Madeleine Mccann: Ouders zijn vertrokken uit portugal (4)

Wat een idioten .

Ben benieuwd of ze nog terug gaan naar Portugal

tvp

Ze wilden toch blijven tot hun naam gezuiverd was. Maar het wordt ze waarschijnlijk wat te heet onder de voeten nu.

Als ze het zelf gedaan hebben is dat toch wel het schandaal van de eeuw, met al die hulpzoekerij Zou een prachtverhaal worden, kan zo worden verfilmd. En het begint er toch sterk op te lijken, zo te lezen

ik tvp ook even, de ontknoping nadert.. denk ik

tvp

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:03 schreef Martijn_77 het volgende:
Ben benieuwd of ze nog terug gaan naar Portugal

en of ze wel aankomen in de UK

Ze hebben het toch wel gedaan.

quote:

Op zondag 9 september 2007 11:55 schreef milagro het volgende:

[..]

de bevindingen zijn gedaan door een Brits onderzoeksteam, het forensisch team dat bekend staat om zijn nauwkeurigheid en expertise, vele malen hoger liggend dan hier in NL het geval is, en ws helemaal in Portugal.
dát heeft de zaak aan het rollen gebracht nu, hun 'inmenging', niet de eagerness vd Portugezen om de zaak snel snel op te lossen

Well, that states my case.

quote:

nu en dan maar de ouders te blamen, iets wat sowieso mega risky is, met de mediahype die de ouders wmb bewust gecreëerd hebben, ms wel juist als alibi dus, al die ogen op je, ja dan moet je wel onschuldig zijn, want anders wil je die ogen niet op je.

Als zij schuldig zijn, als zij inderdaad te maken hebben met de ontvoering van hun eigen dochter, dan is het natuurlijk niet meer dan logisch dat zij er een mediahype rondom creëren. Dan lijkt het alleen maar echt.

Enkele jaren terug was er in de VS een vrouw die zou gaan trouwen. Op de dag van haar bruiloft kwam ze niet opdagen. Niet veel later kwam er een bericht dat ze ontvoerd zou zijn. Dat videobericht is door de hele VS gegaan, toen bleek dat zij gewoon 'cold feet' had en niet durfde te trouwen. Had ze haar eigen ontvoering in scène gezet.

Ik bedoel maar, mensen halen de media erbij om veel onbenulligere redenen..

quote:

Op zondag 9 september 2007 11:36 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik vind het wel raar, dat iedereen bereid is te geloven dat de ouders het gedaan hebben en niemand hier eigenlijk bereid is te geloven, dat de Portugese politie bezig is met een soort Puttense Moordzaak actie. Onder druk van pers en publiek koste wat kost met daders komen.

Ja, maar het ontvoeringsscenario was van meet af aan al tamelijk eigenaardig - waarom zo ingewikkeld, uit een hotelkamer waar nog 2 andere kinderen liggen te slapen, waarom zo riskant, het moet héél snel gebeurd zijn en precies getimed tussen de vele checks van de ouders door, en dan nóg: waarom heeft niemand iets gehoord, zou een kind van 4 zich niet verzetten tegen een vreemde man/mannen, en waarom is er naderhand nooit losgeld gevraagd, waarom... etc. - en hoewel niemand het hardop durft te denken, ligt het in dit soort zaken voor de hand dat de ouders er meer van weten.

Dit is het absolute horrorscenario van elke ouder. Echt onbevattelijk. Je kind wordt geroofd uit een slaapkamer. Dat die ouders iets verderop zaten te eten, is weliswaar onverantwoordelijk, maar het is vooral onverantwoordelijk gebleken. Want stel dat ze in een resort hadden gezeten, zo'n vakantiedorp met restaurants en disco's op het eigen terrein, dan had dit óók kunnen gebeuren, en dat is het hele idee achter zo'n resort: de ouders kunnen de bloemetjes buiten zetten terwijl de kinderen liggen te slapen. Ik ben wel eens in Club Med geweest, een vakantiedorp met huisjes die zich bevinden op zo'n tien minuten lopen van disco/restaurant/feestzaal. Daar bevonden zich 's nachts massa's ouders, en de kinderen lagen in bed.

Is dat onverantwoord? Nee, daar kom je voor. Dat is de formule. De McCanns (en hun 7 vrienden) hebben die formule zelf toegepast, ze bevonden zich in een rustig vakantiedorp, buiten het seizoen, en ze gingen om de 10 minuten controleren of de kinderen lagen te slapen. En toen was er opeens eentje geroofd. Ik geloof er niks van. Iemand die een kind wil roven, is gek, maar hoe gek moet je zijn om zo'n krankzinnig risico te willen lopen? Dat verhaal rammelt aan alle kanten, maar het appeleert aan onze allerdiepste angst - juist omdát het zo onbevattelijk is, en juist omdát we ons realiseren dat we ons dus nergens meer veilig kunnen voelen.

Zoals ik het zie, zijn dit soort onverklaarbare voorvallen juist dáárom onverklaarbaar: het is niet gebeurd. Niet op deze manier.

oh en de reden die ze aanvoeren voor hun plotse vertrek, en waar in het vorige topic nog over gediscussieerd werd

quote:

Ms McGuinness told reporters: "Kate and Gerry will be returning to the UK with their twins. They are returning to Britain after careful thought."

She said they want to reintroduce their twins Sean and Amelie "as much as possible to an ordinary life in their home country".

de kids waren dus al die tijd idd gewoon in Portugal, en ze voeren dus idd ook gewoon hen als reden aan om toch ondanks eerdere opmerkingen terug te gaan.

Even en TVP-tje..

quote:

Op zondag 9 september 2007 11:58 schreef tbl1966 het volgende:

[..]

Hij spreekt over gevoelsmatig, hiermee projecteert hij de manier waarop hij zou reageren op een ander. Niks freudiaans aan, hij zet dit zo neer omdat hij er zo over denkt.

Neen, het is duidelijk een Freudiaanse verspreking. Als Mrs McCann dat inderdaad gezegd heeft, weet zij duidelijk meer van de zaak dan ze doet blijken.
Natuurlijk is wat jij zegt wel waar; iedereen reageert anders en iedereen interpreteert ook anders. Maar dit vind ik toch frappant; waarom zou een moeder er meteen vanuit gaan dat haar kind ontvoerd is? Zo alledaags is dat niet? Of had ze het al zien aankomen?
Zoals iemand anders al aangaf, je zou als moeder toch eerst aannemen dat het kind wakker is geworden en aan de wandel is gegaan, of zo.
Tenzij... ze er meer van weet.

Dat vrees ik ook wel dat ze gedaan hebben

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:09 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja, maar het ontvoeringsscenario was van meet af aan al tamelijk eigenaardig - waarom zo ingewikkeld, uit een hotelkamer waar nog 2 andere kinderen liggen te slapen, waarom zo riskant, het moet héél snel gebeurd zijn en precies getimed tussen de vele checks van de ouders door, en dan nóg: waarom heeft niemand iets gehoord, zou een kind van 4 zich niet verzetten tegen een vreemde man/mannen, en waarom is er naderhand nooit losgeld gevraagd, waarom... etc. - en hoewel niemand het hardop durft te denken, ligt het in dit soort zaken voor de hand dat de ouders er meer van weten.

Dit is het absolute horrorscenario van elke ouder. Echt onbevattelijk. Je kind wordt geroofd uit een slaapkamer. Dat die ouders iets verderop zaten te eten, is weliswaar onverantwoordelijk, maar het is vooral onverantwoordelijk gebleken. Want stel dat ze in een resort hadden gezeten, zo'n vakantiedorp met restaurants en disco's op het eigen terrein, dan had dit óók kunnen gebeuren, en dat is het hele idee achter zo'n resort: de ouders kunnen de bloemetjes buiten zetten terwijl de kinderen liggen te slapen. Ik ben wel eens in Club Med geweest, een vakantiedorp met huisjes die zich bevinden op zo'n tien minuten lopen van disco/restaurant/feestzaal. Daar bevonden zich 's nachts massa's ouders, en de kinderen lagen in bed.

Is dat onverantwoord? Nee, daar kom je voor. Dat is de formule. De McCanns (en hun 7 vrienden) hebben die formule zelf toegepast, ze bevonden zich in een rustig vakantiedorp, buiten het seizoen, en ze gingen om de 10 minuten controleren of de kinderen lagen te slapen. En toen was er opeens eentje geroofd. Ik geloof er niks van. Iemand die een kind wil roven, is gek, maar hoe gek moet je zijn om zo'n krankzinnig risico te willen lopen? Dat verhaal rammelt aan alle kanten, maar het appeleert aan onze allerdiepste angst - juist omdát het zo onbevattelijk is, en juist omdát we ons realiseren dat we ons dus nergens meer veilig kunnen voelen.

Zoals ik het zie, zijn dit soort onverklaarbare voorvallen juist dáárom onverklaarbaar: het is niet gebeurd. Niet op deze manier.

Sowieso.... Kinderen hebben om het cru te zeggen het meest te vrezen voor hun eigen ouders, mishandeling, moord, al dan niet met voorbedachte rade, de meeste slachtoffertjes in deze, vallen ten prooi aan de eigen ouders.
Kinderen die "ontvoerd" worden, verkracht, mishandeld, gedood door vreemden zijn in de minderheid tov hen die dat overkomt 'dankzij' ouders of anderen close to home, familie, vrienden... helaas, eng , maar het is zo.

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:09 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja, maar het ontvoeringsscenario was van meet af aan al tamelijk eigenaardig - waarom zo ingewikkeld, uit een hotelkamer waar nog 2 andere kinderen liggen te slapen, waarom zo riskant, het moet héél snel gebeurd zijn en precies getimed tussen de vele checks van de ouders door, en dan nóg: waarom heeft niemand iets gehoord, zou een kind van 4 zich niet verzetten tegen een vreemde man/mannen, en waarom is er naderhand nooit losgeld gevraagd, waarom... etc. - en hoewel niemand het hardop durft te denken, ligt het in dit soort zaken voor de hand dat de ouders er meer van weten.

Ja, precies! Als het een kindersmokkelaar is geweest, bijvoorbeeld voor kinderporno, dan zou hij toch de moeite niet nemen het kind uit een appartement te ontvoeren? Er lopen genoeg kinderen rond op schoolpleinen, speelplaatsen, in winkelcentra, in parken, etc. Daar valt er gemakkelijk één mee te plukken zoner dat het opvalt.

En als de dader inderdaad zoveel moeite deed om het kind te ontvoeren, tussen de check-ups door, zou hij al die moeite dan doen om het kind later gewoon te vermoorden? Wat is het motief, wat is de reden van al die moeite terwijl het veel makkelijker kan?

Als een kind zou doelmatig ontvoerd wordt, zou je toch denken dat de daders dat risico met een reden nemen. Losgeld, misschien? Er is in dit geval geen losgeld geëist, dus waarom, waarom zou dat kind uit haar appartement zijn ontvoerd?

Meeleespost.

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:01 schreef veldmuis het volgende:
Wat een idioten .

Mwah idd

quote:

Op zondag 9 september 2007 11:58 schreef tbl1966 het volgende:

[..]

Hij spreekt over gevoelsmatig, hiermee projecteert hij de manier waarop hij zou reageren op een ander. Niks freudiaans aan, hij zet dit zo neer omdat hij er zo over denkt.

Dat heb je als er niks vaststaat, dan bekijk je dingen zoals jij (in dit geval dus ik) het ziet. Maar wat Milagro zegt, zo zie ik het ook.
Tenzij je weet dat het kind weg is, dus dood of ontvoerd, dan lijkt mij zo'n reactie mogelijk. Maar anders zou je toch echt denken dat je kind aan de wandel is geslagen, wat overigens ook gewoon mogelijk is.
Wie zegt niet dat het kind op straat naar d'r ouders is gaan zoeken en ergens beland is waar je liever niet wil dat je kind belandt?

Maar als ze toch gewoon naar Engeland mogen vertrekken zijn ze waarschijnlijk toch niet zo verdacht als jullie allemaal denken...???

quote:

Op zondag 9 september 2007 12:15 schreef Naehin het volgende:
waarom zou een moeder er meteen vanuit gaan dat haar kind ontvoerd is? Zo alledaags is dat niet? Of had ze het al zien aankomen?
Zoals iemand anders al aangaf, je zou als moeder toch eerst aannemen dat het kind wakker is geworden en aan de wandel is gegaan, of zo.
Tenzij... ze er meer van weet.

Ik liet mijn kinderen ook wel eens alleen thuis (in bed) als ik even een boodschap moest doen. Sinds de McCann-zaak heb ik dat nóóit meer gedurfd. Om even aan te geven hoe diep zo'n verhaal erin hakt. Toch liep ik laatst heel even naar de buren, 2 deuren verderop, met achterlating van een dochter van 8 en eentje van 2. Ongemerkt was mijn dochter van 8 me gevolgd, en toen ik thuiskwam (Vier minuten later? Vijf..?) bleek de voordeur nog open te staan en mijn 2-jarige dochter was weg. Blinde paniek. Ik rende naar buiten en riep: "Ze is weg! Ze is weg!" Nu lag het ook voor de hand dat ze er vandoor was gegaan, de deur stond tenslotte open, maar ook bij de McCanns zou dát hun eerste ingeving hebben moeten zijn: je kind ligt alleen in bed, ze is vier en kan dus lopen, bovendien (getuigenverklaringen) heeft ze op andere avonden uren luidkeels om haar ouders liggen schreeuwen. Wat is er logischer dan dat ze uit haar bedje is geklommen en op zoek is gegaan naar haar ouders?

Maar goed, stel dat mijn 2-jarige dochter zich inderdaad - zoals ik vreesde - in de gracht tegenover ons huis had gestort, wat dan? (We vonden haar terug op de brug, in de armen van een verdwaase voorbijganger). Dan was het MIJN schuld geweest. Stel dat het zich 's nachts had afgespeeld, op een afgelegen plek zonder getuigen, had ik dan een ontvoering verzonnen?

Ja, misschien wel.

Want natuurlijk is dat het eerste dat door je hoofd schiet: het is MIJN schuld. En ook: iedereen zal me veroordelen. En ook: niemand zal begrip voor me hebben. En ook: mijn kind krijg ik tóch niet meer terug. Erger kan niet: je bent én je kind kwijt, én je moet de schuld (ook tegenover familie, vrienden en omgeving) zélf dragen. Dat is een beetje teveel. Dan is het een kleine stap naar een ontvoeringsfantasie. Want dan mag je rouwen en je wentelen in de slachtofferrol. Je krijgt zelfs meer aandacht, gezien de spectaculaire ingrediënten van het verhaal, dan je ooit zou hebben gekregen als je kind 'gewoon' was verdronken of onder een auto gelopen.

Maar hoe zit het dan met die bloed die in die auto is gevonden en met die lijkengeur op die knuffel?