Het grote 'rammelaars'topic, deel 18

quote:

Op zaterdag 1 maart 2008 12:27 schreef miss_sly het volgende:
keus gemaakt , maar dat wil niet zeggen dat je niet de emotionele kant van het uitstellen van kinderen die eraan vasthangt ervaart!

Dat zeg ik toch niet.
Maar het blijft een keuze en ik kan me voorstellen dat mensen daar minder rekening mee gaan houden dan moest je kinderloos zijn omdat het niet lukt.

Hadden we deze discussie niet al eens gevoerd?

Ik denk het ook texelonia

quote:

Op zaterdag 1 maart 2008 14:26 schreef miss_sly het volgende:
Ow sorry, dan heb ik die gemist...maar ik ben al stil

Mijn reactie op texelonia was vooral bedoeld dat we de discussie over het huis en de keuze al gevoerd hadden. Was niet op jouw reactie bedoeld

Hoe is het met de rammelaars hier?
Ligt het nou aan mij dat ik denk dat we niet met heel veel die-hards hier zijn?
Sommige mensen posten maar 1x wat hier en dan nooit meer, of zeeeer zelden.
Nouja voordeel is ook wel weer dat het hier wel gezellig knus is en alle verhalen ''bij te houden'' zijn

Ik rammel echt heeeel erg, wil zooo graag weten hoe een kindje van mij eruit zal zien!!!
Verder had ik ooit eens een hele gave ouderwetse kinderwagen gekocht, die al wat opgeknapt is ondertussen, maar nu heb ik een NOG mooiere op het oog (bij een veilinghuis), dus ga diegene die ik nu heb misschien alweer verkopen

Ik post niet zo heel vaak.... maar dat is meer omdat ik er het nut niet van in zie dat ik iedere keer zeg dat ik zo rammel.... Echt heel veel maak ik op het moment om me heen niet mee waardoor ik rammel, maar het gevoel is er wel.

Wel op mijn stage met het paar weken oude babietje van een oud medewerkster, heel erg schattig en klein.

Leonieke, voor jou gewoon een hele dikke !
Hoe gaat het nu met de gevoelens?

Poppejans, ik post hier niet zoveel omdat er niet veel te vertellen is.
Er zal de eerste jaren geen tweede kindje komen voor ons en dus mag ik lekker doorrammelen maar weinig te melden op dat gebied. We hebben het er wel regelmatig over maar op het moment lijk ik nog de enige die erover nadenkt.

Laat ik mijn gezicht hier ook maar eens laten zien

Het rammelt hier ook wel hoor, maar niet op die manier dat we er meteen werk van maken
Al ligt dat puur aan mij
Mijn vriend vroeg me van het weekend of we voor een 2e zouden gaan....nu
Maar ik wil het nog niet, hoe leuk ik die ukkies ook vind en hoe zeer ik weer naar een zwangere buik verlang
Ik wil nog 100% van Meike genieten, ik wil pas met een 2e beginnen als Meike wat groter is, om praktische redenen....zoals Meike die dan in een groot bed kan bijv.... maar ook lijkt het me leuk om Meike straks in een zwangerschap te kunnen betrekken. Daar is ze nu echt nog te klein voor, ze is net 1 jaar.
(hoewel, ze vindt baby's wel heel lief)

Zoals we het nu hebben besloten stoppen we in dec ongeveer met de pil
In het snelste geval is Meike dan 2,5 als de volgende zich aandient.
tot die tijd blijf ik rammelen!

Ik weet precies hoe je je voelt Poppejans.. Alleen moet ik waarschijnlijk nog veel langer wachten

Kan er wel heel veel plezier en tevredenheid uit halen als ik mijn vriend zover krijg dat hij met me wil praten over kinderen, later, hoe het zal zijn, wat voor namen ze zullen krijgen etc.

Hier rammelt het ook nog vreselijk. Ik heb bijna, en ga het misschien alsnog doen, kleertjes gekocht voor de toekomstige baby. Kan me bijna niet inhouden Eén setje wat ik wil hebben, had Noah als baby ook in het blauw, en nu is het 80% korting! Nu wil ik dus eigenlijk de roze, voor als we ooit een meisje krijgen. En als we geen meisje krijgen, dan hebben we alvast een kraam cadeautje voor als iemand in onze omgeving een meisje krijgt ooit Ze hebben het ook in unisex-geel, maar het is een wollen vestje met mutsje, en dan vind ik dat babygeel toch meer meisjes-achtig. Dus ik wil gewoon de roze. Maar dan wil ik ook een meisje

Owjah, ik had van de week ook alvast bijna een abonnement genomen op de Ouders van Nu, omdat je dan als cadeau een Lodger Wrapper cadeau kon krijgen. Of een roze Snooze boxkleed met van die labeltjes eraan waar baby's gek op schijnen te zijn. Maar ja dat is weer dat roze hè...

Micha kan er (nog) wel om lachen Maar vraag me af wat ie ervan vindt als ik het echt allemaal doe

Verder hoor ik binnenkort of mijn contract verlengd gaat worden. Voor het gemak tel ik ook alvast de maanden af wanneer we gaan 'beginnen' als m'n contract idd verlengd wordt. Ik wil er eigenlijk nog niet over nadenken wat ik (we) ga doen als het niet verlengd wordt, of weer een 6 maanden contract wat ik nu heb bijv... Ik wil het niet wéér moeten uitstellen...

Lady_Danae, herkenbaar! Leuk is dat samen dromen he?

Texelonia ook zeeeer herkenbaar, ik heb echt al allerlei spulletjes in huis, wat kleertjes,speelgoedjes,slofjes,retro boxkleed van de fabeltjeskrant; allemaal dingen die goedkoop of zoo leuk waren dat ik ze echt niet kon laten liggen, en dus ook met de gedachte die jij ook noemt van ''mocht ik het uiteindelijk niet kunnen gebruiken, maak ik er iemand anders blij mee"
Mijn man moet daar wel om lachen hoor, daarvan kreeg ik zelfs op valentijnsdag een geweldig leuk babyboek kado

Ik durf echt nog geen spulletjes te kopen, mijn vriend zou een rolberoerte krijgen! Maar ik heb al zooo veel leuke dingetjes gezien (onder andere op de site die jij weer even aanhaalde in het Babycouture topic ).
Ik heb niet zoveel vrienden die kinderen hebben, maar voor de weinige die ik heb vind ik kleertjes shoppen echt helemaal geweldig!

Zit overigens wel ontzettend te twijfelen over een paar schoentjes die ik heb gezien op die site Straks zijn die over een paar jaar nergens meer te vinden!

Ik vrees dat ik mij een die-hard mag noemen

Momenteel weinig gepost omdat we hier op het werk met een heel erge deadline zaten (visitatiebezoek) en ik heb weken van meer dan 50 uur geklopt. Vanavond is dat tenminste al voorbij en dat mag ook wel eens Nu maar hopen op een positieve afloop.

Maar het rammelen is er tussendoor nog altijd heel sterk aanwezig. En ik vond het zo van mijn man dat hij op een bepaald moment tegen mij zei: "jamaar, zeg dat maar eens dat het zo echt niet verder kan op het werk want als wij aan kinderen gaan beginnen zal dat voorrang hebben en dat is dan het belangrijkste" (uiteraard heb ik dat niet tegen mijn baas gezegd maar ik vond het wel een super-reactie )

De zwangerschap van mijn zus hou ik momenteel nog wat op een afstand. Ik ben niet kwaad op haar of wat dan uit (uiteraard, ik ben zelfs blij) maar vorig weekend een hele discussie gehad met mijn ma dat ik blijkbaar niet genoeg geïnteresseerd ben in hun eerste kind en dat zij zich ongemakkelijk voelen. Dit terwijl ik zo hard mijn best doe (als ik er ben, geef ik hem bv eten of speel ik ermee, zit hij op mijn schoot, ...). De laatste twee keren waren idd wat moeilijker maar dat kwam dan vooral omdat ik zo met mezelf in de knoop zat (de bouw uitgesteld dus het tijdstip om aan kinderen te beginnen ook uitgesteld) maar dan nog heb ik hem eten gegeven. Ik heb toen ook gezegd dat ik het een schande vind dat die zaken blijkbaar niet tellen. Als reactie natuurlijk: ja maar de peter die speelt er altijd mee. Oké, goed, de peter wil zelf helemaal geen kinderen... Ik denk dat dat toch een andere situatie is op dat moment.

En tegelijkertijd is mijn ma dus kwaad dat ik haar niet wil inlichten wanneer we aan kinderen gaan beginnen. Ik moet dit blijkbaar met haar overleggen Vind ik persoonlijk onzin, maar dat zal wel opgehelderd worden veronderstel ik.

Maar voor de rest rammel ik dus rustig verder

Maar spulletjes kopen doe ik nog steeds niet Voel me er niet goed bij als ik dat zou doen.

Leonieke,
Inderdaad erg lief van je man! Heeft hij het er op het moment ook moeilijk mee?

Maar wat ontzettend lastig dat je niet begrepen wordt! Het lijkt wel of ze het gewoon niet willen begrijpen.
Toen ik zwanger was van Damian was dat voor mijn zus ook een hele shock. Zij was op dat moment namelijk al een jaar of 2 bezig met proberen zwanger te raken. En zij heeft er ook ergveel verdriet om gehad. Daarom ook heel veel afstand gehouden en moest het vrijwel allemaal vanuit mij komen. Als ze bij me was speelde ze wel met Damian, gaf hem wel eens eten dat soort dingen maar toch allemaal met verdriet en dat kan je ook duidelijk zien. Voor mij was dat ook echt niet leuk, als je zus zo ongeïnteresseerd overkomt, maar gezien de geschiedenis kon ik dat wel heel erg goed begrijpen. Ik vind het echt jammer voor je dat het bij jou zo moeizaam moet gaan en dat men (zeker familie) niet wat meer begrip voor de situatie kan tonen. En een goed gesprek lijkt dus ook niet te werken?

En over bepaalde dingen, zoals dat van je moeder zou ik zelf al helemaal niet in discussie gaan. Maargoed het blijven moeders en die willen nou eenmaal altijd alles van de kinderen weten.

Hier rammelt het ook nog steeds hoor.
De ene dag kan vriendlief er om lachen, de andere dag wordt hij gek van mijn 'gezeur' erover.

Ik heb wat spulletjes die ik van mijn zus heb gekregen/overgenomen (babybadje met standaard, tummytub, travel-cot en toevallig van de week een spijkerbroekje en een badjasje). Zelf heb ik (nog) niks gekocht. Maar ik heb geen idee hoe lang ik dat nog vol houd

Noah was natuurlijk niet gepland, dus ik had nooit verwacht dit nog eens zo mee te maken Ik verbaas mezelf er dus ook nog enigszins mee Meestal als ik de neiging heb om baby spulletjes te kopen, koop ik in plaats daarvan maar iets voor Noah. Die heeft er tenminste meteen iets aan (en ik dus ook). Maar ja, heb net paar weken geleden heleboel nieuwe dingen gekocht voor hem, dus tja, dan ga je toch eens verder kijken he

quote:

Op woensdag 5 maart 2008 21:32 schreef Asyniur het volgende:
Ik heb wat spulletjes die ik van mijn zus heb gekregen/overgenomen (babybadje met standaard, tummytub, travel-cot en toevallig van de week een spijkerbroekje en een badjasje). Zelf heb ik (nog) niks gekocht. Maar ik heb geen idee hoe lang ik dat nog vol houd

Nou, ik had dus bijna autostoeltjes gekocht
Dus ik vrees het ergste voor komende tijd.

Overigens gaan we binnenkort toch maar weer een 'kinderen-gesprek' voeren (op mijn verzoek natuurlijk ).

Owlet is zwanger!
En nu wil ik ook!
Ive is een heerlijk schatje, als ik hem zo zie spelen zou ik er zo 5 van die Ivjes willen. En hij kan nu echt geweldig lopen, zelf de trap opkomen, dus dat is ook handiger als ik straks zwanger ben en hem misschien niet meer kan tillen.

cattie
Zo raar, jouw rammelposts wakkerden mijn rammelen alleen maar aan en nu is het andersom.
Ik hoop dat jullie er snel uit komen _{en het lijkt me leuk om tegelijk zwanger te zijn!}

Ik zat net te denken: wat houdt me tegen?
En dat eigenlijk niets meer. Alleen nog een gesprekje met de internist wat ik met mijn medicijnen moet (bij de zwangerschap van Ive mocht ik stoppen). En de angst voor de bevalling, maar ik ben voor mezelf tot de conclusie gekomen dat die angst pas weg is als ik bevallen ben, dus of ik nu zwanger wordt of over een jaar maakt denk ik niet veel uit.
Ik ga dus volgende week maar eens bellen voor een afspraak met de internist!

cattie

Cattie wat spannend !!