Hoe wou je levend bij het zwarte gat aankomen?quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:10 schreef Isegrim het volgende:
Ben je dan meteen dood? Blijf je leven? En als je zou blijven leven, wat zou je dan ervaren / zien?
Het is een theoretische vraag.quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:14 schreef lurf_doctor het volgende:
[..]
Hoe wou je levend bij het zwarte gat aankomen?
Anders had ik het wel in SEX geopend ofzo.quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:16 schreef gr8w8 het volgende:
Ohhhhh, zo'n zwart gat!
Aangenomen dat je nog iets kunt voelen dan...quote:Je bedoelt stel, je bent in het middelpunt. Nou, ik zou me heel klein voelen.
Volgens mij is het theoretisch bedoeld door de TS. In de OP staat.... ehm....quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:21 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Anders had ik het wel in SEX geopend ofzo.
[..]
Aangenomen dat je nog iets kunt voelen dan...
Ohquote:
Jammer.quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:25 schreef digitaLL het volgende:
Ik denk dat je door de oplopende zwaartekracht inelkaar gedrukt wordt. Steeds heter wordt. Daarna de lichtere elementen tot zwaardere fuseren om vervolgens te vervallen in een klompje subatomaire "deeltjes"
En wat gebeurt er met je ziel?quote:Op woensdag 28 februari 2007 13:25 schreef digitaLL het volgende:
Ik denk dat je door de oplopende zwaartekracht inelkaar gedrukt wordt. Steeds heter wordt. Daarna de lichtere elementen tot zwaardere fuseren om vervolgens te vervallen in een klompje subatomaire "deeltjes"
9,8 m/s^2 is geloof ik wat je bedoelt, en je wordt inderdaad opgeslokt maar de zwaartekracht is in de kern zo groot dat alles in elkaar gedrukt wordt. Ook wel gravitational singularity genoemd. Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Gravitational_singularityquote:Op woensdag 28 februari 2007 13:28 schreef ImmovableMind het volgende:
Zwart gat is eigenlijk een verkeerde naam. De Duitser noemen het een bevroren ster dat komt volgens mij iets meer in de buurt. Dit is het gedeelte wat ik ervan ken en ik weet niet eens of het waar is.
Als je een bal omhoog gooit op aarde dan komt hij weer naar beneden. Dit blijft gebeuren tot dat je die bal sneller gooit dan de ontsnappingssnelheid van de aarde (geen idee meer hoe snel, maar volgens mij een paar km/sec). Dan ontsnapt de bal aan de aantrekkingskracht van de aarde. Een zwart gat (bevroren ster) heeft echter geen ontsnappingssnelheid en de zwaartekracht is zo ontzettend groot dat zowel tijd/ruimte in de kern van de bevoren ster..... bevriest. Je zult dus nooit worden opgeslokt maar je zult er ook nooit meer uit ontsnappen. Je hangt stil in tijd en ruimte (theoristisch natuurlijk)
Er zal vast geen snars van kloppen maar dit is het enige wat ik me zo ongeveer herinner van een audioboek wat ik in het verleden heb geluisterd. Sunchaser ligt vast in een deuk van dit verhaal.
"Light emitted beyond the horizon can never reach the observer, and anything that passes through the horizon from the observer's side is never seen again. A black hole is surrounded by an event horizon, for example." (Wikipedia)quote:Op woensdag 28 februari 2007 14:44 schreef Haushofer het volgende:
*knip*
Maar dat zul je dus niet zien Als je vanaf een grote afstand van het zwarte gat naar een invallend persoon kijkt, zul je waarnemen dat de persoon steeds trager naar het zwarte gat valt, en uiteindelijk nooit voorbij dat oppervlak komt.quote:Op woensdag 28 februari 2007 15:28 schreef Cajun het volgende:
[..]
"Light emitted beyond the horizon can never reach the observer, and anything that passes through the horizon from the observer's side is never seen again. A black hole is surrounded by an event horizon, for example." (Wikipedia)
Dit betekent dan toch dat als je vanuit waarnemer B kijkt, dat zodra A voorbij de radius is, dat hij niet meer zichtbaar is voor B?
Dat is pas een antwoord.quote:Op woensdag 28 februari 2007 14:44 schreef Haushofer het volgende:
Grappig dat je dit vraagt, heb net 5 minuten geleden dit berekent
Stel dat een waarnemer A een waarnemer B in een zwart gat ziet vallen. A zit op een grote afstand van het zwarte gat, zodat het zwarte gat niet of nauwelijks invloed heeft op A. We willen weten wat er met B gebeurt, en dan kunnen we 2 dingen doen: we kunnen bij A gaan zitten en toekijken, maar we kunnen ook met B meereizen.
Als we bij A gaan zitten, zien we iets aparts. We zien dat B naar het zwarte gat valt, maar dat zwarte gat kromt de ruimte-tijd waarin B zich bevindt. We zullen zien dat B uitmekaar getrokken wordt door de zogenaamde getijdekrachten; de kracht op het hoofd van B zal op een gegeven moment veel groter zijn dan de kracht op z'n voeten, en hij wordt uitmekaar getrokken en valt als spaghetti naar het zwarte gat toe. Het bijzonder is alleen, dat vanuit B gezien A steeds langzamer naar het oppervlak van het zwarte gat toevalt, en hij op een gegeven moment stil zal staan
Dat oppervlak noemt men de Schwarzschildradius. Als iets daar éénmaal voorbij is, zit het object voor altijd opgesloten. Zelfs licht kan dan niet meer ontsnappen ! Dus A ziet dat B nooit in het zwarte gat zal vallen; hij zal meten dat het oneindig veel tijd kost voordat B dat oppervlak heeft bereikt. En nou gaan we met B meereizen.
Als we met B meereizen, meten we de eigentijd van B. De eigentijd van een object is de tijd, gemeten vanuit een meereizend stelsel. Die zal in het algemeen verschillen van de tijd die een waarnemer meet die ergens stilstaat, zoals onze A. Als je nou weer je berekeningen doet, dan blijkt er niks aan de hand te zijn: B sterft nog steeds een pijnlijke dood, maar vliegt binnen een eindige tijd voorbij dat oppervlakte.
Samengevat: je wordt uitmekaar getrokken, maar wat je waarneemt hangt af van je gekozen waarnemerstelsel
Wat je zou zien als je met B zou reizen, is denk ik het volgende: je komt steeds dichter bij het zwarte gat, daardoor zal je beeld voor je steeds nauwer in een cirkel worden getrokken, en er zal natuurlijk roodverschuiving plaatsvinden; het licht moet een sterke zwaartekrachtspotentiaal ondergaan, en daardoor verliest het energie. Dat uit zich in een verandering van de kleur.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |