Hallo Iedereen,
Hoe "grote" jongens soms ook nog heel klein kunnen zijn
Joey is in februari negen geworden en kreeg gisteren zijn laatste inenting.
Hij was zo zenuwachtig, heeft onderweg naar de GGD allerlei alternatieven bedacht die ze hadden kunnen maken in plaats van een prik.
Eenmaal in het gebouw vroeg hij of ze mensen wel mocht prikken zonder toestemming (tja, toen was ik min of meer natuurlijk het haasje)
We moesten in een rij staan onderweg naar een kamertje waar twee dames op een stoel aan weerskanten van een op dat moment aan de beurt kind zaten en tegelijkertijd de prik zetten.
Toen mijn mannetje aan de beurt was hield hij zich kranig, hij ging staan en keek stoicijns voor hem uit toen ze hem prikten.
Toen hij weg liep was hij spierwit, inclusief zijn lippen, helemaal koud voelde hij aan.
Nou ken ik dit wel van hem, hij kan absoluut niet tegen prikken of bloed en ik was dus ook een beetje bang dat hij van zijn stokkie zou gaan.
We zijn buiten de prikruimte even samen op een stoel gaan zitten tot hij zich weer een beetje beter voelde.
Na een glaasje water zag hij nog steeds erg bleek maar hij wilde naar de auto en naar huis.
Ik heb dus een arm om zijn schouders geslagen en we zijn naar de auto gelopen.
Eenmaal in de auto zei hij met een klein stemmetje: "Mamma, ik krijg door die prik ook zomaar ineens water in mijn ogen" .
In de warme auto knapte hij weer snel op gelukkig.
Ik zei al tegen hem dat hij voorlopig niet meer geent hoefde te worden waarop hij meteen vertelde dat hij had gelezen dat je wel een enting moest als je naar sommige landen op vakantie gaat, maar hij wilde toch al niet naar het buitenland