quote:
Op maandag 24 december 2007 22:51 schreef Triggershot het volgende:[..]
Natuurlijk moet iets zich netjes houden aan oorzaak en gevolg, zo ook met de kennis van Allah, maar de issue hier is dat zijn kennis al aanwezig is voor het is gebeurt, maar dat hij er niets mee te maken heeft, daar mee zeggende dat hij het de vrije loop heeft gegeven zich te ontwikkelen tot wat er gaande is, natuurlijk ben jij het gevolg van het paren van je ouders en is er in zo een voorbeeld wel sprake van predeterminisme, er is wel bepaald dat jij een jongen wordt, ras, kleur dit dat, maar je keuzes tussen goed en slecht zijn niet ingevuld en therefore ook niet je uiteindelijke bestemming, verder ben ik het wel aardig met je eens.
Jij ziet ruimte om voorkennis en niet-gedetermineerdheid met elkaar te combineren, die ik absoluut niet zie. Ik weet dat J.F. Kennedy vermoord is op 22 november 1963. Zijn dood hing samen met een beslissing van iemand hem neer te schieten, een daad die op een keuze tussen goed en slecht gebaseerd was.
Nogmaals, in beginsel zou Allah tegen iemand in 1500 hebben kunnen zeggen dat 463 jaar later, op 22 november een man genaamd J.F. Kennedy vermoord zal worden. Immers, voor Allah is dat reeds te zien. Hij zou zelfs misschien uitsluitsel kunnen geven over de dader.

Als je dit met me eens bent, dat Allah dat zou hebben kunnen doen, dan betekent het dus dat hij dit kon voorzien.
Echter, nu komt die hele oorzaak/gevolg keten weer, en die dag in 1963 was alleen precies zo mogelijk als ze destijds heeft plaatsgevonden als de geschiedenis zich tussen 1500 en 1963 zo ontvouwen zou hebben als ze gedaan heeft. Een andere verloop zou een andere dag hebben betekend. Misschien dat in sommige van die ontvouwingen JFK ook vermoord is, en in sommige niet. Punt is echter, dat Allah wat elk detail betreft zou kunnen zeggen hoe het zou gaan als hij had gewild. Of het nu van een goed/kwaad beslissing afhangt of niet.
En zulke voorkennis kan
alleen, mijns inziens, als dus die hele keten van gebeurtenissen al vastligt.
Ik heb nu onderstaand schema getekend:
![]()
Je ziet een soort boom. Omhoog gezien neemt de tijd toe. Dit symboliseert mogelijke manieren waarop een ‘heden’ zich kan ontwikkelen. Het heden bevindt zich aan de wortel. Wij leggen een pad door die boom af. We weten niet welk pad. Elke aftakking is in feite een ‘gebeurtenis’. Stel ik gooi een muntje op, en als het kop is ga ik slapen, als het munt is ga ik nog even opruimen. Zoiets. De oranje lijn kruist nu alle scenario's op hetzelfde moment (d.w.z. zeg dat het in elk scenario 25 december 2007 12:00 is). Stel dat ik Allah vraag, wat ‘gebeurt’ er op dat moment. En hij zegt dat op dat moment de gebeurtenis plaatsheeft waarbij de paarse lijn de oranje kruist. Hij kan dat namelijk zien.
Die gebeurtenis kan echter
alléén plaatshebben, als de voorgaande gebeurtenissen die zijn die precies op het paarse pad liggen. Neem je immers een zwarte aftakking, dan kom je niet uit op het punt waar de paarse lijn de oranje lijn snijdt.
Dus zo impliceert voorkennis van zaken een vastliggende causale keten. En het feit dat Allah op een moment dat voor mij als ‘nu’ voelt al kan vertellen wat er ‘morgen’ gebeurt, of over een jaar (begrippen die voor Hem natuurlijk irrelevant zijn) betekent dat het keuze-maken dat ik ervaar in feite niet anders
kan. Want een andere keuze zou een andere causaliteitsketen betekenen, en die ligt juist al vast. Het enige dat ik doe is als in een treintje over een uitgebreid spoornetwerk rollen, waarbij de wissels al neergezet zijn, en ik mezel voorhoud dat de positie van de wissel inderdaad hetgeen is wat ik wilde. Maar misschien is het wel dat ik uiteindelijk alleen maar rijd en daarna pas besluit dat omdat ik het heb gedaan ik het ook ‘wilde’.
Als jij dat niet denkt, als jij denkt dat ik daadwerkelijk zelf de wissels kan bedienen, dat ik daadwerkelijk zelf het pad in die boom kan beïnvloeden in het nu, leg me dan uit hoe Allah dan tóch kan hoe dat pad precies loopt en me in mijn ‘nu’ kan vertellen wat er in mijn ‘morgen’ gebeurt.
Daher iſt die Aufgabe nicht ſowohl, zu ſehn was noch Keiner geſehn hat, als, bei Dem, was Jeder ſieht, zu denken was noch Keiner gedacht hat.