15/1/2007 - Cruijff tegenover Jaakke: 4-3-3 mag nooit ter discussie staan
(Gepost door RvN)
Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak kwam Ajax voorzitter Jaakke met het verrassende statement dat het 4-3-3 systeem niet meer heilig is bij Ajax. Die uitspraak van de voorzitter verrastte. Hij heeft er bij Ajax 'adviseur' Cruijff in ieder geval geen medestander voor. Cruijff besteedde zijn hele column in De Telegraaf aan dit item.
'In het belang van het Nederlandse voetbal zou het 4-3-3 nooit ter discussie mogen staan. Zeker niet wat de opleiding betreft' zo besluit Cruijff zijn column.
Op zijn eigen website is de column na te lezen en zet Cruijff uiteen waarom afstappen van 4-3-3 geen goed plan is:
quote:
Het 4-3-3 niet ter discussie
15 januari 2007
Onder de zon in Mauritius kan ik lekker rustig nadenken over de ontwikkelingen in het topvoetbal. Neem de twijfels over het 4-3-3 systeem. Al jaren wordt er gediscussieerd of dat nog wel gespeeld moet worden en altijd gebeurt dat als het even wat minder gaat.
Het eerste wat dan op tafel komt is het systeem. Terwijl ik altijd zeg, dat er een groot verschil is tussen de manier van spelen en tactiek. Dat zijn twee totaal verschillende dingen.
Bij de manier van spelen is de veldbezetting namelijk van dien aard dat je ondersteunend naar elkaar voetbalt. Bij balbezit sta je positioneel zo goed, dat er een hoge balsnelheid ontstaat en er ruimte komt om een individuele actie uit te voeren.
Tactiek is weer de vraag of je bijvoorbeeld met een diepgaande of hangende spits moet spelen, afhankelijk van de kwaliteiten die de tegenstander heeft. Of de drie basisregels dat bij een voorzet een man de eerste paal, een man de tweede paal en een man de uitvallende bal pakt.
Mijn voorkeur voor het 4-3-3 is het gegeven, dat je een minimaal aantal meters loopt en een maximum aan posities creëert waarin je kunt voetballen. Helemaal voor de opleiding is dit ideaal, omdat het de mogelijkheid biedt om de jeugd zo breed mogelijk te vormen.
In ieder ander systeem word je daarin beperkt.
Al die discussies over een minder bezet middenveld en zo, heeft niets met het systeem te maken, maar alles met hoe een coach zijn team neerzet. Essentieel bij 4-3-3 is dat het elftal nooit langer is dan 30 à 35 meter. Of je nu op je eigen helft staat, op het middenveld of voorin, van die maximale afstand mag je nooit afwijken om de manier van spelen niet negatief te beïnvloeden.
Maar de extra middenvelder in het 4-4-2 systeem dan? Dat los je simpel op door op een drie-mans-middenveld de middelste speler in de punt naar achter te laten voetballen. Daardoor is er altijd rugdekking voor zowel de linker- als de rechtermiddenvelder. Omdat ze maar 10 à 12 meter van elkaar staan.
Bij het 4-4-2 zie je de middenvelders vaak op één lijn staan, waardoor als je in het midden iemand uitspeelt, je meteen van de zijkanten geen last meer hebt. Bovendien moeten de buitenste mensen vaak afstanden van 40 meter afleggen, wat niet alleen veel kracht kost, maar volgens mij ook niet echt gezond is. Het verrast me daarom niks dat dergelijke types vaak geblesseerd zijn en, als de klad er in komt, meteen ook voor lange tijd zijn uitgeschakeld.
In het 4-4-2 zijn er in feite maar twee linies. De twee spitsen spelen steeds vaker los van elkaar en moeten zich met veel loopwerk en positie kiezen zien te behelpen. Als je dat richting de opleiding vertaalt, dan is het dus vrij beperkt. Bovendien creëer je zo eenheidsworst.
In het 4-3-3 zit daarentegen heel veel tactiek, omdat door de korte afstanden spelers letterlijk heel veel kanten op kunnen. Dat is ook de basis van het totaalvoetbal geweest. Zo hoefde de rechtsback maar 20 meter af te leggen om over de rechtsbuiten te gaan, die zelf ook maximaal 20 meter terug hoefde om de positie van zijn middenvelder of zijn back over te nemen. Fysiek is dat makkelijk te doen.
Daarom zou in het belang van het Nederlandse voetbal het 4-3-3 nooit ter discussie mogen staan. Zeker niet wat de opleiding betreft.