quote:
Op zondag 18 februari 2007 12:26 schreef Moonah het volgende:Oooh Mammietje.... Wat erg! Mijn hemel, hoe hou je dat vol?
Ik vind het al zo zwaar dat Thies (nu 4 mnd) elke nacht nog 2x komt. Maar als ik jouw verhaal lees mag ik in mijn handjes wrijven...
Als hij maar niet zijn 'ritme' gaat omdraaien als ik volgende week weer aan het werk ga. Hij drinkt nl ook nauwelijks uit een fles...Wat naar ook dat het CB niet constructief meedenkt...
![]()
Heel veel sterkte, helaas heb ik geen advies voor je.
Yppy, wat een rotfeestje zeg. En net je tere punt. Bah. Bemoeials.
Overigens heeft J vannacht gezegd dat het wellicht een idee is om de BV af te bouwen, zodat ik meer kan slapen 's nachts.
Zo!
![]()
Ik was woest!!!
Punt één wil ik heel erg graag zo lang mogelijk BV geven, en dat weet hij.
Punt twee ondervangt het niets qua slaap, want hij wordt toch niet wakker als Thies honger heeft, en ik van het eerste smekje.
Pfff, dit was zo heftig. Het heeft echt even gekost voor ik J weer vertrouwde. Ik voelde me verraden, hoewel hij het op zich meedenkend bedoelde.
Nu is het wel weer goed hoor.
Ms. hè, Moonah, wordt hij wel niet wakker, omdat hij ook in zijn slaap weet dat hij "niet nodig" is, want hij geeft geen melk
![]()
Mijn ervaring is dat een man niet doorslaapt als hij de verantwoordelijkheid van voeden wel heeft die nacht.
Jij vertrouwt hem niet meer, maar dat doe je eigenlijk al niet door zo a priori te stellen dat hij "toch er doorheen slaapt".
Ik geef het je op een briefje, het zal niet zo zijn, onbewust neem je dat mee in je slaap, die verantwoordelijkheid, ja, ook mannen, ook vaders.
De vader van mijn kids logeert hier als hij overkomt uit de UK en iedere doordeweekse dag word ik vanzelf om 0645 wakker, behalve als hij er is, dan slaap ik door, omdat ik weet dat hij er is (in de logeerkamer, hè , voor de goede orde
![]()
) , en de kids tijdig wakker maakt en hij zet daar ook geen wekker voor, wordt vanzelf wakker, terwijl hij in eigen huis nooit zo vroeg op hoeft
Ms hè willen sommige vaders zo graag die closeness delen met hun kind die jij met hen deelt dat ze ' aandringen" op afbouwen.
Het is niet eens aandringen, maar je reageert wel alsof het je door de strot gedouwd wordt.
Probeer het eens te zien als een gemis, een serieus gemis dat hij ervaart? en betrek het niet zo op jezelf?
[i]"you left me standing here,
a long long time ago"[/i]