''De wereld is de wil tot macht -en buiten dat niets!''

Lieve FOK'ers,

Gewoon uit nieuwsgierigheid. In hoeverre vertrouwen jullie politici? Bij welke politici is het overduidelijk dat het alleen maar om macht gaat en niet om idealisme?

''De wereld is de wil tot macht - en buiten dat niets!''

Hoe kom ik hierop? Nou, ik ben al paar dagen bezig geweest met Nietzsches gedachtes, en ik vroeg me af in hoeverre politici een ''geweten'' hebben.

''Nietzsche is een antimoralist. Er is een herenmoraal en slavenmoraal. Het woord 'goed' heeft twee heel verschillende betekenissen. Bij de heerser (monarchie & politici) betekent het de verheven, trotse eigenschappen van de ziel. De tegenstelling van 'goed' is hier 'min'. Min is voor de heerser: gangbaar, gewoon, algemeen, waardeloos. Voor de kuddemens daarentegen is 'goed': vreedzaam, onschadelijk, goedig, medelijdend; de tegenstelling is hier 'slecht'. Slecht is alles wat de mens verheft boven de kudde: uitzonderlijk, moedig, onberekenbaar, gevaarlijk - kortom bijna alles wat voor de heerser 'goed' is. Met de joden begint in de geschiedenis de slavenopstand van de moraal. Hun profeten hebben het klaargespeeld de begrippen 'rijk', 'goddeloos’, ‘slecht’, ‘gewelddadig’, ‘zinnelijk’ tot één begrip te versmelten en aan het woord ‘wereld’ een negatieve waarde te geven. Deze radicale ommekeer van alle natuurlijke verhoudingen in waarde en rang is een geestelijke wraakactie van de kleinen en misdeelden. Nu worden de armzaligen, armen, machtelozen, lijdenden, zieken en lelijken de ‘goeden’, terwijl de aristocratische gelijkstelling tussen goed en voornaam, schoon, machtig, gelukkig de overhand verliest. De sterke en gezonde instincten, die zich onder de heerschappij van de slavenmoraal niet kunnen ontladen, moeten een ondergrondse bevrediging zoeken. Zij keren zich naar binnen. Dat is de oorsprong van het ‘slechte geweten’. De sterke mensen wordt een dier dat opgesloten in de kooi van de zeden zichzelf verscheurt en mishandelt. Dat leidde tot de akeligste ziekte van de mensheid, het lijden van de mens aan zichzelf. In alle woorden waarmee de godsdienst die de erfgename werd van de joodse slavenmoraal het medelijden preekt, horen we de schorre klanken van de zelfverachting der mislukten. […] Nietzsche is antidemocratisch. Alle moraal in Europa is tegenwoordig kuddediermoraal. In de politiek en maatschappelijke instellingen is de democratische beweging daarvan de zichtbare uitdrukking. Het is belachelijk om als de Engelse kruidenierszielen de zin van het leven te zien in het grootst mogelijk geluk van het grootst mogelijk aantal.’’

Wat een lap tekst. Maar goed, ik zie dat bepaalde woorden/tekens vreemd worden weergeven, so be it. Ik vind dat Nietzsche veel zinvolle dingen heeft gezegd met betrekking tot de mens. En ook in de tekst hierboven worden bepaalde gedachtes weergeven van Nietzsche waar ik me heel erg tot aangetrokken voel.

Persoonlijk heb ik weinig vertrouwen in politici. Ik vertrouw mensen sowieso weinig. En helemaal als mensen politici zijn en het land runnen.

Kortom: Hoe zien jullie politici? Hebben politici een ander soort geweten? Of kan men een politici vergelijken met andere machthebbers, zoals hoge managers? Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken.


Edit: Ryan formuleerde mijn vraag goed en duidelijker.

Laten politici zich inspireren door Nietzsche?

[ Bericht 3% gewijzigd door XXKAASKOPX op 28-01-2007 11:45:50 ]

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:18 schreef yahtzeehooligan het volgende:
Gebrek aan vertrouwen in politici gaat vaak gepaard met gebrek aan kennis van de politiek.

Ik heb niets aan one-liners. Leg s.v.p. uit. Dat is ook de reden dat ik mijn vraag heb gepost... Met de gedachte dat mensen die wat langer leven en meer kennis en ervaring hebben opgedaan mij op bepaalde gebieden kunnen ''verlichten''. Ik loop nog maar 17 jaar rond op aarde.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:19 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Klopt, maar daarnaast is het een legitiem om je af te vragen wat de motieven zijn van politici.

Ja, dat dus. Is het echt idealisme? Of puur ego-streling? Combinatie van beiden. Maar dan in de context van Nietzsche. Zijn de politici die in Den Haag zijn gevestigd gewoon niet uit op macht/overheersing? Het is toch typisch menselijk om anderen te overheersen? Democratie is toch de afgezwakte vorm daarvan?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:26 schreef yahtzeehooligan het volgende:

[..]

Als je niet weet wat er allemaal in de politiek speelt, of dat nu partijprogramma's zijn, achtergronden van politici, etc. Dan heb je ook geen basis voor vertrouwen.

Wanneer is een politicus betrouwbaar volgens jou?

Niet. Mwa, ik bedoel, ik probeer politici te vertrouwen die claimen mijn waarden te hebben. En okay, dat (partijprogramma's/achtergronden) heb ik dus wel. Ach, wellicht heb ik wel een te negatief mensbeeld. Wat ik al hierboven neerkalkte. In hoeverre zijn politici machtsbelust? Bij Ayaan H. Ali heb ik het idee gekregen bijvoorbeeld dat ze voor een groot deel ook uit is op ego-streling. De zogenaamde zwarte intellectueel die durf te roepen dat de islam verwerpelijk is e.d. Ten koste van veel zaken. Is dat niet een groot teken van egoisme bijvoorbeeld? Dat ze haar zetel heeft gebruikt om hogerop te kopen? Niet dat het ''erg'' is, want ze heeft wel zinnige dingen te vertellen e.d. En haar ideologie deel ik ook voor een groot deel. Maar ik vraag me af in hoerverre politici ideologisch zijn ingesteld.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:35 schreef Ryan3 het volgende:
Eigenlijk kun je de vraag herformuleren dus. Laten politici zich inspireren door Nietzsche? In de biografie van Mao, die o.m. gebruik maakt van de persoonlijke geschriften van Mao zelf, komt een ontboezeming naar voren die weldegelijk gemunt is op het geraaskaal van Nietzsche over persoonlijke macht. Ik zal kijken of ik dat stukje later kan reproduceren. Het is iig geen vorm van idealisme waardoor Mao zich liet leiden.

Je verwoord mijn vraag die ik in mijn eerste post heb gesteld goed. Ja, dat bedoel ik.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:31 schreef yahtzeehooligan het volgende:

[..]

Je gaat in de eerste plaats de politiek in om idealen na te streven, als je dat naar tevredenheid doet en je bent er content mee, is dat toch ook een streling van het ego? En overheersen kunnen ze niet, dat is juist de bedoeling van democratie.

Lastig, ik kan mijn gedachtes even niet goed verwoorden. Wellicht dat ik later hier op probeer te reageren.

quote:

Op zondag 4 februari 2007 09:46 schreef lucida het volgende:

[..]

Het geeft nog maar eens duidelijk aan dat je er geen snars van hebt begrepen! Je zit te zeer vastgeroest in het links-ideologische sjabloondenken van een generatie die al lang al haar idealen aan gemakzucht, waardeonverschilligheid en ijdeltuiterij heeft opgeofferd. Je zou zelfs van deze generatie kunnen zeggen dat het haar recht van spreken volledig heeft ingeboet. Maar desondanks ga jij, als een postmoderne Hansworst, onverminderd door met het etaleren van jouw eminente hokjesgeest.

Zoals ik elders schreef

Wat is geloof en politiek anders dan het legitiem leren liegen. Nietzsches Zarathoestra zegt hierover in 'Van de nieuwe afgod':
[..]

Dit lijken mij kwesties die er pas echt toe doen. Welke politicus legt het wezen bloot van een eerlijke versus een oneerlijke leugenaar. Wie van hen durft de integriteitskaart uit te spelen?

Waarom prijzen wij de ene politicus die met een geslepen leugentje om bestwil zijn hachje tracht te redden, terwijl we de andere politicus om eenzelfde gewiekstheid verfoeien? Weet Wilders wat de uitkomst zou zijn van een diepgravend parlementair onderzoek naar de geloofwaardigheid van politici en hun idealen?
Zouden de meesten zich niet al gauw ontpoppen als eendagsvlinders die op hoop van zegen maar wat in de rondte dwarrelen? Zouden weer anderen niet simpelweg worden ontmaskerd als ordinaire baantjesjagers die het ambt van volksvertegenwoordiger beschouwen als een vehikel om hogerop te komen en om zo nog zelfzuchtiger de persoonlijke ambities na te kunnen jagen?

Andermaal heet het in Nietzsches Zarathoestra:
[..]

P.s. Aaah, dank voor jouw vriendelijke woorden.

Hier worden mijn gedachtes verwoord wat ik bij Nietzsche's teksten had. En om één of ander reden geloof ik daar ook voor een zeer groot deel in, vooral als ik met een politicus heb gesproken of hem of haar heb horen spreken.