Als je eenmaal bezig bent met een negatieve kijk te hebben op het leven dan is mijn ervaring dat het in een stroomversnelling gaat. Je gaat van de ene gedachte naar de andere gedachte en zo val je verder naar beneden totdat je geen houvast meer hebt.
Als ik dagen heb dat ik het niet zie zitten dan is het een constante stroom van gedachtes over hoe klote het wel niet is en dan lijkt het net alsof het vanzelf gaat allemaal. De ene gedachte is niet voorbij of de andere komt al naar voren.
Op dagen van positiviteit gebeurt hetzelfde, zo is het bij mij dat ik in dagen van positiviteit de hele dag positief ga tot een hoogtepunt. Het positieve stapelt zich net zo snel op als het negatieve in mijn leven.
Positief tot 500 boven nul en negatief tot 400 onder nul.
Omdat ik het negatieve altijd in de hand hou, het positieve hou ik dus vaak niet in de hand. Vandaar dat een manie meer gevaren met zich meebrengt dan een depressie hier.
Maar Marietje, als de negatieve gedachtes blijven stromen dan is het misschien eens prettig om te zeggen.
"STOP GENOEG, HALT!!!!!"
Nu verder met mijn verhaal. Het begint met een inleiding waarbij de hoofdpersoon zich aan het afvragen is waarom het zo moeilijk is om uit het negatieve te komen. Waarom een breuk in het leven zo moeilijk te herstellen is.
Een trip komt nog naar voren maar ik ga dus niet mijn eigen leven beschrijven zoals het gegaan is. Ik doe er nog een paar scheppen bovenop
Iemand verliest in dat boek de realiteit en dat ga ik dus eens helemaal uitwerken, eens ergens anders op storten en ik merk nu al dat het me goed doet
![]()
Kun je ook als hobby zien, een verhaal verzinnen dat niet bestaat zodat je afleiding hebt van het alledaagse.
Ik ga dan nog proberen om het verhaal een wending te geven dus. Dat het misschien zo is dat alle andere mensen niet in de realiteit leven en de hoofdpersoon juist wel. Maar dat moet ik nog verzinnen hoe ik dat ga doen.
Heb al geen inspiratie meer, ik sta te erg met beide benen op de grond nu
![]()
Ik wil een soort van hallucinatie schrijven en dat niets meer duidelijk is. Hoofdpersoon leeft in een andere wereld dus en hij ontmoet mensen en dan wil ik dat het niet helemaal duidelijk is wie nu in welke wereld leeft.
Vorige zomer zat ik dus in een trip waarbij ik het makkelijker kon schrijven hoe het is om in een andere wereld te leven. Kan me er nu niets bij voorstellen.
Dus ik begin weer opnieuw met schrijven
Denk niet dat het ver gaat komen
![]()
Maar ik geef niet op. Ik moet een juiste inleiding verzinnen dus. En ook proberen uit te leggen hoe alles wordt waargenomen hier. En hoe snel je een foute waarneming hebt. En dan de vraag wat fout is en niet fout is.
Iemand verliest zijn verstand
![]()
Het verstand is weg. Zou ik het verhaal opblazen dan zou ik de hele wereld het verstand laten verliezen. Een reden verzinnen waarom het verstand verloren wordt, mensen schieten massaal in een hallucinatie vanwege klimaat-verandering of wat anders. Of de aanloop richting 2012 waardoor gevoel naar voren komt en verstand verloren wordt geraakt.
Etc etc.
Verstand verloren door gevoel naar voren en dan het denken dat een eigen leven gaat leiden
![]()
Mensen praten zonder te denken, wat kan leiden tot de meest belachelijke situaties. Politie agenten die iedere bekeuring door de vinger zien omdat ze vergeten dat ze politie agent zijn en ga zo door.
Complete chaos want ook de overheid wordt menselijker omdat ze anders in het leven staan. Hoge bijdrages voor mensen met laag inkomen, hogere schulden maar dat maakt allemaal niet uit want het is lang leve de lol zonder carnaval in je bol
[ Bericht 14% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 19-02-2007 13:48:03 ]