Gister weer een tripje achter de rug. 4-HO-MET om precies te zijn. Het lichtere, recreatieve broetje van paddos (4-HO-DMT).
Het is mij toen erg duidelijk geworden, dat je gedachtes de realiteit creėren, je bent de gedachtes niet, maar als je in de gedachte zit dan beleef je de realiteit wel door die gedachte. Wij hebben allemaal zegmaar een standaard beeld van die wij zijn, maar dat is enkel een identificatie met een gedachte of een cluster/web van heel veel gedachtes waarvan jij denkt dat jij dat bent. Echter had ik zo het idee dat je eigenlijk elke gedachte zou kunnen krijgen. Je zou jezelf dus kunnen vormen met leukere gedachtes, gedachtes waar je je beter bij voelt. En mischien zelfs wel zodanig dat je, je zelf je perfecte perceptie kunt creeren die voor jou het fijnste voelt.
Alleen wat ik ervaren heb, is dat de oude gedachtes heel snel de overhand nemen. Omdat je het altijd zo meegemaakt hebt, heb je automatische verwachtingen van dingen, heb je bepaalde constructies hoe dingen zijn of moeten zijn. Ik merkte op de trip dat het ook heel moeilijk was om dat los te laten, omdat je ook weer verwacht je de oude jij bent, die je voor de trip was. Dus dat neemt heel erg vaak weer het roer over. Maar die jij dat zijn maar gedachtes waarmee je je normaal identificeert zeg maar.
Buiten dat, heb ik ook een paar momenten gehad dat ik zowat gedachteloos was en ik volledig opgezogen werd met hetgeen waar ik mee bezig was. Tot er een gedachte kwam van oh ik ben hier en hier mee bezig en ik zit niet meer in het moment etc.
quote:
Op dinsdag 17 april 2018 18:40 schreef Libertarisch het volgende:[..]
Waar ik ook aan dacht: als er geen 'ik' is, wat is dan datgene dat doelen heeft? Het 'ik' wil altijd wat. 'Ik' wil me niet kut voelen. 'Ik' wil eten. 'Ik' wil mediteren.
Wat is datgene dat zichzelf bestuurt en wat is datgene dat de drang heeft om zich goed te voelen? Alles komt uit die drang voort. Eten en drinken, seks, mediteren, sociale status verhogen, relatie aangaan, kinderen nemen. Alles om een gevoel van tevredenheid te bereiken.
Als er geen 'ik' is zouden mensen in een staat van chaos verkeren en zou iedereen een vroegtijdige dood sterven omdat mensen dan allemaal willekeurig zouden handelen. Willekeurig voor een bus lopen bijvoorbeeld, er is dan geen 'ik' met overlevingsdrang.
Er is wel een ik met een oneindige inteligentie erachter, maar geen conceptuele ik zoals wij een ik zien. De conceptuele ik is altijd een gedachte. De conceptueele ik is zeg maar bewustzijn gemixt met een gedachte. Wat ik er gister van ervaren heb, is dat wij in feite vormloos zijn. In die zin dat wij elke vorm kunnen aannemen in gedachtes die wij willen.
Maar wat veelal het geval is, is dat wij allemaal geloven en gedachtes hebben van andere. Gedachtes van pappie en mammie, gedachtes die je van school heb opgedaan, gedachtes van de media etc. Deze gedachtes kunnen heel vaak in de weg zitten met wat je echt wilt, deze gedachtes worden een gedeelte van je persona - en in dergelijke gevallen is het zaak om op je gevoel te vertrouwen en te focussen op gedachtes die wel goed voelen, daarop actie te nemen zodat je de gedachtes na verloop van kunt manifesteren zonder dat je erbij hoeft na te denken. Want dan kies jij wat goed voor jezelf voelt.
Het feit dat mensen zeggen dat we allemaal robots zijn zonder controle is net zo goed een gedachte - dat is nu juist de grap.
[ Bericht 2% gewijzigd door Super_Stunner op 23-04-2018 16:57:52 ]