Op dinsdag 23 januari 2007 08:44 schreef Luchtbel het volgende:Maar ja Sugar, er zijn ook nog altijd mensen die gewoon niet weten hoe ze zoiets moeten aanpakken, ook al weten ze hoe het zit. Die zoiets om wat voor reden dan ook, niet kunnen begrijpen. Omdat ze ouder zijn, van een ander geslacht zijn, omdat ze het gevoel niet kennen. En soms niet kunnen begrijpen. En je dan niet weg willen jagen, niet erover willen beginnen in bepaalde situaties. Je zult die mensen echt moeten aangeven wat ze moeten doen om jou te helpen.
Want eerlijk gezegd, ik kan me niet meer voorstellen dat er mensen zijn die zich daar geen zorgen over maken.
Je hebt dat nodig van bepaalde mensen misschien, vraag dan duidelijk wat het is dat je nodig hebt want kennelijk bereikt het ze niet. Je weet heel goed (rationeel) in wat voor soort leven jij wel je geluk zou kunnen vinden. Zorg dat je daar komt, door te praten. Met psych, met hapto, met huisarts. Met alle mensen om je heen. Ook de mensen die je niet zo één, twee, drie bereikt met dit.
Door te praten over hoe het nu gaat, met jou. Met jouw moeder zijn, met jouw als persoon, met jouw eetding, met jouw gevoelens over alles. En als het nodig is om die mensen de echte waarheid te laten bevestigen, dan moet je daar waarschijnlijk om vragen. Om bovenstaande redenen.
Ik heb vaak zat om duidelijke bevestiging gevraagd omdat het op dat moment echt nodig was. Dat weet je zelf ook. Niet leuk dat het moet maar soms wel nodig om anders niet een heleboel stuk te maken doordat iets kut/stresserig/onzeker voelt. En sommige mensen schrikken en snappen het niet odat ze niet die situatie kennen en al helemaal niet begrijpen hoe jij daar in terecht bent gekomen. Maar reageren daarna wel anders. Doordat het dan doordringt. In zulke slechte periodes ging dat niet nee, maar in betere periodes wel. Help jezelf dan die weer aan te laten breken. Zorg dat die mensen ook jou kunnen begrijpen. Want veel mensen zien waarschijnlijk iets heel anders dan dat jij ziet. Je kunt die blik niet veranderen maar wel jouw eigen blik laten zien en hopen dat er wat goeds mee gebeurd. En heus niet iedereen zal er wat mee kunnen maar misschien wel meer mensen dan dat jij nu denkt. Ze zullen er iig waarschijnlijk alles aan doen om het niet erger te maken!!! Praat erover met iedereen die je nodig hebt, om weer dat ene te kunnen bereiken en het daarna (misschien heel ver weg) goed af te kunnen ronden.
Iedereen ziet heus dat het rot gaat, maar wellicht weten ze gewoon niet hoe ze je moeten bereiken.
Ik wou dat ik dat kon. Dat ene te zeggen, dat je genoeg raakt om weer de andere kant op te gaan. Het komt niet vanzelf, je zult het moeten vragen, moeten zoeken. Op deze manier lukt het niet. Hoe ver wil je nou nog gaan? Confrontatie dan maar, wees dan zelf ook open erover. Zeg duidelijk waar je wel of niet wat aan hebt. Zeg maar hoe het echt met je gaat. Waarschijnlijk zul je nooit bij iedereen, die juiste reacties vinden. Dat kan toch ook niet? Dat kan toch nooit. In wat voor een situatie dan ook. Zoek voor jezelf hulp en bevestiging bij de mensen die je dat kunnen geven. Ik denk dat er mensen zijn die je zullen helpen als jij maar aangeeft hoe. Misschien weet je ook niet hoe, maar zeg dan in ieder geval wat niet helpt. Want zo kom je alleen maar verder in de put. Ze zullen je wel gaan helpen omdat ze van jou houden. Ieder op z'n eigen manier.
Onhandige reacties komen ook vaak juist voor uit voorzichtigheid en daardoor betrokkenheid.
Je moet jezelf gezond houden tot die tijd, want zo gaat dat helemaal niet goed natuurlijk. Voordat je veel te ver gaat. Je lichaam krijgt zo steeds meer klappen zo en dat is geestelijk en lichamelijk verwarrend. Helemaal niet goed is dat. Succes lieve schat, met iedere minuut van de dag. Hou vol en zoek een andere oplossing om te bereiken wat je nodig hebt. Als je me nodig hebt, je weet me te vinden, maak daar ook gebruik van.
En eigenlijk wil ik dit helemaal niet hier typen. Zomaar openbaar. Omdat ik niet alleen virtueel om je geef. Ik denk weleens ik lees dit maar gewoon niet. Of reageer hier maar niet. Ik merk het echt wel maar misschien wel niet. Onhandige wirwar tussen vriendschap en virtueel soms. Daar tegenover staat dat ik soms wel twee keer blij voor je kan zijn als er iets leuks is Maar laat het hier maar een keer staan, zonder dat het verdwijnt door gedachtes en tijd of in de lucht, dan zie je het nog eens terug.