quote:
Schreefloos in lange teksten blijft toch nog een beetje ongebruikelijk en wekt, naar mijn mening, toch snel het idee op naar een uitgeprinte webpagina of een handleiding te lezen, of juist naar een heel kek designwerk.
Voor wat ‘drogere’ stukken, opstellen, artikelen zou ik toch naar een geschreefd lettertype neigen.
Een heel bekende is
Gentium, maar er zijn er meer. Zie b.v.
hier en
hier.
Of zie een grote
Typophile FAQ.
Op zich vind ik PT Sans niet lelijk, maar ik denk dat als je een hele tekst erin zet dat mensen dan wel geregeld denken ‘hé, apart lettertype’, wat je misschien juist wilt vermijden als het je om de inhoud gaat – meestal stelt men dat het lettertype dan juist niet moet opvallen; niet dat het saai moet zijn, maar het moet op de achtergrond staan.
Verder, als je Adobe Reader installeert dan krijg je daar de lettertypes Minion Pro en Myriad Pro bij. Ergens in een directory als: C:\Program Files\Adobe\Reader 9.0\Resource\Font. Die kun je installeren en bekijken. Minion is met name een heel ‘klassiek’ lettertype. Myriad is wat Apple tegenwoordig gebruikt en een moderne schreefloze.
Het punt is: het is niet echt duidelijk onder welke licentie die lettertypen verstrekt worden.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.