pancreatitis(weet de vertaling niet)..kent iemand dat?

http://www.ziekenhuis.nl/index.php?cat=ziektebeelden&ziektebeelden=ziektebeeld_item&item_id=321&letter=A

http://nl.wikipedia.org/wiki/Pancreatitis

Hier wordt een en ander al iets duidelijker, denk ik...

Is Pancreatitis niet een alvleesklierontsteking?

Een ontsteking van de alvleesklier is altijd ernstig, aangezien de verteringsenzymen die normaal je voedsel moeten afbreken in je darm, nu de kans kunnen krijgen de alvleesklier zelf af te breken. Meestal krijgt je alvleesklier wel weer de kans om goed te herstellen, maar het komt ook voor dat de ontsteking zich snel verspreid naar andere buikorganen. Dat gaat vrij eenvoudig aangezien de pancreas geen kapsel heeft en op een makkelijke plaats ligt voor verspreiding van de ontsteking.

Er zijn verschillende vormen van pancreatitis en ook zijn er diverse factoren die een rol spelen bij de ernst, zoals zijn leeftijd. Het is denk ik nu gewoon afwachten hoe dit zich gaat ontwikkelen en ik hoop het beste voor je oom.

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 17:28 schreef Alicey het volgende:
Is Pancreatitis niet een alvleesklierontsteking?

Klopt. Itis is ontsteking en Pancreas is Alvleesklier

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 17:25 schreef francis997 het volgende:
hallo allemaal,

Een oom van mij logt sinds Do avond in de Intensive care, in Chili, en is gisteren met spoed geopereerd..eerst dacht iedereen dat het een pre-infart was. Dat bleek niet zo te zijn, en sinds gisteren is het duidelijk dat het gaat om pancreatitis(dit is de spaanse naam, de NL weet ik niet). Ik weet dat het te maken heeft met de alvleesklier. Nu hebben meerdere mensen mij het geprobeerd uit te leggen, maar ik snap er alleen minder van. Nu weet ik wel dat het de acute vorm is, en dat het niet goed gaat met mn oom..
maar heeft iemand hier ooit mee te maken gehad? of kan iemand mij uitleggen wat het precies inhoudt..want ik snap het echt niet...

Ik ken zelf iemand die eerst een acute pancreatitis heft gehad, en dat is idd niet fijn! Helaas genoeg is die omgeslagen naar een chronische pancreatitis en heeft ze er al meer dan 2 jaar last van Het is een ontsteking van de alvleesklier die er voor kan zorgen dat de verteringsenzymen de alvleesklier aan gaan tasten ipv je eten doordat de enzymen niet meer naar buiten kunnen. Op deze manier wordt als het ware je alvleesklier door je eigen enzymen aangetast.
De pijnbestrijding is erg moeilijk en is bij een acute pancreatitis vaak een morfine-achtig preparaat. Bij chronische pancreatitis zijn er vershillende operaties mogelijk, waaronder het verwijderen van een deel van de alvleesklier of het doorsnijden van de zenuw die van de alvleesklier af loopt. Helaas genoeg hebben deze operaties lang niet altijd het gewenste effect.....

Kijk anders voor meer info op www.alvleeskliervereniging.nl

quote:

Op zondag 18 maart 2007 16:32 schreef francis997 het volgende:

[..]

maar kan je dus eigenlijk voot een onbepaalde periode/tot de rest van je leven hier last van hebben als ik het goed begrijp?

Alleen als je na een acute een chronische pancreatitis krijgt. Wanneer en waarom een acute pancreatitis chronisch zou worden weet ik niet precies. Misschien heeft het er mee te maken met hoe snel ze er achter komen?
Er zijn mensen waarbij de chronische pancreatitis langzaam uitdooft en ze er geen last meer van hebben, of anderen waarbij een van de operaties wel helpt. Een ander bijkomend nadeel is dat je na langere tijd (naarmate de alvleesklier verkalkt, dwz afsterft) je suikerziekte kunt krijgen, welke een zeer ernstige vorm aan kan nemen. Maar dit is het rottige van een chronische alvleesklierontsteking: het verloop is erg moeilijk te voorspellen en of een operatie aanslaat is ook moeilijk te voorspellen, dus het is gewoon afwachten....

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 17:25 schreef francis997 het volgende:
en sinds gisteren is het duidelijk dat het gaat om pancreatitis(dit is de spaanse naam, de NL weet ik niet).

hihi best lollig

pancreatitis is niet spaans hoor het is gewoon de latijnse benaming voor een onsteking van de alvleesklier.
Zoals alle medische termen latijns zijn (ook hier in Nederland)

en alles wat eindigt op titis duidt op een aanwezige onsteking
voorbeeld:
appendicitis
(onsteking van de appendix, oftewel blinde darm ontsteking)

Ik weet precies wat pancreatitis is, heb het namelijk zelf gehad (wat zeer zeldzaam is omdat ik zo jong ben) Het betekent dat je zwaar onstoken is, bij mij was ie ook nog gaan lekken! Dit is nog erger omdat het sap wat er vanaf komt zo sterk is en bijt! Ik hoop dat je oom dit niet heeft, ik ben namelijk blij dat ik dit nog kan typen en nog leef.. Het doet zoooooveeeel pijn. Ik hoop dat je oom snel beter wordt, ik leef met 'm mee :hug:

Ik had last van een acute versie, de staart van mijn alvleesklier is er afgehaald omdat, die helemaal afgestorven was. Vanaf toen ging het bij mij aan de betere hand! Je kan er dus van genezen maar het is heel zwaar... Bij chronische pancreatitis komt de ontsteking steeds weer terug en gaat het weer weg volgens mij, hier weet ik niet zoveel vanaf.

quote:

Op dinsdag 20 maart 2007 10:06 schreef francis997 het volgende:
Maar kan je als mens zonder pancreas uberhaubt leven?

Ja, mits alle hormonen en enzymen die de pancreas normaliter produceert vervangen wordt door pillen en insuline. En dat kan.

Zonder alvleesklier kun je volgens mij niet leven hoor

quote:

Op vrijdag 23 maart 2007 18:49 schreef Lisette18 het volgende:
Zonder alvleesklier kun je volgens mij niet leven hoor

Jawel, bij een intraductale papillaire mucineuze tumor wordt nog wel eens een totale pancreatectomie (verwijderen van de pancreas) uitgevoerd. Je moet dan de rest van je leven pancrease (bevat de enzymen die je pancreas normaal maakt) bij elke maaltijd of tussendoortje innemen. Ook moet je dan blijvend insuline spuiten.

En hier nog een linkje om mijn bron (mijn hersenen) te ondersteunen: kankeroperatie.nl

quote:

Op zaterdag 17 maart 2007 17:28 schreef Alicey het volgende:
Is Pancreatitis niet een alvleesklierontsteking?

Klopt helemaal..heb er zelf ook eentje gehad in 2004....7 weken op de IC gelegen...ware hel was dat! Ik had een acute pancreatitis (alvleesklierontsteking dus inderdaad)

kickje, nog meer mensen met info?

lig nu zelf als bijna 5 weken in het ziekenhuis met acute pancreatitis... ook geopereerd omdat er een cyste op de pancreas groeie, die hebben ze verbonden met de maag om leeg te laten lopen, tegelijkertijd hebben ze de galblaas (de oorzaak) eruit gehaald..

gelukkig lig ik nu al 2 weken op een gewone afdeling, heb denk ik alles bij elkaar 2 weken op de ic gelegen... is idd een hel.

de dr's denken dat ik alles bij elkaar 8-9 weken zoet ermee zal zijn en dus opgenomen zal zijn.

als extra complicatie zijn er, doordat er pancreassap oplekte, 2 aders verwijd die ze maandag preventief gaan behandelen (via de lies gaan ze ze opzoeken en dichtmaken)... daar zie ik wel tegenop...

quote:

Op zaterdag 20 maart 2010 12:44 schreef DarkElf het volgende:
kickje, nog meer mensen met info?

lig nu zelf als bijna 5 weken in het ziekenhuis met acute pancreatitis... ook geopereerd omdat er een cyste op de pancreas groeie, die hebben ze verbonden met de maag om leeg te laten lopen, tegelijkertijd hebben ze de galblaas (de oorzaak) eruit gehaald..

gelukkig lig ik nu al 2 weken op een gewone afdeling, heb denk ik alles bij elkaar 2 weken op de ic gelegen... is idd een hel.

de dr's denken dat ik alles bij elkaar 8-9 weken zoet ermee zal zijn en dus opgenomen zal zijn.

als extra complicatie zijn er, doordat er pancreassap oplekte, 2 aders verwijd die ze maandag preventief gaan behandelen (via de lies gaan ze ze opzoeken en dichtmaken)... daar zie ik wel tegenop...

Ik heb EXACT hetzelfe gehad....acute pancreatitis, 8 weken intensive care (in comateuze toestand). Daarna 3 of 4 weken op de gewone verpleegafdeling. Ik heb tijdens de 8 weken IC al die tijd kantje-boord gelegen. Doordat lekkend pancreasvocht (necrose) de nieren en lever aan het afbreken waren.
Ik ben een jaar later geopereerd aan 2 psuedocystes (elk 15-20 cm. doorsnede!), die ze inderdaad hebben gedraineerd in de maag en zo zijn leeggelopen. Ik heb dus exact hetzelfde gehad. Dat is een zgn. marsipularisatie-operatie. Ook bij mij is toend e galblaas direct verwijderd, omdat galstenen de oorzaak waren van mijn acute pancreatitis.
Mag ik vragen in welk ziekenhuis je ligt? Apart om te lezen dat we exact hetzelfde hebben gehad (alleen ik een jaar na mijn acute pancr.) Ik heb eventueel een heel lotgenotnverhaal voor je, wat ooit is geschreven voor een medisch tijdschrift. Toen ik de acute kreeg (dat was in 2004) was ik overigens 31.

Heb je diabetes? Zo niet, reken er dan maar op dat je dat nu wel krijgt/overhoud. Was bij mij wel zo.
I kheb 3 maanden terug overigens een gastric bypass-operatie ondergaan (maagverkleining) en dat heeft me ongelooflijk geholpen! ben al 40 kilo kwijt en voel me beter dan ooit!!

Hi

suikerziekte zal wel meevallen denk ik, ze hebben 3 weken mijn suiker bijgehouden maar dat bleef steeds goed dus ze zijn naar een een wekelijkse test gegaan dus ik neem aan dat dat wel los loopt.

die cyste groeie bij mij dus vrijwel meteen (was al snel 12 cm) met als gevolg enorme pijnen... daarom hebben ze geopereerd toen alles nog hevig ontstoken was, niet zonder risico's heb ik later begrepen. De necrose heeft iig de rest van mijn organen niet aangetast verder want anders zou ik er wel anders bij liggen nu neem ik aan.

Pijn heb ik gelukkig niet meer,alleen aan het enorme litteken wat ze gemaakt hebben met de operatie maar die heelt ook netjes dus dat komt wel goed.

Ik lig nu 5 weken in het ziekenhuis. ze denken nog een week of 4 ofzo. De tijd gaat heel heel langzaam merk ik. ze doen vrij weinig behalve wachten tot de pancreas tot rust komt, vocht geven en sondevoeding. Barst van de heimwee wat het wel erg lastig maakt, ben erg emotioneel steeds en toch snel van slag. Heb ook zoveel pijn gehad de laatste 5 weken en zoveel ellendige ingrepen dat ik snel verkramp en bang ben geworden voor ingrepen. Dat zal de tijd wel helen natuurlijk.

Morgen krijg ik een behandeling tegen 2 verwijde aders op mijn pancreas, die door de lekkende vloeistof zijn gaan verweken. Gaan ze via de lies naar binnen (brr) om die 2 aders uit te schakelen. Zie er als een berg tegenop. Hopelijk is het daarna over met de complicaties en kan ik ' gewoon' beter worden daarna.

Krijg nu 5 weken sondevoeding, zal nog een tijdje duren voor ik eraf ben, ben al 9 kilo afgevallen, vooral spieren denk ik. Gelukkig loop ik wel (als een bejaarde), met fysio en of mijn man, op de gang soms , dus ik ben iig in beweging en merk wel dat ik snel sterker word.

T duurt allemaal ellendig lang iig, voelt alsof de tijd zich voorbij sleept! Maar goed, ik moet geduld hebben het is nu eenmaal een zeer serieuze aandoening zoals iedereen steeds blijft benadrukken.

[ Bericht 1% gewijzigd door DarkElf op 21-03-2010 09:55:02 ]

Tering DE, sterkte zeg!

Van mij ook veel sterkte, elfje. Je krijgt nogal wat voor je kiezen...

ik zeg altijd maar: ik ben waanzinnig gelukkig in de liefde dus dat heft weer een hoop op

Wat een ellende idd, heel veel sterkte, DarkElf. Dit soort posts zorgen ervoor dat ik meteen ophou met zeiken over pijn hier of daar.

Ik weet exact wat je doormaakt...ik leef met je mee!

Wat de symptomen hiervan afgezien van overgeven en misselijkheid?

Mijn galblaas is een paar jaar geleden verwijderd maar ik heb zo nu en dan nog steeds van die pijnaanvallen. Afgelopen zomer is er nog een scan gemaakt om te kijken of er nog stenen in mijn galwegen zaten, maar die waren helemaal schoon. Toen ze over een onderzoek dmv slang door mijn keel naar mijn maag begonnen, wilde ik er niks meer van weten (angst). Ik dacht zo'n aanval eens in de twee maanden ongeveer overleef ik wel maar ik vind het wel vreemd dat ik na die operatie nog altijd niet pijnvrij ben.

Een pancreatitis is een medisch spoedgeval en niet iets waar je een paar jaar mee rond kan lopen, geppie

Wel vaag dat je nog steeds pijnaanvallen hebt, daar zou toch een reden voor moeten zijn zou je denken. Een maagonderzoek is dan best een logische stap om eens te kijken of daar niet iets mis is. En ik begrijp je angst wel, maar misschien toch eens stoer zijn en bedenken dat het danwel naar is, maar het duurt ook maar heel even.

quote:

Op zondag 21 maart 2010 23:08 schreef Isabeau het volgende:
Een pancreatitis is een medisch spoedgeval en niet iets waar je een paar jaar mee rond kan lopen, geppie

Acute pancreatitis is, zoals de term impliceert, inderdaad een spoedgeval. Chronische pancreatitis niet, dat is een heel ander beeld.

Chronische pancreatitis manifesteert zich meestal met meer klachten dan alleen pijn, het beloop is progressief (steeds meer klachten) en het is vrij zeldzaam.

quote:

Op zondag 21 maart 2010 23:08 schreef Isabeau het volgende:
Een pancreatitis is een medisch spoedgeval en niet iets waar je een paar jaar mee rond kan lopen, geppie

Wel vaag dat je nog steeds pijnaanvallen hebt, daar zou toch een reden voor moeten zijn zou je denken. Een maagonderzoek is dan best een logische stap om eens te kijken of daar niet iets mis is. En ik begrijp je angst wel, maar misschien toch eens stoer zijn en bedenken dat het danwel naar is, maar het duurt ook maar heel even.

Oh oke, had even het verschil gemist tussen acuut en chronisch

Je hebt gelijk, uiteindelijk zal ik er toch aan moeten geloven!

quote:

Op zondag 21 maart 2010 23:44 schreef dotKoen het volgende:

[..]

Chronische pancreatitis manifesteert zich meestal met meer klachten dan alleen pijn, het beloop is progressief (steeds meer klachten) en het is vrij zeldzaam.

....het is helemáál niet zo zeldzaam hoor. Is zelfs een pancreasvereniging, met lotgenoten, hoofdzakelijk allemaal chronische patienten.....
Acute pancreatoitis gaat in 50% van de gevallen over in chronische.....

quote:

Op maandag 22 maart 2010 17:52 schreef joers1 het volgende:

[..]

....het is helemáál niet zo zeldzaam hoor. Is zelfs een pancreasvereniging, met lotgenoten, hoofdzakelijk allemaal chronische patienten.....
Acute pancreatoitis gaat in 50% van de gevallen over in chronische.....

Nee, maar er zijn een hoop aandoendingen die misselijkheid en buikpijn geven die veel vaker voorkomen. Incidentie van pancreatitis is 1,3 tot 56 patiënten per 100.000 per jaar, niet gigantisch veel. Herhaaldelijke episodes van acute pancreatitis kunnen overgaan in een chronische pancreatitis, maar het zijn primair wel verschillende pathofysiologische mechanismen.

je kan nu ineens moeilijke termen gaan gebruiken, maar je zegt éérst dat chronsiche pancreatitis vrij zeldzaam is (is letterlijk een citaat van wat jij zei) ....en dát is primair dus niet zo.
Zeldzaam is iets , als het slechts zéér sporadisch voorkomt...en chron. pancreatitis komt helaas iets vaker dan sporadisch voor. Informeer voor de gein maar eens naar het aantal leden van de lotgenotenvereniging voor pancreaspatienten.

Ik snap echter nu wel wat je wil zeggen. Gerelateerd aan buikpijn en misselijkheid, is het inderdaad vrij zeldzaam. Wat het in dit geval (en in mijn eigen geval ook) nóg zeldzamer maakte, is het feit dat het bij jongere mensen voorkomt. Dat is nl. meestal niet zo (over het algemeen gesproken)

Jullie hebben beide gelijk. Het komt meer door het grote interval. Een incidentie van 1,3 op de 100.000 definieer je als zeldzaam. Een incidentie van 56 op de 100.000 vind ik veel. Veel in de zin van dat het toch vaak genoeg voorkomt dat artsen er goed bekend mee zijn en dat er inderdaad een patientenvereniging voor bestaat.

Ik weet wel, dat toen ik een acute kreeg, het streekziekenhuis waar ik eerst terecht kwam, me na 2 dagen en nachten intensive care, gelukkig per ambu hebben laten overbrengen naar een academisch ziekenhuis. Daar is en was de kennis vele malen groter. Uiteindelijk heb ik dáár nog wekenlang op de IC gelegen.
De internisten in he tstreekziekenhuis gaven eerlijk toe, dat ze er te weinig ervaring mee hadden en me dus geen adequate behandeling konden geven. In die zin, is het dus best zeldzaam, dát dan weer wel.

tijdje verder en de afgelopen 2 weken ben ik hard vooruit gegaan.

Ik zit niet meer aan draadjes vast.en mijn sonde is er sinds woensdag uit en ik eet weer. De eerste dagen ging dat mondjesmaat want kleine maag en snel vol maar sinds gisteren gaat het wat beter. Eet nog steeds niet veel want nog steeds snel vol (val nog wat af) maar het gaat een stuk beter al. Eetlust groeit ook. _{(mijn darmen waren helemaal in shock dat er na 7 weken weer eten in kwam trouwens )}

de ontsteking is mooi weg aan het trekken zagen ze op de scan, de aneurisma' s zijn goed gerepareerd en mijn bloed is stabiel gebleven ondanks het eten (als je weer gaat eten gaat je pancreas werken en vaak gaan de waardes dan weer omhoog en das niet ok).

Zaterdag ben ik zelfs een paar uurtjes op proefverlof geweest Was hartstikke spannend en doodvermoeiend maar erg fijn. Ben niet naar huis geweest want het leek mij veel te moeilijk om dan weer weg te gaan...

Merk nu wel, nu ik mij beter voel, dat ik veel beperkingen heb door de operatie en het litteken. Mijn energielevel is heeeeel laag en mijn lichaam is erg verzwakt. Het zal best een tijd duren zeggen de dr's voor ik weer op een acceptabele conditie zit. Maar goed, alles op zijn tijd. Ik ben al verschrikkelijk blij dat alle sonde' s en infusen etc weg zijn.

Er wordt zelfs al voorzichtig gesproken over einde deze week naar huis maar das nog allemaal misschien en eventueel enzo. Maar iig gaat het dus steeds beter.

SUPER!!!!!!

ik mag naar huis

de waardes zijn zo goed als normaal weer en ik mag vandaag naar huis

Eindelijk DE!

Top...dan ens i kje een super herstel thuis. Doe vooral rustig aan, ik weet wat het is.
Sterkte!!!

vrijdag controle gehad; wbt de trombose. Ik krijg spuitjes (moest ik dus zelf geven sinds thuiskomt, eng maar wel gedaan) ertegen maar ze willen mij op pillen over hebben (das veel makkelijker). Die dus erbij gaan geven in de hoop te kunnen stoppen met de spuitjes. Gevolg was alleen dat mijn bloed veel te vloeibaar was dus even voorzichtig aandoen en morgen weer controle. evenwicht zoeken in de stolling is moeilijk blijkbaar.

de pancreas is nog steeds niet helemaal rustig, mijn waardes waren iig niet verslechterd dus dat is goed.

verder dus morgen weer stollingmeten, over 2 weken een scan om te zien hoe het met de pancreas en de gerepareerde aneurisma' s is , over 3 weken naar de chirurg voor controle, over 3 weken ook naar de vaatspecialist om te zien of de bloedprop weg is..

hartstikke druk man herstellen!

Thuis zijn is iig heerlijk, voel mij elke dag beter. Krijg ook steeds minder spierpijn van trappen lopen en merk dat ik sterker word.

Eten gaat nog moeilijk, ben een kilo weer afgevallen sinds thuiskomst hoewel ik echt mijn best doe om te eten. zit nog steeds snel vol (minder snel maar wel nog snel) en heb weinig signalen van mijn lichaam nog dat het voedsel wil. Moet opletten dat ik niet meer afval dus moet veel kleine porties op een dag eten om toch voor een deel aan mijn voedsel te komen. Ben sinds gisteren weer aan het koken dus misschien scheelt dat ook; bezig met eten -> meer trek?

Je hebt het er maar druk mee Wel lekker dat je weer thuis bent, dan knap je meestal sneller op. En je hebt meer afleiding

Dikke toi toi toi

Goed Doe lekker rustig aan.

Ik zal wel raar zijn, ik vond thuiskomen na 2wk juist een after-vakantie dip, geen leuke verpleegsters die me aandacht geven, alles zelf moeten doen, geen benzo's 's nachts, zelf douchen, bleh Maar goed, vijf weken ziekenhuis is ook wel weer mooi geweest...

vrijdag was ik voor het eerst alleen thuis een halve dag en dat was wel wennen idd. ineens is het heel stil. ben toch 7 weken drukte om je heen gewend

Dat gevoel ken ik ja.....heel weird

Wat betekent het eigenlijk als je pancreas vergroot is?