Hoe gaat het met de moeders. Deel 36

Yppy,
Wat fijn dat je zo snel terecht kunt! Hoop dat je er bovenop komt met praten en dat je geen med. nodig hebt!

Goed dat je hier weer je neus laat zien Yppy!

Snoop, overheen gelezen. Succes!
En Kozakken.... erg, erg jammer dat er geen mogelijkheid was om tot minimaal een gesprek te komen.

Daar wilde ik mezelf tegen beschermen PM. Juist tegen die enorme verleiding.
En tja.. tegen bedrijfsbeleid valt weinig te vechten als buitenstaander. (Als insider trouwens vaak ook )
Maar daarbij:
We hebben thuis best goed doorgepraat hoe we momenteel zorg, werk en opvang hebben geregeld. Heel fijn met opa's en oma's. Maar door die totale opvang door hun is het ook gewoon een dun vangnet omdat het balanceert op 'per grate van goede wil en vnl. gezondheid!'

Verder weet ik niet of ik op dit moment wel 32 uur zou willen werken. Juist vanwege die twee heerlijke pukkies thuis. (Ook geen 8 uur pw trouwens, dan werd ik weer gillend gek )
Een flinterdunne balans die qua uren wel iets rek heeft, maar niet teveel.

_{maar oh.. wat een leuke, leuke baan leek het me toch. En ze wilden me mss zelfs wel Toch ook wel weer zonnig probeert de situatie te benaderen hoor.}

Kozakken, ik wil 32 uur werken en ik ben ook al afgewezen of niet eens uitgenodigd voor functies om die reden. En dan vind ik 32 uur echt wel behoorlijk veel. Dat viel mij ook zo ontzettend tegen, die antipathie tegen parttime werken.

Oh YPPY bah, wat naar voor je. maar ook goed dat er zo snel wat mee gedaan kan worden! Heel veel sterkte

Kozakken, heel jammer is het dat ze niet voor minder uren willen gaan.

Yppy
Jammer eigenlijk dat er niks in je bloed te zien was. Zou je haast zeggen.
Weet je al of je inderdaad een psychiater als behandelaar krijgt? Ik weet niet of je zelf ervaring hebt met psychische hulp?

Sterkte en... nou ja... Sterkte.

Dezelfde ervaring hier . Ik wilde na de geboorte van Freek nog maar twee dagen werken, binnen no time was mijn functie volledig uitgehold. Niet leuk, terwijl ik echt wel heel veel ideeen aangedragen heb om eea anders in te vullen (duobaan met een collega die er ook wel oren naar had bv).

Uiteindelijk ben ik gestopt met werken. Nou is het fulltime moederschap ook niet je dat, maar aan de andere kant; Freek zit alweer op school, Peuter gaat binnenkort naar de psz, en zo langzaamaan komt mijn tijd weer . En als ik zie hoe snel het gaat, denk ik, ach, ik heb nog tijd zat om mijn eigen ding weer op te pakken.

YPPY

Yppy, wat ontzettend jammer, zeg
Stomme hormonen . Wel fijn dat je zo snel terecht kan en dat je zo adequaat door J. naar de dokter bent gestuurd. Hopelijk kunnen ze je goed helpen en voel je je snel weer beter

Snoopy, wel fijn dat je je niet zo moe meer voelt. Ik kan me voorstellen dat het wel weer een hele stap is om weer te gaan werken. Ben je thuis geweest sinds Lis in het ziekenhuis lag of heb je tussendoor nog gewerkt?

Suzanna, ik hoop dat je stagaire je een hoop uit handen kunt nemen, zodat je ook wat mobieler bent en wat meer kunt ondernemen. Ze kan denk ik wel meegaan als je naar het cb moet en zo.

Hier ook redelijk dezelfde ervaring. Ik werkte full-time en ging naar 24 uur.
Ik had een vervangend hoofd van de afdeling functie en toen ik terug kwam bestond heel mijn fucntie niet meer..

Fijn dat het zo herkend wordt. Die uitholling, geen uitdagingen meer krijgen toegeworpen en altijd maar achter de feiten aanhollen. ("Oh was je er niet toen ik xxx vertelde....") Duobanen vergen een investering en vertrouwen van een werkgever en ook dat is vaak niet aanwezig.

Ik weet, mijn tijd komt nog wel.
Maar eh... tot die tijd wil ik wel graag wat uitdagende tijd op m'n werk. Maar dat lijkt idd een utopie.

Yppy wat rot zeg! Wat fijn dat je zo mega snel bij ggz terecht kan. Ben benieuwd naar je ervaringen dan. Sterkte ermee!

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 21:51 schreef kozakken het volgende:

Maar eh... tot die tijd wil ik wel graag wat uitdagende tijd op m'n werk.

Dat uitdagende zul je moeten hebben van je peuterpuber, vrees ik .

En met dank Leah voor deze enorme schaterlach aan deze kant van de 'puuter'

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 21:50 schreef livelink het volgende:
Snoopy, wel fijn dat je je niet zo moe meer voelt. Ik kan me voorstellen dat het wel weer een hele stap is om weer te gaan werken. Ben je thuis geweest sinds Lis in het ziekenhuis lag of heb je tussendoor nog gewerkt?

Nee, ik heb niet meer gewerkt. Toen Lis in het ziekenhuis werd opgenomen begon mijn vakantie die aansloot op mijn zwangerschapsverlof. En toen ze thuis kwam werd ik niet veel later zelf ziek. Ik heb me toen ziek gemeld en ben op advies van de huisarts niet gaan werken in januari. Dus nu ga ik het voorzichtig weer eens proberen.

Sterkte Yppy! En goed dat je naar de dokter moest van m

Spannend Snoopy, om weer te gaan beginnen.
voor morgen. (dan is het toch d-day? Of moet ik zeggen w-day? )

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 22:01 schreef kozakken het volgende:
Spannend Snoopy, om weer te gaan beginnen.
voor morgen. (dan is het toch d-day? Of moet ik zeggen w-day? )

dankjewel

Ik realiseerde me helemaal niet dat je al zo lang niet had gewerkt, Snoopy. Heb je in de tussentijd nog wel een beetje contact gehad met je collega's? Heel veel succes alvast voor donderdag.

Ja hoor, ik heb goed contact met mijn collega's gelukkig. Dat is wel fijn.
Afgelopen vrijdag zelfs geborreld met 2 van hen dus het is ook heus wel weer gezellig om te beginnen. Maar ik moet zeggen dat het ook wel fijn was om nog zolang thuis te zijn geweest.

Yppy (mijn liefste user , tenslotte), heel veel succes gewenst! En ik hoop dat je al met de eerste gesprekken de boel goed in kaart kan krijgen.

Yppy, wat een schrik . Gelukkig heb je een oplettende man die om je denkt. Zorg goed voor jezelf
Snoopy, sterkte morgen! . Kozakken, wat lastig, zo'n dilemma. Ik werk wel 32 uur, ook omdat ik het in mijn leuke baan niet met minder afkan, maar dat kan omdat we het thuis daarop aangepast hebben. A. zou overigens het liefst stoppen met werken, omdat de baan echt niet leuk meer is en omdat hij zich dan helemaal op zijn studie kan richten, maar dat kan Bruun niet trekken, tenzij ik echt ga fulltimen, en dat gaat mij te ver...
Eigenlijk heeft hij nu dezelfde ervaring als velen van jullie: een parttimer hoort er vaak niet echt bij, en het werk wordt uitgehold . Daar sta je dan met je goeie gedrag en je wensen om de zorg goed te verdelen. . Ik vind het echt jammer te lezen dat het zoveel voorkomt. Mooie praatjes genoeg bij werkgevers, maar als het er op aan komt moet je eigenlijk toch het liefst fulltime werken (mijn werkgever uitgezonderd, op dit gebied ben ik heel tevreden ). Maar, lang verhaal kort: toch goed van je, Kozakken, dat je je keus hebt gemaakt

succes morgen snoop!

yppy, ik schrik er ook wel van, zeg. en zo stellig vastgesteld. maar wel goed dat zoiets niet blijft voortsluimeren en je er nu aan kunt gaan werken, of je er nou medicijnen bij nodig zult hebben of niet. veel succes!

gets yppy!

sterkte ermee

Yppy sterkte
Snoopy s6 morgen

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 20:39 schreef Suzanna het volgende:
[...]
Heb even opgezocht wat volgens mij haar opleiding is:
Helpende zorg en welzijn:
[...]

Ah thanks, ik kon me er nl. niks bij bedenken.
En ja, ik snap wel dat er meer te doen is dan huishouden.

Jeetje Yppy...

quote:

Op dinsdag 13 februari 2007 21:33 schreef livelink het volgende:
Kozakken, ik wil 32 uur werken en ik ben ook al afgewezen of niet eens uitgenodigd voor functies om die reden. En dan vind ik 32 uur echt wel behoorlijk veel. Dat viel mij ook zo ontzettend tegen, die antipathie tegen parttime werken.

dat is vreselijk jah

Yppy sterkte meid!

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 00:02 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ah thanks, ik kon me er nl. niks bij bedenken.
En ja, ik snap wel dat er meer te doen is dan huishouden.

Kon ik eerst ook niet hoor...dus zo dom was je vraag echt niet. Ik was eigenlijk zelfs verbaasd dat ze iemand voor me hadden gevonden maar het is natuurlijk best leerzaam om in een gezin een paar dagen mee te draaien, zeker met kinderen van verschillende leeftijden (die allemaal nog best intensieve verzorging nodig hebben) als je zo'n opleiding doet.

Yppy toch, wat naar voor jou vooral maar ook voor jullie allemaal zeg... heel heel veel sterkte! (hopelijk gaat het snel beter met je!)
Is het t.g.v. hormonen of dat juist niet?

Livelink, wat raar dat mensen je al niet meer willen hebben als je 32 uur wilt werken. Dat vind ik echt best veel uren! Een vriendin van mij heeft de opleiding voor directiesecretaresse gedaan en wilde ook zoiets qua uren, maar dat lukte haar ook niet...nu werkt ze bij 9292ov om reisadviezen aan de telefoon te geven (maar vindt het leuk hoor)

Yppy wat fijn dat je dan ook gelijk terecht kunt, dat zou altijd zo moeten zijn eigenlijk.
Ik hoop dat het je gaat helpen, sterkte!

en Snoop, succes vandaag zo'n eerste dag na een lange tijd is altijd moeilijk, ik hoop dat je snel je ritme weer vindt.

Jee Yppy..

Yppy toch! Dat is schrikken zeg. Ben wel blij dat je zo'n doortastende man hebt die je op zo'n moment een beetje stuurt. En ook goed dat je dat op dat moment toelaat. Goh...
Sta wel even perplex zeg.

Kozakken, moeilijk is dat hè? Ik heb op zich een baan waar ik wel het een en ander mee kan, maar dan moet ik dus ook meer gaan werken. En dat wil ik niet. Ik hou mezelf soms echt voor dat ik geen thuisblijfmoeder ben en dat ik leuker ben als ik werk, maar soms ga ik met een zwaar hart naar mijn werk. Mijn werkgevers blijven me nog steeds 'kluifjes' toegooien, maar dat kan me soms al niet motiveren. Dan twijfel ik weer of ik dat nog wel kan (weer de weg op) of ik niet te soft geworden ben. Aan de andere kant heb ik het hier binnen ook wel weer gezien. Ik heb echt hele lieve collega's (waaronder toch inmiddels ook echt wel een paar vrienden), maar over het algemeen is het zo oppervlakkig.
Ik weet het ook even niet meer. Ja ik weet wel wat ik wil, maar dat zou betekenen dat ik de kinderen nog minder zie. En daar wil ik mee wachten tot ze op school zitten. Maar de laatste tijd besef ik me maar al te goed, dat wat ik nu doe dat ik daar gillend gek van ga worden als ik dat nog 4 jaar moet doen.
En wat anders zoeken is ook weer lastig, want nou ja lees maar argumentaties van Livelink en Kozakken.
Als ik mijn hart zou volgen en we winnen de jackpot dan stopte ik met werken en ging ik eindelijk al die verhalen die ik ooit begonnen ben af schrijven en compleet maken. De drukte van de laatste jaren hebben me behoorlijk geblokkeerd.
Goh, dit is voor het eerst dat ik dit hardop zeg.

Dutchie, goed van je!

Het is zo moeilijk, de balans en keuze tussen werken en kind(eren). Ik had besloten 24 uur te willen werken toen ik solliciteerde naar de andere functie. Maar dan moesten we halsoverkop ergens opvang vandaan halen (kdv wat me eigenlijk niet lekker zit, of gastouder wat niet vlug lukt). Toen bedacht ik me, waarom geen 20 uur, dan redden we het net met papa/opa/oma en verdien ik wel nog minder, maar kost het ook niets. Dus dit heb ik nu aangegeven, vandaag hoor ik of alles definitief doorgaat!

Heel veel sterkte yppy

Bedankt allemaal.

Spannend snoopy, weer gaan werken.

Fijn dat er nu andere afspraken zijn Sugar. En handig dat je moeder op wil passen.

Echt vreemd voor mij om te lezen, met jullie banen. Ik werk juist in een sector waar je bijna geen fulltime werk kunt vinden. Jarenlang was ik blij met alle extra uren die ik tijdelijk kon werken. 36 uur kom alleen tijdelijk tijdens het zwangerschapsverlof van een collega. Maar veel carriere zit er voor mij niet in als ik hier blijf werken. Dat dan weer wel.

Wij hebben ook stagiaires van helpende welzijn Suzanna. Best handig. Je moet wel duidelijk taken afbakenen en in gedeeltes opdrachten geven. Dus niet ‘ga maar even de vaatwasser uit- en inruimen, de kopjes daar opruimen en een activiteit voor peuters voorbereiden’. Maar ‘vaatwasser uitruimen’ daarna ‘vaatwasser inruimen’. De eerste keer doen we alles samen. Na een tijdje gaat het een stuk zelfstandiger, maar inderdaad, meestal weinig initiatief. Lijkt me een leuke stageplek in een gezin.

PM, wat ik zelf erg vervelend vind is dat ik nog steeds een moedergevoel mis en dat gaat verder dat ‘alleen maar moedergevoel’. Ook emoties en blijdschap heb ik niet. Ik doe wel enthousiast als ik weet dat ik het normaal gesproken leuk zou vinden, maar dat ben ik niet echt. Dat vind ik erg vervelend. Ik ga verder niet te veel in detail treden, het is hier iets te openbaar en je weet niet wie er allemaal meelezen. Als je meer wilt weten kunt je een pm sturen.

Het begint goed. Ze hebben het verkeerd opgeschreven. Vandaag is dat mens er helemaal niet, morgen wel. Nu moet ik morgen terugkomen. Anna is dan thuis, die moet dus mee. Gelukkig is ze makkelijk, ze zal vast lief zijn dan. Diezelfde middag moeten we alleen naar het CB, moet ze weer wakker zijn dus. Ik hoop maar dat het goed gaat.
Het drinkt allemaal nog niet echt tot me door. Misschien maar goed ook. Ik ga zo maar werken (had alles omgezet om naar die afspraak te kunnen) en daar weten ze niks en dat wil ik ook zou houden. Altijd handig om toneel gespeeld te hebben.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 11:25 schreef YPPY het volgende:
PM, wat ik zelf erg vervelend vind is dat ik nog steeds een moedergevoel mis en dat gaat verder dat ‘alleen maar moedergevoel’. Ook emoties en blijdschap heb ik niet. Ik doe wel enthousiast als ik weet dat ik het normaal gesproken leuk zou vinden, maar dat ben ik niet echt.

Oeh, dit had je nog niet verteld.

quote:

Altijd handig om toneel gespeeld te hebben.

Op je werk kan ik me voorstellen dat je dat wil doen, maar realiseer je goed dat zo'n masker ondermijnend werkt he Yp? het is dé grote valkuil van mensen met depressies. Mooi weer spelen. Je gevoel ís al afgesloten, en als je toneel blijft spelen druk je het helemaal weg.
En wat vervelend dat die afspraak mis is gegaan. Kun je weer alles omzetten....

Yppy sterkte en succes

Och Yppy wat klinkt dat allemaal rot. En toch hè klonk klink je best trots en gelukkig als je over Anna praat. Of was dat juist iets waar je jezelf toe dwong?

Ik vind het fijn dat Anna zo lief is en zo makkelijk. En ik vind het fijn dat ze nu goed kan slapen. En het geeft me zelfvertrouwen dat ik daar voor zorg. Een ander stukje 'klopt' niet. En dat stukje kan ik beter niet posten denk ik. Het lijkt me niet handig dat iedereen dat kan lezen.

Op mijn werk moet ik wel Moonah. Als ik daar geen mooi weer spel, weet volgende week het hele dorp dat ik ben opgenomen in een gekkenhuis en daar in een dwangbuis opgesloten zit in een isoleercel. Zo gaat dat daar. Mensen snappen het ook niet, het is te ongrijpbaar. Ik kan wat dat betreft beter mijn been breken.
Nu eerst maar die afspraak afwachten zodat ik weet hoe het verder gaat en dan kijken wat ik aan familie enz. vertel.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 12:01 schreef YPPY het volgende:
Ik vind het fijn dat Anna zo lief is en zo makkelijk. En ik vind het fijn dat ze nu goed kan slapen. En het geeft me zelfvertrouwen dat ik daar voor zorg. Een ander stukje 'klopt' niet. En dat stukje kan ik beter niet posten denk ik. Het lijkt me niet handig dat iedereen dat kan lezen.

Begrijpelijk. Maar wél superbelangrijk dat je erover gaat praten. Maar daar ben je al mee bezig, de eerste stappen zijn gezet. Wellicht een idee om hiervoor je zwangerschapskloon uit de kast te halen? Ik roep maar wat. Ik hoop iig dat je privé wél open kaart gaat durven spelen. Meid, dat zal je zó opluchten, écht.

quote:

Ik kan wat dat betreft beter mijn been breken.

Klopt. Er is veel onbegrip voor 'dingen die je niet kunt zien.'

Oh, nog iets dat mijn therapeute zei toen ik mijn bevalling niet verwerkt kreeg.
"Als je de nare gevoelens blokkeert, dan kunnen de fijne gevoelens ook niet stromen."
En dat is zó waar.

Dutchie kozakken em vooral even yppy pas goed op jullie zelf hoor !

Yppy, als je over die dingen die je voelt en niet voelt (voor Anna en over Anna) wilt praten, dan ben ik er, he? Misschien kan ik niks voor je doen, misschien wel. En wat klote dat het meteen niet goed is gelopen. Morgen beter!

Ik schaam me wel een beetje dat ik als enige blijkbaar zo open post over zoiets. Misschien heb ik het helemaal verkeerd ingeschat en is dat echt heel dom, slecht, niet oké. Ik ga er wel even over nadenken.

Maar Sugar, waarom is dat dom en slecht? Ik denk absoluut dat bij een aantal mensen echt het licht is aangegaan betreffende hun eigen gevoelens of niet-gevoelens. Dat is iets wat je hebt bereikt door wel te praten en te posten.
Voor zover ik weet ken ik niemand irl die hier post. (en anders moet degene me maar gewoon in mijn waan laten ). Dat maakt natuurlijk wel verschil.
Maar verder.. ik kan geen enkele post terugvinden die je eventueel in de toekomst schade zou kunnen berokkenen. Echt niet. Je past op je woorden en worstelt je door de dingen heen.

Ypster... Ik vond je al zo knap in hoe je je door alles heen sloeg. En vooral hoe ontzettend liefdevol, warm en begripvol je over Anna schreef (schrijft).
Maar nu zie ik dat dat allemaal niet zo vanzelfsprekend was en dat maakt het des te knapper van je.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 12:44 schreef Sugar het volgende:
Yppy, als je over die dingen die je voelt en niet voelt (voor Anna en over Anna) wilt praten, dan ben ik er, he? Misschien kan ik niks voor je doen, misschien wel. En wat klote dat het meteen niet goed is gelopen. Morgen beter!

Ik schaam me wel een beetje dat ik als enige blijkbaar zo open post over zoiets. Misschien heb ik het helemaal verkeerd ingeschat en is dat echt heel dom, slecht, niet oké. Ik ga er wel even over nadenken.

Suug, volgens mij is er niks slechts aan en heeft het ook heel erg te maken met wie er waar mee lezen en waarom.
_{En Yppy heeft een wat langere geschiedenis op FOK! enzo. Zoiets iig, denk ik, vermoed ik.}
Als jij je er prettig bij voelt is het toch prima?

Het voelt gewoon stom, maar ja, eigen schuld, dikke bult dan. Voor mij is het fijn, juist doordat er heel veel mensen met zo ontzettend veel ervaring, betrokkenheid, waardering én interesse lezen en reageren. Ik vertrouw het ook allemaal heel erg. Maar daarmee snijd ik mezelf misschien wel in de vingers. Dat vraag ik me dan dus af als anderen zo bewust dingen niet blijken te delen.

Maar wie heeft er dan gelijk Sugar? (Zonder af te doen aan de gevoelens van bv. Yppy en Pm-girl. Want die zijn net zo legitiem )
Jij met jouw ervaring en het fijne gevoel dat je dingen deelt (en dus positieve en negatieve reacties te verwerken krijgt).Of iemand die uit (wel of niet terechte) angst dus juist kiest voor het niet-delen?

dus voelt het voor jou fijn en vertrouw je de lezers.
Voor jou werkt het toch goed?

Natuurlijk kan iedere potentiele werkgever gaan zoeken en mss wel uitkomen op jouw naam. Maar dat kun je zelf eens nagaan door in google bv. te gaan zoeken (combi's met suuuug, maaaariaaatje , stuurm leveren niets op ) (Zowiezo wel een handige tip voor eenieder)
Dus ik denk dat je zelf heel goed kunt inschatten en onbewust wel hebt ingeschat of je hier wel of niet kunt posten.

Volgens mij heb je af en toe wel eens wat posts hebt bijgesteld vanwege bv. S. of je kijk op dingen. Dan ben je toch al heel zorgvuldig.

Mijn zwangerschapskloon is behoorlijk bekend Moonah. En een ineens postende 'onbekende' valt toch al extra op. Open kaart spelen irl gaat nog lastig worden, eerst morgen maar afwachten hoe het verder gaat. Nu blokkeer ik alles. Ik ontken het nog voor mezelf. Dat is fout, maar ja, daar kom je niet zomaar vanaf. Ik zal morgen eens vragen hoe ik dat aan moet pakken.

Ik vind het juist erg goed dat je er zo open over post Sugar. Zoals ik al schreef, ik heb er veel aan gehad. Wat mij tegenhoudt is dat ik het meeste nog ontken voor mezelf. En misschien wel belangrijker: m'n zusje kent fok!, ik weet niet in hoeverre zij meeleest, maar dat maakt het niet handig echt open hier te posten. En dan ook nog J. die niet altijd vrienden heeft gemaakt hier. Ik weet dat ik daarop 'gepakt' kan worden als hij weer eens overhoop gaat liggen met iemand. Ik heb het vaker gezien en dat kan ik niet hebben. Zelfs een zogenaamd grappig topic over hem was ik dagen van slag door. Vandaar ook dat ik in het begin van mijn zwangerschap onder een kloon postte.
Door blijven schrijven dus, ik zie er niet iets in waar je schade van zou kunnen ondervinden.

quote:

Op woensdag 14 februari 2007 10:22 schreef PM-girl het volgende:
Dutchie, goed van je!

Het is zo moeilijk, de balans en keuze tussen werken en kind(eren).

Ik ben ook aan het proberen om twee dagen extra vrij te krijgen om leuke dingen te kunnen zijn samen met mijn Fonske. Het voelt echt te veel, vijf dagen waarop ik er niet echt voor hem ben.