Truth ouwehoer # 171. " Waar Mirage weer van de partij is"

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 11:34 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

En ben je weer beter of ben je nog steeds ziekjes?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 11:34 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Mijn tas is er groot genoeg voor
Of er ook nog ruimte is naast alle troep die ik doorgaans meesleep is alleen de vraag

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 11:48 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Inderdaad Maria de Soesafaria

Vroeger leek het allemaal beter te zijn maar is dat wel waar? Hele simpele situaties van vroeger waar ik naar terug verlang, gesprekken met mensen die ik al jaren niet gezien heb die ik mis. Mensen die weg zijn uit mijn leven maar goed. Zo komen en gaan altijd wel mensen. Je kunt niet altijd de mensen in je leven houden van vroeger. Iedereen gaat op een gegeven moment een eigen weg op. Mensen verhuizen en mensen gaan samen wonen. Mensen gaan hun eigen weg op.

Eeuwig 18 blijven kan ook niet. Zit ik nu in een mid-life crisis?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:02 schreef Dromenvanger het volgende:
Het lijkt mooier dan het was of niet?

Je gaat de situatie mooier inbeelden en opfleuren. Wie weet een compensatie voor iets dat je mist in het hedendaagse leven Je mist iets extra's en dus ga je het verleden anders beleven en dan lijkt het al snel super okey geweest te zijn vroeger.

quote:

Het is niet makkelijk om ouder te worden

quote:

Mooi was die tijd

En alles gaat voorbij. Iedere leuke beleving duurt slechts kort, alles gaat voorbij. Het hele leven is zo kort en betrekkelijk. Kijk je naar 90 jaar leven en vergelijk je dat met hoeveel jaar alles al bestaat dan is die 90 jaar een kruimel op een ei-dop.

quote:

Miljarden jaren bestaat de kosmos en dan 90 jaar menselijk leven? Dat is toch een kruimel op de plank waar het brood al op is?

Dus waarom zou ik heimwee hebben naar het verleden Is het niet beter om het beste uit het heden te halen? Ga ik met heimwee kijken naar het verleden dan verpes ik ook nog eens het heden

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:15 schreef Dromenvanger het volgende:
Maar goed

Het beste van het heden maken Ik heb dus zin om het leven op te pakken maar soms weet ik niet waar ik moet beginnen. Ik ben al een hele tijd bezig om stabiel te worden en door de anti depressiva ben ik van de piek in het dal en van het dal in de piek beland en nu wil ik de komende 50 jaar stabiel met goed humeur vooruit richting de toekomst.

Een leven vol invulling leiden, maar hoe vul je een leven in? Wat voor invulling ben ik op zoek naar?

Een opleiding van 4 jaar volgen is nu nog een te groot risico, omdat ik eerst een jaar lang stabiel wil zijn. Dus dan moet ik nu wat zoeken om te doen Maar het lijkt wel alsof er zo weinig te doen valt vaker.

Heb je geen studie die je volgd of heb je geen werk dan lijkt het meteen zo zinloos te zijn. En dan beweren een aantal mensen dat het thuis zitten het makkelijkste is In mijn geval is juist het thuis zitten de grootste hel. Zeker niet de makkelijkste weg. Sowieso niet de makkelijkste weg is het gezien de manier waarop ik thuis ben komen te zitten. Het was door een hel gaan, en dan beweren mensen die nooit door die hel zijn gegaan dat je een niets nut bent omdat je toevallig thuis bent komen te zitten. ( niet dat ik me de mening van anderen zo doe aantrekken, puur om te laten zien hoe mensen snel tot een foute conclusie kunnen komen)

Opleiding afronden was 1000000 maal makkelijker geweest, maar soms gaat het wel eens verkeerd.

Nu instromen in een nieuwe opleiding is moeilijker, mensen van 19 jaar ga ik dus echt niet tussen zitten, die zijn me iets te jong. Dus dan moet ik een andere opleiding zoeken. Thuis studeren is ook niet alles want dan zit je nog steeds thuis.

Iemand een idee wat dan wel okey is?

Niet tussen de 20 jarigen en niet thuis. Waar moet je het dan in Godsnaam zoeken?

Universiteit kan ik ook terecht, hoe oud zijn de mensen daar ongeveer? En wil ik wel studeren?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:21 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Lekker geslapen?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:35 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Vrijwilligerswerk zou inderdaad een optie zijn En dat is denk ik ook de eerste stap richting regulier werk.

Ik stond op het punt om te beginnen ermee op een administratie ergens, om in het werk-ritme te komen maar toen zakte de stemming plots klaps in. Heb ook op een reintegratie-traject rondgelopen waar ik op het punt stond om echt werk te gaan doen. En toen ging het stormen in mijn hoofd.

Dus inzet om te werken heb ik zeker omdat het thuis zitten gewoon klote is. Iedere dag duurt te lang en uit gekkigheid weet je niet meer hoe je de dag door moet komen. Iedere dag op fok! zwerven is ook niet een manier om je tijd te besteden. ( fokken op het werk is dan wat anders natuurlijk)

Sociale contacten missen heb je nog als je thuis zit. Ik kan opleven van sociale contacten en sociale contacten vind je ook op het werk.

Maar goed, ik wil dus sowieso in een werk ritme komen, dat is al een reden waarom ik vrijwilligerswerk zou aannemen. Daarnaast sociale contacten, mits die sociale contacten leuke contacten zijn. ( niet bij iemand op kantoor die de hele dag chagerijnig voor zich uit zit te staren)

Maar dan nogmaals, dan heb je bijna iets te pakken waar je je op kunt storten, en dan gaat het mis. Alsof het altijd mis gaat op het moment van knopen doorhakken.

Foute reincarnatie



Wie weet heb ik wel een fout karma. Opleiding in 2000 was ver afgerond en ik ging richting het 4e en laatste jaar. Ik werkte vanaf het begin van mijn leven richting die baan toe in principe. Vanaf het begin dat ik leerde rekenen en schrijven ben ik richting de heao gegaan om accountant te worden.

En als dan ineens alles overhoop gegooid wordt, dan is dat toch een breuk in je levenslijn of niet?

Ik heb misschien een breuk in mijn levenslijn opgelopen, dat het daarom met vallen en opstaan gaat zodra ik knopen wil doorhakken? Vroeger was het makkelijk om actie te ondernemen in het leven, ergens naartoe gaan kostte weinig moeite.

Als ik nu actie onderneem naast de dagelijkse activiteiten dan lijkt het net alsof ik een drempel over moet steken constant. Opleiding oppakken klinkt zo makkelijk gezegd, gedaan is een ander verhaal. Onzekerheid die is opgebouwd dus ook. Al die negatieve ervaringen uit de afgelopen jaren hebben tevens voor onzekerheid gezorgd. Op een gegeven moment ga je met de instelling leven dat het fout blijft gaan. Je maakt mee dat het mis loopt op momenten dat je klaar bent voor echte actie, en vervolgens ga je denken dat het altijd mis blijft lopen.

Loopbaan begeleiding misschien ooit erbij gaan nemen. En misschien een andere psycholoog erbij nemen die op andere vlakken werkzaam is. Geen huis tuin en keuken hulp maar bijzondere hulp die ingaat op het feit wanneer je een breuk oploopt in je leven.

Was mijn leven logisch verlopen dan was ik nu accountant en was ik bij bedrijven op bezoek. Dat is niet gebeurt. En zo zijn meer zaken niet gebeurt doordat ik ben ingestort.

Is het dan niet zo dat er schade in mijn karma zit?

Er zo over schrijven zorgt wel voor hoop en moed. Soms denk ik wel eens waar het aan ligt dat het zo moeizaam gaat. Volgens mij heeft het dus echt te maken dat mijn leven overhoop is gegooid. Ruim maar eens een berg puin op. Bouw de twin towers maar eens op na instorting, volgens mij is dat nog makkelijker dan wanneer je leven instort. Twin towers opbouwen doe je met machines. Je leven opnieuw opbouwen daar zijn geen machines voor gebouwd.

Ook wat betreft het zien van vrienden die gewoon zijn doorgegaan op dezelfde manier. Een breuk in de vriendschap bij de vrienden is ook gebeurt. Je leven stort in en als het leven van iemand anders niet instort dan is het contact weg.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:01 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Wat versta je onder oudere mensen?

Over die oudere mensen zou je best gelijk kunnen hebben. Stel iemand heeft bedrijfs economie gestudeerd en op 35 jarige leeftijd wilt zo iemand commerciele economie doen of wat anders, dan zou toch een klas nodig zijn voor zulke mensen?

Mensen die een carriere switch willen maken dus

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:04 schreef Dromenvanger het volgende:
Hoe vlot gaat jullie leven overigens?

Gaat jullie leven vanzelf? 9 maanden in 2006 ging mijn leven vanzelf. En dan misschien wel te vanzelf De dagen vlogen voorbij en ik vloog door de dagen heen. En vlieg je te snel dan raak je ook het overzicht kwijt.

Net zoals je bij 10 dagen carnaval vieren het overzicht kwijt kunt raken door de hectiek van dat feest. ( wat mij vaker gebeurde vroeger)

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 12:53 schreef Dromenvanger het volgende:
Doet goed om het even in kaart te brengen Marietje. Even van me afschrijven om erachter te komen wat het probleem nu precies is.

Puin ruimen dus ook wel. Het is een puinhoop in je hoofd en vanzelf wordt het een puinhoop in je bestaan. Vervolgens ga je proberen om iedere dag een berg puin te ruimen. Maar dan heb je nog depressie waarbij puin ruimen niet mogelijk is en waarbij het zelfs een nog grotere puinhoop wordt omdat je door de puinhoop nog depressiever wordt.

Dan ben je vervolgens maanden lang depressief, je gaat aan de anti depressiva en wordt vervolgens manisch waardoor er weer een nieuwe berg puinhoop ontstaat en zo blijf je mede door toedoen van de doktoren in een puinhoop leven.

Dat is dus de reden dat ik anti depressiva doe afzweren, omdat het middel van mijn bestaan een nog grotere puinhoop maakt. Zou ik altijd doorgaan met inname van anti depressiva dan zou ik nooit mijn eigen twin towertjes kunnen opbouwen. En mijn bedoeling is dus echt dat ik een bestaan ga opbouwen waar ik tevreden mee kan zijn.

Kan zijn dat ik hier op fok! overkom alsof ik de hele dag met niets bezig ben, ondertussen knaagt wel de hele dag een gevoel van..." Hoe pak ik nu die puinhoop aan". Dan vertel ik wel vaker dat ik zoals in de zomer om 0400 wil opstaan maar ook dat is puinhoop.

Iets opbouwen begint klein, eerst onder beginnen met kleine fundamenten en zo bouw je verder op richting de sky. Het hoeven niet de grootste torens te zijn die ik wil opbouwen want wil ik de grootste torens opbouwen dan is het weer manisch gedrag. Tijdens manie stel ik dus hoge eisen aan mijn prestaties. Dan is het verstandiger om eens lagere eisen te stellen, zodat het een stabielier bouwwerk gaat zijn.

Sociaal gezien ben ik in orde, ik kan sociaal functioneren. De eerste steen is gelegd Tijden dat ik sociaal gezien ook een wrak was. Wat ik vorige week schreef van de straatvrees door de depressie. Maanden lang niet naar buiten gaan wegens straatvrees. En nog meer bijverschijnselen van de depressie dus. Dan zeg ik dat ik nu ook depressief ben, maar ik denk dat de huidige depressie komt omdat ik gewoon iets moet invullen en opbouwen.

Zou ik mijn bestaan hebben opgebouwd met studie en werk en sport en sociale contacten en nog meer dan zou het vanzelf minder zwaar zijn.

Dus wat staat mij te doen. Opbouwen En dan is dat makkelijk gezegd wederom. Ik zal moeten doorzetten tijdens deze dip. Ik kan nu heel makkelijk vragen om anti depressiva waarbij het goede gevoel vanzelf komt, maar dan schiet ik vanzelf weer door richting een manie.

Zonder anti depressiva opbouwen, en dan is het stabieler opbouwen en natuurlijker opbouwen.

Wie weet dat ik eens in de regionale dagbladen ga kijken vaker voor vrijwilligerswerk, en dan uitkiezen wat me het leukste lijkt. Ergens moet de eerste steen gelegd worden. Sporten hoort daar ook bij.

Oude vriendschappen zijn vergane glorie omdat de breuk in die vriendschap te groot is geworden, dat besef ik me nu, en als ik me dat blijf beseffen dan hoef ik niet met weemoed terug te kijken op tijden waar het ook een puinhoop was

Toen ik 3-4 keer per week tot 0400 ging stappen was het tevens een puinhoop omdat mijn planning niet klopte. Ik haalde de tentamens wel, maar mijn tijdsplanning klopte niet. Teveel onbenullige zaken stoppen in de dagen, teveel verspilling van tijd. Geen prioriteiten stellen. Onvolwassen gedrag.

Onvolwassen gedrag is dus ook de reden geweest van instorting. Maar goed, als je 22 bent dan ben je nog niet zo volwassen zullen we maar denken

Ik heb zin om 2 twin towers te bouwen in mijn eigen New York. En dan is New York mijn leven symbolisch gezien.

Het begint bij de eerste stap, en het eindigt bij de masten waar de vlag op gezet wordt.

De enige manier van moed krijgen is het zo weer te geven. Als ik blijf kijken richting de puinhoop van nu, weet ik niet waar ik moet beginnen met opruimen. Het hoofd leeg maken door op te ruimen heeft ook te maken met het probleem in kaart brengen

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:01 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Wat versta je onder oudere mensen?

Over die oudere mensen zou je best gelijk kunnen hebben. Stel iemand heeft bedrijfs economie gestudeerd en op 35 jarige leeftijd wilt zo iemand commerciele economie doen of wat anders, dan zou toch een klas nodig zijn voor zulke mensen?

Mensen die een carriere switch willen maken dus

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 13:00 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Inderdaad littekens, maar het is dus ook zo dat ik het in zekere zin zelf schuld was voor zover je schuldig bent als je jong bent. Iedereen die jong is die leeft toch wel eens losbandig? En zelfs mensen van 40 die leven nog losbandig. Vertelden ze me vorige week nog. Er zijn mensen die worden nooit volwassen.

quote:

Het draait ook niet om volwassen zijn. Het draait om prioriteiten stellen en overzicht houden. Ik verloor het overzicht dus ook. Ik verloor het complete overzicht. En als je het overzicht verliest dan raak je de kluts kwijt

quote:

Werken en sociale contacten inderdaad, maar ook dat kun je te rooskleurig inzien. Het is niet zo dat je op het werk alleen maar leuke mensen hebt rondlopen. Je kunt dan denken dat ieder mens in je straatje past of je bent bewust ervan dat er altijd mensen zijn die je liever doet ontwijken.

Ik heb al snel de neiging om een ideale situatie in te beelden. En ook dat is niet juist. Incalculeren dat een situatie altijd nadelige kanten kan hebben dus. Zo zul jij toch ook op het werk mensen hebben die je liever niet zou willen zien of niet Marietje? Mensen die zomaar niet liggen, ze hoeven niet eens wat gezegd te hebben, een eerste impressie en dan erachter komen dat het een juiste impressie is.

Alhoewel ik dat natuurlijk wel ben

quote:

Maar goed, bestaat er wel een ideale situatie

Mooie vraag tussendoor. Bestaat een ideale situatie of is een ideale situatie onmogelijk? Is richten op een ideale situatie misschien zelf kwelling? Zorgt het niet alleen maar voor teleurstelling als je uitgaat van een ideale situatie omdat je altijd met de neus op de feiten gedrukt wordt dat een ideale situatie niet bestaat?