Ik heb het even voor je gevraagt in het r&p feedback topic. Topic Titels kun je hier niet zelf veranderen, dat moeten moderaters voor je doen.quote:Op zondag 4 maart 2007 17:15 schreef ikke1507 het volgende:
hoe moet dat?
Ik heb een zieke moeder. Ze werd ziek toen ik 15 was en thuis woonde, dus komt ongeveer overeen.quote:Op zondag 4 maart 2007 18:15 schreef ikke1507 het volgende:
dankjewel iemand die van moderaters is die heeft het veranderd voor my:)
ik bespreek het wel met vriendinnen enzo maar die snappen me vaak nooit vinden het zielig enzo maar zo ben ik helemaal niet dus die kunnen er ookniet echt mee omgaan
ja ik ben nog maar 16 hoe oud ben jij dan? dat je niet meer thuis woont ja dat is natuurlijk heel anders als bij mij ik word er nog elke dag mee geconfronteerd
Oh, dat is trouwens érg goed nieuws McD!quote:Op zondag 4 maart 2007 18:20 schreef mcDavid het volgende:
Mijn pa werd op oudjaarsdag naar het ziekenhuis gebracht. Kwaadaardige hersentumor was de diagnose! Was wel ff schrikken!
Gelukkig bleek het bij de operatie "slechts" een abces te zijn. Maar al-met-al is hij nu dus 2 maanden thuis geweest. maandag gaat hij voor het eerst weer (halve dagen) werken. Het enige wat hij er aan over gehouden heeft is een trombosebeen (bijwerking van de antibiotica ofzo) en een deukje in zijn hoofd!
Het is natuurlijk ook wel lastig voor je vriendinnen die zelf niet weten hoe het is.quote:Op zondag 4 maart 2007 18:15 schreef ikke1507 het volgende:
dankjewel iemand die van moderaters is die heeft het veranderd voor my:)
ik bespreek het wel met vriendinnen enzo maar die snappen me vaak nooit vinden het zielig enzo maar zo ben ik helemaal niet dus die kunnen er ookniet echt mee omgaan
ja ik ben nog maar 16 hoe oud ben jij dan? dat je niet meer thuis woont ja dat is natuurlijk heel anders als bij mij ik word er nog elke dag mee geconfronteerd
naja oudjaarsavond zijn we naar t ziekenhuis gegaan, daar een potje staan janken met het hele gezinquote:Op zondag 4 maart 2007 18:23 schreef ikke1507 het volgende:
dat is inderdaad wel even schrikken gelukkig gaat het beter.
hoe ging jij er mee om?
ja ik snap het mijn moeder heeft in oktober ook anderhalve maand in het ziekehuis gelegen... en ook iedere dag er heen en dan ja met een gevoel weg gaan ik moet haar achter laten en met het gevoel komt het nog wel goed enzo...quote:Op zondag 4 maart 2007 18:30 schreef mcDavid het volgende:
[..]
naja oudjaarsavond zijn we naar t ziekenhuis gegaan, daar een potje staan janken met het hele gezin
Gelukkig was hij door medicijnen tegen de zwelling de volgende dag weer redelijk bij positieven... Maar de rest van de week hebben we allemaal niet veel anders gedaan als een beetje TV kijken en naar het ziekenhuis gaan enzo. En VEEEEEL telefoontjes opnemen.
Gelukkig werd hij de maandag erop al geopereerd, dus daarna viel het allemaal weer redelijk mee. Nog steeds veel naar t ziekenhuis geweest enzo, maar gewoon me school weer opgepikt. De angst dat het misschien niet goed zou komen was vrijwel geweken.
Dat je daar chagrijnig van wordt is niet meer dan logisch hoor, daar moet je je ook niet schuldig over voelen. En als je merkt dat je uit je slof bent geschoten tegen iemand terwijl het onterecht was, kan je later de situatie uitleggen, iedereen kan daar begrip voor opbrengen. En ik snap dat je leuke momenten met je vriendinnen niet wil verpesten door met zo'n depressief verhaal te komen, maar je hart luchten helpt wel. Je moet alleen zorgen dat je verhalen over thuis niet gaan overheersen zeg maar. Niet gaan liegen over hoe je je voelt, daar heeft niemand wat aan en als je het allemaal opkropt komt het later tig keer zo hard terug.quote:Op zondag 4 maart 2007 18:29 schreef ikke1507 het volgende:
clumsy ik begrijp je maar al tegoed
ja mn vader heb ik nog maar het is toch anders je moet veel dingen doen omdat mn vader werkt en mn moeder niet alles meer kan maar dat heb ik er wel voor over ..maar soms word ik er saggo van en dan reageer ik dat af op mensn wat eigenlijk helemaal niet mn bedoeling is. dan begrijpen mn vriendinnen me aan de ene kant wel maar andere kant se weten indd niet hoe het er thuis aan toe gaat en ik heb het er ook liever niet over als ik iets leuks aan het doen ben maar iedereen vraagt er altijd naar hoe gaat het nou enzo.. ja dan moet ik wel antwoorden geven ik ga niet zeggen alles gaat goed enso want mensen zien ook wel dat ik anders ben maar het is wel lastig
Het zou kunnen helpen. Misschien kunnen ze, vooral je vader misschien, wat meer rekening met jou houden.quote:Op zondag 4 maart 2007 18:30 schreef ikke1507 het volgende:
twised ik praat er niet over mt mijn ouders..
mijn vader is geen prater en mn moeder die heefft al genoeg aan dr zelf..
dus praat wel met vriendinnen enzo er over zou je denken dat het helpt om met mn ouders te praten?
ja 1 broer en 1 zuzquote:Op zondag 4 maart 2007 18:56 schreef Twisted_fok het volgende:
[..]
Het zou kunnen helpen. Misschien kunnen ze, vooral je vader misschien, wat meer rekening met jou houden.
Het is een netelige situatie natuurlijk, maar het blijven wel je ouders en ze hebben een zekere verantwoordelijkheid naar jou toe, je bent nog maar 16.
Natuurlijk is het niet erg dat je af en toe wat meer (moet) helpen in huis, maar dat moet ook niet teveel zijn.
Ik weet natuurlijk ook niet hoe de situatie bij jullie precies in elkaar steekt.
Als je denkt van, het valt ook wel mee het is alleen maar af en toe dan is het misschien ook weer niet nodig.
Maar blijf ook aan jezelf denken, zoals Clumsy mooi omschreef.
Heb je eigenlijk ook nog broers/zussen?
Arual, ik herken heel goed die periode van de puberteit. Hetzelfde heb ik ook gehad.Voel jezelf niet schuldig, het is gewoon een logische uiting van jaren ellende. Je wilt het liefst net zo zijn als andere pubers en vooral niet opvallen omdat je een zieke moeder hebt. Het is jammer dat je moeder dit gedrag van jou niet kon plaatsen, ze was waarschijnlijk ook te ziek om daar ook nog over te moeten nadenken.quote:Op zondag 4 maart 2007 20:26 schreef _Arual_ het volgende:
Mijn moeder heeft zolang ik weet gekwakkeld met haar gezondheid. Eerst waren dat vervelende, maar niet gruwelijke kwalen. Hernia, verzakking, problemen met de galblaas, trombose, dat soort dingen. Uiteindelijk kreeg ze een veel ernstiger ziekt. Al met al hebben de gezondheidsproblemen van mijn moeder wel een stempel gedrukt op mijn puberteit. Mijn moeder kreeg geen thuiszorg, omdat ze een dochter van dertien had die ze wel een dagje van school thuis kon houden, dat soort dingen. Zag en zie ook altijd moeders en dochters met zijn tweetjes door de stad heen banjeren - dat steekt wel, nog steeds.
Op een gegeven moment ging ik echt supererg puberen, en toen was het hek van de dam. Ik schaam me kapot als ik terugdenk aan die periode. Tsjezus, wat ben ik egoistisch geweest. Ik heb zelfs een keer tegen mijn moeder gezegd dat ik haar zo in zou ruilen voor een gezond exemplaar, en nog meer van dat soort kreten. Toen had ze al darmkanker. Toen ik na haar dood haar dagboek las, zag ik dat het allerlaatste wat ze geschreven had over mijn onhandelbaarheid ging: als ik nog erger werd, moest ik het huis maar uit.
Het heeft er al met al wel voor gezorgd dat ik nu wel stukken respectvoller omga met zieke mensen.
dankjewel woniyaquote:Op zondag 4 maart 2007 21:05 schreef woniya het volgende:
Mijn moeder werd ernstig ziek toen ik ongeveer 10 was en zij is uiteindelijk overleden toen ik 12 was. Ik kan me nog goed de vreemde sfeer herinneren die er in huis hing als zij weer uit het ziekenhuis was gekomen van een kuur. Ik hoop van harte dat er bij jouw moeder kans op genezing is, want je hebt haar nog zo nodig. Het is overigens heel fijn dat je ook een broer en zus hebt om samen erover te praten. Sterkte met de situatie.
Het gaat goed dank je wel, ik praat over een hele tijd geleden hoor, dus het verlies heb ik inmiddels verwerkt en ik ben zelf al moeder. Ik kan me nog wel alle gevoelens voor de geest halen van de tijd toen ik jouw leeftijd had vandaar dat ik reageerde.quote:Op zondag 4 maart 2007 21:38 schreef ikke1507 het volgende:
[..]
dankjewel woniya
ja morgen horen we de uitslag wat er en aan gedaan ( kan ) worden.. dus spannend
hoe gaat het nu met je
?
En het blijkt nog erfelijk te zijn ook.quote:Op maandag 5 maart 2007 00:50 schreef cerror het volgende:
Mijn vader lijdt aan de klootzakeritis. Niets aan te doen helaas.
Mijn vader heeft prostaatkanker, ben bang dat hij niet heel lang meer heeft. Gaat best hard achteruit.quote:Op zondag 4 maart 2007 16:20 schreef ikke1507 het volgende:
dankjee voor je berichtje:)
ik hoop dat ik ook iemand vind.. die me begrijpt het selfde mee maakt enzo
hmm....dat is kut, en daar kunnen ze niets aan doen...? Waarom mist ze eigenlijk die 2,5 meter..?quote:Op dinsdag 6 maart 2007 10:19 schreef ikke1507 het volgende:
omdat ze 2 en half meter dunne darm mist en dat is net het stuk dat je eten verteerd.
mijn vader had ook darmkanker. als het dezelfde operatie is als die mijn pa heeft gehad, moet je daar niet te licht over denken. hij heeft ook een stoma gehad en dat is best heftig.quote:Op zondag 4 maart 2007 19:36 schreef Maisnon het volgende:
Bij mijn vader is pasgeleden darmkanker geconstateerd.. in z'n endeldarm, dat wel. Hij heeft er zelf eigenlijk geen last van.
Scans laten doen, niks in de rest van z'n lichaam gelukkig, dat was wel even spannend.
Nu moet hij bestraald worden, een maand lang, in de eerste week een lichte chemokuur en in de laatste maar niks zwaars gelukkig, geen uitvallende haren ofzo.
Al met al best veel geluk gehad, dat het niet midden in z'n lichaam zit, of in z'n hoofd, maar op een vrij onschuldige plek...
Na de bestralingen volgt nog een operatie die wel redelijk zwaar is: de gewellen die overblijven, kleine bolletjes, 3 geloof ik, moeten dan weggehaald worden. En omdat ze er via de rugzijde niet bij kunnen moeten ze vanaf de voorkant opereren, wat best zwaar is. Nu kan ie de operatie wel aan, maar het zit er dik in dat ie een stoma moet...
Achja, liever leven met een stoma, dan dat het blijft zitten en uit de hand loopt.
Ik kijk er wel redelijk goed tegenaan... hij heeft zelf geen klachten, hij was helemaal gezond (al rookt ie wel veel) en nu zit ie al een tijdje thuis, volgende week maandag begint de bestraling.
ja ik doe ook gewoon wat ik niet laten kan met de dag leven.quote:Op woensdag 7 maart 2007 13:51 schreef DarkBlade het volgende:
Veel praten met friends om iemand die close met je is of je echt vertrouwd lucht altjid een boel op!! Je kan toch ook veel steun hebben aan je broer, zus en je pa?
Mijn moeder had botkanker en heeft een best kort ziektebed gehad paar jaar erna kreeg me pa een hartstilstand, weetje probeer gewoon van alles te genieten.. niks is zeker in het leven!! zoals meer mensen zeiden leef gewoon dag bij dag!!
Ach, net als ieder mens kan ook ik me wel over vervelende dingen heen zettenquote:Op woensdag 7 maart 2007 11:24 schreef ikke1507 het volgende:
dankjewel ....... hoe gaat het nu met je? en met je moedeR?
Ze zijn allebei overleden aan kanker.quote:Op donderdag 15 maart 2007 10:22 schreef ikke1507 het volgende:
ja klopt..
wat erg vronie zijn ze overleden door een ziekte?
iig sterkte .. iedereen
dankje
Vertel, hoe gaat het er nu mee dan?quote:Op woensdag 11 april 2007 11:52 schreef ikke1507 het volgende:
tblijft moeillijk
allebei....quote:Op woensdag 11 april 2007 17:27 schreef ikke1507 het volgende:
met wie mt my? of mn moeder?
muaa.. het gaat wel.. ze moet byna het siekhuis weer in dusja er staat nog wat tewachten! maarik blijf positief en voordrest gaat het goed met me:)quote:
positief denken is erg belangrijk....quote:Op woensdag 11 april 2007 17:53 schreef ikke1507 het volgende:
[..]
muaa.. het gaat wel.. ze moet byna het siekhuis weer in dusja er staat nog wat tewachten! maarik blijf positief en voordrest gaat het goed met me:)
zal ik doen dankjewel!!quote:Op woensdag 11 april 2007 17:58 schreef juon_jacket1 het volgende:
[..]
positief denken is erg belangrijk.......je moeder kan zekers positief enrgie gebruiken...
...sterkte en hou ons op de hoogte...
![]()
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |