Hoiii! Ik ben vanmiddag om 4 uur al weer thuis gekomen. Zou eigenlijk tot morgen of overmorgen moeten blijven maar ze vonden het zo goed gaan dat ik weg mocht.
Achteraf waren de verloskundige en kraamverzorgster het er niet zo mee eens maar toen was ik al thuis. Nou even in het kort het verhaal.
Al 2 dagen voorweeën gehad voor het echt begon. Ik zou dus eigenlijk naar het ziekenhuis gaan voor een nachtje slapen maar dat is er niet meer van gekomen. In het begin van de avond begonnen de weeën toch écht door te zetten, Zullen wel weer voorweeën zijn dacht ik eerst.
Om 9 uur werd ik in het ziekenhuis verwacht. Om 8 uur nog even gaan douchen toen begon het écht door te zetten. Om de minuut kwamen ze. Ik raakte een beetje in paniek, ik was zo moe.
Verloskundige gebeld en ik bleek 3 cm ontsluiting te hebben. (half 9 's avonds.) Ze heeft mijn vliezen gebroken en ik moest naar het ziekenhuis voor een ruggeprik zodat ik een beetje kon slapen.
In het ziekenhuis ook nog aan de weeenopwekkers omdat de weeën te onregelmatig waren. Heb een uurtje of 3 kunnen slapen daarna begon ik de weeën weer te voelen en moest ik ze wegpuffen. Dat ging door tot half 9 's ochtends, op dat moment had ik tussen de 4 a 5 cm ontsluiting, dus nauwelijks iets erbij in 12 uur tijd. Toen is besloten om een keizersnee te doen. 3 kwartier later was ons kleine mannetje Damian er.
![]()
Ik heb er zelf niet meer zoveel van meegekregen. Helemaal van de wereld door de moeheid.
Het was zwaar maar hij is zo lief en mooi. Hij lijkt op zijn papa.
![]()
(morgen zal ik een foto plaatsen. Die heb ik hier op de laptop nog niet.)
De eerste 2 dagen is hij een beetje ziek geweest, maar nu doet hij het goed. Het is een heel rustig en tevreden mannetje. Hij wil het liefst alles meemaken en reageert al heel erg op geluid. Tilt zijn hoofdje al flink op.
Bedankt voor alle lieve reacties. Echt leuk om te lezen.