Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders, deel 38

Het zit er op........
Totaal 19 weken thuis geweest....
16 oktober moest ik verplicht thuis blijven vanwege mijn bloeddruk..... 9 weken gewacht op Jenna en nu 10 weken heerlijk voor haar er kunnen zijn....
Vandaag is ze de hele dag wennen... vooral wennen voor haar mama.....
Ben naar de Boogaard geweest.... nieuwe werkkleding gekocht....
Het zit er op....
Morgen is de grote dag.... mama gaat weer aan het werk...

Nooit meer zwanger... Nooit meer verlof.....
Of.... zeg nooit nooit....

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 10:57 schreef Ireth het volgende:
Zo herkenbaar Mwana! Van bloedlink ineens poeslief kunnen doen!

Net de WVG gebeld met de vraag om een kopie van het onderzoek, blijkt de WVG ook al bericht naar de Woonstichting uitgegeven te hebben omtrent de urgentie!! Kan straks de kopie komen halen en dan gelijk afgeven bij de jurist!

Tsjakka! Houden zo!

O Stiekemurd! Herkenbaar! Hoe vind je het om weer te beginnen?
Ennuh, klinkt toch niet helemaal definitief!?

stiekemurd, succes meid! komt wel goed maar wel een emo momentje ja

Echt wel emo-momentje jah
Mijn kleine babietje is ze nog gewoon hehe. Zo gek, ik had dat met Benthe helemaal niet.

PM is wel definitief hoor... althans zo denk ik er nu over.... mijn kindjes heb ik niet helemaal voor niets gekregen en vooral de zwangerschap van Jenna (achteraf gezien) was eik helemaal niet zo leuk...
Ik vind 2 kindjes echt wel helemaal genoeg hoor. Maar ja, je weet hoe vrouwen zijn, misschien begint het toch weer te kriebelen over een tijdje. Maar ik denk het niet Vandaar zeg nooit nooit.

AAARRGGHHH!!!!!

Rij ik net in de stromende regen half U. door om die papieren op te halen van die WVG, belt manlief op.. het ging niet echt lekker.. of ik wilde opschieten, hij had het idee tegen de vlakte te gaan... en hij zat alleen met Suus thuis...

Oke, al nadruipend de envelop met papieren gekregen van de baliemiep en hop weer door de stromende regen terug naar huis. Tandje harder fietsen redde ik niet, dan maar een stukje inkorten her en der door een stukje stoep enzo mee te pikken.

Glij ik onderuit, enkel dubbelgeklapt, schouder tegen de grond geschaafd, kopske tegen de muur geknald. Gelijk weer opstaan en weer doorfietsen, even stoppen, stuur rechtzetten en fietsen fietsen fietsen verzuipen fietsen...

Om thuis te komen, manlief op de bank aan te treffen, hondsbenauwd en zwaar hijgend, om vervolgens nog nadruipend te ontdekken dat ik papieren heb meegekregen voor het aanvragen van kunstsubsidie oid! Verkeerde envelop!



Ik duik mijn nest in geloof ik...

Ireth, en ik dacht dat ik een erge dag had vandaag
Arme jij

jij ook al snoopy!

ireth, wat ellendig. en die nest-optie zal nog wel niet een echte optie zijn ook, gezien de benauwdheid van je man... sterkte ermee!

Ireth, wat een k*t dag voor jou zeg!

Ireth, wat een baaltoestanden achter elkaar. Hoe is het met je man? Wel weer goed?

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 16:17 schreef bixister het volgende:
jij ook al snoopy!

ja, maar met jouw dag had ik ook niet willen ruilen

Het komt gewoon allemaal door die rottige rot regen

het is ook die regen.... bah vind er weinig aan en het is gelijk allemaal wat minder fleurig enzo

Ireth jeetje auw

en een voor eenieder die een rotdag heeft.
Dat rotte weer helpt ook helegaar niet mee

het zit blijkbaar in de lucht...
hier heeft ook iedereen een off-day.
echt alles gaat fout, al vanaf dat we opstonden

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 18:13 schreef _evenstar_ het volgende:
Ireth jeetje auw

en een voor eenieder die een rotdag heeft.
Dat rotte weer helpt ook helegaar niet mee

Ik heb vandaag de hele dag in het ziekenhuis doorgebracht. Netvliesoperatie. Nou ja, van het rotweer heb ik tenminste geen last gehad
Hopelijk wordt het morgen voor iedereen een zonnige dag, ongeacht het weer!

Vast veel te laat, maar toch Moonah, hoe was je eerste werkdag?

ieks macka ik krigj gewoon pijlijke ogen ervan wel alles goed gegaan?

_{leah staat iets over in ht bv topic}

Ireth, ik hoop dat je dag wat beter verloopt dan gisteren. Is je man astmatisch ofzo? Wel engig hoor. En hoe is het met je enkeltje?

Ireth schik gewoon van je verhaal. Jeetje zeg. Gaat het goed met je? En met je man nu ook weer? Hopelijk snel wel de goede papieren in huis. Het zat je dus echt niet mee gisteren.

En voor alle anderen die een baal dag hadden

PV: Hij heeft COPD

Hij heeft het nog wel wat benauwd, maar het was dus gisteren ook de combinatie van een aanval en het alleen zijn met Suus, en toen sloeg de paniek toe wat niet echt bevordelijk is voor zijn benauwdheid

Enniewee, op wat spierpijn na lijkt het bij mij ook mee te vallen en Suus en ik gaan ons gereed maken om weer naa de WVG te gaan, ons contactpersoon zelf komt zometeen eigenhandig naar beneden om ons de juiste papieren te overhandigen Het moet nu dus wel goed gaan

Mooi zo Ireth. En het is hier droog....weet niet hoe het bij jou is. Maar hopelijk kun je zonder een natpak heen en weer komen.

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 23:58 schreef Leah het volgende:
Vast veel te laat, maar toch Moonah, hoe was je eerste werkdag?

Oh ja, goeie vraag!
Hoe ging het Moonah?

Yeah!

ff uitblazen nu, men wat een woei, we zijn wel droog overgekomen bakkie koffie en een broodje en dan weer fietsen (uiteraard wéér met tegenwind!) naar de jurist! En dan heb ik naar mijn idee ff genoeg gefietst voor de rest van de week, voel me alsof ik de marathon heb gelopen.. ben 32 maar voel me 80 momenteel geloof ik..

quote:

Op dinsdag 27 februari 2007 23:58 schreef Leah het volgende:
Vast veel te laat, maar toch Moonah, hoe was je eerste werkdag?

Het is goed gegaan. Tnx.
Thies begroette me 's ochtends zo lief, big smile en armpjes naar me uitstrekken , dat ik al helemaal volschoot en buikpijn kreeg... Toen ik wegging moest ik weer even huilen off course, maar ik had voor mezelf besloten er geen drama van te maken. En dat hielp!
Op school wachtte me een lieve kaart van een aantal collega's. De kinderen waren gezellig. Het kolven verliep heel aardig. En J en ik hebben wat afgesmst!
Maar het belangrijkste: Thies heeft uit het flesje gedronken!
En dát was mijn grootste zorg, dat hij dat niet zou doen. Nu is er echt een last van mijn schouders gevallen en merk ik dat het ook wel ok is om weer te werken.
Ik ben weer een stapje verder met het loslaten!

_{Toen ik thuiskwam struikelde ik weer eens bijna over mijn eigen voeten, zó gehaast was ik, ligtie nog 3 kwartier te slapen.....}

Macka, sterkte met je herstel. Duurt dat lang?