PS Het wordt georganiseerd door een non-profit organisatie, dus hopelijk wordt dit niet gezien als spam.quote:Het IAYC is een zomerkamp dat reeds vanaf 1969 elk jaar ergens op een donker plekje in Europa georganiseerd wordt. IAYC 2009 wordt onze 45e editie en we gaan dit jaar naar een berghotel vlakbij Korbielow in het Zuiden van Polen.
IAYC is een internationaal kamp waarin zo’n 60 deelnemers, tussen 16 en 24 jaar oud, uit ongeveer 20 landen, binnen en buiten Europa, aanwezig zijn. In dit drie weken durende kamp werkt de deelnemer samen of alleen in een van de acht werkgroepen aan een sterrenkundig project (2 keer 2 uur per dag). De projecten die je kunt uitvoeren, variëren van observaties tot theoretische berekeningen, afhankelijk van je eigen niveau en interesse. De werkgroepen staan onder leiding van jonge wetenschappers van het IAYC team, dat uit 10 mensen bestaat.
Naast het sterrenkundig karakter van het kamp, zijn er ook veel niet sterrenkundige activiteiten zoals spellen, sport evenementen en een excursie, om elkaar beter te leren kennen en de juiste sfeer te creëren voor ontspannen wetenschap. Er is ook één geheel vrije dag, dan kan je bijvoorbeeld met een groepje naar het mooie Krakow. Aangezien het een internationaal kamp is, is de voertaal Engels. Laat dit je niet afschrikken, er wordt niet van je verwacht dat je vloeiend Engels spreekt.
IAYC 2009 begint op 2 augustus en eindigt op 22 augustus. Iedereen tussen de 16 en 24 jaar oud die redelijk in het Engels kan communiceren, mag deelnemen. De kostprijs voor de accommodatie, vol pension en het gehele programma, inclusief excursie, bedraagt 570 Euro.
Interesse?
Ga naar www.iayc.org en klik op “Next Camp” voor de First Info of mail naar info@iayc.org
Bron: AstroVersumquote:STEREO gaat op zoek naar brokstukken op aarde gebotste planeet
Twee identieke sondes van de ruimtevaartorganisatie NASA bereiden zich voor op het betreden van een gebied waarin een antwoord gevonden kan worden op de vraag hoe de maan precies is ontstaan. Het duo, dat bekend is onder de naam STEREO, nadert op dit moment één van de zogeheten Lagrangepunten, waar de combinatie van de aantrekkingskracht van de zon en onze planeet ervoor zorgt dat de daar aanwezige stofdeeltjes en asteroïden bij elkaar blijven. Twee van de vijf gebieden waar dit het geval is zullen tijdens de missie van de vaartuigen bezocht worden. De punten zouden kleine brokstukken kunnen bevatten van een planeet ter grootte van Mars die zich enkele miljarden jaren in het zonnestelsel bevond. Theia, zoals de hypothetische wereld wordt genoemd, werd naar verluid op een gegeven moment uit diens baan gestoten door een andere groeiende planeet en kwam vervolgens op ramkoers te liggen met de aarde. Bij de catastrofale inslag die volgde werd een grote hoeveelheid materiaal de ruimte in geslingerd, dat naar alle waarschijnlijkheid later onze enige natuurlijke satelliet vormde. De theorie is voor de hand liggend, aangezien het verklaart waarom de maan een relatief kleine ijzeren kern heeft. De aarde en Theia waren op het moment dat de botsing plaatsvond namelijk groot genoeg om gesmolten te zijn, waardoor zwaardere elementen zoals ijzer de mogelijkheid hadden om hun inwendige te vormen. Diens buitenste lagen, welke onder meer uit het silicium bestonden, zouden bij de inslag los zijn gekomen, waardoor de maan uiteindelijk geboren werd uit materiaal dat voornamelijk uit lichtere elementen bestond. De camera’s van STEREO moeten nu op zoek gaan naar de brokstukken die Theia mogelijk achterliet in de Langrangepunten.
Wat er in dit soort filmpjes nooit bijverteld wordt is hoe men denkt een ruimtelift de nodige tangentiale snelheid te geven om de rotatiesnelheid van de aarde bij te houden.quote:Op woensdag 24 september 2008 09:43 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
24-09-2008
Plan voor ruimtelift in Japan
AMSTERDAM - Japanse wetenschappers zullen in november het tijdschema voor de bouw van een ruimtelift bekend maken. Het plan gaat volgens de eerste schattingen ongeveer zes miljard euro kosten.
Het ontwerp van de ruimtelift is gemaakt door de Japan Space Elevator Association (JSEA), een groep wetenschappers die financieel wordt gesteund door het bedrijfsleven. De lift zou mensen en goederen via een 36.000 kilometer lange kabel naar de ruimte moeten vervoeren.
Volgens het plan kan de lift worden voortgestuwd door extreem sterke magneten. De liftkabel moet worden bevestigd aan een tegengewicht in de vorm van een satelliet.
Prijs
Als het systeem werkelijkheid wordt, zal de prijs van een ruimtereis drastisch dalen. De ontwerpers beweren dat hun lift maar één honderdste verbruikt van de hoeveelheid energie die nodig is om een Space Shuttle te lanceren.
"Een reis naar de ruimte wordt hetzelfde als een reis naar het buitenland', verklaart Shuichi Ono - de voorzitter van de JSEA - in de Britse krant The Times. 'Iedereen kan straks de lift naar de ruimte nemen." De wetenschappers zullen in november een internationale conferentie organiseren om het tijdschema voor de bouw van de ruimtelift te bespreken.
Onzekerheden
Hun plan bevat echter nog veel onzekerheden. Zo is het nog maar de vraag of het mogelijk is om een 36.000 kilometer lange kabel te maken die sterk genoeg is om de ruimtelift in balans te houden. De wetenschappers hebben hun hoop gevestigd op nanobuisjes.
Dat zijn minuscule buisjes van koolstof die slechts éénduizendste tot ééntiende millimeter lang zijn. In theorie is het mogelijk om extreem sterke kabels te maken van de nanobuisjes. Maar op dit moment staat nanotechnologie nog in de kinderschoenen. Toch denken de onderzoekers al te kunnen inschatten hoe veel de bouw van de ruimtelift gaat kosten: een slordige 6 miljard euro.
Niet uniek
Het Japanse project is overigens niet uniek. Er bestaat zelfs een wereldwijde wedstrijd voor het ontwerp van een ruimtelift onder de naam Elevator 2010 Wetenschappers uit de hele wereld doen mee. Een Amerikaans ontwerp is te zien in .
(c) NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
quote:Ceres mogelijke bron van leven?
Bij leven buiten de Aarde wordt al snel gedacht aan Mars of de Jupiter-maan Europa, maar volgens Joop Houtkooper van de Universiteit van Giessen in Duitsland zou ook de dwergplaneet Ceres leven kunnen herbergen. Houtkooper stelt dat het al langer bekend is dat zich op Ceres waarschijnlijk veel ijs bevindt. Dan is het niet uitgesloten dat deze dwergplaneet een ondergrondse oceaan heeft. Dan is er mogelijk ooit leven ontstaan rond zogeheten hydrothermale bronnen, die te vinden zijn op de bodem van oceanen. Omdat de meeste hemellichamen in ons zonnestelsel in het bezit zijn van rotsachtige kernen, zouden deze heetwaterbronnen nog steeds kunnen bestaan. In de aardse oceanen is er ook tektonische activiteit en die zorgt voor extra warmte waar het leven kan gedijen. Bij een dwergplaneet als Ceres ontbreekt die activiteit en dat betekent misschien dat het leven zich er toch niet heeft ontwikkeld.
De theorie van Houtkooper gaat nog verder: bij het ontstaan van het zonnestelsel heeft de Aarde geleden
onder een hevige bombardement van meteorieten, planetoïden en kometen. Mogelijk is Ceres zelf ook
geraakt waarbij een deel (met veel ijs) van de dwergplaneet de ruimte in werd geslingerd en op Aarde is
terechtgekomen. Of er zich onder het oppervlak van Ceres een oceaan bevindt, wordt misschien beantwoord in het jaar 2015, wanneer de Amerikaanse ruimtesonde Dawn de dwergplaneet passeert. Voordat Dawn bij Ceres arriveert, zal deze in 2011 langs de planetoide Vesta trekken.
Onlangs is Dawn langs Mars gekomen om een koerscorrectie te kunnen uitvoeren met behulp van de
aantrekkingskracht van de rode planeet.
(NASA/ Astrobiology, 5 mrt 09)
quote:Giant Mystery Blob Discovered Near Dawn of Time
A newly found primordial blob may represent the most massive object ever discovered in the early universe, researchers announced today.
The gas cloud, spotted from 12.9 billion light-years away, could signal the earliest stages of galaxy formation back when the universe was just 800 million years old.
This image of the Himiko object, the most massive object ever discovered in the early universe, is a composite and in false color.This image of the Himiko object, the most massive object ever discovered in the early universe, is a composite and in false color
"I have never heard about any [similar] objects that could be resolved at this distance," said Masami Ouchi, a researcher at the Carnegie Institution in Pasadena, Calif. "It's kind of record-breaking."
A light-year is the distance light travels in a year, about 6 trillion miles (10 trillion kilometers). An object 12.9 billion light-years away is seen as it existed 12.9 billion years ago, and the light is just now arriving.
The cloud predates similar blobs, known as Lyman-Alpha blobs, which existed when the universe was 2 billion to 3 billion years old. Researchers named their new find Himiko, after an ancient Japanese queen with an equally murky past.
Himiko holds more than 10 times as much mass as the next largest object found in the early universe, or roughly the equivalent mass of 40 billion suns. At 55,000 light years across, it spans about half the diameter of our Milky Way Galaxy.
Lyman-Alpha blobs remain a mystery because existing telescopes have a hard time peering so far back to nearly the dawn of the universe.
quote:Two Highly Complex Organic Molecules Detected In Space
ScienceDaily (Apr. 22, 2009) — Scientists from the Max Planck Institute for Radio Astronomy (MPIfR) in Bonn, Germany, Cornell University, USA, and the University of Cologne, Germany, have detected two of the most complex molecules yet discovered in interstellar space: ethyl formate and n-propyl cyanide.
Their computational models of interstellar chemistry also indicate that yet larger organic molecules may be present -- including the so-far elusive amino acids, which are essential for life.
The results will be presented at the European Week of Astronomy and Space Science at the University of Hertfordshire on Tuesday 21st April.
The IRAM 30 m telescope in Spain was used to detect emission from molecules in the star-forming region Sagittarius B2, close to the center of our galaxy. The two new molecules were detected in a hot, dense cloud of gas known as the "Large Molecule Heimat", which contains a luminous newly-formed star. Large, organic molecules of many different sorts have been detected in this cloud in the past, including alcohols, aldehydes, and acids. The new molecules ethyl formate (C2H5OCHO) and n-propyl cyanide (C3H7CN) represent two different classes of molecule -- esters and alkyl cyanides -- and they are the most complex of their kind yet detected in interstellar space.
Atoms and molecules emit radiation at very specific frequencies, which appear as characteristic "lines" in the electromagnetic spectrum of an astronomical source. Recognizing the signature of a molecule in that spectrum is rather like identifying a human fingerprint. "The difficulty in searching for complex molecules is that the best astronomical sources contain so many different molecules that their "fingerprints" overlap, and are difficult to disentangle" says Arnaud Belloche, scientist at the Max Planck institute and first author of the research paper. "Larger molecules are even more difficult to identify because their "fingerprints" are barely visible: their radiation is distributed over many more lines that are much weaker" adds Holger Mueller, researcher at the University of Cologne. Out of 3700 spectral lines detected with the IRAM telescope, the team identified 36 lines belonging to the two new molecules.
The researchers then used a computational model to understand the chemical processes that allow these and other molecules to form in space. Chemical reactions can take place as the result of collisions between gaseous particles; but there are also small grains of dust suspended in the interstellar gas, and these grains can be used as landing sites for atoms to meet and react, producing molecules. As a result, the grains build up thick layers of ice, composed mainly of water, but also containing a number of basic organic molecules like methanol, the simplest alcohol.
"But," says Robin Garrod, a researcher in astrochemistry at Cornell University, "the really large molecules don't seem to build up this way, atom by atom." Rather, the computational models suggest that the more complex molecules form section by section, using pre-formed building blocks that are provided by molecules, such as methanol, that are already present on the dust grains. The computational models show that these sections, or "functional groups", can add together efficiently, building up a molecular "chain" in a series of short steps. The two newly-discovered molecules seem to be produced in this way.
Adds Garrod, "There is no apparent limit to the size of molecules that can be formed by this process -- so there's good reason to expect even more complex organic molecules to be there, if we can detect them."
Senior MPIfR team member Karl Menten thinks that this will happen in the near future: "What we are doing now is like searching for a needle in a haystack. Future instruments like the Atacama Large Millimeter Array will allow much more efficient studies to discover organic interstellar molecules." These may even include amino acids, which are required for the production of proteins, and are therefore essential to life on Earth.
The simplest amino acid, glycine (NH2CH2COOH), has been looked for in the past, but has not been successfully detected. However, the size and complexity of this molecule is matched by the two new molecules discovered by the team (Astronomy & Astrophysics, in press).
In Groningen zijn ze ook met MOND beziggeweest, maar ik heb het altijd maar een beetje "gepriegel aan de vergelijkingen zodat je data klopt" gevonden. Een fatsoenlijk mechanisme of een fysische verklaring hebben ze volgens mij nog niet.quote:Op donderdag 23 april 2009 09:12 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Door gebruik te maken van een aangepaste zwaartekrachttheorie (zoals MOND, Modified Newtonian Dynamics) slagen Kroupa en zijn collega's erin de bewegingen van de sterren in de dwergstelsels te verklaren zónder donkere materie, en kan hun positie en rotatie ten opzichte van het Melkwegstelsel beter begrepen worden.
© Govert Schilling
(allesoverterrenkunde)
ik hoop zo hard dat ik dat ooit nog mee mag makenquote:‘Ontdekking microbieel buitenaards leven is nabij’
Peter Smith, een professor op de Universiteit van Arizona die de missie van de lander Phoenix op onze buurplaneet Mars leidde, is ervan overtuigd dat men binnen tien jaar voor de eerste keer levensvormen buiten de aarde zal vinden, zo vertelde hij op een bijeenkomst op 16 april jongstleden die in het teken stond van de gegevens die het inmiddels inactieve ruimtevaartuig heeft verzameld. Hij voorspelt niet dat we, net als in de science fiction-boeken van onder meer Edgar Rice Burroughs het geval is, op een gegeven moment zespotige apen tegen zullen komen, maar volgens Smith is de kans groot dat men binnen een decennium op microbieel leven stuit in of op het oppervlak van de rode planeet. Met behulp van een robotarm, enkele ovens, een microscoop en talloze camera’s probeerde hij en zijn team in de afgelopen tijd ook al tekens te vinden van primitieve levensvormen, maar de Phoenix kampte met verschillende technische problemen en bevroor na enkele maanden toen de Martiaanse winter zijn intrede deed. De volgende onbemande missie naar de planeet, die van het Mars Science Laboratory, zal naar alle waarschijnlijkheid maarliefst vijf jaar duren en men is van plan om het vaartuig, dat ongeveer even groot is als een kleine personenauto, te laten landen in een gebied waar in het verleden wellicht vloeibaar water is voorgekomen. “We zijn vurig op zoek naar bewijs voor leven op de meest nabijgelegen planeet,” aldus Smith. “Ik denk dat we het in handen zullen krijgen, daar ben ik van overtuigd. Op een gegeven zal men een rotsblok omkeren en zeggen: oh god, daar is het.”
bron
Ik denk dat dat MOND een beetje reverse engineering is. de verschillen oplossen door de vergelijkingen te veranderen. en dan die verschillen van die vergelijkingen omzetten in een overkoepelende vergelijking, en deze weer vergelijken met de oude newtoniaanse vergelijkingen om zo de verschillen te ontdekken en de oude newtoniaanse vergelijking aanpassen. Of zoietsquote:Op donderdag 23 april 2009 14:40 schreef Haushofer het volgende:
[..]
In Groningen zijn ze ook met MOND beziggeweest, maar ik heb het altijd maar een beetje "gepriegel aan de vergelijkingen zodat je data klopt" gevonden. Een fatsoenlijk mechanisme of een fysische verklaring hebben ze volgens mij nog niet.
Ja, zo gaat het wel een beetje. Inflatie is in mindere mate een ander voorbeeld; we hebben geen idee wat het tot stand heeft gebracht, maar het lost wel een paar problemen op en zorgt voor een consistentere theorie.quote:Op donderdag 23 april 2009 19:35 schreef Bensel het volgende:
[..]
Ik denk dat dat MOND een beetje reverse engineering is. de verschillen oplossen door de vergelijkingen te veranderen. en dan die verschillen van die vergelijkingen omzetten in een overkoepelende vergelijking, en deze weer vergelijken met de oude newtoniaanse vergelijkingen om zo de verschillen te ontdekken en de oude newtoniaanse vergelijking aanpassen. Of zoiets
Nice Als je vragen hebt, spuw ze gerustquote:Op vrijdag 24 april 2009 17:00 schreef Meursault het volgende:
tvp
Ik heb StarCalc gedownload en ben bezig in Sterrenkunde voor Dummies.
Kan je dat ook niet zeggen over donkere energie en donkere materie?quote:Op vrijdag 24 april 2009 09:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ja, zo gaat het wel een beetje. Inflatie is in mindere mate een ander voorbeeld; we hebben geen idee wat het tot stand heeft gebracht, maar het lost wel een paar problemen op en zorgt voor een consistentere theorie.
Nou, het punt met donkere energie en donkere materie is dat we het meten. Of er is iets heel grondig mis met onze theorie van gravitatie, of er zijn een heleboel deeltjes waarvan we de aard nog niet kennen. Dat laatste is geen gek idee; we kijken immers maar op een heel klein deel van het energiespectrum. Bovendien kan supersymmetrie een verklaring geven voor die donkere materie en energie, maar dat verhaal moet duidelijker worden zodra ze de LHC aangeslingerd hebben.quote:Op vrijdag 24 april 2009 18:50 schreef intraxz het volgende:
[..]
Kan je dat ook niet zeggen over donkere energie en donkere materie?
Als we deze ballon als voorbeeld voor de ruimte/tijd mogen gebruiken zou ik zeggen dat het begin van de ballon het moment is waarop men lucht in de ballon begint te blazen. De ballon zelf is de ruimte, de lucht die men erin blaast is de tijd. Op dat moment nemen tijd en ruimte toe.quote:Op zaterdag 2 mei 2009 14:55 schreef Haushofer het volgende:
Ja, omdat de oerknal niet alleen het begin van de materie en energie was, maar ook van de ruimte-tijd
Stel dat je een ballon opblaast van 0 tot een bepaalde grootte. Waar op die ballon is het begin? Da's hetzelfde idee
Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemelquote:Op zondag 3 mei 2009 21:44 schreef chevere het volgende:
Wij bevinden ons in feite op de rand van de ballon het heelal....
Je moet die rand dan zien als de ruimte-tijd, die vaak 2 dimensionaal wordt afgebeeld. (denk ik )quote:Op zondag 3 mei 2009 23:11 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemel
heel weinig sterren hebben ?
Of de rand is nog zo enorm groot dat er nog miljarden stelsels zich tussen ons en de rand bevindenquote:Op zondag 3 mei 2009 23:11 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemel
heel weinig sterren hebben ?
quote:Op maandag 4 mei 2009 00:22 schreef intraxz het volgende:
Je moet die rand dan zien als de ruimte-tijd, die vaak 2 dimensionaal wordt afgebeeld. (denk ik )
Dan is het toch makkelijk na te gaan met Hubble deep field observaties....quote:Op maandag 4 mei 2009 00:35 schreef GasTurbine het volgende:
Of de rand is nog zo enorm groot dat er nog miljarden stelsels zich tussen ons en de rand bevinden
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |