R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo mensen van fok
Ik wou eigenlijk jullie advies voor iets. Eerst zal ik even wat over mezelf vertellen!
Eigenlijk heb ik een hele fijne jeugd gehad : altijd veel vrienden gehad en in een fijn gezin opgegroeid.
Op m'n 14e wel een flinke tegenslag moeten verwerken : de dokter vertelde me dat ik een lichte groeistoornis had en niet langer dan 1 meter 60 zou worden (uiteindelijk ben ik nog 1 meter 61 geworden). Gewoon zwaar kut dus, maar ik had er opzich niet heel erg veel last van, dus ik leefde vrolijk door. Ik accepteerde het met het idee dat er ook mensen van 1 meter 10 en 1 meter 20 waren en zelfs nog kleiner. Great things are coming in small packages!
Zo rond m'n 21e begon ik echter meer en meer problemen met mezelf te krijgen.
Ik werd toen een beetje wakkergeschud : al m'n vrienden kregen een relatie en elke keer (al was het niet zo extreem vaak) als ik een meisje meer dan leuk begon te vinden kreeg ik hetzelfde te horen, ik was heel lief maar d'r type niet.
Had wel wat vriendinnetjes gehad maar dat ging meestal snel weer uit en was niet echt serieus.
Het begon aan me te knagen. Ik werd 22 en had al 2 jaar geen meisje gehad. Daar viel nog net mee te leven maar steeds vaker zat ik alleen thuis op m'n kamer omdat veel vrienden een relatie hadden en geen tijd meer voor me hadden. Ik was dubbel eenzaam dus. Ik begon me minderwaardig te voelen en me grote zorgen te maken over m'n toekomst. Een kennis van mijn ouders, een heel verlegen stil beetje raar mannetje, van 55 was bij ons geweest en later vertelden m'n ouders dat ie nog nooit echt een vriendin heeft gehad en tot z'n 35e bij z'n ouders woonde, tot ze stierven. Daarna zat ie elk weekend in het café te drinken en meisjes lastig te vallen. Ik was doodsbang dat ik ook zo zou worden en wou eigenlijk zelfs niet meer verder leven omdat ik steeds dat beeld voor me zag.
Nu op m'n 23e werd het zo erg dat ik op vrije dagen liefst tot 2 uur doorsliep om te eten en daarna weer zo snel mogelijk m'n bed in. Toen 2 goede vriendinnen hier achter kwamen hebben ze me uitgehoord en heb ik verteld waarom ik zo depressief was. Eerst ongeloof en enkele maanden later werden ze boos. Ik moest gaan praten met een psycholoog vonden ze allebei. Maar ik zag/zie het nut hier niet van in. Wat kan zo iemand nou voor mij doen? Meer dan m'n verhaal horen, onzinverhaaltjes als : "je moet jezelf accepteren dan komt het vanzelf" of "maak plezier, dan komt het wel goed" en eventueel medicatie geven (ga nog liever dood dan dat ik zulke rotzooi neem) kan ie niet doen. Hij kan ook geen meisje voor me toveren, of m'n eenzaamheid weghalen.
Ze blijven er nu echter maar over door gaan. Nu, 4 maanden later zijn ze zo kwaad dat ze geen zin hebben om met me te praten (ik wil gewoon lol maken, niet hierover praten met hun).
Wow dik lang verhaal geworden zie ik!!! Nu wil ik vragen : wat kan een psycholoog nou voor mij doen, niets toch? Ik wil daar gewoon niet heen want hij kan ook niet toveren.
Ik wou eigenlijk jullie advies voor iets. Eerst zal ik even wat over mezelf vertellen!
Eigenlijk heb ik een hele fijne jeugd gehad : altijd veel vrienden gehad en in een fijn gezin opgegroeid.
Op m'n 14e wel een flinke tegenslag moeten verwerken : de dokter vertelde me dat ik een lichte groeistoornis had en niet langer dan 1 meter 60 zou worden (uiteindelijk ben ik nog 1 meter 61 geworden). Gewoon zwaar kut dus, maar ik had er opzich niet heel erg veel last van, dus ik leefde vrolijk door. Ik accepteerde het met het idee dat er ook mensen van 1 meter 10 en 1 meter 20 waren en zelfs nog kleiner. Great things are coming in small packages!
Zo rond m'n 21e begon ik echter meer en meer problemen met mezelf te krijgen.
Ik werd toen een beetje wakkergeschud : al m'n vrienden kregen een relatie en elke keer (al was het niet zo extreem vaak) als ik een meisje meer dan leuk begon te vinden kreeg ik hetzelfde te horen, ik was heel lief maar d'r type niet.
Had wel wat vriendinnetjes gehad maar dat ging meestal snel weer uit en was niet echt serieus.
Het begon aan me te knagen. Ik werd 22 en had al 2 jaar geen meisje gehad. Daar viel nog net mee te leven maar steeds vaker zat ik alleen thuis op m'n kamer omdat veel vrienden een relatie hadden en geen tijd meer voor me hadden. Ik was dubbel eenzaam dus. Ik begon me minderwaardig te voelen en me grote zorgen te maken over m'n toekomst. Een kennis van mijn ouders, een heel verlegen stil beetje raar mannetje, van 55 was bij ons geweest en later vertelden m'n ouders dat ie nog nooit echt een vriendin heeft gehad en tot z'n 35e bij z'n ouders woonde, tot ze stierven. Daarna zat ie elk weekend in het café te drinken en meisjes lastig te vallen. Ik was doodsbang dat ik ook zo zou worden en wou eigenlijk zelfs niet meer verder leven omdat ik steeds dat beeld voor me zag.
Nu op m'n 23e werd het zo erg dat ik op vrije dagen liefst tot 2 uur doorsliep om te eten en daarna weer zo snel mogelijk m'n bed in. Toen 2 goede vriendinnen hier achter kwamen hebben ze me uitgehoord en heb ik verteld waarom ik zo depressief was. Eerst ongeloof en enkele maanden later werden ze boos. Ik moest gaan praten met een psycholoog vonden ze allebei. Maar ik zag/zie het nut hier niet van in. Wat kan zo iemand nou voor mij doen? Meer dan m'n verhaal horen, onzinverhaaltjes als : "je moet jezelf accepteren dan komt het vanzelf" of "maak plezier, dan komt het wel goed" en eventueel medicatie geven (ga nog liever dood dan dat ik zulke rotzooi neem) kan ie niet doen. Hij kan ook geen meisje voor me toveren, of m'n eenzaamheid weghalen.
Ze blijven er nu echter maar over door gaan. Nu, 4 maanden later zijn ze zo kwaad dat ze geen zin hebben om met me te praten (ik wil gewoon lol maken, niet hierover praten met hun).
Wow dik lang verhaal geworden zie ik!!! Nu wil ik vragen : wat kan een psycholoog nou voor mij doen, niets toch? Ik wil daar gewoon niet heen want hij kan ook niet toveren.
Ow ja en kom nou neit met domme dingen als : het komt vanzelf wel of waarom begin je niet iets met 1 van die 2 want ik ken die meiden al heel lang en bovendien ben ik niet verliefd op ze en zij niet op mij.
Je moet natuurlijk niet denken dat heel je leven anders was geweest als je 15 cm langer zou zijn geweest.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik merk dat je onzeker bent, iedereen is wel ergens onzeker over.
Als jij zelf vindt dat je je eigen echt afsluit voor de buiten wereld, zou je kunnen informeren, maar je lengte hoeft toch geen probleem te zijn.
Met alle respect hoor want ik heb geen groeiziekte, ik wens je het beste.
Als jij zelf vindt dat je je eigen echt afsluit voor de buiten wereld, zou je kunnen informeren, maar je lengte hoeft toch geen probleem te zijn.
Met alle respect hoor want ik heb geen groeiziekte, ik wens je het beste.
De hele manier hoe je op dit probleem reageert, is meteen ook de oorzaak van je probleem. Je kunt geen meisje krijgen, dus wat doe je? Je gaat bij dat pakken neerzitten. Dat duidt erop dat je geen sterk karakter hebt. En meisjes vallen niet op jongens met een zwakke persoonlijkheid.
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Ik weet zeker van wel. Het leven van iemand van 120 kilo is ook heel anders dan iemand van 80 kilo. Ik ben voor de rest niet lelijk ofzo, ik ben spontaan en maak makkelijk vrienden en weet hoe ik met meiden om moet gaan.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:35 schreef Biancavia het volgende:
Je moet natuurlijk niet denken dat heel je leven anders was geweest als je 15 cm langer zou zijn geweest.
Wat is nu eigenlijk je werkelijke probleem, in jouw ogen? Je lengte? Het feit dat je geen meisje hebt? Het feit dat je je vrienden te weinig ziet? Het feit dat je nog thuis woont?
Je hebt een probleem, maar je wilt niets. Je wilt jezelf niet accepteren, je wilt niet gewoon plezier maken, je wilt geen mdeicatie (zul je ook niet snel krijgen, denk ik) en je wilt geen psych. Je wilt eigenlijk gewoon niets, alleen verder niets doen en wachten tot je gaat worden als die man terwijl je zo niet wilt worden.
Wat doe je, behalve wegkwijnen? School, werk?
Je hebt een probleem, maar je wilt niets. Je wilt jezelf niet accepteren, je wilt niet gewoon plezier maken, je wilt geen mdeicatie (zul je ook niet snel krijgen, denk ik) en je wilt geen psych. Je wilt eigenlijk gewoon niets, alleen verder niets doen en wachten tot je gaat worden als die man terwijl je zo niet wilt worden.
Wat doe je, behalve wegkwijnen? School, werk?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Die onzekerheid kwam pas later, in al die jaren daarvoor was ik zoals ik zei tevreden met mezelf en dat straalde ik uit. Desondanks kreeg ik van elk meisje te horen dat ik niet haar type was.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:36 schreef Seneca het volgende:
De hele manier hoe je op dit probleem reageert, is meteen ook de oorzaak van je probleem. Je kunt geen meisje krijgen, dus wat doe je? Je gaat bij dat pakken neerzitten. Dat duidt erop dat je geen sterk karakter hebt. En meisjes vallen niet op jongens met een zwakke persoonlijkheid.
Waar krijgen TS altijd kut reacties van mensen die niet serieus willen beantwoorden wat de TS vraagt?
lol
oke, euhm
Je bent niet naar een psych geweest dus waarom kan je daar over nu al oordelen.
Ga naar die kerel en heb het er over. Zo'n kerel brengt je alleen maar bij je positieven ipv dat je er zelf al die tijd mee in je kop rond blijft lopen, en kan je denkbeeld aanzienlijk veranderen.
Zoals ik jou nu iets zie tikken, ben je nogal onzeker over je lengte.
So what dat je zo klein bent man, dat is gewoon zo, veder kan je er niks anders van maken.
Ga gewoon stappen en maak vrienden, en vooral vriendinnen.
Als je zeker van je zelf bent, boeit het de vrouwen minder snel dat je klein bent.
En het schijnt zo te wezen dat alles in je lichaam met elkaar in verhouding staat qua formaat.
Maar je weet wat ze zeggen, size doesn't matter
oke, euhm
Je bent niet naar een psych geweest dus waarom kan je daar over nu al oordelen.
Ga naar die kerel en heb het er over. Zo'n kerel brengt je alleen maar bij je positieven ipv dat je er zelf al die tijd mee in je kop rond blijft lopen, en kan je denkbeeld aanzienlijk veranderen.
Zoals ik jou nu iets zie tikken, ben je nogal onzeker over je lengte.
So what dat je zo klein bent man, dat is gewoon zo, veder kan je er niks anders van maken.
Ga gewoon stappen en maak vrienden, en vooral vriendinnen.
Als je zeker van je zelf bent, boeit het de vrouwen minder snel dat je klein bent.
En het schijnt zo te wezen dat alles in je lichaam met elkaar in verhouding staat qua formaat.
Maar je weet wat ze zeggen, size doesn't matter
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Wat moet er volgens jou dan gebeuren?quote:Op zondag 7 januari 2007 00:39 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Ik weet zeker van wel. Het leven van iemand van 120 kilo is ook heel anders dan iemand van 80 kilo. Ik ben voor de rest niet lelijk ofzo, ik ben spontaan en maak makkelijk vrienden en weet hoe ik met meiden om moet gaan.
Oprekoperaties?
Ik denk echt niet dat dat de oplossing voor het probleem is.
Er zijn zoveel mensen die soms jarenlang geen relatie hebben. Een relatie is trouwens óók geen oplossing voor je problemen.
Een relatie is een toevoeging aan je leven. Geen doel.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ben ik het mee eens!quote:Op zondag 7 januari 2007 00:43 schreef MOD het volgende:
lol
oke, euhm
Je bent niet naar een psych geweest dus waarom kan je daar over nu al oordelen.
Ga naar die kerel en heb het er over. Zo'n kerel brengt je alleen maar bij je positieven ipv dat je er zelf al die tijd mee in je kop rond blijft lopen, en kan je denkbeeld aanzienlijk veranderen.
Zoals ik jou nu iets zie tikken, ben je nogal onzeker over je lengte.
So what dat je zo klein bent man, dat is gewoon zo, veder kan je er niks anders van maken.
Ga gewoon stappen en maak vrienden, en vooral vriendinnen.
Als je zeker van je zelf bent, boeit het de vrouwen minder snel dat je klein bent.
En het schijnt zo te wezen dat alles in je lichaam met elkaar in verhouding staat qua formaat.
Maar je weet wat ze zeggen, size doesn't matter
Have fun, je bent vast een super toffe gozer!
Mijn probleem is dat ik op een leeftijd kom waarop m'n vrienden zich een beetje gaan nestelen en bovendien dat ik mezelf steeds minderwaardiger ga voelen. Ik hoef niet eens per se een serieuze relatie maar ik begin mezelf een monster te voelen omdat zelfs m'n lelijkste/onzekerste vrienden een vriendin beginnen te krijgen en ik niet.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:40 schreef miss_sly het volgende:
Wat is nu eigenlijk je werkelijke probleem, in jouw ogen? Je lengte? Het feit dat je geen meisje hebt? Het feit dat je je vrienden te weinig ziet? Het feit dat je nog thuis woont?
Je hebt een probleem, maar je wilt niets. Je wilt jezelf niet accepteren, je wilt niet gewoon plezier maken, je wilt geen mdeicatie (zul je ook niet snel krijgen, denk ik) en je wilt geen psych. Je wilt eigenlijk gewoon niets, alleen verder niets doen en wachten tot je gaat worden als die man terwijl je zo niet wilt worden.
Wat doe je, behalve wegkwijnen? School, werk?
Het feit dat steeds meer vrienden minder tijd voor me hebben verergeren dit.
Mee eens, maar als geen meisje je ziet staan dan begin je toch te twijfelen over jezelf. En je wordt steeds banger dat je alleen achterblijft.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:44 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Wat moet er volgens jou dan gebeuren?
Oprekoperaties?
Ik denk echt niet dat dat de oplossing voor het probleem is.
Er zijn zoveel mensen die soms jarenlang geen relatie hebben. Een relatie is trouwens óók geen oplossing voor je problemen.
Een relatie is een toevoeging aan je leven. Geen doel.
Stel je eigen meer open voor andere mensen, wees spontaan en oprecht dan komt het helemaal goed! Wees blij met je zelf, ieder persoon is uniek, ook jij!
Als je vrienden een relatie krijgen en daardoor wat minder tijd hebben, is dat op zich niet onligisch, maar mag je ze natuurijk best vertellen dat dat niet echt tof is. En als hun eerste verliefdheid weg is hebben ze ook weer wat meer oog voor de rest van de wereld.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:45 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Mijn probleem is dat ik op een leeftijd kom waarop m'n vrienden zich een beetje gaan nestelen en bovendien dat ik mezelf steeds minderwaardiger ga voelen. Ik hoef niet eens per se een serieuze relatie maar ik begin mezelf een monster te voelen omdat zelfs m'n lelijkste/onzekerste vrienden een vriendin beginnen te krijgen en ik niet.
Het feit dat steeds meer vrienden minder tijd voor me hebben verergeren dit.
Heeft jou wminderwaardigheidsgevoel echt te maken met het settelen van je vrienden? Een en ander zou geen samenhang moeten hebben, lijkt me. Jouw gevoel van eigenwaarde moet uit jouzelf komen en niet afhankelijk zijn van externe factoren.
Maar wat doe je verder? Studie? Werk?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hij is hun type nietquote:Op zondag 7 januari 2007 00:34 schreef paarse_paashaas het volgende:
het komt vanzelf wel of waarom begin je niet iets met 1 van die 2?
Big dick.
ik wil weten wat hij voor mij kan doen, ik weet bijna zeker dat ie niet veel kan doen.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:43 schreef MOD het volgende:
lol
oke, euhm
Je bent niet naar een psych geweest dus waarom kan je daar over nu al oordelen.
Hoe kan hij dat veranderen? Oorsprongelijk dacht ik goed over mezelf maar dat is nu natuurlijk minder geworden.quote:Ga naar die kerel en heb het er over. Zo'n kerel brengt je alleen maar bij je positieven ipv dat je er zelf al die tijd mee in je kop rond blijft lopen, en kan je denkbeeld aanzienlijk veranderen.
Geworden ja...quote:Zoals ik jou nu iets zie tikken, ben je nogal onzeker over je lengte.
Pff je bedoeld het heel goed hoor, maar je snapt er niets van...quote:So what dat je zo klein bent man, dat is gewoon zo, veder kan je er niks anders van maken.
Ga gewoon stappen en maak vrienden, en vooral vriendinnen.
Als je zeker van je zelf bent, boeit het de vrouwen minder snel dat je klein bent.
En het schijnt zo te wezen dat alles in je lichaam met elkaar in verhouding staat qua formaat.
Maar je weet wat ze zeggen, size doesn't matter
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat als vrouw, nou ja vrouw 21, dame haha, dat ik lengte totaal onbelangrijk vindt, interesseerd me geen jota!
Waarom zou een psycholoog voor jou geen zin hebben? Als je niet lekker in je vel zit en je komt er niet uit...
Overwhelmed as one would be, placed in my position
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
Alleen achterblijven. Dat klinkt wel heel dramatisch.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:46 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Mee eens, maar als geen meisje je ziet staan dan begin je toch te twijfelen over jezelf. En je wordt steeds banger dat je alleen achterblijft.
Je komt heus wel een keer iemand tegen hoor. Als je maar niet tot je 35e bij je ouders blijft wonen!
Ja, die met de ballen in de bek.
Dan voel ik me weer schuldig, zo van : hij is zielig dus breng tijd met hem door.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:48 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Als je vrienden een relatie krijgen en daardoor wat minder tijd hebben, is dat op zich niet onligisch, maar mag je ze natuurijk best vertellen dat dat niet echt tof is. En als hun eerste verliefdheid weg is hebben ze ook weer wat meer oog voor de rest van de wereld.
Nou ja, het is 1 tegen 100(00000), hoe eigenwijs moet je dan zijn om jezelf nog aantrekkelijk te vinden?quote:Heeft jou wminderwaardigheidsgevoel echt te maken met het settelen van je vrienden? Een en ander zou geen samenhang moeten hebben, lijkt me. Jouw gevoel van eigenwaarde moet uit jouzelf komen en niet afhankelijk zijn van externe factoren.
Net een studie afgerondquote:Maar wat doe je verder? Studie? Werk?
Grappig dat je je eigen 'lelijkheid' blijkbaar wel als obstakel ziet voor het krijgen van een vriendin, en ondertussen klaagt dat vrienden die jij lelijk vind een vriendin krijgen. Dat spreekt elkaar een beetje tegen, is het niet?quote:Op zondag 7 januari 2007 00:45 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Mijn probleem is dat ik op een leeftijd kom waarop m'n vrienden zich een beetje gaan nestelen en bovendien dat ik mezelf steeds minderwaardiger ga voelen. Ik hoef niet eens per se een serieuze relatie maar ik begin mezelf een monster te voelen omdat zelfs m'n lelijkste/onzekerste vrienden een vriendin beginnen te krijgen en ik niet.
Het feit dat steeds meer vrienden minder tijd voor me hebben verergeren dit.
Waar het op neerkomt, is dat vrouwen niet alleen vallen op uiterlijk. Tuurlijk speelt dat in eerste instantie een rol. Maar uiteindelijk is het iemands karakter dat een meisje doet beslissen of ze je ziet als potentieel relatiemateriaal.
Ik geloof trouwens ook niet dat je vroeger wel tevreden met jezelf was. Misschien dat je het zelf zo ziet. Maar hoe kan het dan dat je zelfverzekerdheid afhankelijk is van externe factoren, zoals je vrienden? Ook dat spreekt elkaar tegen.
Als je echt zelfverzekerd was, dan zou je er van balen dat je vrienden nu minder tijd voor je zouden hebben, maar zou je het absoluut niet de impact op je laten hebben die het nu doet.
Vertel eens, heb je eigenlijk een droom/ideaal dat je nastreeft in je leven?
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Hij kan je een spiegel voorhouden.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:49 schreef dlebrok het volgende:
[..]
ik wil weten wat hij voor mij kan doen, ik weet bijna zeker dat ie niet veel kan doen.
Je laten inzien dat wat jij denkt niet per se de waarheid hoeft te zijn.
Leren relativeren.
Misschien is dit wat:
Provocatie therapie
Ja, die met de ballen in de bek.
Erg leuk, maar dit is in mijn ogen nu precies het soort nietszeggend advies waar de TS niets aan heeft.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:46 schreef biancie3ks het volgende:
Stel je eigen meer open voor andere mensen, wees spontaan en oprecht dan komt het helemaal goed! Wees blij met je zelf, ieder persoon is uniek, ook jij!
Iedereen snapt wel dat hij/zij blij met zichzelf moet zijn, maar HOE doe je dat volgens jou?
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Nou ja, om m'n 18e dacht ik nog : het komt wel. Toen was ik 23 en schrok ik wakker. Ik ben bang dat ik straks op m'n 30e weer wakkerschrik als ik nu vrolijk doorga. En je wordt er steeds mee geconfronteerd. Als je bij een familie-etentje komt opdagen en je bent de enige die alleen is, dan voel je dat echt wel hoor.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:51 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Alleen achterblijven. Dat klinkt wel heel dramatisch.
Pfff hoe kun je zoiets zo makkelijk zeggen?quote:Je komt heus wel een keer iemand tegen hoor.
Nee dat sowieso niet.quote:Als je maar niet tot je 35e bij je ouders blijft wonen!
Kijk, daar gaan we al.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:51 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Dan voel ik me weer schuldig, zo van : hij is zielig dus breng tijd met hem door.
Jij voelt je schuldig?
Helemaal niet!
Die vrienden van jou mogen blij zijn om eens een avondje met jou rond te mogen hangen en onder elkaar zonder hun vriendin een biertje te drinken en van jouw gezelschap gebruik te mogen maken!
Wat bedoel je met 1 tegen 100(00000)?quote:Nou ja, het is 1 tegen 100(00000), hoe eigenwijs moet je dan zijn om jezelf nog aantrekkelijk te vinden?
[..]
Ja, die met de ballen in de bek.
seneca moet niet reageren als het niet serieus bedoeld is!
In tegenstelling tot jouw, probeer ik nuttige opmerkingen te maken.
In tegenstelling tot jouw, probeer ik nuttige opmerkingen te maken.
Als je naar een groeimiddel zoekt, nee dan is dat niet de goede weg,quote:Op zondag 7 januari 2007 00:49 schreef dlebrok het volgende:
[..]
ik wil weten wat hij voor mij kan doen, ik weet bijna zeker dat ie niet veel kan doen.
Maar een stuk zelfkennis en zelfvertrouwen zou je er misschien wel kunnen krijgen.
stupidity has become as common as common sense was before
Hoe ik zoiets makkelijk kan zeggen?quote:Op zondag 7 januari 2007 00:54 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Nou ja, om m'n 18e dacht ik nog : het komt wel. Toen was ik 23 en schrok ik wakker. Ik ben bang dat ik straks op m'n 30e weer wakkerschrik als ik nu vrolijk doorga. En je wordt er steeds mee geconfronteerd. Als je bij een familie-etentje komt opdagen en je bent de enige die alleen is, dan voel je dat echt wel hoor.
[..]
Pfff hoe kun je zoiets zo makkelijk zeggen?
[..]
Omdat ik van mijn 19e tot mijn 24e geen relatie heb gehad.
Ik was er ook helemaal niet naar op zoek. Tja, en nu alweer anderhalf jaar samen met iemand.
En dat ik altijd alleen naar dingen toe moest, lekker boeiend zeg!
Ik ga nu nog vaak zat alleen naar verjaardagen enzo, omdat hij daar allemaal geen zin in heeft.
Geen enkel probleem.
Ja, die met de ballen in de bek.
ik denk dat je het het beste toch kan proberen..sommige mensen weten je net zo te prikkelen dat je wel "het licht" weer ziet. .
Ik bedoel wie niet waagt wie niet wint... toch?
Ik bedoel wie niet waagt wie niet wint... toch?
ben ik t ook mee eens!quote:Op zondag 7 januari 2007 00:59 schreef maaike1987 het volgende:
ik denk dat je het het beste toch kan proberen..sommige mensen weten je net zo te prikkelen dat je wel "het licht" weer ziet. .
Ik bedoel wie niet waagt wie niet wint... toch?
Dat spreekt elkaar niet tegen, daardoor krijg ik het gevoel dat ik nóg minder ben dan die 'lelijke' mensen en dat je uiterlijk niet uitmaakt maar vrouwen wel een grote kerel willen.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:52 schreef Seneca het volgende:
[..]
Grappig dat je je eigen 'lelijkheid' blijkbaar wel als obstakel ziet voor het krijgen van een vriendin, en ondertussen klaagt dat vrienden die jij lelijk vind een vriendin krijgen. Dat spreekt elkaar een beetje tegen, is het niet?
Ze willen geen kabouter, ze vallen nou eenmaal op grote (liefst sterke) kerels over het algemeen.quote:Waar het op neerkomt, is dat vrouwen niet alleen vallen op uiterlijk.
in de praktijk niet.quote:Tuurlijk speelt dat in eerste instantie een rol. Maar uiteindelijk is het iemands karakter dat een meisje doet beslissen of ze je ziet als potentieel relatiemateriaal.
in de praktijk niet.Je kunt onzeker gemaakt worden door externe factoren hoor.quote:Ik geloof trouwens ook niet dat je vroeger wel tevreden met jezelf was. Misschien dat je het zelf zo ziet. Maar hoe kan het dan dat je zelfverzekerdheid afhankelijk is van externe factoren, zoals je vrienden? Ook dat spreekt elkaar tegen.
Veel van de wereld zien (op vakanties), een baan hebben waar ik plezier in heb, en op den duur een vrouw en kinderen (maar pas na m'n 32e ofzo )quote:Vertel eens, heb je eigenlijk een droom/ideaal dat je nastreeft in je leven?
Maar nu ga je zeggen dat ik die eerste 2 maar eens moet gaan naleven... Ga ik ook doen maar m'n lichaam werkt me zo tegen dat ik geen eens energie meer heb en bovendien vind ik dat vluchtgedrag.
Vervelend voor je. Ik ben 27 en alweer een ruime tijd vrijgezel. Ik deel je opvattingen totaal niet.quote:Op zondag 7 januari 2007 00:54 schreef dlebrok het volgende:
Nou ja, om m'n 18e dacht ik nog : het komt wel. Toen was ik 23 en schrok ik wakker. Ik ben bang dat ik straks op m'n 30e weer wakkerschrik als ik nu vrolijk doorga. En je wordt er steeds mee geconfronteerd. Als je bij een familie-etentje komt opdagen en je bent de enige die alleen is, dan voel je dat echt wel hoor.
Maak je het niet een beetje te moeilijk voor jezelf?
Verder vond ik je post enigszins oneerbiedig tegenover mensen die medicatie gebruiken omdat ze dat nodig hebben. Ik geloof niet dat zij liever dood zouden zijn. Medicijnen lijken me echter sowieso compleet overbodig in jouw geval. Een psycholoog lijkt me ook niet echt aan je besteed.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
En hoe denk je dat dat komt? Heb je wel eens een langere relatie gehad? Zo ja : dan zijn er dus vrouwen die echt iets in je zien. Als ik er daar nu 1 van had, dan wist ik dat in ieder geval.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:00 schreef nozem het volgende:
[..]
Vervelend voor je. Ik ben 27 en alweer een ruime tijd vrijgezel. Ik deel je opvattingen totaal niet.
Hoezo?quote:Maak je het niet een beetje te moeilijk voor jezelf?
Dat was niet de bedoeling. Kijk, als je aan een oplossing aan het werken bent, maar daar is tijd voor nodig dan is medicatie echt wel goed om die tijd een beetje door te komen. In mijn geval is er voor mij nog geen oplossing in zicht, en ik wil niet m'n gevoelens onderdrukken en als een 'zombie' door het leven gaan voordat ik echt een doel heb wat voor m'n gevoel bereikbaar is.quote:Verder vond ik je post enigszins oneerbiedig tegenover mensen die medicatie gebruiken omdat ze dat nodig hebben.
Tsja ik weet het niet.quote:Ik geloof niet dat zij liever dood zouden zijn. Medicijnen lijken me echter sowieso compleet overbodig in jouw geval. Een psycholoog lijkt me ook niet echt aan je besteed.
Maar dlebrok, wat zou er volgens jou dan moeten veranderen zodat jij je weer goed voelt over jezelf?
Ja, die met de ballen in de bek.
Maar iedereen gaat vooral in op wat ik zou moeten doen.
Mijn hoofdvraag was : WAT zou een psycholoog voor mij kunnen doen? Ik denk niet veel.
Mijn hoofdvraag was : WAT zou een psycholoog voor mij kunnen doen? Ik denk niet veel.
Weten dat er meisjes zijn die in mij iemand zien waar ze een relatie mee zouden willen, en niet 'die lieve schattige jongen die zo'n goede vriend is'.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:08 schreef Biancavia het volgende:
Maar dlebrok, wat zou er volgens jou dan moeten veranderen zodat jij je weer goed voelt over jezelf?
Zoals ik al schreef, een psycholoog kan je een spiegel voorhouden.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:08 schreef dlebrok het volgende:
Maar iedereen gaat vooral in op wat ik zou moeten doen.
Mijn hoofdvraag was : WAT zou een psycholoog voor mij kunnen doen? Ik denk niet veel.
Je laten inzien dat wat jij denkt niet per se de waarheid hoeft te zijn.
Leren relativeren.
Zoals wat ik bijvoorbeeld hier schreef over wat jij zei.
Ja, die met de ballen in de bek.
Weet je dat er dus écht heel veel jongens zijn die met dat probleem rondlopen?quote:Op zondag 7 januari 2007 01:10 schreef dlebrok het volgende:
[..]
Weten dat er meisjes zijn die in mij iemand zien waar ze een relatie mee zouden willen, en niet 'die lieve schattige jongen die zo'n goede vriend is'.
En dat heeft dus niets met je lengte, gewicht, haarkleur, de grootte van je oren of de vorm van je neus te maken.
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik weet het, het 'broer-syndroom'. Geen last van, zo'n lieve begripvolle jongen ben ik nou ook niet altijd.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:12 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Weet je dat er dus écht heel veel jongens zijn die met dat probleem rondlopen?
En dat heeft dus niets met je lengte, gewicht, haarkleur, de grootte van je oren of de vorm van je neus te maken.
Als ik een meisje leuk vindt en zij mij niet, hoef ik er ook geen goede vrienden mee te worden bijvoorbeeld, zorgt alleen maar voor ellende.
Oja en Biancavia : heb jij hele opvallende uiterlijke kenmerken? Anders kun je ons niet vergelijken natuurlijk
Ik heb wel eens een langere relatie gehad, zij het niet heel erg lang. Als ik zo eens terugkijk op de afgelopen tien jaar ben ik het overgrote deel van de tijd in feite vrijgezel geweest.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:05 schreef dlebrok het volgende:
[..]
En hoe denk je dat dat komt? Heb je wel eens een langere relatie gehad?
[..]
[..]
Dat was niet de bedoeling. Kijk, als je aan een oplossing aan het werken bent, maar daar is tijd voor nodig dan is medicatie echt wel goed om die tijd een beetje door te komen. In mijn geval is er voor mij nog geen oplossing in zicht, en ik wil niet m'n gevoelens onderdrukken en als een 'zombie' door het leven gaan voordat ik echt een doel heb wat voor m'n gevoel bereikbaar is.
[..]
Tsja ik weet het niet.
Over die medicatie, daar word je doorgaans geen zombie van, maar die overtuiging is bij sommige mensen vrij hardnekkig. Trouwens, die discussie gaan we niet voeren. Je wilt graag een relatie, en het gebrek daaraan zorgt ervoor dat je je regelmatig down en onzeker voelt. Medicijnen gaan dat niet oplossen.
Een psycholoog dan. Wellicht was ik wat kort door de bocht. Het kan in feite nooit kwaad om met een professioneel iemand te gaan praten als er serieuze problemen zijn. Hele volksstammen doen dat. Ik vraag me echter af of het in jouw geval veel nut heeft, daarnaast kun je nooit direct terecht bij een psycholoog, je moet soms maanden wachten.
Weet je wat het lullige is? Door dat 'gemis' ga je je onbewust steeds geforceerder opstellen naar vrouwen toe, hetgeen averechts werkt. Je zult op de een of andere manier toch een: "Ik zie het allemaal wel-houding" moeten ontwikkelen. En da's moeilijk. Maar niet onmogelijk lijkt me.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Dat vind ik ook niets. Ten eerste is dat vluchtgedrag : "ze willen mij niet dus dan maar niet" en ten tweede ben ik dan bang dat de jaren voorbij gaan vliegen.
Wat wil je nou horen? Dat je de enige bent en niemand je kan helpen, hoe dan ookquote:Op zondag 7 januari 2007 01:20 schreef dlebrok het volgende:
Dat vind ik ook niets. Ten eerste is dat vluchtgedrag : "ze willen mij niet dus dan maar niet" en ten tweede ben ik dan bang dat de jaren voorbij gaan vliegen.
stupidity has become as common as common sense was before
Dat is geen vluchtgedrag man. Ik ben ook alweer een tijdje single, en het interesseert me echt NIETS of ik over 5 jaar wel of geen vriendin heb. Ik heb simpelweg geen relatie nodig om me gelukkig te voelen.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:20 schreef dlebrok het volgende:
Dat vind ik ook niets. Ten eerste is dat vluchtgedrag : "ze willen mij niet dus dan maar niet" en ten tweede ben ik dan bang dat de jaren voorbij gaan vliegen.
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Nee, maar ik zou me zelf ook een beetje ergeren aan iemand die maar een beetje onverschillig gaat lopen doen omdat ie niemand kan krijgen. Net als een heel opdringerig iemand... Eigenlijk is het nooit goed.
In beide gevallen heb je hetzelfde probleem. Of je nou onverschillig doet, of juist heel enthousiast: je wil te graag.quote:Op zondag 7 januari 2007 01:23 schreef dlebrok het volgende:
Nee, maar ik zou me zelf ook een beetje ergeren aan iemand die maar een beetje onverschillig gaat lopen doen omdat ie niemand kan krijgen.
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
Juist!quote:Op zondag 7 januari 2007 01:22 schreef Seneca het volgende:
[..]
Dat is geen vluchtgedrag man. Ik ben ook alweer een tijdje single, en het interesseert me echt NIETS of ik over 5 jaar wel of geen vriendin heb. Ik heb simpelweg geen relatie nodig om me gelukkig te voelen.
Ja, die met de ballen in de bek.
