Het is veel in het nieuws: veel kindjes zijn te dik.
Nu is Anna nog jong en bv kindjes hebben minder kans op overgewicht, maar dat neemt niet weg dat ik wil proberen te voorkomen dat Anna later dezelfde problemen krijgt als ik. En nu niet beginnen dat overgewicht er voorlopig niet inzit.
Ik was tot mijn puberteit te dik, toen even niet, later wel weer. Een paar jaar geleden besloten af te vallen. Dat is gelukt, 30 kg eraf. Het was moeilijk, omdat ik van jongs af aan verkeerde eetgewoontes heb meegekregen. Dat wil ik dus anders aan gaan pakken. Maar hoe doen jullie dat? Wel snoep, helemaal geen snoep, eten als troostmiddel of juist niet?
Mijn oppaskindje was helemaal gek op rozijntjes, aardbeien en ander fruit. Zoiets lijkt me handig. Goed voorbeeld doet (daar) goed volgen. Maar is het genoeg als ik zelf propagandeer
![]()
dat fruit lekker is? Op school krijgen ze natuurlijk wat anders te horen en bij vriendjes straks ook.
Zijn de ouders van oudere kinderen hier mee bezig en waarom wel of niet en zijn de ouders van jongere kinderen van plan hier iets mee te gaan doen?
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*