ja heb dat gezien, ik vind het niet "natuurlijk" in de menselijke vorm.quote:Op donderdag 25 januari 2007 21:35 schreef Randa_v het volgende:
Heb je een flinke tijd geleden weleens een docu-avond op ned.3 gezien om een baby te laten plassen op een kom, andere kindjes aan de borst dat zijn ook dingen die ze er onder kunnen verstaan die ver gaan voor mij, maar ze noemen het ook natuurlijk ouderschap.
Ik ga nu rusten ben moe van een dagje uit.
En dat doet volgens mij elke DO.doodgewone ouderquote:Op donderdag 25 januari 2007 21:37 schreef Leah het volgende:
Voor mijn gevoel doe ik het wel trouwens hoor, maar dat geldt dan echt voor het onderwerp vertrouwensband en inspelen op de behoefte van je kind.
En waarom is de keuze van de ouders voor het gebruik van een draagzak een keuze die meer aansluit bij het kind dan de keuze van de ouders voor het gebruik van een wandelwagen? (Het is toch heel natuurlijk dat een kind uit de buik komt. En dat het kind dus wat verder verwijderd is van de binnenkant van mama dan voor de geboorte.) Waarom zou de ene keuze (vanuit de ouders!!!) meer op het kind gericht zijn dan de andere keuze (vanuit de ouders!!!)?quote:Op donderdag 25 januari 2007 21:42 schreef poemojn het volgende:
Misschien dat bij een echte AP'er de draagdoek etc als uitgangspunten gelden, tot een kind anders wil? Terwijl de meeste mensen de gebruikelijke manier met kinderwagen etc als uitgangspunt nemen, en dan dat erdoor drukken als een kind anders wil (laten huilen) of dan de opvoedstijl gedeeltelijk richting AP aanpassen? Eerste vind ik écht AP, 2e niet, 3e semi-AP.
Zoiets?
Het is een ander soort van volgen.quote:Op donderdag 25 januari 2007 20:57 schreef Sugar het volgende:
Maar kun je als ouders anders? Anders dan je kind volgen?
Storm is moe. Storm wil slapen. Storm gaat naar bed. Storm huilt van moeheid. Storm valt in slaap.
In de gaten houden, uit de situatie halen, uitleggen waarom, niet gaan schreeuwen of autoritair doen, vriendelijk tegen het kind zeggen dat het best boos mag zijn maar dat het echt niet weer alleen de straat op mag gaan (bijvoorbeeld). En dit dan op een niveau dat het kind kan begrijpen.quote:Op donderdag 25 januari 2007 21:37 schreef Leah het volgende:
Vraag ik me eigenlijk ook af Evenstar. Als ik Freek niet begrensd had (tot aan een tuigje aan toe) had ie op zijn minst een aantal forse ongelukken gehad.
Ik riep net wel even blij dat ik ook aan AP deed, maar kom daar nu op terug. Voor mijn gevoel doe ik het wel trouwens hoor, maar dat geldt dan echt voor het onderwerp vertrouwensband en inspelen op de behoefte van je kind.
Mits dat kind niet de behoefte had om voor de zoveelste keer de deur uit te lopen, op twee jarige leeftijd.
Dat vraag ik me dan even af, hoe zouden AP ouders dat dan aanpakken? Een kind dat letterlijk levensgevaarlijke dingen doet, meerdere keren per dag?
Ja.quote:Op donderdag 25 januari 2007 22:01 schreef Leah het volgende:
OK. Dus dan zou je, theoretisch gezien, je kind ook bij je laten slapen als je er zelf slechter of niet door slaapt?
Niet. Arme opgesloten baby.quote:Op donderdag 25 januari 2007 22:19 schreef Leah het volgende:
Dat deed ik.
Ik was nooit zo'n geduldig mens, ik ben inmiddels wel een hele geduldige moeder.
Maar ik deed ook de deur op slot. AP of niet?
Nou, het was al een hardrennende peuter toenquote:
Ik kon even geen passende smiley vinden...quote:Op donderdag 25 januari 2007 22:57 schreef Leah het volgende:
[..]
Nou, het was al een hardrennende peuter toen.
Ieder het zijne, gelukkig. Maar het staat of valt wel een beetje met het soort kind dat je hebt. Het samen slapen bv, Freek worstelde zich al heel snel alle kanten op, dat werd dus gewoon link, en ik durfde niet meer te slapen.
Noou doen we trouwens geregeld wel een middagdut samen, in het grote bed.
Tjsa... heel eerlijk, dat vind ik dus geen AP voorbeeld... want die voorbeelden kan ik je van Isa ook legio geven. Ze maakt (met hulp uiteraard) koffie voor ons, draagt het mandje in de winkel, zet als ze in de winkelwagen staat de boodschappen op de band, duwt op het groene knopje met pinnen, help de boodschappen mee in de auto zetten en naar binnendragen, pakt zelf haar bekertje of bordje uit de kast...quote:Op donderdag 25 januari 2007 23:49 schreef Macka66 het volgende:
Ja, da's idd al heel erg groot! Maar de middagdut klinkt nog steeds gezellig
AP hoort zich natuurlijk te voegen naar het kind, en niet andersom. Wel jammer dat dat niet altijd zo werkt.
Nog even een leuk AP voorval voor het slapen gaan:
Mijn vriendin voedt haar dochter H. van anderhalf ook bijna AP op. Dat betekent onder andere dat H. er altjd bij is als mijn vriendin bezig is met het huishouden. H. helpt dan ook graag, en vriendin probeert dat zo goed mogelijk in te passen. Van de week gingen we met z'n drieën boodschappen doen, vriendin met H. en ik. (Lucie was met lief mee) Het liep gesmeerd. Vriendin zette de boodschappen op de band, H. stond er naast op de kassa en deed de boodschappen netjes in de tas die ik open hield. Ze wilde de tas ook wel dragen, en moest echt overreed worden om 'm af te geven. Anderhalf jaar oud he
Als ik het handig aanpak zuigt Lucie over twee jaar de kamer
Ja, jóuw voorbeeld is een ander soort volgen. Een keuze maken die alleen de ouder op dat moment dient.quote:Op donderdag 25 januari 2007 21:58 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Het is een ander soort van volgen.
Het is laat op de avond. Lucie huilt. Lucie is toe aan een schone luier. Lucie heeft in katoenen luiers nooit rode billetjes, itt wegwerpluiers soms. Met katoenen luiers kan ze ook veel beter aangeven wanneer er een nieuwe nodig is. Katoenen luiers moet ik om de twee uur verwisselen.
Maar goed, het is dus tegen de nacht aan. Ik doe Lucie 's nachts wegwerpluiers aan. Dat is makkelijker voor mij. Lucie blijft wel droog vannacht. Maar als ik een echte AP'er zou zijn volgde ik niet mijn gemak maar liet ik Lucie's comfort en mogelijkheid tot signaleren voor gaan.
Zo lekker nuchter voel ik dat ook hoor.quote:Op donderdag 25 januari 2007 21:43 schreef Sugar het volgende:
[..]
En dat doet volgens mij elke DO.doodgewone ouder
Mooi gevondenquote:Op donderdag 25 januari 2007 21:43 schreef Sugar het volgende:
[..]
En dat doet volgens mij elke DO.doodgewone ouder
Het AP'ige er aan is dat dit niet incidenteel is, maar structureel. Ook op momenten dat het veel handiger zou zijn en harder op zou schieten als papa of mama de boodschappen zouden inpakken doet zij het.quote:Op vrijdag 26 januari 2007 05:43 schreef Martineke het volgende:
wat is er ap aan? inspelen op de behoefte om mama mee te helpen?
maar vind ieder kind dat niet leuk om te doen? zo leren ze immers alles.
dan heb ik het goed gedaan btw, Maxim stofzuigt de kamer al![]()
Tsja... de ene noemt het AP, de andere plakt er geen stickertje op... Ik ben niet zo van de stickertjes eerlijk gezegd. Maar goed, dat zal dan wel aan mij liggen...quote:Op vrijdag 26 januari 2007 12:34 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Het AP'ige er aan is dat dit niet incidenteel is, maar structureel. Ook op momenten dat het veel handiger zou zijn en harder op zou schieten als papa of mama de boodschappen zouden inpakken doet zij het.
Het meisje is bijvoorbeeld ook heel bewust betrokken bij de verhuizing onlangs, en heeft écht meegeholpen. Dus niet iets om haar af te leiden.
Ieder kind wil helpen, het gaat er om hoever je gaat om daar ruimte aan te geven. Het is het hechte, het echt consequent steeds samen doen.
Maxim, wil je een keertje je vaardigheden komen demonstreren?![]()
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |