TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Even een ander topic dan de topics die ik "normaal" schrijf. Gisteren had ik het er even over met iemand buiten fok! om, als mens maak je mee waar je je mee bezig houdt. De gedachte aan een bepaald thema zorgt ervoor dat het thema waar je mee bezig bent nieuw leven krijgt ingeblazen.
Van mezelf weet ik dat ik dus in de loop van mijn fok! "Carriere", allerlei vage tot meest idiote zaken heb opgeschreven en ik zal eens proberen uit te leggen in zijn algemeenheid en in mijn persoonlijke geval hoe dat hier in zijn werk gaat.
Voorbeeld 1
De gedachte aan God en de gedachte aan geloof
Denk ik niet aan God en sta ik niet stil bij God dan is God niet aanwezig in mijn leven, zodra ik ook maar 1 moment stil sta bij God, dan gaat God tot leven komen. Dan is praten met God mogelijk en God praat terug. Je hebt een denkbeeldig vriendje gemaakt die God heet. Wie weet is zo God ontstaan, de mensen hebben God gemaakt in fantasie Doordat mensen aan God dachten, kwam God tevoorschijn. Net zoals een karakter in een boek of film tot leven komt. Alleen minder tastbaar.
Denken aan God ----> God komt tot leven en je kunt met hem praten en hij praat terug. Je hebt God gemaakt door aan hem te denken.
Niet denken aan God ---> God bestaat niet.
Het is dus hetgeen waar je mee bezig bent dat een leven gaat leiden, en zeker niet alleen in geval van God maar ook in geval van aliens en UFO's en nog meer. Als ik me bezig ga houden met aliens, wat ik een tijd geleden dus deed, dan zie ik de aliens door de kamer lopen in het donker. Maar waar ligt dat dan aan? De fantasie die een eigen leven gaat leiden of is het de gedachte die tot leven komt?
Gisteren zei ik nog van...." Als ik nuchter en helder ben dan ben ik zo normaal als maar wat, en dan mag ik best eens normaal gebruiken zonder aanhalings-tekens want het is dan ook normaal en dan hou ik me bezig met reeële zaken. Tastbare zaken dus ook. Maar ik zie dan dus niets, ook geen visioenen en geen andere vreemde zaken. Ga ik denken aan een zee vol oude schepen dan zie ik dus een zee vol oude schepen, en dan kan ik vanzelf weer denken dat ik een visioen heb van lang geleden maar het is het inbeeldingsvermogen dat zo krachtig is dat de gedachte aan een zee vol oude schepen een zee vol oude schepen laat zien.
Maar waar komen die beelden vandaan? Zijn het waanbeelden die ontstaan of is het een beeld dat ontstaat omdat je ermee bezig bent? Het verbeeldingsvermogen dat naar voren komt wellicht? De fantasie en het denken dat groter gaat worden en groter gaat worden waardoor dingen gezien worden die niet echt zijn maar wel gezien worden? Ik denk zelf dat het geen waanbeelden zijn maar nogmaals dat het een groot inbeeldingsvermogen is, denken aan iets zorgt ervoor dat je het ziet. Zonder moeite te hoeven doen, je denkt eraan en je ziet het. Zo kun je mensen die gestorven zijn zien door aan ze te denken en je ziet ze rondlopen in je huis. Alleen de gedachte aan zo iemand kan een overleden persoon tot leven blazen, je hebt je eigen film gemaakt met filmbeelden?
Geestverschijningen hetzelfde geval en de rest dus ook.
Het bestaat tussen de oren alleen maar? Je roept het tot leven door ermee bezig te zijn?
Van mezelf weet ik dat ik vanaf jongs af aan een groot inbeeldingsvermogen had Toen ik nog net in de kinderschoenen stond kon ik al schrijven over fantasie-werelden die voor mij echt tot leven kwamen.
Is mijn paranormale "gave" misschien alleen maar een kwestie van een grote fantasie en inbeeldingsvermogen en is dat bij anderen wellicht ook het geval die wel eens wat zien vliegen her en der
Ik denk van wel Als ik heel nuchter ga kijken naar de laatste jaren dan is het telkens het geval geweest dat ik er mee bezig was, door ermee bezig te zijn kwam het naar voren. Door ergens anders mee bezig te zijn kwamen de andere zaken naar voren. Door alleen met de realiteit bezig te zijn bleef alleen de realiteit over.
Dat grote inbeeldingsvermogen is wel leuk nu en dan, maar het is niet okey als je gaat geloven dat zaken waar zijn die gewoon fantasie zijn. De grens nogmaals waar ik ooit een topic over opende, de grens tussen fantasie en realiteit.
Verdwalen in je eigen fantasie alsof je in je eigen science fiction verhaal gesprongen bent en dan gaat dat verhaal een eigen leven leiden.
Dus zo leg ik nog eens uit hoe dat bij mij zit als ik weer eens kom met wilde verhalen over andere werelden. Je hebt het dromen nog dat meespeelt, het dromen waar je in kunt blijven hangen.
Maar om af te sluiten de hamvraag van het topic.
Waar je mee bezig bent dat ga je zien, en dan is het iets dat tussen je oren in je fantasie tot leven gaat komen, zo kun je alles zien? Alles zien waar je fantasie toegang tot heeft? Het bestaat in je fantasie maar verder dan dat rijkt het niet?
Van mezelf weet ik dat ik dus in de loop van mijn fok! "Carriere", allerlei vage tot meest idiote zaken heb opgeschreven en ik zal eens proberen uit te leggen in zijn algemeenheid en in mijn persoonlijke geval hoe dat hier in zijn werk gaat.
Voorbeeld 1
De gedachte aan God en de gedachte aan geloof
Denk ik niet aan God en sta ik niet stil bij God dan is God niet aanwezig in mijn leven, zodra ik ook maar 1 moment stil sta bij God, dan gaat God tot leven komen. Dan is praten met God mogelijk en God praat terug. Je hebt een denkbeeldig vriendje gemaakt die God heet. Wie weet is zo God ontstaan, de mensen hebben God gemaakt in fantasie Doordat mensen aan God dachten, kwam God tevoorschijn. Net zoals een karakter in een boek of film tot leven komt. Alleen minder tastbaar.
Doordat mensen aan God dachten, kwam God tevoorschijn. Net zoals een karakter in een boek of film tot leven komt. Alleen minder tastbaar.Denken aan God ----> God komt tot leven en je kunt met hem praten en hij praat terug. Je hebt God gemaakt door aan hem te denken.
Niet denken aan God ---> God bestaat niet.
Het is dus hetgeen waar je mee bezig bent dat een leven gaat leiden, en zeker niet alleen in geval van God maar ook in geval van aliens en UFO's en nog meer. Als ik me bezig ga houden met aliens, wat ik een tijd geleden dus deed, dan zie ik de aliens door de kamer lopen in het donker. Maar waar ligt dat dan aan? De fantasie die een eigen leven gaat leiden of is het de gedachte die tot leven komt?
Gisteren zei ik nog van...." Als ik nuchter en helder ben dan ben ik zo normaal als maar wat, en dan mag ik best eens normaal gebruiken zonder aanhalings-tekens want het is dan ook normaal en dan hou ik me bezig met reeële zaken. Tastbare zaken dus ook. Maar ik zie dan dus niets, ook geen visioenen en geen andere vreemde zaken. Ga ik denken aan een zee vol oude schepen dan zie ik dus een zee vol oude schepen, en dan kan ik vanzelf weer denken dat ik een visioen heb van lang geleden maar het is het inbeeldingsvermogen dat zo krachtig is dat de gedachte aan een zee vol oude schepen een zee vol oude schepen laat zien.
Maar waar komen die beelden vandaan? Zijn het waanbeelden die ontstaan of is het een beeld dat ontstaat omdat je ermee bezig bent? Het verbeeldingsvermogen dat naar voren komt wellicht? De fantasie en het denken dat groter gaat worden en groter gaat worden waardoor dingen gezien worden die niet echt zijn maar wel gezien worden? Ik denk zelf dat het geen waanbeelden zijn maar nogmaals dat het een groot inbeeldingsvermogen is, denken aan iets zorgt ervoor dat je het ziet. Zonder moeite te hoeven doen, je denkt eraan en je ziet het. Zo kun je mensen die gestorven zijn zien door aan ze te denken en je ziet ze rondlopen in je huis. Alleen de gedachte aan zo iemand kan een overleden persoon tot leven blazen, je hebt je eigen film gemaakt met filmbeelden?
Geestverschijningen hetzelfde geval en de rest dus ook.
Het bestaat tussen de oren alleen maar? Je roept het tot leven door ermee bezig te zijn?
Van mezelf weet ik dat ik vanaf jongs af aan een groot inbeeldingsvermogen had Toen ik nog net in de kinderschoenen stond kon ik al schrijven over fantasie-werelden die voor mij echt tot leven kwamen.
Toen ik nog net in de kinderschoenen stond kon ik al schrijven over fantasie-werelden die voor mij echt tot leven kwamen.Is mijn paranormale "gave" misschien alleen maar een kwestie van een grote fantasie en inbeeldingsvermogen en is dat bij anderen wellicht ook het geval die wel eens wat zien vliegen her en der
Ik denk van wel Als ik heel nuchter ga kijken naar de laatste jaren dan is het telkens het geval geweest dat ik er mee bezig was, door ermee bezig te zijn kwam het naar voren. Door ergens anders mee bezig te zijn kwamen de andere zaken naar voren. Door alleen met de realiteit bezig te zijn bleef alleen de realiteit over.
Als ik heel nuchter ga kijken naar de laatste jaren dan is het telkens het geval geweest dat ik er mee bezig was, door ermee bezig te zijn kwam het naar voren. Door ergens anders mee bezig te zijn kwamen de andere zaken naar voren. Door alleen met de realiteit bezig te zijn bleef alleen de realiteit over.Dat grote inbeeldingsvermogen is wel leuk nu en dan, maar het is niet okey als je gaat geloven dat zaken waar zijn die gewoon fantasie zijn. De grens nogmaals waar ik ooit een topic over opende, de grens tussen fantasie en realiteit.
Verdwalen in je eigen fantasie alsof je in je eigen science fiction verhaal gesprongen bent en dan gaat dat verhaal een eigen leven leiden.
Dus zo leg ik nog eens uit hoe dat bij mij zit als ik weer eens kom met wilde verhalen over andere werelden. Je hebt het dromen nog dat meespeelt, het dromen waar je in kunt blijven hangen.
Maar om af te sluiten de hamvraag van het topic.
Waar je mee bezig bent dat ga je zien, en dan is het iets dat tussen je oren in je fantasie tot leven gaat komen, zo kun je alles zien? Alles zien waar je fantasie toegang tot heeft? Het bestaat in je fantasie maar verder dan dat rijkt het niet?
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Even verder in nieuw bericht
Over visioenen opwekken, dat is niet moeilijk. Zeker niet als je wat moe bent en niet helemaal aanwezig bent. Bijvoorbeeld na een nacht doorzakken. Je kunt dan een compleet nieuwe realiteit boven deze realiteit zien, puur door te denken eraan.
Het is alsof je een boek leest, tijdens het lezen van een boek kun je ook de beelden voor ogen halen en zie je de karakters en scenario's beschreven in het boek tevoorschijn komen. Alleen is het bij het opwekken van visioenen zo dat je het zonder boek doet.
Nogmaals dat voorbeeld van die zee met schepen erop van 500 jaar geleden. Dan lig ik dus even op de bank bij te komen en dan denk ik even aan schepen van vroeger en dan zie ik de hele huiskamer vol zee en schepen. En dan kun je gaan doordenken dat je paranormaal begaafd bent en grote visioenen hebt maar het is je inbeeldingsvermogen dat van zich laat zien.
Of Aliens met zwarte ogen en blauwe felle laser-stralen die uit de ogen komen in het donker, ook weer het inbeeldingsvermogen, alsof je naar een film van Steven Spielberg zit te kijken maar het is gewoon dat jij aan het projecteren bent in de realiteit. Zo kun je de hele realiteit weghalen en zelf iets toevoegen dat je zelf wilt, wat interessant kan zijn om te doen natuurlijk maar om daar nu paranormale gaves aan vast te klampen?
Als ik straks aliens ga zien met blauwe laser-stralen uit de ogen dan zal ik eerder gaan zeggen in de toekomst dat dromenvanger weer "last" heeft van zijn inbeeldingsvermogen. Ik kan dan wel genieten van de film die ik voor ogen krijg en die ik zelf doe opwekken, maar ik hoef dan niet te zeggen dat ik bezoek heb van aliens van een verre planeet.
Als ik goed zou trainen dan zou ik op commando van deze moderne realiteit een omgeving maken van de middel-eeuwen. Het bankstel weghalen en een oud ding neerzetten, puur door te kijken en op te vangen en daarna anders te kijken.
Maar goed, waar gaat het nu om?
Om het inbeeldingsvermogen, ze zeggen wel eens van..." Beeld je maar niets in". Maar dat inbeelden kan leuk zijn om te doen.
Laatste keer toen ik die zee vol schepen zag toen beweerde ik dat het een andere dimensie was en dat die schepen zou de kamer zouden kunnen invaren met water en al.
Zo zag ik vorige week nog na nieuwjaar tijdens het bijkomen een hond in een grijze glazen ruimte en die hond die was met zijn poten aan het slaan tegen de glazen wand, ook toen dacht ik in eerste instantie dat die hond uit een andere dimensie kwam. Maar die hond in die glazen ruimte had ik zelf tot leven geroepen door aan die hond te denken. Ik weet nog goed dat ik met opzet aan die hond dacht, en toen zag ik dus een bewegende hond die echt in leven leek te zijn.
Zelf film-beelden maken dus. En dan is het even okey dat je niet gaat denken dat je spoken ziet, maar beseft dat je het allemaal zelf maakt alsof je een film-producer bent. Alleen ben je zelf de enige die de filmbeelden ziet.
Het zit dus tussen de oren
Alsnog is het leuk om daarmee te experimenteren, om te zien hoeveel je kunt lanceren van film-materiaal en hoe echt het kan lijken wat je lanceert. Maar om meteen te geloven dat die schepen in de haven van Rotterdam belanden omdat ze uit een andere dimensie komen wat ik vorige keer dus deed? Toen beweerde ik dat ik kon kijken in de tijd van die schepen en dat ik de poort kon openen tussen de tijdsmuren Maar zo kun je van alles denken Het is een film die je maakt nogmaals, doordat je zelf veel films gezien hebt. Of denken jullie dat het wat anders is voor de mensen die het zelf ook wel eens meemaken?
En die hond die je kamer binnen loopt vanuit die glazen kamer?
Waar komen die beelden vandaan? Is dat mens eigen? Veel films gezien en veel gelezen hebben en goed opletten hoe bewegende beelden gaan, zodat je zelf films kunt maken?
En nu even genoeg
Straks even vragen of de Topic titel kan worden aangepast, wat je denkt ga je zien. Je hoeft niet eens te geloven om wat te zien, je hoeft maar te denken ergens aan en je gaat het zien of horen. Je denkt aan een eiland en je ziet een eiland. Je denkt aan een alien en je ziet een alien. Je denkt aan mensen die dood zijn en je ziet ze tot leven komen.
De kracht van inbeeldingsvermogen of is het fantasie?
Over visioenen opwekken, dat is niet moeilijk. Zeker niet als je wat moe bent en niet helemaal aanwezig bent. Bijvoorbeeld na een nacht doorzakken. Je kunt dan een compleet nieuwe realiteit boven deze realiteit zien, puur door te denken eraan.
Het is alsof je een boek leest, tijdens het lezen van een boek kun je ook de beelden voor ogen halen en zie je de karakters en scenario's beschreven in het boek tevoorschijn komen. Alleen is het bij het opwekken van visioenen zo dat je het zonder boek doet.
Nogmaals dat voorbeeld van die zee met schepen erop van 500 jaar geleden. Dan lig ik dus even op de bank bij te komen en dan denk ik even aan schepen van vroeger en dan zie ik de hele huiskamer vol zee en schepen. En dan kun je gaan doordenken dat je paranormaal begaafd bent en grote visioenen hebt maar het is je inbeeldingsvermogen dat van zich laat zien.
Of Aliens met zwarte ogen en blauwe felle laser-stralen die uit de ogen komen in het donker, ook weer het inbeeldingsvermogen, alsof je naar een film van Steven Spielberg zit te kijken maar het is gewoon dat jij aan het projecteren bent in de realiteit. Zo kun je de hele realiteit weghalen en zelf iets toevoegen dat je zelf wilt, wat interessant kan zijn om te doen natuurlijk maar om daar nu paranormale gaves aan vast te klampen?
Als ik straks aliens ga zien met blauwe laser-stralen uit de ogen dan zal ik eerder gaan zeggen in de toekomst dat dromenvanger weer "last" heeft van zijn inbeeldingsvermogen. Ik kan dan wel genieten van de film die ik voor ogen krijg en die ik zelf doe opwekken, maar ik hoef dan niet te zeggen dat ik bezoek heb van aliens van een verre planeet.
Als ik goed zou trainen dan zou ik op commando van deze moderne realiteit een omgeving maken van de middel-eeuwen. Het bankstel weghalen en een oud ding neerzetten, puur door te kijken en op te vangen en daarna anders te kijken.
Maar goed, waar gaat het nu om?
Om het inbeeldingsvermogen, ze zeggen wel eens van..." Beeld je maar niets in". Maar dat inbeelden kan leuk zijn om te doen.
Laatste keer toen ik die zee vol schepen zag toen beweerde ik dat het een andere dimensie was en dat die schepen zou de kamer zouden kunnen invaren met water en al.
Zo zag ik vorige week nog na nieuwjaar tijdens het bijkomen een hond in een grijze glazen ruimte en die hond die was met zijn poten aan het slaan tegen de glazen wand, ook toen dacht ik in eerste instantie dat die hond uit een andere dimensie kwam. Maar die hond in die glazen ruimte had ik zelf tot leven geroepen door aan die hond te denken. Ik weet nog goed dat ik met opzet aan die hond dacht, en toen zag ik dus een bewegende hond die echt in leven leek te zijn.
Zelf film-beelden maken dus. En dan is het even okey dat je niet gaat denken dat je spoken ziet, maar beseft dat je het allemaal zelf maakt alsof je een film-producer bent. Alleen ben je zelf de enige die de filmbeelden ziet.
Het zit dus tussen de oren
Alsnog is het leuk om daarmee te experimenteren, om te zien hoeveel je kunt lanceren van film-materiaal en hoe echt het kan lijken wat je lanceert. Maar om meteen te geloven dat die schepen in de haven van Rotterdam belanden omdat ze uit een andere dimensie komen wat ik vorige keer dus deed? Toen beweerde ik dat ik kon kijken in de tijd van die schepen en dat ik de poort kon openen tussen de tijdsmuren Maar zo kun je van alles denken Het is een film die je maakt nogmaals, doordat je zelf veel films gezien hebt. Of denken jullie dat het wat anders is voor de mensen die het zelf ook wel eens meemaken?
En die hond die je kamer binnen loopt vanuit die glazen kamer?
Waar komen die beelden vandaan? Is dat mens eigen? Veel films gezien en veel gelezen hebben en goed opletten hoe bewegende beelden gaan, zodat je zelf films kunt maken?
En nu even genoeg
Straks even vragen of de Topic titel kan worden aangepast, wat je denkt ga je zien. Je hoeft niet eens te geloven om wat te zien, je hoeft maar te denken ergens aan en je gaat het zien of horen. Je denkt aan een eiland en je ziet een eiland. Je denkt aan een alien en je ziet een alien. Je denkt aan mensen die dood zijn en je ziet ze tot leven komen.
De kracht van inbeeldingsvermogen of is het fantasie?
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
nou ik denk dat je hier een wezelijk punt aandraagd..een goed topic heb geplaatst:
Maar er bestaat ook nog zoiets als fantasie tot leven wekken..dat doen mensen dagelijks als ze hun dromen waarmaken..wat mijn geval betrefd ik heb allemaal kleine droompjes..1 droom..als ik die ooit waar kan maken dan spring ik een gat in de lucht.. maar tot dusver is dat nog niet zover gekomen.. ik heb geen vallende ster gezien ofzo..maar uhm ik heb het hier ook al eens aangegeven..en ach ja we zien wel he.. misschien heel stom maar: de liefde van je leven vinden.. in een echt persoon.. dat is voor mij momenteel een fantasie, maar het lijkt me niet onmogelijk..quote:Waar je mee bezig bent dat ga je zien, en dan is het iets dat tussen je oren in je fantasie tot leven gaat komen, zo kun je alles zien? Alles zien waar je fantasie toegang tot heeft? Het bestaat in je fantasie maar verder dan dat rijkt het niet?
De agents merkten op dat de zion maanframe hun tegenwerkte. Ze kregen via hun headphones door dat ze beter niet konden liegen over het koekje wat ze al hadden gehad bij de toekomst-oma. Ze wilden er graag nog eentje, maar ze is niet zo gek!
Dat is voor jou nu een fantasie of droom waar je over kunt fantaseren, maar als je richting die droom gaat leven en eraan gaat werken door bijvoorbeeld vaker op een meid af te stappen en nog meer, dan kun je van je fantasie of droom werkelijkheid maken.quote:Op dinsdag 9 januari 2007 06:16 schreef Normalneo het volgende:
Maar er bestaat ook nog zoiets als fantasie tot leven wekken..dat doen mensen dagelijks als ze hun dromen waarmaken..wat mijn geval betrefd ik heb allemaal kleine droompjes..1 droom..als ik die ooit waar kan maken dan spring ik een gat in de lucht.. maar tot dusver is dat nog niet zover gekomen.. ik heb geen vallende ster gezien ofzo..maar uhm ik heb het hier ook al eens aangegeven..en ach ja we zien wel he.. misschien heel stom maar: de liefde van je leven vinden.. in een echt persoon.. dat is voor mij momenteel een fantasie, maar het lijkt me niet onmogelijk..
Heb je geen geluk in de liefde dan kun je bijvoorbeeld gaan sporten om je meer zelfverzekerd te voelen, je kunt andere kleding dragen je kunt ander kapsel aanmeten en je kunt je hele overkomen veranderen.
Succesvol worden in het leven dus, en dat begint door het te willen en vaak gebeurt het willen toch wel in je droom die je hebt over wat je wilt bereiken in het leven. Je begint vanuit een situatie die je werkelijkheid wilt zien worden ( dat kun je zien als een droombeeld) vervolgens ga je wel of niet aan de slag om dat droombeeld tot werkelijkheid te lanceren.
Geldt ook voor je werk, als je een droombaan hebt dan is dat het uitgangspunt van waar je gaat beginnen om het te bereiken. Je hebt een droom en vanuit die droom leef je voort richting de toekomst. Dromen hebben de kracht om in slechte tijden houvast te bieden heb ik voor mezelf gemerkt, in de meest slechte tijden hield ik alleen mijn dromen over, en omdat ik nog dromen had, bleef ik moed houden, ik hield die dromen dus vast en ging er altijd vanuit dat die dromen waarheid konden worden. In ieder geval de droom tot een goed gevoel in het bestaan, goed voelen als droom. Je ziet jezelf lachend opstaan iedere dag, en zelfs al ben je op en top depressief, die droom die houdt je in leven op dat moment. En die droom die laat je doorgaan, en op een gegeven moment ga je je beter voelen. Dus dan komt die droom uit over goed voelen.
En dan is het wel prettig dat het niet alleen bij dromen blijft natuurlijk. Ook eens een droom zien uitkomen, en daar heb je geen vallende sterren bij nodig, een beetje inzit misschien wel. Creativiteit en inzit. 99 % inzit las ik ergens, 99 procent transpiratie en dan heb je nog inspiratie. En doorzettingsvermogen.
Maar dit is niet echt truth-achtig, het zou zo in R&P kunnen staan.
Hoewel dromen waarheid maken wel iets is om over verder te schrijven.
I have a dream, I have a dream
Ik denk dat ambitie ook veel te maken heeft met een droom of visie. Vanuit een droom krijg je ambitie. Een ondernemer die droomt van een eigen zaak die krijgt ambitie via de droom tot het hebben van een eigen zaak. Je droomt en ziet je zelf ergens staan in het leven, en dat neem je als doel. Je ziet jezelf in de toekomst ergens staan, en vanuit de realiteit werk je richting dat doel.
En of de droom nu toekomst of heden of verleden is?
Het is een ideale situatie die je voor ogen neemt volgens mij. En idealist zijn we volgens mij allemaal wel een beetje Wie wilt er geen ideale situatie?
Topic past nu beter in levensbeschouwing en filosofie thuis, maar wie weet wat voor wending het nog gaat krijgen straks
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Even frisse douche genomen
NormalNeo even, jij droomt van een leuke relatie met een leuke meid. Je kunt ook zeggen dat het je doel is om dat te bereiken in je leven. Het is een droom, een doel en een ambitie wellicht.
Je ziet jezelf in je fantasie al een geweldige tijd hebben met je toekomstige vriendin, alleen maar rozengeur en manenschijn. Maar voordat je uberhaupt samen kunt zijn in private time met die meid, zul je eerst een gesprek moeten aanknopen. Een gesprek op gang houden dus, dat is sowieso een eerste vereiste, uiterlijk komt niet op de eerste plek, het gaat erom dat je het contact kunt onderhouden en vlot kunt praten en dat het klikt ook.
En daar kun je dan weer aan werken door te experimenteren met aanspreken van vrouwen op straat, eens de gok wagen en gewoon eens wat eruit gooien en dan kijken wat er gebeurt, gaat het contact mis dan leer je ervan.
Als je droomt over een relatie dan zul je toch ook zelf wat eraan moeten doen, en ook de dame die jij ontmoet zal input moeten leveren in het contact. Jij zult het contact staande moeten houden en zij ook, als je een op het eerste gezicht leuke meid tegen komt die niet in staat is om 10 woorden te zeggen en die constant met een mond vol tanden staat, dan klikt het niet. En dan draait het zeker niet alleen om sociale praatjes maar het eerste contact begint toch vaak met praten, je gaat niet direct een vrouw in de kont knijpen want dat is geen manier van handelen.
Eerst zul je toch moeten beginnen met de chit chat of hoe noemen ze dat?
Maar jou droom is dus een leuke meid aan de haak slaan, dan zul je toch eerst moeten gaan zoeken en daarna moeten aanspreken. Als je blijft wachten kun je tot je 90ste wachten zonder jou te willen beledigen. Maar dat geldt dus voor alles in het leven.
Bij iedere handeling is inzet vereist, zelfs het opstaan 's morgens kost inspanning, als je de kracht niet hebt of je hebt geen zin om op te staan, dan blijf je maanden in bed liggen, wat bij een aantal mensen dus ook gebeurt.
Inspiratie en transpiratie. En een droom. Een ideaal beeld kun je zien als droom, wat wil je bereiken. En daarna is het een zaak om een plan van aanpak op te stellen. En dat hoeft niet op papier.
Maar zo is het even geen truth topic maar een ander topic. Hoe ik dus nu even erover denk over dromen waar maken. Inzet is nodig. Heb je een droom tot het afronden van een opleiding dan kun je blijven dromen maar ga je niet studeren dan zul je die opleiding nooit afronden. En dat is dus nogmaals bij alles het geval.
Dromen zorgen voor de inspiratie, en de transpiratie zorgt voor het waarmaken.
Het lijkt bijna op de microsoft reclame nu
Wat je wilt kun je meemaken zou nu van toepassing zijn Alles wat je wilt is mogelijk. Door inzet te tonen, en doe je het met plezier, dan is die inzet ook iets dat vanzelf gaat.
NormalNeo even, jij droomt van een leuke relatie met een leuke meid. Je kunt ook zeggen dat het je doel is om dat te bereiken in je leven. Het is een droom, een doel en een ambitie wellicht.
Je ziet jezelf in je fantasie al een geweldige tijd hebben met je toekomstige vriendin, alleen maar rozengeur en manenschijn. Maar voordat je uberhaupt samen kunt zijn in private time met die meid, zul je eerst een gesprek moeten aanknopen. Een gesprek op gang houden dus, dat is sowieso een eerste vereiste, uiterlijk komt niet op de eerste plek, het gaat erom dat je het contact kunt onderhouden en vlot kunt praten en dat het klikt ook.
En daar kun je dan weer aan werken door te experimenteren met aanspreken van vrouwen op straat, eens de gok wagen en gewoon eens wat eruit gooien en dan kijken wat er gebeurt, gaat het contact mis dan leer je ervan.
Als je droomt over een relatie dan zul je toch ook zelf wat eraan moeten doen, en ook de dame die jij ontmoet zal input moeten leveren in het contact. Jij zult het contact staande moeten houden en zij ook, als je een op het eerste gezicht leuke meid tegen komt die niet in staat is om 10 woorden te zeggen en die constant met een mond vol tanden staat, dan klikt het niet. En dan draait het zeker niet alleen om sociale praatjes maar het eerste contact begint toch vaak met praten, je gaat niet direct een vrouw in de kont knijpen want dat is geen manier van handelen.
Eerst zul je toch moeten beginnen met de chit chat of hoe noemen ze dat?
Maar jou droom is dus een leuke meid aan de haak slaan, dan zul je toch eerst moeten gaan zoeken en daarna moeten aanspreken. Als je blijft wachten kun je tot je 90ste wachten zonder jou te willen beledigen. Maar dat geldt dus voor alles in het leven.
Bij iedere handeling is inzet vereist, zelfs het opstaan 's morgens kost inspanning, als je de kracht niet hebt of je hebt geen zin om op te staan, dan blijf je maanden in bed liggen, wat bij een aantal mensen dus ook gebeurt.
Inspiratie en transpiratie. En een droom. Een ideaal beeld kun je zien als droom, wat wil je bereiken. En daarna is het een zaak om een plan van aanpak op te stellen. En dat hoeft niet op papier.
Maar zo is het even geen truth topic maar een ander topic. Hoe ik dus nu even erover denk over dromen waar maken. Inzet is nodig. Heb je een droom tot het afronden van een opleiding dan kun je blijven dromen maar ga je niet studeren dan zul je die opleiding nooit afronden. En dat is dus nogmaals bij alles het geval.
Dromen zorgen voor de inspiratie, en de transpiratie zorgt voor het waarmaken.
Het lijkt bijna op de microsoft reclame nu
Wat je wilt kun je meemaken zou nu van toepassing zijn Alles wat je wilt is mogelijk. Door inzet te tonen, en doe je het met plezier, dan is die inzet ook iets dat vanzelf gaat.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Over doem-scenario's even en over voorspellingen even. Wat je gelooft ga je beweren en ook daar is wat je ziet van toepassing. Het gaat ook bij voorspellingen en doem-scenario's een eigen leven leiden in een aantal gevallen, zeker in mijn geval.
Ik was even rtl-4 ontbijtnieuws aan het kijken over opwarming van de aarde, en als ik dan niet uitkijk dan gaat het scenario van opwarming van de aarde ook een eigen leven leiden. Ik denk dan aan hogere temperaturen ieder jaar, en dan gaat het zo snel dat ik ga denken dat we straks in een oven leven van 60 graden. Terwijl dat helemaal niet het geval hoeft te zijn. Wie weet valt er wat aan te doen nog, dat het straks weer hersteld gaat worden in oude staat.
Maar zo heb je dus ook voorspellers als Nostredamus die zich hebben laten gaan in hun voorspellingen, en dan is het maar de vraag hoe betrouwbaar voorspellingen zijn. Als je denkt aan opwarming van het klimaat dan kun je denken dat we over 20 jaar in een hel leven waar het zowel in de winter als in de zomer 60-70 graden boven 0 is.
Of je gaat denken dat het allemaal goed komt en op de pootjes terecht komt. In hoeverre laat je het doem-denken de boventoon vieren? In welke stroomversnelling kom je terecht? Dan is in mijn geval de rem erop gooien wel even prettig, zou ik bij het scenario van opwarming van de aarde de rem niet erop gooien dan zie ik temperaturen van 100 graden celcius naar voren komen en dan hou ik weer mezelf voor de gek.
En dan is het de versnelling van het beeld dat naar voren komt, zonder uberhaupt zelf iets erbij te denken, je hoort opwarming klimaat en vanzelf gaat het denken de temperaturen verder opvoeren. Het denken gaat dan een eigen leven leiden, en dan is even op de rem trappen wel zo prettig. Dat je het eigen denken kan bijbenen en aansturen. Anders ontstaat paniek en chaos. Een korte handleiding nu over hoe snel ik in een versnelling kan komen.
Je mind gaat een spelletje met je spelen, net zoals kan gebeuren bij het zien van verschijningen.
Het loopt uit de hand op dat moment. Paniek ontstaat ook op die manier in de wereld. Gebrek aan controle. Zodra mensen in paniek raken zijn ze de controle dus ook kwijt en verliezen ze ......realiteit? Zoals Nostredamus en meerdere voorspellers dat misschien ook hadden.
Hoe vaak is het einde van de wereld niet voorspeld ondertussen? Hoe vaak is een komeet niet voorspeld ondertussen?
Wat je gelooft ga je beweren en niet alleen zien. Je gaat in je eigen leugens geloven. Zoals ook bij Godsdiensten het geval is in een aantal gevallen. Je gelooft ergens in, en dan geloof je zo sterk erin, dat het "waarheid" voor je is. Valse waarheid?
Wat is de waarheid?
Even een toevoeging nog. Het jezelf laten meeslepen in het denken en in de realiteit, in hoeverre blijf je met beide benen op de grond staan en sta je als een pilaar in de realiteit? Dat geldt dus voor Godsdiensten en voor UFO's en voor aliens en voor doem-scenario's.
Wat is een betere aanname om in te geloven? Dat het klimaat nog gaat herstellen of dat we kapot gaan ? En in hoeverre is angst een goede raadgever?
Maar ik dwaal af, dus ik ga even nieuws kijken.
Van mezelf weet ik dat ik de neiging heb om mezelf te laten meeslepen, en dan moet ik op mijn tellen passen anders verdwaal ik dus. Ook bij het kijken van een film kan ik zo ver in de film komen dat ik helemaal in de film zit, dan kruip ik zo de tv in. Meeleven ook wel. Meeleven en inleven en inbeelden en nog meer.
En dan wederom, wat je gelooft ga je zien. Geloof je in 30 graden in januari in 2010, dan zie je dat het 30 graden is in januari 2010. Je ziet die zomer in januari bijna naar voren komen en leeft bijna in die zomer.
Zie je 20 graden onder nul in januari 2010 en zie je herstel van het klimaat, dan leef je weer in de winter van 2010. En is de ongerustheid weg.
Het ligt er maar aan, en zo kun je het jezelf wat makkelijker maken. Zo bespaar je paniek
Gewoon even een andere situatie inbeelden. Van doem-scenario naar droom-scenario Doem-scenario heb je toch niets aan, reeel blijven dan weer wel maar doem-scenario Zelfs al is een doem-scenario reeel, je maakt het je er alleen maar moeilijk mee. Door een doem-scenario in te beelden maak je het heden zwaar en raak je in paniek. Ik althans.
Ik geloof in een herstel van het klimaat en in 2010 zie ik een elfstedentocht, en die gedachte zorgt ervoor dat ik nu meer kan genieten. Denk ik aan 30 graden boven nul in 2010, dan heb ik geen zin meer erin, dan heb ik niet eens meer zin om op te staan. Dan geloof ik nog liever dat het allemaal goed komt.
[ Bericht 9% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-01-2007 07:15:50 ]
Ik was even rtl-4 ontbijtnieuws aan het kijken over opwarming van de aarde, en als ik dan niet uitkijk dan gaat het scenario van opwarming van de aarde ook een eigen leven leiden. Ik denk dan aan hogere temperaturen ieder jaar, en dan gaat het zo snel dat ik ga denken dat we straks in een oven leven van 60 graden. Terwijl dat helemaal niet het geval hoeft te zijn. Wie weet valt er wat aan te doen nog, dat het straks weer hersteld gaat worden in oude staat.
Maar zo heb je dus ook voorspellers als Nostredamus die zich hebben laten gaan in hun voorspellingen, en dan is het maar de vraag hoe betrouwbaar voorspellingen zijn. Als je denkt aan opwarming van het klimaat dan kun je denken dat we over 20 jaar in een hel leven waar het zowel in de winter als in de zomer 60-70 graden boven 0 is.
Of je gaat denken dat het allemaal goed komt en op de pootjes terecht komt. In hoeverre laat je het doem-denken de boventoon vieren? In welke stroomversnelling kom je terecht? Dan is in mijn geval de rem erop gooien wel even prettig, zou ik bij het scenario van opwarming van de aarde de rem niet erop gooien dan zie ik temperaturen van 100 graden celcius naar voren komen en dan hou ik weer mezelf voor de gek.
En dan is het de versnelling van het beeld dat naar voren komt, zonder uberhaupt zelf iets erbij te denken, je hoort opwarming klimaat en vanzelf gaat het denken de temperaturen verder opvoeren. Het denken gaat dan een eigen leven leiden, en dan is even op de rem trappen wel zo prettig. Dat je het eigen denken kan bijbenen en aansturen. Anders ontstaat paniek en chaos. Een korte handleiding nu over hoe snel ik in een versnelling kan komen.
Je mind gaat een spelletje met je spelen, net zoals kan gebeuren bij het zien van verschijningen.
Het loopt uit de hand op dat moment. Paniek ontstaat ook op die manier in de wereld. Gebrek aan controle. Zodra mensen in paniek raken zijn ze de controle dus ook kwijt en verliezen ze ......realiteit? Zoals Nostredamus en meerdere voorspellers dat misschien ook hadden.
Hoe vaak is het einde van de wereld niet voorspeld ondertussen? Hoe vaak is een komeet niet voorspeld ondertussen?
Wat je gelooft ga je beweren en niet alleen zien. Je gaat in je eigen leugens geloven. Zoals ook bij Godsdiensten het geval is in een aantal gevallen. Je gelooft ergens in, en dan geloof je zo sterk erin, dat het "waarheid" voor je is. Valse waarheid?
Wat is de waarheid?
Even een toevoeging nog. Het jezelf laten meeslepen in het denken en in de realiteit, in hoeverre blijf je met beide benen op de grond staan en sta je als een pilaar in de realiteit? Dat geldt dus voor Godsdiensten en voor UFO's en voor aliens en voor doem-scenario's.
Wat is een betere aanname om in te geloven? Dat het klimaat nog gaat herstellen of dat we kapot gaan ? En in hoeverre is angst een goede raadgever?
Maar ik dwaal af, dus ik ga even nieuws kijken.
Van mezelf weet ik dat ik de neiging heb om mezelf te laten meeslepen, en dan moet ik op mijn tellen passen anders verdwaal ik dus. Ook bij het kijken van een film kan ik zo ver in de film komen dat ik helemaal in de film zit, dan kruip ik zo de tv in. Meeleven ook wel. Meeleven en inleven en inbeelden en nog meer.
En dan wederom, wat je gelooft ga je zien. Geloof je in 30 graden in januari in 2010, dan zie je dat het 30 graden is in januari 2010. Je ziet die zomer in januari bijna naar voren komen en leeft bijna in die zomer.
Zie je 20 graden onder nul in januari 2010 en zie je herstel van het klimaat, dan leef je weer in de winter van 2010. En is de ongerustheid weg.
Het ligt er maar aan, en zo kun je het jezelf wat makkelijker maken. Zo bespaar je paniek
Gewoon even een andere situatie inbeelden. Van doem-scenario naar droom-scenario Doem-scenario heb je toch niets aan, reeel blijven dan weer wel maar doem-scenario Zelfs al is een doem-scenario reeel, je maakt het je er alleen maar moeilijk mee. Door een doem-scenario in te beelden maak je het heden zwaar en raak je in paniek. Ik althans.
Zelfs al is een doem-scenario reeel, je maakt het je er alleen maar moeilijk mee. Door een doem-scenario in te beelden maak je het heden zwaar en raak je in paniek. Ik althans.Ik geloof in een herstel van het klimaat en in 2010 zie ik een elfstedentocht, en die gedachte zorgt ervoor dat ik nu meer kan genieten. Denk ik aan 30 graden boven nul in 2010, dan heb ik geen zin meer erin, dan heb ik niet eens meer zin om op te staan. Dan geloof ik nog liever dat het allemaal goed komt.
[ Bericht 9% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-01-2007 07:15:50 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Vorige post was even een reminder naar mezelf toe
Always look on the bright side of life, zelfs al staan de zaken er niet bijster goed voor Maar dat geldt voor alles. Kop onder de schouders of kop boven de schouders. Enige dat overblijft is doorgaan.
Always look on the bright side of life, zelfs al staan de zaken er niet bijster goed voor Maar dat geldt voor alles. Kop onder de schouders of kop boven de schouders. Enige dat overblijft is doorgaan.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Altijd leuk om te zien hoe je op je eigen manier aan die inzichten komt, DV .
Je realiteit schep je zelf inderdaad, en de eerste ( grote ) stap is je verwachtingspatroon. Als je die kan controleren dan heb je een machtig gereedschap tot je beschikking .
Gisteren 'what the bleep, down the rabbit hole gekeken' en daar komt het precies naar voren, 'The secret' idem en die boeken die ik je een tijd geleden aan wilde smeren heeft dat dus ook als uitgangspunt.
Punt is als je positief in het leven staat je positieve dingen aantrekt maar hetzelfde geldt voor negatieve dingen. Dus als jij denkt dat je altijd pech hebt dan, omdat je daar je aandacht aan schenkt, is dat ook zo. Een tijdje geleden had je een topic over het feit dat wat je observeerde je kracht gaf en hetgeen wat je niet observeerde jou observeerde. Dat heeft er ook mee te maken . Alleen dan zonder dat het je energie kost dus .
Anyway, altijd leuk om te zien hoe je erop komt .
Je realiteit schep je zelf inderdaad, en de eerste ( grote ) stap is je verwachtingspatroon. Als je die kan controleren dan heb je een machtig gereedschap tot je beschikking .
Gisteren 'what the bleep, down the rabbit hole gekeken' en daar komt het precies naar voren, 'The secret' idem en die boeken die ik je een tijd geleden aan wilde smeren heeft dat dus ook als uitgangspunt.
Punt is als je positief in het leven staat je positieve dingen aantrekt maar hetzelfde geldt voor negatieve dingen. Dus als jij denkt dat je altijd pech hebt dan, omdat je daar je aandacht aan schenkt, is dat ook zo. Een tijdje geleden had je een topic over het feit dat wat je observeerde je kracht gaf en hetgeen wat je niet observeerde jou observeerde. Dat heeft er ook mee te maken . Alleen dan zonder dat het je energie kost dus .
Anyway, altijd leuk om te zien hoe je erop komt .
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
De gulden middenweg bewandelen is moeilijk merk ik vaker, wat is waar en wat is niet waar. En welke kant is de beste richting en hoe bewandel je het flinter-dunne koord in evenwicht.
Maar daar kom ik later op terug, ben wat ziekjes en dus kan ik niet lang achter de computer zitten.
Die inzichten komen vanzelf naar voren als ik ga twijfelen over mijn manier van benaderen. Ieder mens heeft zo zijn of haar benadering wat betreft de kijk op de wereld en de rest van het bestaan. Ik ben dan sinds een paar jaar gaan experimenteren in de kijk op alles, en vanzelf ga je richting extremen aan, zoals ik dus al een aantal jaren hier aan het laten zien ben.
Heb ik een extreme denkwijze gehad die -1000 naar links ging, dan komt die denkwijze altijd terug in mijn bestaan. Iedere post op fok! kan ik dus herinneren en iedere post die links of rechts uitslaat in de weegslaag die ga ik weer herstellen om tot evenwicht proberen te komen.
Zo ga ik van linkse extremen naar rechts extremen ( geen politieke extremen dus, zomaar links en rechts, je kunt het ook boven of onder noemen, de waardes dus) en zo zoek ik weer het evenwicht, deze topic is dus bedoeld om evenwicht aan te brengen een beetje. Twijfel in wat je ziet en wat je geloofd, niet direct alles voor waar aannemen.
Het is in mijn geval dus veel zoeken naar balans. Af en toe zonder te denken een theorie aankaarten, af en toe een brain-fart zoals jij dat noemt En na een x-aantal schoten op doel zonder mikken, daarna weer verder gaan met afwegen en focussen.
Zoals vandaag.
Zoals ik me ook herstelde in mijn opvatting over het weer, ideaal weer is winter in Nederland op dit moment. Winter hoort bij Nederland. Dus dat eeuwige geleuter over eeuwige lente is gewoon geleuter van mijn kant.
Zo herstel ik dus altijd mijn fouten, ik wil temperaturen onder nul zien.
Het is dus zig zaggen ook vaker, zig zag zig zag....en dan weer een rechte lijn.
Plus min plus min.
En zo gaat dat door.
Die boeken die je me wilde aansmeren zal ik nog eens lezen als ik meer geduld heb trouwens Ik ben vaak zo ongeduldig dat ik niet eens 1 blz kan lezen van 1 boek. Dan ga ik naar de bibliotheek om 8 boeken te lenen en geen enkel boek wordt echt open geslagen.
Ik zit op hete kolen te vaak
Niet op volle toeren maar op hete kolen
Nu weer snel op de bank onder de dekens Ziek, maar dat is ook eens okey. Een keer ziek zijn zodat het lichaam eens gaat werken om gezond te worden. Ieder voordeel heeft nadeel
Ik zei dat ik iedere post kan herinneren maar dat is niet helemaal waar, ik weet in grote lijnen mijn gedrag online en hoe ik denk en hoe ik me ontwikkel en het is voor zover ik weet een constant proces van bijsturen, ben ik weer op een rechte lijn dan zoek ik weer de uitdaging van een andere denkwijze die buiten het pad ligt van de rechte lijn, en zo ga ik dus zig zaggend door het leven vaker, een afslag die leidt tot "verdwaling" en ben ik even verdwaald dan zoek ik weer de rechte weg, maar constant op een rechte weg dat lukt me niet want dan ga ik me vervelen zoals ik tegen jou in je fotoboek zei dat ik niets meer wist te verzinnen en dan lijkt het dood te zijn allemaal.
Dus met opzet zoek ik een vreemde denkwijze, die vreemde denkwijze gaat een eigen leven leiden en dan is het mogelijk om die denkwijze uit te breiden. Om vervolgens weer aan te sturen richting "normale" denkwijzes. ( what the hell is normaal )
Maar altijd 1+1=2
Dit topic is ook geen 1+1=2 maar ik probeer er in de OP wel 1+1=5 van te maken zodat je 1+1 op 1 hand kunt tellen
Nu echt op de bank, af en toe uitzieken en dan weer even schrijven hier.
De rest leg ik nog wel uit later. Over een bepaalde visie of opvatting die achteraf onzin lijkt te zijn in je eigen ogen, en kijk je dan na 10 keer kijken nog 1 keer naar die opvatting dan lijkt het alsnog geen vreemde opvatting te zijn.
Dus wat is waar en wat is niet waar? En wat is een juiste handelswijze of denkwijze?
Ligt de waarheid in het midden van het zig zag pad?
[ Bericht 15% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-01-2007 09:10:28 ]
Maar daar kom ik later op terug, ben wat ziekjes en dus kan ik niet lang achter de computer zitten.
Die inzichten komen vanzelf naar voren als ik ga twijfelen over mijn manier van benaderen. Ieder mens heeft zo zijn of haar benadering wat betreft de kijk op de wereld en de rest van het bestaan. Ik ben dan sinds een paar jaar gaan experimenteren in de kijk op alles, en vanzelf ga je richting extremen aan, zoals ik dus al een aantal jaren hier aan het laten zien ben.
Heb ik een extreme denkwijze gehad die -1000 naar links ging, dan komt die denkwijze altijd terug in mijn bestaan. Iedere post op fok! kan ik dus herinneren en iedere post die links of rechts uitslaat in de weegslaag die ga ik weer herstellen om tot evenwicht proberen te komen.
Zo ga ik van linkse extremen naar rechts extremen ( geen politieke extremen dus, zomaar links en rechts, je kunt het ook boven of onder noemen, de waardes dus) en zo zoek ik weer het evenwicht, deze topic is dus bedoeld om evenwicht aan te brengen een beetje. Twijfel in wat je ziet en wat je geloofd, niet direct alles voor waar aannemen.
Het is in mijn geval dus veel zoeken naar balans. Af en toe zonder te denken een theorie aankaarten, af en toe een brain-fart zoals jij dat noemt En na een x-aantal schoten op doel zonder mikken, daarna weer verder gaan met afwegen en focussen.
Zoals vandaag.
Zoals ik me ook herstelde in mijn opvatting over het weer, ideaal weer is winter in Nederland op dit moment. Winter hoort bij Nederland. Dus dat eeuwige geleuter over eeuwige lente is gewoon geleuter van mijn kant.
Zo herstel ik dus altijd mijn fouten, ik wil temperaturen onder nul zien.
Het is dus zig zaggen ook vaker, zig zag zig zag....en dan weer een rechte lijn.
Plus min plus min.
En zo gaat dat door.
Die boeken die je me wilde aansmeren zal ik nog eens lezen als ik meer geduld heb trouwens Ik ben vaak zo ongeduldig dat ik niet eens 1 blz kan lezen van 1 boek. Dan ga ik naar de bibliotheek om 8 boeken te lenen en geen enkel boek wordt echt open geslagen.
Ik zit op hete kolen te vaak
Niet op volle toeren maar op hete kolen
Nu weer snel op de bank onder de dekens Ziek, maar dat is ook eens okey. Een keer ziek zijn zodat het lichaam eens gaat werken om gezond te worden. Ieder voordeel heeft nadeel
Ziek, maar dat is ook eens okey. Een keer ziek zijn zodat het lichaam eens gaat werken om gezond te worden. Ieder voordeel heeft nadeel Ik zei dat ik iedere post kan herinneren maar dat is niet helemaal waar, ik weet in grote lijnen mijn gedrag online en hoe ik denk en hoe ik me ontwikkel en het is voor zover ik weet een constant proces van bijsturen, ben ik weer op een rechte lijn dan zoek ik weer de uitdaging van een andere denkwijze die buiten het pad ligt van de rechte lijn, en zo ga ik dus zig zaggend door het leven vaker, een afslag die leidt tot "verdwaling" en ben ik even verdwaald dan zoek ik weer de rechte weg, maar constant op een rechte weg dat lukt me niet want dan ga ik me vervelen zoals ik tegen jou in je fotoboek zei dat ik niets meer wist te verzinnen en dan lijkt het dood te zijn allemaal.
Dus met opzet zoek ik een vreemde denkwijze, die vreemde denkwijze gaat een eigen leven leiden en dan is het mogelijk om die denkwijze uit te breiden. Om vervolgens weer aan te sturen richting "normale" denkwijzes. ( what the hell is normaal )
Maar altijd 1+1=2
Dit topic is ook geen 1+1=2 maar ik probeer er in de OP wel 1+1=5 van te maken zodat je 1+1 op 1 hand kunt tellen
Nu echt op de bank, af en toe uitzieken en dan weer even schrijven hier.
De rest leg ik nog wel uit later. Over een bepaalde visie of opvatting die achteraf onzin lijkt te zijn in je eigen ogen, en kijk je dan na 10 keer kijken nog 1 keer naar die opvatting dan lijkt het alsnog geen vreemde opvatting te zijn.
Dus wat is waar en wat is niet waar? En wat is een juiste handelswijze of denkwijze?
Ligt de waarheid in het midden van het zig zag pad?
[ Bericht 15% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-01-2007 09:10:28 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
dat het bewustzijn een invloed heeft op je omgeving, en de vorming van de gebeurtenissen die je overkomen is naar mijn weten vrijwel wetenschappelijk bewezen. duik maar eens in de quantummechanica en lees Schrödinger's experiment maar eens.
¡ Experience Everything !
En bedankt hè.quote:Op woensdag 10 januari 2007 14:03 schreef RickySway het volgende:
dat het bewustzijn een invloed heeft op je omgeving, en de vorming van de gebeurtenissen die je overkomen is naar mijn weten vrijwel wetenschappelijk bewezen. duik maar eens in de quantummechanica en lees Schrödinger's experiment maar eens.
Bronquote:According to the Buenos Aires newspapers, my long-lost friend Ricardo Morales was found dead in downtown Buenos Aires just one week ago. His face had undergone a radical change, but his identity papers were with him, and initial tests identified him as who he was: Ricardo Morales.
I lost touch with him about twenty years ago, when confronted with the country's increasing military oppression, we both ceased to pursue our university studies in Argentina. I came to the United States in the wild hope of eventually becoming able to help my people from abroad, or if circumstances permitted, back in Argentina. Ricardo, more courageous or more impatient, joined the resistance. He went underground and I never heard from him again until I read the news of his death today. And I was barely beginning to recover from the emotional shock when I received a note from him in the mail, which I presume was written a short time before his death. It simply says: "Please read the enclosed. I can't go on without letting you know why you didn't hear from me during all these years. --- Ricardo." And attached to this brief missive, I found a document with the following text:
This morning at 10:00, Marcos Bardán assumed his position as Secretary of Labor. Bardán is a famous politician and union man, but his work in physics is utterly unknown. This work, however, was decisive in shaping his life and his political career. Hence, I shall describe it here. Bardán studied engineering and physics at the National University of Buenos Aires. He left the university, and having assumed a false identity for political reasons, worked at a private physics lab for the next five years.
He was very interested in quantum physics. This led him again and again to perform a modified version of Schrödinger's experiment, which he found quite puzzling. Actually, his own version of the experiment obsessed him. Nearly every week, he would put a cat in a box, aim a loaded shotgun at the box, and connect the shotgun to an amplifier, which if activated, would fire the weapon. He wired this amplifier to a highly sensitive piece of lab equipment which could detect electrons. This in turn was attached to a single point on a surface of paraffin. He would place this surface behind another with two holes in it, and shoot an electron toward it. Sometimes, this electron struck the detector, the amplifier was activated, the shotgun fired, and a cat was killed by the discharge. Other times, the electron missed the connection, and the cat survived.
To Schrödinger, the experiment raised questions about the validity of quantum physics. To Bardán, it raised questions about the identity of particles, and indeed, of all physical objects. For according to one widely accepted interpretation of quantum physics, the physical reality of an electron striking the precise point on that paraffin surface (to which the electron detection equipment was attached) was only a set of probabilities. The probability of an electron striking that point, and of the electron striking a point one centimeter above it, and of another one a centimeter below it, as well as many others, all together described the exact place where the electron was. Each electron was at once in each and all of the places where it was probable that it would hit. The electron detection equipment, however, was wired to only one point. Therefore, each electron Bardán had shot, both had and had not hit the connection. Each time, then, the shotgun both had and had not been fired. And the cat was both dead and alive at the same time.
How could this be? Was the universe of physics merely a world of chance and contradiction? This implication was absurd. Yet, Bardán did not know what to believe. In the obstinate hope of finding out whether this wild possibility was indeed, a fact, one particular night he decided to do what he had done so many other times: to return to his laboratory and perform the experiment again.
A few cats were sleeping in cages piled up against one of the walls. Bardán looked at them from the door. One of the cats meowed, dreaming. Bardán went toward its cage, took the cat out, and put it in one of the boxes he used for this experiment. Sleepy, the cat searched for a comfortable position in its new bed. Bardán observed it for a moment. Then he shut the box. He began to shoot electrons at the paraffin surface. After two minutes, the shotgun went off. Bardán rushed toward the box. The door had been almost entirely destroyed by the discharge. Bardán opened what there was left of it and a perfectly healthy cat left its temporary prison with a jump, and hissing menacingly, scurried to hide behind a large bookcase. Astonished, Bardán wondered whether cats might not really have nine lives. He then looked into the box: another cat --- identical to the former --- lay inside, dead.
Bardán did not publish this result. He secretly kept on pursuing his research. But the logic, or the mere physics of the phenomenon, did not interest him any longer. The technology did. For if the phenomenon could be reproduced at will, it would obviously have very significant applications. One might, for example, develop a certain sort of immunity to armed attacks. And even if, strictly speaking, one could not develop any such immunity, the duplication of any individuals produced would certainly render these attacks pointless.
Soon afterwards, his facial features changed by a surgical operation, Bardán --- or to use his real name --- Ricardo Morales --- changed his identity again, this time assuming the name by which he became famous, Marcos Bardán. He began to work in a metal plaque factory, and soon began to take part in political and union activities. He took part in many of the bloody demonstrations of that year. Ever since, his comrades called him "Nine Lives," because he was unhurt, even though the automatic weapons fire of the police often left a carpet of dead men around him.
Years passed. Bardán became Secretary of the Central Confederation of Labor. People respected him, but he was not happy. In fact, he began to become violently depressed. Finally, he committed suicide two years ago. Or rather, as he feared, he committed suicide and survived his own death. He became two identical persons --- identical except one was dead, and the other alive. To cover this up, Bardán cremated his own body in a furnace at an abandoned factory. But he knew what had happened and was faced with his fate. His discovery had been fabulous. Its application was now irreversible --- he could not die.
Bardán continued working for his country and its people, and living in a way that took account of his situation. But the awareness of his immortality took on a new significance for him. His point of view now changed. His urgency to create just social solutions diminished. His sympathy for the oppressed became more ambivalent. He could wait; but others could not. He was, in fact, condemned to wait for all eternity; while others had to struggle in the present. He lived in limbo; others lived in hell --- but one that would end.
The President offered Bardán the Department of Labor. He accepted. This acceptance unleashed a grave political crisis. His enemies tried to assassinate him. At 7:00 this evening, he was shot in a bar across from the dark and imposing San Carlos Cathedral. In the skirmish, various individuals were killed. Bardán both was and was not with them. His corpse is now being viewed inside the office of the Metallurgical Workers Union. But he is alive. In any case, this is certain: Marcos Bardán is not qualified to be the Secretary of Labor. He is not qualified to live as a human being. For these reasons, through this letter, Marcos Bardán presents his irrevocable resignation from the position of Secretary of Labor that he assumed this morning. By the time this letter is received, he will be out of the country, and living under an assumed name --- forever. Let the people understand.
Hier ga ik eens dieper in duiken om te zien of ik nog andere bronnen kan vinden, wel erg boeiend .
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Laat maar, het is een kort verhaaltje, vond het al te vreemd. .
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Soms komt God naar me toe en herinnerd mij aan zijn bestaan. Heeft niets te maken met aan hem denken of niet. Hij is er dan opeens en dan valt me op: wat is dit? en dan denk ik: Oh jah, tis God.quote:Denk ik niet aan God en sta ik niet stil bij God dan is God niet aanwezig in mijn leven, zodra ik ook maar 1 moment stil sta bij God, dan gaat God tot leven komen. Dan is praten met God mogelijk en God praat terug. Je hebt een denkbeeldig vriendje gemaakt die God heet. Wie weet is zo God ontstaan, de mensen hebben God gemaakt in fantasie Doordat mensen aan God dachten, kwam God tevoorschijn. Net zoals een karakter in een boek of film tot leven komt. Alleen minder tastbaar.
"Ego is de god die de regels maakt vandaag. Waarheid is onbelangrijk,
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
Ik weet het ja, gelukkig heb ik nog even gegoogled op de naam en kreeg ik alleen bookreports .quote:Op woensdag 10 januari 2007 14:52 schreef RickySway het volgende:
lol. leuk verhaal... maar obviously fictie
.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Komt hij naar je toe omdat je te weinig aan hem denkt of komt hij naar je toe omdat je bewust bent dat je te weinig aan hem denkt?quote:Op woensdag 10 januari 2007 14:51 schreef Lord_of_the_String het volgende:
[..]
Soms komt God naar me toe en herinnerd mij aan zijn bestaan. Heeft niets te maken met aan hem denken of niet. Hij is er dan opeens en dan valt me op: wat is dit? en dan denk ik: Oh jah, tis God.
Als ik denk dat ik te weinig denk aan God, dan komt God weer naar me toe. Als ik het te druk heb om me daar zorgen om te maken dan komt hij niet naar me toe.
Als ik echt ga denken aan God dan hoor ik Latijnse teksten en nog meer, en dan vraag ik me dus af..." Waar komt dat vandaan????".
Ik ben niet zo gelovig maar soms krijg ik de meest vreemde gesprekken die aangewakkerd worden. En dan twijfel ik dus weer waar het vandaan komt. Of mijn mind een spelletje aan het spelen is dus.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Dromenvanger, ik bedoel aan te geven dat het niet uitmaakt of ik aan hem denk of niet of ie er is. Hij is er gewoon. Ook als ik mijn aandacht niet op hem vestig, worden mijn gedachten door zijn aanwezigheid beinvloed.
Dat met die latijnse teksten heb ik nooit gehad, maar ik ben er van overtuigd dat God er ook voor jou is, zoals hij er voor iedereen wil zijn. Je moet hem alleen wel toe willen laten in je leven.
Dat met die latijnse teksten heb ik nooit gehad, maar ik ben er van overtuigd dat God er ook voor jou is, zoals hij er voor iedereen wil zijn. Je moet hem alleen wel toe willen laten in je leven.
"Ego is de god die de regels maakt vandaag. Waarheid is onbelangrijk,
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
Ik geef hem zeker een kans af en toe, maar ik laat er mijn leven niet door besturen als het ware. Af en toe een praatje maken met God sla ik niet af dus Zelfs al twijfel ik wel eens waar die gesprekspartner vandaan komt als ik aan het praten ben.
Je bent slaaf van je eigen lichaam hoor je dan op een gegeven moment, en dan krijg ik uitleg waarom dat zo is. In principe ben je dus ook slaaf van je eigen lichaam, omdat je een lichaam hebt en dat je maar moet afwachten wat dat lichaam gaat doen qua functioneren.
Je geest is afhankelijk van het lichaam, en het lichaam gaat zijn eigen gang, dus je bent ook in zekere zin slaaf van je eigen lichaam.
Maar zulke zaken komen dan naar voren. Dan maak ik me druk om lichamelijke gezondheid en dan ga ik even zoeken naar een gesprek en dan krijg ik 1 zin binnen of 2 zinnen. Vaak zijn het hele korte gesprekken en is het totaal niet langdradig.
Uitleg dus. Korte en bondige uitleg. Maar die uitleg kan ook vanuit mezelf komen.
Je bent slaaf van je eigen lichaam hoor je dan op een gegeven moment, en dan krijg ik uitleg waarom dat zo is. In principe ben je dus ook slaaf van je eigen lichaam, omdat je een lichaam hebt en dat je maar moet afwachten wat dat lichaam gaat doen qua functioneren.
Je geest is afhankelijk van het lichaam, en het lichaam gaat zijn eigen gang, dus je bent ook in zekere zin slaaf van je eigen lichaam.
Maar zulke zaken komen dan naar voren. Dan maak ik me druk om lichamelijke gezondheid en dan ga ik even zoeken naar een gesprek en dan krijg ik 1 zin binnen of 2 zinnen. Vaak zijn het hele korte gesprekken en is het totaal niet langdradig.
Uitleg dus. Korte en bondige uitleg. Maar die uitleg kan ook vanuit mezelf komen.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Dan heb jij een rare versie van Google :quote:Op woensdag 10 januari 2007 19:38 schreef jogy het volgende:
[..]
Ik weet het ja, gelukkig heb ik nog even gegoogled op de naam en kreeg ik alleen bookreports .
http://nl.wikipedia.org/wiki/Erwin_Schr%C3%B6dinger
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schr%C3%B6dingers_kat
Vooral de Schrödingers kat is erg bekend: bestaat iets als je er niet naar kijkt?
In het kader van dit topic is kwantummechanica op zichzelf erg interessant omdat daarbij erkent is dat de waarnemer voor een groot deel invloed heeft op de uitkomst van een experiment:
quote:In de klassieke natuurkunde wordt ervan uitgegaan dat er een objectieve werkelijkheid is die wij met conclusies uit subjectieve waarnemingen zo goed mogelijk proberen te benaderen. In de kwantumtheorie (althans in de breed aangehangen Kopenhaagse interpretatie van Niels Bohr en Werner Heisenberg) is er geen objectieve werkelijkheid. Er zijn slechts subjectieve waarnemingen en de kwantummechanica doet niets anders dan het beschrijven van die waarnemingen. Er is echter geen andere werkelijkheid "achter" die waarnemingen. Het is ook fundamenteel uitgesloten om het effect van degene die waarneemt uit te schakelen: de keuze die de waarnemer doet bij het opzetten van zijn experiment bepaalt in belangrijke mate de uitkomst daarvan.
als je een straat oversteekt zonder ut te kijken en je word geschept door een auto van links, dan was die auto daar echt wel, ookal keek je niet, toch?
"Ego is de god die de regels maakt vandaag. Waarheid is onbelangrijk,
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
beter dan de ander lijken is het ideaal." Lord of the String Oktober 2015
Ohja nee, die man bestond wel. Alleen dat gepostte verhaaltje bleek gefabriceerd .quote:Op donderdag 11 januari 2007 18:17 schreef Geartsjuh het volgende:
[..]
Dan heb jij een rare versie van Google :
http://nl.wikipedia.org/wiki/Erwin_Schr%C3%B6dinger
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schr%C3%B6dingers_kat
Vooral de Schrödingers kat is erg bekend: bestaat iets als je er niet naar kijkt?
In het kader van dit topic is kwantummechanica op zichzelf erg interessant omdat daarbij erkent is dat de waarnemer voor een groot deel invloed heeft op de uitkomst van een experiment:
[..]
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Ja, want er is wel iemand die observeerde. En ik vermoed dat het ook niet zo makkelijk te stellen is dat alles wat helemaal niet geobserveerd wordt ook niet bestaat. Ik bedoel dan zou een bezemkast er voor iedereen die er de eerste keer in kijkt anders moeten zijn als het alleen strookt met een verwachtingspatroon. Tenminste dat denk ik dan .quote:Op vrijdag 12 januari 2007 13:36 schreef Lord_of_the_String het volgende:
als je een straat oversteekt zonder ut te kijken en je word geschept door een auto van links, dan was die auto daar echt wel, ookal keek je niet, toch?
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Tastbaar het is niet tastbaar, waarom is een auto wel voelbaar als hij tegen je aanknalt met 70 KM per uur en waarom is het net alsof het een illusie is als hij zomaar langs rijdt?
Ik vraag me dat vaker af, hoe zwaar spullen zijn dus ook. De omgeving waar je inzit als mens bevat allerlei objecten, en het weegt helemaal niets als je het om je heen ziet gebeuren. Je voelt pas dat een auto kilo's weegt als hij tegen je aanknalt.
Vindt dat soms vreemd, in je hoofd weegt het niets, pas bij aanraking weegt het wel wat.
Ik kijk naar buiten en zie auto's staan, ze wegen niets, als ik niet zou weten dat ze 1000 kilo wegen dan zou ik denken dat ik ze kan optillen met 1 vinger. Waarom weegt het niets als ik ernaar kijk en waarom weegt het bij aanraking wel wat? Zo kun je dat laten bewegen van voorwerpen ook benaderen een beetje, door te kijken laten bewegen dus. Een auto laten vliegen door ernaar te kijken In je hoofd weegt het toch niets, dus waarom zou je die auto niet kunnen laten vliegen?
Het beeld dat op het netvlies valt dus en daarnaast de zwaarte van de objecten.
Af en toe is dat vreemd
Hoe dat werkt dus.
In het hoofd lijkt het allemaal niets te wegen, waarom is de omgeving in je hoofd zo licht en in het echt zo zwaar? Een huis lijkt ook in het hoofd niets te wegen, alsof je het kunt weggummen als je ernaar kijkt. Ik kijk nu tegen een witte muur aan, zou ik niet beter weten dan zou ik denken dat die muur slechts een.....tekening is of iets dergelijks. Maar ik weet dat die muur van beton is, dus het is wel zwaar maar toch als ik kijk lijkt het soft te zijn. Harde materialen lijken soft te zijn.
Door muren lopen
Nee, dat gaat te ver. Hoewel ik lang geleden hier schreef over het draaien aan een muur en dan het idee hebben dat de muur gedraaid wordt.
Ik vraag me dat vaker af, hoe zwaar spullen zijn dus ook. De omgeving waar je inzit als mens bevat allerlei objecten, en het weegt helemaal niets als je het om je heen ziet gebeuren. Je voelt pas dat een auto kilo's weegt als hij tegen je aanknalt.
Vindt dat soms vreemd, in je hoofd weegt het niets, pas bij aanraking weegt het wel wat.
Ik kijk naar buiten en zie auto's staan, ze wegen niets, als ik niet zou weten dat ze 1000 kilo wegen dan zou ik denken dat ik ze kan optillen met 1 vinger. Waarom weegt het niets als ik ernaar kijk en waarom weegt het bij aanraking wel wat? Zo kun je dat laten bewegen van voorwerpen ook benaderen een beetje, door te kijken laten bewegen dus. Een auto laten vliegen door ernaar te kijken In je hoofd weegt het toch niets, dus waarom zou je die auto niet kunnen laten vliegen?
Het beeld dat op het netvlies valt dus en daarnaast de zwaarte van de objecten.
Af en toe is dat vreemd
Hoe dat werkt dus.
In het hoofd lijkt het allemaal niets te wegen, waarom is de omgeving in je hoofd zo licht en in het echt zo zwaar? Een huis lijkt ook in het hoofd niets te wegen, alsof je het kunt weggummen als je ernaar kijkt. Ik kijk nu tegen een witte muur aan, zou ik niet beter weten dan zou ik denken dat die muur slechts een.....tekening is of iets dergelijks. Maar ik weet dat die muur van beton is, dus het is wel zwaar maar toch als ik kijk lijkt het soft te zijn. Harde materialen lijken soft te zijn.
Door muren lopen
Nee, dat gaat te ver. Hoewel ik lang geleden hier schreef over het draaien aan een muur en dan het idee hebben dat de muur gedraaid wordt.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Het is in mijn geval zo dat ik vaak de omgeving als vanzelfsprekend zie Dan vind ik alles maar normaal, maar ga ik dan eens wat verder kijken in hoe het in elkaar zit dan is het weer bijzonder. Als ik de omgeving en de realiteit en de wereld en de hele kosmos als normaal zie, dan is de aardigheid er al snel vanaf. Dan slaap ik dus ook in.
Dan ben ik aanwezig in een omgeving en dan loop ik maar wat rond en dan is het allemaal zo normaal dat het zo is zoals het is
En als ik dan eens bewust ben van hoe het nu zit of ik vraag me af hoe het nu in elkaar zit dan leef ik weer op en dan voel ik me dus ook weer anders in de omgeving leven. Alleen al het idee dat ik in een omgeving leef kan me dan met grote ogen doen kijken naar de omgeving. Een kale omgeving zonder voorwerpen is dan al bijzonder om leefbaar in te zijn. Een lege ruimte kan dan al voor vraagtekens zorgen of voor een diepe filosofie hoe het mogelijk is dat ik in een omgeving leefbaar ben.
Voor velen is dat een belachelijk iets natuurlijk
Maar voor mij is het niet zomaar vanzelfsprekend als ik stil sta bij het feit dat ik ergens in leefbaar ben. Ik kan me door de ruimte bewegen en de ruimte beweegt mee? Of staat de ruimte stil? De ruimte staat toch stil of niet? Of beweegt de ruimte mee met mijn bewegingen?
Ben nu met mijn hoofd bewegingen aan het maken Kijken of de ruimte mee beweegt. Als ik heel snel met mijn hoofd beweeg lijkt de ruimte of de omgeving net bezig te zijn met corrigeren.
Kortom: Hoe vanzelfsprekend is de omgeving? Is het niet bijzonder dat je in staat bent tot bewegen? Dat maakt in mijn geval van een sombere stemming al een mooiere stemming. Het zit tussen de oren dus om ontopic te gaan. Neem ik het hele bestaan als vanzelfsprekend aan dan is de aardigheid er al snel vanaf.
Ook met de rest van alles dat aanwezig is in het bestaan. Op tv met sport en nog meer. De zin van alles dus ook. Competitie en onderzoek. Als ik dat allemaal vergeet dan is het bestaan somber, als ik aandacht schenk aan de inhoud van het bestaan, bloeit er wat op. Zo kom ik dus ook steeds uit mijn depressies. Als ik depressief ben dan boeit me totaal niets, en tijdens zo'n depressie probeer ik weer zin aan het bestaan te geven door me bezig te houden met kleine onderdelen die het grote geheel vormen.
Bij het zappen bijvoorbeeld op tv, je kunt 40 kanalen langs zappen zonder dat je interesse toont, of je vindt ieder kanaal interssant omdat het een onderdeel vormt van het bestaan en omdat ieder kanaal zich bezig houdt met een onderdeel van het bestaan. Het ene kanaal meer als het andere uiteraard.
Zo kun je alles zinloos vinden of je vindt alles interessant. Ik kies dan liever voor een leven waar ik overal interesse in toon, zoals ook vaak genoeg gebeurt tijdens een opleving van mijn stemming. En zo heeft dit topic weer zin om interesse te tonen in.
Vaak genoeg raak ik depressief en dan weet ik altijd weer eruit te komen door interesse te tonen in alles en iedereen. Dat is mijn manier om uit een depressie te komen. Interesse tonen in mensen, dieren en de omgeving en de wereld en sport en alles dat mogelijk is.
Tijdens zo'n depressie raak ik de interesse kwijt in het complete bestaan. Dus ook in mezelf waar ik nu voor sta.
Wat je denkt ga je niet alleen zien, waar je mee bezig houdt bepaald zeker je stemming
Een bericht als deze heeft dus zin in mijn geval om weer zin te krijgen in het hele leven Laatste tijd depressief aangelegd door het stoppen met roken en nu heb ik weer de neiging om me in het diepe te storten en kleine dingen te bekijken en dan het grotere geheel te bekijken en het verband tussen de kleine zaken en de grote zaken. Hoe alles uit kleine onderdelen is opgebouwd dus ook.
Dus dromenvanger kan weer ertegen aan. Die depressie is dus echt verlies van interesse in mijn geval, daar gaat 99 procent van mijn depressie over, ik verlies de complete interesse in het bestaan. En dat is zonde want het bestaan heeft genoeg moois in de aanbieding. Maar tijdens een depressie zie je niets, je bent blind voor alles om je heen, dus het is zeker ontopic om over depressie te praten in deze topic. Waar je bij stil staat ga je zien, sta je nergens bij stil dan zie je niets, dan is er geen inhoud, sta je stil bij het leven dan ga je meer leven, sta je stil bij de natuur dan zie je de natuur, sta je stil bij de mogelijkheden dan zie je de mogelijkheden. Sta je nergens bij stil, dan?
Wil je alles weten en meemaken dan kun je 200 jaar doorleven of nog langer.
[ Bericht 7% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 12-01-2007 14:06:41 ]
Dan ben ik aanwezig in een omgeving en dan loop ik maar wat rond en dan is het allemaal zo normaal dat het zo is zoals het is
En als ik dan eens bewust ben van hoe het nu zit of ik vraag me af hoe het nu in elkaar zit dan leef ik weer op en dan voel ik me dus ook weer anders in de omgeving leven. Alleen al het idee dat ik in een omgeving leef kan me dan met grote ogen doen kijken naar de omgeving. Een kale omgeving zonder voorwerpen is dan al bijzonder om leefbaar in te zijn. Een lege ruimte kan dan al voor vraagtekens zorgen of voor een diepe filosofie hoe het mogelijk is dat ik in een omgeving leefbaar ben.
Voor velen is dat een belachelijk iets natuurlijk
Maar voor mij is het niet zomaar vanzelfsprekend als ik stil sta bij het feit dat ik ergens in leefbaar ben. Ik kan me door de ruimte bewegen en de ruimte beweegt mee? Of staat de ruimte stil? De ruimte staat toch stil of niet? Of beweegt de ruimte mee met mijn bewegingen?
Ben nu met mijn hoofd bewegingen aan het maken Kijken of de ruimte mee beweegt. Als ik heel snel met mijn hoofd beweeg lijkt de ruimte of de omgeving net bezig te zijn met corrigeren.
Kortom: Hoe vanzelfsprekend is de omgeving? Is het niet bijzonder dat je in staat bent tot bewegen? Dat maakt in mijn geval van een sombere stemming al een mooiere stemming. Het zit tussen de oren dus om ontopic te gaan. Neem ik het hele bestaan als vanzelfsprekend aan dan is de aardigheid er al snel vanaf.
Ook met de rest van alles dat aanwezig is in het bestaan. Op tv met sport en nog meer. De zin van alles dus ook. Competitie en onderzoek. Als ik dat allemaal vergeet dan is het bestaan somber, als ik aandacht schenk aan de inhoud van het bestaan, bloeit er wat op. Zo kom ik dus ook steeds uit mijn depressies. Als ik depressief ben dan boeit me totaal niets, en tijdens zo'n depressie probeer ik weer zin aan het bestaan te geven door me bezig te houden met kleine onderdelen die het grote geheel vormen.
Bij het zappen bijvoorbeeld op tv, je kunt 40 kanalen langs zappen zonder dat je interesse toont, of je vindt ieder kanaal interssant omdat het een onderdeel vormt van het bestaan en omdat ieder kanaal zich bezig houdt met een onderdeel van het bestaan. Het ene kanaal meer als het andere uiteraard.
Zo kun je alles zinloos vinden of je vindt alles interessant. Ik kies dan liever voor een leven waar ik overal interesse in toon, zoals ook vaak genoeg gebeurt tijdens een opleving van mijn stemming. En zo heeft dit topic weer zin om interesse te tonen in.
Vaak genoeg raak ik depressief en dan weet ik altijd weer eruit te komen door interesse te tonen in alles en iedereen. Dat is mijn manier om uit een depressie te komen. Interesse tonen in mensen, dieren en de omgeving en de wereld en sport en alles dat mogelijk is.
Tijdens zo'n depressie raak ik de interesse kwijt in het complete bestaan. Dus ook in mezelf waar ik nu voor sta.
Wat je denkt ga je niet alleen zien, waar je mee bezig houdt bepaald zeker je stemming
Een bericht als deze heeft dus zin in mijn geval om weer zin te krijgen in het hele leven Laatste tijd depressief aangelegd door het stoppen met roken en nu heb ik weer de neiging om me in het diepe te storten en kleine dingen te bekijken en dan het grotere geheel te bekijken en het verband tussen de kleine zaken en de grote zaken. Hoe alles uit kleine onderdelen is opgebouwd dus ook.
Laatste tijd depressief aangelegd door het stoppen met roken en nu heb ik weer de neiging om me in het diepe te storten en kleine dingen te bekijken en dan het grotere geheel te bekijken en het verband tussen de kleine zaken en de grote zaken. Hoe alles uit kleine onderdelen is opgebouwd dus ook.Dus dromenvanger kan weer ertegen aan. Die depressie is dus echt verlies van interesse in mijn geval, daar gaat 99 procent van mijn depressie over, ik verlies de complete interesse in het bestaan. En dat is zonde want het bestaan heeft genoeg moois in de aanbieding. Maar tijdens een depressie zie je niets, je bent blind voor alles om je heen, dus het is zeker ontopic om over depressie te praten in deze topic. Waar je bij stil staat ga je zien, sta je nergens bij stil dan zie je niets, dan is er geen inhoud, sta je stil bij het leven dan ga je meer leven, sta je stil bij de natuur dan zie je de natuur, sta je stil bij de mogelijkheden dan zie je de mogelijkheden. Sta je nergens bij stil, dan?
Wil je alles weten en meemaken dan kun je 200 jaar doorleven of nog langer.
[ Bericht 7% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 12-01-2007 14:06:41 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Even een brain-fart
Ik wilde de tekst schrijven in het ouwehoer-topic maar ik doe het hier dus. Zomaar een gedachte die gisteren naar voren kwam na het kijken van the trumann show, die ene film met Jim Carrey die ik gisteren gezien heb. 2 films gekeken gisteren avond, The trumann show en indiana jones and the last crusade.
Vannacht in bed had ik een theorie nadat ik de trumann show had gezien, stel nou wij zijn actief in een grote show voor een andere wereld. Dat wij met z'n allen op tv verschijnen en dat we een vorm van vermaak zijn dus.
Wij zijn entertainment voor andere beschavingen die meekijken naar ons allemaal, en dan zappen ze de ene keer naar die persoon om mee te kijken en de andere keer naar die persoon om mee te kijken. Dan kijken ze naar het wel en wee van iedere bewoner op aarde.
In the trumann show is het zo dat trumann niet verder kan reizen omdat hij in een studio leefbaar is. Zijn hele leven vindt in een studio plaats. Wie weet leven wij ook wel in een studio als het ware?
Dat wij met z'n 6,5 miljard een grote real-life soap zijn voor een beschaving bestaande uit misschien wel duizenden miljarden eenheden.
Dat er constant wordt meegeken vanachter de schermen.
Maar goed, ik zie dat alle mensen hetzelfde lot dragen dus. Muziek is erover gemaakt, we zijn allemaal mensen op aarde die een plek zoeken en die een weg zoeken, een doel. Maar is er wel een ver doel hier? Je bent en blijft gebonden op aarde of niet soms? Je zit op aarde en je kunt wel op vakantie enzo, maar alsnog heeft ieder mens dezelfde mogelijkheden om zich voort te bewegen.
In principe zijn we allemaal gebonden aan dezelfde limieten, ondanks dat de een veel meer keuze's en kansen lijkt te hebben door kapitaal en geld. Toch zijn we in principe hetzelfde of niet?
Ik zit nu dus hier te denken, wat zijn de mogelijkheden
Je kunt in de winter op wintersport of je boekt een reis naar de zee. Actie vakantie of strand vakantie.
Tis altijd de keuze uit 2 keuze's. En dan kom ik weer bij het denken en zien. Waarom zijn er geen meer keuze's, waarom alleen vaak de keuze tussen wat zich direct laat zien in de realiteit? Gebondenheid aan de realiteit dus ook wel.
Sorry voor de warrigheid van het bericht, ik ben soms aan het filsoferen over de aard van het bestaan en hoe we allemaal hier op aarde zijn met z'n allen. Iedereen leeft op dit moment en er gaan mensen dood, maar ondanks alle omstandigheden zijn we allemaal op aarde en kunnen we niet zomaar weg en moeten we het doen met de middelen die we hebben.
En welke middelen zijn dat? Zijn er wel zoveel middelen? En dan gaat het me zeker niet alleen om dure middelen, het hoeft niets te kosten. Het gaat me om de vraag hoeveel middelen we hebben op aarde. Hoeveel verschillende soorten mogelijkheden. En dan is 0 kosten dus mogelijk, duur hoeft het niet te zijn.
De vraag komt naar voren door een lichtelijke verveling.
Zal straks verder gaan
Ik denk dus op dit moment dat het allemaal iets eenzijdig kan zijn, of ligt dat aan de interesses? Maar stel je hebt overal interesse in, dan is het toch nog steeds beperkt of niet?
Eye of the beholder - Metallica waar het ook gaat om beperking en imagination en keuze's en energie van + naar -.
Eye of the beholder lyrics
Do you see what I see?
Truth is an offence
You silence for your confidence
Do you hear what I hear?
Doors are slamming shut
Limit your imagination, keep you where they must
Do you feel what I feel?
Bittering distress
Who decides what you express
Do you take what I take?
Endurance is the word
Moving back instead of forward seems to me absurd
Doesnt matter what you see?
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Do you fear what I fear?
Living properly
Truths to you are lies to me
Do you choose what I choose?
More alternives
Energy derives from both the plus and negative
Do you need what I need?
Boundaries overthrown
Look inside to each his own
Do you trust what I trust?
Me, myself and i
Penetrate the smoke screen I see through the selfishlie
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Do you know what I know?
Your money end your wealth
Your silence just to hear your self
Do you want what I want?
Desire not a thing
I hunger after independence lengthen freedoms ring
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
En dan sluit ik even af door te zeggen dat het beseffen al een zet in de juiste richting is. Beseffen van. Het besef dat het misschien wel eens niet helemaal zo geweldig hoeft te zijn zoals beweerd wordt, maar dan heb je nog altijd de mogelijkheden tot dromen en meditiatie en hypnose
En remote viewing wat ik vaker oefen.
Keep on smiling
Het begint met een juiste positieve stemming En daarna de creativiteit tot het openen van meer. Meer zien dan het eerste oog ziet Zoals je kunst maakt, kunst ontstaat ook zomaar uit het niets Een schilderij op wit doek, eerst is er niets en dan ontstaat iets. Wie weet gaat dat ook wel zo met kijken en zicht en visie. Dat je beter moet leren kijken en zodoende meer kunt zien Sowieso beseffen, leren beseffen en zodoende meer beseffen, beseffen en zien heb je dus ook. Je beseft dat er meer is achter de realiteit, en daarna ga je op zoek naar dat meerdere.
Zomaar een gedachte
Deze post zal ik later op de middag even samen vatten, wil niet warrig schrijven. Dus ik neem me wellicht straks even de tijd om het samen te vatten want wie weet hebben mensen er even geen zin in om alles door te nemen in lange versie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 14:05:28 ]
Ik wilde de tekst schrijven in het ouwehoer-topic maar ik doe het hier dus. Zomaar een gedachte die gisteren naar voren kwam na het kijken van the trumann show, die ene film met Jim Carrey die ik gisteren gezien heb. 2 films gekeken gisteren avond, The trumann show en indiana jones and the last crusade.
Vannacht in bed had ik een theorie nadat ik de trumann show had gezien, stel nou wij zijn actief in een grote show voor een andere wereld. Dat wij met z'n allen op tv verschijnen en dat we een vorm van vermaak zijn dus.
Wij zijn entertainment voor andere beschavingen die meekijken naar ons allemaal, en dan zappen ze de ene keer naar die persoon om mee te kijken en de andere keer naar die persoon om mee te kijken. Dan kijken ze naar het wel en wee van iedere bewoner op aarde.
In the trumann show is het zo dat trumann niet verder kan reizen omdat hij in een studio leefbaar is. Zijn hele leven vindt in een studio plaats. Wie weet leven wij ook wel in een studio als het ware?
Dat wij met z'n 6,5 miljard een grote real-life soap zijn voor een beschaving bestaande uit misschien wel duizenden miljarden eenheden.
Dat er constant wordt meegeken vanachter de schermen.
Maar goed, ik zie dat alle mensen hetzelfde lot dragen dus. Muziek is erover gemaakt, we zijn allemaal mensen op aarde die een plek zoeken en die een weg zoeken, een doel. Maar is er wel een ver doel hier? Je bent en blijft gebonden op aarde of niet soms? Je zit op aarde en je kunt wel op vakantie enzo, maar alsnog heeft ieder mens dezelfde mogelijkheden om zich voort te bewegen.
In principe zijn we allemaal gebonden aan dezelfde limieten, ondanks dat de een veel meer keuze's en kansen lijkt te hebben door kapitaal en geld. Toch zijn we in principe hetzelfde of niet?
Ik zit nu dus hier te denken, wat zijn de mogelijkheden
Je kunt in de winter op wintersport of je boekt een reis naar de zee. Actie vakantie of strand vakantie.
Tis altijd de keuze uit 2 keuze's. En dan kom ik weer bij het denken en zien. Waarom zijn er geen meer keuze's, waarom alleen vaak de keuze tussen wat zich direct laat zien in de realiteit? Gebondenheid aan de realiteit dus ook wel.
Sorry voor de warrigheid van het bericht, ik ben soms aan het filsoferen over de aard van het bestaan en hoe we allemaal hier op aarde zijn met z'n allen. Iedereen leeft op dit moment en er gaan mensen dood, maar ondanks alle omstandigheden zijn we allemaal op aarde en kunnen we niet zomaar weg en moeten we het doen met de middelen die we hebben.
En welke middelen zijn dat? Zijn er wel zoveel middelen? En dan gaat het me zeker niet alleen om dure middelen, het hoeft niets te kosten. Het gaat me om de vraag hoeveel middelen we hebben op aarde. Hoeveel verschillende soorten mogelijkheden. En dan is 0 kosten dus mogelijk, duur hoeft het niet te zijn.
De vraag komt naar voren door een lichtelijke verveling.
Zal straks verder gaan
Ik denk dus op dit moment dat het allemaal iets eenzijdig kan zijn, of ligt dat aan de interesses? Maar stel je hebt overal interesse in, dan is het toch nog steeds beperkt of niet?
Eye of the beholder - Metallica waar het ook gaat om beperking en imagination en keuze's en energie van + naar -.
Eye of the beholder lyrics
Do you see what I see?
Truth is an offence
You silence for your confidence
Do you hear what I hear?
Doors are slamming shut
Limit your imagination, keep you where they must
Do you feel what I feel?
Bittering distress
Who decides what you express
Do you take what I take?
Endurance is the word
Moving back instead of forward seems to me absurd
Doesnt matter what you see?
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Do you fear what I fear?
Living properly
Truths to you are lies to me
Do you choose what I choose?
More alternives
Energy derives from both the plus and negative
Do you need what I need?
Boundaries overthrown
Look inside to each his own
Do you trust what I trust?
Me, myself and i
Penetrate the smoke screen I see through the selfishlie
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Do you know what I know?
Your money end your wealth
Your silence just to hear your self
Do you want what I want?
Desire not a thing
I hunger after independence lengthen freedoms ring
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
Independence limited
Freedom of choice
Choice is mad for you my friend
Freedom of speech
Speech is words that they will bend
Freedom with their exception
Doesnt matter what you see
Or into it what you read
You can do it your own way
If its done just how I say
En dan sluit ik even af door te zeggen dat het beseffen al een zet in de juiste richting is. Beseffen van. Het besef dat het misschien wel eens niet helemaal zo geweldig hoeft te zijn zoals beweerd wordt, maar dan heb je nog altijd de mogelijkheden tot dromen en meditiatie en hypnose
En remote viewing wat ik vaker oefen.
Keep on smiling
Het begint met een juiste positieve stemming En daarna de creativiteit tot het openen van meer. Meer zien dan het eerste oog ziet Zoals je kunst maakt, kunst ontstaat ook zomaar uit het niets Een schilderij op wit doek, eerst is er niets en dan ontstaat iets. Wie weet gaat dat ook wel zo met kijken en zicht en visie. Dat je beter moet leren kijken en zodoende meer kunt zien Sowieso beseffen, leren beseffen en zodoende meer beseffen, beseffen en zien heb je dus ook. Je beseft dat er meer is achter de realiteit, en daarna ga je op zoek naar dat meerdere.
Zomaar een gedachte
Deze post zal ik later op de middag even samen vatten, wil niet warrig schrijven. Dus ik neem me wellicht straks even de tijd om het samen te vatten want wie weet hebben mensen er even geen zin in om alles door te nemen in lange versie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 14:05:28 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Typisch dromenvanger topic???
Het is zo dat ik dus vaker de vraag stel waarom er geen 1001 alternatieven zijn voor 1 bepaald gegeven. Vierkante Tv's. Okey, het zal wel zo zijn dat vierkante tv's het beste is voor onze ogen, maar toch vind ik het dan vreemd waarom het altijd vierkante tv's zijn. Waarom geen 3D tv met driehoeken, circels en vierkanten en vormen die nog niet bestaan waarmee je echt een beleving kunt krijgen die vele malen heftiger is? Zijn we nog niet zover, nog 3 nachtjes slapen?
I can't get no satisfaction valt nog mee, omdat het denken aan de aard van het bestaan genoeg satisfacton geeft. Maar eens wat meer alternatieven dus.
Op alle gebieden meer alternatieven.
Of moet je dan zelf alternatieven maken? Door te zien wat niet te zien valt door anders te denken?
Dit is de samenvatting van de vorige post
Ook de games-industrie, films en boeken. Nooit eens een uitschieter van 100 KM die zo anders is dan anders, dat je kunt zeggen van een doorbraak. Of zoek ik niet hard genoeg? Of verwacht ik teveel?
Ben best tevreden Alsnog vind ik het na al die duizenden jaren vreemd dat het zo eenzijdig kan zijn vaak. Achterstand lijkt het vaak op in mijn ogen.
Wie weet moeten wij mensen nog leren hoe we meer kunnen zien en hoe we meer kunnen maken en ontwerpen. Een soort evolutie of revolutie? Dat ons besef nog moet groeien? Dat we nog moeten leren hoe we zaken kunnen toevoegen?
Waarom is het niet iedere dag een andere rit in de achtbaan? Een achtbaan rit met visualisaties en beelden en effecten. Een achtbaan rit waar je zelf de achtbaan bent. Zomaar een vraag, wat voor wezens zijn wij We hebben na al die tijd de computer weten te maken en hebben internet gebouwd en hebben tv en dvd en schotel aan de muur. Wat is de piek straks in de toekomst? Zijn we in staat tot meer of zal het tot in de oneindigheid traag gaan?
En hoeveel kunnen we zien van special effects? Licht-flitsen en digital surround zijn we tot in staat van opvangen en beleven, maar hoe ziet dat over een X-aantal jaar eruit. Zijn onze zintuigen in staat tot een beleving van de heftigste trip? Of gaan we onze zintuiglijke waarnemingen uitbreiden met apparatuur? Net zoals je ogen kunt laseren op dit moment, kun je straks misschien de ogen laseren zodat je meer kunt zien dan tot nu toe het geval is?
Waar liggen onze grenzen en wat zijn onze beperkingen?
De 100 meter sprint rennen maar dan op ander opzicht, is dat binnen 0 seconde mogelijk? Of zijn we altijd gebonden aan ons menselijke lichaam en bewustzijn?
Is het nog wel truth of is het beter in wetenschap op de plek?
Ik heb dus meer vragen dan antwoorden. Waar liggen onze beperkingen? En hoe lang duurt het voordat we een piek halen? Hebben we ooit een piek gehaald? Hebben we ooit een hoogtepunt gehad in het bestaan of zitten we constant tegen de ondergrens aan?
Het hoeft niet eens pure adrenaline te zijn, het gaat om nieuwe belevingen en omgevingen en gevoel speelt ook mee. Het meemaken van het leven en dan is het vanzelf zo dat een wereldbeeld dat nooit veranderd niet satisfaction biedt, okey, de sneeuw-gebieden hebben geen sneeuw meer op dit moment, maar of dat zo positief is om te krijgen in het bestaan?
Zal het ooit veranderen en sneller gaan? Of zal het altijd decennia duren of eeuwen duren voordat er eens wat nieuws naar voren komt. Of is het straks zo dat het iedere dag anders is?
Ook hoe mensen omgaan met elkaar en hoe mensen zich uitdrukken in taal, niet eens zozeer de intelligentie maar het besef tot dieper doordenken en verder denken dan het huidige denken. Eens baanbrekend denken, en dan zeker niet om mij als baanbrekend denker te zien, ik probeer door te breken in het besef en denken maar het is verdomde moeilijk, eens een compleet andere visie hanteren is moeilijk. Alle boegen omgooien is moeilijk. Iets nieuws verzinnen is moeilijk. In de herhaling vallen uit gewoonte dat kan iedereen, iets nieuws verzinnen daar moet je creatief voor zijn. Creatief denken en misschien op die manier creatief zien
Ik roep maar wat. Topic is meer op de plek in filosofie en levensbeschouwing nu, er is vrij weinig paranormaals aan, maar ik ben gewend om hier topics te openen, ook een kwestie van gewoonte en in de herhaling vallen
Iets nieuws verzinnen, ik hoop dat er snel wat nieuws verzonnen gaat worden. Iets nieuws waar radio, tv en internet niets bij voorsteld. Een compleet nieuwe uitvinding. Een machine waarmee je .....alles kunt
En wat is alles kunnen? Wat is alles? Heeft alles ook beperkingen en limieten? Als je aan alles denkt, alles kunnen dus, als je aan alles denkt ben je vanzelf ook weer gebonden aan je creatieve vermogens dus alles heeft ook grenzen en limieten?
Wat is alles?
Doe maar - is dit alles
Wat is alles. Wat is ultiem? Hopelijk kan iemand mij eens uitleggen wat ultiem is en dan ultiem zoals ieder gezin wel een tv heeft. Ultiem wat iedereen aanspreekt. Niet alternatief ultiem maar algemeen ultiem. Een kick van adrenaline die algemeen geldig is. Een mogelijkheid of mogelijkheden die zo baanbrekend is of zijn dat je kunt spreken van een ultieme doorbraak.
[ Bericht 30% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 14:37:54 ]
Het is zo dat ik dus vaker de vraag stel waarom er geen 1001 alternatieven zijn voor 1 bepaald gegeven. Vierkante Tv's. Okey, het zal wel zo zijn dat vierkante tv's het beste is voor onze ogen, maar toch vind ik het dan vreemd waarom het altijd vierkante tv's zijn. Waarom geen 3D tv met driehoeken, circels en vierkanten en vormen die nog niet bestaan waarmee je echt een beleving kunt krijgen die vele malen heftiger is? Zijn we nog niet zover, nog 3 nachtjes slapen?
I can't get no satisfaction valt nog mee, omdat het denken aan de aard van het bestaan genoeg satisfacton geeft. Maar eens wat meer alternatieven dus.
Op alle gebieden meer alternatieven.
Of moet je dan zelf alternatieven maken? Door te zien wat niet te zien valt door anders te denken?
Dit is de samenvatting van de vorige post
Ook de games-industrie, films en boeken. Nooit eens een uitschieter van 100 KM die zo anders is dan anders, dat je kunt zeggen van een doorbraak. Of zoek ik niet hard genoeg? Of verwacht ik teveel?
Ben best tevreden Alsnog vind ik het na al die duizenden jaren vreemd dat het zo eenzijdig kan zijn vaak. Achterstand lijkt het vaak op in mijn ogen.
Wie weet moeten wij mensen nog leren hoe we meer kunnen zien en hoe we meer kunnen maken en ontwerpen. Een soort evolutie of revolutie? Dat ons besef nog moet groeien? Dat we nog moeten leren hoe we zaken kunnen toevoegen?
Waarom is het niet iedere dag een andere rit in de achtbaan? Een achtbaan rit met visualisaties en beelden en effecten. Een achtbaan rit waar je zelf de achtbaan bent. Zomaar een vraag, wat voor wezens zijn wij We hebben na al die tijd de computer weten te maken en hebben internet gebouwd en hebben tv en dvd en schotel aan de muur. Wat is de piek straks in de toekomst? Zijn we in staat tot meer of zal het tot in de oneindigheid traag gaan?
En hoeveel kunnen we zien van special effects? Licht-flitsen en digital surround zijn we tot in staat van opvangen en beleven, maar hoe ziet dat over een X-aantal jaar eruit. Zijn onze zintuigen in staat tot een beleving van de heftigste trip? Of gaan we onze zintuiglijke waarnemingen uitbreiden met apparatuur? Net zoals je ogen kunt laseren op dit moment, kun je straks misschien de ogen laseren zodat je meer kunt zien dan tot nu toe het geval is?
Waar liggen onze grenzen en wat zijn onze beperkingen?
De 100 meter sprint rennen maar dan op ander opzicht, is dat binnen 0 seconde mogelijk? Of zijn we altijd gebonden aan ons menselijke lichaam en bewustzijn?
Is het nog wel truth of is het beter in wetenschap op de plek?
Ik heb dus meer vragen dan antwoorden. Waar liggen onze beperkingen? En hoe lang duurt het voordat we een piek halen? Hebben we ooit een piek gehaald? Hebben we ooit een hoogtepunt gehad in het bestaan of zitten we constant tegen de ondergrens aan?
Het hoeft niet eens pure adrenaline te zijn, het gaat om nieuwe belevingen en omgevingen en gevoel speelt ook mee. Het meemaken van het leven en dan is het vanzelf zo dat een wereldbeeld dat nooit veranderd niet satisfaction biedt, okey, de sneeuw-gebieden hebben geen sneeuw meer op dit moment, maar of dat zo positief is om te krijgen in het bestaan?
Zal het ooit veranderen en sneller gaan? Of zal het altijd decennia duren of eeuwen duren voordat er eens wat nieuws naar voren komt. Of is het straks zo dat het iedere dag anders is?
Ook hoe mensen omgaan met elkaar en hoe mensen zich uitdrukken in taal, niet eens zozeer de intelligentie maar het besef tot dieper doordenken en verder denken dan het huidige denken. Eens baanbrekend denken, en dan zeker niet om mij als baanbrekend denker te zien, ik probeer door te breken in het besef en denken maar het is verdomde moeilijk, eens een compleet andere visie hanteren is moeilijk. Alle boegen omgooien is moeilijk. Iets nieuws verzinnen is moeilijk. In de herhaling vallen uit gewoonte dat kan iedereen, iets nieuws verzinnen daar moet je creatief voor zijn. Creatief denken en misschien op die manier creatief zien
Ik roep maar wat. Topic is meer op de plek in filosofie en levensbeschouwing nu, er is vrij weinig paranormaals aan, maar ik ben gewend om hier topics te openen, ook een kwestie van gewoonte en in de herhaling vallen
Iets nieuws verzinnen, ik hoop dat er snel wat nieuws verzonnen gaat worden. Iets nieuws waar radio, tv en internet niets bij voorsteld. Een compleet nieuwe uitvinding. Een machine waarmee je .....alles kunt
En wat is alles kunnen? Wat is alles? Heeft alles ook beperkingen en limieten? Als je aan alles denkt, alles kunnen dus, als je aan alles denkt ben je vanzelf ook weer gebonden aan je creatieve vermogens dus alles heeft ook grenzen en limieten?
Wat is alles?
Doe maar - is dit alles
Wat is alles. Wat is ultiem? Hopelijk kan iemand mij eens uitleggen wat ultiem is en dan ultiem zoals ieder gezin wel een tv heeft. Ultiem wat iedereen aanspreekt. Niet alternatief ultiem maar algemeen ultiem. Een kick van adrenaline die algemeen geldig is. Een mogelijkheid of mogelijkheden die zo baanbrekend is of zijn dat je kunt spreken van een ultieme doorbraak.
[ Bericht 30% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 14:37:54 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik ben erachter gekomen dat ik zelfs met 1 miljard euro niet tevreden zou zijn, geld maakt dus zeker niet gelukkig hier. Met geld koop je spullen die weer beperkingen hebben, een auto van 2 miljoen euro is een auto op 4 wielen die ook maar 360 KM per uur kan en dan ben je gebonden aan de snelheidsgrenzen in het verkeer. Iedere dag vakantie in een ander land, ook dan ben je afhankelijk van het aantal landen dat bestaat. Hawaii als ultiem en Miami als de place to be???? Ben je daar 2 maanden geweest dan ga je vanzelf weer op zoek naar wat nieuws, en dan ga je zolang op zoek naar wat nieuws, totdat je weer uitkomt bij het begin en dan moet je weer in de herhaling vallen.
Ik zoek iets nieuws, iets splinter-nieuws. Zo nieuw dat je kunt spreken dat het glinstert van nieuwigheid, en dan hoef ik dus niet de enige te zijn met die nieuwigheid, iedereen kan die nieuwigheid hebben, zolang het maar een unieke ervaring biedt die nieuwigheid.
Iets nieuws dat zo nieuw is, dat de wereld wel anders lijkt te zijn. Zo nieuw dat het een nieuwe geboorte lijkt te zijn
En dan kan ik denken aan een computer maar dat hoeft niet, het kan ook wat anders zijn. Een modern middel waarmee je meer kunt zien dus. Geen LSD als drugs maar wat anders. Gezonde drugs waarmee je dingen kunt zien die eerst niet te zien waren.
Of een computer met een gigantisch groot scherm waarmee de computer die trip of vakantie doet opwekken. De computer maakt de trip en jij kijkt naar de trip en maakt de trip mee. Zonder inname van drank of pillen of wat dan ook.
Je krijgt een trip in beeldvorm en je gaat in die trip leven omdat je in de beelden gaat stappen, je stapt de film of de game in als het ware. Dat spreekt me sowieso meer aan dan pillen of drank, alcohol is ook maar een middel dat tijdelijk werkt en de rest ook. Drugs Alcohol Beperkingen dus. En wederom herhalingen.
Zoals die ervaring van Vista die ik had toen ik even 1 uur vista probeerde, het bureau-blad bij Vista waar je echt diepte ziet, waar je al de neiging hebt om met je hand in het scherm te grijpen om voorwerpen uit het scherm richting de realiteit te halen.
Ik zoek games waarbij je niet gebonden bent aan de input van de programmeur. Ik speel niet vaak games omdat ik bewegings-vrijheid wil tijdens het gamen, ik wil niet in een game-omgeving rondlopen waarbij je niet verder kunt bewegen als je de tegen muren loopt waar je niet verder kunt.
Dan is een game zoals de realiteit een beetje, in de realiteit kun je ook niet verder dan Tokyo als je Tokyo ziet als verste punt. Dus op dat opzicht ben ik overal gebonden aan de grenzen die de maker erin heeft gezet mocht het gemaakt zijn door een maker. Maakt niet uit of het door een maker gemaakt is of vanzelf ontstaan is, die vraag boeit me niet, het gaat me nu erom dat je op een gegeven moment niet verder kunt bewegen omdat je het verste punt of de grens bereikt hebt. Zoals in de Trumann show een beetje, alleen in de realiteit zonder dat je als Trumann aanwezig bent in een film-studio die kleiner is dan de wereld.
Een nieuw soort spel of een nieuwe computer waar grenzen niet bestaan Geen grenzen en alles mogelijk. En dan is het vanzelf zo dat je weer afhankelijk bent van mensen die de computer produceren en die de software ontwikkelen, omdat het door mensen gemaakt wordt, ben je toch altijd afhankelijk van grenzen en limieten of niet soms?
Hoe kom je dan tot een situatie waar geen limieten meer zijn? Waar het zichzelf gaat uitbreiden op hoog tempo? Je voegt 1 woord in, en de computer gaat een film produceren waar de grootste fantasie film niet tegen op kan.
Je voegt 1 regel in en je krijgt een virtuele omgeving die maar blijft toenemen en toenemen. Vliegen en nieuwe kleuren en andere smaken en ervaringen. Nieuwe snelheden en nieuwe voertuigen, nieuwe wezens en nieuw alles.
En dan bouwt het zichzelf uit, het wordt groter en groter. En iedere minuut komt er wat nieuws bij.
En dan uiteraard de keuze per persoon om plaats te nemen in die achtbaan rit of thuis te zitten in Frankrijk in de tuin met wijntje en boek over hoe je pantoffels moet dragen.
Een doorbraak
Nu ga ik gamen
Ik ga nu gamen om te kijken in hoeverre de makers van de game in staat zijn tot het creeëren van een nieuwe omgeving en beleving. Ik ga niet gamen met verwachtingen, ik ga gamen om te kijken of de maker van de game in staat was tot het produceren van een compleet nieuw besef. Ik ga kijken in hoeverre je als mens een nieuw imago aanmeet in de vorm van het karakter van het spel waar je mee speelt.
Gamen is okey
Maar dan ga ik nu eens met minder hoge verwachtingen gamen, niet meteen het hoogste van het hoogste verlangen maar eens tevreden zijn met wat aangeboden wordt. Games genoeg die hier liggen dus ik ben even weg
Topic zou zo in games kunnen passen dus
Ik schrijf de meeste topics in the truth maar ik zal in de toekomst beter moeten selecteren, dit gaat meer om games en nieuwe werelden op de computer. Mijn hoop in dit topic is op dit moment dat de makers van games ooit in staat zijn tot het maken van zo'n game, dat het niet van echt te onderscheiden is.
En dan mag de scientology church wel tegen games zijn
De scientology church heeft niets te willen en heeft al helemaal geen commentaar te leveren op games, ik ben opgegroeid met de commodore 64 dus de waarde van games weet ik wel degelijk in te schatten Net zoals films met fantasy erin die geloofwaardig overkomen. Animatie-films en cartoons
Is dit nog truth-waardig
Misschien wel
[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:13:30 ]
Ik zoek iets nieuws, iets splinter-nieuws. Zo nieuw dat je kunt spreken dat het glinstert van nieuwigheid, en dan hoef ik dus niet de enige te zijn met die nieuwigheid, iedereen kan die nieuwigheid hebben, zolang het maar een unieke ervaring biedt die nieuwigheid.
Iets nieuws dat zo nieuw is, dat de wereld wel anders lijkt te zijn. Zo nieuw dat het een nieuwe geboorte lijkt te zijn
En dan kan ik denken aan een computer maar dat hoeft niet, het kan ook wat anders zijn. Een modern middel waarmee je meer kunt zien dus. Geen LSD als drugs maar wat anders. Gezonde drugs waarmee je dingen kunt zien die eerst niet te zien waren.
Of een computer met een gigantisch groot scherm waarmee de computer die trip of vakantie doet opwekken. De computer maakt de trip en jij kijkt naar de trip en maakt de trip mee. Zonder inname van drank of pillen of wat dan ook.
Je krijgt een trip in beeldvorm en je gaat in die trip leven omdat je in de beelden gaat stappen, je stapt de film of de game in als het ware. Dat spreekt me sowieso meer aan dan pillen of drank, alcohol is ook maar een middel dat tijdelijk werkt en de rest ook. Drugs Alcohol Beperkingen dus. En wederom herhalingen.
Zoals die ervaring van Vista die ik had toen ik even 1 uur vista probeerde, het bureau-blad bij Vista waar je echt diepte ziet, waar je al de neiging hebt om met je hand in het scherm te grijpen om voorwerpen uit het scherm richting de realiteit te halen.
Ik zoek games waarbij je niet gebonden bent aan de input van de programmeur. Ik speel niet vaak games omdat ik bewegings-vrijheid wil tijdens het gamen, ik wil niet in een game-omgeving rondlopen waarbij je niet verder kunt bewegen als je de tegen muren loopt waar je niet verder kunt.
Dan is een game zoals de realiteit een beetje, in de realiteit kun je ook niet verder dan Tokyo als je Tokyo ziet als verste punt. Dus op dat opzicht ben ik overal gebonden aan de grenzen die de maker erin heeft gezet mocht het gemaakt zijn door een maker. Maakt niet uit of het door een maker gemaakt is of vanzelf ontstaan is, die vraag boeit me niet, het gaat me nu erom dat je op een gegeven moment niet verder kunt bewegen omdat je het verste punt of de grens bereikt hebt. Zoals in de Trumann show een beetje, alleen in de realiteit zonder dat je als Trumann aanwezig bent in een film-studio die kleiner is dan de wereld.
Een nieuw soort spel of een nieuwe computer waar grenzen niet bestaan Geen grenzen en alles mogelijk. En dan is het vanzelf zo dat je weer afhankelijk bent van mensen die de computer produceren en die de software ontwikkelen, omdat het door mensen gemaakt wordt, ben je toch altijd afhankelijk van grenzen en limieten of niet soms?
Hoe kom je dan tot een situatie waar geen limieten meer zijn? Waar het zichzelf gaat uitbreiden op hoog tempo? Je voegt 1 woord in, en de computer gaat een film produceren waar de grootste fantasie film niet tegen op kan.
Je voegt 1 regel in en je krijgt een virtuele omgeving die maar blijft toenemen en toenemen. Vliegen en nieuwe kleuren en andere smaken en ervaringen. Nieuwe snelheden en nieuwe voertuigen, nieuwe wezens en nieuw alles.
En dan bouwt het zichzelf uit, het wordt groter en groter. En iedere minuut komt er wat nieuws bij.
En dan uiteraard de keuze per persoon om plaats te nemen in die achtbaan rit of thuis te zitten in Frankrijk in de tuin met wijntje en boek over hoe je pantoffels moet dragen.
Een doorbraak
Nu ga ik gamen
Ik ga nu gamen om te kijken in hoeverre de makers van de game in staat zijn tot het creeëren van een nieuwe omgeving en beleving. Ik ga niet gamen met verwachtingen, ik ga gamen om te kijken of de maker van de game in staat was tot het produceren van een compleet nieuw besef. Ik ga kijken in hoeverre je als mens een nieuw imago aanmeet in de vorm van het karakter van het spel waar je mee speelt.
Gamen is okey
Maar dan ga ik nu eens met minder hoge verwachtingen gamen, niet meteen het hoogste van het hoogste verlangen maar eens tevreden zijn met wat aangeboden wordt. Games genoeg die hier liggen dus ik ben even weg
Topic zou zo in games kunnen passen dus
Ik schrijf de meeste topics in the truth maar ik zal in de toekomst beter moeten selecteren, dit gaat meer om games en nieuwe werelden op de computer. Mijn hoop in dit topic is op dit moment dat de makers van games ooit in staat zijn tot het maken van zo'n game, dat het niet van echt te onderscheiden is.
En dan mag de scientology church wel tegen games zijn
De scientology church heeft niets te willen en heeft al helemaal geen commentaar te leveren op games, ik ben opgegroeid met de commodore 64 dus de waarde van games weet ik wel degelijk in te schatten Net zoals films met fantasy erin die geloofwaardig overkomen. Animatie-films en cartoons
Is dit nog truth-waardig
Misschien wel
[ Bericht 5% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:13:30 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Wat voor game speel je dan dv.
A talent is formed in stillness, a character in the world's torrent.
Op woensdag 7 maart 2007 02:30 schreef Stabdogg het volgende:
Kom toch op man, we zijn geen apen meer. Houd het gewoon vriendelijk.
Op woensdag 7 maart 2007 02:30 schreef Stabdogg het volgende:
Kom toch op man, we zijn geen apen meer. Houd het gewoon vriendelijk.
Ik ben nu bezig met installeren van Morrowind - The elder scrolls III, the sequal of arena and daggerfall.. Niet het nieuwste deel maar een ouder deel. Nieuwste deel wil ik ook eens gespeeld hebben maar ik heb dus een andere videokaart nodig die ik nog ga aanschaffen. Wie weet is dit deel van 2002 ook goed genoeg. Nieuwe videokaart kost 600 euro dus dat is niet mis. Maar dat is voor later. Als ik me echt ga storten op het gamen dan wil ik ook ooit een xbox en playstation maar op de pc gamen kan ook al een hele ervaring zijn.
AnkH wilde ik gaan doen maar ik kreeg dat spel niet aan het draaien en daarbij is het de Duitse versie en dat speelt niet zo prettig als het Engelse origineel.
Prince of Persia wil ik ook wel doen en Indiana Jones en de rest van lucasarts. Eens kijken hoe de beleving is straks. Maar ik wil niet om de 30 minuten wisselen, ik wil eens 3 uur met 1 game bezig zijn achter elkaar. Vaak speel ik ook games die ik al 5 keer heb uitgespeeld, en dan is het gewoon omdat het verhaal zo okey is, het zou zo een film kunnen zijn zoals Zak Mc Cracken en the alien Mindbenders en Indiana Jones and the fate of atlantis, zulke games kan ik ieder jaar 5 keer spelen zonder dat het me echt verveeld. Alleen al het idee dat je ontdekkingsreiziger bent met je karakter en als je dan echt in de game zit dan lijkt het net alsof je echt bezig bent met ontdekken van schatten en geheime zaken. Broken Sword heb ik nog liggen alle 3 de delen ( origineel dus) en nog veel meer. Heb zoveel games dat ik de komende 3 jaar vooruit kan als ik non stop doorga. The game the longest journey nog en zoveel meer Allemaal adventure.
Even omschrijving geven van de game zoals het op de cd-hoes staat van morrowind.
Ga je een heroische krijger zijn of een stiekeme dief?
Jij schrijft het verhaal.
Ervaar een volledige vrijheid van gameplay: speel welk character je ook kan bedenken, maar realiseer je wel dat jouw acties het verhaal beinvloeden.
Stap in een reusachtige en overweldigende virtuele wereld: verken de volledig handgemaakte wereld waarin interactiviteit nieuwe grenzen bereikt
Ga je de gigantische wereld verkennen of ga je alle quests oplossen en de waarheid achterhalen? Jij alleen kan die vragen beantwoorden.
Mooie beloftes maar dan is het de vraag of het wel echt zo geweldig is natuurlijk. En daar ben ik binnen een korte tijd achter, als het meteen verveeld dan stop ik dus ermee. En dan zoek ik weer wat anders uit.
Zak McCracken en the alien Mindbenders is dus een game die ik in 1 ruk uitspeel, en maniac Mansion ook en nog meer van zulke games ook. Hoe het verhaal in elkaar zit dus. Apart en vreemd, goed verzonnen en alsnog geloofwaardig en mogelijk om echt te kunnen zijn, ondanks de vreemde zaken in de games.
[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:42:04 ]
AnkH wilde ik gaan doen maar ik kreeg dat spel niet aan het draaien en daarbij is het de Duitse versie en dat speelt niet zo prettig als het Engelse origineel.
Prince of Persia wil ik ook wel doen en Indiana Jones en de rest van lucasarts. Eens kijken hoe de beleving is straks. Maar ik wil niet om de 30 minuten wisselen, ik wil eens 3 uur met 1 game bezig zijn achter elkaar. Vaak speel ik ook games die ik al 5 keer heb uitgespeeld, en dan is het gewoon omdat het verhaal zo okey is, het zou zo een film kunnen zijn zoals Zak Mc Cracken en the alien Mindbenders en Indiana Jones and the fate of atlantis, zulke games kan ik ieder jaar 5 keer spelen zonder dat het me echt verveeld. Alleen al het idee dat je ontdekkingsreiziger bent met je karakter en als je dan echt in de game zit dan lijkt het net alsof je echt bezig bent met ontdekken van schatten en geheime zaken. Broken Sword heb ik nog liggen alle 3 de delen ( origineel dus) en nog veel meer. Heb zoveel games dat ik de komende 3 jaar vooruit kan als ik non stop doorga. The game the longest journey nog en zoveel meer Allemaal adventure.
Even omschrijving geven van de game zoals het op de cd-hoes staat van morrowind.
Ga je een heroische krijger zijn of een stiekeme dief?
Jij schrijft het verhaal.
Ervaar een volledige vrijheid van gameplay: speel welk character je ook kan bedenken, maar realiseer je wel dat jouw acties het verhaal beinvloeden.
Stap in een reusachtige en overweldigende virtuele wereld: verken de volledig handgemaakte wereld waarin interactiviteit nieuwe grenzen bereikt
Ga je de gigantische wereld verkennen of ga je alle quests oplossen en de waarheid achterhalen? Jij alleen kan die vragen beantwoorden.
Mooie beloftes maar dan is het de vraag of het wel echt zo geweldig is natuurlijk. En daar ben ik binnen een korte tijd achter, als het meteen verveeld dan stop ik dus ermee. En dan zoek ik weer wat anders uit.
Zak McCracken en the alien Mindbenders is dus een game die ik in 1 ruk uitspeel, en maniac Mansion ook en nog meer van zulke games ook. Hoe het verhaal in elkaar zit dus. Apart en vreemd, goed verzonnen en alsnog geloofwaardig en mogelijk om echt te kunnen zijn, ondanks de vreemde zaken in de games.
[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:42:04 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Morrowind heeft ook een editor waarmee je zelf de hele wereld (inclusief equip etc) kunt samenstellen amar dat is wel erg ingewikkeld, kan ik wss neiteens.
Ik speel Ultima Online (nouja speel, ik ben Staff op Ultima online, ik maak quests etc)
Dat is pas vrijheid
Ik speel Ultima Online (nouja speel, ik ben Staff op Ultima online, ik maak quests etc)
Dat is pas vrijheid
A talent is formed in stillness, a character in the world's torrent.
Op woensdag 7 maart 2007 02:30 schreef Stabdogg het volgende:
Kom toch op man, we zijn geen apen meer. Houd het gewoon vriendelijk.
Op woensdag 7 maart 2007 02:30 schreef Stabdogg het volgende:
Kom toch op man, we zijn geen apen meer. Houd het gewoon vriendelijk.
Ultima ken ik niet, dan moet ik eens gaan zoeken op internet over hoe het eruit ziet. Is dat een game waar je voor betaald om te mogen gamen online? Er zijn toch games waar je 50,000 euro in kunt hebben zitten in echt geld? Karakters en krachten kopen in the game en huizen bouwen en nog meer? Zo dacht ik ooit te hebben gelezen dat iemand bij een andere persoon iets gewist had online, en toen was het duizenden euro's aan schade. Pasword was gestolen en toen hadden ze voor de "gein" alles gewist.
Met echt geld neppe dingen kopen.
Wat the hell is echt en wat the hell is nep? Een huis waar je zelf in leeft en loopt en waar je eet en slaapt en drinkt en waar je tegen de muur loopt omdat de muur van beton is, of een huis waar je niet in leeft, maar wel het idee kunt hebben dat je erin leeft op een andere manier. Virtueel en echt?
Lijkt mij dus wel wat, een virtuele omgeving waar je echt in kunt lopen
Dat je plaats neemt in het spel. Dat je onderdeel vormt van het spel.
Hoe morrowind is weet ik niet, het spel is net geinstalleerd dus ik ga zometeen even proeven aan het spel, of het geloofwaardig overkomt en of ik het idee heb dat ik meegesleurd wordt in the game.
Het spel moet me aanspreken dus, een spel als Zak McCracken en Maniac mansion en nog meer van lang geleden met ouderwetse graphics daar kan ik helemaal in mee gaan. Ondanks dat het oud uitziet. Het hoeft niet het nieuwste van het nieuwste te zijn.
Goblins heb ik een tijd geleden gespeeld, heel oud en alleen maar puzzelen, maar wel leuke gameplay
Gameplay is de juiste term De gameplay moet in orde zijn en dan is het per persoon verschillend wat je aanspreekt, net zoals je in het echte leven verschillende interesses toont.
Wat voor de een geweldig is om te spelen, dat is voor de ander saai
Genoeg geschreven nu Ik ga gamen. Schrijven zie ik ook als gamen een beetje, als ik schrijf dan ben ik ook bezig met een soort van spel om een bericht juist in elkaar te zetten, als ik schrijf dan moet ik ook moeite doen om het bericht vorm te geven zodat het leesbaar is alsof het een opstel is dat je moet schrijven voor examen Nederlands op de HAVO.
Essays en opstellen schrijven als game. Iets ontwerpen dus. Zelf ontwerpen met een level edittor. Zelf vorm geven aan. Of de rit uitzitten die anderen voor je opgesteld hebben.
En dan kan ik de grens verder doortrekken over het leven van alledag, is het leven van alledag ook een game en heb je als mens ook een rit gekregen die je zelf verder kunt ontwikkelen? Je krijgt standaard zaken en een basis, en met die basis ga je proberen om meer inhoud te geven aan je bestaan.
Basis zaken als onderwijs en zintuigen en dan uitbreiden van
Wie weet zijn we allemaal wel een soort van hoofd-personage in een spel, dat we allemaal een karakter zijn van ons eigen spel. En dat het einde van het spel nooit in zicht hoeft te zijn. Dat je altijd uitwegen moet zoeken als mens binnen het spel.
Zie ik het bestaan als game of spel, dan kan ik met vrede verder gaan dag in dag uit, dan ben ik makkelijker in staat tot nemen van beslissingen en aangrijpen van kansen. Een spel heeft als doel uitspelen van het spel, maar of het leven het doel heeft tot uitspelen?
Is het niet zonde als een game is uitgespeeld? Ik baal altijd als het spel is afgelopen. Maar dan is er altijd een nieuw spel dat je kunt kopen. En zo komt er iedere dag wel een nieuwe game bij. Ze blijven ontwikkelen.
En zo kun je als mens ook blijven ontwikkelen. Door interesse te blijven tonen en door andere zaken Een doel hebben.
Op deze manier geef ik dus zin aan mijn bestaan, vaak zie ik de zin niet in van het bestaan en dan zoek ik iets wat wel zin geeft, en dan zie ik het al snel als spel
Loyal to the game. Let's play
Just do it
Etc etc
[ Bericht 33% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:55:54 ]
Met echt geld neppe dingen kopen.
Wat the hell is echt en wat the hell is nep? Een huis waar je zelf in leeft en loopt en waar je eet en slaapt en drinkt en waar je tegen de muur loopt omdat de muur van beton is, of een huis waar je niet in leeft, maar wel het idee kunt hebben dat je erin leeft op een andere manier. Virtueel en echt?
Lijkt mij dus wel wat, een virtuele omgeving waar je echt in kunt lopen
Dat je plaats neemt in het spel. Dat je onderdeel vormt van het spel.
Hoe morrowind is weet ik niet, het spel is net geinstalleerd dus ik ga zometeen even proeven aan het spel, of het geloofwaardig overkomt en of ik het idee heb dat ik meegesleurd wordt in the game.
Het spel moet me aanspreken dus, een spel als Zak McCracken en Maniac mansion en nog meer van lang geleden met ouderwetse graphics daar kan ik helemaal in mee gaan. Ondanks dat het oud uitziet. Het hoeft niet het nieuwste van het nieuwste te zijn.
Goblins heb ik een tijd geleden gespeeld, heel oud en alleen maar puzzelen, maar wel leuke gameplay
Gameplay is de juiste term De gameplay moet in orde zijn en dan is het per persoon verschillend wat je aanspreekt, net zoals je in het echte leven verschillende interesses toont.
Wat voor de een geweldig is om te spelen, dat is voor de ander saai
Genoeg geschreven nu Ik ga gamen. Schrijven zie ik ook als gamen een beetje, als ik schrijf dan ben ik ook bezig met een soort van spel om een bericht juist in elkaar te zetten, als ik schrijf dan moet ik ook moeite doen om het bericht vorm te geven zodat het leesbaar is alsof het een opstel is dat je moet schrijven voor examen Nederlands op de HAVO.
Essays en opstellen schrijven als game. Iets ontwerpen dus. Zelf ontwerpen met een level edittor. Zelf vorm geven aan. Of de rit uitzitten die anderen voor je opgesteld hebben.
En dan kan ik de grens verder doortrekken over het leven van alledag, is het leven van alledag ook een game en heb je als mens ook een rit gekregen die je zelf verder kunt ontwikkelen? Je krijgt standaard zaken en een basis, en met die basis ga je proberen om meer inhoud te geven aan je bestaan.
Basis zaken als onderwijs en zintuigen en dan uitbreiden van
Wie weet zijn we allemaal wel een soort van hoofd-personage in een spel, dat we allemaal een karakter zijn van ons eigen spel. En dat het einde van het spel nooit in zicht hoeft te zijn. Dat je altijd uitwegen moet zoeken als mens binnen het spel.
Zie ik het bestaan als game of spel, dan kan ik met vrede verder gaan dag in dag uit, dan ben ik makkelijker in staat tot nemen van beslissingen en aangrijpen van kansen. Een spel heeft als doel uitspelen van het spel, maar of het leven het doel heeft tot uitspelen?
Is het niet zonde als een game is uitgespeeld? Ik baal altijd als het spel is afgelopen. Maar dan is er altijd een nieuw spel dat je kunt kopen. En zo komt er iedere dag wel een nieuwe game bij. Ze blijven ontwikkelen.
En zo kun je als mens ook blijven ontwikkelen. Door interesse te blijven tonen en door andere zaken Een doel hebben.
Op deze manier geef ik dus zin aan mijn bestaan, vaak zie ik de zin niet in van het bestaan en dan zoek ik iets wat wel zin geeft, en dan zie ik het al snel als spel
Loyal to the game. Let's play
Just do it
Etc etc
[ Bericht 33% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 15:55:54 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Het gaat dus zeker ook om competitie in het leven. En zeker niet alleen in games op de computer maar ook sport en spel in de realiteit buiten de computer om. De lat hoger leggen zodat je steeds vooruit gaat en zodat je steeds jezelf nieuwe stimulans biedt om door te gaan. Heb je 50 gehaald als waarde en leg je de lat niet richting de 51 dan stopt het vanzelf, je staat niet meer op, je hebt geen doel meer en het stagneert allemaal.
Iedere keer de lat hoger leggen is niet makkelijk merk ik zelf. Af en toe zie ik niet in dat het draait om de lat hoger leggen en competitie tegen jezelf en anderen. Competitie tegen jezelf dus zeker ook, individueel misschien nog belangrijker dan competitie tussen meerdere individuen onderling. De competitie van iedere dag het beste uit de dag halen voer je toch echt met jezelf of niet soms De competitie van doorgaan zelfs al is het niet makkelijk altijd. Die competitie van overleven in het bestaan is competitie die je met jezelf voert. Anderen kunnen je het leven zuur maken tijdens die competitie maar dan nog is het een spel tegen jezelf.
Bij het opstaan zeggen van...." Let's kick some ass".
En dat staat vanzelf makkelijker op. Je kunt het hoofd laten zakken of je gaat recht op je doel af met gedoseerde stappen of met grote stappen, maar het begint met kleine stappen, als kind moest je ook leren lopen door kleine staptjes te leggen, daarna ga je grotere stappen nemen, maar in 1 keer naar de maan springen lukt niemand.
Zolang het bestaan maar uitdagend blijft. Anders dut ik in mijn geval compleet in. Als ik geen competitie en spel zie, dan heeft het geen zin meer. Nu zie ik wel het spel in, en gaat de dag vanzelf voorbij als een trein en dan kan ik dus 12 maanden of langer aan een stuk doorgaan in een lekker ritme omdat het spel lekker doorgaat en omdat het prettige inspanning is.
Topic past dus echt beter in levensbeschouwing thuis nu Maar zo streng is de moderatie niet. Dus dan kan het hier ook blijven staan.
De truth betekend de waarheid of niet?
De waarheid van het bestaan en wat is de zin van het bestaan, hoe hou je het bestaan aangenaam en hoe blijf je lekker doorgaan en doorgaan en doorgaan.
Ogen open en zien dat iedereen aan het spelen is in het spel. Iedereen wilt winnen en iedereen kan winnen. Als sportieve verliezer ben je ook een groot winnaar. Maar individueel gezien kan iedereen winnen zonder verliezers.
Gaan 1000 mensen individueel hardlopen en gaan ze voor zichzelf de grens hoger leggen en willen ze voor zichzelf meer presteren en harder lopen en sneller lopen binnen een snellere tijd, dan winnen 1000 mensen zonder dat 1 persoon verliest.
Individuele sporten
Everyone is winner
Is that the truth
[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 16:09:30 ]
Iedere keer de lat hoger leggen is niet makkelijk merk ik zelf. Af en toe zie ik niet in dat het draait om de lat hoger leggen en competitie tegen jezelf en anderen. Competitie tegen jezelf dus zeker ook, individueel misschien nog belangrijker dan competitie tussen meerdere individuen onderling. De competitie van iedere dag het beste uit de dag halen voer je toch echt met jezelf of niet soms De competitie van doorgaan zelfs al is het niet makkelijk altijd. Die competitie van overleven in het bestaan is competitie die je met jezelf voert. Anderen kunnen je het leven zuur maken tijdens die competitie maar dan nog is het een spel tegen jezelf.
Bij het opstaan zeggen van...." Let's kick some ass".
En dat staat vanzelf makkelijker op. Je kunt het hoofd laten zakken of je gaat recht op je doel af met gedoseerde stappen of met grote stappen, maar het begint met kleine stappen, als kind moest je ook leren lopen door kleine staptjes te leggen, daarna ga je grotere stappen nemen, maar in 1 keer naar de maan springen lukt niemand.
Zolang het bestaan maar uitdagend blijft. Anders dut ik in mijn geval compleet in. Als ik geen competitie en spel zie, dan heeft het geen zin meer. Nu zie ik wel het spel in, en gaat de dag vanzelf voorbij als een trein en dan kan ik dus 12 maanden of langer aan een stuk doorgaan in een lekker ritme omdat het spel lekker doorgaat en omdat het prettige inspanning is.
Topic past dus echt beter in levensbeschouwing thuis nu Maar zo streng is de moderatie niet. Dus dan kan het hier ook blijven staan.
De truth betekend de waarheid of niet?
De waarheid van het bestaan en wat is de zin van het bestaan, hoe hou je het bestaan aangenaam en hoe blijf je lekker doorgaan en doorgaan en doorgaan.
Ogen open en zien dat iedereen aan het spelen is in het spel. Iedereen wilt winnen en iedereen kan winnen. Als sportieve verliezer ben je ook een groot winnaar. Maar individueel gezien kan iedereen winnen zonder verliezers.
Gaan 1000 mensen individueel hardlopen en gaan ze voor zichzelf de grens hoger leggen en willen ze voor zichzelf meer presteren en harder lopen en sneller lopen binnen een snellere tijd, dan winnen 1000 mensen zonder dat 1 persoon verliest.
Individuele sporten
Everyone is winner
Is that the truth
[ Bericht 6% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 16:09:30 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Bovenstaande bericht doet mij dus goed, laatste dagen moeilijke dagen gehad, ook door stoppen met roken en dan zoek ik dus constant naar een manier om het leven weer zin te geven zodat het leven weer vanzelf gaat. Een dag kan in mijn geval soms echt een veldslag zijn. En dan zijn het de laatste dagen vanaf 2 januari constant veldslagen geweest. Vechten tegen een zwaar gevoel waarvan ik dan de indruk krijg dat ik het niet win tegen dat slechte gevoel, dan lijkt het zware en slechte gevoel te winnen in de competitie en dan lijk ik van alle kanten te verliezen.
En dan moet ik dus vechten tegen het zware gevoel door te zoeken naar zingeving in het leven, ik moet een doel vinden en zelfvertrouwen opwekken zodat ik de man met de hamer kan verslaan die het slechte en zware gevoel heet. En dan zeker niet alleen nu vanaf 2 januari door het stoppen met roken dat zware gevoelens met zich meebrengt, ook de depressies van afgelopen jaren die soms wel 1 jaar lang duurden waren veldslagen. Uitputtingsslagen waarbij je soms de handdoek in de ring gooit maar zo gaat dat in het spel wel eens. Niet ieder mens gaat op sokken door het leven zonder ballast. Soms krijg je ballast en dan is het spel even zwaar, en dan lijkt het ook wel eens een oneerlijk spel te zijn als je de indruk krijgt dat je het niet kunt winnen van de man met de hamer.
Maar win je dan weer door een juiste instelling aan te meten, dan voel je je een echte winnaar En dan kun je met je overwinning weer een paar maanden vooruit, totdat de volgende veldslag eraan komt. En dan leer je weer ervan en zo wordt je slimmer in het spel en zo kun je ontwijken en beter verdedigen en je leert beter aan te vallen en te incasseren en zo leer je dus steeds beter om als personage in het spel het spel uit te spelen voor zover het spel uitspelen mogelijk is.
En zelfs in tijden van makkelijke dagen/weken/maanden of zelfs jaren, gaat het spel door. Alleen richt je je dan niet op het vechten tegen de man met de hamer, je gaat dan zelf andere zaken toevoegen die niet staan voor vechten tegen zware gevoelens van depressie. Je gaat dan inhoud geven aan je bestaan.
En zo schrijf ik dus op hoe ik denk over het leven, en vanzelf zie ik het leven rooskleurig in. Dus dan is het vanzelf ook weer een beetje ontopic, want wat je denkt ga je niet alleen zien, je manier van denken kan je hele voelen bepalen.
Van gigantisch depressief, tot een winnaar die optimistisch is en het gevoel heeft dat geen enkele opdracht te zwaar is.
Van schijnbare verliezer in het spel, tot overwinnaar.
En alsnog is het geen game over.
Uitdagingen genoeg, zolang de interesse maar daar is.
Dus nu zeg ik weer van, het hoeft niet allemaal splinter-nieuw te zijn. Ook oude zaken als geschiedenis zijn interessant. Nu zeg ik alles is interessant. En dat heb ik bereikt door even anders te denken
Wat je denkt ga je niet alleen zien, wat je denkt zo ga je je ook voelen
It's all between the ears
En dan kaart ik even aan waarom ik vaker van die aparte verzinsels heb, dat hoort dus ook bij mijn spel. Als ik kom met de meest vage zaken en visies en theorien dan is dat niet omdat ik compleet gestoord ben, dan komt dat omdat ik zoek naar een andere weg binnen het spel. Ik ben dan actief op zoek naar een andere manier van denken.
Ik schrijf dan die "vage" zaken alleen hier op, in het echt praat ik zelden tot nooit erover omdat mensen geen behoefte hebben eraan. Hier is het makkelijker schrijven over vage visies en theorien omdat je hier mensen niet meteen lastig valt ermee. Hier kunnen mensen het lezen of niet, hier kunnen mensen het wegklikken.
Maar goed, genoeg mensen verklaren mij nog voor gek, terwijl ik puur en alleen bezig ben met een spel. Zit ik vast in mijn visie, besef en denken, dan kom ik wel eens met de meest "idiote" visies en zaken en ga ik zelf ook wel eens wat tot leven roepen van beeldmateriaal.
En dat kun je gek noemen of je zegt dat ik bezig ben met spitten en uitwegen zoeken.
Je kunt commentaar leveren of je denkt mee. Commentaar leveren zoals veel mensen doen is ook de makkelijkste manier. Commentaar leveren kan iedereen. Zoals je vaak ziet, onzin, bullshit, neem je pillen in. En dan constant hetzelfde commentaar. Zulke mensen weten niet hoe het spel werkt. Ze leveren alleen commentaar en dat is het enige dat ze doen in het spel.
Wat schiet je daarmee op? Niets. Commentaar kan goed zijn, maar constant hetzelfde commentaar En na 100 keer commentaar is het wel genoeg geweest met commentaar. En dan heb ik het niet over commentaar richting mijn adres alleen, ik heb het over commentaar in zijn algemeenheid. Sommige mensen leveren constant commentaar, en niet alleen online maar overal.
Je hebt de klagers in het leven die hun hele leven commentaar hebben op het bestaan, mensen die hun hele leven klagen en klagen. En nooit wat doen aan de situatie. Dat zijn de mensen die de losers zijn. Mensen die over alles wat te klagen hebben, nooit eens wat positief te melden hebben, doen alsof ze het oh zo zwaar hebben.
Ook die mensen hebben een naam in het spel. Alleen ben ik de naam ff kwijt.
[ Bericht 13% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 16:22:44 ]
En dan moet ik dus vechten tegen het zware gevoel door te zoeken naar zingeving in het leven, ik moet een doel vinden en zelfvertrouwen opwekken zodat ik de man met de hamer kan verslaan die het slechte en zware gevoel heet. En dan zeker niet alleen nu vanaf 2 januari door het stoppen met roken dat zware gevoelens met zich meebrengt, ook de depressies van afgelopen jaren die soms wel 1 jaar lang duurden waren veldslagen. Uitputtingsslagen waarbij je soms de handdoek in de ring gooit maar zo gaat dat in het spel wel eens. Niet ieder mens gaat op sokken door het leven zonder ballast. Soms krijg je ballast en dan is het spel even zwaar, en dan lijkt het ook wel eens een oneerlijk spel te zijn als je de indruk krijgt dat je het niet kunt winnen van de man met de hamer.
Maar win je dan weer door een juiste instelling aan te meten, dan voel je je een echte winnaar En dan kun je met je overwinning weer een paar maanden vooruit, totdat de volgende veldslag eraan komt. En dan leer je weer ervan en zo wordt je slimmer in het spel en zo kun je ontwijken en beter verdedigen en je leert beter aan te vallen en te incasseren en zo leer je dus steeds beter om als personage in het spel het spel uit te spelen voor zover het spel uitspelen mogelijk is.
En zelfs in tijden van makkelijke dagen/weken/maanden of zelfs jaren, gaat het spel door. Alleen richt je je dan niet op het vechten tegen de man met de hamer, je gaat dan zelf andere zaken toevoegen die niet staan voor vechten tegen zware gevoelens van depressie. Je gaat dan inhoud geven aan je bestaan.
En zo schrijf ik dus op hoe ik denk over het leven, en vanzelf zie ik het leven rooskleurig in. Dus dan is het vanzelf ook weer een beetje ontopic, want wat je denkt ga je niet alleen zien, je manier van denken kan je hele voelen bepalen.
Van gigantisch depressief, tot een winnaar die optimistisch is en het gevoel heeft dat geen enkele opdracht te zwaar is.
Van schijnbare verliezer in het spel, tot overwinnaar.
En alsnog is het geen game over.
Uitdagingen genoeg, zolang de interesse maar daar is.
Dus nu zeg ik weer van, het hoeft niet allemaal splinter-nieuw te zijn. Ook oude zaken als geschiedenis zijn interessant. Nu zeg ik alles is interessant. En dat heb ik bereikt door even anders te denken
Wat je denkt ga je niet alleen zien, wat je denkt zo ga je je ook voelen
It's all between the ears
En dan kaart ik even aan waarom ik vaker van die aparte verzinsels heb, dat hoort dus ook bij mijn spel. Als ik kom met de meest vage zaken en visies en theorien dan is dat niet omdat ik compleet gestoord ben, dan komt dat omdat ik zoek naar een andere weg binnen het spel. Ik ben dan actief op zoek naar een andere manier van denken.
Ik schrijf dan die "vage" zaken alleen hier op, in het echt praat ik zelden tot nooit erover omdat mensen geen behoefte hebben eraan. Hier is het makkelijker schrijven over vage visies en theorien omdat je hier mensen niet meteen lastig valt ermee. Hier kunnen mensen het lezen of niet, hier kunnen mensen het wegklikken.
Maar goed, genoeg mensen verklaren mij nog voor gek, terwijl ik puur en alleen bezig ben met een spel. Zit ik vast in mijn visie, besef en denken, dan kom ik wel eens met de meest "idiote" visies en zaken en ga ik zelf ook wel eens wat tot leven roepen van beeldmateriaal.
En dat kun je gek noemen of je zegt dat ik bezig ben met spitten en uitwegen zoeken.
Je kunt commentaar leveren of je denkt mee. Commentaar leveren zoals veel mensen doen is ook de makkelijkste manier. Commentaar leveren kan iedereen. Zoals je vaak ziet, onzin, bullshit, neem je pillen in. En dan constant hetzelfde commentaar. Zulke mensen weten niet hoe het spel werkt. Ze leveren alleen commentaar en dat is het enige dat ze doen in het spel.
Wat schiet je daarmee op? Niets. Commentaar kan goed zijn, maar constant hetzelfde commentaar En na 100 keer commentaar is het wel genoeg geweest met commentaar. En dan heb ik het niet over commentaar richting mijn adres alleen, ik heb het over commentaar in zijn algemeenheid. Sommige mensen leveren constant commentaar, en niet alleen online maar overal.
Je hebt de klagers in het leven die hun hele leven commentaar hebben op het bestaan, mensen die hun hele leven klagen en klagen. En nooit wat doen aan de situatie. Dat zijn de mensen die de losers zijn. Mensen die over alles wat te klagen hebben, nooit eens wat positief te melden hebben, doen alsof ze het oh zo zwaar hebben.
Ook die mensen hebben een naam in het spel. Alleen ben ik de naam ff kwijt.
[ Bericht 13% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 14-01-2007 16:22:44 ]
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Nu gamen
Wordt vervolgd. Het is eerder filosofie. Hoe ik denk dat het in elkaar zit.
Let's play some game
Dus ik ben weg. Afwisseling doet ook wonderen. Vandaar even afwezig. Nieuwe inspiratie opdoen, zit ik hier de hele dag zonder afwisseling dan kom ik niet verder in het spel.
Wordt vervolgd. Het is eerder filosofie. Hoe ik denk dat het in elkaar zit.
Let's play some game
Dus ik ben weg. Afwisseling doet ook wonderen. Vandaar even afwezig. Nieuwe inspiratie opdoen, zit ik hier de hele dag zonder afwisseling dan kom ik niet verder in het spel.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
|
|
