fraubitch | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:02 |
Toevallig dat het laatst ter sprake kwam in een ander topic. Wie herkent het? Je weet hoe je verleden is en wat er gebeurd is, maar toch kun je je dingen niet herinneren en zijn er gewoon gaten in je herinnering. Dan lees je je dagboek/voogdrapport/justitierapport of iets anders waar het beschreven staat terug, en lijkt het alsof je het verhaal van iemand anders aan het lezen bent. je herkent de grote lijnen wel, maar de dingen die je gezegd/gedaan/meegemaakt hebt herken je niet en kunt het ook moeilijk plaatsen. Of bijvoorbeeld de slechte dingen uit je herinnering wissen en alleen de leuke dingen blijven onthouden.. Is dat een deel van de verwerkingsproces? Of was het gewoonweg niet boeiend genoeg om te onthouden? Of overheersten er andere (leuke) dingen waardoor je dat automatisch vergeet? | |
Sensation89 | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:16 |
Alcohol. | |
bateend | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:16 |
Klinkt bekend. Bij mij is het juist zo dat ik de dingen die ik meemaak een tijdje wegstop. Net alsof ze weg worden gegooid. Zodra ik iets tegen kom wat in die richting zit dan maak ik weer de associatie met die herinnering. ![]() | |
Wickedangel | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:20 |
Dit was geen serieuze reactie volgens TS. Doei ![]() [ Bericht 38% gewijzigd door Wickedangel op 06-02-2007 23:19:14 ] | |
borritos | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:43 |
Eigenlijk heb ik dat nog nooit gehad. Want dingen waar ik een verwerkingsproces voor nodig heb ga ik echt niet vergeten. En verder heb ik best wat zwarte gaten in mijn verleden, maar ik geloof dan ook in de theorie dat als je teveel onthoud je hoofd opgegeven moment vol is dus dat je sommmige dingen gewoon menselijkerwijs niet kan onthouden. Daarom heb ik ook altijd zo'n goed excuus als ik iets vergeet. *mompeld binnens mond nog wat na over vlinders en you got punked* | |
D. | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:44 |
Niet herkenbaar ![]() | |
ThunderChild | dinsdag 6 februari 2007 @ 22:49 |
quote:Ik herken het wel. Na de dood van m'n vrouw is er een groot half jaartje waarvan ik niks meer weet, behalve dan van wat mij verteld is . . . | |
fraubitch | dinsdag 6 februari 2007 @ 23:08 |
quote:hehe. een serieuze reactie. hoe kan dat vraag ik me af? het is alsof je het niet bewust hebt meegemaakt. je was er wel. lichamelijk. maar geestelijk zat je heel ergens anders. | |
ThunderChild | dinsdag 6 februari 2007 @ 23:22 |
quote:Soms was ik er lichamelijk niet eens, om over geestelijk nog maar te zwijgen (compleet ergens anders). Heb in die tijd ook het één en ander binnen gehad en dat schiet natuurlijk ook op om het één en ander kwijt te raken . . . | |
skiczukie | dinsdag 6 februari 2007 @ 23:26 |
quote:Zou kunnen, ik herinner het me niet. | |
skiczukie | dinsdag 6 februari 2007 @ 23:26 |
Wacht even, even mijn justitierapport lezen. Brb. | |
SlimShady | dinsdag 6 februari 2007 @ 23:29 |
quote:Ben Rete Benieuwd... | |
eleusis | woensdag 7 februari 2007 @ 01:46 |
Dit heb ik nooit, maar mijn moeder heeft het wel. Die delete stelselmatig alle traumatische zaken. Zo weet ik diverse grote ruzies nog woord voor woord, maar als je het er eens casual over hebt, dan word je aangekeken alsof je volledig bullshit praat. "Hoe durf je me zo te beschuldigen, dat heb ik nooit gezegd, we hebben het hier nooit eerder over gehad!!!!!11" en zulks. Ook was er een groot drama toen ik paddo's had gebruikt. Het drama was redelijk snel weer voorbij, dus ik nam aan dat we daar overheen waren als een gezin, en ik had het er een half jaar later toevallig nog eens over. Begint precies eenzelfde urenlang drama- en jammerverhaal! Alsof het compleet nieuw voor haar was! Terwijl er een hele anti-paddo's campagneweek was georganiseerd. Nou vraag ik je. Ik heb zelf wel volop herinneringen die ik liever niet had gehad, maar voorzover ik weet zitten ze er allemaal nog in. | |
Topmaat | woensdag 7 februari 2007 @ 02:00 |
quote:Eensch! | |
Kreupelhout | woensdag 7 februari 2007 @ 02:48 |
Het kan zijn dat door omstandigheden je dingen niet helemaal "bewust" meemaakt. Meestal omdat je iets aan het verwerken bent of in een bepaald stramien zit. Lastig om te merken dat je een stuk hebt gemist, maar misschien met enige concentratie wel weer terug te halen? Foto's, muziek? | |
cerror | woensdag 7 februari 2007 @ 02:54 |
Ik heb bijvoorbeeld een kleptomaan verleden (ik was een jaar of 10). Weet ik niets meer van. Ik hoor van mijn famillie dat ik toen erg manipulatief was en leugen na leugen verzon alsof het echt gebeurd was en ik er ook echt overtuigd van was. Kon ik het nog maar. ![]() | |
Blivox | woensdag 7 februari 2007 @ 03:00 |
Mwah, ik vergeet heel veel dingen, mensen, namen, gezichten. Het lijkt wel of ik alles wegstop en dat het wegebt omdat het nooit meer gebruikt wordt. Zal wel komen omdat het niet mijn fijnste tijd ooit was, en ik het niet meer wil herinneren of zo. | |
I.R.Baboon | woensdag 7 februari 2007 @ 03:30 |
quote:Bij mij wel altijd ja. | |
InAmsterdamseArmen | woensdag 7 februari 2007 @ 10:08 |
Bij mij ook alleen door alcohol. | |
releaze | woensdag 7 februari 2007 @ 10:23 |
ikzelf heb er geen last van, ik heb een erg sterk geheugen die juist in traumatische situaties alles opslaat ![]() ![]() ![]() | |
Lllaura | woensdag 7 februari 2007 @ 11:31 |
Ik kan me ook veel dingen uit m'n puberteit niet meer herinneren. En de dingen die ik nog weet, kan ik niet in chronologische volgorde plaatsen. Vaak herinnert een vriendin me eraan. Ik probeer nu alles te wat ik me nog kan herinneren te onthouden en op te schrijven omdat ik hoop dat dit helpt bij het verwerken. | |
dborhem | woensdag 7 februari 2007 @ 11:36 |
Een zwart gat in je geheugen is wel degelijk een deel van de verwerking,op mijn 19e had ik dingen meegemaakt waar mensen normaal een heel leven over doen. Vooral bij familiebijeenkomsten merk ik dat ik denk 'waar HEB je het over??' Nu moet ik er wel bijvertellen dat ik steeds vaker merk dat het altijd nog erger kan,dus ik loop niet te doen alsof ik het ergst geleden heb in mijn jeugd. Ik ben er zeker van dat als vooral mijn moeder mij niet zo goed had opgevoed ik HEEL erg had ontspoord,daar waren de omstandigheden i-de-aal voor. | |
Angst | woensdag 7 februari 2007 @ 12:19 |
je herrinert je zoiezo niet alles wat gebeurd in je leven ![]() | |
Aanvoerder | woensdag 7 februari 2007 @ 12:34 |
Hm, ik heb idd wel eens dat ik dingen terugzie of teruglees en dat ik mezelf daarin niet herken. Grappig. | |
shifto | woensdag 7 februari 2007 @ 12:39 |
quote:Dit en wiet. ik kan me niet verder herrineren dan 1 jaar terug, met wat uitzonderinggen natuurlijk. | |
Grootmeester | woensdag 7 februari 2007 @ 16:18 |
Ik herinner me gewoon weinig van toen ik klein was. Misschien komt dat omdat ik op mn 4e een heftige hersenvliesontsteking heb gehad. Heb sowieso het gevoel dat ik minder belangrijke dingen heel gemakkelijk vergeet, soms zelfs iets te gemakkelijk. | |
het.ismij | woensdag 7 februari 2007 @ 16:25 |
Ik onthoud altijd alle extreme kuDT dingen en extreem Leuke dingen. verder ben ik niet zo van het onthouden. Dus ik ben ongetwijfeld wel wat momenten vergeten. Ik denk dat je herrinneringen ook op een bepaalde manier "intressant" voor jezelf zijn, dat je daarom bepaalde dingen wel en niet onthoud. | |
Beroepsgokker | donderdag 8 februari 2007 @ 23:11 |
quote:Zijn ook weinig mensen die van voor hun 4e levensjaar nog iets weten he ![]() ![]() Tot mijn 10e is alles een zwart gat, behalve enkele operaties e.d. die ik wel herinner, verder van de basisschool etc niks. | |
skiczukie | donderdag 8 februari 2007 @ 23:14 |
quote:Dat is treurig. | |
Nosh | donderdag 8 februari 2007 @ 23:59 |
Ik herken het. Óf het is omdat er gewoon in 2, 3 jaar tijd he-le-maal niks gebeurd is. Heel triest, maar mijn havo-tijd was een hele montone tijd waar eigenlijk amper iets schokkens gebeurde, en ik me ook eigenlijk niks voor de geest kan halen. Andere reden is dat een heleboel nu eenmaal heel erg verdrongen is. Gedeeltelijk omdat de helft van mijn herinneringen en verhalen verzonnen bleek, en dan heb je nu eenmaal weinig om je aan vast te klampen. Gedeeltelijk omdat er nu eenmaal veel verdedigingsmechanismen werken, onbewust. Negatieve dingen worden snel weggepropt, als je ze niet op een normale manier verwerkt, met zulke 'black-outs' als gevolg. | |
ExperimentalFrentalMental | vrijdag 9 februari 2007 @ 02:16 |
quote:it's a big mystery | |
SpankTheMonkey | vrijdag 9 februari 2007 @ 02:20 |
quote: ![]() Nooit last van gehad, kan me er ook geen voorstelling van maken. Maar hoor wel vaker in mijn omgeving dat ze na een avondje alcohol zuipen dingen vergeten. Ik onthoud praktisch alles, hoe bezopen ik ook ben. ![]() | |
-Will- | zaterdag 10 februari 2007 @ 09:03 |
Ik heb al zo lang ik me kan herinneren dat ik eigenlijk alleen nog maar weet hoe ik me vóelde tijdens bepaalde periodes... en een paar beelden, hele heftige momenten. De rest is gewoon...weg. Ik herinner me niet meer met wie ik omging, wat voor hobby's/passies ik had, waar ik mee bezig was qua gedachten... absoluut geen specifieke herinneringen. Het is alsof ik heel heftig in het "NU" leef, waardoor de rest heel snel vervaagt/verzwolgen wordt. Wat ik zelf erg raar vind: Vooral mijn middelbare-schooltijd is één groot zwart gat, maar ik droom er wel héél erg vaak over (ik denk dat de middelbare school in driekwart van mijn dromen terug komt). Kennelijk is er daar iets niet verwerkt... maar wat? Het rare is dat ik dit al had voordat ik ooit een druppel alcohol had gedronken, en járen voordat ik andere dingen ging gebruiken. Door te trippen lijkt het wel minder te zijn geworden, trouwens. Maar dat is natuurlijk geen advies... | |
ParanoidEv | zaterdag 10 februari 2007 @ 11:09 |
Ik herken het ook. Het viel me pas op toen ik aan iemand wilde vertellen wat er in die periode gebeurd was en wat ik heb meegemaakt. Alles liep door elkaar en ik merkte dat m'n verhaal qua tijd van geen kanten klopte en er gebeurtenissen misten. En ik had geen idee wat er miste en hoe lang/kort iets heeft geduurt en ook in welke volgorde. En dat weet ik nogsteeds niet, het is een zwart gat. | |
Lixi | zaterdag 10 februari 2007 @ 19:09 |
Ja dat heb ik ook heel erg, ik weet echt zowat niks meer, best jammer van al die leuke vakanties en uitstapjes van toen ik klein was. Sowieso dat ik me weinig kan herinneren van die tijd is zonde vind ik, mis toch een paar jaar in m'n geheugen... ![]() | |
boekenworm | zaterdag 10 februari 2007 @ 19:10 |
Hmmm... heb best veel zwarte gaten, maar dat zijn dingen die ik gewoon heb verdrukt. | |
Strychnine | zaterdag 10 februari 2007 @ 22:49 |
Dat is dissociatie. Ik heb zelf ook een dissociatieve stoornis, wat voor mij inhoud dat ik regelmatig op momenten dat er triggers zijn voor me (dus beelden/geluiden/zinnen/geuren/gedachtes die mij doen denken aan mijn misbruik) ik gewoon weg schiet, en zelf niet weet wat ik doe. Het is een zeer primair zelfbeschermingsmechanisme. Dit kan inhouden dat je bepaalde stukken uit je verleden niet meer weet, maar als je echt een dissociatieve stoornis hebt blijf je dit ook houden terwijl de gebeurtenis waarvoor het dissocieren nodig was ,niet meer aan de orde is. Als je er meer over wilt weten, feel free om me een pb te sturen. Ik heb geen zin om het hier verder uit te leggen/aan te kaarten aangezien het voor mij een gevoelig onderwerp is en ik geen zin heb in flauwe grapjes erover. *edit. Dan heb ik het dus over zwarte gaten als je traumatische ervaringen, in welke soort of maat ook hebt gehad. Niet over een keer flink doorgehaald met alcohol en/of drugs. [ Bericht 11% gewijzigd door Strychnine op 10-02-2007 22:58:40 ] | |
Meike26 | zondag 11 februari 2007 @ 20:29 |
Ik herken het ook zeker. Van m'n 12e tot 18e heb ik mijn schooldagen beleefd als elke dag het zelfde. Daarbij was ik een buitenbeentje en heb ik het idee nooit echt een tiener gewest te zijn. Gewoon een stuk jeugd wat ik mis. Alleen al de wens/droom om straks met hockey bezig te zijn, hoop ik dat zwarte gat vol te gooien met velle kleuren verf ![]() | |
Alicey | zondag 11 februari 2007 @ 21:53 |
Ik weet het niet. ik heb geen justitie-rapporten of iets anders waar dingen beschreven staan over mijn verleden die ik niet uit eigen beweging later verteld heb en dus herinner.. | |
Alicey | zondag 11 februari 2007 @ 21:54 |
quote:Maar heb je ook dat er een bewijs is van een bepaald feit dat je jezelf niet kunt herinneren? Ik heb ook dat ik spontaan weinig feiten kan noemen uit bepaalde periodes in mijn leven, maar da's volgens mij iets anders dan dat de TS bedoelt. ![]() | |
Meike26 | maandag 12 februari 2007 @ 19:51 |
Ik kan maar een feit noemen, wat dus echt bijna elke schooldag omschrijft: Smorgens een boterham, op de fiets naar school, zo'n 15 minuten fietsen, na schooltijd thuis even achter de tv bijkomen van het fietsritje terug en al snel weer naar m'n eigen kamer om te tekenen of weer iets van lego te maken. Ik mis voor mezelf het meeste dat ik nooit dat groepsgevoel heb gehad ik heb het idee dat ik in die hele periode (1993 > 1998) mezelf niet onwikkeld heb. Ik heb dus ook de enorme spijt dat ik m'n jeugd verspeeld heb en deze wil over doen. | |
Alicey | maandag 12 februari 2007 @ 20:07 |
quote:Misschien ben je niet echt een groepspersoon en ook nooit geweest. ![]() Als je nu je jeugd over zou kunnen doen, zou het dan anders lopen denk je? Ik zou zelf ook mijn hele jeugd wel anders willen, maar uit dezelfde omstandigheden en wat ik toen wist was er denk ik ook niet meer uit te halen. ![]() ![]() | |
Locusta | maandag 12 februari 2007 @ 21:43 |
Ik kan me voorstellen dat mensen "traumatische" dingen niet meer weten. Er bestaat in de wetenschap volgensmij wel zoiets als gedeeltelijk geheugenverlies waarbij je lichaam als een soort van zelfbescherming dingen gaat vergeten (gebeurtenissen), je ziet dit bijvoorbeeld bij kinderen die de oorlog van dichtbij hebben meegemaakt, slachtoffers van incest/ seksueel misbruik of mensen die een schietincident (met dodelijke afloop) hebben meegemaakt. Hoe het verder precies zit, weet ik even niet.... Iedereen verwerkt dit soort dingen natuurlijk op een eigen manier, dus niet bij iedereen hoeft het zo te lopen. En wat borritos zegt: quote:Dat denk ik idd ook. Je kunt heel veel onthouden, maar op een gegeven moment heb je een soort van informatieoverload (;')) en "vergeet" je onzinnige details weer... | |
tontorico | dinsdag 13 februari 2007 @ 11:08 |
Ik onthoud niks, alleen wie ik ben en waarom ik diegene ben die ik ben | |
Strychnine | vrijdag 16 februari 2007 @ 00:36 |
Mensen, volgens mij heb ik dat traumatische geheugenverlies beschreven. als zijnde dissociatie? zoek eens op google naar dissociatie, of dissociatieve stoornissen. | |
Alicey | vrijdag 16 februari 2007 @ 07:25 |
quote:Dissociatieve amnesie houdt volgens mij in dat je ook na de traumatische gebeurtenis constant dingen vergeet. | |
da_micha_man | vrijdag 16 februari 2007 @ 07:42 |
Je gaat zaken die er niet toe doen elimineren. | |
Meike26 | vrijdag 16 februari 2007 @ 08:36 |
quote:Helemaal waar !! ![]() ![]() Ik zie wel wat en hoe ik het ga doen, maar de track van de RollingStones : Painted Black, mag van mij dus Painted Yellow worden (of een andere kleur). ![]() [ Bericht 5% gewijzigd door Meike26 op 16-02-2007 08:42:20 ] | |
Strychnine | vrijdag 16 februari 2007 @ 22:38 |
quote:Klopt. Niet zo zeer vergeet, maar dat je gewoon niet weet wat je op dat moment doet. Stel je voor dat ik een man zie met een snor, en dat doet mij denken aan vroeger (even een stom voorbeeld dus hè). Op dat moment gaat je zelfbeschermingsmechanisme werken. Met als gevolg dat vanaf dat moment niet meer weet wat ik doe. Misschien praat ik met hem, misschien loop ik door, misschien ga ik een ijsje kopen ,misschien wil ik mezelf voor een trein gooien. Maar dit is een grote black out, op het moment dat ik weer bij kom, heb ik geen idee meer wat er gebeurd is. Het enige wat ik soms kan merken is bijvoorbeeld herbelevingpijn, dan weet je dat de trigger uit het misbruik in mijn geval voortkomt. Soms merk ik dat ik onwijs veel zin heb in dingen die ik al jaren niet meer gebruik, dan weet ik dat ik in een dissociatie alle greep op het hier en nu ben kwijt geraakt. Enzovoort. Het is erg lastig uit te leggen. | |
Alicey | zaterdag 17 februari 2007 @ 12:49 |
quote:Ben je inmiddels volledig behandeld of wordt je nog behandeld? Iets als een jeugd overdoen zal sowieso niet gaan in dat geval, maar ik denk dat ook jij heel wat kunt winnen door zo lang mogelijk jong te blijven. ![]() quote:Het kan zijn dat je door het team-aspect sociaal vaardiger wordt. ![]() Ikzelf houd overigens helemaal niet van groepsdingen als groepssporten. ![]() | |
Alicey | zaterdag 17 februari 2007 @ 12:51 |
quote:Ik heb wel een redelijk idee wat het verder inhoudt. ![]() | |
marcb1974 | zaterdag 17 februari 2007 @ 12:52 |
Ja, er zit ergens zeker een zwart gat in mijn verleden. Wil alleen niet weten wat er toen gebeurd is, ga zo wel verder ![]() | |
Strychnine | zaterdag 17 februari 2007 @ 15:54 |
quote:Het verschilt. De ene keer heb ik mezelf pijn gedaan, een andere keer vind ik mezelf terug uit een regressie (dus denkend dat je jonger ben en een paar jaar terug) met een tekenfilm en 30 knuffels om me heen, een derde keer zit ik opeens 30 km van mijn huis en heb ik geen idee wat ik uitgespookt heb. En soms gebeurd er niks, dan ga ik gewoon door waar ik mee bezig was, of dat nu computeren was, achter de Xbox of tv kijken. Dan vind ik mezelf gewoon terug op de plek waar ik me het ook het laatst herinnerde. | |
Geerd | zaterdag 17 februari 2007 @ 21:55 |
Ik moet altijd flink nadenken wat ik de dag der voor nou eigenljk heb gedaan. | |
JediMasterLucia | zaterdag 17 februari 2007 @ 23:57 |
Ik weet gelukkig niet veel meer van mijn jeugd, die is niet gelopen zoals het zou moeten. daar zitten voor mij de meeste zwarte gaten. (lekker zaten zitten) Sommige dingen blijven wel hangen, maar andere dingen vervagen snel. Ook tegenwoordig... | |
_Arual_ | zondag 18 februari 2007 @ 14:39 |
Ik heb dat dus ook, van die zwarte gaten. En het bizarre is dat ik dat zelf niet merkte - daar zijn het zwarte gaten voor he. Maar dan halen mensen vrij ingrijpende herinneringen op, meestal aan de tijd dat mijn moeder is overleden. En dan bedenk ik me plots dat ik daar gewoon bij was, maar dat het jaren 'weg' is geweest. Echt heel bizar, want over het algemeen heb ik juist een bijna fotografisch geheugen. | |
Meike26 | maandag 19 februari 2007 @ 09:15 |
Dat fotografisch geheugen, dat heb ik ook wel en ik kan volgens anderen, de meest bizarre dingen onthouden. Het is me dus niet vreemd als iemand wat kwijt is, dat ze het aan mij vragen en ik vaak zelfs nog weet waar het ligt ook. ![]() Dingen in het verleden, m'n jeugd enzo, kan ik ook nog goed gedetailleerd voor me halen, maar tot m'n 12e a 13e. Vroeger speelde ik veel met lego en de Darda-baan van m'n broer. De autotjes die hij en ik dan samen hadden, kan ik stuk voor stuk nog voor de geest halen. Net als de vakantie naar Denemarken, toen ik amper 6 jaar was, kan ik helemaal voor me halen wat we allemaal gedaan hebben. Echt vaag. Ik herinner me dus ook wel de meest leuke dingen. Het enige grote minpunt wat ik me dan goed herinner, is de verhuizing toen ik 7 was en de troep/bouwput-achtige verschijnselen waarin we de maanden erna nog leefden. | |
ThunderChild | maandag 19 februari 2007 @ 18:03 |
quote:Da's handig. Hoe doe je dat ?? ![]() ![]() | |
moelan0e | maandag 19 februari 2007 @ 21:32 |
quote:Dit is bij mij nooit officeel vastgesteld maar ik kan het zelf ook wel raden. Soms ben ik gewoon verdwenen, helemaal niets dat ik kan herinneren op een paar flinke heftige gevoelens na. Ik heb dit een stuk of zeven keer gehad. Misschien een beetje vreemd maar ik ben een keer in het water gesprongen en toen kwam ik erachter dat mij onder de koude douche zetten wanneer ik dissocieer mij weer wakker maakt. |