bezig, maar het werd op een gegeven moment wel vermoeidend.... als ik dan eindelijk zo'n ''gelukkige gemoedstoestand'' bereikt had, raakte ik het later ook weer snel kwijt doordat je weer afdwaalt etc. Eigenlijk moet je voor je zelf gewoon een paar krachtige triggers hebben, zoals; het leven is kort, geniet ervan, om maar wat simpels te noemen(voor mij te simpel ), die je naar een relaxte, tevreden gemoedstoestand brengen, dan wordt het een stuk makkelijker...
Ik heb zelf de boeken Je brein als medicijn en de 7 spirituele wetten van succes en ga die binnenkort maar nog even goed doorlezen.. ik weet wel dat ik ook echt minder moet gaan zoeken, en dus minder nadenken....heb ook last van een laag/negatief zelfbeeld, daar moet ik ook wat aan doen....

[ Bericht 0% gewijzigd door Stefanovich op 12-04-2009 20:28:34 ]

quote:

Op donderdag 9 april 2009 23:24 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ik herken mezelf hier ook wel in. Ik kijk ook echt altijd weer uit naar het weekend, maar vaak dan is het eenmaal zover en denk ik ook wel eens "is dit alles?" Ook dat zonder alcohol vaak niet kunnen genieten van het moment herken ik, dan vind ik alles belachelijk om me heen en dan gaan m'n gedachten echt alle kanten op. Gelukkig ging het vorige week bij het concert van Metallica in Ahoy wel goed, vaak ben ik bij zoiets al aan het bedenken hoe ik weer van de parkeerplaats af kom, hoe laat ik dan thuis ga zijn enz. Doordat ik de technieken aan het toepassen was de dagen ervoor zat ik ook makkelijker in die vibe van het nu en heb ik ook echt elke seconde van het concert genoten. Als ik uitga komt het ook vrij weinig voor dat ik het rustig aan doe qua alcohol (behalve als ik de Bob ben, maar dat vermijd ik zoveel mogelijk) het gaat eigenlijk altijd door tot ik niets meer op kan (nee, dan ga ik nog lang niet kotsen, mijn lichaam waarschuwt mij op tijd dat het genoeg is geweest ) maar dat zit ook wel een beetje in onze vriendengroep... Alcohol helpt in elk geval om even (als is het maar tijdelijk) van zoveel gedachtes af te komen en dat is toch ook wel even heel lekker. Het is alleen niet zo dat ik niet meer weet wat ik doe, zover is het nog nooit gekomen. Het werkt overigens wel alleen in gezelschap lijkt het, alleen drinken vind ik niets en dan heb ik juist het idee dat het erger wordt.

Bij mij precies hetzelfde! Jammer genoeg voel ik mij de dag(en) na een flink avondje stappen meer depri....

quote:

Op zaterdag 11 april 2009 00:46 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Bij mij precies hetzelfde! Jammer genoeg voel ik mij de dag(en) na een flink avondje stappen meer depri....

Ja, maar ben er bij mij ook wel achter dat het een gedeelte gaat om eenzaamheid. Je bent dan na het stappen weer alleen en hebt weer tijd om teveel na te denken. Maar ik heb nu een hele leuke meid leren kennen en die beheerst de kracht van het nu echt geweldig, ben er best wel van onder de indruk eigenlijk... En dat zonder boek of niks, maar ze gebruikt de kracht van het moment echt heel goed. Merk wel dat dat "besmettelijk" is, je gaat zelf ook steeds meer zo denken.

quote:

Op zaterdag 11 april 2009 00:46 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Bij mij precies hetzelfde! Jammer genoeg voel ik mij de dag(en) na een flink avondje stappen meer depri....

En dat depri gevoel komt niet door alcohol of andere middelen? Ik heb altijd het gevoel dat een stevig avondje drinken juist extra bijdraagt aan negatieve gedachten de andere dag.

Ik ben er de laatste week veel mee bezig en ik merk dat ik me eigenlijk bijna de hele dag door bewust ben van mijn gedachten. Ook lukt het me regelmatig, en steeds langer, om mijn gedachten even helemaal stil te zetten.

Ik merk wel dat ik momenten heb waarbij ik graag terug zou willen gaan in mijn oude patroon. Lekker veilig in je eigen gedachtenwereldje waar ik al die jaren heb in gezeten, hoe negatief dat wereldje ook kan zijn. Ik heb het gevoel dat mijn negatieve gedachten nu meer naar het oppervlak toe komen omdat ik ze veel beter waarneem. En hoewel ik mijn best doe niet over deze gedachten te oordelen, merk ik nu hoe dwangmatig ze eigenlijk zijn en hoe graag ik hier vanaf zou willen. Maar ik weet dat als ik dat te graag wil en dat forceer, dat ik er juist niet vanaf kom.

Ik heb de laatste paar dagen ook het gevoel dat ik juist meer afgesloten ben van de wereld, omdat ik nu de hele tijd actief en bijna dwangmatig op mijn gedachten/ego aan het letten ben.

Ik vind het moeilijk om dit te formuleren, maar is er iemand die er iets in herkent?

[ Bericht 1% gewijzigd door DaneV op 18-04-2009 00:28:05 ]

Ik heb het gevonden: ik kan nu de gedachten in mijn hoofd stilzetten bij wens... Ik heb het tot op het bot geanalyseerd door mezelf af te vragen: Why, why, why... en dan heb je het opeens: je moet alles gewoon doen... met de juiste intenties, dus niet impulsief zodner er over na te denken... Waar het op neer komt, komt redelijk neer op de filosofie van de boedisten (Dat realiseerde ik me pas later toen ik daar een uitspraak over tegenkwam )

quote:

Op zondag 19 april 2009 12:54 schreef Handschoen het volgende:
Ik heb het gevonden: ik kan nu de gedachten in mijn hoofd stilzetten bij wens... Ik heb het tot op het bot geanalyseerd door mezelf af te vragen: Why, why, why... en dan heb je het opeens: je moet alles gewoon doen... met de juiste intenties, dus niet impulsief zodner er over na te denken... Waar het op neer komt, komt redelijk neer op de filosofie van de boedisten (Dat realiseerde ik me pas later toen ik daar een uitspraak over tegenkwam )

Bedoel je dan dat wat je ook doet, je er vol achter moet staan?
Ik voelde me een jaar geleden een tijdje ook ongeveer zo... kon toen heel makkelijk een soort van knop in mijn hoofd omzetten, waardoor ik mij meteen weer heel goed voelde, in welke situatie dan ook. Op een gegeven moment vervaagde dit echter weer, jammer genoeg. Je psyche zit toch verdomd lastig in elkaar he
Maar goed, van de afgelopen jaren heb ik veel geleerd en veel zelfkennis opgedaan, nu moet ik ook een keer echt wat veranderen in m'n leven.

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 00:08 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Bedoel je dan dat wat je ook doet, je er vol achter moet staan?
Ik voelde me een jaar geleden een tijdje ook ongeveer zo... kon toen heel makkelijk een soort van knop in mijn hoofd omzetten, waardoor ik mij meteen weer heel goed voelde, in welke situatie dan ook. Op een gegeven moment vervaagde dit echter weer, jammer genoeg. Je psyche zit toch verdomd lastig in elkaar he
Maar goed, van de afgelopen jaren heb ik veel geleerd en veel zelfkennis opgedaan, nu moet ik ook een keer echt wat veranderen in m'n leven.

Als het je helpt. Complete impulsiviteit werkt redelijk goed, niet op internet, maar irl. Dus gewoon doen waar je zin in hebt op dat moment. Het heeft me 1 of 2 keer iets rots opgeleverd, maar het is echt beter dan alles 10 keer wegen.

Gewoon iemand bellen, die je eigenlijk niet durft te bellen als je zou nadenken, iets zeggen tegen iemand wat je nooit zou kunnen zeggen als je er bij stil zou staan. Impulsiviteit is goed.

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 00:16 schreef Lamon het volgende:

[..]

Als het je helpt. Complete impulsiviteit werkt redelijk goed, niet op internet, maar irl. Dus gewoon doen waar je zin in hebt op dat moment. Het heeft me 1 of 2 keer iets rots opgeleverd, maar het is echt beter dan alles 10 keer wegen.

Gewoon iemand bellen, die je eigenlijk niet durft te bellen als je zou nadenken, iets zeggen tegen iemand wat je nooit zou kunnen zeggen als je er bij stil zou staan. Impulsiviteit is goed.

Ja dat vind ik ook. Alleen bij het idee al heb ik zin om iets geks te doen Het staat ook recht tegenover teveel nadenken, dus als je daar last van hebt is het zeker goed

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 00:27 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Ja dat vind ik ook. Alleen bij het idee al heb ik zin om iets geks te doen Het staat ook recht tegenover teveel nadenken, dus als je daar last van hebt is het zeker goed

Klinkt een beetje puberaal, maar heb je ooit de film "Pump Up The Volume" gezien?
Die film is, hoe kinderachtig ook, mijn leidraad geworden voor wat ik wil zijn.

dubbel

Dit filmpje vond ik erg interresant en verklaart wellicht het e.e.a wetenschappelijk. Je "ego" is dus je linker hersenhelft , waar de "observeerder" de rechterhelft van je hersenen is.



[ Bericht 6% gewijzigd door DaneV op 21-04-2009 00:42:18 ]

quote:

Op dinsdag 21 april 2009 00:31 schreef Lamon het volgende:

[..]

Klinkt een beetje puberaal, maar heb je ooit de film "Pump Up The Volume" gezien?
Die film is, hoe kinderachtig ook, mijn leidraad geworden voor wat ik wil zijn.

Nee nooit gezien, miss moet ik die maar eens gaan kijken dan