abonnement Unibet Coolblue
pi_67159707
17-03-2009

Mogelijke verklaring gevonden voor 'linksdraaiendheid' van het leven


Ook in de ruimte bestaat een overschot aan linksdraaiende aminozuren.

NASA-wetenschappers hebben een nieuwe aanwijzing gevonden dat de bouwstenen van het leven op aarde uit de ruimte afkomstig zijn. Dat leven is gebaseerd op een twintigtal zogeheten aminozuren. Deze organische verbindingen kennen twee verschijningsvormen die elkaars spiegelbeeld zijn.

In beginsel zijn zowel 'linksdraaiende' als 'rechtsdraaiende' aminozuren in staat om grotere moleculen, zoals eiwitten, te vormen, maar een mengsel van de twee leidt tot niets. Op aarde heeft het leven om 'gekozen' voor de linksdraaiende variant. Maar waarom eigenlijk?

Uit onderzoek van monsters van koolstofchondrieten, meteorieten die rijk zijn aan aminozuren, blijkt nu dat deze meer linksdraaiende dan rechtsdraaiende aminozuren bevatten. Bovendien is vastgesteld dat meteorieten die meer water bevatten ook een groter overschot aan linksdraaiende aminozuren hebben.
De keuze voor 'linksdraaiendheid' lijkt dus met de aanwezigheid van water te maken te hebben.

Als er ooit leven elders in het zonnestelsel wordt aangetroffen, en meteorieten inderdaad de bron ervan vormen, lijkt de kans groot dat ook dat leven op linksdraaiende aminozuren gebaseerd is.

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_67159727
17-03-2009

Viervoudige overgang van manen van Saturnus gefotografeerd



Hoe vaak gebeurt het dat een overgang van vier manen van Saturnus op de foto wordt gezet? Niet zo vaak. Zelfs voor de Saturnus-missie Cassini is zo'n kans zeldzaam. Op 24 februari legde de Hubble Space Telescope (vanaf een baan om de Aarde) een gezamelijke overgang van Enceladus, Dione, Titan en Mimas vast. NASA heeft net de foto en zelfs een filmpje ervan gepubliceerd.


De Wide Field and Planetary Camera 2 van de Hubble Space Telescope zette Saturnus met vier van zijn manen op de foto. Van links naar rechts: Enceladus (wit), Dione, de grootste Saturnusmaan Titan en de witte maan Mimas (helemaal aan de rechterkant van Saturnus).


Een animatie van de maanovergangen.

Bron: The Planetary Society

(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_67172662
Wetenschappers van de Nasa denken dat het leven op aarde een buitenaardse oorsprong heeft. Dit denken ze op basis van het overschot aan linksdraaiende aminozuren op koolstofchondrieten, meteorieten die rijk zijn aan aminozuren. Tsja, beetje mager bewijs vinden jullie niet??
Bron: http://allesoversterrenkunde.nl/cgi-bin/scripts/db.cgi?db=nieuws&ID=3059&view_records=1
  woensdag 18 maart 2009 @ 15:46:01 #204
44470 ErikT
Lekker PSV!
pi_67172878
Ach, de NASA gooit altijd van die ontzettend over the top nieuwsberichten naar buiten. Dit om te verantwoorden dat de wetenschap in het algemeen en de NASA in het bijzonder zoveel geld kosten. Nooit te serieus nemen dus, wat de NASA zegt.
Yeah, well, that's just, like, your opinion, man.
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
pi_67853053
09-04-2009

Ballon-telescoop ziet stervorming in het prille heelal

AMSTERDAM - De helft van al het sterlicht dat ooit in het heelal is geproduceerd, is afkomstig van stervormingsgebieden in ver verwijderde sterrenstelsels.

Dat is de conclusie die een Canadees/Brits/Amerikaans team van astronomen trekt uit een twee jaar durende analyse van de meetgegevens van BLAST, een uniek ballontelescoopproject.

BLAST (Balloon-borne Large-Aperture Submillimeter Telescope) is een 2 meter grote telescoop aan een ballongondel die gedurende elf dagen waarnemingen van het heelal heeft verricht tijdens een vlucht boven Antarctica op 40 kilometer hoogte.

De metingen zijn gedaan op submillimeter-golflengten - een vorm van 'licht' die nauwelijks door de aardse dampkring heen dringt. Op die golflengten is de straling van pasgeboren sterren niet zichtbaar, maar wel de warmtestraling van de stofwolken waarin die jonge sterren zich bevinden.

Eerder was al ontdekt dat er in het heelal sprake is van een ver-infrarode achtergrondstraling die vermoedelijk afkomstig is van warm stof.


Zekerheid

De grote gevoeligheid en de hoge beeldscherpte van de BLAST-telescoop maakten het nu mogelijk om met zekerheid vast te stellen dat het gaat om stof in ver verwijderde sterrenstelsels, die waargenomen worden zoals ze er tijdens de jeugd van het heelal uitzagen.

Het blijkt dat een groot deel van alle stervormingsactiviteit in de geschiedenis van het heelal zich in deze stoffige omgevingen heeft afgespeeld.


Technisch probleem

Een eerdere vlucht van BLAST, vanaf een ballon-lanceerbasis in Noord-Zweden, mislukte door een onbekend technisch probleem. De tweede vlucht, boven Antarctica, was wel succesvol, maar bij de landing ging de twee ton zware telescoop vrijwel volledig verloren.

Pas na een lange zoekactie kon het drukvat met de meetgegevens worden geborgen. De voorlopige resultaten van de BLAST-missie worden deze week gepubliceerd in Nature . BLAST wordt wel beschouwd als een voorloper van het Britse SPIRE-instrument aan boord van de Europese infraroodkunstmaan Herschel, die begin mei gelanceerd wordt.

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  donderdag 9 april 2009 @ 11:31:39 #206
44470 ErikT
Lekker PSV!
pi_67857639
Mmm, misschien zijn er wel users die het interessant vinden om in de zomer met sterrenkunde bezig te zijn. Dat kan in het International Astronomical Youth Camp:
quote:
Het IAYC is een zomerkamp dat reeds vanaf 1969 elk jaar ergens op een donker plekje in Europa georganiseerd wordt. IAYC 2009 wordt onze 45e editie en we gaan dit jaar naar een berghotel vlakbij Korbielow in het Zuiden van Polen.
IAYC is een internationaal kamp waarin zo’n 60 deelnemers, tussen 16 en 24 jaar oud, uit ongeveer 20 landen, binnen en buiten Europa, aanwezig zijn. In dit drie weken durende kamp werkt de deelnemer samen of alleen in een van de acht werkgroepen aan een sterrenkundig project (2 keer 2 uur per dag). De projecten die je kunt uitvoeren, variëren van observaties tot theoretische berekeningen, afhankelijk van je eigen niveau en interesse. De werkgroepen staan onder leiding van jonge wetenschappers van het IAYC team, dat uit 10 mensen bestaat.
Naast het sterrenkundig karakter van het kamp, zijn er ook veel niet sterrenkundige activiteiten zoals spellen, sport evenementen en een excursie, om elkaar beter te leren kennen en de juiste sfeer te creëren voor ontspannen wetenschap. Er is ook één geheel vrije dag, dan kan je bijvoorbeeld met een groepje naar het mooie Krakow. Aangezien het een internationaal kamp is, is de voertaal Engels. Laat dit je niet afschrikken, er wordt niet van je verwacht dat je vloeiend Engels spreekt.
IAYC 2009 begint op 2 augustus en eindigt op 22 augustus. Iedereen tussen de 16 en 24 jaar oud die redelijk in het Engels kan communiceren, mag deelnemen. De kostprijs voor de accommodatie, vol pension en het gehele programma, inclusief excursie, bedraagt 570 Euro.

Interesse?
Ga naar www.iayc.org en klik op “Next Camp” voor de First Info of mail naar info@iayc.org
PS Het wordt georganiseerd door een non-profit organisatie, dus hopelijk wordt dit niet gezien als spam.
Yeah, well, that's just, like, your opinion, man.
3 weken sterren kijken in augustus: www.iayc.org
pi_67913263
SHATTERED PLANET?
NASA's twin STEREO probes are entering a mysterious region of space to look
for remains of an ancient planet which might have orbited the Sun not far from Earth.
If they find anything, it could solve a major puzzle--the origin of the Moon.
Get the full story from Science@NASA
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
  zaterdag 11 april 2009 @ 01:04:53 #208
251734 Vanquish_
PSV Eindhoven
pi_67915828
quote:
STEREO gaat op zoek naar brokstukken op aarde gebotste planeet
Twee identieke sondes van de ruimtevaartorganisatie NASA bereiden zich voor op het betreden van een gebied waarin een antwoord gevonden kan worden op de vraag hoe de maan precies is ontstaan. Het duo, dat bekend is onder de naam STEREO, nadert op dit moment één van de zogeheten Lagrangepunten, waar de combinatie van de aantrekkingskracht van de zon en onze planeet ervoor zorgt dat de daar aanwezige stofdeeltjes en asteroïden bij elkaar blijven. Twee van de vijf gebieden waar dit het geval is zullen tijdens de missie van de vaartuigen bezocht worden. De punten zouden kleine brokstukken kunnen bevatten van een planeet ter grootte van Mars die zich enkele miljarden jaren in het zonnestelsel bevond. Theia, zoals de hypothetische wereld wordt genoemd, werd naar verluid op een gegeven moment uit diens baan gestoten door een andere groeiende planeet en kwam vervolgens op ramkoers te liggen met de aarde. Bij de catastrofale inslag die volgde werd een grote hoeveelheid materiaal de ruimte in geslingerd, dat naar alle waarschijnlijkheid later onze enige natuurlijke satelliet vormde. De theorie is voor de hand liggend, aangezien het verklaart waarom de maan een relatief kleine ijzeren kern heeft. De aarde en Theia waren op het moment dat de botsing plaatsvond namelijk groot genoeg om gesmolten te zijn, waardoor zwaardere elementen zoals ijzer de mogelijkheid hadden om hun inwendige te vormen. Diens buitenste lagen, welke onder meer uit het silicium bestonden, zouden bij de inslag los zijn gekomen, waardoor de maan uiteindelijk geboren werd uit materiaal dat voornamelijk uit lichtere elementen bestond. De camera’s van STEREO moeten nu op zoek gaan naar de brokstukken die Theia mogelijk achterliet in de Langrangepunten.
Bron: AstroVersum
  User die je het meest gemist hebt 2022 zaterdag 11 april 2009 @ 01:17:17 #209
78918 SeLang
Black swans matter
pi_67916019
Hee een astronomie topic!
Oude hobby, dus tvp
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
pi_68054557
quote:
Op woensdag 24 september 2008 09:43 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
24-09-2008

Plan voor ruimtelift in Japan

AMSTERDAM - Japanse wetenschappers zullen in november het tijdschema voor de bouw van een ruimtelift bekend maken. Het plan gaat volgens de eerste schattingen ongeveer zes miljard euro kosten.

Het ontwerp van de ruimtelift is gemaakt door de Japan Space Elevator Association (JSEA), een groep wetenschappers die financieel wordt gesteund door het bedrijfsleven. De lift zou mensen en goederen via een 36.000 kilometer lange kabel naar de ruimte moeten vervoeren.

Volgens het plan kan de lift worden voortgestuwd door extreem sterke magneten. De liftkabel moet worden bevestigd aan een tegengewicht in de vorm van een satelliet.

Prijs

Als het systeem werkelijkheid wordt, zal de prijs van een ruimtereis drastisch dalen. De ontwerpers beweren dat hun lift maar één honderdste verbruikt van de hoeveelheid energie die nodig is om een Space Shuttle te lanceren.

"Een reis naar de ruimte wordt hetzelfde als een reis naar het buitenland', verklaart Shuichi Ono - de voorzitter van de JSEA - in de Britse krant The Times. 'Iedereen kan straks de lift naar de ruimte nemen." De wetenschappers zullen in november een internationale conferentie organiseren om het tijdschema voor de bouw van de ruimtelift te bespreken.

Onzekerheden

Hun plan bevat echter nog veel onzekerheden. Zo is het nog maar de vraag of het mogelijk is om een 36.000 kilometer lange kabel te maken die sterk genoeg is om de ruimtelift in balans te houden. De wetenschappers hebben hun hoop gevestigd op nanobuisjes.

Dat zijn minuscule buisjes van koolstof die slechts éénduizendste tot ééntiende millimeter lang zijn. In theorie is het mogelijk om extreem sterke kabels te maken van de nanobuisjes. Maar op dit moment staat nanotechnologie nog in de kinderschoenen. Toch denken de onderzoekers al te kunnen inschatten hoe veel de bouw van de ruimtelift gaat kosten: een slordige 6 miljard euro.

Niet uniek

Het Japanse project is overigens niet uniek. Er bestaat zelfs een wereldwijde wedstrijd voor het ontwerp van een ruimtelift onder de naam Elevator 2010 Wetenschappers uit de hele wereld doen mee. Een Amerikaans ontwerp is te zien in .

(c) NU.nl/Dennis Rijnvis

(nu.nl)
Wat er in dit soort filmpjes nooit bijverteld wordt is hoe men denkt een ruimtelift de nodige tangentiale snelheid te geven om de rotatiesnelheid van de aarde bij te houden.
Zou men dus een ruimtelift laten opstijgen dan gaat het hele systeem achterover hellen en uiteindelijk te pletter slaan.
Op grotere hoogte is ook een grotere rotatiesnelheid nodig want anders blijft de lift niet boven het punt van vertrek in de ruimte hangen.
Hier zouden dus even goed raketmotoren aan te pas moeten komen.
Zonder meer een lijntje spannen tussen een punt op aarde en een sattelliet en met een lift langs dat lijntje op willen stijgen werkt dus niet.
pi_68167325
Wat raden jullie aan: een Meade 114-EQ of een Bresser Galaxia:

Meade:
Meade 114-EQ:
# 114mm Aperture Focal Length - 1000mm
# Focal Ratio - f/8.8
# Rack-and-Pinion Focuser
# Equatorial Mount w/Slow Motion Controls Setting
Circles
# Latitude Control w/Scale
# Two 1.25" Eyepieces - 9mm and 25mm
# Red Dot Viewfinder
# Aluminum Tripod w/Accessory Shelf
# Astronomical Software and Instructional DVD

Bresser Galaxia:
Constructie:
Newton

Type telescoop:
Reflector

Brandpuntsafstand:
900 mm

Diameter objectief ø:
114 mm

Openingsverhouding:
1:7.9

Max. zinvolle vergroting:
228x

Wat is het beste? Ze zijn allebei ongeveer dezelfde prijs.
pi_68168488
Wat is je budget en waarvoor wil je hem gebruiken?
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
  zondag 19 april 2009 @ 15:00:04 #213
251734 Vanquish_
PSV Eindhoven
pi_68169405
Ik heb zelf anderhalf jaar een Bresser Galaxia gehad. Een prima ding om mee te beginnen

Edit: ik zie op een ander forum dat je voor de Galaxia hebt gekozen. Goede keus!
pi_68182096
Waarom een Newton telescoop ?
Ga je met dat groot log ding slepen....
Of blijft ie op een plek staan???

Als je met een telescoop veel het veld in gaat is een ETX beter
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
  zondag 19 april 2009 @ 20:47:09 #215
252673 Vit
Fundi Atheïst
pi_68182661
Bron: Zenit, infoblad
quote:
Ceres mogelijke bron van leven?
Bij leven buiten de Aarde wordt al snel gedacht aan Mars of de Jupiter-maan Europa, maar volgens Joop Houtkooper van de Universiteit van Giessen in Duitsland zou ook de dwergplaneet Ceres leven kunnen herbergen. Houtkooper stelt dat het al langer bekend is dat zich op Ceres waarschijnlijk veel ijs bevindt. Dan is het niet uitgesloten dat deze dwergplaneet een ondergrondse oceaan heeft. Dan is er mogelijk ooit leven ontstaan rond zogeheten hydrothermale bronnen, die te vinden zijn op de bodem van oceanen. Omdat de meeste hemellichamen in ons zonnestelsel in het bezit zijn van rotsachtige kernen, zouden deze heetwaterbronnen nog steeds kunnen bestaan. In de aardse oceanen is er ook tektonische activiteit en die zorgt voor extra warmte waar het leven kan gedijen. Bij een dwergplaneet als Ceres ontbreekt die activiteit en dat betekent misschien dat het leven zich er toch niet heeft ontwikkeld.
De theorie van Houtkooper gaat nog verder: bij het ontstaan van het zonnestelsel heeft de Aarde geleden
onder een hevige bombardement van meteorieten, planetoïden en kometen. Mogelijk is Ceres zelf ook
geraakt waarbij een deel (met veel ijs) van de dwergplaneet de ruimte in werd geslingerd en op Aarde is
terechtgekomen. Of er zich onder het oppervlak van Ceres een oceaan bevindt, wordt misschien beantwoord in het jaar 2015, wanneer de Amerikaanse ruimtesonde Dawn de dwergplaneet passeert. Voordat Dawn bij Ceres arriveert, zal deze in 2011 langs de planetoide Vesta trekken.
Onlangs is Dawn langs Mars gekomen om een koerscorrectie te kunnen uitvoeren met behulp van de
aantrekkingskracht van de rode planeet.
(NASA/ Astrobiology, 5 mrt 09)
Religie: het licht is aan, maar er is niemand thuis....
pi_68219851
20-04-2009

Superstorm op de Zon kan leven op Aarde lam leggen



Een superstorm op onze Zon kan enorme gevolgen hebben voor het leven op Aarde. Heel even zullen we getuige zijn van een prachtig spektakel, maar al snel zullen de gevolgen duidelijk worden. De Aarde wordt in duisternis gehuld en we keren terug naar een tijd zonder electronica. Alle organisatie op onze planeet stort in elkaar: geen verlichting, geen distributie, geen gps, geen transport,... Het klinkt misschien onwaarschijnlijk, maar het is ooit al eens gebeurd. En het zou over drie jaar opnieuw kunnen gebeuren.



Middeleeuwse toestanden
Dit is wat er volgens een negatief scenario zou kunnen gebeuren: na zonsondergang kleurt de lucht vurig rood. We worden getrakteerd op een prachtig spektakel en zouden zelfs in West-Europa het noorderlicht kunnen zien. Negentig seconden later gaat het licht op Aarde uit. Tegen middernacht kunnen we niet meer telefoneren en radiosignalen verzwakken. Ook het internet sterft uit. Een jaar later zit de westerse wereld in de grootste economische crisis ooit. Al honderdduizend Europeanen zijn omgekomen door hongersnood. Ziekten krijgen vrij spel.



Elf jaar
Dit mag dan wel klinken als het script van een goedkope rampenfilm, het is helemaal niet zo onwaarschijnlijk als het lijkt. Volgens het tijdschrift 'New Scientist' is een superstorm op de Zon een van de belangrijkste bedreigingen voor de mens. Het is al eens gebeurd in 1859 en het is een fenomeen dat iedere elf jaar kan terugkeren. Tijdens zo'n storm vuurt de Zon elektrische deeltjes af die met de Aarde in contact komen. Meestal gaat zo'n storm op de Zon voorbij zonder dat we er iets van merken. Nu zou dat wel mogelijk zijn, omdat het signaal op onze gsm verstoord kan worden. In de lucht kunnen we hooguit een lichtspektakel zien.



1859
Af en toe onstaat een superstorm waarbij een enorme massa uitgestoten wordt. En hoewel het heel zeldzaam is, kan de Aarde hierdoor getroffen worden. Dat was het geval op de ochtend van 1 september 1859. Een Britse wetenschapper zat die dag door een telescoop naar de Zon te gluren. Hij zag iets waarvoor hij geen verklaring kon geven. Amper 48 uur later werd de Aarde getroffen. Tot in het tropische zuiden was het noorderlicht zichtbaar. Het was om middernacht nog zo helder dat je probleemloos een boek kon lezen.



Moderne wereld
Het leek wel of de Aarde omgeven was door elektriciteit. In 1859 was dit fenomeen echter niet meer dan een natuurspektakel. In de moderne wereld zouden de gevolgen veel groter zijn. Onze technologie zou in elkaar storten en netwerken zouden overbelast raken. Overal zal de schade niet meteen te herstellen zijn, waardoor de wereld 's nachts in duisternis gehuld wordt. Vliegtuigen kunnen niet meer opstijgen omdat navigatiesystemen buiten werking vallen. De mensheid zou dit drama wel overleven, maar het zal tientallen jaren duren om alles te herstellen.



Volgens voorspellingen kan in 2012 opnieuw een storm op de Zon woeden. Niemand kan voorspellen of de situatie van 1859 zich dan zal herhalen. Het kan ook voor 2023 zijn of zelfs pas veel later. Maar het is wel zeker dat het ooit weer kan gebeuren... (gb)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68222429
Zeer interessant topic
Perhaps you've seen it, maybe in a dream.
A murky, forgotten land.
pi_68224942
18-04-2009

Massale kosmische kettingbotsing ontward



Astronomen hebben gebruik gemaakt van een tandem van drie telescopen (Chandra X-Ray Observatory, Hubble Space Telescope en Keck Observatory op Hawaii) om een massale samensmelting van sterrenstelsels te ontwarren. Dankzij de gecombineerde kracht op meerdere golflengten van de drie technische hoogstandjes heeft men de driedimensionale vorm en beweging kunnen bepalen van MACSJ0717.5+3745, een kosmische kettingbotsing op een (relatief enorme) afstand van 5,7 miljard lichtjaar vanaf de aarde.

Naar aanleiding van de aldus verkregen gegevens hebben astronomen ontdekt dat MACSJ0717 bestaat uit een drievoudige samensmelting, waarbij vier verschillende clusters van sterrenstelsels betrokken zijn. Clusters van sterrenstelsels zijn grote en samenhangende groepen van sterrenstelsels, die middels de zwaartekracht aan elkaar verbonden zijn. De super-kettingbotsing MACSJ0717 is de grootste in zijn soort (althans, voor zover aan de wetenschap bekend is).

Bij MACSJ0717 is een 13 miljoen lichtjaar lange stroom van sterrenstelsels, gas en donkere materie (een filament) bezig een gebied binnen te dringen dat sowieso al tsjokvol materie zat. Het geheel is vergelijkbaar met een lange rij auto's die allemaal op dezelfde (al bezette) parkeerplaats afkomen - het resultaat is een aaneenschakeling van botsingen, de één na de ander.

Naast deze gigantische opstapeling van materie is MACSJ0717 ook opmerkelijk vanwege diens temperatuur: deze behoort tot de hoogste ooit waargenomen in een dergelijk systeem. MACSJ0717 laat zien hoe massieve clusters kunnen groeien op kruispunten van grootschalige filamenten (oftewel, hoe invallende slierten van materie kunnen resulteren in de groei van clusters van sterrenstelsels). De betrokken astronomen zijn bijzonder blij met het feit dat de waarnemingen van MACSJ0717 prachtig overeen blijken te komen met de scenario's die voorheen in computersimulaties zijn voorspeld.



Bron: Chandra X-Ray Observatory

(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68252554
cool topic! Tvp!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
  dinsdag 21 april 2009 @ 22:14:05 #220
251734 Vanquish_
PSV Eindhoven
pi_68254139
Kleinste planeet en mogelijk waterige wereld ontdekt bij Gliese 581
Een team van onderzoekers heeft onder leiding van de bekende sterrenkundige Michel Mayor met behulp van een spectrograaf die gekoppeld werd aan een telescoop van het European Southern Observatory op de berg La Silla in Chili twee baanbrekende ontdekkingen gedaan. Bij de rode dwergster Gliese 581, welke zich op een afstand van iets meer dan twintig lichtjaar van ons bevindt, heeft men namelijk de ‘lichtste’ en kleinste exoplaneet tot nu toe gevonden. De wereld - die ook wel wordt aangeduid met de letter ‘e’ - bezit ongeveer twee keer zoveel massa als de aarde. Maar dat is niet het enige wat vandaag naar buiten is gebracht. Het team heeft bovendien de positie van de baan van de in 2007 ontdekte planeet Gliese 581 d bijgeschaafd, waardoor het zich in de zogeheten bewoonbare zone bevindt, waar vloeibaar water en mogelijk zelfs primitief leven kan voorkomen. Het object omcirkelt diens moederster in een tijdsbestek van slechts 66,8 dagen en is te massief om alleen uit rotsachtig materiaal te bestaan. Het is echter waarschijnlijk dat het een ijzige planeet, wiens baan ooit dichter bij de metgezelster is komen te liggen na een migratie. Omdat de wereld zich op een positie bevindt waar de temperatuur ideaal is voor de vorming van vloeibaar water uit het ijs dat voor de ‘verhuizing’ van de planeet diens oppervlak domineerde, is het goed mogelijk dat het op dit moment bedekt wordt door een grote en diepe oceaan. “Dat maakt Gliese 581 d de eerste serieuze kandidaat voor een waterwereld,” aldus de Zwitserse onderzoeker Stephane Udry. De eerder ontdekte wereld is één van de vier planeetachtige objecten die tot op de dag van vandaag ontdekte werd in het stelsel dat de in het sterrenbeeld Weegschaal (Libra) gepositioneerde ster Gliese 581 omringt. Een andere verbazingwekkende vondst is de pas ontdekte planeet ‘e’, welke in slechts 3,15 dagen één baantje voltrekt. Met een massa die bijna 1,9 keer zo groot is als die van onze aarde is het waarschijnlijk de kleinste en lichtste planeet waar men tot nu toe op is gestuit, wat doet veronderstellen dat het een uit rots bestaand oppervlak heeft. Observaties die werden uitgevoerd met dezelfde spectrograaf, die HARPS wordt genoemd, zijn eerder al een planeet ter grootte van ‘onze’ Neptunus en twee super-aardes ontdekt in hetzelfde systeem. “Het is bijzonder om te zien hoe ver we zijn gekomen sinds het moment dat men de eerste exoplaneet rond een normale ster vond in 1995 - de ene bij 51 Pegasi,” zei Mayor. “Het gewicht van Gliese 581 e is tachtig keer zo weinig als dat van 51 Pegasi b. Het toont aan dat we in de afgelopen veertien jaar een enorme progressie hebben geboekt.” Tot op de dag van vandaag zijn er 347 planeten buiten ons zonnestelsel gevonden en het lijkt erop dat de ontdekking van een wereld die wat betreft diens samenstelling veel overeenkomsten met de aarde vertoont en die zich in een gebied bevindt waar vloeibaar water en wellicht zelfs leven kan ontstaan, niet meer lang op zich zal laten wachten.

Bron: AstroVersum


Een artistieke impressie van het systeem dat rond de rode dwerg Gliese 581 te vinden is.
pi_68256750
21-04-2009

Astronaut Apollo-14: "Regering houdt buitenaards leven geheim"



Voor de Amerikaanse astronaut Edgar Mitchell die met een Apollo-capsule naar de maan is gevlogen, bestaat er geen twijfel: er bestaat buitenaards leven. Hij is er ook vast van overtuigd dat de Amerikaanse regering van hun bestaan afweet en dit voor de bevolking geheim houdt.

Ufo's
"We zijn niet alleen", zei Mitchell volgens CNN. De man, die in 1971 naar de maan is gevlogen, riep de regering van president Barack Obama op, haar kennis omtrent E.T.'s en ufo's in de openbaarheid te brengen. Mitchell is opgegroeid in Roswell in de staat New Mexico. Dit is de plaats waar volgens ufo-adepten in 1947 een onbekend vliegend voorwerp met een buitenaards wezen is gecrasht, waarop het Amerikaanse leger er alles heeft gedaan om de zaak toe te dichten.

Obama en E.T.
De vroegere astronaut zegt dat in zijn jarenlange zoektocht om op het Pentagon de waarheid van 'Roswell' te achterhalen een admiraal uiteindelijk de ufo-theorie heeft bevestigd en heeft geprobeerd nadere details te verkrijgen om dan vanuit andere hoeken tot staan te zijn gebracht. Nu loochent de militair alles, aldus Mitchell. Omtrent de kwestie van buitenaards leven heeft Obama zich tot nu toe op de vlakte gehouden. Tijdens de verkiezingscampagne is hij daarover één keer gepolst en luidde zijn antwoord dat het er daarbij op aankomt of E.T. een Democraat of een Republikein zou zijn. (dpa/gb)

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68256930
21-04-2009

'Ster' ontdekt van slechts 300 graden

AMSTERDAM - Op veertig lichtjaar afstand van de zon is een klein, zwak 'sterretje' ontdekt met een oppervlaktetemperatuur van slechts 300 graden Celsius. De zogeheten bruine dwerg beschrijft een baan rond de dwergster Wolf 940.

Ter vergelijking: het oppervlak van onze zon heeft een temperatuur van 5700 graden Celsius; blauwe superreuzen kunnen oppervlaktetemperaturen hebben van enkele tienduizenden graden.

De ster, die Wolf 940 B is genoemd, is te klein en te licht voor spontane kernfusiereacties van waterstof in zijn inwendige.

Er vindt hooguit een beetje kernfusie plaats van deuterium ('zwaar waterstof'); voor de rest is de gemeten oppervlaktetemperatuur voornamelijk het overblijfsel van de warmte die vrijkwam bij de geboorte van de dwerg.


Dezelfde afmetingen

Wolf 940 B is twintig à dertig keer zo zwaar als de reuzenplaneet Jupiter, maar heeft ongeveer dezelfde afmetingen. Elke achttienduizend jaar beschrijft hij een trage, wijde baan rond zijn 'moederster', op een afstand van ca. 66 miljard kilometer.

De ster is ontdekt in het kader van het UKIDSS-project (UKIRT Infrared Deep Sky Survey); pas later bleek dat het om een begeleider van een reeds bekende rode dwerg ging. Omdat de leeftijd van de rode dwerg relatief nauwkeurig kon worden bepaald, lag daarmee de leeftijd van de bruine dwerg ook vast.

Leeftijdsbepalingen van bruine dwergen zijn belangrijk voor het opstellen van nauwkeurige modellen van hun opbouw en voor het afleiden van hun oppervlaktetemperatuur uit de opgemeten infraroodstraling.

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68293613
22-04-2009

Hubble ziet kosmische "fontein van eeuwige jeugd"



In de afgelopen 19 jaar heeft de Hubble-ruimtetelescoop tientallen opnames gemaakt van sterrenstelsels die met elkaar in botsing komen. Juist toen iedereen dacht dat deze kosmische verkeersongelukken er niet vreemder uit konden zien, komt Hubble met een nieuwe verrassing. De nieuwe opname laat een trio van sterrenstelsels zien (beter bekend als Arp 194), inclusief een merkwaardige blauwe “fontein van de eeuwige jeugd” – feitelijk een langgerekte sliert van jonge sterren.

De “kosmische fontein” is een uitgerekte spiraalarm, een fenomeen dat algemeen voorkomt bij sterrenstelsels die met elkaar in botsing komen en een gravitationeel getouwtrek op elkaar loslaten. In het geval van Arp 194 zijn de twee kernen van de botsende sterrenstelsels bezig om samen te smelten, hetgeen op de opname van Hubble duidelijk zichtbaar is (bovenkant van de opname). De blauwe fontein lijkt zich uit te strekken naar een derde sterrenstelsel – deze blijkt zich echter op de achtergrond te bevinden en heeft geen enkele relatie met het boksende tweetal op de voorgrond.



Download hier de hogeresolutie-versie van bovenstaande foto.

Bron: Hubble Space Telescope

(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68294217
22-04-2009

Eigenschappen dwergstelsels lijken in tegenspraak met Newton



Er klopt iets niet met de zwaartekrachtstheorie van Newton. Dat concludeert een team van astronomen onder leiding van Pavel Kroupa van de Universiteit van Bonn op basis van waarnemingen aan dwergsterrenstelsels.

Van de ca. dertig dwergstelsels die zich in de omgeving van ons eigen Melkwegstelsel bevinden, zijn er elf die in min of meer hetzelfde vlak bewegen, en bovendien in dezelfde richting rond de Melkweg draaien. Dat kan eigenlijk alleen verklaard worden door aan te nemen dat het de restanten zijn van eerdere kosmische aanvaringen tussen dwergsterrenstelsels.

Bij zulke botsingen verliezen de kleine stelsels echter hun donkere materie, dus de elf dwergstelsels zouden uitsluitend sterren moeten bevatten. De bewegingen van de sterren in de dwergstelsels wijst echter juist wél op de aanwezigheid van veel donkere materie. Tenzij er inderdaad iets mis is met de zwaartekrachtwetten van Newton.

Door gebruik te maken van een aangepaste zwaartekrachttheorie (zoals MOND, Modified Newtonian Dynamics) slagen Kroupa en zijn collega's erin de bewegingen van de sterren in de dwergstelsels te verklaren zónder donkere materie, en kan hun positie en rotatie ten opzichte van het Melkwegstelsel beter begrepen worden.

© Govert Schilling

(allesoverterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Moderator donderdag 23 april 2009 @ 09:34:51 #225
8781 crew  Frutsel
pi_68294824
quote:
Giant Mystery Blob Discovered Near Dawn of Time

A newly found primordial blob may represent the most massive object ever discovered in the early universe, researchers announced today.

The gas cloud, spotted from 12.9 billion light-years away, could signal the earliest stages of galaxy formation back when the universe was just 800 million years old.


This image of the Himiko object, the most massive object ever discovered in the early universe, is a composite and in false color.This image of the Himiko object, the most massive object ever discovered in the early universe, is a composite and in false color

"I have never heard about any [similar] objects that could be resolved at this distance," said Masami Ouchi, a researcher at the Carnegie Institution in Pasadena, Calif. "It's kind of record-breaking."

A light-year is the distance light travels in a year, about 6 trillion miles (10 trillion kilometers). An object 12.9 billion light-years away is seen as it existed 12.9 billion years ago, and the light is just now arriving.

The cloud predates similar blobs, known as Lyman-Alpha blobs, which existed when the universe was 2 billion to 3 billion years old. Researchers named their new find Himiko, after an ancient Japanese queen with an equally murky past.

Himiko holds more than 10 times as much mass as the next largest object found in the early universe, or roughly the equivalent mass of 40 billion suns. At 55,000 light years across, it spans about half the diameter of our Milky Way Galaxy.

Lyman-Alpha blobs remain a mystery because existing telescopes have a hard time peering so far back to nearly the dawn of the universe.
pi_68295898
quote:
Two Highly Complex Organic Molecules Detected In Space

ScienceDaily (Apr. 22, 2009) — Scientists from the Max Planck Institute for Radio Astronomy (MPIfR) in Bonn, Germany, Cornell University, USA, and the University of Cologne, Germany, have detected two of the most complex molecules yet discovered in interstellar space: ethyl formate and n-propyl cyanide.

Their computational models of interstellar chemistry also indicate that yet larger organic molecules may be present -- including the so-far elusive amino acids, which are essential for life.

The results will be presented at the European Week of Astronomy and Space Science at the University of Hertfordshire on Tuesday 21st April.

The IRAM 30 m telescope in Spain was used to detect emission from molecules in the star-forming region Sagittarius B2, close to the center of our galaxy. The two new molecules were detected in a hot, dense cloud of gas known as the "Large Molecule Heimat", which contains a luminous newly-formed star. Large, organic molecules of many different sorts have been detected in this cloud in the past, including alcohols, aldehydes, and acids. The new molecules ethyl formate (C2H5OCHO) and n-propyl cyanide (C3H7CN) represent two different classes of molecule -- esters and alkyl cyanides -- and they are the most complex of their kind yet detected in interstellar space.

Atoms and molecules emit radiation at very specific frequencies, which appear as characteristic "lines" in the electromagnetic spectrum of an astronomical source. Recognizing the signature of a molecule in that spectrum is rather like identifying a human fingerprint. "The difficulty in searching for complex molecules is that the best astronomical sources contain so many different molecules that their "fingerprints" overlap, and are difficult to disentangle" says Arnaud Belloche, scientist at the Max Planck institute and first author of the research paper. "Larger molecules are even more difficult to identify because their "fingerprints" are barely visible: their radiation is distributed over many more lines that are much weaker" adds Holger Mueller, researcher at the University of Cologne. Out of 3700 spectral lines detected with the IRAM telescope, the team identified 36 lines belonging to the two new molecules.

The researchers then used a computational model to understand the chemical processes that allow these and other molecules to form in space. Chemical reactions can take place as the result of collisions between gaseous particles; but there are also small grains of dust suspended in the interstellar gas, and these grains can be used as landing sites for atoms to meet and react, producing molecules. As a result, the grains build up thick layers of ice, composed mainly of water, but also containing a number of basic organic molecules like methanol, the simplest alcohol.

"But," says Robin Garrod, a researcher in astrochemistry at Cornell University, "the really large molecules don't seem to build up this way, atom by atom." Rather, the computational models suggest that the more complex molecules form section by section, using pre-formed building blocks that are provided by molecules, such as methanol, that are already present on the dust grains. The computational models show that these sections, or "functional groups", can add together efficiently, building up a molecular "chain" in a series of short steps. The two newly-discovered molecules seem to be produced in this way.

Adds Garrod, "There is no apparent limit to the size of molecules that can be formed by this process -- so there's good reason to expect even more complex organic molecules to be there, if we can detect them."

Senior MPIfR team member Karl Menten thinks that this will happen in the near future: "What we are doing now is like searching for a needle in a haystack. Future instruments like the Atacama Large Millimeter Array will allow much more efficient studies to discover organic interstellar molecules." These may even include amino acids, which are required for the production of proteins, and are therefore essential to life on Earth.

The simplest amino acid, glycine (NH2CH2COOH), has been looked for in the past, but has not been successfully detected. However, the size and complexity of this molecule is matched by the two new molecules discovered by the team (Astronomy & Astrophysics, in press).
Volkorenbrood: "Geen quotes meer in jullie sigs gaarne."
pi_68304264
quote:
Op donderdag 23 april 2009 09:12 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

Door gebruik te maken van een aangepaste zwaartekrachttheorie (zoals MOND, Modified Newtonian Dynamics) slagen Kroupa en zijn collega's erin de bewegingen van de sterren in de dwergstelsels te verklaren zónder donkere materie, en kan hun positie en rotatie ten opzichte van het Melkwegstelsel beter begrepen worden.

© Govert Schilling

(allesoverterrenkunde)
In Groningen zijn ze ook met MOND beziggeweest, maar ik heb het altijd maar een beetje "gepriegel aan de vergelijkingen zodat je data klopt" gevonden. Een fatsoenlijk mechanisme of een fysische verklaring hebben ze volgens mij nog niet.
-
pi_68312787
quote:
‘Ontdekking microbieel buitenaards leven is nabij’

Peter Smith, een professor op de Universiteit van Arizona die de missie van de lander Phoenix op onze buurplaneet Mars leidde, is ervan overtuigd dat men binnen tien jaar voor de eerste keer levensvormen buiten de aarde zal vinden, zo vertelde hij op een bijeenkomst op 16 april jongstleden die in het teken stond van de gegevens die het inmiddels inactieve ruimtevaartuig heeft verzameld. Hij voorspelt niet dat we, net als in de science fiction-boeken van onder meer Edgar Rice Burroughs het geval is, op een gegeven moment zespotige apen tegen zullen komen, maar volgens Smith is de kans groot dat men binnen een decennium op microbieel leven stuit in of op het oppervlak van de rode planeet. Met behulp van een robotarm, enkele ovens, een microscoop en talloze camera’s probeerde hij en zijn team in de afgelopen tijd ook al tekens te vinden van primitieve levensvormen, maar de Phoenix kampte met verschillende technische problemen en bevroor na enkele maanden toen de Martiaanse winter zijn intrede deed. De volgende onbemande missie naar de planeet, die van het Mars Science Laboratory, zal naar alle waarschijnlijkheid maarliefst vijf jaar duren en men is van plan om het vaartuig, dat ongeveer even groot is als een kleine personenauto, te laten landen in een gebied waar in het verleden wellicht vloeibaar water is voorgekomen. “We zijn vurig op zoek naar bewijs voor leven op de meest nabijgelegen planeet,” aldus Smith. “Ik denk dat we het in handen zullen krijgen, daar ben ik van overtuigd. Op een gegeven zal men een rotsblok omkeren en zeggen: oh god, daar is het.”

bron
ik hoop zo hard dat ik dat ooit nog mee mag maken
blablablablablablablablablablablablablabla
pi_68313647
quote:
Op donderdag 23 april 2009 14:40 schreef Haushofer het volgende:

[..]

In Groningen zijn ze ook met MOND beziggeweest, maar ik heb het altijd maar een beetje "gepriegel aan de vergelijkingen zodat je data klopt" gevonden. Een fatsoenlijk mechanisme of een fysische verklaring hebben ze volgens mij nog niet.
Ik denk dat dat MOND een beetje reverse engineering is. de verschillen oplossen door de vergelijkingen te veranderen. en dan die verschillen van die vergelijkingen omzetten in een overkoepelende vergelijking, en deze weer vergelijken met de oude newtoniaanse vergelijkingen om zo de verschillen te ontdekken en de oude newtoniaanse vergelijking aanpassen. Of zoiets
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
pi_68327725
quote:
Op donderdag 23 april 2009 19:35 schreef Bensel het volgende:

[..]

Ik denk dat dat MOND een beetje reverse engineering is. de verschillen oplossen door de vergelijkingen te veranderen. en dan die verschillen van die vergelijkingen omzetten in een overkoepelende vergelijking, en deze weer vergelijken met de oude newtoniaanse vergelijkingen om zo de verschillen te ontdekken en de oude newtoniaanse vergelijking aanpassen. Of zoiets
Ja, zo gaat het wel een beetje. Inflatie is in mindere mate een ander voorbeeld; we hebben geen idee wat het tot stand heeft gebracht, maar het lost wel een paar problemen op en zorgt voor een consistentere theorie.

Overigens, bij supersymmetrie zijn ze ook nogal es aan alle parameters aan het schroeven om maar te blijven verklaren dat we nog nooit superpartners hebben waargenomen. Vooral mensen als Smolin (The trouble with Physics) bekritiseren dit soort werkwijzes.
-
pi_68342135
tvp

Ik heb StarCalc gedownload en ben bezig in Sterrenkunde voor Dummies.
"Everything we are, we are when we're alone."
pi_68344632
quote:
Op vrijdag 24 april 2009 17:00 schreef Meursault het volgende:
tvp

Ik heb StarCalc gedownload en ben bezig in Sterrenkunde voor Dummies.
Nice Als je vragen hebt, spuw ze gerust
-
pi_68344752
quote:
Op vrijdag 24 april 2009 09:17 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ja, zo gaat het wel een beetje. Inflatie is in mindere mate een ander voorbeeld; we hebben geen idee wat het tot stand heeft gebracht, maar het lost wel een paar problemen op en zorgt voor een consistentere theorie.
Kan je dat ook niet zeggen over donkere energie en donkere materie?
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
pi_68344891
quote:
Op vrijdag 24 april 2009 18:50 schreef intraxz het volgende:

[..]

Kan je dat ook niet zeggen over donkere energie en donkere materie?
Nou, het punt met donkere energie en donkere materie is dat we het meten. Of er is iets heel grondig mis met onze theorie van gravitatie, of er zijn een heleboel deeltjes waarvan we de aard nog niet kennen. Dat laatste is geen gek idee; we kijken immers maar op een heel klein deel van het energiespectrum. Bovendien kan supersymmetrie een verklaring geven voor die donkere materie en energie, maar dat verhaal moet duidelijker worden zodra ze de LHC aangeslingerd hebben.

Sommige mensen opperen dat onze theorie van gravitatie aangepast moet worden. We weten door metingen dat de algemene relativiteitstheorie op kleine schaal (dus de schaal van het zonnestelsel) bijzonder nauwkeurig is, en ik zie zelf niet zo gauw hoe je op een elegante wijze de theorie kunt aanpassen.

Maar ik moet zeggen dat ik het kan begrijpen als mensen een beetje het ethergevoel krijgen bij de termen "donkere energie/materie"
-
pi_68345010
Donkere materie kan ik nog wel in komen hoor, maar bij donkere energie heb ik wel het idee dat het er maar even tussen geprakt is om het te laten kloppen. Ik weet dat de versnelde uitdijing wordt waargenomen, maar toch vind ik het zo zweverig.
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
  dinsdag 28 april 2009 @ 22:25:37 #236
73930 Blinker
Only one Go Ahead Eagles
pi_68478987
TVP!
pi_68480164
28-04-2009

Astronomen zien tot nu toe verste object in heelal


Foto van de exploderende ster (in het midden) gemaakt door de Gemini North Telescope in Hawaii. Het gaat om een exploderende ster, ruim 13 miljard lichtjaren van de aarde. Foto NASA

Astronomen hebben het tot nu toe verst verwijderde en daarmee oudste object in het heelal geregistreerd. Het gaat om een exploderende ster, ruim 13 miljard lichtjaren van de aarde. Dit houdt in dat het licht er 13 miljard jaar over deed om de aarde te bereiken. Dat meldde ruimtevaartorganisatie NASA vandaag.

Sterrenkundigen namen een zwakke gammaflits waar. De explosie vond 'slechts' 630 miljoen jaar na de oerknal plaats. Een gammaflits is op de Oerknal na de krachtigste explosie in het heelal. Zo'n flits treedt op wanneer een zeer zware ster aan het eind van zijn leven is opgebrand en onder zijn eigen gewicht ineenstort tot een zwart gat.

De waargenomen ster was slechts 1 miljoen jaar oud en zo'n 30 keer zo groot als de zon. De flits in het sterrenbeeld Leeuw, die tien seconden werd geregistreerd, werd op 23 april als eerste waargenomen door de Amerikaanse NASA-satelliet Swift. Daarna registeerden andere telescopen in de wereld ook de gammaflits en bevestigden de ouderdom.


Het vorige verste object, eveneens een exploderende ster, werd in september 2008 ontdekt en bevond zich 190 miljoen lichtjaren dichter bij de aarde.

(nrc)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  vrijdag 1 mei 2009 @ 21:21:16 #238
251734 Vanquish_
PSV Eindhoven
pi_68570928
Mogelijk zwerven er zwarte gaten door de Melkweg heen
Het klinkt als de plot van een sci-fi film: immens grote zwarte gaten zwerven met een hoge snelheid doorheen ons melkwegstelsel en slikken alles dat ook maar wat te dichtbij komt op. In feite wijzen de nieuwe berekeningen die zijn gedaan door Ryan O’Leary en Avi Loeb erop dat wellicht honderden massieve zwarte gaten, overblijfselen van het vroege heelal, rondzwerven in ons sterrenstelsel. Voordat er paniek ontstaat: de aarde is veilig, want het dichtste zwart gat bevindt zich op enkele duizenden lichtjaren afstand. “Deze zwarte gaten zijn overblijfselen van de beginperiode van de Melkweg,” zei Loeb. “Je zou kunnen zeggen dat we net als archeologen studies uitoefenen om meer te weten te komen over de geschiedenis van ons melkwegstelsel en de vorming van zwarte gaten in het vroege heelal.” Er wordt er niet aan getwijfeld dat er verschillende kleinere zwarte gaten in het melkwegstelsel voorkomen: zulke zwarte gaten, die een paar keer tot hooguit enkele tientallen keren zo zwaar zijn als de zon, zijn de overblijfselen van gammaflitsen en supernova-explosies. Maar volgens deze theorie zouden er zich wellicht honderden zwarte gaten bevinden die elk een massa van duizend tot honderdduizend zonnen zouden hebben. Deze zouden in zeer vroege stadia ontstaan zijn, waarbij heel veel kleine dwergstelsels samensmolten en dit proces zou uiteindelijk tot de zwarte gaten lijden. Het proces is in principe zeer simpel: als elk dwergstelsel een klein centraal zwart gat heeft en deze uiteindelijk samensmelten krijg je een immens groot zwart gat. “Nu we weten wat te verwachten en kunnen we in de bestaande hemel op zoek gaan naar deze nieuwe klasse van objecten.”

Bron: AstroVersum
  vrijdag 1 mei 2009 @ 21:22:49 #239
251734 Vanquish_
PSV Eindhoven
pi_68570999
Kosmisch vuurwerk in dwergstelsels houdt langer aan dan gedacht
Gegevens die zijn verzameld met de Hubble Space Telescope hebben aangetoond dat plotselinge uitbarstingen van stervorming in kleine dwergstelsels ruim honderd keer zo lang duren als men tot nu toe veronderstelde. Deze lange duur zou invloed kunnen hebben op het denkbeeld over hoe dergelijke sterrenstelsels van tijd tot tijd veranderen en schijnt licht op de evolutie van soortgelijke objecten. De conclusie is gebaseerd op een studie naar een drietal dwergstelsels - NGC 4163, IC 4662, NGC 4068 - dat zich op zo’n acht tot veertien miljoen lichtjaar van onze planeet bevindt. Het trio maakt deel uit van observaties die in het teken staan van stervorming in achttien relatief nabijgelegen stelsels die onderling veel overeenkomsten vertonen. Wat blijkt is dat het ontstaan van nieuwe sterren op grote schaal voorkomt en de gebieden waarin deze worden vorming plaatsvindt elkaar ‘aansteken’ met een geboortegolf. “Het is te vergelijken met stukken knalvuurwerk die achter elkaar afgaan,” aldus Kristen McQuinn van de Universiteit van Minnesota, die de leiding had over de studie. Volgens haar zou een uitbarsting van stervorming in een dwergstelsel in totaal tweehonderd tot vierhonderd miljoen jaar in beslag nemen. Dat is veel langer dan het tijdsbestek van vijf tot tien miljoen jaar dat sterrenkundigen eerder vast weten te stellen. De onderzoekster denkt te weten waarom het verschil zo groot is: “men keek eerder alleen naar individuele clusters en niet naar het gehele sterrenstelsel, waardoor de geboortegolf van sterren vele malen korter leek te duren dan in werkelijkheid het geval is.” Aangezien dergelijke stelsels de bouwstenen vormen van hun grotere broertjes en zusjes die we vandaag de dag om ons heen zien, is het belangrijk om te begrijpen hoe lang de periode duurt waarin de meeste sterren worden gevormd. Reden genoeg voor McQuinn om met haar collega’s de komende tijd nog eens twintig soortgelijke objecten onder de loep te nemen, zodat er nog nauwkeurigere metingen gedaan kunnen worden.

Bron: AstroVersum
  zaterdag 2 mei 2009 @ 09:29:36 #240
118453 Pinnenmutske
Tante Sara maal 7
pi_68583895
oef, topic gevonden

m'n Basiscursus Sterrenkunde is afgelopen. was wel een zware cursus maar heb hem (bijna) helemaal gevolgd.

ik ben maar 3 keer afwezig geweest wegens ziekte en een ongeval.
---------

blijkbaar heeft de Oerknal niet op 1 plaats plaatsgevonden maar overal. heb ik zelf geleerd.
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
pi_68590400
Ja, omdat de oerknal niet alleen het begin van de materie en energie was, maar ook van de ruimte-tijd

Stel dat je een ballon opblaast van 0 tot een bepaalde grootte. Waar op die ballon is het begin? Da's hetzelfde idee
-
pi_68592738
quote:
Op zaterdag 2 mei 2009 14:55 schreef Haushofer het volgende:
Ja, omdat de oerknal niet alleen het begin van de materie en energie was, maar ook van de ruimte-tijd

Stel dat je een ballon opblaast van 0 tot een bepaalde grootte. Waar op die ballon is het begin? Da's hetzelfde idee
Als we deze ballon als voorbeeld voor de ruimte/tijd mogen gebruiken zou ik zeggen dat het begin van de ballon het moment is waarop men lucht in de ballon begint te blazen. De ballon zelf is de ruimte, de lucht die men erin blaast is de tijd. Op dat moment nemen tijd en ruimte toe.

De oerknal is dus in feite het begin waarop tijd en ruimte toe beginnen te nemen.
De oerknal zelf is een gebeurtenis in een ver verleden, indien tijd en ruimte gelijktijdig zijn toegenomen zou je kunnen zeggen dat onze afstand t.o.v. de oerknal zowel 13.7 miljard lichtjaar in km is. Maar ook 13.7 miljard jaar in tijd.

Wij bevinden ons in feite op de rand van de ballon en iedere seconde raken we verder verwijderd van het "beginpunt" van de ballon. Die rand van de ballon zie ik ook als rand van het universum. De luchtinhoud is de tijd. Naar mate de tijd en ruimte ( de ballon wordt groter) toenemen raken wij steeds verder van de oorspronkelijke oerknal verwijdert.

Oneindig, maar wel met een begin dus.
pi_68635661
Da's dan weer jammer dat hier niemand op reageerd..
pi_68639116
quote:
Op zondag 3 mei 2009 21:44 schreef chevere het volgende:
Wij bevinden ons in feite op de rand van de ballon het heelal....
Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemel
heel weinig sterren hebben ?
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_68640265
TVP, volg graag nieuwe stuff op dit gebied
Have fun...
pi_68641933
quote:
Op zondag 3 mei 2009 23:11 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemel
heel weinig sterren hebben ?
Je moet die rand dan zien als de ruimte-tijd, die vaak 2 dimensionaal wordt afgebeeld. (denk ik )
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
  maandag 4 mei 2009 @ 00:35:36 #247
158899 GasTurbine
SEE THE PATERN ON MY COCK
pi_68642339
quote:
Op zondag 3 mei 2009 23:11 schreef -CRASH- het volgende:

[..]

Als we aan de rand zitten... Zouden we dan niet ergens aan de hemel
heel weinig sterren hebben ?
Of de rand is nog zo enorm groot dat er nog miljarden stelsels zich tussen ons en de rand bevinden

[ Bericht 1% gewijzigd door GasTurbine op 04-05-2009 00:40:57 ]
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
pi_68681385
04-05-2009

Sterren kunnen planeten verslinden



In de laatste 20 jaar hebben wetenschappers honderden planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat het aantal bekende exoplaneten nog hoger had kunnen uitpakken, ware het niet dat sommige planeten in hun moederster gevallen zijn en simpelweg niet meer bestaan. Het bewijs hiervoor is verkregen door te kijken naar het aantal bekende planeten per gegeven afstand tot de moederster. Hieruit blijkt veel planeten voorkomen op een afstand van 0,05 AU vanaf de moederster - op nog kortere afstand zijn nauwelijks planeten bekend.

Niemand weet zeker waarom planeten regelmatig voorkomen op 0,05 AU afstand van de moeder (waarbij 1 AU overeen komt met de afstand tussen de aarde en de zon). Het feit dat veel bekende exoplaneten dicht bij hun moederster staan kan verklaard worden aan de hand van planetaire migratie. Volgens de geaccepteerde modellen van planeetvorming kunnen dergelijke planeten onmogelijk op hun huidige positie ontstaan zijn. In plaats daarvan moeten ze veel verder weg ontstaan zijn, waarna ze vervolgens naar binnen zijn gemigreerd. Het feit dat planeten schijnbaar niet voorkomen binnen 0,05 AU afstand vanaf de moederster is moeilijker te verklaren.

Het is bekend dat een planeet die zich op extreem korte afstand tot de moederster bevindt, uiteen zal worden gescheurd door de zwaartekracht van de ster. Deze grens wordt de Roche-limiet genoemd - een vergelijkbare limiet kan worden aangetroffen bij allerlei soorten objecten, waaronder planeten (de ringen van Saturnus worden bijvoorbeeld geacht het resultaat te zijn van een maan die binnen de Roche-limiet van de planeet is gekomen). Nu lijkt de migratie van exoplaneten echter ruim buiten deze limiet te stoppen!

Waarom lijken planeten hier te stoppen? Sommige modellen suggereren dat materiaal binnen de stellaire stofschijf een jonge planeet naar binnen kan "duwen". Als een ster in staat is geweest om de directe omgeving vrij te maken van stof, zal de migratie van de planeet een halt toegebracht worden. Nu is een team van wetenschappers met een alternatieve verklaring gekomen. Wellicht bestaan er wel degelijk planeten die zich binnen de "grens" bevinden - alleen niet voor lang.

Getijdenkrachten tussen de planeet en de moederster doen de omloopbaan van de planeet steeds kleiner worden. Binnen tientallen miljoenen jaren zal de planeet binnen de Roche-limiet van de moederster komen. Vervolgens zal de planeet uiteen vallen en compleet door de moederster verzwolgen worden.

Deze studie suggereert dat de exoplaneet Corot-7b, die de kortste omloopbaan heeft van alle bekende planeten, niet lang meer te leven heeft. De planeet staat op slechts 0,017 AU afstand van de moederster. Dat betekent dat de planeet binnen 25 miljoen jaar de fatale Roche-limiet zal betreden.

Toekomstige studies zouden bewijs kunnen leveren voor dit soort gewelddadigheden. Zo zou het licht van een ster de chemische vingerafdruk van een verzwolgen planeet kunnen bevatten. Daarnaast zouden sterren die abnormaal snel roteren "opgewonden" kunnen zijn door een invallende planeet.



Bron: New Scientist

(Astrostart)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_68692295
quote:
Op maandag 4 mei 2009 00:22 schreef intraxz het volgende:
Je moet die rand dan zien als de ruimte-tijd, die vaak 2 dimensionaal wordt afgebeeld. (denk ik )
quote:
Op maandag 4 mei 2009 00:35 schreef GasTurbine het volgende:
Of de rand is nog zo enorm groot dat er nog miljarden stelsels zich tussen ons en de rand bevinden
Dan is het toch makkelijk na te gaan met Hubble deep field observaties....
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_68694960
Ja. Maar hoe slaat dat op mijn reactie?
XBL: Koning Stoma
PSN: Koning_Stoma
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')