Migraine deeltje 3

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 01:19 schreef gitaarsnaar het volgende:

[..]

je hebt de schijn tegen je.

Maar goed, in dit topic daarover discussiëren is niet echt nodig. Mocht je niet mee eens zijn, dan moet je bij een van de modjes zijn.

Ik ga er ook verder nietop in krijg ik koppijn van

Alsof de ermee speelt

quote:

Op zaterdag 30 mei 2009 01:29 schreef Doopy-X- het volgende:
Gelukkig is het de laatste tijd wel minder met mijn hoofdpijnen...

Vandaag was het weer terug en niet te misselijk ook. Werd vanochtend met een knetterende koppijn wakker, kreeg bijna m'n ogen niet meer open. Hele dag zeurderig gevoel gehad met een paar zware pieken. Zijn ook 3 zakjes Daro doorgeen gegaan

Ik vond een best interessant artikel in het AD;
http://www.ad.nl/diagnose/3189170/Migraine_de_baas.html

Over de tijgerbalsem; je moet idd wel een beetje voorzichtig en niet te dik smeren, en niet in je ogen wrijven enzo

Dat zeurderige gevoel is irritant he... Als je een keiharde aanval hebt kun je niet anders dan je ziek melden en aan de pillen gaan / in bed gaan liggen... maar als je zo'n half zeurend hoofd hebt en het zet niet door (wat ik nu dus op het moment heb) dan ga je door, maar alles gaat moeizaam en niks is leuk. Heel vermoeiend.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 13:33 schreef StreepjesSok het volgende:
Dat zeurderige gevoel is irritant he... Als je een keiharde aanval hebt kun je niet anders dan je ziek melden en aan de pillen gaan / in bed gaan liggen... maar als je zo'n half zeurend hoofd hebt en het zet niet door (wat ik nu dus op het moment heb) dan ga je door, maar alles gaat moeizaam en niks is leuk. Heel vermoeiend.

Meestal gebruik ik alsnog dan echt voorgeschreven medicatie (imigran), want normale pijnstillers werken bij dat soort hoofdpijn bij mij niet. Wonderbaarlijk goed werkt imigran dan juist (vergeleken met echte aanvallen, waar imigran het volledig laat afweten ).

Gewone pijnstillers helpen bij mij ook niet bij een beginnende migraine, dan dus gelijk goede medicatie.

Koffie kan juist ook een aanzet zijn voor migraine. Ik drink nogal veel cola en ben al vaak door artsen op een "anti-cola dieet" gezet in de hoop dat het beter zou gaan, maar helaas. Aangezien er bij mijn migraine ook nooit echt vaste aanleidingen zijn, tis altijd weer wel wat anders: stress, weerswisselingen, te weinig slaap, te veel slaap, te weinig eten, te vet eten...heb ik dat gewoon helemaal opgegeven, geen rare dieeten enzo. Gewoon proberen een beetje een ritme aan te houden en uitspattingen qua eten binnen de perken te houden. Alleen tsja het weer hebben we niet in de hand.

Ik heb zover ik me kan bedenken altijd al veel hoofdpijn gehad. Zag laatst een oude video van mij als 5/6 jarige waarop er wordt gevraagd waarom ik niet op vakantie wil met de auto; "Ik krijg dan altijd hoofdpijn..." Toen al. Veel medicijnen door de jaren heen gehad en onderzoeken. Op een gegeven moment at ik als 14-jarige 800 mg iburfen als snoep zonder dat de pijn ook maar minderde en heb ik weer een hele ronde tests gehad. Bril, fysio, homeopatische middelen, maxalt, imigran, betablokker etc etc. De hele mikmak.
Het hielp of even of helemaal niet of ik kreeg irritante bijwerkingen (beta blokkers). Doe nu een aantal jaar zonder echt voorgeschreven medicatie. Moet ook zeggen dat mn aanvallen iets zijn veranderd. Vroeger was ik echt gewoon drie dagen helemaal out, kon niets doen. Tegenwoordig is het meestal 1 dag ervoor en erna dat ik wel hoofdpijn heb, irritant en zeurderig - maar wel tolerant dat ik nog iets kan doen. Niet al te inspannend en ik zou liever al in bed liggen, maar het is te doen. En dan toch nog 1 dag dat ik compleet out ben.
Nu is het een mix van aleve, ibrufen, paracetamol oid wat ik wel na iedere aanval moet wisselen, want anders wen ik er aan en helpt het nog niets. Het liefst zou ik gewoon een slaappil nemen wanneer ik een aanval krijg en er lekker doorheen maffen....maar waarom zou een dokter die voorschrijven aan een gezonde meid zonder slaapproblemen :S

Dat is ook zo'n irritatiepunt, sowieso dat ik dus al jaren liep met hoofdpijn en dat ik pas toen ik een jaar of 14 was bij een vervangende arts de diagnose migraine mee kreeg. Ik regelmatig klaagde bij de huisarts over hoofdpijn. "Ow nu ook?" "Nee, nu heb ik geen aanval." "Misschien moet je dan eens langskomen als je een aanval hebt..." Ja leuk, met mega hoofdpijn en kotsend in de wachtkamer van de huisarts gaan rondhangen. Huisbezoek? Nouja alleen als ze hele erge koorts heeft komen we wel langs. 39? Nee, geef d'r maar een paracetamolletje.
Ik naast mn eigen dokter nu al tig artsen in opleiding heb gezien die dan hun boekje er bij pakken en dan het rijtje af gaan en me weer eens een verwijsbriefje voor de neuroloog schrijven "ja want die onderzoeken gaan tegenwoordig zo snel, misschien ontdekken ze wel wat nieuws". Alsof ik niets beters te doen heb.

Okay nu ga ik stoppen, wilde alleen tvp...maar moest ff venten

Tja ik heb het ook gehad, ze zijn er bij mij op een hele nare manier achter gekomen.
Ik was klaar met school en ging op de fiets naar huis, iemand bleek mijn fiets ergens anders neer te hebben gezet. Hierdoor werd ik erg kwaad en heb ik uiteindelijk de fiets gevonden en ben naar huis gefietst.

Toen ik thuis kwam werd ik heel duizelig, viel ik op de grond, ik kon bijna niks meer zien.
Ik kon zelfs niet meer praten, mijn moeder meteen een ambulance gebeld en we waren binnen 10 a 15 minuten in het ziekenhuis. Het bleek uiteindelijk een erge vorm van migraine te zijn.
Ik slik nu depakine(prefentief medicijn)

Dat werkt goed maar soms heb ik er toch last van, tot nu toe alleen nog maar "lichte" vormen van migraine gehad en het komt (gelukkig) niet zo heel vaak voor. Ik krijg het meestal wanneer er fel licht is, ik iets eet wat erg "heet" is of wanneer ik het warm en benauwd heb(ik heb ook astma) of bij heel veel geluid.

Meestal ben ik dan 1 dag helemaal bekaf en lig ik alleen maar in bed(met een pijnstiller en sumatriptan).

Ik merk als ik het medicijn sumatriptan slik, ik overal trillingen krijg, bijvoorbeeld linker of rechter hand, mijn lip of mijn tong.

Ondanks dit alles ben ik ook een stuk voorzichtiger geworden, ik ben altijd op mijn hoede.
Ik ga nu niet meer mee op vakantie met mijn ouders omdat ik gewoon te bang ben dat ik het weer krijg. Voorderest probeer ik zo min mogelijk stress te hebben omdat ik weet dat zo'n aanval dan makkelijk komt. Nadeel daarvan is dat alles je gewoon veel minder boeit dan normaal, een ander nadeel is dat ik bijna niks meer doe. slapen,school,beetje werken, en achter de pc zitten, nou dat was het dan.
Een jongen van 20 wil toch altijd de wereld verkennen hoor ik dan, helaas ik zou het graag willen maar ik zie het nog niet zitten.

Als je de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen wil ik je daar voor te bedanken.

Tot zover mijn verhaal

heb er net weer een achter de rug. Had me een beetje te druk gemaakt geloof ik.

Ik vind niet meer op vakantie gaan of geen leuke dingen doen echt geen optie. Ik ken je gevoel, ik heb het zo ook een lange tijd geleefd. Zeker als ik weer een paar aanvallen had gehad waardoor leuke dingen niet doorgingen. Je wilt niemand teleurstellen en spreekt daarom niets meer af. Of besluit pas op het allerlaatste moment o alsnog te gaan.
Ik raad je aan om daarmee te stoppen en nu te beginnen met een leuk leven.
Je zal merken dat het aantal aanvallen dan best meevalt en dat je eigenlijk best veel leuke dingen kunt doen.
Bovendien als je gaat zitten doomdenken krijg je juist aanvallen. Doordat je je er op focust lijken ze erger en lijken ze vaker voor te komen dan daadwerkelijk het geval is.

Ik weet dat het heel lastig is om het door te breken maar ga zodra je geen aanval hebt lekker naar buiten en ga wat leuks doen. Spreek met vrienden af. Maar kom achter die pc vandaan!

Zó herkenbaar, 'op je tenen leven', en dingen vermijden.
Ik heb bijv. nooit meer gesport nadat ik 3 verschillende sporten had geprobeerd, maar spande ik me te lang, te vaak in, kon ik er op wachten dat ik het kreeg. Teveel spanning, bijv. door een keer zwarte piet spelen op school zonder mijn bril op om herkenning te voorkomen (kindertjes waren nog klein toen) ik was nog geen 3 uur bezig en een enorme aanval.
Het waren allemaal triggers, dus ik heb sindsdien een rustig leven geleidt. Soms ga ik nog wel eens zwemmen, maar duiken moet ik ook niet doen en niet te hard baantjes willen trekken... dan krijg ik het ook binnen een uur.
Naar mijn werk of gewoon een stuk fietsen doe ik elke dag en dat gaat gelukkig wél goed

Wat ik probeer te zeggen is dat ik het heel, echt heel vaak gewoon toch allemaal gedaan heb, maar als je elke keer een heftige migraine aanval krijgt na flinke inspanning laat je het wel uit je hoofd.

Focussen op de migraine werkt inderdaad averechts. Heb een tijdje alles bijgehouden (stressfactoren, eettijdstippen, alles wat ik at, dronk of deed, slaapuren etc...) daarbij ook nog van alles NIET eten omdat ik daar koppijn van zou kunnen krijgen en in die tijd kwamen de aanvallen steeds vaker en erger!
Toen aan de betablokkers geweest, wat de boel aardig suste. En waardoor ik ook gewend raakte minder met de migraine bezig te zijn. Toen ik van de beta's af ging na 2 jaar bleef die relaxtheid tov de migraine (ging gewoon de deur uit zonder triptanen bijv.) en bleef ik alles eten en doen. En kreeg er niet méér koppijn van dan daarvoor.
Heb het nu wel weer iets vaker merk ik, maar als je het krijgt, krijg je het toch wel, of je nou sport of iets eet of drinkt of niet. Ik neem nu dus wel weer altijd mijn triptaantjes mee als ik het huis uit ben.

Wel herkenbaar trouwens hoor, dat je een tijdje dingen laat staan, of niet doet, waar je een keer een aanval door hebt gekregen. Ben nu weer ff alcohol-loos, kreeg laatste tijd bij zelfs maar 1 wijntje al aanval de volgende dag. Dus dat laat ik dan een tijdje. Tot ik weer teveel zin krijg, en dan heb ik soms achteraf toch helemaal geen aanval, dus dan durf ik het weer een tijdje

Wat een gedoe allemaal he...

Hebben jullie trouwens ook vaak dat als je gaat ontspannen dat het dan ineens opkomt?
Vaak aan het eind van een leuk dagje weg, of als iets niet doorgaat, en je ineens vrije tijd hebt... ik krijg dan vaak een aanval...

quote:

Op maandag 8 juni 2009 18:55 schreef StreepjesSok het volgende:
Hebben jullie trouwens ook vaak dat als je gaat ontspannen dat het dan ineens opkomt?
Vaak aan het eind van een leuk dagje weg, of als iets niet doorgaat, en je ineens vrije tijd hebt... ik krijg dan vaak een aanval...

Heel vaak als ik net een uurtje of 2 weg ben.
En dan altijd met een aura waardoor mijn gezichtsveld nog maar half is, erg vervelend.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 18:55 schreef StreepjesSok het volgende:
Hebben jullie trouwens ook vaak dat als je gaat ontspannen dat het dan ineens opkomt?
Vaak aan het eind van een leuk dagje weg, of als iets niet doorgaat, en je ineens vrije tijd hebt... ik krijg dan vaak een aanval...

Vooral na periodes van stress heb ik migraineaanvallen. Lijk net of het lichaam in een andere 'stand' ofzo moet komen .

Ook het alcoholverhaal klinkt me bekend. Kan de klok gelijk zetten als ik een tijdje geen alcohol heb gedronken en ik drink een glas, dat ik de volgende dag migraine heb.

Ik ook na periodes van stress. Een tijdje terug ben ik van baan veranderd en tijdens de sollicitatieprocedure-periode (gesprek met W&S bureau, sollicitatiegesprek, tweede gesprek, moeten opzeggen bij mijn vorige baan) heb ik na praktisch ieder gesprek een ferme aanval gekregen .
Ook na de eerste werkdag bij mijn nieuwe baan was het raak.

Bij mijn vorige werkgever had ik heel vaak migraine aanvallen, zeker 1x in de 2 weken, als het niet nog vaker was. Maar achteraf bleek dat ik bij die baan to-taal niet op mijn plek was. Bij mijn nieuwe baan, sinds 1 mei, behalve de eerste werkdag nog helemaal geen migraine aanval gehad .

O en vergeet pretparken niet! Als ik in een vrij wilde achtbaan heb gezeten krijg ik ook geheid een paar uurtjes later een migraine aanval.

En op de dag dat we op vakantie gaan heb ik ook vaak 's avonds een aanval. Dan ben ik de dagen ervoor zo druk geweest met het afronden van werk, het inpakken, het bedenken wat ik allemaal nog moet doen / niet moet vergeten, dat ik de dag dat we weggaan en ik letterlijk de spanning los kan laten, ik aan het eind van de dag een aanval krijg .

Had het vroeger ook vaak als ik me druk maakte om iets, zelfs al was het onbewust. Heel veel schoolreisjes gemist en ook een stuk of 3/4 klassenfoto's waar ik niet opsta. Examens waren ook geweldig, vooral omdat je alleen ziek mocht zijn met een briefje van de dokter. Twee keer bij mn huisarts moeten bedelen om een briefje omdat ik migraine had, zat ie nog te zeiken ook dat het een schending van mn privacy was en dat zo'n briefje niet verplicht was.

quote:

Op maandag 8 juni 2009 20:28 schreef Jill-RMC het volgende:
Had het vroeger ook vaak als ik me druk maakte om iets, zelfs al was het onbewust. Heel veel schoolreisjes gemist en ook een stuk of 3/4 klassenfoto's waar ik niet opsta. Examens waren ook geweldig, vooral omdat je alleen ziek mocht zijn met een briefje van de dokter. Twee keer bij mn huisarts moeten bedelen om een briefje omdat ik migraine had, zat ie nog te zeiken ook dat het een schending van mn privacy was en dat zo'n briefje niet verplicht was.

En in principe heeft je huisarts daar nog volkomen gelijk in ook!
Ik heb dat eens meegemaakt met mijn toenmalige stiefdochter, haar school vroeg ook een verklaring van een huisarts, maar de huisarts weigerde dit. (Wat ik zelf al had moeten bedenken toen ik de eis van de school hoorde). Gelukkig kon ik de school overtuigen dat ze onrechtmatig bezig waren door dat te eisen. Maar anders heb je toch een probleem...

quote:

Op maandag 8 juni 2009 20:14 schreef MaLo het volgende:
O en vergeet pretparken niet! Als ik in een vrij wilde achtbaan heb gezeten krijg ik ook geheid een paar uurtjes later een migraine aanval.

Had ik laatst in Disneyland. Supergave achtbaan, kwam eruit en meteen mijn kop op z'n kop. Maar gelukkig trok het na een half uurtje alweer weg. Was even bang dat mijn dag weer verpest zou worden, maar gelukkig niet dit keer!

quote:

En op de dag dat we op vakantie gaan heb ik ook vaak 's avonds een aanval. Dan ben ik de dagen ervoor zo druk geweest met het afronden van werk, het inpakken, het bedenken wat ik allemaal nog moet doen / niet moet vergeten, dat ik de dag dat we weggaan en ik letterlijk de spanning los kan laten, ik aan het eind van de dag een aanval krijg .

jaa, ook zeer herkenbaar!

tvp. Al jaren last van migraine, hoe meer stress hoe meer koppijn.

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 12:56 schreef F04 het volgende:
tvp. Al jaren last van migraine, hoe meer stress hoe meer koppijn.

is er trouwens een ziekte die je niet hebt?

Stond deze link hier nou al?
Vond 't wel interessant!
http://www.refdag.nl/arti(...)ijk+op+migraine.html

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 13:39 schreef StreepjesSok het volgende:
Stond deze link hier nou al?
Vond 't wel interessant!
http://www.refdag.nl/arti(...)ijk+op+migraine.html

interessant maar wel weerlegbaar ...

ik ken de onderzoeksgroep maar al te goed

Mezelf wel eens afgevraagd of ik migraine heb zo nu en dan.

Naast de gewone hoofdpijn zo nu en dan, welke vervelend is maar wegtrekt bij gebruik van paracetamol heb ik ook een ander soort hoofdpijn. Het begint vaak met een zeurderig, beginnend hoofdpijn gevoel welke dan overgaat in een bonzende pijn bij de slapen. Ik raak hier ook duizelig en misselijk van en kan me door de pijn niet meer concentreren. Soms verdraag ik geluid, licht en bewegende beelden moeilijk maar ook weer niet altijd. Vaak ga ik liggen en begin ik met paracetamol, pas nadat ik de hoogste dosis heb bereikt (6 stuks verdeeld over de dag) krijg ik uren later pas het idee dat het allemaal wat afzwakt. Soms gaat het door tot de volgende dag en zwakt het dan pas af, ik ben dan ook vaak moe erna. Heb het idee dat dit in periodes van stress erger wordt, met name als ik me ergens heel erg druk om maak.

Zou dit migraine kunnen zijn? Ben nog niet bij de huisarts geweest overigens, probeer ook geen diagnose te stellen maar vraag het me gewoon af of mensen dit herkennen. Is paracetamol dan wel een goede tegen pijnbestrijding? Soms hielp heel stil liggen en een icepack op het hoofd ook wel tegen de pijn.