quote:
Op woensdag 24 januari 2007 11:12 schreef Lllaura het volgende:Da's waar, hoewel ik de grens tussen veranderen en rekening houden met elkaar soms een beetje vaag vind. Maar ik weet natuurlijk dat ik hem niet kan veranderen. En daarom probeer ik met periodes onze (in mijn ogen scheve) verhoudingen dus te accepteren. Maar dat gaat na een tijdje knagen: alsof ik dan geen rekening met mezelf hou...
en je cijfert jezelf daarmee weg.
ik vind het heel moeilijk te beoordelen. je geeft nu situaties waarin hij op z'n strepen gaat staan, maar hoevaak doe jij dat? misschien zijn er wel een rits dingen waarbij jij dominant uit de hoek komt en zijn wensen daarmee niet respecteert. Ik merk dat als ik klagerig ga doen over mn vriends nare eigenschappen hij extra hard benadrukt dat ik ook niet perfect ben. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit (maar goed, wij hebben geen ruzie)
Voor de rest, samen een weekendje weg, dat gaat niet helpen. Omdat door elkaars leuke kanten te zien (als je die al ziet) je de mindere kanten niet zomaar even wegpoetst, of mee leert omgaan. Samen een weekendje weg is echter wel een mooi gebaar, maar ik weet niet of het zo goed getimed is nu dat jij je zo rot voelt in de relatie. Mocht je iig kiezen om met hem verder te gaan dan zou ik dit soort uitjes verplicht inlassen. Gewoon de dagelijkse sleur uit, wie weet wat voor'n stress jullie allebei meenemen naar huis..
Ohja en over dat geld, niet schuldig voelen! Ik neem uit je OP aan dat je samenwoont, bij elkaar hoort. Wat mij betreft gaat alle geld dan in één pot voor het plezier van ons beiden. Je bent samen, je deelt je huis samen, je deelt je bank samen je deelt het bed samen je deelt je alles samen maar je centen niet? Het is maar geld.