abonnement Unibet Coolblue
pi_72189041
jurassic park becoming real? als je zon park maakt ga je millions make :d
pi_72220489
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_72220491
27-08-2009

Wetenschappers als Darwin op Beagle



AMSTERDAM - De boot waarop Darwin zijn evolutietheorie ontwikkelde, biedt de komende maanden wellicht inspiratie aan een nieuwe lichting onderzoekers. Voor een wetenschappelijk tv-programma kiest een moderne variant van de Beagle vrijdag het ruime sop.

De Beagle, het schip van Charles Darwin.
Het Instituut voor Zeeonderzoek (KNIZ) maakte donderdag bekend welke wetenschappers het meestuurt op deze reis. Zo gaat ecologe Katja Philippart de kleur van de zee bestuderen, door onder meer de hoeveelheden algen en fijn slib in het water te meten. Naast moderne lichtmeters gebruikt zij ’Werner’s Nomenclatuur’, een historische kleurenschaal die men in de tijd van Darwin op wetenschappelijke reizen gebruike.

De nieuwe Beagle maakt in tien maanden tijd dezelfde reis die Darwin van 1831 tot 1836 aflegde. De zeereis is een initiatief van de VPRO, de Belgische omroep Canvas en Teleac.

(ANP)

(AD)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_72251920
28-08-2009

'Hertmuizen extreem snel geëvolueerd'

AMSTERDAM – De hertmuizen die leven op de zandvlaktes in Nebraska zijn de afgelopen paar duizend jaar abnormaal snel geëvolueerd, meldt de BBC.

© NU.nlDe vacht van de muizen is in die jaren veranderd van donkerkleurig naar zandkleurig, zodat zij zich beter kunnen camoufleren.

“We besloten onderzoek te doen naar de verschillende kleur van de muizen in verschillende gebieden”, legt Catherine Linnen van de Harvard Universiteit in Cambrigde uit.

“Dat de muizen deze lichtere vacht pas in de afgelopen acht- tot vijftienduizend jaar hebben ontwikkeld toont aan dat het pas recentelijk een voordeel biedt.”


Snelheid

De onderzoekers ontdekten waarom de evolutie van de hertmuizen zo snel is gegaan in vergelijken met andere diersoorten. De kleur van de vacht is namelijk gekoppeld aan een bepaald gen.

Bij evoluties van andere dieren veranderde een gen in de loop van tijd wat ook uiterlijke veranderingen met zich mee bracht, maar dit ging langzaam. In het geval van de hertmuizen zorgde een mutatie voor een geheel nieuw gen, die sterker was dan het gen voor een donkere vacht.

Na de ontwikkeling van het gen hebben de dieren volgens de wetenschappers het proces van natuurlijke selectie toegepast.

© NU.nl

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_72334455
Racisten, eet je hart uit.
quote:
'Blanke Europeaan ontstond pas 5500 jaar geleden'
Uitgegeven: 31 augustus 2009 06:07
Laatst gewijzigd: 31 augustus 2009 06:06
AMSTERDAM – Mensen in Europa kregen pas enkele duizenden jaren geleden een blanke huidskleur. Dat concluderen Noorse onderzoekers in een nieuwe studie.
© NU.nl/Styletoday

De wetenschappers van de universiteit van Oslo beweren dat mensen met een lichte huidskleur ongeveer 5500 jaar geleden de overhand kregen in Europa, doordat de eerste volken landbouw gingen bedrijven.

Het landbouwvoedsel bevatte veel minder vitamine D dan het eten dat de Europeanen binnen kregen toen ze nog als jager-verzamelaar leefden.

Het menselijk lichaam kan de belangrijke stof ook aanmaken als de huid in contact komt met de zon. Maar blanke mensen produceren vitamine D veel effectiever onder invloed van zonlicht dan mensen met een donkere huidskleur.

Evolutie

Volgens de onderzoekers hadden blanke personen daardoor opeens een evolutionair voordeel ten opzichte van hun donkere medemens. Dat meldt de Britse krant The Sunday Times.

“In Engeland hoorde vis 5500 tot 5200 jaar geleden opeens niet meer bij het voedselpatroon”, aldus hoofdonderzoeker Johan Moan. “Dat leidde tot een snelle ontwikkeling van een lichte huidskleur.”

Kwalen

Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat een gebrek aan vitamine D kan leiden tot veel medische kwalen, zoals diabetes, hartfalen en een slecht functionerend immuunsysteem.

Volgens de Noorse onderzoekers liepen mensen met een donkere huidskleur 5500 jaar geleden dan ook meer risico om vroeg te overlijden, vooral als ze in het noorden van Europa leefden.

Klimaat

“Koude klimaten en hoge breedtegraden zullen de ontwikkeling van een lichte huidskleur extra hebben gestimuleerd”, zo schrijven ze in hun studie. “Het landbouwvoedsel bevatte niet genoeg vitamine D en de straling van de zon was te laag om genoeg vitamine D te produceren in een donkere huid.”
http://www.nu.nl/wetensch(...)0-jaar-geleden-.html
pi_72334861
quote:
Op dinsdag 1 september 2009 10:47 schreef Triggershot het volgende:
Racisten, eet je hart uit.
[..]

http://www.nu.nl/wetensch(...)0-jaar-geleden-.html
Dat artikeltje dekt de lading en inhoud van de originele publicatie totaal niet, zie NWS topic.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
  dinsdag 1 september 2009 @ 11:36:55 #132
150517 SpecialK
No hesitation, no delay.
pi_72335846
quote:
Op dinsdag 1 september 2009 10:47 schreef Triggershot het volgende:
Racisten, eet je hart uit.
[..]

http://www.nu.nl/wetensch(...)0-jaar-geleden-.html
Interessant gegeven natuurlijk maar ik snap even niet hoe dit iets negatiefs is voor ras-echte racisten. Eerder ondersteunend in de gedachte dat blanke mensen superieur zijn want ze zijn het nieuwste volk en daarom het topje van de evolutie (verwacht van een racist niet dat 'ie volledig snapt hoe evolutie werkt).
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
pi_72365733
quote:
Genes That Make Us Human

Finding genes that have evolved in humans among our genome's 3 billion bases is no easy feat. But now, a team has pinpointed three genes that arose from noncoding DNA and may help make our species unique.

Most genes have deep histories, with ancestors that reach down into the tree of life, sometimes all the way back to bacteria. The gradual increase from the few thousand genes in a bacterium to the tens of thousands of genes in a person came primarily through genome- and gene-duplication events, which created extra sets of genes free to evolve new sequences and new functions. Much of this duplication happened long before humans evolved, though some duplications occurred in the human lineage to create exclusively human twins of existing genes.

But in 2006, geneticists showed for the first time that they could identify truly novel genes. In fruit flies, they came across five young genes that were derived from "noncoding" DNA between existing genes and not from preexisting genes. As a result, other researchers started looking for novel genes in other species.

Meanwhile, while looking for gene duplications in humans, geneticists Aoife McLysaght and David Knowles of Trinity College Dublin kept coming across genes that seemed to have no counterparts in other primates, suggesting that new genes arose in us as well. To determine which of these genes with no counterparts were de novo genes, McLysaght and Knowles first used a computer to compare the human, chimp, and other genomes. They eliminated all but three of the 644 candidates because their sequence in the database was not complete--or they had equivalents in other species.

Next, they searched the chimp genome for signs of each gene's birth. "We strove hard to identify the noncoding DNA that gave rise to the gene," McLysaght says. Only by finding that DNA could they be sure that the gene wasn't already present in the chimp genome but was somehow unrecognizable to gene-finding programs. At three locations where the chimp and human genomes were almost identical, telltale mutations indicated that it was impossible to get a viable protein from the chimp DNA sequence. In contrast, the human version of each sequence had mutations that made it a working gene, the researchers report online tomorrow in Genome Research.

The researchers were able to verify that the genes worked by checking messenger RNA databases and protein surveys done by other scientists. They are now using antibodies to find out where in the cells these proteins are active and are trying to disable the genes in cells to tease out their functions.

The researchers analyzed only a subset of the human genome. Extrapolating to the full genome, they think humans have evolved at least 18 new genes. That's a small number compared to our total of 24,000 but nonetheless an important one. "The distinction between humans and other apes must lie somewhere in the small genetic differences between the species," says McLysaght.

Unlike duplicated genes, these are genes that "they really knew are human-specific," says Laurent Duret, a molecular evolutionary biologist at the University of Lyon in France. When he first heard about this project, he was skeptical, but not anymore. "It's the first convincing evidence of a real innovation in humans."

These three young genes join several hundred other uniquely human genomic features, including gene duplications, that provide tantalizing hints of what makes us human. But, says evolutionary biologist Gregory Wray of Duke University in Durham, North Carolina, researchers still have no clue what most of these genes do.
Sciencenow
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_72454193
03-09-2009

Darwin verklaart ook taalverandering

De survival of the fittest blijkt ook te gelden voor taal. Bewust of onbewust gemaakte variaties in taal hebben meer kans om te beklijven als zij voordelig zijn voor de taalgebruiker. Dit voordeel kan bijvoorbeeld liggen op sociaal vlak (‘erbij horen’), economisch vlak (kost minder moeite) of op communicatief vlak (duidelijker).

Darwins evolutietheorie en taal lijken op het eerste gezicht niks met elkaar te maken te hebben. De principes van de evolutietheorie verklaren de constante veranderingen in de levende soorten op aarde. En taal is een communicatiesysteem van mensen. Taal is echter ook constant aan verandering onderhevig. Frank Landsbergen laat deze week in zijn proefschrift zien dat je Darwins principes ook prima kunt gebruiken om taalveranderingen te verklaren.



Landsbergen laat zien dat menselijke taal verschillende overeenkomsten heeft met de planten- en dierenwereld. “Evolutie vindt plaats als er variatie in kenmerken is, als deze kenmerken worden overgedragen van individu op individu en als er verschil bestaat in de kans op de overdracht van de varianten”, aldus de onderzoeker in zijn proefschrift. De variatie in taal is zowel aanwezig binnen als tussen taalgebruikers, in bijvoorbeeld uitspraak, betekenis en woordkeuze. Overdracht vindt voortdurend plaats als we met elkaar spreken. Als kind leer je een taal, maar ook op latere leeftijd kan je taalkennis nog best veranderen. Tenslotte zal niet elke variatie een taalverandering teweegbrengen. De kans hierop is het grootst als de nieuwe variant de taalgebruiker voordeel biedt op sociaal (‘erbij horen’), economisch (makkelijker uit te spreken) of communicatief (helderdere boodschap) vlak.

Agenten bootsen taal na
Landsbergen ontwikkelde voor zijn promotieonderzoek diverse computermodellen om dit proces van taalverandering na te bootsen. De mensen die een taal spreken worden in zo’n model gespeeld door ‘agenten’ en de betekenis van een woord wordt uitgebeeld door een getal tussen 0 en 1. De agenten hebben niet allemaal precies dezelfde betekenis van het woord waarvoor het model is ontwikkeld. Als de agenten met elkaar communiceren, stellen de ontvangers van de boodschap steeds de betekenis van het woord een beetje bij. Op deze manier is de ontwikkeling van de betekenis van het woord te volgen.

Met een dergelijk model kon de onderzoeker bijvoorbeeld de verschuiving van het woord ‘richting’ van zelfstandig naamwoord naar voorzetsel verklaren. Steeds vaker hoor je mensen zeggen “Hij liep richting het station” in plaats van “Hij liep in de richting van het station”. De frequentie waarmee deze variant voorkomt, blijkt een grote rol te spelen bij de taalverandering: hoe vaker je iemand ‘richting’ als voorzetsel hoort gebruiken, hoe groter de kans is dat je het zelf ook zo zult toepassen.

Van actief ‘krijgen’ naar passief ‘krijgen’
Maar hoe kan zo’n variant ontstaan? “Iemand moet hier, bewust of onbewust, mee beginnen”, aldus Landsbergen. “Dat kan zijn door iets nieuws te benoemen met een bestaand woord. Dat woord krijgt er dan een extra betekenis bij.” Maar een variant kan ook goed om economische redenen ontstaan. “Je kunt bijvoorbeeld een woord minder duidelijk uitspreken, omdat je toch wel weet dat degene met wie je praat het zal verstaan. Of je kunt een woord in een context gebruiken die misschien niet eerder zo is gebruikt en daarom misschien fout is, maar waarmee je boodschap wel duidelijk overkomt.”

Varianten kunnen ook op een andere manier in een taal sluipen. “Betekenis wordt in feite niet direct overgedragen van de spreker op de hoorder. Als ik jou iets zeg, dan vertel ik je er niet bij wat dat betekent. De betekenis moet je dus zelf afleiden. Het kan daarbij best zijn dat de betekenis die de hoorder oppikt, niet honderd procent gelijk is aan de bedoelde betekenis van de spreker. Dan ontstaat er in het hoofd van de hoorder ook mogelijk een nieuwe variant.” De promovendus illustreert dit in zijn proefschrift aan de hand van het werkwoord ‘krijgen’. Rond 1400 betekende dit nog ‘strijden’ en was de ontvanger dus actief betrokken. In de loop der tijd is deze betekenis verschoven en tegenwoordig kan de ontvanger ook passief zijn. Als je een pen krijgt, hoef je daar meestal niet zoveel voor te doen.

Voorspellingen
Net als in de natuur is ook bij taal niet te voorspellen welke veranderingen er in de toekomst nog zullen plaatsvinden. “Hiervoor spelen teveel factoren een rol, en je weet niet van elke factor hoe groot die rol zal zijn”, legt Landsbergen uit. De kennis over het verleden kunnen we wel gebruiken om verschijnselen die nu spelen te verklaren. “Vroeger bestond ‘u’ alleen als meewerkend of lijdend voorwerp en gebruikte men ‘gij’ als onderwerp. Het huidige gebruik van ‘u’ als onderwerp was vroeger dus fout. Tegenwoordig hebben veel mensen moeite met ‘hun hebben’, maar daarin gebeurt eigenlijk iets vergelijkbaars als met ‘u’ destijds. Het is dus helemaal niet zo’n vreemde ontwikkeling.” De evolutie van taal gaat nu eenmaal door.

Frank Landsbergen zal 8 september om 16:15u zijn proefschrift ‘Cultural evolutionary modeling of patterns in language change. Exercises in evolutionary linguistics’ verdedigen aan de Universiteit Leiden

(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_72518413
quote:
Googling Food Webs: Can an Eigenvector Measure Species' Importance for Coextinctions?

A major challenge in ecology is forecasting the effects of species' extinctions, a pressing problem given current human impacts on the planet. Consequences of species losses such as secondary extinctions are difficult to forecast because species are not isolated, but interact instead in a complex network of ecological relationships. Because of their mutual dependence, the loss of a single species can cascade in multiple coextinctions. Here we show that an algorithm adapted from the one Google uses to rank web-pages can order species according to their importance for coextinctions, providing the sequence of losses that results in the fastest collapse of the network. Moreover, we use the algorithm to bridge the gap between qualitative (who eats whom) and quantitative (at what rate) descriptions of food webs. We show that our simple algorithm finds the best possible solution for the problem of assigning importance from the perspective of secondary extinctions in all analyzed networks. Our approach relies on network structure, but applies regardless of the specific dynamical model of species' interactions, because it identifies the subset of coextinctions common to all possible models, those that will happen with certainty given the complete loss of prey of a given predator. Results show that previous measures of importance based on the concept of “hubs” or number of connections, as well as centrality measures, do not identify the most effective extinction sequence. The proposed algorithm provides a basis for further developments in the analysis of extinction risk in ecosystems.
PLoS computational biology
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_72567007
Wat gebeurt er met ratten zonder natuurlijke vijanden in een geisoleerde omgeving met veel voedsel? Ze groeien
Diersoort-vondst van het jaar?

http://news.bbc.co.uk/ear(...)_8215000/8215144.stm
quote:

Page last updated at 22:56 GMT, Sunday, 6 September 2009 23:56 UK
E-mail this to a friend Printable version
Giant rat found in 'lost volcano'
By Matt Walker
Editor, Earth News

Advertisement

The new species of rat is one of the largest ever found

A new species of giant rat has been discovered deep in the jungle of Papua New Guinea.

The rat, which has no fear of humans, measures 82cm long, placing it among the largest species of rat known anywhere in the world.

The creature, which has not yet been formally described, was discovered by an expedition team filming the BBC programme Lost Land of the Volcano.

It is one of a number of exotic animals found by the expedition team.

Like the other exotic species, the rat is believed to live within the Mount Bosavi crater, and nowhere else.

"This is one of the world's largest rats. It is a true rat, the same kind you find in the city sewers," says Dr Kristofer Helgen, a mammalogist based at the Smithsonian National Museum of Natural History who accompanied the BBC expedition team.

Crater (BBC)
Very few people - even the Kasua tribe - venture inside the crater

Enter a 'lost land of the weird'

Initially, the giant rat was first captured on film by an infrared camera trap, which BBC wildlife cameraman Gordon Buchanan set up in the forest on the slopes of the volcano.

The expedition team from the BBC Natural History Unit recorded the rat rummaging around on the forest floor, and were awed by its size.

Immediately, they suspected it could be a species never before recorded by science, but they needed to see a live animal to be sure.

Then trackers accompanying the team managed to trap a live specimen.

"I had a cat and it was about the same size as this rat," says Buchanan.

The trapped rat measured 82cm in length from its nose to its tail, and weighed approximately 1.5kg.

It had a silver-brown coat of thick long fur, which the scientists who examined it believe may help it survive the wet and cold conditions that can occur within the high volcano crater. The location where the rat was discovered lies at an elevation of over 1,000m.

Initial investigations suggest the rat belongs to the genus Mallomys, which contains a handful of other out-sized species.

It has provisionally been called the Bosavi woolly rat, while its scientific name has yet to be agreed.
beter een knipoog dan een blauw oog
pi_72823388
16-09-2009

Film over evolutietheorie niet welkom in VS



Een Britse film over Charles Darwin vindt geen verdeler in de Verenigde Staten omdat zijn evolutietheorie te controversieel zou zijn voor een Amerikaans publiek. Dat zeggen de producers van de film, meldt de Sydney Morning Herald. De film, 'Creation', met Paul Bettany in de hoofdrol, gaat in op Darwins strijd tussen de rede en het geloof toen hij 'On the Origin of Species' schreef. Darwin wordt er voorgesteld als een man die zijn geloof verliest wanneer zijn tienjarige dochter Annie sterft.

Toronto
De film was de opener op het filmfestival van Toronto en werd aangekocht door distributeurs over de hele wereld, behalve de Verenigde Staten. Daar zou hij te controversieel zijn. Volgens een opiniepeiling van Gallup in februari gelooft slecht 39 procent van de Amerikanen in de evolutietheorie. 'Creation', gebaseerd op het boek 'Annie's Box' van Darwins achterkleinkind Randal Keynes, veroorzaakte grote beroering op christelijke websites in de VS.

Oscarwinnaar
Jeremy Thomas, de producer van de film die al een Oscar won met 'The Last Emperor', zegt verrast te zijn dat zo'n houding nog steeds bestaat. "Dat is waartegen we moeten vechten in 2009", zo zei hij. (belga/kh)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_72872797
quote:
Rapid Evolution of Functional Complexity in a Domain Family

Multicellular organisms rely on complex, fine-tuned protein networks to respond to environmental changes. We used in vitro evolution to explore the role of domain mutation and expansion in the evolution of network complexity. Using random mutagenesis to facilitate family expansion, we asked how versatile and robust the binding site must be to produce the rich functional diversity of the natural PDZ domain family. From a combinatorial protein library, we analyzed several hundred structured domain variants and found that one-quarter were functional for carboxyl-terminal ligand recognition and that our variant repertoire was as specific and diverse as the natural family. Our results show that ligand binding is hardwired in the PDZ fold and suggest that this flexibility may facilitate the rapid evolution of complex protein interaction networks.
Science
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_72898693
quote:
Evolutie experimenteert met bloemen

15 september 2009

De evolutie laat geen kans onbenut om wat nieuws uit te proberen. Anneke Rijpkema onderzocht hoe petuniabloemen zich vormen en ontdekte dat de natuur nog gevarieerder is dan je op het oog al ziet. De genen die verantwoordelijk zijn voor bloemvorming kunnen op verschillende plaatsen hele andere resultaten veroorzaken. De evolutie heeft een systeem gevonden dat werkt, maar probeert binnen dat systeem nog steeds van alles. Anneke Rijpkema promoveert op 16 september aan de Radboud Universiteit Nijmegen, haar onderzoek werd gefinancierd door NWO.

Om te verklaren hoe de vorm van bloemen gereguleerd wordt, werd tot op heden voornamelijk onderzoek gedaan aan twee modelsoorten: de zandraket en het leeuwenbekje. Volgens Rijpkema is dit niet voldoende om een volledig beeld te krijgen. Zij onderzocht de Petunia hybrida, familie van onder andere de tomaat en aardappel. Hoewel de Petuniabloem lijkt op die van de zandraket, zijn er behoorlijke verschillen in de manier waarop bloemen van deze planten gevormd worden. Het resultaat is vrijwel hetzelfde, maar in het proces dat er aan vooraf gaat zijn grote verschillen te zien. Er is dus nog meer variatie in de natuur dan je zo met het blote oog kunt zien.

Rijpkema analyseerde welke genen bij de Petunia verantwoordelijk zijn voor de bloemvorming en variatie. Dit deed zij onder andere door naar mutanten te kijken: bloemen waarbij een gen niet meer functioneert, waardoor ze een ander uiterlijk krijgen. Dit stelde Rijpkema in staat om te zien wat welke genen precies doen. De ontwikkelingsbiologe ontdekte dat onder andere genduplicatie – waarbij van een gen twee of meer kopieën worden gemaakt – een grote rol speelt in het ontstaan van variatie in bloemvormen.

Petunia’s, tomaten en Gerbera’s

Het onderzoek van Rijpkema laat niet alleen zien hoe de evolutie van planten in zijn werk gaat, maar ook hoe planten nú werken. Dit is vooral interessant voor kwekers. Kennis over bloemvorming kan hen in staat stellen een plant te veranderen. Daarnaast kan kennis over de Petunia ook kennis opleveren over gerelateerde planten, zoals de aardappel en tomaat.

Rijpkema voerde haar onderzoek aan de Radboud Universiteit uit met subsidie van NWO. Zij ontving in 2008 een Rubiconsubsidie van NWO, daarmee doet zij momenteel onderzoek aan de Universiteit van Helsinki. Dit keer richt zij zich op Gerbera’s.
http://www.nwo.nl/nwohome.nsf/pages/NWOA_7VWBBA
pi_73000875
quote:
Op dinsdag 8 september 2009 22:40 schreef Knipoogje het volgende:
Wat gebeurt er met ratten zonder natuurlijke vijanden in een geisoleerde omgeving met veel voedsel? Ze groeien
Diersoort-vondst van het jaar?

http://news.bbc.co.uk/ear(...)_8215000/8215144.stm
[..]

Ik vond de hele heisa over die rat een beetje overdreven eigenlijk. Hier in nederland hebben we natuurlijk ook de beverrat

en ook de Muskusrat (waterkonijn) is best groot.
pi_73063652
quote:
Time always marches forward — and so does evolution, according to a new study showing that protein changes that happened over the course of tens of millions of years can prevent molecular turnarounds and render evolution irreversible.

"This backwards pathway is not accessible to selection," says study author Joe Thornton, a molecular evolutionary biologist at the University of Oregon in Eugene. "It's very strongly supported evidence for the view that contingency plays a major role in evolution."

More than a century ago, the French–born Belgian palaeontologist Louis Dollo proposed that evolution cannot retrace its steps to restore a lost trait — an idea that has remained controversial. Dubbed Dollo's law, this proposition had a certain appeal to many evolutionary biologists. Whales and snakes never regained legs, for example; birds did not reacquire teeth. But more recently, studies have shown that silenced genes and dormant developmental programs can be reactivated, leading many researchers to believe that evolution can indeed double back on itself.

Evolution's arrow

Thornton and his colleagues decided to test Dollo's law at the molecular level. They focused on the glucocorticoid receptor (GR), a protein that binds the hormone cortisol to regulate the stress response and other functions in humans and other vertebrates. Thornton's team had previously showed that the first GR protein evolved more than 400 million years ago from an ancestral receptor that was activated by a trio of hormones: cortisol, aldosterone and deoxycorticosterone1. Over the course of 40 million years, the ancestral protein acquired 37 amino-acid alterations, cortisol binding to produce the 'modern' GR protein2.

The researchers reverse-engineered the protein to undo all seven mutations that affected cortisol binding, but the resulting receptor was non-functional and did not bind any hormone. To determine whether other mutations might be having an effect on receptor function, the team looked at the three-dimensional structure of the protein and pinpointed five additional mutations. These extra mutations did not affect the cortisol-binding specificity of the receptor but they did prevent it from doing its job properly. When the researchers reversed these mutations as well, the protein was transformed back into its ancestral functional state and could bind all three hormones.

Although it is technically possible for the molecular changes to backtrack, admits Thornton, such a shift couldn't be driven by natural selection. Undoing the five extra mutations in the absence of the other seven changes had negative or neutral consequences on protein function, and so would not be favoured by evolution, the researchers report in Nature3. "The chances of reversibility ever happening are vanishingly small," Thornton says. "It's virtually impossible."

Traces of time

The study reveals how interdependencies between amino acids can limit the scope of evolution, says Günter Wagner, an evolutionary developmental biologist at Yale University. "Because [the additional mutations] are only enabling but not themselves selective, they can mutate away, effectively burning the bridge you went over," he says.

Michael Rose, an evolutionary biologist at the University of California, Irvine, says that the experimental demonstration of irreversibility was "impressive" but not all that surprising. "That this phenomenon would apply on this timescale is what every evolutionary biologist would expect," he says. But in the short term, selection often goes back to its old ways. For example, earlier this year, Rose and his colleagues showed that fruit flies that had diverged over decades of selection in the lab returned to their ancestral state after just two years of reverse selection4. Thornton's study, by contrast, "is way, way macro in time frame," Rose says, adding, "It illustrates the importance of historicity in evolutionary biology."

But Fyodor Kondrashov, an evolutionary geneticist at the Centre for Genomic Regulation in Barcelona, Spain, disagrees. "There's absolutely nothing impossible about reversing everything that has happened," he says. Rather than focusing on the authors' "spin of reversibility", Kondrashov says, the paper highlights how the likelihood of particular evolutionary trajectories is contingent on a protein's genetics and structure. "We really need these kinds of examples", he adds.
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_73089444
quote:
Op donderdag 24 september 2009 11:11 schreef Monolith het volgende:

[..]


24-09-2009

‘Evolutie kan niet worden teruggedraaid’

AMSTERDAM – Evolutie is onomkeerbaar. Dat beweren Amerikaanse wetenschappers die hebben geprobeerd om een eiwit terug te brengen in de staat van 400 miljoen jaar geleden.
De onderzoekers van de Universiteit van Oregon voerden genetische manipulatie uit op de zogenaamde glucocorticoïde receptor, een eiwit dat zich in het menselijk lichaam bindt aan het stresshormoon cortisol.

Het eitwit is door enkele mutaties in de loop van de evolutie voortgekomen uit een 400 miljoen jaar oude receptor, die reageerde op een ander hormoon.

De wetenschappers draaiden die mutaties met moderne technieken terug. Tot hun verbazing brachten ze het eiwit daarmee niet terug in zijn oude staat, maar vielen alle functies van het molecuul uit.


Dood

De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Nature.

“We waren erg verrast dat we een dode receptor zagen, die op geen enkel hormoon reageerde”, aldus hoofdonderzoeker Joe Thornton in het Britse tijdschrift New Scientist. “Het eiwit verkeerde namelijk in precies dezelfde staat als op een moment dat relatief kort geleden is in de evolutie.”

De wetenschappers vonden uiteindelijk een verklaring voor het fenomeen. Vijf mutaties in de structuur van het eiwit zorgden ervoor dat de moleculen niet meer konden worden teruggebracht in de oorspronkelijke staat.


Brug

Volgens de onderzoekers suggereert dat principe dat evolutie niet kan worden teruggedraaid.

“In feite verbranden de vijf mutaties de brug die het eiwit doormiddel van evolutie is overgestoken”, aldus Thornton. "Evolutie gaat niet terug in de tijd, maar altijd verder naar volgende fases."

Veel wetenschappers vinden het experiment echter te kunstmatig om met zekerheid te kunnen vaststellen dat evolutie totaal onomkeerbaar is.


Dolfijnen

“Maar dit onderzoek laat wel zien dat het na een periode van meer dan een miljoen generaties heel moeilijk is om evolutie terug te draaien”, aldus onderzoeker Michael Rose op de Amerikaanse nieuwssite LiveScience. “Hiermee kun je mogelijk verklaren waarom dolfijnen en walvissen geen kieuwen meer krijgen. Het is te lang geleden dat hun voorouders functionele kieuwen hadden.”

© NU.nl/Dennis Rijnvis

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  maandag 28 september 2009 @ 12:05:28 #143
147503 Iblis
aequat omnis cinis
pi_73176243
quote:
Indiërs zijn genetisch veel diverser dan alle Europeanen samen

De huidige bevolking van India stamt in meerderheid af van twee oude, genetisch verschillende volken. De eerste groep oer-Indiërs is genetisch nauw verwant aan bewoners van het Midden-Oosten, aan Centraal-Aziaten en Europeanen. De tweede verschilt evenveel van de eerste als van Oost-Aziaten en is alleen nog onvermengd te vinden op eilanden voor de kust.


Dat is de belangrijkste conclusie van een onderzoek dat drie Amerikaanse en twee Indiase genetici hebben gedaan naar de afstamming van de Indiërs (Nature, 24 september).

Zij namen 132 bloedmonsters van vrijwilligers uit 25 etnische groepen, verdeeld over 15 deelstaten en 6 taalfamilies, en analyseerden hun complete genoom. Sociaal-cultureel gezien waren de deelnemers gelijkelijk verdeeld over hogere kasten, lagere kasten en in stamverband levende volken. Er waren ook deelnemers bij van twee kleine volkjes in de Golf van Bengalen.

De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat de verschillende bevolkingsgroepen van India de genetische afdrukken vertonen van Europese, Aziatische en – een enkele groep aan de westkust – van Afrikaanse genomen. De genetische diversiteit van de Indiërs blijkt drie tot vier maal zo groot te zijn als die van alle Europeanen samen. Daaruit maken de onderzoekers op dat veel volkeren van India, hoe groot ze nu ook zijn, begonnen als kleine groepjes, die later bijna niet meer zijn verhuisd.

Verder stelden zij vast dat de meeste Indiase bevolkingsgroepen een vermenging zijn van twee oervolken, die de onderzoekers Voorouderlijke Noord-Indiërs (ANI) en Voorouderlijke Zuid-Indiërs (ASI) noemen. De oude noorderlingen zijn het nauwst verwant met hedendaagse Europeanen. De mengverhouding van ANI en ASI varieert, maar die vermenging is zichtbaar onder alle kasten, zelfs onder in stamverband levende groepen, en onder sprekers van zowel Dravidische als Indo-Europese talen, de twee grootste taalfamilies van India. De meeste Indiase bevolkingsgroepen zijn genetisch voor 39 tot 71 procent oude noorderlingen. Het noordelijke element is sterker vertegenwoordigd onder traditioneel hogere kasten en onder sprekers van Indo-Europese talen. Indiërs met louter zuidelijke voorouders zijn alleen nog te vinden op de Andamanen, een archipel in de Golf van Bengalen.

De onderzoekers zijn van mening dat de grote genetische diversiteit van de Indiërs bleef bestaan als gevolg van endogamie. In het traditionele kastenstelsel werd (en wordt) alleen getrouwd binnen de eigen groep.

Bron: NRC Handelsblad.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.
pi_73202164
28-09-2009

Darwins brieven

'Brieven van Darwin gevonden op zolder in Tilburg' luidde in 1993 de kop boven een kort krantenbericht. Van Charles Darwin, de grondlegger van de evolutietheorie, is bekend dat hij uitgebreide briefwisselingen voerde met vrienden en collega's. Dat er brieven van zijn hand bestaan is dus geen verrassing, maar wel dat er een aantal wordt aangetroffen in, of all places, Tilburg. Aan wie waren ze geadresseerd? En waarom werden ze niet eerder ontdekt? En niet te vergeten: waar gaan ze over?

Zo bekend als Darwin is, zo onbekend is de ontvanger van de brieven, de Nederlandse bioloog Hugo de Vries (1848 - 1935). De Vries stamde uit een doopsgezinde familie van kooplieden en predikanten. Zijn vader was lid van gedeputeerde staten van Noord-Holland en later minister van justitie. In 1866 ging Hugo plantkunde studeren, zeer tegen de zin van zijn ouders, omdat daar geen droog brood mee te verdienen was. Als tweedejaars student kwam hij in het bezit van een Duitse vertaling van Darwins meesterwerk The Origin of Species uit 1859. Tussen hem en zijn medestudenten ontsponnen zich levendige discussies. In zijn proefschrift wijdde De Vries zelfs twee stellingen aan Darwins ideeën. Hij stelde onder andere dat de theorie, die Darwin had bedacht om het mechanisme van soortsverandering te verklaren, onjuist was!

Later formuleerde De Vries zijn eigen Mutatietheorie. Een groot deel van zijn leven was hij bezig hiervoor bewijzen te verzamelen. Hij was een van de eerste evolutiebiologen en vond wereldwijd belangstelling onder collega's die geïnteresseerd waren in erfelijkheidsleer. In 1904 en 1906 ontving hij uitnodigingen om lezingen te houden aan de universiteit van Berkeley in Californië. Later bood de Columbia-universiteit in New York hem zelfs een prestigieuze betrekking aan: hoogleraar en directeur van de afdeling genetica. In Amsterdam, waar hij intussen hoogleraar was geworden, wilden ze hem echter niet zo maar laten gaan. Uiteindelijk deed de Gemeentelijke Universiteit hem an offer he couldn't refuse: hij kreeg zijn eigen laboratorium en werd ontheven van alle onderwijstaken. Kom daar tegenwoordig maar eens om: daar moet je wel heel beroemd voor zijn. Dat was hij dan ook, maar toch kent iedereen Darwin nog en heeft tegenwoordig niemand meer van De Vries gehoord.

De Universiteit van Amsterdam heeft de historicus Erik Zevenhuizen gevraagd een uitgebreide biografie* van Hugo de Vries te schrijven. Het was dan ook Zevenhuizen die, op zoek naar 'Hugodevriesiana', Darwins brieven ontdekte. Ze zaten in een oude hutkoffer op de zolder van Reinout de Vries, Hugo's achterkleinzoon. Op dezelfde zolder stond nog een hutkoffer, die Erik aan een onderzoek heeft onderworpen. In deze aflevering van Noorderlicht uit 1996 gaat deze koffer open.

  • De biografie is verschenen onder de titel Vast in het spoor van Darwin

    (Noorderlicht)
  • Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    pi_73294382
    01-09-2009

    Opwinding over oudst lopende primaat

    Na vijftien jaar puzzelen op 381 grote en vooral kleine stukjes bot, weten we nu meer over ‘Ardi’, Ardipithecus ramidus, die 4,4 miljoen jaar geleden leefde in wat nu Ethiopië is, ver voor het mensengeslacht Homo. Het was de eerste primaat die rechtop kon lopen.


    Ardipithecus ramidus.
    Foto Reuters

    Deze week verschijnen er in Science elf artikelen over deze oermens. Het is het levenswerk van paleontoloog Tim White, die met zijn team al veel andere ontdekkingen deed, maar hieraan het langste werkte. En het gaat over een lang geheim gehouden half compleet skelet en veel andere botresten, waaronder tanden van tenminste 21 verschillende individuen, van deze voorouder van de mens.

    Ardipithecus was 120 cm lang en woog 50 kilo. Best zwaar en groot voor zo’n nog altijd aapachtige mensachtige.

    Opvallend is dat deze verre voorouder niet op de chimpansee leek. Hij slingerde niet aan zijn armen en liep niet op zijn knokkels.

    Ardipithecus leefde in bosachtig gebied, waar hij een breed dieet verorberde: noten, vruchten, insecten, kleine zoogdieren. En al liep hij rechtop, hij kon ook prima klimmen, mede dankzij een opvallend duimachtige grote teen waarmee hij zich aan takken klemde.

    De fysieke verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke Ardipitheci zijn niet groot geweest. Uit die ‘gelijkheid’ tussen man en vrouw leiden de onderzoekers in een nogal wilde speculatie af dat deze vroege mensachtige al een vorm van paarbinding tussen man en vrouw hadden. De onderzoekers zeggen zelfs dat ze een soort gezinnetje vormden. Over dat idee zal de komende tijd een grote wetenschappelijke discussie losbranden.

    (nrc)
    Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    pi_73294572
    Waarschijnlijk is het rechtop lopen ouder dan het wat onnatuurlijke lopen op de knokkels zoals chimpansees en gorillas doen. Die hadden waarschijnlijk, net zoals mensen, rechtop (door de bomen) lopende voorouders.
    Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
    pi_73379362
    04-10-2009

    Aardworm is succesvolste levensvorm op aarde



    We kennen hem allemaal en laten we eerlijk zijn, behalve de vissers zijn we meestal niet erg onder de indruk van de aardworm. Ten onrechte, zo schrijft de Sunday Telegraph, want in een nieuwe top 100 van de succesvolste soorten die op de aardbol rondlopen, -zwemmen of -kruipen, staat dit nietige diertje op de eerste plaats.

    Auteur Christopher Lloyd heeft de geschiedenis van de aarde en van alle levensvormen op deze planeet onder de loep genomen om na te gaan wat de meest succesvolle zijn. Al de soorten werden gerangschikt op grond van hun duurzaamheid, van de impact op de planeet, van hun evolutionaire succes en van de geografische verspreiding over de aardbol.

    Strontkever
    Lloyd zag het breed, want in zijn top 100 vind je naast de honingbij ook de zwarte peper, de strontkever, muskieten, herpes en het hiv-virus. En het antwoord op die zoektocht naar "de meest succesvolle" is niet de mens. Want wij verliezen in de optiek van Lloyd vooral punten door onze betrekkelijk recente intrede in het evolutionaire verhaal en daardoor belandt de homo sapiens op een zesde plaats.

    De gouden medaille is volgens hem voor de aardworm, die al zo'n 600 miljoen jaar op de aardbol rondkruipt, in alle werelddelen wordt aangetroffen en een biologisch model biedt voor veel andere soorten. "De aardworm heeft vijf uitroeiingsgebeurtenissen overleefd en de menselijke beschaving een flink handje geholpen door de aarde te 'beploegen' en te bevruchten." Algen veroveren de tweede plaats, en ook de cyanobacterie, de rhizobia en de lactobaccilus gaan de mens nog voor. (belga/sps)

    (HLN)
    Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    pi_73413708
    05-10-2009

    Evolutie kan ook oorsprong van taal verklaren

    Jarenlang waren essays over de oorsprong van taal taboe binnen de taalkunde. Langzaamaan komt hier verandering in en stellen steeds meer wetenschappers zich de vraag ‘Hoe is taal ontstaan?’ Kunnen wij met taal communiceren dankzij onze biologische evolutie? Of werd taal juist biologisch mogelijk dankzij onze drang tot complexe communicatie? Promovendus Michel Heijdra geeft een antwoord op dit kip/ei-vraagstuk.

    Het jaar 2009 is Darwinjaar: Darwin werd 200 jaar geleden geboren en zijn hoofdwerk The Origin of Species is precies 150 jaar oud. In dit werk geeft Darwin een oplossing voor een veel besproken probleem in zijn tijd: hoe zijn de verschillende diersoorten ontstaan? Het traditionele antwoord was dat God elke soort afzonderlijk had geschapen, maar Darwin liet zien hoe natuurlijke oorzaken ervoor kunnen zorgen dat uit oude diersoorten nieuwe diersoorten ontstaan.


    Om dit te verklaren neemt Darwin 3 principes aan: replicatie, variatie en selectie: dieren krijgen nageslacht (replicatie) en elke nakomeling verschilt iets van zijn broertjes en zusjes (variatie). Deze kleine, toevallige verschillen maken dat de ene nakomeling net iets beter in staat is in een bepaald milieu te overleven en zich voort te planten dan een andere nakomeling. Hierdoor zullen de kinderen van de eerste nakomeling, mits het verschil dat hem een voordeel gaf overerfbaar is, zelf ook beter kunnen overleven en meer kinderen krijgen. Uiteindelijk zullen daardoor de beter aangepasten de slechter aangepasten in de oorsponkelijke omgeving verdringen (selectie).

    Dit proces van adaptatie herhaalt zich vele malen. Na verloop van vele duizenden of zelfs miljoenen jaren zijn de verschillen dan echter zo groot geworden dat de nieuwe varianten niet meer tot de oorspronkelijke soort behoren, maar een nieuwe soort zijn gaan vormen.

    Oorsprong van taal is taboe
    In zijn latere werk The descent of man past Darwin zijn revolutionaire theorie op de mens toe om te verklaren hoe de mens van de aap afstamt. Als Darwin gelijk heeft, betekent dit dat schijnbaar uniek menselijk vermogens, zoals het gebruik van taal, door natuurlijke oorzaken zijn ontstaan. Dat zou betekenen dat er dieren bestaan, of in elk geval ooit hebben bestaan die ‘primitieve’ taalvermogens hebben.

    De oorsprong van de taalvermogens werd echter tot voor kort niet veel bediscussieerd. Het Parijse taalkundige genootschap verbood in 1866 zelfs essays over de oorsprong van taal. Dit verbod heeft verschillende oorzaken: in de 18e eeuw waren er veel speculatieve theorieën over de oorsprong van de taal en wat de (adaptieve) functie van taal was. De 19e eeuwse taalkunde wilde afrekenen met al die speculaties en wilde net als alle serieuze wetenschappen toentertijd op zoek gaan naar wetten (in het geval van de taalkunde betrof dit de klankwetten van de historische taalontwikkeling).


    Al eeuwen speculeren (pseudo-)wetenschappers over wanneer en hoe taal is ontstaan. Volgens het Parijse taalkundige genootschap stonden deze speculaties de ‘echte’ taalwetenschap in de weg. Daarom voerden zij in 1866 een verbod in: niemand mocht meer essays publiceren over de oorsprong van taal.

    Darwin buiten de biologie
    Hoewel er na het verschijnen van Darwins boek dus niet veel Darwiniaanse verklaringen over de adaptieve functie van het spreken van taal opkwamen, waren er ironisch genoeg wel theorieën als die van August Schleicher. Hij gebruikte Darwins werk om de historische ontwikkelingen van talen, zoals van het Engels of Arabisch, te beschrijven als een strijd tussen de talen, analoog aan Darwins strijd om het bestaan.

    Daarmee was taalkunde niet het enige gebied buiten de biologie waarop Darwins theorie werd toegepast. Al in 1863 schreef Samuel Butler, die meer bekend is om zijn satirische romans Erewhon, een essay getiteld Darwin among the machines, waarin hij wilde verklaren hoe machines evolueren en wilde waarschuwen dat door die snelle evolutie wij wel eens als slaven van machines konden eindigen. Volgens Butler manipuleren machines de mens om er meer van hen te bouwen omdat de mens niet zonder hen kan (replicatie), en kan aan de onderdelen van machines hun evolutie worden nagevolgd. Veel van de ‘vertalingen’ van Darwin’s theorie buiten de biologie zijn echter meer metaforen dan succesvolle theorieën. Neem het voorbeeld van Butler: natuurlijk veranderen machines en gaat technologische verandering vaak zo snel dat de mens haar niet kan bijbenen, maar die technische evolutie verloopt niet volledig blind zoals de biologische evolutie (ontwerpers rekenen eerst een machine helemaal door), en machines op zich brengen geen machines voort.

    Culturele evolutie
    Om Darwins theorie toe te passen buiten de biologie moet je eerst goed kijken hoe zijn drie basisprincipes buiten de biologie gebruikt kunnen worden. Een voorstel daarvoor doet de zogenaamde dual-inheritance theorie, de ‘dubbele overervings’ theorie. Deze beschouwt de evolutie van culturele fenomenen (de overdracht van cultuur van generatie op generatie) in samenhang met de biologische evolutie van organismen. De evolutie van taal is daardoor goed met deze theorie te bekijken: het ontstaan van taal was een samenspel van de biologische evolutie van ons taalvermogen en de culturele evolutie van de taalvormen. Door de ontwikkeling van onze spraakorganen, gehoororganen en hersenen kon de mens steeds meer verschillende klanken produceren en waarnemen, en deze gebruiken voor communicatieve doeleinden met betekenissen en grammatica’s.

    Interessant is dat bij taal de evolutie van taalvormen voorafgaat en de aanzet geeft tot de evolutie van taalvermogens. Evolutie kijkt immers niet vooruit, zodat niet eerst taalorganen hebben kunnen ontstaan die vervolgens gebruikt gaan worden voor communicatie. Het is precies omgekeerd: er zullen eerst primitieve kreten moeten zijn, voordat er selectiedruk ontstaat op taalvermogens om complexere taalvormen te kunnen voortbrengen.

    Aanwijzingen van anderen
    Een aantal vakgebieden geven verdere aanwijzingen over hoe taal is ontstaan. De paleontologie laat met fossielen zien hoe de taalorganen langzaam zijn ontstaan. Erg veel informatie geven deze fossielen ons niet, omdat de menselijke taalorganen uiterlijk niet heel veel zijn veranderd. De meeste biologische veranderingen die taal mogelijk maken vonden plaats in de hersenen en zijn dus niet zichtbaar in fossielen. De archeologie laat indirect zien wanneer menselijke activiteiten ontstonden waarvoor taal noodzakelijk lijkt. Ook deze bewijzen zijn helaas echter niet sterk. Sommige activiteiten, zoals jagen in groepen, líjken weliswaar taal nodig te hebben, terwijl ze ook prima zonder taal of met een zeer beperkte taal gedaan kunnen worden. Tijgers jagen immers ook in groepen, maar hoeven dit niet uitgebreid met elkaar te bespreken.

    De studie van de taalacquisitie door kinderen, de historische taalkunde en de studie van pidgin- en creolentalen laat zien hoe eenvoudigere talen goed kunnen functioneren en langzaamaan in grammaticaal complexe talen uitgroeien. Een nadeel van deze wetenschapsgebieden is echter dat zij allen volwassenen veronderstellen die al ‘volledige’ taalvermogens hebben. Onderzocht wordt dus het ontstaan en de ontwikkeling van een taal, niet van taal an sich.


    Blanke kolonisten onderhandelen met indianen. Wanneer twee groepen met verschillende talen samenkomen, ontstaat er meestal een simpele taal met elementen van beide talen. Deze taal heet een pidgintaal. Een pidgintaal is dus altijd een tweede taal van een gebruiker. Als na verloop van tijd kinderen de pidgintaal als moedertaal aangeleerd krijgen, ontwikkelt de taal zich tot een creooltaal.

    De studie van dierentaal tenslotte laat zien dat apen en vogels, denk aan de parkiet Alex, behoorlijk getraind kunnen worden om taal te gebruiken. Twee stadia die dieren echter vrijwel niet bereiken zijn: i) dat van de zogenaamde duale encodering die de fonologie van de mensentaal kent, waarbij afzonderlijke klanken geen betekenis hebben, maar klankcombinaties wel en ii) dat van de zogenaamde syntactische (‘grammaticale’) zinnen, waarbij losse woorden en vaste woordgroepen aan elkaar kunnen worden geregen om betekenisvolle zinnen te vormen.

    Kindertaalontwikkeling
    Zowel de duale encodering als de syntaxis geven de menselijke taal zijn rijkdom aan uitdrukkingsmogelijkheden. De dubbele overervingstheorie laat zien hoe beide fenomenen langzaamaan kunnen zijn ontstaan en relatief laat geworden zijn zoals ze zijn: pas toen de functionele mogelijkheden van taalvormen in een bepaald stadium uitgeput waren, evolueerden ze verder. En zelfs toen ging dit geleidelijk: voor er ‘volledige’ duale encodering was, zullen er stadia zijn geweest waarin er nog geen afzonderlijke klanken, maar klankclusters bestonden die samen grotere gehelen (‘woorden’) vormden. En voordat er volledige syntaxis was, zullen er vaste woordclusters met betekenis zijn geweest.

    Neem bijv. de –ing-vorm in het Engels. Vroeger, in de tijd van Shakespeare kon je alleen zeggen “I am walking” en “I am running”, maar niet “ I am sitting” or “I am thinking”. Dat kwam omdat de –ing-vorm beperkt was tot werkwoorden die van doen hadden met beweging, om aan te geven dat de beweging gaande was. Langzamerhand is de –ing-vorm echter veralgemeniseerd tot een pure grammaticale regel die op elk woordwoord kan worden toegepast. Zo is uit betekenisvolle woordcombinaties langzamerhand grammatica ontstaan.

    Interessant is nu dat veel kinderen die Engels leren de –ing-vorm ook in het begin alleen toepassen bij werkwoorden die met beweging van doen hebben, en pas later op andere werkwoorden. Als een kind zijn moedertaal leert, doorloopt hij dus een deel van de stadia die de taal zelf ook heeft doorlopen in zijn evolutie.


    Michel Heijdra verdedigde 1 oktober aan de Vrije Universiteit Amsterdam zijn proefschrift Darwinian explanations of the Origin of Language.

    (Kennislink)
    Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    pi_73413753
    05-10-2009

    De toekomst van de mens / symposium

    Aanpassen of uitsterven, daar draait het in de evolutietheorie van Darwin om. Maar hoe zit dat bij de mens? De moderne mens bestaat nu zo’n 200.000 jaar. Hoe is de mens in die periode veranderd? En wellicht nog interessanter: wat staat ons eigenlijk nog te wachten? Hoe zit het met onze overlevingskansen? Zijn wij wel ‘the fittest’?

    VU podium en de Faculteit der Aard- en Levenswetenschappen gaan in het kader van het Darwinjaar op zoek naar de toekomst van de mens. Nico van Straalen en andere bekende biologen van de VU geven hun mening.

    Start / Eind
    vrijdag, 9 oktober 2009 13:30 - 16:30
    Locatie
    NEMO, Oosterdok 2, Amsterdam

    Zie website

    (Kennislink)
    Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    pi_73540584
    09-10-2009

    Evolutie van kus begon mogelijk bij apen

    AMSTERDAM – De manier waarop apen knuffelen met hun jongen heeft mogelijk de evolutie van de menselijke kus ingeleid. Dat zou blijken uit een nieuwe studie.
    Onderzoekers van het National Institute of Health in Maryland bestudeerden de interactie tussen 14 vrouwtjesmakaken en hun jongen.

    Ze ontdekten dat de dieren lang naar hun baby’s staarden en hun gezichtsuitdrukkingen vaak overdreven als ze de jongen aankeken, net als menselijke moeders.


    Volgens de wetenschappers suggereert de studie dat de dieren op dezelfde manier met hun baby’s knuffelen als mensen. Vaak drukten de makaken ook hun lippen tegen het gezicht van de jonge apen, zoals is te zien in een filmpje dat van de dieren werd gemaakt.


    Kussen

    “We zagen dat de apen op een hele rijke manier communiceerden met hun jongen”, zo verklaart hoofdonderzoeker Pier Ferrari op BBC News.

    “Ze raakten het gezicht van hun kind vaak aan met hun lippen, alsof ze er iets van af willen pakken. Dat gebaar lijkt erg op de kus, die wij als mensen gebruiken", aldus Ferrari. "Mogelijk is de evolutie van de kus terug te leiden tot deze interactie.”

    © NU.nl/Dennis Rijnvis

    (nu.nl)
    Death Makes Angels of us all
    And gives us wings where we had shoulders
    Smooth as raven' s claws...
    abonnement Unibet Coolblue
    Forum Opties
    Forumhop:
    Hop naar:
    (afkorting, bv 'KLB')