TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Nu het vorige deel met 300 berichten zijn maximum heeft bereikt, neemt de maker van Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands het initiatief voor het derde hitchhiking topic. Dit keer met het opgestoken duimpje als topicicon!
We zoeken een leukere openingsafbeelding dan deze. Als je wat hebt, laat maar weten.
Handige en leuke lift-links
Hitchhiking in the Netherlands
Hitchhiking volgens Wikipedia
Tips for hitchhiking volgens Wikitravel
Autostopguide to Europe / Europese liftersgids
Startpagina voor lifters
Hitchwiki ~ a Wiki for hitchhikers
Liftershalte.info ~ liftplaatsen op Google Map
Hitchbase.com ~ liftplaatsenoverzicht
Weblog van de Liftende Hollander
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Golden Rules van liftveteraan Veit
Liftwedstrijd.com
Vorige delen:
Liften in nederland is cool!
Liften is cool #2
Positieve verhalen vorige delen:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk ~ door XxxpimxX
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Twee weken op liftvakantie in Polen ~ door Frank__NL
Liftend naar Parijs-Roubaix ~ door Frank__NL
Naar Normandie ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Het is zomer 1987... ~ door Knip
Negatieve verhalen vorige delen:
Nachtmerrie in Frankrijk
Gratis onderdak onderweg
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:41:16 ]
We zoeken een leukere openingsafbeelding dan deze. Als je wat hebt, laat maar weten.
Handige en leuke lift-links
Hitchhiking in the Netherlands
Hitchhiking volgens Wikipedia
Tips for hitchhiking volgens Wikitravel
Autostopguide to Europe / Europese liftersgids
Startpagina voor lifters
Hitchwiki ~ a Wiki for hitchhikers
Liftershalte.info ~ liftplaatsen op Google Map
Hitchbase.com ~ liftplaatsenoverzicht
Weblog van de Liftende Hollander
Kant-en-klare liftborden voor in Nederland
Golden Rules van liftveteraan Veit
Liftwedstrijd.com
Vorige delen:
Liften in nederland is cool!
Liften is cool #2
Positieve verhalen vorige delen:
'Liftwedstrijd' naar Zuid-Frankrijk ~ door XxxpimxX
Frank__NL's liftborden
Naar Friesland liften ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Twee weken op liftvakantie in Polen ~ door Frank__NL
Liftend naar Parijs-Roubaix ~ door Frank__NL
Naar Normandie ~ door Dikkiedik_2003 (de liftende hollander)
Het is zomer 1987... ~ door Knip
Negatieve verhalen vorige delen:
Nachtmerrie in Frankrijk
Gratis onderdak onderweg
http://globalfreeloaders.com/
http://couchsurfing.com/
http://www.hospitalityclub.org/
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:41:16 ]
20-23 juli: Traben-Trarbach in het Moezeldal, Duitsland
Afgelopen vrijdag liftte ik vanuit Maastricht naar Traben-Trarbach in het Moezeldal, ergens in het hart van de driehoek Frankfurt-Koblenz-Luxembourg. De te overbruggen afstand was iets meer dan 200 kilometer. Daarvan ongeveer 170 kilometer autosnelweg met onderweg één tankstation.
Ik parkeerde de Citroen AX in de omgeving van het Europaplein in Maastricht, waar ik aan mijn liftreis begon. Het was ochtend en ná de spits en er was niet al te veel verkeer. Na een tijdje op de oprit te hebben gestaan lonkte een chauffeuse mij haar kant op. Ze zou over een tijdje naar Luik rijden, en we spraken af dat ik mee kon rijden als ik er nog zou staan. Weer wat later stopte een Turkse man, die in Maastricht woonde en in Luik een kebabzaak had. Mijn rugzak ging achter zijn kleine bestelauto en de verse eieren die op de passagiersstoel lagen mochten op mijn schoot rusten.
Ik reed mee tot de eerste afrit onder knooppunt Cheratte, want hier wilde ik verder richting Hervé en Verviers. Met een kameraad had ik in januari bij deze oprit na een kwartier een lift naar Hervé. Nu duurde het langer en dit kwam vooral omdat op de oprit en in de omgeving daarvan weinig goede mogelijkheden waren om te liften. Na drie kwartier begon het keihard te regenen en dus verplaatste ik mij naar de tunnel naast de oprit. Hier stond ik te liften met een bordje “E40”, dat ik ondertussen gemaakt had. Dit omdat mijn tevoren gemaakte bordje met “Verviers” misschien iets te ambitieus was. Maar zoals gezegd, de plek was niet erg goed en als ervaren lifter kun je zoiets aanvoelen. Anderhalf uur nadat ik begonnen was kwam de verlossing van een vrouw met een hoog EQ ratio in een Nissan Micra. En ik reed mee naar de Aire de Tignee, de enige verzorgingsplaats (tankstation, red.) op de route van Maastricht naar Traben-Trarbach. Te voet had ik de afstand vlotter af kunnen leggen. Maar dit is tevoren natuurlijk niet in te schatten. Bovendien lag het tankstation boven in het heuvelland, en de oprit in het Maasdal. Dat zou dus een pittige klim zijn geworden…
Nauwelijks aangekomen op de verzorgingsplaats begon het alweer keihard te regenen. Het regende zo hard, dat er op grote stukken van het tankstation een laag van vijf centimeter water op het beton lag. Toen ik er even was, zag ik een oldtimer VW-busje aan komen rijden. Er was nog een oldtimer VW bij die er achteraan reed. Ik vroeg of men nog behoefte had aan het gezelschap van een bijrijder, die langs Malmedy op weg was naar Duitsland. En ik kon meerijden tot kort voor de grens bij Sankt-Vith.
Twee oldtimers op het tankstation bij Luik. Met de achterste kon ik meerijden.
Belabberde weersomstandigheden onderweg, met uitzicht op de oldtimer VW.
Gezeten op een stapel omgezaagde bomen genoot ik van mijn lunch en van een vorstelijk uitzicht op uitgestrekte naaldbossen in het “dak” van België.
Uitzicht vanaf een boomstam bij de oprit bij Sankt-Vith.
Op de oprit zonder vluchtstrook had ik na een minuut of tien de volgende lift, die mij al helemaal tot in het Moezeldal bracht, tot in het dorp Weinheim an der Mosel. Ter plaatse bleek de B53 afgesloten te zijn. Dan kon ik nog verder over de Landstrasse aan de andere kant van de Moezel, dus liftte ik terug naar de brug.
Witte druiventeelt op de helling van het Moezeldal.
In Liesel had ik na een minuut of vijf een lift naar Kues en in Kues ook weer vlot een rit naar Wehlen, zodat ik twee keer vier kilometer dichter bij het doel kwam. En beide dorpen ben ik doorgewandeld. In Wehlen bracht de chauffeur ~ een jong soldaatje ~ mij naar de overkant van de Moezel, terug naar de B53, tot een bushalte met uitwijkvak waar hij zelf vaak liftte. De auto’s kwamen met grote snelheid voorbij en na een minuut of zeven stopte er een; wellicht de tiende chauffeur die langs kwam. Nu kon ik het laatste stuk mee tot in Traben-Trarbach.
Het echte doel was een soort van Festplatz op de heuvel en voormalig fort Mont Royal, waar we een aantal dagen zijn gebleven voor een geslaagde gathering van de internetcommunity Hospitalty Club.
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op de terugreis kon ik samen met Robet en Rik meerijden met Randy in zijn Volvo 66 uit het jaar 1976.
[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:42:15 ]
Afgelopen vrijdag liftte ik vanuit Maastricht naar Traben-Trarbach in het Moezeldal, ergens in het hart van de driehoek Frankfurt-Koblenz-Luxembourg. De te overbruggen afstand was iets meer dan 200 kilometer. Daarvan ongeveer 170 kilometer autosnelweg met onderweg één tankstation.
Ik parkeerde de Citroen AX in de omgeving van het Europaplein in Maastricht, waar ik aan mijn liftreis begon. Het was ochtend en ná de spits en er was niet al te veel verkeer. Na een tijdje op de oprit te hebben gestaan lonkte een chauffeuse mij haar kant op. Ze zou over een tijdje naar Luik rijden, en we spraken af dat ik mee kon rijden als ik er nog zou staan. Weer wat later stopte een Turkse man, die in Maastricht woonde en in Luik een kebabzaak had. Mijn rugzak ging achter zijn kleine bestelauto en de verse eieren die op de passagiersstoel lagen mochten op mijn schoot rusten.
Ik reed mee tot de eerste afrit onder knooppunt Cheratte, want hier wilde ik verder richting Hervé en Verviers. Met een kameraad had ik in januari bij deze oprit na een kwartier een lift naar Hervé. Nu duurde het langer en dit kwam vooral omdat op de oprit en in de omgeving daarvan weinig goede mogelijkheden waren om te liften. Na drie kwartier begon het keihard te regenen en dus verplaatste ik mij naar de tunnel naast de oprit. Hier stond ik te liften met een bordje “E40”, dat ik ondertussen gemaakt had. Dit omdat mijn tevoren gemaakte bordje met “Verviers” misschien iets te ambitieus was. Maar zoals gezegd, de plek was niet erg goed en als ervaren lifter kun je zoiets aanvoelen. Anderhalf uur nadat ik begonnen was kwam de verlossing van een vrouw met een hoog EQ ratio in een Nissan Micra. En ik reed mee naar de Aire de Tignee, de enige verzorgingsplaats (tankstation, red.) op de route van Maastricht naar Traben-Trarbach. Te voet had ik de afstand vlotter af kunnen leggen. Maar dit is tevoren natuurlijk niet in te schatten. Bovendien lag het tankstation boven in het heuvelland, en de oprit in het Maasdal. Dat zou dus een pittige klim zijn geworden…
Nauwelijks aangekomen op de verzorgingsplaats begon het alweer keihard te regenen. Het regende zo hard, dat er op grote stukken van het tankstation een laag van vijf centimeter water op het beton lag. Toen ik er even was, zag ik een oldtimer VW-busje aan komen rijden. Er was nog een oldtimer VW bij die er achteraan reed. Ik vroeg of men nog behoefte had aan het gezelschap van een bijrijder, die langs Malmedy op weg was naar Duitsland. En ik kon meerijden tot kort voor de grens bij Sankt-Vith.
Twee oldtimers op het tankstation bij Luik. Met de achterste kon ik meerijden.
Belabberde weersomstandigheden onderweg, met uitzicht op de oldtimer VW.
Gezeten op een stapel omgezaagde bomen genoot ik van mijn lunch en van een vorstelijk uitzicht op uitgestrekte naaldbossen in het “dak” van België.
Uitzicht vanaf een boomstam bij de oprit bij Sankt-Vith.
Op de oprit zonder vluchtstrook had ik na een minuut of tien de volgende lift, die mij al helemaal tot in het Moezeldal bracht, tot in het dorp Weinheim an der Mosel. Ter plaatse bleek de B53 afgesloten te zijn. Dan kon ik nog verder over de Landstrasse aan de andere kant van de Moezel, dus liftte ik terug naar de brug.
Witte druiventeelt op de helling van het Moezeldal.
In Liesel had ik na een minuut of vijf een lift naar Kues en in Kues ook weer vlot een rit naar Wehlen, zodat ik twee keer vier kilometer dichter bij het doel kwam. En beide dorpen ben ik doorgewandeld. In Wehlen bracht de chauffeur ~ een jong soldaatje ~ mij naar de overkant van de Moezel, terug naar de B53, tot een bushalte met uitwijkvak waar hij zelf vaak liftte. De auto’s kwamen met grote snelheid voorbij en na een minuut of zeven stopte er een; wellicht de tiende chauffeur die langs kwam. Nu kon ik het laatste stuk mee tot in Traben-Trarbach.
Het echte doel was een soort van Festplatz op de heuvel en voormalig fort Mont Royal, waar we een aantal dagen zijn gebleven voor een geslaagde gathering van de internetcommunity Hospitalty Club.
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op het kamp
Op de terugreis kon ik samen met Robet en Rik meerijden met Randy in zijn Volvo 66 uit het jaar 1976.
[ Bericht 0% gewijzigd door Frank__NL op 25-07-2007 00:42:15 ]
Wat mij nog wel eens leuk lijkt als ik een maand vrij kan krijgen is om te liften met slechts 4 bordjes. North / East / South / West. Geen idee waar je dan uitkomt, geen uitgestippelde route, steeds weer een gok.
Echter, zullen mensen die voorbij rijden dit ook snappen wat de bedoeling is dan?
Echter, zullen mensen die voorbij rijden dit ook snappen wat de bedoeling is dan?
We don't stop playing because we grow old; we grow old because we stop playing.
Check mijn band Glorybox
Check mijn band Glorybox
Cool, deel 3 alweer!!! Zo zie je maar dat Liften cool is! En al helemaal niet gevaarlijk, ouderwets etc.quote:reactie:
Hoi Maarten, volgens mij ben jij al een behoorlijk ervaren liften. De optimale route lijkt mij dan Enschede-Magdeburg-Leipzig-Dresden-Praha. Inderdaad een kwestie van tankstation hoppen. Van het tankstaiton voor Dresden, genaamd Dresdner Tor, langs de A4 heb ik wel eens gehoord dat het lastig is om een lift naar Tsjechie / Praha te vinden. Bovendien doe je er verstandig aan tevoren uit te zoeken hoe het staat met de snelweg in aanbouw tussen Dresden en Praha. Welke delen zijn al opengesteld? Aan de Duits-Tsjechische grens stopt al het verkeer en ik neem aan dat kort voor of na de grens een fijne liftplek te vinden is. Op de terugreis kan je daar een bordje Nederland tonen; ik had een rood-wit-blauw bordje aan de Pools-Duitse grens, en na 7 minuten een rit naar Eindhoven. Ik had wel twee kortere ritten binnen die 7 minuten afgeslagen.
A.s. weekend ga ik liftend naar Praag in tjechie en daar door tjechie liften met zn 2tjes, backpacks en een tentje. Daarna zal ik absoluut mijn verhaal met foto's weer hier met jullie delen.
Frank thnx voor je tip over de route. Ik zal eens informeren over dat stuk snelweg of dat er al is.
gewoon tankstation hoppen was ook mijn plan, met een bordje "Immer Grade Aus" of hoe je dat ook schrijft op mn beste duits Ik hoop op mooi weer!
Ik hoop op mooi weer! 
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Gister zag ik een lifter bij Arnhem-Noord plus een politie-auto met 2 politie-agenten, die heeft dus kennelijk een boete gekregen.
I know everything changes / All the cities and faces / But I know how I feel / About you
Ik ga zondag van Enschede naar Krakow liften, daarna met de trein naar Ivano-Frankivsk in Oekraïne
Komt keesje bij de leraar: "Meester, ik word gepest, iedereen noemt me schele keesje"
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Waarop de leraar antwoordt: "Wat kan jou dat nou schelen keesje ?"
_o_
Dat zal wel meevallen allemaal. Toen ik minder dan 1000 km gelift had, ben ik ook eens weggestuurd door de politie. Gewoon, weggestuurd, dat was alles. Boetes geven ze niet zo snel. Overigens is de premie voor landlopen op de autosnelweg ongeveer 30 euro. Stukken goedkoper dan het openbaar vervoer dus...quote:Op woensdag 25 juli 2007 13:15 schreef Mikani het volgende:
Gister zag ik een lifter bij Arnhem-Noord plus een politie-auto met 2 politie-agenten, die heeft dus kennelijk een boete gekregen.
Ben 1x wezen liften naar Tsjechie. En dat ging verbazingwekkend makkelijk!
We vertrokken ergens in de middag, bij een benzinepomp ergens tussen Rotterdam en Dordrecht aan de A16, en binnen 10 minuten hadden we een lift van een vrachtwagenchauffeur richting Aachen.
Daar aangekomen was het zo'n 7 uur. Duitsland - Italie moest spelen tijdens het WK, dus leek ons wel leuk relaxed een hostel te zoeken, wat te eten, en met veel bier de duitsers te supporten. We waren immers het land uit dus we hoefden niet perce nog verder het land in.
Volgende dag hebben we 2 uur met een kartonnen bordje bij een afrit gestaan; geen succes. We hebben toen maar de trein gepakt naar een grote Rastette vlakbij Aachen. Daar hadden we binnen 5 minuten weer een lift. We reden mee met een Italiaan in een bestelbusje; deze zijn perfect! Ze maken lange afstanden en kunnen gewoon met 160 over de snelweg scheuren. Hij ging naar noord italie, en we konden mee reizen. Ons doel was echter Praag.. maar toch mooi idee dat we in 1 dag in noord italie hadden kunnen zitten dmv liften
We werden door hem bij Neurenberg afgezet. Hier begon het echte avontuur.
Het was al 9 uur savonds, en we achtte het nog wel mogelijk om Pilzen te bereiken.
Wij alle vrachtwagens langs om te vragen of we mee konden liften. Iedere chauffeur zat al aan het bier, pornoblaadjes lagen open, en de voetbalwedstrijd kon elk moment beginnen. Van de vrachtwagenchauffeurs hoefden we dus niet veel te verwachten.
Wij de personenauto's af; geen succes. Toen maar besloten om even wat te gaan eten en het later weer te proberen.
Toen kwamen we een bestelbus tegen met een verdomd lekker mokkel erbij, plus.. een tijger! Behoorlijk kinky als je het mij vraagt
Anyhoe, wij vragen of we mee konden liften. Later toen haar vriend erbij kwam waarschuwde hij ons; het mag best maar... we vervoeren wel een tijger, weet je het zeker.
Dit maak je natuurlijk niet vaak mee, en het was de enige lift die we konden vinden, dus wij uiteraard de bus ingestapt.
Toen we de Tsjechische grens naderden, stelden ze voor dat wij maar even voor de grens moesten uitstappen, en dat we ze weer zouden treffen in Tsjechië. Ze hadden namelijk wel alle benodigde papieren om een tijger te vervoeren, maar bij de douane konden ze nog wel s moeilijk doen. Ze hebben wel eens meegemaakt dat ze 5 dagen vastzaten, voordat ze er zeker van waren dat de papieren in orde waren. Ze wilden niet dat wij in hetzelfde schuitje zouden zitten.
Toen we nog dichter bij de grens kwamen zagen we een ENORME file van vrachtwagens, wat bleek; het was een nationale feestdag in tsjechie, en de douane lag ook (half) op haar gat. Deze vrachtwagens konden dus wel 2 dagen in die file staan. Wij even geluk dat we geen lift konden vinden met een vrachtwagen!
De tijger sliep, dus ze vonden het wel een goed idee als wij gewoon bleven zitten, dan zou de tijger ook niet gewekt worden. Dus, wij in een busje met 2 tsjechen, 2 nederlanders en een tijger de grens over. De douane beambte wuifde ons; rij maar rustig door.. viel dat eens even mee!
Vervolgens zijn we door het stelletje om 12 uur snachts afgezet in het centrum van Pilzen, waar, nadat bleek dat de hostels die ik daar kende vol zaten, en niemand engels of duits sprak, we maar op het station hebben geslapen. Vreemde ervaring!
Morgen ga ik het weer proberen, maar nu naar Engeland! Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen (en hoe het weer wordt )
We vertrokken ergens in de middag, bij een benzinepomp ergens tussen Rotterdam en Dordrecht aan de A16, en binnen 10 minuten hadden we een lift van een vrachtwagenchauffeur richting Aachen.
Daar aangekomen was het zo'n 7 uur. Duitsland - Italie moest spelen tijdens het WK, dus leek ons wel leuk relaxed een hostel te zoeken, wat te eten, en met veel bier de duitsers te supporten. We waren immers het land uit dus we hoefden niet perce nog verder het land in.
Volgende dag hebben we 2 uur met een kartonnen bordje bij een afrit gestaan; geen succes. We hebben toen maar de trein gepakt naar een grote Rastette vlakbij Aachen. Daar hadden we binnen 5 minuten weer een lift. We reden mee met een Italiaan in een bestelbusje; deze zijn perfect! Ze maken lange afstanden en kunnen gewoon met 160 over de snelweg scheuren. Hij ging naar noord italie, en we konden mee reizen. Ons doel was echter Praag.. maar toch mooi idee dat we in 1 dag in noord italie hadden kunnen zitten dmv liften
We werden door hem bij Neurenberg afgezet. Hier begon het echte avontuur.
Het was al 9 uur savonds, en we achtte het nog wel mogelijk om Pilzen te bereiken.
Wij alle vrachtwagens langs om te vragen of we mee konden liften. Iedere chauffeur zat al aan het bier, pornoblaadjes lagen open, en de voetbalwedstrijd kon elk moment beginnen. Van de vrachtwagenchauffeurs hoefden we dus niet veel te verwachten.
Wij de personenauto's af; geen succes. Toen maar besloten om even wat te gaan eten en het later weer te proberen.
Toen kwamen we een bestelbus tegen met een verdomd lekker mokkel erbij, plus.. een tijger! Behoorlijk kinky als je het mij vraagt
Anyhoe, wij vragen of we mee konden liften. Later toen haar vriend erbij kwam waarschuwde hij ons; het mag best maar... we vervoeren wel een tijger, weet je het zeker.
Dit maak je natuurlijk niet vaak mee, en het was de enige lift die we konden vinden, dus wij uiteraard de bus ingestapt.
Toen we de Tsjechische grens naderden, stelden ze voor dat wij maar even voor de grens moesten uitstappen, en dat we ze weer zouden treffen in Tsjechië. Ze hadden namelijk wel alle benodigde papieren om een tijger te vervoeren, maar bij de douane konden ze nog wel s moeilijk doen. Ze hebben wel eens meegemaakt dat ze 5 dagen vastzaten, voordat ze er zeker van waren dat de papieren in orde waren. Ze wilden niet dat wij in hetzelfde schuitje zouden zitten.
Toen we nog dichter bij de grens kwamen zagen we een ENORME file van vrachtwagens, wat bleek; het was een nationale feestdag in tsjechie, en de douane lag ook (half) op haar gat. Deze vrachtwagens konden dus wel 2 dagen in die file staan. Wij even geluk dat we geen lift konden vinden met een vrachtwagen!
De tijger sliep, dus ze vonden het wel een goed idee als wij gewoon bleven zitten, dan zou de tijger ook niet gewekt worden. Dus, wij in een busje met 2 tsjechen, 2 nederlanders en een tijger de grens over. De douane beambte wuifde ons; rij maar rustig door.. viel dat eens even mee!
Vervolgens zijn we door het stelletje om 12 uur snachts afgezet in het centrum van Pilzen, waar, nadat bleek dat de hostels die ik daar kende vol zaten, en niemand engels of duits sprak, we maar op het station hebben geslapen. Vreemde ervaring!
Morgen ga ik het weer proberen, maar nu naar Engeland! Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen (en hoe het weer wordt )
Leuke verhalen!
Ik ga a.s. woensdag ook op lift-vakantie, we vliegen naar Londen, maar ligt aan het weer of we verder gaan in Engeland/Schotland of dat we richting het zuiden gaan (Spanje, Portugal). Heb er iig heel veel zin in.
@2nosedT, veel plezier morgen en misschien tot dan haha...
Ik ga a.s. woensdag ook op lift-vakantie, we vliegen naar Londen, maar ligt aan het weer of we verder gaan in Engeland/Schotland of dat we richting het zuiden gaan (Spanje, Portugal). Heb er iig heel veel zin in.
@2nosedT, veel plezier morgen en misschien tot dan haha...
Kijk das een gaaf verhaal 2nosedT !! Cool met zo'n tijger mee. Volhouden en geduld hebben werpt vanzelf zn vruchten af. Ik ben zeer benieuwd hoe het ons zal vergaan, we vertrekken zondagochtend vroeg vanuit zaandam, richting enschede of arnhem en daar de grens over.
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
zo! dat was gaaf!
Zaterdagochtend vertrokken, door mn vader afgezet aan de A16 tussen Dordrecht en Breda.
Binnen een kwartier een lift gekregen door een Belgisch gezinnetje die ons heeft afgezet bij Jabbeke (vlakbij Brugge).
Daar, na ongeveer een kwartiertje rondvragen een oud engels echtpaar gevonden die ons een lift kon aanbieden naar Engeland. De twee woonden in Oxford, maar reden voor ons een beetje om op ons op een wat betere plek af te zetten, onwijs aardig van ze!
Om ongeveer 19:30 waren we op de M3 tussen London en Basingstoke. Na even wat gegeten te hebben zijn we om 20:00 weer op zoek gegaan naar een lift. De eerste gast die we vroegen vertelde ons dat het een wagen was van de defensie waar hij in reed, en dat hij geen passagiers kon meenemen. Wij verder rondvragen, waarna die gast naar ons toe kwam rijden om te zeggen dat we toch wel mee konden liften (misschien was het omdat het regende? ).
Bleek dat het een marinier was die al 27 jaar bij de mariniers zit. Hij had onwijs bizarre verhalen over de oorlogen waarin hij heeft gevochten (waaronder Irak, Afganistan, etc).
Anyhoe, hij vroeg waar we moesten zijn en waar we zouden slapen. Wij hadden nog niets geregeld dus vertelden hem dat we nog wat moesten fixen. Toen bood hij aan dat we bij hem thuis mochten slapen. Hij had 2 dochters thuis (15 en 17 jaar ofzo) en ging zelf die avond weg... hij was dus wel vol van vetrouwen (het was ook wel een gast waar je echt geen ruzie mee wil hebben).
We zijn die avond dus tot Ferdown gekomen (vlakbij Bornemouth), vlakbij Yeovil waar we moesten zijn de volgende dag.
De zondag moesten we dus in Yeovil zien te komen. Daar speelde de band 'Sikth' waarvoor we naar Engeland gingen.
In Bornmouth hebben we anderhalf uur met een bordje aan de weg gestaan. Dit was echter een erg slechte plek om een lift te regelen.. auto's konden er niet zo makkelijk stoppen. Op de snelweg was er ook niet echt een geschikte plek.
We hebben toen maar de trein gepakt (voor 12 pond) naar Yeovil.
Tijdens de show hebben we bji wat bands nog een lift proberen te regelen (een band kwam uit Brighton, zou voor ons perfect zijn.. terug richting Dover) maar alle bussen zaten vol. Na de show op de parkeerplek een lift weten te regelen naar Wookey Hole (niet echt in de richting die we op moesten, maar we konden er blijven pitten).
Volgende ochtend vroeg opgestaan (half 7) en kwart voor 7 naar Wells gewandeld. Van daaruit hebben we een lift weten te regelen naar Shepton Mallet waar we met een bordje aan de weg hebben gestaan. Binnen een kwartiertje hadden we een lift van een gozer die ons bij Ilchester heeft afgezet (waar een de weg kruiste met de A303 - een main road richting London).
Daar weer met een bordje gestaan en ook weer redelijk snel een lift kunnen krijgen (binnen een half uurtje ofzo).
Uiteindelijk zijn we om 12 uur afgezet op de M3 tussen Basingstoke en London, waar we op de parkeerplek een lift hebben gefixed verder richting Dover. Afgezet aan de M25 onder London.
Na een lange tijd rondlopen/vragen (anderhalf uur) een lift geregeld bij een gozer waar we het minst van verwachtte. Zakenmannetje in een erg dikke cabriolet. Deze zou ons iets verder afzetten richting Dover. Maar door een andere route die hij nam hebben we die gemist. Hij heeft ons toen maar in Dover afgezet (wat flink om was voor hem).. wederom was ik weer erg verbaasd over hoeveel ze over kunnen hebben voor lifters).
In Dover hebben we een ticket gekocht voor de overtocht (16 pond), en om 20:00 (NL tijd) kwamen we aan in Calais. Op de boot hebben we een lift geregeld met een zwitser die ons in Jabbeke af wilde zetten.
Daar binnen 5 minuten een lift geregeld met een gozer uit Dongen die ons op Breda centraal heeft afgezet.
Daar de trein gepakt naar Dordrecht, en om half 12 waren we thuis!
Dus, wederom geslaagd en tof liftavontuur
Twee dingen die me heel erg opvielen;
1. Je kan totaal niet beoordelen of iemand je een lift wil aanbieden of niet. Mensen van wie je het minst verwacht kunnen onwijs gastvrij zijn. We hebben een lift gehad van een oud echtpaar, zakenmannen, hippies en een gezin
2. In England (in tegenstelling tot mijn vorige liftervaring) was het, vooral op de terugweg, een stuk makkelijker om een lift te regelen met een bordje aan de kant van de weg, dan door het rondvragen bij een tankstation.
[ Bericht 0% gewijzigd door 2nosedT op 01-08-2007 09:50:01 ]
Zaterdagochtend vertrokken, door mn vader afgezet aan de A16 tussen Dordrecht en Breda.
Binnen een kwartier een lift gekregen door een Belgisch gezinnetje die ons heeft afgezet bij Jabbeke (vlakbij Brugge).
Daar, na ongeveer een kwartiertje rondvragen een oud engels echtpaar gevonden die ons een lift kon aanbieden naar Engeland. De twee woonden in Oxford, maar reden voor ons een beetje om op ons op een wat betere plek af te zetten, onwijs aardig van ze!
Om ongeveer 19:30 waren we op de M3 tussen London en Basingstoke. Na even wat gegeten te hebben zijn we om 20:00 weer op zoek gegaan naar een lift. De eerste gast die we vroegen vertelde ons dat het een wagen was van de defensie waar hij in reed, en dat hij geen passagiers kon meenemen. Wij verder rondvragen, waarna die gast naar ons toe kwam rijden om te zeggen dat we toch wel mee konden liften (misschien was het omdat het regende? ).
Bleek dat het een marinier was die al 27 jaar bij de mariniers zit. Hij had onwijs bizarre verhalen over de oorlogen waarin hij heeft gevochten (waaronder Irak, Afganistan, etc).
Anyhoe, hij vroeg waar we moesten zijn en waar we zouden slapen. Wij hadden nog niets geregeld dus vertelden hem dat we nog wat moesten fixen. Toen bood hij aan dat we bij hem thuis mochten slapen. Hij had 2 dochters thuis (15 en 17 jaar ofzo) en ging zelf die avond weg... hij was dus wel vol van vetrouwen (het was ook wel een gast waar je echt geen ruzie mee wil hebben).
We zijn die avond dus tot Ferdown gekomen (vlakbij Bornemouth), vlakbij Yeovil waar we moesten zijn de volgende dag.
De zondag moesten we dus in Yeovil zien te komen. Daar speelde de band 'Sikth' waarvoor we naar Engeland gingen.
In Bornmouth hebben we anderhalf uur met een bordje aan de weg gestaan. Dit was echter een erg slechte plek om een lift te regelen.. auto's konden er niet zo makkelijk stoppen. Op de snelweg was er ook niet echt een geschikte plek.
We hebben toen maar de trein gepakt (voor 12 pond) naar Yeovil.
Tijdens de show hebben we bji wat bands nog een lift proberen te regelen (een band kwam uit Brighton, zou voor ons perfect zijn.. terug richting Dover) maar alle bussen zaten vol. Na de show op de parkeerplek een lift weten te regelen naar Wookey Hole (niet echt in de richting die we op moesten, maar we konden er blijven pitten).
Volgende ochtend vroeg opgestaan (half 7) en kwart voor 7 naar Wells gewandeld. Van daaruit hebben we een lift weten te regelen naar Shepton Mallet waar we met een bordje aan de weg hebben gestaan. Binnen een kwartiertje hadden we een lift van een gozer die ons bij Ilchester heeft afgezet (waar een de weg kruiste met de A303 - een main road richting London).
Daar weer met een bordje gestaan en ook weer redelijk snel een lift kunnen krijgen (binnen een half uurtje ofzo).
Uiteindelijk zijn we om 12 uur afgezet op de M3 tussen Basingstoke en London, waar we op de parkeerplek een lift hebben gefixed verder richting Dover. Afgezet aan de M25 onder London.
Na een lange tijd rondlopen/vragen (anderhalf uur) een lift geregeld bij een gozer waar we het minst van verwachtte. Zakenmannetje in een erg dikke cabriolet. Deze zou ons iets verder afzetten richting Dover. Maar door een andere route die hij nam hebben we die gemist. Hij heeft ons toen maar in Dover afgezet (wat flink om was voor hem).. wederom was ik weer erg verbaasd over hoeveel ze over kunnen hebben voor lifters).
In Dover hebben we een ticket gekocht voor de overtocht (16 pond), en om 20:00 (NL tijd) kwamen we aan in Calais. Op de boot hebben we een lift geregeld met een zwitser die ons in Jabbeke af wilde zetten.
Daar binnen 5 minuten een lift geregeld met een gozer uit Dongen die ons op Breda centraal heeft afgezet.
Daar de trein gepakt naar Dordrecht, en om half 12 waren we thuis!
Dus, wederom geslaagd en tof liftavontuur
Twee dingen die me heel erg opvielen;
1. Je kan totaal niet beoordelen of iemand je een lift wil aanbieden of niet. Mensen van wie je het minst verwacht kunnen onwijs gastvrij zijn. We hebben een lift gehad van een oud echtpaar, zakenmannen, hippies en een gezin
2. In England (in tegenstelling tot mijn vorige liftervaring) was het, vooral op de terugweg, een stuk makkelijker om een lift te regelen met een bordje aan de kant van de weg, dan door het rondvragen bij een tankstation.
[ Bericht 0% gewijzigd door 2nosedT op 01-08-2007 09:50:01 ]
Vandaag heb ik weer eens een lifter opgepikt. Voor wat veldwerk moest ik in de buurt van Grubbenvorst in Noord-Limburg zijn. Er liep een jongen langs de weg en ik wist dat ie daar niet volledig voor zijn lol liep. Daarom heb ik 'm een lift gegeven. Jammer genoeg stond er niemand te liften op de Maastrichter liftersplaats, en ook niemand op A2-tankstation Het Anker, waar ik even speciaal voor de potentiele lifters langs reed.
Uitgebreider verslag + foto's van de lift trip van 2nosedT en mijzelf naar Yeovil, Engeland:
http://plunk.livejournal.com/232193.html
http://plunk.livejournal.com/232193.html
Misschien moet ik het ook maar eens gaan proberen.
Lijkt me wel een leuke ervaring
Lijkt me wel een leuke ervaring
Do what you love, love what you do!
Afgelopen weekend heb ik weer gelift, "slechts" van Maastricht naar Heerlen en terug. Morgenavond breng ik verslag uit!
Zow! Ik ben ook alweer een week terug van mn liftavontuur naar Praag dus tijd om mijn verhaal uit de doeken te doen:
Zaandam - Praha 842,3 km
We hadden als route bedacht: enschede - osnabruck - Hannover - magdeburg - leipzig - dresden - praha. 842 km.
Zondagochtend 31 juli, 11 uur verlieten we - ik en mn vriendin- het huis in zaandam met onze volle backpacks en lege kartonnen liftbordjes en een merkstift, om vanaf de Shell zaandam proberen uit te komen richting de duitse grens!
Na ongeveer een uur bij dit rustige tankstation op zondagochtend gestaan te hebben, spraken we een man aan die zei de zon op te gaan zoeken. Waar naar toe dan? Praag? Nee hij wilde met zn nieuwe Corsa naar groningen om deze eens even goed te testen en wij mochten als testpasagiers mee!
Ook kwamen we een stel zweden tegen met een bus die terug naar zweden gingen, maar helaas geen plek meer in de bus! Dat was vet geweest
De man in de corsa wilde dus zn auto inrijden door een lekker stuk te rijden, onderweg bespraken we dat hij ons wel bij arnhem of enschede wilde afzetten. Nee hengelo, bij hengelo zou hij ons afzetten, eenmaal bij hengelo werd het duitsland, en aangezien ze geen tankstation hebben de eerste 100 km richting osnabruck heeft hij ons uiteindelijk op een Autohof net na Osnabruck afgezet.
Daar even op het terras in de stromende regen wat eten en drinken en richting parkeerplaats naar een lift richting Dresden ( positief denken
Ons duits is slecht dus we proberen het met een bordje, maar alle duitsers reden ons voorbij. Ineens stond daar een camper met een CZ sticker en een wit nummerbord. Tsjechie! Maar helaas zodra ik richting zn camper liep sloeg ie zn deur dicht en ging angstig in zn camper zitten.
Op een gegeven momen kwam er een vw bus met eeen enorme trailer dat leek op een boot ofzo, maar dan op zn kop, nieuwsgierig als mn vriendin is ging ze een kijkje nemen, bleek hij perfect engels te spreken en dat er een "Glider" in zat uit 1935. Een zelfgerestaureerde zweefvliegtuig uit 1935. Na een praatje zei hij ons wel een stukje op weg te kunnen helpen richting Kassel. Dit leek ons een goed idee na alweer ruim een uur daar in de regen te staan. Alleen is dit een andere route dan we gepland hadden maar wel richting dresden, maar dan onderlangs. Okidoki! De trailer was 11 meter lang, en de vw transporter was ook niet klein dus met een gangetje of 80 gingen we met het gevaarte op pas. Halve wege wilde hem even checken en konden we zn flugmachine even bekijken. Hij werkte trouwens bij Airbus en ontwierp de raampjes van de opvolger van de airbus 350 die weer de concurrent moet worden van die "milieuvriendelijke" nieuwe boeing. Uiteindelijk dus bij Kassel afgezet.
En daar hebben we uuuuuuuuren gestaan, langs de snelweg rechtstreeks naar Dresden, 400 km.
Wel kregen we een lift van een Ferrari Enzo aangeboden, of beter gezegd, mn vriendin mocht mee
Het was ondertussen 9 uur savonds en we moesten wat gaan verzinnen, we hadden een tent mee dus ik wilde wel gaan wildkamperen maar mn vriendin durfde het niet aan duss naar een Motel, met zn tweetjes in een 1persoonskamer - lekker knusss -
Volgende dag aan de andere kant vd snelweg gaan staan om naar Erfurt te gaan en dan richting dresden. Heerlijk weer, lekker in het zonnetje. Nog een redbull gekregen van 2 redbull meisjes in zown redbul beetle, jaja die hebben ze in duitsland ook. Dus een goed begin vd dag!
Op deze plek zagen we ook al een paar andere lifters rondstruinen op de parkeerplaatsen, backpacks opzoek naar een lift. Uiteindelijk zijn we met een vrachtwagenchauffeur mee gegegaan om 50 km zuidelijker te gaan. Super nieuwe mercedes truck en achter het stuur een 26 jarige heinrich. We kregen een toeristische route door de dorpjes om de file op de snelweg te ontwijken, uiteindelijk werden we bij de Aldi afgezet, op een perfecte plek langs de snelweg naar dresden!
Hier stonden we inmiddels 2 uur toen er ineens nog een liftkoppel afgezet werd. Bassie en zn vriendinnetje- jongen met knalrood krullend haar en een grote goochelaarshoed op! . Duitsers.
En even later werd op deze zelfde spot NOG een stelletje lifters daar afgezet. Hier kwamen we dus nooit meer weg. Maar ze zeiden wel dat omdat wij er eerder waren mochten wij als eerste met een lift mee en ze zouden op ons wachtten. Dat was wel erg netjes, maar na een uur hadden we het wel gezien. We moesten hier weg, en uiteindelijk besloten een treinstation op te zoeken. Die was 15 km daar vandaan.. lopen? Maarr bij de aldi, uiteraard de aldi, waren NL-ers die ons wel even naar Bad Hersveld wilden brengen. Daar zijn we op de ICE naar dresden gestapt. 11 uur savonds aangekomen en in een hostel gecrashed. In Dresden wilden we nog wel een extra dag blijven, omdat het zo'n mooie stad is.
Stond ik s'ochtends onder de douche in het hostel sprak iemand me in de douche naast mij aan in het duits, maar als snel hoorde hij dat ik ook nederlands was. En dat hij en zn vriend die middag naar Praag zouden rijden !! Hij moest even aan zn maat vragen. Dus plannen gewijzigd; we gingen die middag naar Praag met een nederlandse Volvo !! Twee relaxte gasten die met een grote volvo station naar een festival in Budapest onderweg waren. Maar wilden ook nog een paar dagen naar praag.
In tsjechie aangekomen bij de grens, vignet kopen, en "volg de skoda rijder!" Het stikt er echt van de skoda''s. Was erg gezellig in de volvo, compleet met communistische rock !
Dinsdag om 5 uur smiddags waren we in praag aangekomen, we hadden in de loneley planet een camping gespot en gevonden. Die jongens besloten ook op de camping te gaan staan en zo hadden we nog een paar dagen gezelschap Jongens bedankt!!
AL met al viel me liften in duitsland behoorlijk tegen. Echt uren gestaan. Voor het eerst ook flinke concurrentie. De truuc is, achteraf gezien mensen aanspreken in het duits. zo'n bordje werkt niet in duitsland. En goed op nummerborden letten, dan zie je precies waar ze vandaan komen, en dus dus waarschijnlijk naar toe gaan. DD is Dresden.
Zaandam - Praha 842,3 km
We hadden als route bedacht: enschede - osnabruck - Hannover - magdeburg - leipzig - dresden - praha. 842 km.
Zondagochtend 31 juli, 11 uur verlieten we - ik en mn vriendin- het huis in zaandam met onze volle backpacks en lege kartonnen liftbordjes en een merkstift, om vanaf de Shell zaandam proberen uit te komen richting de duitse grens!
Na ongeveer een uur bij dit rustige tankstation op zondagochtend gestaan te hebben, spraken we een man aan die zei de zon op te gaan zoeken. Waar naar toe dan? Praag? Nee hij wilde met zn nieuwe Corsa naar groningen om deze eens even goed te testen en wij mochten als testpasagiers mee!
Ook kwamen we een stel zweden tegen met een bus die terug naar zweden gingen, maar helaas geen plek meer in de bus! Dat was vet geweest
De man in de corsa wilde dus zn auto inrijden door een lekker stuk te rijden, onderweg bespraken we dat hij ons wel bij arnhem of enschede wilde afzetten. Nee hengelo, bij hengelo zou hij ons afzetten, eenmaal bij hengelo werd het duitsland, en aangezien ze geen tankstation hebben de eerste 100 km richting osnabruck heeft hij ons uiteindelijk op een Autohof net na Osnabruck afgezet.
Daar even op het terras in de stromende regen wat eten en drinken en richting parkeerplaats naar een lift richting Dresden ( positief denken
Ons duits is slecht dus we proberen het met een bordje, maar alle duitsers reden ons voorbij. Ineens stond daar een camper met een CZ sticker en een wit nummerbord. Tsjechie! Maar helaas zodra ik richting zn camper liep sloeg ie zn deur dicht en ging angstig in zn camper zitten.
Op een gegeven momen kwam er een vw bus met eeen enorme trailer dat leek op een boot ofzo, maar dan op zn kop, nieuwsgierig als mn vriendin is ging ze een kijkje nemen, bleek hij perfect engels te spreken en dat er een "Glider" in zat uit 1935. Een zelfgerestaureerde zweefvliegtuig uit 1935. Na een praatje zei hij ons wel een stukje op weg te kunnen helpen richting Kassel. Dit leek ons een goed idee na alweer ruim een uur daar in de regen te staan. Alleen is dit een andere route dan we gepland hadden maar wel richting dresden, maar dan onderlangs. Okidoki! De trailer was 11 meter lang, en de vw transporter was ook niet klein dus met een gangetje of 80 gingen we met het gevaarte op pas. Halve wege wilde hem even checken en konden we zn flugmachine even bekijken. Hij werkte trouwens bij Airbus en ontwierp de raampjes van de opvolger van de airbus 350 die weer de concurrent moet worden van die "milieuvriendelijke" nieuwe boeing. Uiteindelijk dus bij Kassel afgezet.
En daar hebben we uuuuuuuuren gestaan, langs de snelweg rechtstreeks naar Dresden, 400 km.
Wel kregen we een lift van een Ferrari Enzo aangeboden, of beter gezegd, mn vriendin mocht mee
Het was ondertussen 9 uur savonds en we moesten wat gaan verzinnen, we hadden een tent mee dus ik wilde wel gaan wildkamperen maar mn vriendin durfde het niet aan duss naar een Motel, met zn tweetjes in een 1persoonskamer - lekker knusss -
Volgende dag aan de andere kant vd snelweg gaan staan om naar Erfurt te gaan en dan richting dresden. Heerlijk weer, lekker in het zonnetje. Nog een redbull gekregen van 2 redbull meisjes in zown redbul beetle, jaja die hebben ze in duitsland ook. Dus een goed begin vd dag!
Op deze plek zagen we ook al een paar andere lifters rondstruinen op de parkeerplaatsen, backpacks opzoek naar een lift. Uiteindelijk zijn we met een vrachtwagenchauffeur mee gegegaan om 50 km zuidelijker te gaan. Super nieuwe mercedes truck en achter het stuur een 26 jarige heinrich. We kregen een toeristische route door de dorpjes om de file op de snelweg te ontwijken, uiteindelijk werden we bij de Aldi afgezet, op een perfecte plek langs de snelweg naar dresden!
Hier stonden we inmiddels 2 uur toen er ineens nog een liftkoppel afgezet werd. Bassie en zn vriendinnetje- jongen met knalrood krullend haar en een grote goochelaarshoed op! . Duitsers.
En even later werd op deze zelfde spot NOG een stelletje lifters daar afgezet. Hier kwamen we dus nooit meer weg. Maar ze zeiden wel dat omdat wij er eerder waren mochten wij als eerste met een lift mee en ze zouden op ons wachtten. Dat was wel erg netjes, maar na een uur hadden we het wel gezien. We moesten hier weg, en uiteindelijk besloten een treinstation op te zoeken. Die was 15 km daar vandaan.. lopen? Maarr bij de aldi, uiteraard de aldi, waren NL-ers die ons wel even naar Bad Hersveld wilden brengen. Daar zijn we op de ICE naar dresden gestapt. 11 uur savonds aangekomen en in een hostel gecrashed. In Dresden wilden we nog wel een extra dag blijven, omdat het zo'n mooie stad is.
Stond ik s'ochtends onder de douche in het hostel sprak iemand me in de douche naast mij aan in het duits, maar als snel hoorde hij dat ik ook nederlands was. En dat hij en zn vriend die middag naar Praag zouden rijden !! Hij moest even aan zn maat vragen. Dus plannen gewijzigd; we gingen die middag naar Praag met een nederlandse Volvo !! Twee relaxte gasten die met een grote volvo station naar een festival in Budapest onderweg waren. Maar wilden ook nog een paar dagen naar praag.
In tsjechie aangekomen bij de grens, vignet kopen, en "volg de skoda rijder!" Het stikt er echt van de skoda''s. Was erg gezellig in de volvo, compleet met communistische rock !
Dinsdag om 5 uur smiddags waren we in praag aangekomen, we hadden in de loneley planet een camping gespot en gevonden. Die jongens besloten ook op de camping te gaan staan en zo hadden we nog een paar dagen gezelschap Jongens bedankt!!
Jongens bedankt!! 
AL met al viel me liften in duitsland behoorlijk tegen. Echt uren gestaan. Voor het eerst ook flinke concurrentie. De truuc is, achteraf gezien mensen aanspreken in het duits. zo'n bordje werkt niet in duitsland. En goed op nummerborden letten, dan zie je precies waar ze vandaan komen, en dus dus waarschijnlijk naar toe gaan. DD is Dresden.
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Ja, met een vriendelijke gelaatsuidrukking en "Entschuldigung, mochte ich ihnen etwas Fragen?" is de eerste van een rijtje van drie vragen, die chauffeurs het portier open laat doen... Die tien standaardzinnetjes, die zijn echt belangrijk. De rest is bijzaak...
Zaterdag 19 augustus 2007 ~ van Bemelen naar Heerlen ~ vertrek 15h
Vandaag staat een relatief korte liftverplaatsing op mijn programma. Vandaag en morgen wordt in de “binnenstad” van Heerlen de tiende editie van het gratis toegankelijke “Booch? Festival” gehouden, met muziek variërend van rock en pop tot dance en metal, en verder diverse muziekdocumentaires en dans- en djembé workshops. Om broederschap te bevorderen.
Ik heb goede zin voor ik vertrek. Het is mooi weer. Op straat gaat de duim omhoog, en luttele minuten later stopt een chauffeur die wat aan het toeren was, en terugkeert naar Maastricht. Hij neemt de “oude” route naar de kruising in Maastricht-noord, bij het Geusseltstadion, waar de liftersplaats gelegen is.
Op de liftersplaats blijkt een Duitse jongen met rastahaar naar Venlo te willen. Hij vraagt of hij op de juiste weg is, en op zijn kaart kijken we samen naar de te volgen route. Ik sterk zijn vertrouwen, terwijl ik vertel dat ik inmiddels 40 keer van deze plek ben vertrokken. Ondertussen stopt er een chauffeur, die kort langs Venlo blijkt te gaan. Enkele minuten later zie ik een Peugeot 205 naderen met een Duits “AC” kenteken. AC. Aachen. Ik zwaai eens extra, en de auto stopt. Voor we weer verder rijden, stopt achter ons nog een chauffeur uit Bitburg op de liftersplaats. Hij vraagt ons naar de te volgen route naar Leiden, en mijn chauffeur tekent een kaartje met het halve Nederlandse wegennet, en vertelt dat hij langs Eindhoven kan rijden, of langs Antwerpen.
In Heerlen stap ik uit op de N281-oprit, die aansluit op de A79. Onderweg, en in Heerlen wordt mijn goede gevoel over mijn zomervakantie, die over 2 weken begint, versterkt. Ik begin dan waarschijnlijk ook van huis uit en heb dan, op weg naar oostelijk Duitsland, tot Heerlen dezelfde route. Vorig jaar ging ik ook naar oostelijk Duitsland, en toen liftte ik Heerlen uit op precies dezelfde plek als waar ik nu uitstapte. Het verre buitenland lijkt onder handbereik, al zal ik nog even mijn adem in moeten houden, voor ik werkelijk door kan gaan. Naast de oprit staat een karakteristieke boerderij “De Aar” uit 1928, waar ik een foto van trek. Tot over 14 dagen.
Even later bedenk ik mij dat ik nog wel één of twee afritten verder mee had kunnen rijden. Zonder precies te weten welke afstand ik met de benenwagen ga overbruggen van hier tot bij mijn kameraad begin ik aan de voettocht. Het blijkt ongeveer 1500 meter te zijn, en ik loop over een slingerend paadje in het groen tussen het bebouwd gebied en de stadsautobaan N281.
Zondag 20 augustus 2007 ~ van Heerlen naar Bemelen ~ vertrek 22h
Dieuwke neemt de trein naar Utrecht rond 21h20, en ik voel motivatie om naar huis te liften. Per openbaar vervoer zou het 30 minuten zijn van Heerlen naar Maastricht en dan nog zo’n drie kwartier te voet naar huis. Nu loop ik vanaf het station naar de A79, waarmee ik ongeveer 20 minuten zoet ben. Op het festivalterrein raak ik even de weg kwijt. In de Geleenstraat vind ik het spoor weer terug, als een agent mij uitlegt hoe ik naar de Akerstraat kom.
Aan het begin van de A79 is een onbemande pomp gelegen. Ik neem plaats aan het begin van het uitwijkvak naar deze pomp. Kwart voor tien. Na twintig minuten ~ uit twee auto’s klonk inmiddels gejoel van onbeschaafde jongens die zichzelf kennelijk heel wat vonden ~ stopt een chauffeur. Zijn bestemming is de werkplaats van NedTrain in Maastricht, want zijn weekend zit er alweer op. Ik vraag of hij haast heeft en leg uit dat het vanaf Maastricht ongeveer drie kwartier lopen is naar huis, en dat er een binnendoor route naar Maastricht vanaf Valkenburg is, die bij mij langs komt. En zo gaan wij verder over dit tracé ~ 20 minuten na vertrek uit Heerlen ben ik weer thuis.
Vandaag staat een relatief korte liftverplaatsing op mijn programma. Vandaag en morgen wordt in de “binnenstad” van Heerlen de tiende editie van het gratis toegankelijke “Booch? Festival” gehouden, met muziek variërend van rock en pop tot dance en metal, en verder diverse muziekdocumentaires en dans- en djembé workshops. Om broederschap te bevorderen.
Ik heb goede zin voor ik vertrek. Het is mooi weer. Op straat gaat de duim omhoog, en luttele minuten later stopt een chauffeur die wat aan het toeren was, en terugkeert naar Maastricht. Hij neemt de “oude” route naar de kruising in Maastricht-noord, bij het Geusseltstadion, waar de liftersplaats gelegen is.
Op de liftersplaats blijkt een Duitse jongen met rastahaar naar Venlo te willen. Hij vraagt of hij op de juiste weg is, en op zijn kaart kijken we samen naar de te volgen route. Ik sterk zijn vertrouwen, terwijl ik vertel dat ik inmiddels 40 keer van deze plek ben vertrokken. Ondertussen stopt er een chauffeur, die kort langs Venlo blijkt te gaan. Enkele minuten later zie ik een Peugeot 205 naderen met een Duits “AC” kenteken. AC. Aachen. Ik zwaai eens extra, en de auto stopt. Voor we weer verder rijden, stopt achter ons nog een chauffeur uit Bitburg op de liftersplaats. Hij vraagt ons naar de te volgen route naar Leiden, en mijn chauffeur tekent een kaartje met het halve Nederlandse wegennet, en vertelt dat hij langs Eindhoven kan rijden, of langs Antwerpen.
In Heerlen stap ik uit op de N281-oprit, die aansluit op de A79. Onderweg, en in Heerlen wordt mijn goede gevoel over mijn zomervakantie, die over 2 weken begint, versterkt. Ik begin dan waarschijnlijk ook van huis uit en heb dan, op weg naar oostelijk Duitsland, tot Heerlen dezelfde route. Vorig jaar ging ik ook naar oostelijk Duitsland, en toen liftte ik Heerlen uit op precies dezelfde plek als waar ik nu uitstapte. Het verre buitenland lijkt onder handbereik, al zal ik nog even mijn adem in moeten houden, voor ik werkelijk door kan gaan. Naast de oprit staat een karakteristieke boerderij “De Aar” uit 1928, waar ik een foto van trek. Tot over 14 dagen.
Even later bedenk ik mij dat ik nog wel één of twee afritten verder mee had kunnen rijden. Zonder precies te weten welke afstand ik met de benenwagen ga overbruggen van hier tot bij mijn kameraad begin ik aan de voettocht. Het blijkt ongeveer 1500 meter te zijn, en ik loop over een slingerend paadje in het groen tussen het bebouwd gebied en de stadsautobaan N281.
Zondag 20 augustus 2007 ~ van Heerlen naar Bemelen ~ vertrek 22h
Dieuwke neemt de trein naar Utrecht rond 21h20, en ik voel motivatie om naar huis te liften. Per openbaar vervoer zou het 30 minuten zijn van Heerlen naar Maastricht en dan nog zo’n drie kwartier te voet naar huis. Nu loop ik vanaf het station naar de A79, waarmee ik ongeveer 20 minuten zoet ben. Op het festivalterrein raak ik even de weg kwijt. In de Geleenstraat vind ik het spoor weer terug, als een agent mij uitlegt hoe ik naar de Akerstraat kom.
Aan het begin van de A79 is een onbemande pomp gelegen. Ik neem plaats aan het begin van het uitwijkvak naar deze pomp. Kwart voor tien. Na twintig minuten ~ uit twee auto’s klonk inmiddels gejoel van onbeschaafde jongens die zichzelf kennelijk heel wat vonden ~ stopt een chauffeur. Zijn bestemming is de werkplaats van NedTrain in Maastricht, want zijn weekend zit er alweer op. Ik vraag of hij haast heeft en leg uit dat het vanaf Maastricht ongeveer drie kwartier lopen is naar huis, en dat er een binnendoor route naar Maastricht vanaf Valkenburg is, die bij mij langs komt. En zo gaan wij verder over dit tracé ~ 20 minuten na vertrek uit Heerlen ben ik weer thuis.
dat zijn weer twee mooie lifters verhalen
zelf heb ik het te druk voor liften en is het me een beetje onvoorspelbaar....
heb ik liever het stuur zelf in handen
dan ben ik vast iemand die een lifter een keertje zou meenemen...
alleen kom ik nooit lifters tegen!
t lijkt me waanzinnig om eens richting Z. Frankrijk te liften...
dit verhaal is ook schitterend om te lezen:
http://www.groningen-montpellier.uwnet.nl/
à le pied france
zelf heb ik het te druk voor liften en is het me een beetje onvoorspelbaar....
heb ik liever het stuur zelf in handen
dan ben ik vast iemand die een lifter een keertje zou meenemen...
alleen kom ik nooit lifters tegen!
t lijkt me waanzinnig om eens richting Z. Frankrijk te liften...
dit verhaal is ook schitterend om te lezen:
http://www.groningen-montpellier.uwnet.nl/
à le pied france
life is good... enjoy it!
Het Reformatorisch Dagblad had op 28 augustus een stukje over Abgefahren eV, de eerste liftersvereniging in Duitsland, die dit voorjaar is opgericht. De foto komt van een Duitse internetsite die hetzelfde nieuws presenteerde.
[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 29-08-2007 08:13:02 (make up) ]
quote:Duitse vereniging promoot liften
MÜNCHEN (ANP) – Enkele Duitsers hebben een vereniging opgericht om het liften weer populair te maken. De ooit uiterst geliefde manier om te reizen is praktisch verdwenen door goedkope vlieg– en treintickets. De initiatiefnemers vinden dat jammer.
De vereniging beschouwt het meerijden als goedkoper, spannend en milieuvriendelijk, meldden Duitse media dinsdag. Met de vele voertuigen onderweg, is het liften vaak ook sneller dan een treinreis.
De vereniging Abgefahren – Deutsche Autostop Gesellschaft wil lifters met elkaar in contact brengen via het internet. De leden kunnen dan tips uitwisselen over de beste plekken om te liften.
[ Bericht 23% gewijzigd door Frank__NL op 29-08-2007 08:13:02 (make up) ]
Ha, wordt er niet meer gelift ofzo, tegenwoordig? Of waar blijven de liftverhalen???
Ik ben in het oosten van Polen. En ook al ging ik vanuit Wroclaw [Breslau] per nachtelijke trein verder, het grootste deel van de reis is op de duim gedaan. In Duitsland verplaatste ik mij met Robert uit Hengelo met 210 kmh in een Mercedes SLK, tenminste, op de weinige momenten dat onze chauffeur niet hoefde te bumperkleven.
Gisteren liftte ik vanuit Lublin, 400.000 inwoners, naar Stalowa Wola, vier keer kleiner dan Lublin. Na 20 minuten lummelen op een bushalte, met wat opspattend water van langskomende bussen over mijn lange broek, had ik een directe lift naar SW met mijn bordje "RST", waarmee de kentekens van auto's uit SW geregistreerd staan.
Kort voor SW stapte ik uit de auto, bedankte de chauffeur vriendelijk (na een rit waarin ik redelijk kon oefenen met mijn Pools ) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).
Groeten vanuit Polen.
Ik ben in het oosten van Polen. En ook al ging ik vanuit Wroclaw [Breslau] per nachtelijke trein verder, het grootste deel van de reis is op de duim gedaan. In Duitsland verplaatste ik mij met Robert uit Hengelo met 210 kmh in een Mercedes SLK, tenminste, op de weinige momenten dat onze chauffeur niet hoefde te bumperkleven.
Gisteren liftte ik vanuit Lublin, 400.000 inwoners, naar Stalowa Wola, vier keer kleiner dan Lublin. Na 20 minuten lummelen op een bushalte, met wat opspattend water van langskomende bussen over mijn lange broek, had ik een directe lift naar SW met mijn bordje "RST", waarmee de kentekens van auto's uit SW geregistreerd staan.
Kort voor SW stapte ik uit de auto, bedankte de chauffeur vriendelijk (na een rit waarin ik redelijk kon oefenen met mijn Pools ) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).
) en ging ik voor een wandeling van drie uur door de grootse "Bossen van Jan" (Lasy Janowskie).Groeten vanuit Polen.
Ik heb 2 weken geleden voor het eerst in mn leven gelift
We vertrokken vanuit Leeuwarden en we wilden naar Den Haag.
We stonden te liften bij één van de grotere rotondes van Leeuwarden wat ons nogal wat bekijks op leverde van langsfietsende jeugd en automobilisten maar na 3 kwartier leverde het ons ook een lift op. Een servicemonteur uit Nootdorp heeft ons meegenomen richting Den Haag, eerst wilde hij ons op Den Haag Centraal afzetten maar later wilde hij ons zelfs naar ons hotel brengen!
Kortom, we waren binnen 2 uur en 3 kwartier op plaats van bestemming, absoluut niet verkeerd en mocht het zo uitkomen zeker voor herhaling vatbaar
We vertrokken vanuit Leeuwarden en we wilden naar Den Haag.
We stonden te liften bij één van de grotere rotondes van Leeuwarden wat ons nogal wat bekijks op leverde van langsfietsende jeugd en automobilisten maar na 3 kwartier leverde het ons ook een lift op. Een servicemonteur uit Nootdorp heeft ons meegenomen richting Den Haag, eerst wilde hij ons op Den Haag Centraal afzetten maar later wilde hij ons zelfs naar ons hotel brengen!
Kortom, we waren binnen 2 uur en 3 kwartier op plaats van bestemming, absoluut niet verkeerd en mocht het zo uitkomen zeker voor herhaling vatbaar
How rude!
Niet zo'n spannend avontuur, maar wel m'n eerste liftsessie. Ik was in München om te kijken bij het WK roeien. Ik was al lopend met een knappe dame ergens in Oberschleissheim terecht gekomen, zo'n 7 km van de camping waar ik stond af. Toen ik onderweg terug aan het lopen was (zij ging door naar haar hotel in Oberschleissheim) dacht ik "Hee, waarom ga ik niet gewoon liften". Na twintig stappen wikken en wegen ("Moet ik dit wel doen") gewoon brutaal mezelf omgedraaid en al achteruitlopend langs een normale Duitse dorpsweg mijn duim opgestoken. Iedereen reed natuurlijk voorbij, maar een 200 meter verder waren de bomen van de spoorwegovergang open.
Ik dacht nog "Zal je zien, draait er één z'n raampje open als ik langsloop" en ja hoor: een Duitser van een jaar of 40 in een dikke BMW vroeg me "Wo mussen Sie sein?", dus ik reageerde met "die Regattastrecke" (= de roeibaan). Dat kende hij niet, maar hij moest richting Augsburg, en toen ik zei dat mijn bestemming gewoon "Immer geradeaus" was ( ) kon ik wel meerijden. Superrelaxed! En dat met nog geen minuut duimen zwaaien.
Ik dacht nog "Zal je zien, draait er één z'n raampje open als ik langsloop" en ja hoor: een Duitser van een jaar of 40 in een dikke BMW vroeg me "Wo mussen Sie sein?", dus ik reageerde met "die Regattastrecke" (= de roeibaan). Dat kende hij niet, maar hij moest richting Augsburg, en toen ik zei dat mijn bestemming gewoon "Immer geradeaus" was ( ) kon ik wel meerijden. Superrelaxed! En dat met nog geen minuut duimen zwaaien.
Zum nächsten Mal, bitte nicht die Kinder!
Geen spannend avontuur? Maar de eerste keer is het toch spannend. En de tiende keer ook nog . Mijn eerste lift waa een impulsactie van mijn pa. In 1992, ik was 14, waren we begonnen aan de beklimming van een Franse Alp. Maar mijn pa kwam tot de conclusie dat we niet genoeg tijd hadden en opeens zei ie: we kunnen proberen een lift te krijgen. Voor zover ik weet had hij nog nooit gelift, ook niet als student. Binnen korte tijd stopte er iemand.
Overigens is liften op dorpswegen vaak kinderspel. Het is echt alleen een kwestie van je duim opsteken en naar de chauffeurs glimlachen. Contact maken met autobmobilisten. Op dat soort wegen duurt het meestal nog geen 5 minuten, zelden meer dan 10. Hoe vaak is de busniet 5 minuten te laat, en dan moet je gewoon betalen. En eventuele mentale drempels passeren. De echte drempels (op de weg) kun je dan vanuit een autostoel of de achterbank over...
Ben zondag teruggekeerd uit het zuiden van Polen. Had niet de korste route. Het kon in 2 dagen, maar heb er drie dagen voor uitgetrokken. Het kon absoluut in 2 dagen. Maar ik wilde nog iemand zien onderweg. Anders had ik met een truck midden in de nacht in Berlijn aan kunnen komen. Nu zat ik de dag daarna (ze probeerden me daar dronken te voeren, maar is ze niet gelukt, ze werden zelf dronken!) 800 kilometer naast een Turkse trucker, die Turkse thee maakte, kebab en Turkse rijst, en hij kende alle grote namen van het Nederlandse voetbal, zoals een groot deel van het team Holland '88 en Ajax '95 (Champions League, Supercup).
Aankomende vrijdag: Meerssen (Lb.) naar 's-Hertogenbosch.
Overigens is liften op dorpswegen vaak kinderspel. Het is echt alleen een kwestie van je duim opsteken en naar de chauffeurs glimlachen. Contact maken met autobmobilisten. Op dat soort wegen duurt het meestal nog geen 5 minuten, zelden meer dan 10. Hoe vaak is de busniet 5 minuten te laat, en dan moet je gewoon betalen. En eventuele mentale drempels passeren. De echte drempels (op de weg) kun je dan vanuit een autostoel of de achterbank over...
Ben zondag teruggekeerd uit het zuiden van Polen. Had niet de korste route. Het kon in 2 dagen, maar heb er drie dagen voor uitgetrokken. Het kon absoluut in 2 dagen. Maar ik wilde nog iemand zien onderweg. Anders had ik met een truck midden in de nacht in Berlijn aan kunnen komen. Nu zat ik de dag daarna (ze probeerden me daar dronken te voeren, maar is ze niet gelukt, ze werden zelf dronken!) 800 kilometer naast een Turkse trucker, die Turkse thee maakte, kebab en Turkse rijst, en hij kende alle grote namen van het Nederlandse voetbal, zoals een groot deel van het team Holland '88 en Ajax '95 (Champions League, Supercup).
Aankomende vrijdag: Meerssen (Lb.) naar 's-Hertogenbosch.
@blaaatkipje
Een rechtstreekse lift met z'n 2en van Leeuwarden naar Den Haag, dat is zeker niet slecht. Daar wil ik ook wel 45 minuten voor wachten... Met de trein is het niet sneller... en het hotel stond vast niet naast het station .
Ik kan je dan ook alleen maar aanbevelen: ga vaker liften, ook in Nederland...
Een rechtstreekse lift met z'n 2en van Leeuwarden naar Den Haag, dat is zeker niet slecht. Daar wil ik ook wel 45 minuten voor wachten... Met de trein is het niet sneller... en het hotel stond vast niet naast het station .
Ik kan je dan ook alleen maar aanbevelen: ga vaker liften, ook in Nederland...
Afgelopen weekend heb ik weer gelift, waardoor ik nu mijn jaarkilometrage van 2005 voorbij ben. Nu nog (eventjes) langs de 10.000 km van vorig jaar... Nog voldoende tijd voor...!
Zaterdag 6 oktober 2007. Van Maastricht naar ’s-Hertogenb… Kaatsheuvel.
Joepie! Vandaag ga ik naar de Efteling! Het grootste pretpark van het land en een icoon van Brabant! In de zomer was het slechts nog een idee, geopperd op een zwoele zomerse zaterdagavond in het stadspark van Maastricht. We waren bijeen met een grote groep leden van het gastvrijheidsnetwerk Couch Surfing (www.couchsurfing.com).
En opnieuw gaan we met Couch Surfers op pad. De Efteling bij Kaatsheuvel dus. Of Kèts, zoals de inwoners van Kaatsheuvel en Wollùk (Waalwijk) het zelf noemen.
Om half 6 in de ochtend word ik wakker. Als ik naar de Efteling ga wordt ik altijd wakker vóór de wekker gaat. Die stond op 6 uur. Tenslotte wil ik graag op tijd aankomen bij de poort met kromme torens aan de ingang van het park.
Net na zessen stap ik naar buiten en wandel in de vroegste ochtend over de landweggetjes naar de Maastrichtse wijk Amby. Het is donker en stil.
Ik sta drie minuten op de Maastrichter liftersplaats in het donker, met reflecterend hesje en zonder bordje (want in het donker onleesbaar en niet nodig omdat er niet al te veel verkeer is) en er stopt een auto met Belgisch kenteken. Rijdt naar Utrecht, maar ik kan niet meer mee als ik vóór ik instap nog even vraag of de radio wat zachter kan. Ik heb een lange dag voor me en stel prijs op een rustige rit.
Binnen een half uur stoppen nog drie chauffeurs, maar geen van hen rijdt echt ver van Maastricht. Uiteraard is het wel altijd plezierig als men toch even stopt!
Dan komt er een vrachtwagen. Normaliter hou ik mijn liftduim bij me als er vrachtwagens langs komen, omdat ik liever wat vlotter ga. Nu niet. Veel tijd. Alles dat sneller gaat dan een muilezel rijdt vlug genoeg. Ik kan mee tot aan Eindhoven, waar mijn chauffeur een lading vrachtwagenonderdelen naar de DAF-fabriek gaat brengen. Hij komt uit Luik.
Op het tankstation onder Eindhoven kan ik na tien minuten mee in een hele mooie Mazda. De chauffeur blijkt uit Armenië te komen en vertelt over de oorlogstijd in de jaren nadat de Sovjetunie ontbonden is. Daar heeft hij zelf meegevochten en hij laat me het officiële document zien waarop zijn functie als vroegere militair staat. Ik rijd mee tot Best. Ik wist niet dat Best ook een oprit had aan de snelweg van Eindhoven naar Tilburg, en zo ben ik van de directe route naar Den Bosch af. En daar hadden we afgesproken met Couch Surfers om met de Eftelingbus verder naar Kaatsheuvel te gaan.
Nu was ik toch aan de late kant voor die bus, zodat ik makkelijk besluit om verder te liften over Tilburg. Na één keer in- en uitgeademd te hebben stopt een man op de oprit en ik rijd mee tot de afrit Goirle. Naar het noorden toe ligt hier de provinciale weg door Tilburg, langs Kaatsheuvel, naar Waalwijk.
Er is een stopplaats met een scherm dat routekaarten van Tilburg uit kan printen. Ik pak een van de achteloos weggegooide routekaarten op en wandel, na even rondkijken, naar een onderaan het wegtalud gelegen hotel van een grote keten. Bij de receptie vraag ik om karton, daarna om papier omdat ze geen karton hebben, waarmee ik vervolgens een “bordje” maak met Waalwijk. Kaatsheuvel ligt op de route.
Liftend dwars door de stad is niet altijd de makkelijkste weg. Maar er zijn genoeg Belgen en het lijkt mij niet onlogisch dat sommigen van hen, gekomen vanuit de richting Hilvarenbeek, door Tilburg rijden als doorsteek richting Waalwijk. Na een kwartiertje stopt een rijtje van drie wagens. Ik vraag of ik iets mag vragen, en dat mag niet. “NEE!!”. Mijn kameraad Reinoud zou dan de gedachte toevoegen “dit is Ne-der-land, nee, je mag NIKS vragen, vrijheid bestáát niet…! NIKS, begrijp je wel!”.
Een paar minuten later stopt een chauffeur en ik rij enkele kilometers mee tot de kruising van de Ringbaan West met de Hart van Brabantlaan. Daar stap ik wat minuutjes later in een Citroën AX tot aan de provinciale weg bij Kaatsheuvel. Enkele minuten na tienen loop ik over de boulevard naar de entree.
Zondag 7 oktober. Van ’s-Hertobenbosch naar Bemelen.
Tijdig te bed en vroeg weer uit de veren. Dat is naar men zegt een goede gewoonte. De laatste maand was ik hoogstens één of twee keer na middernacht nog wakker. Gelukkig blijken we na de Efteling allemaal redelijk in onze lurven en kladden te voelen dat we vandaag actief waren. Met zijn elven, ongeveer de helft van de hele groep, gaan we uit eten in ’s-Hertogenbosch. We kunnen terecht bij het Indonesisch restaurant Ali Baba. Later op de avond vinden we lekkere zitzakken in de kroeg Plein 79. We zijn nog met zes. Kort voor we weg gaan komt een van de jongens aanzetten met glaasjes wodka, die tot de rand gevuld zijn. Daarna veert iedereen op. Tjonge, wat kak je in, na een dagje pretpark… Gelukkig maar. Hoef ik tenminste niet de hele nacht te stappen, wat eigenlijk helemaal niet zo gezond is…
Ik word wakker in de binnenstad. ’s-Hertogenbosch is misschien wel een beetje mijn stad, maar ik heb hier nog nooit overnacht. Tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Natuurlijk gebeurt er de rest van de dag nog het een en ander… maar laat ik een sprongetje maken naar de liftreis, terug richting Mestreech.
Rond half vijf eindigt mijn wandeling bij de Vughterpoort, waar ik (op de kruising met de Isabellalaan) mijn duim opsteek op de plek die volgens mijn eigen site goed is om richting Eindhoven te gaan. Ik doe oordopjes in. Voor het eerst sta ik met oordopjes te liften. Reden? Omdat hier veel lawaaiige auto’s rijden en omdat er veel fietsers en wandelaars langskomen, die flauwe opmerkingen maken, die ik als lifter simpelweg negeer. Bovendien sta ik op het fietspad te liften, en een deel van de fietsers blijkt dat fietspad als een aan het toekomende plek op deze aardbol te beschouwen. Ik laveer me er doorheen. Soms heb je geen andere keus dan dwars door een brandnetelveld te lopen. En al dat verkeer en gedoe is gelijk een brandnetelveld… In zo’n geval kun je natuurlijk altijd nog een lange broek aantrekken. Vandaar. Na een kwartier stopt een chauffeur, en zijn claxon dringt ondanks de oordopjes door tot de schelp van mijn gehoor. Ik stap in de ietwat oudere Peugeot en ga mee tot tankstation Velder bij Boxtel. Daar stel ik mijn vraag tien keer, en krijg een rit met twee Limburgse heren met Duits kenteken, die naar het Autotron bij Rosmalen zijn geweest. De kruissnelheid is 140 per uur, en 120 per uur op de snelwegen rond Eindhoven, waar een maximum van 90 geldt. Er wordt gepiekt op rond de 148 kilometers per uur. Ze gaan naar Roermond en ik lift verder vanaf de oprit bij Kelpen Oler. De oordopjes waren goed bevallen en gaan hier weer in. Na tien minuten heb ik een rit naar Sittard met een zeer sympathieke man, die wellicht Arend-Jan heet, maar wellicht ook een andere naam draagt. Ik had het even niet verstaan. Hij vertelt een prachtig verhaal over een eerder door hem opgepikte lifter. Het was een man uit Angola, die vanuit de bosjes kwam op een Zuid-Limburgs tankstation en op weg was naar Rotterdam. Had langs de weg geslapen. Even later, op mijn geliefde tankstation Het Anker, keek ik nog wat rond, stelde nog eens een vraag en kreeg uiteraard al vlot een lift naar Maastricht. Nu met een bescheiden boertje die in een oud busje zat waarvan de startmotor het had begeven. Maar de ANWB had ‘m aangezwengeld op tankstation Ellerbrug en zo kon hij rijden zolang hij de motor maar niet afzette. Zijn bestemming was Cadier en Keer en nadat hij zijn “partner” had opgepikt in Wijckerveld reed hij langs mijn voordeur naar huis. Reistijd ongeveer twee uur. Afstand ongeveer 120 kilometer.
Joepie! Vandaag ga ik naar de Efteling! Het grootste pretpark van het land en een icoon van Brabant! In de zomer was het slechts nog een idee, geopperd op een zwoele zomerse zaterdagavond in het stadspark van Maastricht. We waren bijeen met een grote groep leden van het gastvrijheidsnetwerk Couch Surfing (www.couchsurfing.com).
En opnieuw gaan we met Couch Surfers op pad. De Efteling bij Kaatsheuvel dus. Of Kèts, zoals de inwoners van Kaatsheuvel en Wollùk (Waalwijk) het zelf noemen.
Om half 6 in de ochtend word ik wakker. Als ik naar de Efteling ga wordt ik altijd wakker vóór de wekker gaat. Die stond op 6 uur. Tenslotte wil ik graag op tijd aankomen bij de poort met kromme torens aan de ingang van het park.
Net na zessen stap ik naar buiten en wandel in de vroegste ochtend over de landweggetjes naar de Maastrichtse wijk Amby. Het is donker en stil.
Ik sta drie minuten op de Maastrichter liftersplaats in het donker, met reflecterend hesje en zonder bordje (want in het donker onleesbaar en niet nodig omdat er niet al te veel verkeer is) en er stopt een auto met Belgisch kenteken. Rijdt naar Utrecht, maar ik kan niet meer mee als ik vóór ik instap nog even vraag of de radio wat zachter kan. Ik heb een lange dag voor me en stel prijs op een rustige rit.
Binnen een half uur stoppen nog drie chauffeurs, maar geen van hen rijdt echt ver van Maastricht. Uiteraard is het wel altijd plezierig als men toch even stopt!
Dan komt er een vrachtwagen. Normaliter hou ik mijn liftduim bij me als er vrachtwagens langs komen, omdat ik liever wat vlotter ga. Nu niet. Veel tijd. Alles dat sneller gaat dan een muilezel rijdt vlug genoeg. Ik kan mee tot aan Eindhoven, waar mijn chauffeur een lading vrachtwagenonderdelen naar de DAF-fabriek gaat brengen. Hij komt uit Luik.
Op het tankstation onder Eindhoven kan ik na tien minuten mee in een hele mooie Mazda. De chauffeur blijkt uit Armenië te komen en vertelt over de oorlogstijd in de jaren nadat de Sovjetunie ontbonden is. Daar heeft hij zelf meegevochten en hij laat me het officiële document zien waarop zijn functie als vroegere militair staat. Ik rijd mee tot Best. Ik wist niet dat Best ook een oprit had aan de snelweg van Eindhoven naar Tilburg, en zo ben ik van de directe route naar Den Bosch af. En daar hadden we afgesproken met Couch Surfers om met de Eftelingbus verder naar Kaatsheuvel te gaan.
Nu was ik toch aan de late kant voor die bus, zodat ik makkelijk besluit om verder te liften over Tilburg. Na één keer in- en uitgeademd te hebben stopt een man op de oprit en ik rijd mee tot de afrit Goirle. Naar het noorden toe ligt hier de provinciale weg door Tilburg, langs Kaatsheuvel, naar Waalwijk.
Er is een stopplaats met een scherm dat routekaarten van Tilburg uit kan printen. Ik pak een van de achteloos weggegooide routekaarten op en wandel, na even rondkijken, naar een onderaan het wegtalud gelegen hotel van een grote keten. Bij de receptie vraag ik om karton, daarna om papier omdat ze geen karton hebben, waarmee ik vervolgens een “bordje” maak met Waalwijk. Kaatsheuvel ligt op de route.
Liftend dwars door de stad is niet altijd de makkelijkste weg. Maar er zijn genoeg Belgen en het lijkt mij niet onlogisch dat sommigen van hen, gekomen vanuit de richting Hilvarenbeek, door Tilburg rijden als doorsteek richting Waalwijk. Na een kwartiertje stopt een rijtje van drie wagens. Ik vraag of ik iets mag vragen, en dat mag niet. “NEE!!”. Mijn kameraad Reinoud zou dan de gedachte toevoegen “dit is Ne-der-land, nee, je mag NIKS vragen, vrijheid bestáát niet…! NIKS, begrijp je wel!”.
Een paar minuten later stopt een chauffeur en ik rij enkele kilometers mee tot de kruising van de Ringbaan West met de Hart van Brabantlaan. Daar stap ik wat minuutjes later in een Citroën AX tot aan de provinciale weg bij Kaatsheuvel. Enkele minuten na tienen loop ik over de boulevard naar de entree.
Zondag 7 oktober. Van ’s-Hertobenbosch naar Bemelen.
Tijdig te bed en vroeg weer uit de veren. Dat is naar men zegt een goede gewoonte. De laatste maand was ik hoogstens één of twee keer na middernacht nog wakker. Gelukkig blijken we na de Efteling allemaal redelijk in onze lurven en kladden te voelen dat we vandaag actief waren. Met zijn elven, ongeveer de helft van de hele groep, gaan we uit eten in ’s-Hertogenbosch. We kunnen terecht bij het Indonesisch restaurant Ali Baba. Later op de avond vinden we lekkere zitzakken in de kroeg Plein 79. We zijn nog met zes. Kort voor we weg gaan komt een van de jongens aanzetten met glaasjes wodka, die tot de rand gevuld zijn. Daarna veert iedereen op. Tjonge, wat kak je in, na een dagje pretpark… Gelukkig maar. Hoef ik tenminste niet de hele nacht te stappen, wat eigenlijk helemaal niet zo gezond is…
Ik word wakker in de binnenstad. ’s-Hertogenbosch is misschien wel een beetje mijn stad, maar ik heb hier nog nooit overnacht. Tenminste, niet dat ik me kan herinneren. Natuurlijk gebeurt er de rest van de dag nog het een en ander… maar laat ik een sprongetje maken naar de liftreis, terug richting Mestreech.
Rond half vijf eindigt mijn wandeling bij de Vughterpoort, waar ik (op de kruising met de Isabellalaan) mijn duim opsteek op de plek die volgens mijn eigen site goed is om richting Eindhoven te gaan. Ik doe oordopjes in. Voor het eerst sta ik met oordopjes te liften. Reden? Omdat hier veel lawaaiige auto’s rijden en omdat er veel fietsers en wandelaars langskomen, die flauwe opmerkingen maken, die ik als lifter simpelweg negeer. Bovendien sta ik op het fietspad te liften, en een deel van de fietsers blijkt dat fietspad als een aan het toekomende plek op deze aardbol te beschouwen. Ik laveer me er doorheen. Soms heb je geen andere keus dan dwars door een brandnetelveld te lopen. En al dat verkeer en gedoe is gelijk een brandnetelveld… In zo’n geval kun je natuurlijk altijd nog een lange broek aantrekken. Vandaar. Na een kwartier stopt een chauffeur, en zijn claxon dringt ondanks de oordopjes door tot de schelp van mijn gehoor. Ik stap in de ietwat oudere Peugeot en ga mee tot tankstation Velder bij Boxtel. Daar stel ik mijn vraag tien keer, en krijg een rit met twee Limburgse heren met Duits kenteken, die naar het Autotron bij Rosmalen zijn geweest. De kruissnelheid is 140 per uur, en 120 per uur op de snelwegen rond Eindhoven, waar een maximum van 90 geldt. Er wordt gepiekt op rond de 148 kilometers per uur. Ze gaan naar Roermond en ik lift verder vanaf de oprit bij Kelpen Oler. De oordopjes waren goed bevallen en gaan hier weer in. Na tien minuten heb ik een rit naar Sittard met een zeer sympathieke man, die wellicht Arend-Jan heet, maar wellicht ook een andere naam draagt. Ik had het even niet verstaan. Hij vertelt een prachtig verhaal over een eerder door hem opgepikte lifter. Het was een man uit Angola, die vanuit de bosjes kwam op een Zuid-Limburgs tankstation en op weg was naar Rotterdam. Had langs de weg geslapen. Even later, op mijn geliefde tankstation Het Anker, keek ik nog wat rond, stelde nog eens een vraag en kreeg uiteraard al vlot een lift naar Maastricht. Nu met een bescheiden boertje die in een oud busje zat waarvan de startmotor het had begeven. Maar de ANWB had ‘m aangezwengeld op tankstation Ellerbrug en zo kon hij rijden zolang hij de motor maar niet afzette. Zijn bestemming was Cadier en Keer en nadat hij zijn “partner” had opgepikt in Wijckerveld reed hij langs mijn voordeur naar huis. Reistijd ongeveer twee uur. Afstand ongeveer 120 kilometer.
Gisterochtend kwam ik met mijn eigen auto langs de Maastrichter liftersplaats. Hoewel ik zowiezo van plan was om er even te stoppen en op een veilige manier voedsel en vocht voor het grijpen te krijgen, stopte ik ook omdat er een liftster op de liftersplaats stond. "Rotterdam" stond er op haar kladblok. Anneke kon meerijden tot aan de A2-afrit Nederweert, omdat ik daar verder ging richting de Maasduinen ten noorden van Venlo. Ik vond het een bijzonder aangename rit met deze bijrijdster. En in een klap heb ik mijn jaarkilometrage van aangeboden liftkilometers vertienvoudigd...
Ik ben van plan om eind November / begin December naar Engeland te liften via de kanaaltunnel ofzo... Iemand hier ervaring mee? is het een beetje te doen?
Music falls back to second place in this commercial race
Over het liften van en naar Engeland heb ik al eens meer geschreven. De beste plek om een lift naar Engeland te vinden over de Kanaaltunnel is tankstation Jabekke tussen Gent en Oostende. Daar blijven tot je een lift naar Engeland hebt. Britten om een lift vragen. Er zijn daar ook veel vrachtwagens. Vrachtwagens mogen met 2 pers. en auto's met 5 pers. over. Dus als ze toch al gaan, kost het niets extra om een lifter te helpen. Liftend terug kun je het beste een van de 2 tankstations aan de snelweg tussen Londen en Folkestone proberen, een heet Maidstone Services. De A2 is dat dacht ik. Een lift tot aan de haven is niet zo handig omdat het in Calais en Folkestone heel moeilijk is om te liften. Op het haventerrein worden lifters weggestuurd, omdat Britten apatisch zijn. Lees ook dit:
http://www.digihitch.com/europe27.html
http://www.digihitch.com/europe27.html
13 oktober 2007. Van Maastricht naar Binkom in Vlaams Brabant
Tijdig neem ik de fiets naar het station van Maastricht. Met bus 6 rijd ik mee naar de halte Brusselse Poort en wandel naar het verkeersplein aan de Via Regia. Achter het verkeersplein steek ik mijn duim aan het begin van een verdrijvingsvlak op. Na een minuut of vijf stopt een heer in een Mercedes, en ik kan mee tot aan Veldwezelt, vijf kilometer verderop en juist over de grens. In Veldwezelt sta ik op mijn “gebruikelijke” bushalte waar na vijf minuten een chauffeur in een Opel stopt en ik kan ongeveer vijf kilometer mee tot in Mopertingen. In Mopertingen staan borden, want het zwaardere verkeer wordt omgeleid richting Bilzen en Hasselt. Voor het overige verkeer staat een “moeilijke passage” te wachten, zo blijkt uit de borden. Ik lift en heb het vermoeden dat veel automobilisten ook maar de omleiding volgen. Daarom probeer ik ook even weg te komen vanaf de omleidingsroute. Maar dan ga ik terug en na 20 minuten heb ik een rit tot aan de rotonde voor Bilzen in een VW met aanhanger. Zoals gewoonlijk duurt het daar maar enkele minuten en ik heb een rit in een BMW. Helaas wel de stille oprit Hasselt-Oost. Toch heb ik na 10 minuten een lift in een Audi en ik rijd mee de A2 op. Op de eerste oprit oostelijk van knooppunt Lummen is het zeer stil en met opzet lift ik daarom maar de verkeerde kant op. De oprit in verkeerde richting is ook erg rustig, maar als ik juist wegloop stopt een heer in een Chrysler C300. Nu ga ik mee naar Houthalen. Daar heb ik eens eerder gelift. Er zijn twee opritten richting Hasselt / Leuven, één aan beide zijden van de onderliggende rijksweg van Hasselt naar Eindhoven. Eén is erg rustig en in volle schaduw gelegen. De ander in volle zon en drukker, maar met verkeer dat met 80 kmh voorbij “vliegt”. Op de 2e plek sta ik beter. Ben uiterst zichtbaar en wacht tot er eens iemand vol in de ankers gaat. Na een half uurtje ga ik mee tot A2 afrit Bekkevoort, net voorbij Diest met een iele man in sportkledij in een Renault. Aan de N2 bij Bekkevoort stopt de 1e of 2e auto. Het is een ouder, oerdegelijk type BMW met een heer die als eerste vraagt of ik geen liftende undercover politieagent ben, omdat hij wiet rookt. Bij Sint Joris Winge moet ik even het dorp doorwandelen. Onderweg pik ik een patatje met tomatenketchup mee. Aan de N223 duurt het enkele minuten voor ik een rit heb met een dame in een VW Passat tot aan de Kasteelstraat te Binkom.
14 oktober 2007. Van Sint Joris Winge (Vlaams Brabant) naar Maastricht.
Na een fijne wandeling en liters eigengeperst appelsap en enkele handen vol vette kastanjes rijker steek ik mijn liftduim op aan de Leuvensesteenweg (N2) bij Sint Joris Winge. Het is vrij druk. De zon is al vrij laag. Toch duurt het een heel kwartier eer een jonge heer stopt. Vanaf de A2-oprit bij Bekkevoort duurt het een minuut of drie voor ik een lift heb naar Houthalen. Op de A2-oprit bij Houthalen heb ik na één minuut ~ 3e passerende auto ~ een lift naar Maastricht, nog voor ik het bordje MAASTR. uit mijn heb opgevist. De heren koersen aan 140 kmh en pieken rond 150 kmh, zonder gordel en mèt joints. Ook ìk heb geen gordel om, want deze is stuk. De bestemming is coffeeshop Black Widow. De klok in de kerk aan de Wethouder van Caldenborghlaan slaat acht keer. Langs de Bemelerweg tussen Maastricht en Bemelen zit een Kerkuil op een verkeersbord.
Tijdig neem ik de fiets naar het station van Maastricht. Met bus 6 rijd ik mee naar de halte Brusselse Poort en wandel naar het verkeersplein aan de Via Regia. Achter het verkeersplein steek ik mijn duim aan het begin van een verdrijvingsvlak op. Na een minuut of vijf stopt een heer in een Mercedes, en ik kan mee tot aan Veldwezelt, vijf kilometer verderop en juist over de grens. In Veldwezelt sta ik op mijn “gebruikelijke” bushalte waar na vijf minuten een chauffeur in een Opel stopt en ik kan ongeveer vijf kilometer mee tot in Mopertingen. In Mopertingen staan borden, want het zwaardere verkeer wordt omgeleid richting Bilzen en Hasselt. Voor het overige verkeer staat een “moeilijke passage” te wachten, zo blijkt uit de borden. Ik lift en heb het vermoeden dat veel automobilisten ook maar de omleiding volgen. Daarom probeer ik ook even weg te komen vanaf de omleidingsroute. Maar dan ga ik terug en na 20 minuten heb ik een rit tot aan de rotonde voor Bilzen in een VW met aanhanger. Zoals gewoonlijk duurt het daar maar enkele minuten en ik heb een rit in een BMW. Helaas wel de stille oprit Hasselt-Oost. Toch heb ik na 10 minuten een lift in een Audi en ik rijd mee de A2 op. Op de eerste oprit oostelijk van knooppunt Lummen is het zeer stil en met opzet lift ik daarom maar de verkeerde kant op. De oprit in verkeerde richting is ook erg rustig, maar als ik juist wegloop stopt een heer in een Chrysler C300. Nu ga ik mee naar Houthalen. Daar heb ik eens eerder gelift. Er zijn twee opritten richting Hasselt / Leuven, één aan beide zijden van de onderliggende rijksweg van Hasselt naar Eindhoven. Eén is erg rustig en in volle schaduw gelegen. De ander in volle zon en drukker, maar met verkeer dat met 80 kmh voorbij “vliegt”. Op de 2e plek sta ik beter. Ben uiterst zichtbaar en wacht tot er eens iemand vol in de ankers gaat. Na een half uurtje ga ik mee tot A2 afrit Bekkevoort, net voorbij Diest met een iele man in sportkledij in een Renault. Aan de N2 bij Bekkevoort stopt de 1e of 2e auto. Het is een ouder, oerdegelijk type BMW met een heer die als eerste vraagt of ik geen liftende undercover politieagent ben, omdat hij wiet rookt. Bij Sint Joris Winge moet ik even het dorp doorwandelen. Onderweg pik ik een patatje met tomatenketchup mee. Aan de N223 duurt het enkele minuten voor ik een rit heb met een dame in een VW Passat tot aan de Kasteelstraat te Binkom.
14 oktober 2007. Van Sint Joris Winge (Vlaams Brabant) naar Maastricht.
Na een fijne wandeling en liters eigengeperst appelsap en enkele handen vol vette kastanjes rijker steek ik mijn liftduim op aan de Leuvensesteenweg (N2) bij Sint Joris Winge. Het is vrij druk. De zon is al vrij laag. Toch duurt het een heel kwartier eer een jonge heer stopt. Vanaf de A2-oprit bij Bekkevoort duurt het een minuut of drie voor ik een lift heb naar Houthalen. Op de A2-oprit bij Houthalen heb ik na één minuut ~ 3e passerende auto ~ een lift naar Maastricht, nog voor ik het bordje MAASTR. uit mijn heb opgevist. De heren koersen aan 140 kmh en pieken rond 150 kmh, zonder gordel en mèt joints. Ook ìk heb geen gordel om, want deze is stuk. De bestemming is coffeeshop Black Widow. De klok in de kerk aan de Wethouder van Caldenborghlaan slaat acht keer. Langs de Bemelerweg tussen Maastricht en Bemelen zit een Kerkuil op een verkeersbord.
Tnx man, fijne informatie !!!quote:Op maandag 15 oktober 2007 19:14 schreef Frank__NL het volgende:
Over het liften ...... Britten apatisch zijn. Lees ook dit:
http://www.digihitch.com/europe27.html
Music falls back to second place in this commercial race
19 oktober 2007. Van Maastricht naar de Oostvaardersplassen.
Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Het bordje Den Bosch levert na enige minuten wachten een lift op tot aan tankstation De Lucht-Oost bij Zaltbommel. De chauffeur is een vriendelijke, gepensioneerde man die nog werkt. Hij heet Johan. Op 16-jarige leeftijd is hij vanuit zijn geboorteland Hongarije naar Nederland gekomen. Onderweg hebben we ongeveer twintig kilometer file, hetgeen me verbaasd, aangezien we de rit in de eerste helft van de vrijdagmiddag maken.
Ook bij het tankstation rijdt het verkeer niet op volle snelheid. Zakt het tempo tot 50, dan loop ik naar de vluchtstrook en toon mijn bordje Lelystad. Neemt het tempo op de snelweg weer toe, dan doe ik drie stappen en sta met mijn bordje H’sum aan het eind van het drukke parkeerterrein.
Zo krijg ik na tien minuten een lift. Mijn chauffeur heeft Turks bloed en beheerst het Nederlands niet.
Bij Hilversum stap ik uit aan het einde van afrit 33 van de A27. Inmiddels heb ik 25 kilometer file gehad, en ben ik tweehonderd kilometer van huis. Zo nu en dan breekt de zon even door een licht wolkendek. Ik heb nog genoeg tijd, en maak een wandeling door het bos en over het hier gelegen heideveld Laapersveld.
Na een uurtje ben ik weer terug bij de oprit en na een minuut of twee kan ik meerijden naar Almere, afrit Buiten Oost. Van Almere naar Lelystad (en andersom) rijdt het verkeer met 30 tot 50 per uur over de A6. Ik loop maar eens de oprit af en laat de passerende chauffeurs nog even in verwondering over wat daar nu een wandelaar op de vluchtstrook doet. Dan gaat mijn duim omhoog en even later zit ik in een wat oudere Mercedes naast drie jongens uit Urk, die een partijtje vis in de aanhanger hebben.
Van tankstation Lepelaar loop ik langs de sloot neven de A6 naar de Knardijk en begeef me het gebied der Oostvaardersplassen in. De vrije dagen van de week worden doorgebracht in de natuur, met mijn landelijke natuurvriendenclub.
Afstand 230 km. File 30 km. Reisduur met pauze en zonder de wandelingen aan begin en eind 6 uur.
21 oktober 2007. Van de Oostvaardersplassen naar Bemelen.
Mijn zondagmiddagwandeling eindigt bij verzorgingsplaats Aalscholver aan de A6. Na enige minuten aan het eind van het terrein te hebben gestaan kan ik meerijden met José en drie andere jonge mensen. Op tankstation Nijpoort aan de A27, juist voor Utrecht, zie ik, voor ik een volgende lift krijg, aan het eind van het terrein twee andere lifters staan. Bij het tankstation gebaart een chauffeur, en ik kan mee tot Culemborg. Als we even later langs de twee andere lifters komen worden die ook uitgenodigd om plaats te nemen in de Audi.
Het tankstation blijkt net na de afrit te liggen, en chauffeur rijdt daarom een afslag door. De twee andere lifters hebben een bestemming die onder Maastricht ligt, en ik geef aan dat we niet als groep van drie kunnen door blijven liften. Ik vrees dat me dat te veel tijd gaat kosten.
Omdat de jongens gelijk afstappen op chauffeurs op het tankstation neem ik plek bij de oprit. Drink een paar bakkies thermosflesthee en eet een paar appels. Na 20 minuten kan ik mee met Poolse jongens, die niet weten dat hun stad Eindhoven op de route naar Maastricht ligt.
We naderen tankstation Velder ter hoogte van Boxtel. Juist voor we tot stilstand komen zegt mijn chauffeur, terwijl hij schuin naar voren kijkt: “Leuke dame is dat”, en ik mompel “ga er dan voor staan, dan kan ik vragen of ik met haar mee mag rijden”.
Ik stap uit en vraag aan de bij haar horende man of zij richting Maastricht gaan. Dat doen zij, ik mag mee, en wordt pardoes tot voor de deur gebracht.
Afstand 230 km. Reisduur 3 uur.
Ik wandel naar de Maastrichter liftersplaats. Het bordje Den Bosch levert na enige minuten wachten een lift op tot aan tankstation De Lucht-Oost bij Zaltbommel. De chauffeur is een vriendelijke, gepensioneerde man die nog werkt. Hij heet Johan. Op 16-jarige leeftijd is hij vanuit zijn geboorteland Hongarije naar Nederland gekomen. Onderweg hebben we ongeveer twintig kilometer file, hetgeen me verbaasd, aangezien we de rit in de eerste helft van de vrijdagmiddag maken.
Ook bij het tankstation rijdt het verkeer niet op volle snelheid. Zakt het tempo tot 50, dan loop ik naar de vluchtstrook en toon mijn bordje Lelystad. Neemt het tempo op de snelweg weer toe, dan doe ik drie stappen en sta met mijn bordje H’sum aan het eind van het drukke parkeerterrein.
Zo krijg ik na tien minuten een lift. Mijn chauffeur heeft Turks bloed en beheerst het Nederlands niet.
Bij Hilversum stap ik uit aan het einde van afrit 33 van de A27. Inmiddels heb ik 25 kilometer file gehad, en ben ik tweehonderd kilometer van huis. Zo nu en dan breekt de zon even door een licht wolkendek. Ik heb nog genoeg tijd, en maak een wandeling door het bos en over het hier gelegen heideveld Laapersveld.
Na een uurtje ben ik weer terug bij de oprit en na een minuut of twee kan ik meerijden naar Almere, afrit Buiten Oost. Van Almere naar Lelystad (en andersom) rijdt het verkeer met 30 tot 50 per uur over de A6. Ik loop maar eens de oprit af en laat de passerende chauffeurs nog even in verwondering over wat daar nu een wandelaar op de vluchtstrook doet. Dan gaat mijn duim omhoog en even later zit ik in een wat oudere Mercedes naast drie jongens uit Urk, die een partijtje vis in de aanhanger hebben.
Van tankstation Lepelaar loop ik langs de sloot neven de A6 naar de Knardijk en begeef me het gebied der Oostvaardersplassen in. De vrije dagen van de week worden doorgebracht in de natuur, met mijn landelijke natuurvriendenclub.
Afstand 230 km. File 30 km. Reisduur met pauze en zonder de wandelingen aan begin en eind 6 uur.
21 oktober 2007. Van de Oostvaardersplassen naar Bemelen.
Mijn zondagmiddagwandeling eindigt bij verzorgingsplaats Aalscholver aan de A6. Na enige minuten aan het eind van het terrein te hebben gestaan kan ik meerijden met José en drie andere jonge mensen. Op tankstation Nijpoort aan de A27, juist voor Utrecht, zie ik, voor ik een volgende lift krijg, aan het eind van het terrein twee andere lifters staan. Bij het tankstation gebaart een chauffeur, en ik kan mee tot Culemborg. Als we even later langs de twee andere lifters komen worden die ook uitgenodigd om plaats te nemen in de Audi.
Het tankstation blijkt net na de afrit te liggen, en chauffeur rijdt daarom een afslag door. De twee andere lifters hebben een bestemming die onder Maastricht ligt, en ik geef aan dat we niet als groep van drie kunnen door blijven liften. Ik vrees dat me dat te veel tijd gaat kosten.
Omdat de jongens gelijk afstappen op chauffeurs op het tankstation neem ik plek bij de oprit. Drink een paar bakkies thermosflesthee en eet een paar appels. Na 20 minuten kan ik mee met Poolse jongens, die niet weten dat hun stad Eindhoven op de route naar Maastricht ligt.
We naderen tankstation Velder ter hoogte van Boxtel. Juist voor we tot stilstand komen zegt mijn chauffeur, terwijl hij schuin naar voren kijkt: “Leuke dame is dat”, en ik mompel “ga er dan voor staan, dan kan ik vragen of ik met haar mee mag rijden”.
Ik stap uit en vraag aan de bij haar horende man of zij richting Maastricht gaan. Dat doen zij, ik mag mee, en wordt pardoes tot voor de deur gebracht.
Afstand 230 km. Reisduur 3 uur.
Zaterdag 3 oktober. Van Maastricht naar 's-Hertogenbosch.
Rustig wakker geworden bij een kameraad in Kelmis, in het Duitstalige deel van Belgie, ten zuiden van Vaals.
In de middag besluit ik naar mijn vader te gaan. Met de auto rijdt ik naar de liftersplaats van Maastricht. Op de liftersplaats verschijnt binnen tien minuten een tweede lifter. Vijf minuten later heb ik een rit. De andere lifter gaat ook mee, want zijn bestemming vraagt deels dezelfde route. Als we in de auto zitten blijkt hij echter niet naar Helmond te moeten, wat ik van 'm begrepen had. Hij blijkt naar Roermond te moeten. Dus we laten hem achter bij de goede weg en rijden weer verder. Afgezet aan de Larenweg in 's-Hertogenbosch, vlak bij mijn pa.
Afstand 130 km. Reisduur 1h45.
Rustig wakker geworden bij een kameraad in Kelmis, in het Duitstalige deel van Belgie, ten zuiden van Vaals.
In de middag besluit ik naar mijn vader te gaan. Met de auto rijdt ik naar de liftersplaats van Maastricht. Op de liftersplaats verschijnt binnen tien minuten een tweede lifter. Vijf minuten later heb ik een rit. De andere lifter gaat ook mee, want zijn bestemming vraagt deels dezelfde route. Als we in de auto zitten blijkt hij echter niet naar Helmond te moeten, wat ik van 'm begrepen had. Hij blijkt naar Roermond te moeten. Dus we laten hem achter bij de goede weg en rijden weer verder. Afgezet aan de Larenweg in 's-Hertogenbosch, vlak bij mijn pa.
Afstand 130 km. Reisduur 1h45.
Alsof je ervoor gemaakt bent, Frank. Mijn respect hebt je.
Ik ben gisteren naar outdoospecialist de Wit in Schijndel geweest. Daar heb ik voor 280,- aan materiaal (slaapzak, matje en backpack) gekocht. Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
[ Bericht 13% gewijzigd door w8jij17 op 04-11-2007 11:06:36 ]
Ik ben gisteren naar outdoospecialist de Wit in Schijndel geweest. Daar heb ik voor 280,- aan materiaal (slaapzak, matje en backpack) gekocht. Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
[ Bericht 13% gewijzigd door w8jij17 op 04-11-2007 11:06:36 ]
Als je door Maastricht komt kun je ook bij mij crashen.quote:Midden december loopt mijn contract af en ga ik mijn eerste échte poging tot reizen doen.
Zondag 4 oktober. Van Boxtel naar Maastricht.
Na de zondagmiddagwandeling begeeft mijn chauffeur (mijn vader) zich naar het A2-tankstation Velder bij Boxtel / Liempde. Daar reis ik weer terug naar Maastricht. Na een half uurtje rondkijken en vragen kan ik mee in een wagen met een Luxemburgs kenteken tot aan Maastricht.
Afstand 105 km. Reisduur 1h35.
Heb twee weken geleden ook mijn eerste (echte) liftavontuur beleefd. We wilden op vakantie naar Berlijn en drie arme studenten die we zijn, hadden geen zin om diep in de buidel te tasten voor een weekje vakantie. Dus werd het liften
De moeder van een van die vrienden woont in Enschede, dus daar zijn we zondagochtend om 10 uur begonnen aan ons 'avontuur' Van het huis naar de oprit van de A1 hadden we redelijk snel een lift geregeld. Een bejaarde man die in plat Twents wat zat te zeuren dat hij z`n navigatiesysteem niet begreep. Hij zo`n slechte rijstijl (bumperkleven bij een gehandicapte autootje
) dat we blij waren dat de oprit gelukkig maar een minuut of 10 rijden was. Hier zette hij ons netjes af.
Omdat het liften met drie personen (allemaal jongens) niet echt ideaal is hebben we ons opgesplitst in drie groepen. Ik samen met een vriend, de derde vriend had al vaker gelift en wilde wel alleen gaan. Toen we aankwamen stond er al een andere lifter op de oprit, hier even een praatje mee gemaakt en daarna haar eerst laten liften. Ze werd gelukkig na een minuut of 20 meegenomen door een Poolse vrachtwagenchauffeur. Hierna is de vriend die in z`n eentje was begonnen (wij hadden ons verstopt onder een viaduct) hij werd na 90 minuten meegenomen naar de grens en vond op de grens een directe lift van een oud ("Maar o zo gezellig") stel een directe lift naar Berlijn en niet zomaar Berlijn maar gewoon 200 meter van ons Hostel hadden zij een appertementje gehuurd, dus meer geluk kon hij niet hebben.
Ik en mijn liftpartner hadden stukken minder geluk met het liften. Het was zondag en er reed bijna geen hond richting Duitsland. Van 11:00 tot 17:00 uur was er nog geen een auto gestopt voor ons. Als we nou in trench coats met één of ander screammasker op hadden gestaan had ik het wel begrepen, maar dat was toch echt niet zo. De moed was al helemaal in de schoenen gezakt toen om 17:05 een vrouw ons oppikte bij de oprit. Deze bracht ons ook naar de grens waar zich een restaurantje bevond. Na hier wat gegeten te hebben hebben we alle automobilisten aangesproken en redelijk snel een lift geregeld die ons richting Hannover bracht. We waren eindelijk echt op weg! Het bleek een oude rocker te zijn met een geweldige muzieksmaak, wat ons moraal veel goed deed. Hadden inmiddels al een Smsje gekregen van de andere vriend dat hij al aan het bier zat in Berlijn
.
Nadat we afgezet waren bij een tankstation net voor Hannover hadden we binnen vijf minuten een lift van een jong stelletje dat een auto af moest geven in Berlijn. Zij hadden hier blijkbaar haast bij want we reden zo`n 200 km/u over de Autobahn en ook zij hadden geweldige muziek aan staan (Radio 21: Classic rock). Moet eerlijk zeggen dat ik me in deze lift vele malen veiliger voelde dan bij de allereerste bumperklevende bejaarde, dus snelheid zegt ook niet alles.
Al met al kwamen we om 24:00 aan in Berlijn. Dus hadden gelukkig nog genoeg tijd om ook aan het duitse bier te gaan. Vond het een super ervaring en zes dagen Berlijn heeft ons slechts 240 euro p.p. gekost!
De moeder van een van die vrienden woont in Enschede, dus daar zijn we zondagochtend om 10 uur begonnen aan ons 'avontuur' Van het huis naar de oprit van de A1 hadden we redelijk snel een lift geregeld. Een bejaarde man die in plat Twents wat zat te zeuren dat hij z`n navigatiesysteem niet begreep. Hij zo`n slechte rijstijl (bumperkleven bij een gehandicapte autootje
) dat we blij waren dat de oprit gelukkig maar een minuut of 10 rijden was. Hier zette hij ons netjes af.Omdat het liften met drie personen (allemaal jongens) niet echt ideaal is hebben we ons opgesplitst in drie groepen. Ik samen met een vriend, de derde vriend had al vaker gelift en wilde wel alleen gaan. Toen we aankwamen stond er al een andere lifter op de oprit, hier even een praatje mee gemaakt en daarna haar eerst laten liften. Ze werd gelukkig na een minuut of 20 meegenomen door een Poolse vrachtwagenchauffeur. Hierna is de vriend die in z`n eentje was begonnen (wij hadden ons verstopt onder een viaduct) hij werd na 90 minuten meegenomen naar de grens en vond op de grens een directe lift van een oud ("Maar o zo gezellig") stel een directe lift naar Berlijn en niet zomaar Berlijn maar gewoon 200 meter van ons Hostel hadden zij een appertementje gehuurd, dus meer geluk kon hij niet hebben.
Ik en mijn liftpartner hadden stukken minder geluk met het liften. Het was zondag en er reed bijna geen hond richting Duitsland. Van 11:00 tot 17:00 uur was er nog geen een auto gestopt voor ons. Als we nou in trench coats met één of ander screammasker op hadden gestaan had ik het wel begrepen, maar dat was toch echt niet zo. De moed was al helemaal in de schoenen gezakt toen om 17:05 een vrouw ons oppikte bij de oprit. Deze bracht ons ook naar de grens waar zich een restaurantje bevond. Na hier wat gegeten te hebben hebben we alle automobilisten aangesproken en redelijk snel een lift geregeld die ons richting Hannover bracht. We waren eindelijk echt op weg! Het bleek een oude rocker te zijn met een geweldige muzieksmaak, wat ons moraal veel goed deed. Hadden inmiddels al een Smsje gekregen van de andere vriend dat hij al aan het bier zat in Berlijn
. Nadat we afgezet waren bij een tankstation net voor Hannover hadden we binnen vijf minuten een lift van een jong stelletje dat een auto af moest geven in Berlijn. Zij hadden hier blijkbaar haast bij want we reden zo`n 200 km/u over de Autobahn en ook zij hadden geweldige muziek aan staan (Radio 21: Classic rock). Moet eerlijk zeggen dat ik me in deze lift vele malen veiliger voelde dan bij de allereerste bumperklevende bejaarde, dus snelheid zegt ook niet alles.
Al met al kwamen we om 24:00 aan in Berlijn. Dus hadden gelukkig nog genoeg tijd om ook aan het duitse bier te gaan. Vond het een super ervaring en zes dagen Berlijn heeft ons slechts 240 euro p.p. gekost!
When you give food to the poor, they call you a saint. When you ask why the poor have no food, they call you a communist.
Archbishop Helder Camara
Archbishop Helder Camara
13 november 2007
Na vandaag mag ik denk ik zeggen dat ik een beginnend beroepslifter ben!
Omdat mijn fiets gerepareerd moest worden, leek het me vanmorgen het meest handig om liftend naar kantoor te gaan. Na een paar minuten had ik een rit naar de A2. In de auto bleek dat de chauffeur langs de southbound A2 in Maastricht reed (Europaplein) en níet naar de liftersplaats bij de Geusselt. Bij de stoplichten bij het Oranjeplein (de eerste stoplichten wanneer men over de A2 vanuit het zuiden Maastricht in rijdt) had ik na één of twee keer vragen een ritje naar de liftersplaats. Daar toonde ik assertief een bordje “5 km” en na een paar minuten kon ik mee naar A2-tankstation Kruisberg, dat bij Meerssen ligt, alwaar ik werk.
Het was de éérste keer (van ongeveer 20) dat ik me bij het liftend verlaten van mijn dorp vergiste in de richting waar de chauffeur heen reed.
Reisduur 40 minuten. Zonder de vergissing zou het ongeveer 25 minuten zijn geweest, in beide gevallen inclusief de tien minuten lopen vanaf het tankstation naar kantoor.
Ter vergelijking: te voet 50-60 minuten, per fiets 20 minuten, per auto 15 minuten, per bus/trein 40 minuten.
15 november 2007
Morgen ga ik weer liftend naar kantoor!
Na vandaag mag ik denk ik zeggen dat ik een beginnend beroepslifter ben!
Omdat mijn fiets gerepareerd moest worden, leek het me vanmorgen het meest handig om liftend naar kantoor te gaan. Na een paar minuten had ik een rit naar de A2. In de auto bleek dat de chauffeur langs de southbound A2 in Maastricht reed (Europaplein) en níet naar de liftersplaats bij de Geusselt. Bij de stoplichten bij het Oranjeplein (de eerste stoplichten wanneer men over de A2 vanuit het zuiden Maastricht in rijdt) had ik na één of twee keer vragen een ritje naar de liftersplaats. Daar toonde ik assertief een bordje “5 km” en na een paar minuten kon ik mee naar A2-tankstation Kruisberg, dat bij Meerssen ligt, alwaar ik werk.
Het was de éérste keer (van ongeveer 20) dat ik me bij het liftend verlaten van mijn dorp vergiste in de richting waar de chauffeur heen reed.
Reisduur 40 minuten. Zonder de vergissing zou het ongeveer 25 minuten zijn geweest, in beide gevallen inclusief de tien minuten lopen vanaf het tankstation naar kantoor.
Ter vergelijking: te voet 50-60 minuten, per fiets 20 minuten, per auto 15 minuten, per bus/trein 40 minuten.
15 november 2007
Morgen ga ik weer liftend naar kantoor!
Er wordt niet veel gelift tegenwoordig...
Sinds maart heb ik een auto en ben ik vastberaden om andere mensen niet zo in de kou te laten staan als mij meermaals overkomen is toen ik zelf probeerde te liften (in Benelux iig - liften in centraal/oosteuropa gebeurt volop en gaat erg soepel). Pas van de week m'n eerste lifters meegenomen, een stel belgische krakers die naar een festival in Groningen gingen. Aangezien ik van Nijmegen naar Amsterdam reed kon ik ze niet ver meenemen, heb ze bij de P+R plaats bij Arnhem-Noord (bij knooppunt A12-A50) afgezet. Iig rij ik bijna iedere week van Nijmegen naar Utrecht, R'dam of A'dam en terug in een meestal op mij na lege auto. Doodzonde
Sinds maart heb ik een auto en ben ik vastberaden om andere mensen niet zo in de kou te laten staan als mij meermaals overkomen is toen ik zelf probeerde te liften (in Benelux iig - liften in centraal/oosteuropa gebeurt volop en gaat erg soepel). Pas van de week m'n eerste lifters meegenomen, een stel belgische krakers die naar een festival in Groningen gingen. Aangezien ik van Nijmegen naar Amsterdam reed kon ik ze niet ver meenemen, heb ze bij de P+R plaats bij Arnhem-Noord (bij knooppunt A12-A50) afgezet. Iig rij ik bijna iedere week van Nijmegen naar Utrecht, R'dam of A'dam en terug in een meestal op mij na lege auto. Doodzonde
Het is soms moeilijk om bescheiden te blijven. Maar gisteren werd ik toch echt de Liftkoning van Nederland genoemd door presentator Timur Perlin van BNN in het programma "Weg met BNN" op Radio 1.
Luister als je wil naar het volledige interview:
Weg met BNN - interview met Frank Verhart - 19 november 2007 (MP3, 5.6Mb)
Vele groeten,
Frank Verhart
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:34:19 ]
Luister als je wil naar het volledige interview:
Weg met BNN - interview met Frank Verhart - 19 november 2007 (MP3, 5.6Mb)
Vele groeten,
Frank Verhart
Hitchhiking (ad-hoc-carpooling) in the Netherlands
http://www.franknature.nl/hitchhike/hitchhike.htm
[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 20-11-2007 23:34:19 ]
Zo, dat is nog eens een eer! Als ik tijd heb ga ik het interview luisteren.
Echt leuk voor je Frank! Je verdient het!
Echt leuk voor je Frank! Je verdient het!
Leuk dat je op de radio was! Goede reclame voor je website ook 
Ben momenteel druk met mn nieuwe huis maar de volgende vakantie wordt ook weer liftend!
Ben momenteel druk met mn nieuwe huis maar de volgende vakantie wordt ook weer liftend!
Liftverhalen http://liftendehollander.web-log.nl
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Enjoy Life. Always Look For Adventure.
The Sun. The Water. The Wind. The Snow. The Adrealine Thats the Ultimate.
Morgenochtend vertrek ik voor mijn eerste serieuze lift richting Munchen...
Ik zal een verslagje schrijven !!!
Ik zal een verslagje schrijven !!!
Music falls back to second place in this commercial race
