Is het egoïstisch?

Ja.

Edit: probeer het nog 's, maar dan zonder 'grapjes'.

[ Bericht 84% gewijzigd door #ANONIEM op 01-02-2007 17:37:09 ]

Nee het zou pas egoistisch zijn als je zou denken was ze er maar niet meer, dan zou ik een stuk gelukkiger zijn. Dit is meer pessimistisch. Denk dan er komen wel weer gelukkigere tijden wanneer ze het weer wel naar haar zin heeft.

Natuurlijk is dat niet egoistisch, sterker nog het lijkt me onvermijdelijk dat je dat vroeg of laat denkt als een dierbare het zo zwaar heeft. Niet meer dan logisch dat als je iemand ziet lijden, en je kan er niets aan doen om dat te veranderen, dat uit machteloosheid dat soort gedachten komen bovendrijven.

Uit liefde voor iemand is dit een hele normale gedachtegang toch?
Je wilt het beste voor haar al is het niet de beste oplossing.

Ik denk dat op het moment over mijn opa. Die is al jaren depressief, wil al jaren dood, is vreselijk dement aan het worden, heeft elke dag wel iets stoms, krijgt steeds vaker ruzie en hij zal niet beter worden. Lichamelijk blijft hij alleen redelijk fit en als je levensmoe bent is dat niet handig.
Meestal is hij 's avonds redelijk ver weg maar hij wil nog wel eens heldere momenten hebben waarin hij ook beseft wat hij allemaal gedaan heeft en hoe hij er voor staat.

Ik schaam me er niet voor om te hopen dat hij binnenkort na het slapen gaan niet meer wakker wordt.

Volgens mij richt je teveel aandacht op die persoon. Een beetje meer met je eigen leven bezig zijn wellicht

Anderen "negeren". Maar het is niet negeren, het is meer jezelf bezig houden met je eigen leven en eigen zaken. Zo zul je vanzelf minder bezig zijn met het leven van anderen. Ik moet er niet aan denken om constant mijn aandacht te vestigen op anderen.

Gewoon je eigen ding doen, hou je vanzelf minder tijd over voor anderen

Of is dat ook egoistisch? Het leiden van andere mensen gebeurt toch, heeft het dan zin om daar je aandacht op te richten? Als mensen leiden dan leiden ze, als je zelf bezig gaat zijn daarmee ga je zelf ook leiden, dan heb je 2 mensen die leiden.

Dan kun je maar beter die ene laten leiden en zelf niet leiden

Zo leidt ieder mens. Maar hechten mensen waarde aan het leiden van anderen? Je kunt wel eens af en toe denken dat je niet wilt ruilen met zo iemand, maar om constant bezig te zijn daarmee? Enige afstand nemen van is dan wel zo prettig.

Struisvogel-politiek

Of simpelweg kiezen om de aandacht te vestigen op het mooie? Omdat aandacht vestigen op het mooie beter is?

Hopen dat iemand uit zijn leiden verlost wordt is niet egoistisch trouwens. Teveel meeleven met de ander en meegaan in het leiden van de ander juist wel. Ik heb het dan over lichamelijke pijn. Bij geestelijke pijn zeg ik dat je er altijd zelf wat aan kunt doen om het op te lossen.

Als iemand niet meer te redden is omdat het lichaam kapot is, dan is de dood een verlossing van zowel de persoon die in pijn leeft als van de persoon die de persoon moet verzorgen in prive sfeer.

[ Bericht 18% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 01-02-2007 18:11:38 ]

Nee juist niet!!
k sluit me volledig aan bij clumsy

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 18:05 schreef Dromenvanger het volgende:
Bij geestelijke pijn zeg ik dat je er altijd zelf wat aan kunt doen om het op te lossen.

Ik zou zeggen: Probeer die uitspraak eens te verifieren bij een willekeurige psychiater. Je hebt geen idee hoe fout je het hier hebt.

Verder is jouw instelling wel heel erg "ik" gericht. Problemen van een ander in jouw buurt moet je je gewoon maar zo weinig mogelijk mee bezig houden om je eigen welzijn te bevorderen. Een beetje zoals "Oh je hebt een probleem nou succes met het oplossen ik spreek je wel weer als het weer goed gaat he "

Je moet niet verdrinken in andermans zorgen zoals velen doen, maar jouw instelling is wel weer het andere uiterste.

Ik heb die gedachte heel vaak gehad bij mijn moeder. Natuurlijk wilde ik niet dat ze er niet meer was, maar voor haarzelf wenste ik haar rust toe. Uiteindelijk heeft ze het toch zelf gedaan, dankbaar was ik ervoor, maar blij niet. Het is nu ruim 10 jaar geleden en ik heb het er nog steeds moeilijk mee. Ik ben blij dat ze nu rust heeft, maar missen zal ik haar altijd.

Nee.