Wat goed van Priscilla zeg!
Wij hebben hier een bewogen dagje achter de rug..
Maar de rust is hier (voorlopig) wedergekeerd.
Wilyan is gisteravond wat koortsig
![]()
naar bed gegaan. Een paar uurtjes later werd hij in paniek wakker, ik heb hem weer naar bed gebracht maar hij
"bleef verdrietig want hij vond het zo eng." Toen ik 'm vroeg wat hij dan zo eng vond wees hij naar de muur en zei:
"dat oog daar" ![]()
Ik kon op de muur (natuurlijk) geen geen oog ontdekken, ook geen vlek of schaduw wat hem daar aan deed denken.
![]()
Ik dacht hem lekker een beetje te
mis.. AF te leiden door te zeggen
"ga maar op je rug liggen, dan zie je dat oog niet".. Tsja, daaaag mamma dat werkt dus niet als zoonlief ook een oog bóven zijn bed ziet..
Dan maar de hulp van pappa ingeroepen en gevraagd of hij de plantenspuit mee naar boven wou nemen. Mamma heeft snel aan zoonlief uitgelegd dat boze ogen water eng vinden en dat ze daar heel snel van weg gaan. Pappa heeft op aanwijzing van Wilyan in het rond gespoten en idd de ogen waren zomaar verdwenen en meneer kon weer gaan slapen!
Later op de avond stond hij ineens beneden. Omdat hij nog steeds zo warm was heeft hij nog een ijsje en (toen hij weer naar bed ging) een pil in z'n bil gehad.
En dan vandaag...
Vrijdag de dertiende.
(Had ik dit misschien aan kunnen zien komen?
) Wilyan was de hele ochtend wat suf en heeft zo ook in zijn pyama een beetje op de bank gehangen. Tussen de middag hebben we nog wel met z'n drieën Mazzel uitgelaten. Daarna ging meneer weer op de bank hangen en viel even later in slaap.
Nou ja, niks aan de hand toch? Hij valt wel vaker 's middags in slaap en hij had ook koorts dus nou ja niks raars aan toch?
Ik was even buiten geweest en het was vandaag toch wel vet-fokking-warm
![]()
Ik bedacht me ineens dat Wilyan nog steeds dat dekentje over zich had liggen en dat was nu toch echt wel veel te warm. Dus snel naar de kamer om het dekentje van 'm af te halen.
Ik haal het weg en schrik..
Hij had geplast. Alles was nat zijn broek, shirt en heel de bank. Ik schrok me rot hier zou hij normaal echt niet doorheen slapen en ik probeer hem meteen wakker te maken. Ik kan schudden en rammelen wat ik wil, hij word maar niet wakker.
Dan maar rigoreuzer te werk. Ik til Wilyan op, neem hem mee naar de achterkamer, kleed hem daar uit (meneer nog steeds compleet in coma) en zet hem op een krukje onder de douche. En daar werd hij gelukkig wel wakker van. Nou ja, wakker.. Hij valt er twee keer bijna weer in slaap.
Ik bel Michiel op dat hij
NU thuis moet komen en hij vraagt of ik de dokter al heb gebeld dan.. Euh.. Oh ja da's ook een goeie.
Huisarts gebeld, situatie uitgelegd aan assistente, ze zou meteen haar man sturen
(en die komt niet gauw, normaal moet je altijd naar hem, ook als je een kind vol waterpokken hebt) Om een toch al veel te lang verhaal kort te maken..
Wilyan had een flinke
![]()
koortsstuip.
![]()
Ik had perfect gehandeld om hem wakker te krijgen en we moesten 'm een beetje in de gaten houden. Volgens de arts zouden de meeste kinderen eerst nog wat duf zijn en na een paar uurtjes wel weer wat praatjes krijgen en dat was wat wij waarschijnlijk ook wel konden verwachten. maar we moesten 'm wel in de gaten houden want als jhij wel een tweede koortsstuip zou krijgen/krijgt dan moet het onmiddelijk onderzocht worden.
Wiyan is inderdaad nog een tijdje duf gebleven maar kreeg rond het avondeten alweer heel wat praatjes.
Hij ligt nu op bed maar we gaan vanavond wel geregeld even naar boven om te kijken hoe het dan met hem gaat, gewoon voor de zekerheid..
Maxi,
Midi &
Mini(My) Timing sucks.... Always.
Al lang niet meer aan het ontzwangeren. En nog steeds NIET voor rede vatbaar!