Zwart gat in je verleden

quote:

Op vrijdag 16 februari 2007 22:38 schreef Strychnine het volgende:

Het is erg lastig uit te leggen.

Ik heb wel een redelijk idee wat het verder inhoudt. De blackouts.. Doe je op die momenten gekke dingen of kom je er uberhaupt achter wat er in die tijd is gebeurd?

Ja, er zit ergens zeker een zwart gat in mijn verleden. Wil alleen niet weten wat er toen gebeurd is, ga zo wel verder

quote:

Op zaterdag 17 februari 2007 12:51 schreef Alicey het volgende:

[..]

Ik heb wel een redelijk idee wat het verder inhoudt. De blackouts.. Doe je op die momenten gekke dingen of kom je er uberhaupt achter wat er in die tijd is gebeurd?

Het verschilt. De ene keer heb ik mezelf pijn gedaan, een andere keer vind ik mezelf terug uit een regressie (dus denkend dat je jonger ben en een paar jaar terug) met een tekenfilm en 30 knuffels om me heen, een derde keer zit ik opeens 30 km van mijn huis en heb ik geen idee wat ik uitgespookt heb.
En soms gebeurd er niks, dan ga ik gewoon door waar ik mee bezig was, of dat nu computeren was, achter de Xbox of tv kijken. Dan vind ik mezelf gewoon terug op de plek waar ik me het ook het laatst herinnerde.

Ik moet altijd flink nadenken wat ik de dag der voor nou eigenljk heb gedaan.

Ik weet gelukkig niet veel meer van mijn jeugd, die is niet gelopen zoals het zou moeten.
daar zitten voor mij de meeste zwarte gaten. (lekker zaten zitten)
Sommige dingen blijven wel hangen, maar andere dingen vervagen snel. Ook tegenwoordig...

Ik heb dat dus ook, van die zwarte gaten. En het bizarre is dat ik dat zelf niet merkte - daar zijn het zwarte gaten voor he. Maar dan halen mensen vrij ingrijpende herinneringen op, meestal aan de tijd dat mijn moeder is overleden. En dan bedenk ik me plots dat ik daar gewoon bij was, maar dat het jaren 'weg' is geweest. Echt heel bizar, want over het algemeen heb ik juist een bijna fotografisch geheugen.

Dat fotografisch geheugen, dat heb ik ook wel en ik kan volgens anderen, de meest bizarre dingen onthouden. Het is me dus niet vreemd als iemand wat kwijt is, dat ze het aan mij vragen en ik vaak zelfs nog weet waar het ligt ook. Maar als ik zelf iets kwijt ben, ben ik het ook goed kwijt

Dingen in het verleden, m'n jeugd enzo, kan ik ook nog goed gedetailleerd voor me halen, maar tot m'n 12e a 13e. Vroeger speelde ik veel met lego en de Darda-baan van m'n broer. De autotjes die hij en ik dan samen hadden, kan ik stuk voor stuk nog voor de geest halen. Net als de vakantie naar Denemarken, toen ik amper 6 jaar was, kan ik helemaal voor me halen wat we allemaal gedaan hebben. Echt vaag. Ik herinner me dus ook wel de meest leuke dingen. Het enige grote minpunt wat ik me dan goed herinner, is de verhuizing toen ik 7 was en de troep/bouwput-achtige verschijnselen waarin we de maanden erna nog leefden.

quote:

Op maandag 19 februari 2007 09:15 schreef Meike26 het volgende:
Maar als ik zelf iets kwijt ben, ben ik het ook goed kwijt

Da's handig. Hoe doe je dat ??

quote:

Op zaterdag 10 februari 2007 22:49 schreef Strychnine het volgende:
Dat is dissociatie. Ik heb zelf ook een dissociatieve stoornis, blablablaaaaaat

Dit is bij mij nooit officeel vastgesteld maar ik kan het zelf ook wel raden. Soms ben ik gewoon verdwenen, helemaal niets dat ik kan herinneren op een paar flinke heftige gevoelens na. Ik heb dit een stuk of zeven keer gehad.
Misschien een beetje vreemd maar ik ben een keer in het water gesprongen en toen kwam ik erachter dat mij onder de koude douche zetten wanneer ik dissocieer mij weer wakker maakt.