R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
een kleine update; gisteren is mijn neef vertrokken dus de confrontatie zal een dezer dagen wel gebeuren. Heb gereageerd via de woonservice op een studentenkamer en denk wel dat ik deze krijg omdat ik al lang ingeschreven sta.quote:Ik ben 20, van buitenlandse/islamitische afkomst, en heb al bijna 3! Jaar een Nederlandse vriend.
Thuis is het sowieso altijd kut geweest. Mijn zus en broer en ik negeren elkaar volkomen. Als we elkaar buiten tegenkomen groeten we niet. Ik heb het in het verleden geprobeerd te veranderen maar mijn zus vooral is echt een heks. Verder was ik altijd het zwarte schaap van de familie. Mishandeling was normaal, zowel psychisch als fysiek. Vooral mijn moeder heeft mij vaak genoeg uitgescholden, gewenst dat God mij terug zou nemen, ik was een hoer en blabla. Nu moet je je hierbij voorstellen dat ik een 10jarig kind was dat bijvoorbeeld buiten haar nieuwe kleding vies had gemaakt. Totaal uit proportie dus. Van de mishandelingen herinner ik me een paar als de dag van gisteren, ook al was ik pas 4 jaar. Ben vaak zat met een blauw oog naar school gegaan.
Anyway, tegenwoordig ben ik zoveel mogelijk van huis. Ik studeer en werk bijna 30 uur zodat ik niet thuis hoef te zijn. Uit huis gaan kan niet want 'cultuur'.
Mijn vriend dus. Nederlands en het licht in mijn leven. Bijna 3 jaar nu en mijn moeder is erachter gekomen. Hoe weet ik niet, zal wel het typische geroddel zijn. Ze kwam mijn kamer in om me uit te schelden, in haar tirade noemde ze zijn naam en daarom weet ik dat ze het weet. Ze riep dat ik moest wachten tot papa terug was en dat ze me dan ging vermoorden. Hiermee maakte ze zagende bewegingen met haar hand langs mijn nek. Ik heb haar weggeduwt en ben naar school gegaan.
Mijn vader zit dus in het buitenland. Zondag komt hij terug en ik ben doodsbenauwd. Ergens hoop ik dat hij een normaal gesprek met me aan wilt gaan, zodat ik hem kan vertellen dat ik van mijn vriend hou en mijn toekoms met hem zie. Maar ik vrees het ergste.
Mijn vriend heb ik nooit verteld van de thuissituatie en dat wil ik ook niet. Ik schaam me ervoor en ook wil ik niet dat hij mijn ouders raar zou aankijken. Het blijven mijn ouders.
Maar nu weet ik niet meer war ik moet doen. Waar moet ik heen als het uit de hand loopt? Hoe neem ik al mijn spullen mee als ik wegloop?
Pff nou ja, toch fijn om van me af te schrijven zo.
Zit het nu af te wachten dus..
** I can love you in 1,000,000 ways, & if you don't like it, send it back in 30 days!
quote:Op maandag 9 april 2012 13:22 schreef Goodstuff het volgende:
[..]
een kleine update; gisteren is mijn neef vertrokken dus de confrontatie zal een dezer dagen wel gebeuren. Heb gereageerd via de woonservice op een studentenkamer en denk wel dat ik deze krijg omdat ik al lang ingeschreven sta.
Zit het nu af te wachten dus..
Ik dacht dat het al gebeurd was.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Nope nog niet, hoop ook eerlijk gezegd dat ze nog even wachten want heb deze week nog tentamens en kan de stress niet gebruiken. Maar als ik aan alles denk wat ik heel mijn leven heb doorstaan kan ik niet wachten om vrij te zijn.quote:
** I can love you in 1,000,000 ways, & if you don't like it, send it back in 30 days!
Okee
Ik wens je veel succes deze week.
Ik wens je veel succes deze week.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Die is zo te vinden via TS' postgeschiedenis.quote:Op maandag 9 april 2012 13:52 schreef EilandjeOnline het volgende:
heb je je vader al gesproken, waar is de link naar deel 1 ?
Culturele wanhoop
Natuurlijk wel.. Maar hij wist vanaf het begin hoe het zat met dat hij niet bij mij thuis kon komen enzo.. Daar had hij altijd wel vrede mee.quote:Op maandag 9 april 2012 21:55 schreef Scorpie het volgende:
Je vriend was nooit nieuwsgierig naar jouw ouders, 3 jaar lang?
** I can love you in 1,000,000 ways, & if you don't like it, send it back in 30 days!
Vorig topic doorgelezen en gelet op de data van de posts en topics vrees ik het ergste 
[ Bericht 0% gewijzigd door o.us op 24-04-2012 03:39:39 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door o.us op 24-04-2012 03:39:39 ]
Feyenoord Rotterdam
Ik kom dit soort gevallen ook wel eens tegen...sommge mensen hebben een behoorlijke plaat voor hun hoofd. Uit dit verhaal lees ik dat je ouders niets om jouw geluk geven. Ik zie dit bij veel islamitische ouders, ik kan dit bevestigen gezien ik zelf opgegroeid ben in een islamitische omgeving en vroeger moslim was.
Succes meid!
Succes meid!
"Gravitation is not responsible for people falling in love."
Update: hele tijd later en mijn ouders hebben er niets van gezegd.. ik snap er niets meer van. 
** I can love you in 1,000,000 ways, & if you don't like it, send it back in 30 days!
Ik zou in ieder geval je vriend even op de hoogte stellen van de hele situatie. Je wilt je vriend niet opzadelen met je lasten zeg je. Wat moet je dan als het zometeen wel uit de hand loopt? Dan moet je wel naar je vriend.. Beter vertel je hem alles. Misschien gaan je broers/vader ook achter hem aan. Maar ik hoop voor je dat het wel meevalt. Ik ken een vriendin die in een dergelijke situatie zat.. Met haar is alles goedgekomen alleen is het nu wel uit met r vriend omdat het uiteindeijk toch niks was tussen die twee. Dus weet voor wie je het allemaal doet he 
Je ontneemt je vriend ook de kans om je te steunen, terwijl hij dat vast zou willen en jij zijn steun goed kunt gebruiken, lijkt me.
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle
― Margaret Atwood, Lady Oracle
opgelost, slotjequote:
Update: hele tijd later en mijn ouders hebben er niets van gezegd.. ik snap er niets meer van.
|
|
