Wie herkent het? Je weet hoe je verleden is en wat er gebeurd is, maar toch kun je je dingen niet herinneren en zijn er gewoon gaten in je herinnering.
Dan lees je je dagboek/voogdrapport/justitierapport of iets anders waar het beschreven staat terug, en lijkt het alsof je het verhaal van iemand anders aan het lezen bent. je herkent de grote lijnen wel, maar de dingen die je gezegd/gedaan/meegemaakt hebt herken je niet en kunt het ook moeilijk plaatsen.
Of bijvoorbeeld de slechte dingen uit je herinnering wissen en alleen de leuke dingen blijven onthouden..
Is dat een deel van de verwerkingsproces? Of was het gewoonweg niet boeiend genoeg om te onthouden? Of overheersten er andere (leuke) dingen waardoor je dat automatisch vergeet?
[ Bericht 38% gewijzigd door Wickedangel op 06-02-2007 23:19:14 ]
Want dingen waar ik een verwerkingsproces voor nodig heb ga ik echt niet vergeten. En verder heb ik best wat zwarte gaten in mijn verleden, maar ik geloof dan ook in de theorie dat als je teveel onthoud je hoofd opgegeven moment vol is dus dat je sommmige dingen gewoon menselijkerwijs niet kan onthouden. Daarom heb ik ook altijd zo'n goed excuus als ik iets vergeet.
*mompeld binnens mond nog wat na over vlinders en you got punked*
quote:Ik herken het wel. Na de dood van m'n vrouw is er een groot half jaartje waarvan ik niks meer weet, behalve dan van wat mij verteld is . . .Op dinsdag 6 februari 2007 22:02 schreef fraubitch het volgende:
Wie herkent het?
quote:hehe. een serieuze reactie.Op dinsdag 6 februari 2007 22:49 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Ik herken het wel. Na de dood van m'n vrouw is er een groot half jaartje waarvan ik niks meer weet, behalve dan van wat mij verteld is . . .
hoe kan dat vraag ik me af?
het is alsof je het niet bewust hebt meegemaakt. je was er wel. lichamelijk. maar geestelijk zat je heel ergens anders.
quote:Soms was ik er lichamelijk niet eens, om over geestelijk nog maar te zwijgen (compleet ergens anders). Heb in die tijd ook het één en ander binnen gehad en dat schiet natuurlijk ook op om het één en ander kwijt te raken . . .Op dinsdag 6 februari 2007 23:08 schreef fraubitch het volgende:
hoe kan dat vraag ik me af?
het is alsof je het niet bewust hebt meegemaakt. je was er wel. lichamelijk. maar geestelijk zat je heel ergens anders.
quote:Zou kunnen, ik herinner het me niet.Op dinsdag 6 februari 2007 22:16 schreef Sensation89 het volgende:
Alcohol.
quote:Ben Rete Benieuwd...Op dinsdag 6 februari 2007 23:26 schreef skiczukie het volgende:
Wacht even, even mijn justitierapport lezen. Brb.
Zo weet ik diverse grote ruzies nog woord voor woord, maar als je het er eens casual over hebt, dan word je aangekeken alsof je volledig bullshit praat. "Hoe durf je me zo te beschuldigen, dat heb ik nooit gezegd, we hebben het hier nooit eerder over gehad!!!!!11" en zulks.
Ook was er een groot drama toen ik paddo's had gebruikt. Het drama was redelijk snel weer voorbij, dus ik nam aan dat we daar overheen waren als een gezin, en ik had het er een half jaar later toevallig nog eens over. Begint precies eenzelfde urenlang drama- en jammerverhaal! Alsof het compleet nieuw voor haar was! Terwijl er een hele anti-paddo's campagneweek was georganiseerd. Nou vraag ik je.
Ik heb zelf wel volop herinneringen die ik liever niet had gehad, maar voorzover ik weet zitten ze er allemaal nog in.
quote:Eensch!Op dinsdag 6 februari 2007 22:16 schreef Sensation89 het volgende:
Alcohol.
Lastig om te merken dat je een stuk hebt gemist, maar misschien met enige concentratie wel weer terug te halen? Foto's, muziek?
Weet ik niets meer van.
Ik hoor van mijn famillie dat ik toen erg manipulatief was en leugen na leugen verzon alsof het echt gebeurd was en ik er ook echt overtuigd van was.
Kon ik het nog maar.
quote:Bij mij wel altijd ja.Op dinsdag 6 februari 2007 22:16 schreef Sensation89 het volgende:
Alcohol.
Voor verwerking denk ik. Maar onze huishoudster heeft het wel, was de eerste keer dat ik van zoiets echt hoorde. Die had een vervelende puberteit gehad waarin ze vervelende dingen heeft gedaan, daar is toen plotsklap een end aan gekomen en nu heeft ze zoiets van, tja, ik weet dat er dit en dit is gebeurd maar ik zou niet weten hoe en wat en waar 
maar ze heeft ook geen zin om deze herinneringen naar boven te halen. ze functioneert nu volgens zichzelf prima, zit goed in d'r vel, alles gaat goed met d'r dus waarom die oude koeien uit de sloot trekken? sommige dingen kan je beter vergeten, is haar motto. en ik denk dat als ze het bijvoorbeeld echt vergeten is, tja, dan zit het je ook niet dwars. ik persoonlijk kan nogsteeds malen over bepaalde dingen die ik 10 jaar geleden gezegd of gedaan heb en dan kan ik helemaal onzeker worden (is nu minder dan een jaar of 3 geleden) Ohwell!Vooral bij familiebijeenkomsten merk ik dat ik denk 'waar HEB je het over??'
Nu moet ik er wel bijvertellen dat ik steeds vaker merk dat het altijd nog erger kan,dus ik loop niet te doen alsof ik het ergst geleden heb in mijn jeugd.
Ik ben er zeker van dat als vooral mijn moeder mij niet zo goed had opgevoed ik HEEL erg had ontspoord,daar waren de omstandigheden i-de-aal voor.
quote:Dit en wiet. ik kan me niet verder herrineren dan 1 jaar terug, met wat uitzonderinggen natuurlijk.Op dinsdag 6 februari 2007 22:16 schreef Sensation89 het volgende:
Alcohol.
verder ben ik niet zo van het onthouden.
Dus ik ben ongetwijfeld wel wat momenten vergeten.
Ik denk dat je herrinneringen ook op een bepaalde manier "intressant" voor jezelf zijn, dat je daarom bepaalde dingen wel en niet onthoud.
quote:Zijn ook weinig mensen die van voor hun 4e levensjaar nog iets weten heOp woensdag 7 februari 2007 16:18 schreef Grootmeester het volgende:
Ik herinner me gewoon weinig van toen ik klein was. Misschien komt dat omdat ik op mn 4e een heftige hersenvliesontsteking heb gehad. Heb sowieso het gevoel dat ik minder belangrijke dingen heel gemakkelijk vergeet, soms zelfs iets te gemakkelijk.
. (/edit: hmm nu ik het nog een keer lees kun je het ook anders opvatten, je zin ). Tot mijn 10e is alles een zwart gat, behalve enkele operaties e.d. die ik wel herinner, verder van de basisschool etc niks.
quote:Dat is treurig.Op woensdag 7 februari 2007 12:39 schreef shifto het volgende:
[..]
Dit en wiet. ik kan me niet verder herrineren dan 1 jaar terug, met wat uitzonderinggen natuurlijk.
Andere reden is dat een heleboel nu eenmaal heel erg verdrongen is. Gedeeltelijk omdat de helft van mijn herinneringen en verhalen verzonnen bleek, en dan heb je nu eenmaal weinig om je aan vast te klampen. Gedeeltelijk omdat er nu eenmaal veel verdedigingsmechanismen werken, onbewust. Negatieve dingen worden snel weggepropt, als je ze niet op een normale manier verwerkt, met zulke 'black-outs' als gevolg.
quote:it's a big mysteryOp dinsdag 6 februari 2007 22:02 schreef fraubitch het volgende:
Toevallig dat het laatst ter sprake kwam in een ander topic.
Wie herkent het? Je weet hoe je verleden is en wat er gebeurd is, maar toch kun je je dingen niet herinneren en zijn er gewoon gaten in je herinnering.
Dan lees je je dagboek/voogdrapport/justitierapport of iets anders waar het beschreven staat terug, en lijkt het alsof je het verhaal van iemand anders aan het lezen bent. je herkent de grote lijnen wel, maar de dingen die je gezegd/gedaan/meegemaakt hebt herken je niet en kunt het ook moeilijk plaatsen.
Of bijvoorbeeld de slechte dingen uit je herinnering wissen en alleen de leuke dingen blijven onthouden..
Is dat een deel van de verwerkingsproces? Of was het gewoonweg niet boeiend genoeg om te onthouden? Of overheersten er andere (leuke) dingen waardoor je dat automatisch vergeet?
quote:Op dinsdag 6 februari 2007 22:20 schreef Wickedangel het volgende:
Dit was geen serieuze reactie volgens TS. Doei
Nooit last van gehad, kan me er ook geen voorstelling van maken. Maar hoor wel vaker in mijn omgeving dat ze na een avondje alcohol zuipen dingen vergeten. Ik onthoud praktisch alles, hoe bezopen ik ook ben.
Wat ik zelf erg raar vind: Vooral mijn middelbare-schooltijd is één groot zwart gat, maar ik droom er wel héél erg vaak over (ik denk dat de middelbare school in driekwart van mijn dromen terug komt). Kennelijk is er daar iets niet verwerkt... maar wat?
Het rare is dat ik dit al had voordat ik ooit een druppel alcohol had gedronken, en járen voordat ik andere dingen ging gebruiken. Door te trippen lijkt het wel minder te zijn geworden, trouwens. Maar dat is natuurlijk geen advies...
Dit kan inhouden dat je bepaalde stukken uit je verleden niet meer weet, maar als je echt een dissociatieve stoornis hebt blijf je dit ook houden terwijl de gebeurtenis waarvoor het dissocieren nodig was ,niet meer aan de orde is.
Als je er meer over wilt weten, feel free om me een pb te sturen. Ik heb geen zin om het hier verder uit te leggen/aan te kaarten aangezien het voor mij een gevoelig onderwerp is en ik geen zin heb in flauwe grapjes erover.
*edit.
Dan heb ik het dus over zwarte gaten als je traumatische ervaringen, in welke soort of maat ook hebt gehad. Niet over een keer flink doorgehaald met alcohol en/of drugs.
[ Bericht 11% gewijzigd door Strychnine op 10-02-2007 22:58:40 ]
quote:Maar heb je ook dat er een bewijs is van een bepaald feit dat je jezelf niet kunt herinneren? Ik heb ook dat ik spontaan weinig feiten kan noemen uit bepaalde periodes in mijn leven, maar da's volgens mij iets anders dan dat de TS bedoelt.Op zondag 11 februari 2007 20:29 schreef Meike26 het volgende:
Ik herken het ook zeker. Van m'n 12e tot 18e heb ik mijn schooldagen beleefd als elke dag het zelfde. Daarbij was ik een buitenbeentje en heb ik het idee nooit echt een tiener gewest te zijn. Gewoon een stuk jeugd wat ik mis. Alleen al de wens/droom om straks met hockey bezig te zijn, hoop ik dat zwarte gat vol te gooien met velle kleuren verf
quote:Misschien ben je niet echt een groepspersoon en ook nooit geweest.Op maandag 12 februari 2007 19:51 schreef Meike26 het volgende:
Ik kan maar een feit noemen, wat dus echt bijna elke schooldag omschrijft: Smorgens een boterham, op de fiets naar school, zo'n 15 minuten fietsen, na schooltijd thuis even achter de tv bijkomen van het fietsritje terug en al snel weer naar m'n eigen kamer om te tekenen of weer iets van lego te maken. Ik mis voor mezelf het meeste dat ik nooit dat groepsgevoel heb gehad ik heb het idee dat ik in die hele periode (1993 > 1998) mezelf niet onwikkeld heb. Ik heb dus ook de enorme spijt dat ik m'n jeugd verspeeld heb en deze wil over doen.
Als je nu je jeugd over zou kunnen doen, zou het dan anders lopen denk je? Ik zou zelf ook mijn hele jeugd wel anders willen, maar uit dezelfde omstandigheden en wat ik toen wist was er denk ik ook niet meer uit te halen.
Maar ik heb genoeg tijd om een en ander in te halen en wat ik in mijn ontwikkeling mis alsnog te ontwikkelen... Aan je username te zien ben je ongeveer net zo jong als ik, dus ook voor jou nog genoeg tijd om in te halen toch? Er bestaat in de wetenschap volgensmij wel zoiets als gedeeltelijk geheugenverlies waarbij je lichaam als een soort van zelfbescherming dingen gaat vergeten (gebeurtenissen), je ziet dit bijvoorbeeld bij kinderen die de oorlog van dichtbij hebben meegemaakt, slachtoffers van incest/ seksueel misbruik of mensen die een schietincident (met dodelijke afloop) hebben meegemaakt.
Hoe het verder precies zit, weet ik even niet....
Iedereen verwerkt dit soort dingen natuurlijk op een eigen manier, dus niet bij iedereen hoeft het zo te lopen.
En wat borritos zegt:
quote:Dat denk ik idd ook. Je kunt heel veel onthouden, maar op een gegeven moment heb je een soort van informatieoverload (;')) en "vergeet" je onzinnige details weer...maar ik geloof dan ook in de theorie dat als je teveel onthoud je hoofd opgegeven moment vol is dus dat je sommmige dingen gewoon menselijkerwijs niet kan onthouden.
quote:Dissociatieve amnesie houdt volgens mij in dat je ook na de traumatische gebeurtenis constant dingen vergeet.Op vrijdag 16 februari 2007 00:36 schreef Strychnine het volgende:
Mensen, volgens mij heb ik dat traumatische geheugenverlies beschreven. als zijnde dissociatie? zoek eens op google naar dissociatie, of dissociatieve stoornissen.
quote:Helemaal waar !!Op maandag 12 februari 2007 20:07 schreef Alicey het volgende:
[..]
Misschien ben je niet echt een groepspersoon en ook nooit geweest.
Als je nu je jeugd over zou kunnen doen, zou het dan anders lopen denk je? Ik zou zelf ook mijn hele jeugd wel anders willen, maar uit dezelfde omstandigheden en wat ik toen wist was er denk ik ook niet meer uit te halen.
Wat ik hier dan nog niet verteld heb en bij het binnensluipen van dit topic ook nog niet zo relevant vond, is dat ik niet als meisje geboren ben Op m'n 23e dus een behoorlijke stap gemaakt en daarom dus ook dat ZwarteGat en die onmogelijke wens om het over te doen. Alleen al de gedachte op hockey te gaan straks, doet me al goed. Ik heb nu al wat connecties en binnenkort zelfs al m'n eerste privetraining (zozo). Wanneer ik dan in een team kom, oke, het is geen mideelbare school, lijkt het veel op de situatie in de klas, waar je in de groep mensen wel en niet mag. Hiermee hoop ik a: wat sterker voor me zelf op te komen en B; Meer een groepspersoon te worden. Sociaal ben ik niet echt een uitblinker, wat heet, maar ik heb altijd het idee gehad een Einzelgnger geweest te zijn. Ik weet niet of het wel kan, maar ik wil dat idee een beetje kwijt dus. Ik zie wel wat en hoe ik het ga doen, maar de track van de RollingStones : Painted Black, mag van mij dus Painted Yellow worden (of een andere kleur).
[ Bericht 5% gewijzigd door Meike26 op 16-02-2007 08:42:20 ]
quote:Klopt. Niet zo zeer vergeet, maar dat je gewoon niet weet wat je op dat moment doet. Stel je voor dat ik een man zie met een snor, en dat doet mij denken aan vroeger (even een stom voorbeeld dus hè).Op vrijdag 16 februari 2007 07:25 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dissociatieve amnesie houdt volgens mij in dat je ook na de traumatische gebeurtenis constant dingen vergeet.
Op dat moment gaat je zelfbeschermingsmechanisme werken. Met als gevolg dat vanaf dat moment niet meer weet wat ik doe. Misschien praat ik met hem, misschien loop ik door, misschien ga ik een ijsje kopen ,misschien wil ik mezelf voor een trein gooien.
Maar dit is een grote black out, op het moment dat ik weer bij kom, heb ik geen idee meer wat er gebeurd is. Het enige wat ik soms kan merken is bijvoorbeeld herbelevingpijn, dan weet je dat de trigger uit het misbruik in mijn geval voortkomt. Soms merk ik dat ik onwijs veel zin heb in dingen die ik al jaren niet meer gebruik, dan weet ik dat ik in een dissociatie alle greep op het hier en nu ben kwijt geraakt. Enzovoort.
Het is erg lastig uit te leggen.
quote:Ben je inmiddels volledig behandeld of wordt je nog behandeld? Iets als een jeugd overdoen zal sowieso niet gaan in dat geval, maar ik denk dat ook jij heel wat kunt winnen door zo lang mogelijk jong te blijven.Op vrijdag 16 februari 2007 08:36 schreef Meike26 het volgende:
[..]
Helemaal waar !!
quote:Het kan zijn dat je door het team-aspect sociaal vaardiger wordt.Alleen al de gedachte op hockey te gaan straks, doet me al goed. Ik heb nu al wat connecties en binnenkort zelfs al m'n eerste privetraining (zozo). Wanneer ik dan in een team kom, oke, het is geen mideelbare school, lijkt het veel op de situatie in de klas, waar je in de groep mensen wel en niet mag. Hiermee hoop ik a: wat sterker voor me zelf op te komen en B; Meer een groepspersoon te worden. Sociaal ben ik niet echt een uitblinker, wat heet, maar ik heb altijd het idee gehad een Einzelgnger geweest te zijn. Ik weet niet of het wel kan, maar ik wil dat idee een beetje kwijt dus.
Ikzelf houd overigens helemaal niet van groepsdingen als groepssporten.
Maar heb er denk ik ook niet zo'n behoefte aan..quote:Ik heb wel een redelijk idee wat het verder inhoudt.
De blackouts.. Doe je op die momenten gekke dingen of kom je er uberhaupt achter wat er in die tijd is gebeurd?quote:Het verschilt. De ene keer heb ik mezelf pijn gedaan, een andere keer vind ik mezelf terug uit een regressie (dus denkend dat je jonger ben en een paar jaar terug) met een tekenfilm en 30 knuffels om me heen, een derde keer zit ik opeens 30 km van mijn huis en heb ik geen idee wat ik uitgespookt heb.Op zaterdag 17 februari 2007 12:51 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik heb wel een redelijk idee wat het verder inhoudt.
En soms gebeurd er niks, dan ga ik gewoon door waar ik mee bezig was, of dat nu computeren was, achter de Xbox of tv kijken. Dan vind ik mezelf gewoon terug op de plek waar ik me het ook het laatst herinnerde.
daar zitten voor mij de meeste zwarte gaten. (lekker zaten zitten)
Sommige dingen blijven wel hangen, maar andere dingen vervagen snel. Ook tegenwoordig...
Dingen in het verleden, m'n jeugd enzo, kan ik ook nog goed gedetailleerd voor me halen, maar tot m'n 12e a 13e. Vroeger speelde ik veel met lego en de Darda-baan van m'n broer. De autotjes die hij en ik dan samen hadden, kan ik stuk voor stuk nog voor de geest halen. Net als de vakantie naar Denemarken, toen ik amper 6 jaar was, kan ik helemaal voor me halen wat we allemaal gedaan hebben. Echt vaag. Ik herinner me dus ook wel de meest leuke dingen. Het enige grote minpunt wat ik me dan goed herinner, is de verhuizing toen ik 7 was en de troep/bouwput-achtige verschijnselen waarin we de maanden erna nog leefden.
quote:Da's handig. Hoe doe je dat ??Op maandag 19 februari 2007 09:15 schreef Meike26 het volgende:Maar als ik zelf iets kwijt ben, ben ik het ook goed kwijt
quote:Dit is bij mij nooit officeel vastgesteld maar ik kan het zelf ook wel raden. Soms ben ik gewoon verdwenen, helemaal niets dat ik kan herinneren op een paar flinke heftige gevoelens na. Ik heb dit een stuk of zeven keer gehad.Op zaterdag 10 februari 2007 22:49 schreef Strychnine het volgende:
Dat is dissociatie. Ik heb zelf ook een dissociatieve stoornis, blablablaaaaaat
Misschien een beetje vreemd maar ik ben een keer in het water gesprongen en toen kwam ik erachter dat mij onder de koude douche zetten wanneer ik dissocieer mij weer wakker maakt.