Banja de puberige stuiterbal

Typerende Banja pics:









Baasje en Banja
En nu gaat ze naar de hondenschool, klaar nu, foei
Ik kan eerst een half uur met haar komen, dan kijken ze hoe en wat.
Het is geen puppy meer, maar wel die streken. Maar om 'r nou bij puppies te zetten
En toch, als ze met de andere honden aan het rennen is en ze doet stout, komt er zo'n grote aan die haar even in d'r nek pakt hoor.
"wiek" zegt ze dan.

quote:

Op zondag 19 september 2010 15:51 schreef Greys het volgende:

[..]



Hoe straf je dat af dan, dat bijten?
Ik zou dat op de Cesar manier gaan doen als ik jou was (als je het al niet doet).
Met je been een por in haar zij geven en PSSSSHHHT roepen. En dan negeren, tot ze weer rustig bij je komt en dan pas aanhalen.
Niet gaan roepen 'Hééé wat doe jij nou??? Dat mag niet he? Foei!" oid. Daar fok je haar alleen maar mee op als ze bijterig is. Kort corrigeren.

Alleen een kort 'nee' en ignore, met m'n been een por in haar zij hangt ze in m'n broek

Als ik Banja écht' zou laten bijten spuugt ze m'n hand uit en idd gaat likken ofzo.
Het is naar mijn bescheiden mening nooit gecorrigeerd puppyspel wat met het groter worden ook steeds ruwer geworden is. Het ís spel, niet vals, alleen met die tanden.

Zo, eindelijk eens een update.
Want we zijn best met Banja bezig.
Naar school is ze ( nog ) niet geweest. Wij zijn geen 'expert' maar we observeren veel en proberen dingen zelf te begrijpen zonder alle boeken en sites die iets anders beweren.

Wat duidelijk merkbaar is is dat ze geen huis gewend was, ze vond ons enorm leuk en aardig, maar aan alles kun je merken dat ze bepaalde zaken nooit meegekregen heeft. Angst voor zaken waarvan je denkt, wat is er in godsnaam gebeurd met dat beest.

In het begin: de bench. Als ik aan het vegen was en ik stootte met de bezem tegen de kooi aan, kroop ze ineen.
En omdat ík het niet begreep haald ik als test de veger langs de spijlen, en toen wilde ze eik door de bodemplaat heenkruipen.
Dus ik vermoed dat in het asiel waar ze zat iemand keer op keer langs de spijlen liep te rakketakken met een bezem en/of ze zelfs sloeg.
Echt die angst was ongehoord.
De bench is niet meer nodig, was eik ook meer een plek haar in te zetten bij vegen en dweilen.

Ander raar iets, fels water, ik heb altijd een fles water op m'n bureau, ik neem een slok en zwaai m'n fles naar haar en ze krimpt ineen. Andere voorwerpen getest en alleen bij de fles duikt ze ineen. En ook echt weg hè, in staat om onder de bank te kruipen.
Dat testen was misschien vals, maar iki moest wel weten waar ze bang van werd en hoe ik het kon wegnemen.
Want met alleen 'kijk een fles, doet niks ben je er niet.

De best methode is gebleken haar te negeren, ik drink, zet terug,, zet het op lagere tafeltjes en negeer haar verder.
De fles doet niks, ik doe niks, maar dat moet ze zelf ervaren.
Nou ja, mijn methode dus, het werkt wel.

Commando's, ze snapt er geen drol van.
Paaien met lekkers, ja leuk, die pakt ze aan en 'begraaft'ze en zo dol is ze niet op 'lekkers' Er ligt hier nou voor een klein kapitaal aan lekkers.
Ontsnappen, tsja, het is geen hond om los te laten want dan is ze foetsie en naar kom oid luistert ze dus niet daar komt straks die school van pas.
Alles is leuk, alles is spannend.
Ze is één keer ontsnapt en verdomd, overal ( tuinpaden, voortuinen, brandgangen) waar zij in wil en wij haar voortrekken liep ze in een moordend tempo af Het was glad, donker en sneeuwde.

Ze heeft maanden ook echt veel en veel te hard gespeeld en gebeten. Niet doorbijten, maar niet weten dat zachtjes bijten ook bestond.
Dat heeft heel wat uren geduld en in nekvel en om'gooien' gekost.
Zal vast fout zijn, maar ze speelt stukken zachter, ik zit niet meer onder de blauwe plekken.

De katten en zij gaan nu goed, en toch is wat nerveus, ze zijn kleiner natuurlijk, ze weet niet goed wat ze ermee moet, spelen zoals zij wil doen ze niet, eigenlijk zijn het vreemde wezens.
Ze is niet overdreven lief, maar ook niet vals.
Als er een kat binnenkomt moet ze wel eerst controleren of het wel 'eigen' is en niet de kat op straat die je vanaf een veilige afstand zo leuk kunt beblaffen.
Ze voelde wel goed aan dat een kat doodziek op de bank lag en daar ging ze bijliggen en vanaf een afstandje bleef ze kijken.
Ze vindt het afschuwelijk als de katten bij haar gaan slapen en als ik bv even m'n voeten tegen haar aanleg op de bank vindt ze dat ook afschuwelijk, dan bromt ze even zelfs.

Buiten, lange wandels en op een afgesloten veldje flink rennen, bij mij komt ze niet en sta ik 2 uur voor lul te roepen Dus dat mag iteejer doen.
Ze speelt met grotere honden, rennen om het hardst en daar durft ze niet veel bij en wordt ze gecorrigeerd, maar het blijft een dominant wijffie en als er kleine hondjes zijn die een bepaalde uitstraling hebben ofzo vliegt ze ze aan.
Dus kan ze alleen met bepaalde grotere honden los spelen.
Misschien leert ze op school anders..

Ze zend ook verkeerde signalen uit, ze heeft een donkere tekening op haar snuit dus enige rimpeling ziet er meteen dreigend uit.
Ze speelt ook met opgetrokken neus of hoe dat ook heet en tanden bloot, dreigende houding, maar dat is dus haar speelhouding.
Kwispelen doet ze ook minder dan andere honnden.
Als we thuiskomen en als er eentje van de trap afkomt, en verder eik niet, niet bij lekkere hapjes, maar haal hele houding verder straalt bijdschap en tevredenheid uit, dus dan maar niet overmatig kwispelen.
Hechten: ik zeg al, ze vond ons hartstikke leuk en gezellig enzo maar eigenlijk pas nadat wij een weekje weg zijn geweest ( grote kinderen, ideale oppas) hadden we het gevoel dat ze rustiger werd en aanhankelijker.
Dat ze zich min of meer overgaf aan; oh jullie zijn er écht altijd, ook al zijn jullie een poosje weg, jullie komen echt weer terug.
Ik zeg niet dat ze daarna makkelijker werd, maar iig stúkken makkelijker

Is het makkelijk geweest? Nee, niet altijd, een stuiterbal, al keffend om 2 uur snachts is niet leuk, het harde spelen en bijten, niet leuk, en nog een hoop dingen.
Maar ze doet zo enorm haar best en heeft gewoon, denken wij dan, heel veel gemist in haar opvoeding.
En daar gaan we pas in het voorjaar met haar naar school, omdat wij de indruk hebben dat het voor ons hondje beter is.Eerst eens aan alles en ons door en door wennen.

Zo, dat was de update

quote:

Op donderdag 10 februari 2011 18:08 schreef Qwea het volgende:
Toch tof dat je er zoveel moeite in steekt. Andere mensen hadden wellicht gedacht "ja doei"

Ik denk dat met tijd en geduld het wel goed gaat komen met Banja.

Waar zijn de foto's die bij een update verplicht zijn?

Oh maar dat ''ja doei' hebben we heus ook wel gedacht hoor.
Maar ze is zo lief en doet zo d'r best.
En als ze blijkbaar hele socialisatiefases heeft overgeslagen dan is dat toch sneu, dan kun je je alleen maar een voorstelling maken van wat ze heeft door moeten staan, toch?
Ze is trouwens de besste prullenbak-dief en vuilniszakken-sloper die er is

Haar gehoor is prima, ze heeft gewoon een paar fases overgeslagen lijkt wel.
Voorbeeld, als je iets naar haar gooit, bal, speeltje, stukje worst, dan weet ze niet dat ze dat gewoon kan vangen.
"pak bal' is haar ook totaal onbekend. Ze kijkt er wel geinteresseerd bij, dat wel